Οσοι ειναι πανω απο σαραντα το θυμουνται.Η περηφανεια και η ικανοποιηση της σχεσης με την μοτοσυκλετα δεν προερχοταν απο τις ικανοτητες του μοντελου στο προσπεκτους.Αλλα[COLOR=red]ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΤΩΝ ΕΜΠΕΙΡΙΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΑ.Οι παλιοι δεν ελεγαν <<εχω μια φλορετα>>με τον τροπο που σημερα πολυ λενε <<εχω ενα R1>>και σταματουν εκει λες και μονο απο την αναφορα του μοντελου θα πρεπει να καταλαβουμε τα παντα για τον ιδιοκτητη και τη σχεση με τη μοτοσυκλετα του.Καποτε,καθε ιδιοκτητης μοτοσυκλετας ηταν περηφανος για οσα ειχε κανει με την καλη του και αφηνε πολλες φορες εμας απορημενους οταν τον ακουγαμε να εκθειαζει καποιο μοντελο που στα δικα μας ματια δεν αξιζε.Οι εμπειριες ειναι πολυτιμες ,οχι το μοντελο,και μακαρι να το ξαναθυμιθουμε αυτο.