Θα ΄θελα να έχω τη γνώση των βιο-επιστημόνων για να ξέρω όλα εκείνα που συμβαίνου σ΄αυτό που λέγεται ζωή.
Θα ΄θελα να έχω τη γνώση των ανθρωπολόγων και των ιστορικών για να ξέρω όλα τα χνάρια που αφήνει η ζωή στο πέρασμά της.
Θα ΄θελα να έχω τη γνώση των κοινωνιολόγων και των νομικών για να ξέρω πως «λειτουργεί» η κοινωνία.
Θα ΄θελα να έχω τη γνώση των ψυχολόγων για να ξέρω τα τερτίπια της ψυχής.
Θα ΄θελα να έχω τη γνώση των θρησκειολόγων για να ξέρω που πάτησε η ελπίδα του ανθρώπου.
Θα ΄θελα να έχω τη γνώση των αστρονόμων για να μπορώ να δω πάνω από σύννεφα.
Θα ΄θελα να έχω τη γνώση της γιαγιάς μου όταν έλεγε, «ο άνθρωπος μπορεί να αντέξει τα πάντα».
Θα ΄θελα να έχω τη γνώση της μάνας μου όταν έλεγε, «μη στεναχωριέσαι, κάθ΄ εμπόδιο για καλό».
Τίποτα απ΄ αυτά δεν έχω. Τίποτα απ΄ αυτά δεν ξέρω.
Δεν έχω τη γνώση για όλα αυτά, μα έχω την ίδια τη ζωή, έχω την ιστορία γραμμένη στις μνήμες μου, έχω την ψυχή μου να με ζητάει, έχω τα ταξίδια μου στα σύννεφα, έχω τους βοριάδες του μυαλού μου και τη βροχή να με ξεπλένει απ ό,τι με λερώνει.
Έχω μόνο την τύχη να βλέπω κάθε μέρα τον ανθρώπινο οργανισμό να κάνει τα δικά του μικρά-μικρά θαυματάκια.
Έχω μόνο την τύχη να αγαπάω πολύ και να μ΄αγαπούν πολύ.
Έχω μόνο την τύχη να ακούω αγαπημένες καλημέρες και αγαπημένες καληνύχτες.
Έχω μόνο την τύχη να μπορώ να χαίρομαι τους φίλους μου με έναν καφέ.
(Κι αν έρχεται κάποια στιγμή που νιώθεις ότι δεν ξέρεις τίποτα και ότι άφησες το μυαλό σου αδούλευτο – όπως λες – να θυμάσαι πόσο πολύτιμη είναι η ύπαρξη και η παρουσία σου.
Ναι, σε σένα το λέω...!)
Καλημέρα λοιπόν....σε όλους!
Απάντηση με παράθεση
