View Full Version : Τυνησία, Αλγερία. Good for the eyes!
Φτάσαμε στην Λαγκουλέτ και κάναμε μία στάση στην ταμπέλα για αναπλήρωση των υγρών μας.
198393
Από κάτω προς τα πάνω την ήθελα ρε Βασίλη…
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
198394
Μία ευγενική χορηγία του μοτο.γρ…
198395
Μπήκαμε στην πόλη και αρχίσαμε να ψάχνουμε για βενζινάδικο.
Βρήκαμε κάποιο αλλά δεν είχε αμόλυβδη.
Μέχρι τώρα είχαμε καταφέρει να καίμε μόνο αμόλυβδη.
Το Λαγκουλέτ είναι μεγάλη πόλη. Είπαμε να δώσουμε μια προσπάθεια.
198396
Εκεί μας πέτυχε μια τρελή μορφή με ένα παπάκι.
Μίλαγε κάτι λίγα Αγγλικά και μας πρότεινε να τον ακολουθήσουμε για σωστό βενζινάδικο…
198397
Φουλάραμε με αμόλυβδη, φωτογραφηθήκαμε, κάναμε τα αστεία μας και μας είπε να τον ακολουθήσουμε.
198398
Οδηγούσαμε πιστεύοντας ότι θα μας βγάλει από την πόλη.
Μας πήγε στο σπίτι του και μας κάλεσε για φαγητό.
Το κουβεντιάσαμε λίγο με τα παιδιά.
Καλή η φιλοξενία όλων αυτών των ανθρώπων και με τις καλλίτερες προθέσεις.
Αλλά δεν γίνεται συνέχεια να ανταποκρινόμαστε σε αυτές. Έχουμε ένα πρόγραμμα. Πολύ σφικτό και δύσκολο.
Το μέγιστο που μπορεί αυτός να σου προσφέρει ίσως είναι το ελάχιστο των στάντρντς σου, και αυτό είναι το ωραίο σε αυτούς τους τόπους. Να αναθεωρήσεις.
Το γεγονός ότι μας καλεί στο σπίτι του, σημαίνει ότι θα πρέπει να σεβαστούμε τον ιερό αυτό χώρο. Αν βγάλουμε τις μπότες μας για παράδειγμα και μπούμε μέσα, φοβάμαι ότι κανένας δεν θα έμενε ζωντανός για να μας προσφέρει φαγητό…
Μακάρι να είχαμε έναν μήνα, ή και έναν χρόνο. Να κάτσουμε εκεί καμιά βδομάδα. Να τον ακολουθήσουμε στην δουλειά του και στην καθημερινότητά του…
Μεγάλη κουβέντα…
Αρνηθήκαμε ευγενικά.
Μας συνόδεψε μέχρι την έξοδο της πόλης. Εκεί υπήρχε ένα μαγαζάκι και μας κάλεσε πάλι για να μας κεράσει. Τι θέλετε λέει του Βασίλη; Νερό; Κόλες; Αλκοόλ; Τι θέλετε; Μπύρα; Ουίσκι; Λεφτά; Έχετε λεφτά;
Βγάζει ένα πάκο λεφτά και το κούναγε στο πρόσωπο του Βασίλη…
Τρελή μορφή.
Χαιρετίσαμε και φύγαμε…
198399
Άσχετο. Αλλά όμορφο….
198400
Συνεχίσαμε.
Η θερμοκρασία ξεπερνούσε τους 40 βαθμούς.
Ο δρόμος καλός.
Υπήρχαν κομμάτια του δρόμου υπό κατασκευή και οι παρακάμψεις ήταν από χώμα.
Γελάγαμε λέγοντας μεταξύ μας ότι επιτέλους θα κάνουμε απόσβεση στα χωμάτινα ελαστικά μας…
Τα διαστήματα μεταξύ των περιοχών με πολιτισμό άρχισαν να μεγαλώνουν.
Αποφασίσαμε να κάνουμε μία στάση στην μέση του πουθενά.
Μέσα στο ερημικό τοπίο, με άμμο και κάποιους θάμνους, υπήρχε ένα τεράστιο δέντρο.
198401
Ξαλαφρώσαμε, απλώσαμε τα τρόφιμά μας και ξεκινήσαμε το τσιμπούσι.
198402
Κάποιοι έφτιαξαν και καφέ καραβίσιο… Αλλά δεν λέω ποιος…
198403
Ήταν τέλεια. ΑΠΟΛΥΤΗ ΗΣΥΧΙΑ και χαλάρωμα…
198404
Κούκλα μου εσύ…
(Την καλοπιάνω για να μην γυρίσω Ευρώπη με αεροπλάνο… )
198405
Ανανεωμένοι πλέον συνεχίσαμε.
Είχαμε κάτι λιγότερο από 100 χιλιόμετρα για την Γαρδαία.
198406
Στην είσοδο της πόλης είχαμε το κλασικό τσεκ πόιντ, αυτή την φορά από αστυνομικούς.
Δηλώσαμε το όνομα του Κάμπινγκ που θα μέναμε και ξεμπερδέψαμε μέσα σε 5 λεπτά.
198407
Οι εισβολείς της ερήμου…
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :bawl: :lol: :lol: :bigcry:
198413
Κάναμε μία στάση έξω από τον σταθμό των λεωφορείων της Γαρδαίας.
Ήταν πολύ όμορφη στιγμή.
