ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΔΙΠΛΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ...ΑΠΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΠΕΡΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΛΑΣΣΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΑΡΑΔΑ ΠΑΡΑ ΑΡΑΔΑ...
Πραγματικά αριστοτεχνικά γραμμένο και πολυ δύσκολο για να το συντάξεις!!!
Αγαπημένε μου,
πώς να αρχίσω και τι να σου γράψω...
Σε θυμάμαι και κλαίω. Είμαι ξαπλωμένη και το μου-
ντό μου κλάμα δεν λέει να σταματήσει. Μ'ένα τρέμουλο η φω-
νή μου ψιθυρίζει νοσταλγικά το υπέροχο όνομά σου. Εχω καυ-
τές αναμνήσεις από το παρελθόν που με τριγυρίζουν ό-
λες βασαντιστικές και δεν μπορώ να τις διώξω. Ισως είμαι μα-
κρυά σου γιατί δεν σου φέρθηκα καλά. Τώρα αισθάνομαι σαν φυ-
λακισμένη μα σ'αγαπώ πάντα. Ησουν για μένα ο μοναδικός γα-
λήνιος τόνος της ψυχής μου. Δεν άκουσα τις συμβουλές και
μιάς και στα έδωσα όλα και όταν για πρώτη φορά μου ζήτησες από
το τηλέφωνο να βγούμε τους σκοπούς σου δεν μπόρεσα να εντο-
πίσω έκανα πως δεν ήθελα μα με κατάφερες. Εζήτησες να σε γλυ-
τώσω και σε γλύτωσα. Τον έρωτα για σένα θα έπρεπε να τον θά-
ψω σε μέρος απόκρυφο να μην το ξέρει κανείς. Αυτά είναι που-
με έκαναν να ξεχάσω όλων των προηγούμενων τις κρύες φα-
τσες. Θυμάμαι την πρώτη μας συνάντηση που τόλμησες να χυ-
δαιολογήσεις και παρεξηγηθήκαμε. Δοκίμασες μετά να με φιλή-
σεις στα χέρια στο λαιμό και κάπου αλλού...
Αργότερα με κάλεσες στο σπίτι σου. Αρχισες να με
ξεμυαλίζεις. Πήρες τη φωτογραφία της άλλης και άρχισες να την
ξεσκίζεις με μανία. Δεν ξέρω γιατί σου άρεσε το στενό μου-
τράκι μου όπως ελεγες και ακόμα πιο πολύ η παράξενη φω-
νή μου. Αισθάνομαι απέραντη ηδονή να με βλέπεις με τις βυ-
σινί πιτζάμες μου. Ηταν διαφανές και σε προκαλούσαν οι
ζάρες που τρεμόπαιζαν στο φως.
Ας μην τα θυμάμαι όλα αυτά. Εχασα εσενα τον αρχη-
γό μου και προστάτη μου και είμαι σαν πουλί που δεν κελαϊ-
δά. Τώρα θα προσπαθήσω να βρω κάποιον άλλον θα μάθω το τσι-
γάρο που τόσο αντιπαθούσες. Θα ζήσω όπως θέλω θα γίνω μπου-
μπούκι και γρήγορα μάλιστα...
Υ.Γ. Αν τώρα δεν βρίσκεις να γα-
τζωθείς αλλού θυμήσου και
μας. Σε περιμένω...
Απάντηση με παράθεση
