...με ένα ζωάκι.Σήμερα το πρωί έφυγε από την ζωή ο σιαμαίος γατούλης μου με το όνομα Ρόκυ.Ακόμα δεν το έχω συνειδητοποιήσει.16 χρόνια ήταν η παρεούλα μου,καταλάβαινε τα πάντα σαν άνθρωπος.Όταν ήμουν άρρωστος καθόταν σε μία γωνία και με κοιτούσε,όταν ήμουν χαρούμενος ερχόταν δίπλα μου λες και ήθελε να μοιραστεί την χαρά.Σας γράφω αυτά τα λόγια και είμαι βουρκωμένος.Αφού οι άντρες δεν κλαίνε ρε γαμώτο,τί συμβαίνει;
Γειά σου Ρόκυ φατσούλά μου,δεν θα σε ξεχάσω ποτέ,μακάρι να είχα λίγο χρόνο ακόμα μαζί σου,ήδη μου λείπεις...
![]()


Εχεις απόλυτο δίκιο!!!Οταν έρχεται αυτή η στιγμή τα λόγια είναι περιττά...Και το γαμώτο είναι οτι δενόμαστε πάντα με κάθε λογής κατοικίδιο έχουμε σπίτι μας και ΔΥΣΤΥΧΩΣ έχουν όλα ημερομηνία λήξεως...
Δεν θέλει κανένας μας να σκεφθεί αυτήν την ημέρα αλλά...ολα έχουν ένα τελος δυστυχώς
Να μην στεναχωριέσαι γιατί ο Ρόκυ έζησε σαν βασιλιάς σε σχέση με την ζωή που κάνουν τα άλλα "αδελφάκια" του των πόλεων και των κεραμιδιών