Πολύς κόσμος, ζωντανή πόλη και όλα αυτά στην μέση του πουθενά.
Από την στιγμή που μπαίνεις σε μία πόλη της ερήμου, ξεχνάς εντελώς ότι βρίσκεσαι στο πουθενά.
Μπορεί η θερμοκρασία να φλερτάρει τους 40 βαθμούς κελσίου, αλλά η πόλη δεν παύει να είναι ζωντανή και δραστήρια.
198415
Δίπλα μας ακριβώς υπήρχαν δύο αστυνομικοί. Δεν ξέρω αν ήταν αυτός ο λόγος που κανένας δεν μας πλησίασε, κανένας δεν μας ενόχλησε ή δεν μας ζήτησε κανένα δηνάριο. Πολύ πιθανό.
Ίσως και να είναι συνηθισμένοι με τους τουρίστες…
Το κάμπινγκ που θα μας περίμεναν ο οδηγός μας και ο μεταφραστής, ήταν στην περιοχή Beni-Isguen ονόματι Camping AKHAM.
Το πήραμε το χρωματάκι μας…
Το μαντήλι σε συνδυασμό με τα γυαλιά ηλίου, βοηθάει να κόβει την πολύ την σκόνη μιας και η αλλεργία τις πρώτες μέρες με είχε πεθάνει…
Ναι. Υπάρχει μία ταλαιπωρία στο βλέμμα…
198417
Λίγο νερό, λίγο χάζεμα και μια ευτυχία στο γεγονός ότι έχουμε φτάσει στον προορισμό μας σχετικά νωρίς.
Δεν χρειάζεται να ψάξουμε για δωμάτια, δεν χρειάζεται να οδηγήσουμε νύχτα…
Υπάρχει μία αγωνία να γνωρίσουμε τον οδηγό μας…
Φεύγουμε χωρίς συγκεκριμένο στίγμα στο τζιπιές.
Πανέμορφη η πόλη και ξαφνικά νιώθω ότι είμαι στην Αφρική…
Σε κάτι διαφορετικό.
Το άγχος και οι συνεχόμενες ανωμαλίες δεν μου είχαν δώσει περιθώρια να χαλαρώσω και να απολαύσω την διαδρομή και τα εξωτικά τοπία.
198418
Οι οδηγίες που είχαμε ήταν να κινηθούμε προς τον νότο.
Λίγο πριν την έξοδο της πόλης, θα βρίσκαμε τον προορισμό μας.
198419
Επισυνάπτω το μέιλ όπως μου το έστειλε ο Τιτζάνι:
Dear Panagiotis
I give you here phones of your guide and interpret:
Your interpret : Abdeslam AYOUB Tel : 0663 14 ## ## or 00 213 663 14 ## ##
Your guide: Maamar HASSANI Tel: 0662 19 ## ## or 00 213 662 19 ## ##
They will wait for you on 1st of April in this camping in the palmgrove in Ghardaia
Camping AKHAM
MAISON TRADITIONNELLE
BELKACEMI Said
Adresse: B.P N°: 553 Beni-Isguen 47131 Ghardaïa
Mobile: 00 213 771 774 820
the rest of the payment will be given in cash to Abdeslam. He will not have exchange money for you.
And for the other question I cannot give you an answer… Bring only honey with you, it’s enough.
Have a beautiful trip since Ghardaia and welcome in Algeria
Cordially
Tidjani
Συνεχίσαμε. Στο περίπου…
198420
Κάπου κάναμε κάτι λάθος…
Υπήρχε και καλύτερος δρόμος…
Αλλά αν δεν πάθεις δεν θα μάθεις…
!Σημαντικό!
Στην Αφρική το νερό είναι πολύτιμο…
Όπου δείτε νερά να τρέχουν, στον δρόμο, ή σε καμιά λακκούβα, είναι ακαθαρσίες…
Σκατόνερα, βοθρόνερα…
Πως αλλιώς να το πω για να γίνει ξεκάθαρο…;
Αλλά αν δεν πάθεις πως θα μάθεις..;
198421
Αρχικά δημιουργήθηκε από PanVas
And for the other question I cannot give you an answer… Bring only honey with you, it’s enough.
Ορίστε και ποια ήταν η άλλη ερώτηση που του είχα κάνει…
Dear Tidjani,
We have no reservation.
We prefer camping and we trust your taste. The more natural and graphical, the best. Even in the middle of nowhere!
From now on I will be on the move. If it is possible to have phone numbers and contact information of our guide in case we dont have access to Internet.
Moreover, as we agreed, the rest of the payment will be given in cash to our guide. Also, what is your opinion, the guide to have exchange money for us (black market ;-) ) and we to declare less-few money on the borders.(?)
Except the honey, would you like to bring you sth else? Is there something that is missing from the area and we could help you somehow...?
Regards,
Panagiotis
Μα που πάμε ρε..?
198422
Στην Γαρδαία. Τσέχος τουρίστας, με Τουαρεγκ και δυο τουμπανισμένα τσεχάκια στο πίσω κάθισμα… Κάτι δεν πάει καλά.
Να σου δώσει πληροφορίες…;
Μπα… Μην τον εμπιστευθείτε άλλη φορά…
Μας ξαναπήγε προς τα πίσω, σε λάθος κατεύθυνση…
198423
Π Α Ν Ε Μ Ο Ρ Φ Α ! !
