Χμμ.. που να ποστάρω.. ας το βάλω γενικές και ας μπει στα ανέκδοτα έτσι όπως έχουν τα πράγματα..
Τρίτη βράδυ πηγαίνοντας τα σκουπίδια στον κάδο αντικρίζω το μικρό μου πόνυ (DRZ400sm για όσους δεν γνωρίζουν το μικρό μου πόνυ) και ανακαλύπτω ότι μου ΛΕΙΠΕΙ η πινακίδα!!!!
ΑΜΑΝ, μου την έφαγαν λέω.. (λόγω πρόσφατης τραυματικής εμπειρίας όλα μεταφράζονται σε κλοπή).
Ωχ λέω… τι κάνουμε τώρα? Δήλωση στην ασφάλεια για απώλεια και ΥΠΟΜΟΝΗ…
Μου κόβει και παίρνω τηλ στην Αττική οδό την οποία χρησιμοποιώ καθημερινά για την δουλειά και τους λέω ότι πρέπει να χάθηκε από εκεί ως έξοδο τάδε στο ρεύμα προς Ελευσίνα..
Θα την είχαμε ήδη βρεί μου λέει ο τύπος. Καλά του κάνω, θα περιμένω και αύριο για να δηλώσω στην ασφάλεια την απώλεια (άντε τώρα να πάει υπουργείο καλοκαιριάτικα, να βγει καινούρια να ενημερωθεί η ασφαλιστική εταιρία και τρέχα γύρευε..)
Λέω να πάρω τον δρόμο ανάποδα ως την έξοδο της Αττικής μπας και την βρω σε κάνα οικόπεδο… βραδιάτικα? Δεν θα δεις τίποτα μου λέει ο καλός μου.. έχει δίκιο..
Παίρνω τηλ στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής μου και με συνδέουν με την ασφάλεια… συνομιλώ με ένα «όργανο»… και του λέω ότι έχασα την πινακίδα πιθανότατα στην Αττική οδό το απόγευμα και θέλω να μάθω τι διαδικασία υπάρχει για να δηλώσω την απώλεια…… «Τι λές ρε κοπελιά? Έχεις μηχανή? Και οδηγάς? Και το βγάζεις και Αττική? ΤΙ ΛΕΣ ΡΕ ΘΥΡΙΟ?» (αυτολεξεί οι κουβέντες του) «να προχωρήσουμε στα ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΑ?» του λέω.. έλα από εδώ αύριο να το δηλώσεις, θα το σημειώσω και θα πάει υπουργείο μου είπε…