Αξιότιμε κύριε υπουργέ
Με τη συμπλήρωση δύο χρόνων διδασκαλίας των νέων βιβλίων του δημοτικού σχολείου, σας αποστέλλουμε την παρούσα επιστολή, με πόνο ψυχής, με αγωνία και με φόβο για το μέλλον των παιδιών μας.
Πιστεύουμε ότι το μάθημα της ¨Γλώσσας¨ είναι το σημαντικότερο, δίχως να υποτιμούμε κανένα άλλο μάθημα, διότι διδάσκεται περισσότερες ώρες και πάντα πρωινές, όπου η διάθεση και η αφομοιωτική ικανότητα των μαθητών είναι οι καλύτερες.
Με τα νέα βιβλία διαπιστώνουμε να χαράσσεται και νέα άποψη για το μορφωτικό αγαθό και για την ποιότητα της παρεχόμενης παιδείας. Μέχρι τώρα το μάθημα της ¨Γλώσσας¨ ήταν το μάθημα που ανακεφαλαίωνε όλα τα άλλα μαθήματα και τα ενοποιούσε, καθώς στην ύλη του υπήρχαν κείμενα από την Ιστορία, τα Θρησκευτικά, την Γεωγραφία, τη Φυσική, τη Λαογραφία, κείμενα αναφοράς στον πολιτισμό, στη λαϊκή σοφία, παροιμίες, γνωμικά και άλλα.
Αλήθεια γιατί με τα νέα βιβλία όλα αυτά υποχώρησαν;
Γιατί δεν πρέπει τα παιδιά μας να τρέφονται με τον πλούτο του πολιτισμού μας και της παραδόσεώς μας;
Γιατί δεν πρέπει να προβάλλονται πρόσωπα-πρότυπα;
Γιατί δεν πρέπει να μαθαίνουν ότι ήρωας είναι αυτός που υπερβαίνει τον εαυτό του και προσφέρεται στην κοινότητα την οποία ανήκει;
Γιατί δεν πρέπει οι μαθητές μας να διαλέγονται με τις μεγάλες μορφές της πεζογραφίας μας και της ποιήσεώς μας και αντ΄αυτού να διδάσκονται τη γλώσσα τους από πενιχρά κείμενα εφημερίδων και περιοδικών;
Γιατί δεν πρέπει να ξεδιψάνε με το δημοτικό μας τραγούδι, με τη λαϊκή μας σοφία , ή με τους μύθους του Αισώπου;
Αλήθεια γιατί;
Γιατί πρέπει να τρέφονται με συνταγές μαγειρικής: ¨Μακαρόνια με κιμά¨ και ¨Φασολάκια λαδερά¨;
Πως θα εμπνεύσει ο δάσκαλος τους μαθητές του όταν έχει να διδάξει για μάθημα ¨Οδηγίες χρήσεως καφετιέρας¨ και ¨μικρές αγγελίες αγοραπωλησίας ακινήτων και σκαφών αναψυχής¨;
Πώς θα ανεχθεί δάσκαλος με στοιχειώδη πνευματική εντιμότητα, να στέκεται ενώπιον των μαθητών του και να διδάσκει απροκάλυπτα τον καταναλωτισμό, τον οποίο, εμμέσως πλην σαφώς, προωθούν κείμενα τέτοιας θεματικής;
Πως θα αρματώσει τους μαθητές του να αντιμετωπίσουν αύριο γενναία τη ζωή και τις δυσκολίες της, όταν πρότυπα γενναιότητας είναι η γάτα που σβήνει πυρκαγιές και το παιδί που αναγκάζεται από τους γονείς του να πάει μόνο του στην κατασκήνωση, για να πάνε και αυτοί μόνοι τους διακοπές;
Κύριε Υπουργέ, με πόνο ψυχής και αγωνία περισσή για το μέλλον των παιδιών μας και του τόπου μας, σας παρακαλούμε να ξεφυλλίσετε τα βιβλία των παιδιών σας, για να διαπιστώσετε ο ίδιος, με τι μορφώνονται τα παιδιά του ελληνικού λαού, με ποιες αξίες, με ποια πρότυπα.
Αναζητήστε κύριε υπουργέ ένα κείμενο που να προβάλλει μια αξία, ας πούμε την δικαιοσύνη, ή την τιμιότητα, ή την εργατικότητα, την αλληλεγγύη, τον
αλληλοσεβασμό. Αναζητήστε ένα κείμενο που να φιλοσοφεί σχετικά με τη ζωή, με τον θάνατο, με τις δυσκολίες και την υπέρβασή τους. Και τέλος αναζητήστε ένα κείμενο που να καλλιεργεί στα παιδιά μας την ελπίδα, την μεγίστη πασών των αρετών.
Τί ανθρώπους θέλουμε να προετοιμάσουμε με αυτά τα βιβλία; Τί πολίτες θέλουμε να παραδώσουμε στην πολιτεία μας; Απογυμνωμένους από αρετή, από ήθος, από γνώση της αλήθειας;
Θέλουμε τέτοιους ανθρώπους;
Ας ετοιμαστούμε τότε να τρυγήσουμε τους καρπούς της αγωγής μας. Ας ετοιμαστούμε να υποδεχτούμε μόνο και μόνο ?τομα, Καταναλωτές και Καταθλιπτικούς ανθρώπους.
Εμείς οι δάσκαλοι με τα νέα βιβλία βιώνουμε την απόλυτη επικράτηση της ασημαντότητας και είμαστε αναγκασμένοι να προσφύγουμε στην δοκιμασμένη και προσφιλή μας μέθοδο του Κρυφού Σχολειού. Θα συνεχίσουμε να διδάσκουμε τις αξίες και τα πρότυπα που στήριξαν το Γένος μας στις δύσκολες στιγμές του, αιώνες τώρα.
Έστω και εκτός διδακτέας ύλης θα διδάξουμε τον πολιτισμό μας, την Ιστορία μας, την πίστη μας και την εν γένει πνευματική μας συγκρότηση, γιατί το χρωστάμε σ΄αυτούς που πέρασαν, σ΄ αυτούς που θα ΄ρθουν.
Αξιότιμε κύριε υπουργέ, από τις πρώτες μέρες της θητείας σας εγγράψατε αυτήν στην Ιστορία, αποσύροντας το επαίσχυντο βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού. Αυτό που επιχειρήθηκε όμως με το βιβλίο Ιστορίας, επιχειρείται, δυστυχώς, και με τα νέα βιβλία της ¨Γλώσσας: η αποδόμηση των αξιών.
Σας παρακαλούμε με το αίσθημα ευθύνης που σας διακρίνει να πράξετε τα δέοντα. Η ευαισθησία σας είναι δεδομένη και αποδεδειγμένη.
Αν δεν μπορείτε να αποσύρετε τα βιβλία της ¨Γλώσσας¨, πρέπει οπωσδήποτε να τα επανεξετάσετε και να επιστρέψουν σ΄αυτά τα νάματα του πολιτισμού μας και οι πανανθρώπινης εμβέλειας, αξίες του Γένους μας.
Σας ευχαριστούμε.
Οι δάσκαλοι
Ακολουθούν 100 υπογραφές
Μιχαήλ Φώτιος
17η Ιουνίου 2008
Απάντηση με παράθεση
γμτ
η κοινότητα δεν ειναι αδελφότητα, ουτε ομάδα, ουτε η "μεριά μας". Ειναι ΟΛΟΙ οι αλλοι που συν-χωρούμε, που συγχνοτιζόμαστε, που παλεύουμε, που ελπίζουμε ΜΑΖΙ αδελφικά 