198425
Τελικά, στον δρόμο πέτυχαν τον τουριστικό οδηγό που είχαν κάποια προηγούμενη μέρα. Τον ρώτησαν τι και πως… Αυτός μας είπε ότι είναι σε αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που πηγαίναμε. Θα δείτε δύο άσπρες κολώνες μας είπε. Εκείνη την στιγμή πέρναγε ένα ντόπιο ρενό. Του φωνάζει και του λέει οδήγησε τα παιδιά στο κάμπινγκ.
198427
Ουί ουί φωνάζει ο Σοφοκλής από μέσα και τον ακολουθούμε σε μία τρελή πορεία.
Γούελκαμ του Γκαμπούλ, ή Μπλακ Χοκ Ντάουν τίτλοι για την φωτό...
198429
Φτάσαμε στο κάμπινγκ.
Δύο ξερογκαζιές από το μάχιμο πάντα βεστρομ και άνοιξε η πόρτα.
Βγαίνει ένας πανύψηλος Τουαρέγκ, με την παραδοσιακή ενδυμασία του και γυαλιά ηλίου μάρκας μποςςςςς…
Εεεεεεε, Μαλάκες… I was waiting for you all day…
198430
Το κάμπινγκ, πανέμορφο. Μέσα σε μία όαση από φοινικόδεντρα.
198431
Τα δωμάτια όπως πρέπει. Κοινόχρηστο μπάνιο για μας, αλλά υπήρχαν και δωμάτια με εσωτερικό μπάνιο. Κόστος 100 γιούρια με βραδινό και πρωινό μέσα.
Υπήρχε και η επιλογή του στησίματος σκηνής, αλλά μετά και την προτροπή του οδηγού μας, πήραμε δωμάτιο.
198432
Μουλιάσαμε στα ντουζ,
Το είχαμε ανάγκη άλλωστε.
Βάλαμε μία μπουγάδα που παρόμοιά της δεν υπήρχε και όλοι οι οικολόγοι του κόσμου θα θέλαν να μας κρεμάσουν…
Ο ήλιος έδυε και το στομάχι μας χόρευε ταμπούρλο…
198433
Φάγαμε δίπλα από την πισίνα, φρέσκια σαλάτα, κους κους με αρνάκι.
Μανταρίνια και πορτοκαλάκια.
Στο τέλος φάγαμε και τους χουρμάδες μας για να βοηθήσουν στην χώνεψη…
198434
Ο Σαλάμ, μας είχε καλέσει στην σκηνή του.
Η κλασική σκηνή Βεδουίνου/ Τουαρέγκ/ άνθρωπου της ερήμου, ήταν στημένη στον προαύλιο χώρο του κάμπινγκ.
Εγωωωώ Τουαρεεεέγκ…
Δεν μπορώ να κοιμάμαι μέσα σε κτίσματα και σπίτια…
Θέλω να βλέπω τα άστρα. Είμαι άνθρωπος της ερήμου.
Άουτ ιζ γκούντ φορ δε άις…
Γνωριστήκαμε λίγο καλύτερα με τον Σαλάμ.
Γέννημα θρέμα Τουαρέγκ από την περιοχή της Τζανέτ.
Όσο ο Μααμάρ ετοίμαζε τσάι κουβεντιάσαμε λίγο το πρόγραμμα έτσι όπως το είχαμε προτείνει στον Τιτζάνι.
Όλα φαίνονταν ότι θα κυλούσαν όπως τα είχαμε προγραμματίσει.
Καμία δυσάρεστη έκπληξη δεν μας περίμενε.
Καμία ύπουλη ή ύποπτη κίνηση από την πλευρά του γραφείου
198435
Στα πλαίσια του φιλικού και οικογενειακού χαρακτήρα του κάμπινγκ, όλοι οι ένοικοι θα μαζευόντουσαν να πιούνε τσάι και να τραγουδήσουμε με την συνοδεία της κιθάρας του Σαλάμ.
198439
Και δεν μου λες ρε Σαλάμ. Που έμαθες τα Αγγλικα;
Α… Από τραγούδια.
I like American songs…
198440
Συνεχίσαμε για καμιά ώρα. Η κούραση μας είχε γονατίσει.
Σαλαμ, λυπάμαι αλλά πρέπει να πάμε για ύπνο…
Εεεεεεε…. Μαλααάκες… Γουέιτ ουαν μορ τι.
Τι ιζ γκούντ φορ δε άις…
Αντ αφτερ τον πολο…
ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ Σαλαμ… Ποιος σου έμαθε αυτές τις Ελληνικές λέξεις...;
Ο φίλος μου ο Γιώργος.
Ξέρετε, πριν 3 μέρες είχα τους πρώτους Έλληνες πελάτες μας.
Περάσαμε μία βδομάδα στην έρημο. Αν θέλετε μπορούμε αύριο στην Τιμιμουμ, να τους συναντήσουμε…
Και βέβαια θέλουμε ρε Σαλάμ.
Θέλω πολύ να συναντήσω το άτομο που έμαθε τον τουαρέγκ να μιλάει Ελληνικά…
Ήπιαμε ένα ακόμα τσάι, το τρίτο, όπως πρέπει και πήγαμε για ύπνο…
427 χιλιόμετρα για εκείνη την ημέρα.
Ήταν πρωταπριλιά, Μεγάλη Πέμπτη. Ήμασταν στην έρημο και όλα ήταν τόσο τέλεια...
Σαν πρωταπριλιάτικο ψέμα...
