Ένας Γενικός Διευθυντής μιας εταιρίας, επιβιβάζεται στο τρένο μαζί με έναν νεαρό υπάλληλο του για να πάνε Θεσσαλονίκη. Δεν μπορούν να βρουν όμως άλλο μέρος να καθίσουν, εκτός από ένα βαγόνι όπου απέναντι τους κάθεται μία γιαγιά με την όμορφη εγγονή της.
Ύστερα από λίγο, είναι φανερό ότι υπάρχει ενδιαφέρον μεταξύ των δυο νεαρών, από τις ματιές που ανταλλάζουν.
Στο ύψος της Λαμίας, το τρένο περνάει μέσα από ένα τούνελ και στο βαγόνι γίνεται πίσσα σκοτάδι.
Ξαφνικά, ακούγεται ο ήχος ενός φιλιού και ο θόρυβος από ένα δυνατό χαστούκι.
Όταν το τρένο βγαίνει από το τούνελ, και οι τέσσερις κάθονται όπως πριν, αμίλητοι.
Η γιαγιά σκέφτεται μέσα της : "Θράσος που το είχε ο νεαρός να φιλήσει την εγγονή μου!
Πάντως χαίρομαι που τον έβαλε στην θέση του με αυτό τo χαστούκι"
Ο Γεν. Διευθυντής, σκεπτόταν κάπως ενοχλημένος : "Δεν ήξερα ότι ο νεαρός ήταν τόσο θαρραλέος για να φιλήσει τη κοπέλα!
Σίγουρα όμως θα προτιμούσα να μην είχε αστοχήσει αυτή στο χαστούκι της γιατί αντί αυτόν πέτυχε εμένα"
Η εγγονή πάλι σκεφτόταν :" Χάρηκα που με φίλησε ο τύπος, αλλά με στενοχώρησε που η γιαγιά μου τον χαστούκισε"
Ο νεαρός υπάλληλος από την άλλη, καθόταν με ένα χαμόγελο ικανοποίησης στο πρόσωπο του.
"Κοίτα να δεις τι ωραία που είναι η ζωή μερικές φορές" σκεπτόταν,
"πόσο συχνά έχει κάποιος την ευκαιρία να φιλήσει μια όμορφη κοπέλα και ταυτοχρόνως να τραβήξει και ένα χαστούκι στον Διευθυντή του!!"
Απάντηση με παράθεση
