Δυστυχώς η ευτυχώς κάποια κείμενά μου λογοκρίθηκαν αποφάσισα να γράφω μόνο για τις δίτροχες, αφού ζητήσω συγνώμη απο κάποιους που τους στεναχώρησα με τα γραφόμενά μου.
Ημουν 17 χρονών και είχα φάει τα σκώτια του πατέρα μου για μηχανάκι . η μάννα μου φώναξε η γιαγιά μου με σταύρωνε τελικά ο πατέρας μου μου αγόρασε ενα honda 50 z.
To καμάρι μου πηδαγε σαν κατσίκι και ένιωθα τέτοια ικανοποίηση που παρόμοια στην ζωή μου δεν έχω εισπράξει . καθε μέρα μπουγάδα και καθε μέρα βόλτες. ηρθε ο καιρός και ανέβηκα αθήνα για σπουδές μαζί και ο μπόμπος. την αθήνα την είχα κάνει αλωνι. μία μέρα είχαμε ανέβει 4 επάνω στο μπόμπο και ο θεός ξέρει πως φτάσαμε!!!!
φτωχές οι τσέπες τότε και ηρθε ο καιρός να κατέβω στό χωριό μου. μετράω τα λεφτά και τα βγάζω 65 δραχμές. τα μεταφορικά και τα εισιτήρια δεν φτάνανε και αποφασίζω να κατέβω καβάλα δηλαδή 300 χλμ ουτε λίγο ούτε πολύ. φεύγω λοιπόν πρωί πρωί και όταν έφτασα στην κακιά σκάλα στρίβω απο τον παλιό γιατί με κοιτάγανε περίεργα και με υποβιβάζανε. είταν και αυτές οι ευθείες που το πήγαινα τέρμα με 60 χλμ και το βαριόμουν , ηθελα στροφιλικια να ξύνει μαρσπιέδες και να αγαλιάζω που έλεγε και ένας φίλος με boll;d.or 900.
Κοντά στον κολοσούρτη αφού είχα χτύπησει κατι ροδάκινα σε ένα χωράφι στό άργος αρχίσανε τα προβλήματα .
Ώρα 6 το απόγευμα και το παπί κάνει κράτει ....από τρίτη τέρμα σε δευτέρα ξανά το ...κράτει ...σε πρώτη ....καί ......σβήσαμεεεε!!!!!
κατεβαίνω κατω το κοιτάω ...δεν μιλάει ..την κάτσαμε αναφωνώ και σκέφτομαι τρόπους αντιμετώπισης , ωτο στοπ δεν παίρνουν μηχανάκια , κανένα φορτηγό , .όλα φορτωμένα , τίποτα δεν περνάει εκείνη την ώρα κάτι κατσίκες βελάζουν στό βουνό και τίποτα άλλο ..
ανοίγω το κάρτερ και είχε ανάψει τσιγάρο και ...κάπνιζε..ΙΧΝΟΣ ΛΑΔΙ ΜΈΣΑ!!!
Ξάφνου βλέπω στό τέλος της ανηφόρας ένα εικονοστάσι .
ανηφορίζω και βλέπω μέσα ενα μπουκάλι μαγειρικό λαδι ( μηδέν οξέα) παρθένο . το παίρνω ανάβω ένα καντήλι και το ρίχνω στο κάρτερ. Το θαύμα έγινε.
το χοντα παίρνει εμπρός δοκιμάζω ταχύτητες όλα καλά δεν είχανε μείνει και παραπάνω απο 80 χλμ κάνω τον σταυρό μου και ξεχύνομαι φτάνω στόν τόπο μου και όλα καλά .
Την επόμενη μέρα πάω στό σερβις της χοντα και ο μάστορας ανοιγει την τάπα να μου αλλάξει τα λάδια ( χωρίς να του έχω πει τίποτα) ξαφνικά τον παίρνει η μπόχα απο την τηγανίλα που μύριζε μπακαλιάρος ξαρμυρισμένος . ρε μου λέει τι βρωμάει ετσι . τίποτα μάστορα του λέω εγώ απλά μου έμεινε απο λάδια και του έριξα .....μαγειρικό. αρχισε κάτι γαμοσταυρίδια , το χάλασα λέει το μηχάνημα και ότι εγώ είμαι ικανός να χαλάσω το όνομα της εταιρείας με τις μλκειες μου.. ρίξε μάστορα του λέω το castrol και μην ανησυχείς. Εχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε ηρθαν αλλα μηχανάκια από χr 200 bmw 1100 rgs cagiva dukati 750 elefant ( που έχω τώρα) αλλά εκείνο το θηρίο δεν το έχω ξεχάσει το αφιλότημα. ούτε έχω ξεχάσει πως δεν έχω αναπληρώσει το λαδι απο το εικονοστάσι.
Σκέφτομαι πως θα βρίσκεται στα χέρια κάποιου καλού χριστιανού που θα το προσέχει και θα το έχει πάντα γυαλισμένο......
σκέφτομαι πως τα σωθικά του ακόμα θα είναι γερά παρά το μαγειρικό που του φύτεψα ενα απόγευμα καλοκαιρινο .........
Σκέφτομαι πως αν καμμιά φορά το συναντήσω θα με θυμηθεί και θα με κάνει να το προσέξω.....
Σκέφτομαι πως τις πρώτες μας αγάπες δεν τις ξεχνάμε και αυτές που μας στάθηκαν πιστές και μας μετέφεραν στην ελευθερία μας ακούραστα χωρίς γκρίνιες, πολλές φορές τις αναπολούμε και δακρύζουμε.....
Απάντηση με παράθεση
:a13: 