198442
Ξημέρωμα σε έναν άλλο πλανήτη…
198453
Ξύπνησα στις 06.30.
Όχι φοβερά πράγματα, αλλά υπήρχε μία ευκολία...
Όποιος το πιασε το πιασε… Διαβάζουν και μικρά παιδιά…
Το δεύτερο τοπ ταξιδιωτικό αξεσουάρ, είναι τα μωρομάντηλα! Μην το ξεχάσετε ποτέ και με τίποτα!
Απολύτως ξεκούραστοι όλοι μας.
Μας είχαν πει πολλοί ότι το κλίμα βοηθάει πολύ για ξεκούραση.
Πήραμε πρωινό δίπλα από την πισίνα -λολ- όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι, πληρώσαμε σε Ευρώ και αναχωρήσαμε παρέα πλέον με τον Σαλάμ, τον Μααμάρ και το Λαντ Κρούιζερ τους…
198456
Μεγάλη Παρασκευή, είναι 08.10 και έχουμε ξεκινήσει.
Το βεστρομ πήρε με μίζα μόνο του!!!!
198457
Κάτι τέτοιες εικόνες είχαμε ονειρευτεί .
Τώρα τις ζούσαμε.
198458
Η πόλη της Γαρδαίας ξυπνάει σιγά σιγά.
Για την Γαρδαία θα γράψω περισσότερα αργότερα στο ταξιδιωτικό.
198459
Ήμασταν πλέον στην έρημο.
Παρόλο που ήταν τόσο νωρίς, είχε ζεστάνει ήδη.
198460
Στην έξοδο της πόλης το κλασικό μπλόκο.
Λίγο πιο αυστηρό αυτή την φορά.
Καταλάβαινες ότι τα πράγματα δεν ήταν τόσο χαλαρά από δω και πέρα.
Ο Σαλάμ, είχε εκτυπωμένα σε ένα χαρτί, όλα μας τα στοιχεία.
Πρέπει να είχε τουλάχιστον 50 φωτοτυπίες από αυτό το χαρτί.
Αριθμοί από βίζες, ονοματεπώνυμα, πινακίδες, αριθμό αδείας του τουριστικού πρακτορείου…
198461
Κινηθήκαμε κάπου 35 χιλιόμετρα νότια και κάναμε στάση για ανεφοδιασμό.
Σάιζ νταζ μάτερ!
198462
Καθώς κουβεντιάζαμε με τον Σαλάμ για το πώς θα κινηθούμε, ο Βασίλης φούλαρε το βεστρομ…
Καθότι μεγάλος και γνωστός ζηλιάρης, κατάφερε να το υπερχειλίσει, να με λούσει με βενζίνα και να τα κάνει όλα κώλο… (Πολλές αντλίες δεν έχουν αυτόματο στοπ)
Ευτυχώς που η βενζίνα στην Αλγερία κοστίζει κάπου στα 30 λεπτά του Ευρώ το λίτρο και δεν πέσαμε έξω στον πολύπαθο προϋπολογισμό του ταξιδιού μας…
Άματσουρ, λέω στον Σαλάμ δείχνοντας τον Βασίλη…
Yes… Yes… Fuel not good for the eyes…
198463
Προτείναμε στον Σαλάμ να πηγαίνουμε εμείς μπροστά και αυτοί από πίσω.
Το ΤΟΥΟΤΑ τους έκαιγε λίγο παραπάνω και στο μισάωρο είχα κάνει κεφάλι.
Έτσι θα νιώθαμε και πιο ελεύθεροι. Αν και δεν υπήρχαν πολλά σταυροδρόμια από εδώ και πέρα, μέσα στην έρημο γαρ, έπρεπε να είμαστε σε εγρήγορση και να χαράσσουμε πορεία.
Ένιωθες ότι ταξίδευες μόνος σου και ελεύθερος χωρία δεσμεύσεις, ενώ είχες την μαμά από πίσω σε περίπτωση που συνέβαινε κάτι…
Σε κάθε μπλόκο, κάθε 50 χιλιόμετρα ας πούμε, θα περιμέναμε τα παιδιά με το τζιπ και θα έκαναν την διαδικασία…
198464
Και την προηγούμενη μέρα που είχαμε δει το πολύ όμορφο σκηνικό, της άμμου να ταξιδεύει πάνω από την άσφαλτο…
Ο φακός δεν μπορεί να αποθανατίσει την στιγμή…
Ήταν μία από τις πιο αξέχαστες εμπειρίες του ταξιδιού.
Κάτι γιατί ήταν η πρώτη επαφή με την έρημο, κάτι γιατί όλες οι αισθήσεις σου συμμετέχουν…
Ήταν σαν να φλεγόταν η άσφαλτος…
Σε κάτι κατηφορικές στροφές νόμιζες ότι κάποιο φίδι πέρναγε το δρόμο…
Σε άλλα σημεία νόμιζες ότι κάποιος τινάζει τον δρόμο σαν σεντόνι…
198465
Περνάγαμε πολύ ωραία. Ταχύτητες 100-110, πραγματικές
198466
Ο ήλιος είχε ανεβεί για τα καλά, αλλά ακόμα δεν είχαμε δει τίποτα από ζέστη…
:sun: :sun: :sun: :sun: :sun:
198467
Σε κάποια σημεία με αέρα, η άμμος γινόταν αμμοβολή…
Άλλο ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα…
Οι κόκκοι της άμμου που σε πυροβολούσαν και τους ένιωθες μόνο στο τελείωμα του γαντιού, πολύ πόνος, φόρτιζαν με ηλεκτρισμό τα ρούχα μας και την μηχανή…
Σήκωνες το χέρι από το γκριπ, ακουμπούσες κάτι, τσούφ!
Σε χτύπαγε στατικός ηλεκτρισμός…
Φοβήθηκα λίγο ότι θα γίνω σαν το κογιότ…
Μπιπ μπιπ…
198468
Κάναμε στάση στην ΕλΜένια.
Καύσιμα και φαγητό.
Δεν κάτσαμε για μαγειρευτό…
You should eat something.
Άσε Σαλάμ. Καλύτερα να μην φάμε πολύ τώρα. Θα φάμε τα δικά μας. Αν φάμε εδώ ίσως το στομάχι μας αρχίσει να χορεύει.
Άσε που θα βαρύνουμε και θα μας πιάσει απίστευτη υπνηλία…
Yes… Yes… Food is good…. Good for the eyes…
Φοβηθήκαμε το στομάχι μας. Όλοι μας είχαμε αρχίσει να έχουμε αναταραχές, μετά ειδικά το τσιμπούσι με τον Νεμπίλ.
Πήραμε ψωμί και κόλες.
Μελάκι, ψωμάκι, ξηροκάρπια και κρακεράκια.
Περήφανος ο μπεεμβεδάκιας παρουσιάζει το σούπερ εργαλείο της τούρατεκ και μας κάνει μία γρήγορη παρουσίαση ανοίγοντας τον μαγικό ζωμό…
198469
Συνεχίσαμε.
Είχαμε περισσότερο από 300 χιλιόμετρα μέχρι την Τίμιμουμ.
Η θερμοκρασία ακούμπησε τους 45 βαθμούς κάποια στιγμή…
Εξού και οι συμβολισμοί…
198470
Φτάσαμε στην διασταύρωση για Ιν Σαλάχ ή Τίμιμουμ…
Από τα αριστερά (Ιν Σαλάχ) θα έρθουμε πίσω σε δύο μέρες…
198471
Είχαμε διανύσει κάπου στα 170 χιλιόμετρα μέχρι τον σταθμό εΜ Γκουιντέν.
Όλοι οι χάρτες αναφέρουν βενζινάδικο εκεί.
Το ίδιο μας είχε πει και ο Σαλάμ.
Μετά θα είχαμε άλλα 156 χιλιόμετρα για Τιμιμουμ.
198472
Φτάσαμε στο τσεκ πόιντ, βενζινάδικο δεν είδαμε πουθενά όμως…
Από το τσεκ πόιντ μας έστειλαν εκτός δρόμου, να κάνουμε κάποια σχετική χαρτούρα σε ένα φυλάκιο κανά χιλιόμετρο παραδίπλα.
198473
Αραλίκι πάλι στο φυλάκιο…
Ένας από τους φανταρέους έλιωνε κάτω από την σκιά ενός δέντρου, ενώ ένα λάστιχο πότιζε τα φυτά τριγύρω…
Δεν χάσαμε την ευκαιρία και βρέξαμε λίγο τα ρούχα μας να συνέλθουμε…
Water… It is good… Yes…
Good for the eyes μαλάκα Σαλάμ ε;
Yes… Malaka… Water is good… Julia uses it also…
198474
Ναι. Ο άλλος ο Αθεόφοβος του είχε μάθει και την Τζούλια…
Βενζινάδικο δεν υπήρχε. Υπήρχε τύπος με μπιτόνι. Με απλή βενζίνα βεβαίως…
Τα υπολογίσαμε. Αποφασίσαμε ότι θα το παλέψουμε με ένα γέμισμα.
Θέλαμε 350 περίπου χιλιόμετρα αυτονομία από τα μηχανάκι μας…
Το αντβέντσουρ δεν θα καταλάβαινε τίποτα. Εγώ με τον Μπάμπη έπρεπε να είμαστε προσεχτικοί…
No worries… here is desert… Someone will pass.
We will find fuel don’t worry
We don’t worry Salam!
So everything ok?
Yes. Perfect!
Ok… ok… If you are ok, we are OK…
Φτάσαμε στην Τιμιμούμ με ρεζέρβα...
Γεμίσαμε και αν η αντλία έλεγε αλήθεια μπορούσαμε να βγάλουμε άνετα άλλα 60-70 χιλιόμετρα… Ποτέ μου δεν είχα δει το βεστρομ να ξεπερνά 400 χιλιόμετρα αυτονομία. Τουλάχιστον στα χαρτιά…
198475
Προχωρήσαμε στο κέντρο της πόλης, για να κάνουμε ρέτζιστερ στο αστυνομικό τμήμα...
198476
Μας πήρε κανά μισάωρο η όλη διαδικασία, ενώ ο Σαλάμ σιχτίριζε…
Κάθε φορά που σταματάγαμε σε μπλόκο, και αυτό γινόταν όλο και πιο συχνά, ερχόταν και μας ρώταγε πως είμαστε και αν όλα οκ.
Πάντα με τον τρόπο του.
Πάντα μας έλεγε χίλια συγνώμη για όλα αυτά.
Ποια αυτά ρε Σαλαμ;
Όλες αυτές τις διαδικασίες… Τα σιχαίνομαι όλα αυτά…
Φύγαμε από κει, ενώ τσακίσαμε πάλι κάτι κρακεράκια.
Φύγαμε για το κάμπινγκ. Σε κάποια στιγμή ο Μααμάρ σταμάτησε. Μας εξήγησαν ότι έχει λίγο οφ ροαντ, έστριψε και χώθηκε μέσα σε κάτι χωράφια…
198479
Σε κάποια στιγμή το πατημένο που μέχρι πρότινος τα τζιες πέταγαν, έγινε απάτητο…
Σταμάτησα να ζυγίσω την κατάσταση. Το Λαντ Κρούιζερ το είχα χάσει από μπροστά μου ήδη…
Ο Μπάμπης είναι ποδηλατάκιας, σε τρελή φυσική κατάσταση και το τζιες του το στύβει…
Χάθηκε και αυτός.
Γυρνάω το κεφάλι μου και βλέπω τον Βασίλη να με κοιτά…
Που το πας το πλοίο ρε θείε..;
198481
Προχωρήσαμε.
Λες και είχαμε επιλογή;
Όσο ανοίγαμε γκάζι, όλα καλά.
Με το που το έκλεινες χωνόταν μέσα στην άμμο το μπροστινό, σούρωνε όλη η μηχανή και δίπλωνε στο πλάι, ξανά έδινες γκάζι και πάλι από την αρχή…
198485
Ο ιδρώτας έτρεχε ποτάμι…
Με 40 πλας παλεύαμε με τα θηρία.
Προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα να χαρακτηριστώ σαν άσχετος με το οφ ροαντ.
Αν και δεν είμαι… :p
Με τόση κούραση και με τα άπειρα κιλά που κουβαλούσαμε, ο έλεγχος των μηχανών ήταν υπερβολικά δύσκολος…
198487
Είχα μπει μπροστά όταν κάποια στιγμή ακούω από πίσω μου, ΟΟΟΟΟΟΟΟοοοοοοοο…
Το τζιές είχε υπνηλίες και αποφάσισε να πάρει έναν γρήγορο…
198488
Και ο ευτυχισμένος κάτοχός του….
198489
Την σηκώσαμε, δεν θέλω να θυμάμαι πως και συνεχίσαμε…
Μετά από λίγο έριξα και το βεστρομ, να δω αν δουλεύουν ακόμα τα κάγκελα…
Είχαμε δύο επιλογές.
Ή τάπα και όπου βγει, ή τα πόδια κάτω, συμπλεξάρισμα και δώσε γκάζι και ιδρώτα…
Τουλάχιστον αυτά ξέραμε, αυτά κάναμε…
Μέχρι το τέλος του ταξιδιού, είχαμε τοοόσα πολλά να μάθουμε
198490
Σε μία ανασυγκρότηση.
Μην νομίσετε ότι ήταν τίποτα 50 χιλιόμετρα διαδρομή…
Ίσως ούτε δυο χιλιόμετρα…
Αλλά όποιος έχει δοκιμάσει ξέρει…
198492
Παρακάτω έφτιαξε η κατάσταση…
Νιώθαμε ότι οδηγούμε στην καλύτερη άσφαλτο της Ευρώπης…
198493
Και μία από που κατεβήκαμε...
198494
Φτάσαμε στο κάμπινγκ, όπου μετά και την προτροπή του Μπάμπη, τα έχωσα λίγο παραπάνω στο βεστρόμ, έκανα κάτι παντιλίκια, δεξιά, αριστερά, όρθιος φάση, κόβω, και πετάω την μηχανή κάτω πριν καλά καλά σταματήσω…
Υπέρτατη μαλακία, αλλά συμβαίνουν και αυτά…
Καμία ζημιά εκ πρώτης όψεως, εκτός από την πλαϊνή βαλίτσα που ξεκούμπωσε και καλά έπραξε.
Τουλάχιστον από όσο φάνηκε…
198495
Ρωτήσαμε για σκηνή. Πάλι ο Σαλάμ μας είπε ότι δεν είναι καλή ιδέα η σκηνή και μας οδήγησαν στο δωμάτιό μας.
Νιώσαμε λίγο ότι μας καθοδηγούν, αλλά από την άλλη σκεφτήκαμε ότι ίσως το κάνουν και για το καλό μας…
Μπανιάρισμα στα κοινά μπάνια πάλι, μπουγάδα, τσαντίρι κλασικά μέσα στο δωμάτιο και φύγαμε για φαγητό.
198496
Ρε μαλάκα Σαλάμ πάλι καπνίζεις..;
Σίγκαρετ ις γκοοουυυυντ… Γκουντ φορ δε άιςςς….
198497
Τελικά ο Γιώργος είχε φύγει για να κάνει Πάσχα με την οικογένειά του.
Ο Νίκος και η Μίνα είχαν μείνει πίσω. Είχαν σκοπό !ΧΩΡΙΣ ΟΔΗΓΟ!, από την Ταμαρανσέτ, με λεωφορεία, ότοστοπ ή ότι άλλο, να φτάσουν στο Αλγέρι. Είχαν ξοδέψει ήδη μία βδομάδα με τον Σαλάμ στην έρημο και τώρα 4 μέρες μόνοι τους κάνανε τα δικά τους…
198498
Τα παιδιά ήρθαν από το κάμπινγκ να γνωριστούμε.
Ο Σαλάμ πρότεινε για ντίνερ στο κάμπινγκ, αλλά εμείς πιέσαμε και ζητήσαμε βόλτα στην πόλη.
Μπήκαμε όλοι στο Λαντ Κρούιζερ και κατευθυνθήκαμε προς την πόλη.
Υπήρχε και άλλος δρόμος.
Βατός και όμορφος…
Ε yes… Off road is good… Goood for the eyes…
Ο Μαάμαρ χαζεύει την δύση του Ηλίου στην έρημο…
198499
Περπατήσαμε λίγο στο κέντρο.
Τα παιδιά ήξεραν το καλό το μαγαζί.
198500
Τσεκάραμε την κουζίνα και παραγγείλαμε κοτόπουλα και τηγανητές πατάτες...
Τα παιδιά δεν ήταν τυχαίοι ταξιδιώτες...
Έχουν επισκεφτεί σχεδόν κάθε έρημο που ξέρουμε.
Έχουν πάει στα πιο απίθανα μέρη και αυτό είναι που λατρεύουν να κάνουν στην ζωή τους.
Χωρίς αλκοόλ και με κάτι λεμονάδες, το τραπέζι είχε πάρει φωτιά!
Σε κάποια φάση που ήρθαν οι πατάτες, όλοι οι Ελληνάρες πλάκωσαν τα αλάτια... Τι κακό και αυτό να τα φέρνουν όλα ανάλατα...
Λέει ο Σαλάμ...
Ohhh... You Greeks... You put everywhere salt...
Since there is no salt, how not to add some for flavour...?
Salt is not good... Not good for the eyes...
Κάποια στιγμή έρχονται και τα κοτόπουλα...
Βάζουμε όλοι αλάτι και αρχίζουμε και τρώμε. Δοκιμάζει και ο Σαλάμ το δικό του, πέρνει το αλάτι και του αλλάζει τα φώτα...
Salam?
Salt on the chicken is gooood.... Gooood for the eyes...
198502
Η Μίνα πραγματικά είναι σπάνια περίπτωση Ελληνίδας...
Το Σαλάμ τον έπαιζε στα δάχτυλα μόνο με ένα βλέμμα...
Σαλάμ... Θέλουμε τσάι στους αμμόλοφους...
Οοοοο... Είναι αργά... Νοτ γκουντ φορ δε άις...
Σαλάμ θέλουμε τσάι στους αμμόλοφους...
Άντε και οι 7 μέσα στο Λαντ Κρούιζερ και...
198504
Κάτω ακριβώς από το κάμπινγκ είναι η αρχή των αμμόλοφων...
Οδηγήσαμε μέσα στο απόλυτο σκοτάδι και βρήκαμε ένα μικρό αμμόλοφο...
Ντουνίτσα και όχι ντιουν, τον αποκάλεσε η Μίνα.
Ο Μαάμαρ, καλλιτέχνης στην παρασκευή τσαγιού, άναψε κάρβουνα και έφτιαξε το τσάι έτσι όπως πρέπει...
Κουβεντούλα, μουσική από την κιθάρα του Σαλάμ και μια δροσούλα που διαπερνούσε το βρασμένο από την ζέστη κορμί μας, κάνοντας τα πάντα τόσο μαγικά...
Ήταν Μ. Παρασκευή περασμένες 23.00 και εμείς είχαμε διανύσει 638,9 χιλιόμετρα εκείνη την ημέρα, στα βάθη της ερήμου της Αλγερίας...
Η πιο γλυκιά καληνύχτα...
198506
Είναι ωραία η αίσθηση της άμμου.
Ακόμα και αν μπαίνει παντού…
199161
Ξυπνήσαμε κατά τις 6 το πρωί, αρκετά κουρασμένοι.
Το κλίμα της ερήμου βοηθά για ξεκούραση αλλά η κούραση είχε συσσωρευτεί ήδη, και τα όχι και τόσο συνηθισμένα σώματά μας σε αθλοπαιδίες είχαν αρχίσει να κλατάρουν…
Με θέα σαν και αυτή, ξεχνάς κάθε κούραση και κάθε ταλαιπωρία…
199162
Καλημέρα Τίμιμουμ…
Ιν Σαλλάχ ο σημερινός προορισμός μας.
199164
Πακετάραμε το βιό μας, προχωρήσαμε για πρωινό, αλλά απογοητευτήκαμε και πάλι με το πόσο φτωχό ήταν.
Κατά την διάρκεια του ταξιδιού, μπουστάραμε καθημερινά τους οργανισμούς μας με πολυβιταμινούχο χαπάκι και ανάλογα τις ανάγκες και το πόσο ιδρώναμε πίναμε και καμιά αλμόρα.
Στην δεξιά βαλίτσα, επειδή πολλλά έχω ακούσει και δει, αποφάσισα να περάσω έναν ιμάντα προληπτικά. Φοβήθηκα λόγο πτώσης μήπως πήρε λίγα μπόσικα η βαλίτσα, και με τα γκάπα γκούπα ίσως την έψαχνα μέσα στα λαγκάδια της ερήμου…
Επίσης, από τα πρώτα μέτρα ένιωθα το ποδοστήριο του πίσω φρένου κάπως ψιλά. Στα όρθια κομμάτια ουσιαστικά δεν είχα δυνατότητα να το χρησιμοποιήσω. Έπρεπε να σηκώσω όλο το πόδι και πατήσω φρένο. Το είπα στα παιδιά και είπαμε στην πρώτη στάση να το κοιτάξουμε. Μάλλον θα είχε στραβώσει από την πτώση, το αλλαγμένο με τούρατεκ ποδοστήριο…
Τα αλόγα περίμεναν υπομονετικά, ενώ το βεστρομ πήρε πάλι με την πρώτη μιζιά, παρόλο το κρύο της ερήμου…
199166
:sun: :sun: :sun: :sun: :sun:
199167
Κάπου εκεί πίσω είχαμε το τσάι μας το προηγούμενο βράδυ.
199168
Εικόνες και στιγμές που θα σου μένουν για πάντα.
199170
Ο δρόμος για το κάμπινγκ. Ο καλός…
199171
Πολύ χιούμορ ο Μααμάρ, που διάλεξε την προηγούμενη μέρα να μας πάει από τους αμμόλοφους.
Μας είχε πάρει από κάτω η κατάσταση και το επίπεδό μας όσον αναφορά τις δυνατότητές μας στην οφ ροαντ οδήγηση…
Σε τέτοια εδάφη σαν της φωτογραφίας και μετά την προπόνηση της προηγούμενης μέρας, πετάμε λέμε!
199173
Σαν να είμαι σε κάποιου άλλου το ταξιδιωτικό και όχι στο δικό μας… Εικόνες χωρίς ιδιαίτερα σχόλια.
199174
Υπήρχε και ταμπέλα, αν το ψάξει κανείς….
199175
Βγήκαμε από την πόλη χωρίς πολλά πολλά…
Το πρόγραμμά μας στην Αλγερία ήταν υπερβολικά πιεσμένο έως αδύνατο να πραγματοποιηθεί. Τα χιλιόμετρα πολλά και οι συνθήκες όχι οι ιδανικότερες.
Είχαμε κάνει λάθος σχεδιασμό από την αρχή.
Το ξέραμε καλά.
Πολλά χιλιόμετρα και υπερβολικά φιλόδοξα σχέδια.
Υπήρχαν και κάποια πράγματα όμως, που ξέραμε επίσης από την αρχή ότι δεν θα είχαμε κανένα πρόβλημα.
Αγαπάμε τις μοτοσικλέτες. Αγαπάμε την οδήγηση κάτω από οποιαδήποτε συνθήκες. Καιρικές, ψυχολογίας, συναισθημάτων, σωματικής κατάστασης…
Όσα χιλιόμετρα και αν χρειαστεί να κάνουμε, θα τα κάνουμε.
Επειδή ήμαστε όλοι προσεγμένοι από τις μανάδες μας και καλομαθημένοι, ίσως γκρινιάξουμε λίγο, αλλά θα τα κάνουμε, χωρίς να χαλάσουμε την παρέα, ή να την σπάσουμε.
Ξέραμε επίσης ότι το βεστρομ θα κλατάρει και θα αφήσει την τελευταία του πνοή στην έρημο… Τα στοιχήματα που έπεφταν δεν ήταν αν θα ξεμείνει ή όχι, αλλά πια μέρα θα γινόταν αυτό…
Μεταξύ δύο μπεμβε και ένα βεστρομ, τι άλλο να επικρατήσει σαν αστείο…
Βγαίνοντας από Τιμιμούμ.
199176
Αφήνοντας την Τιμιμούμ, κάναμε στάση για φωτογράφηση.
199177
:sun: :sun: :sun: :sun:
199178
Που είναι οι καμήλες που μου υποσχεθήκατε…;
199179
Ευγενική χορηγία του μοτο.γρ και αυτό…
199180
Σε μία ανασυγκρότηση, βασικά ο Μααμάρ με τον Σαλάμ θέλανε τσάι και σταματήσαμε σε ένα καφέ, ξανα αναφέρω το πρόβλημά μου με το φρένο στα παιδιά.
199181
Καθώς περιγράφω πατάω και ξαναπατάω να στους δείξω πόσο ψιλά είναι.
Αυτό που έπεσε κάτω από σένα είναι; ρωτάει ο Μπάμπης.
Βγάζουμε σταντ και ψάχνουμε μέσα στην άμμο.
Τύχη βουνό και μάτι γερακιού.
Η ροδέλα - ασφάλεια από το ποδόφρενο είχε βγει προφανώς από την προηγούμενη μέρα κατά την άκυρη πτώση μου και διάλεξε μετά από 10 χιλιόμετρα οφ ροαντ και κάπου στα άλλα 40 ασφάλτινα, να πέσει την στιγμή που ο Μπάμπης έγερνε προς το μέρος μου για να ακούσει καλύτερα μέσα από το κράνος.
Βγάλαμε εργαλεία και ξεκινήσαμε την επισκευή. Πάλι ένιωσα πολύ άσχημα μιας και το βεστρομ έβγαζε πάλι πρόβλημα. Τίποτα το ιδιαίτερο ή το σοβαρό. Και μάλιστα ήταν της τούρατεκ εξάρτημα. Ίσως το μαμά να μην είχε αντέξει καν. Άγνωστο.
199182
Ευκαιρία βρήκε ο Μααμάρ να σφήξει και τον λασπωτήρα του Κρούιζερ.
Ευκαιρία βρήκαν και οι άλλοι για καζούρα…
Αττάντ ρε Μαλαααάκα…
Μέσα σε τρία λεπτάκια ήμασταν έτοιμοι.
199184
Τρία λεπτά ήταν αρκετά να μαζέψουμε θαυμαστές.
Φιλικότατα τα πιτσιρίκια και όχι ζήτουλες.
Χάζευαν, κοίταζαν, χωρίς να ακουμπούν ή να αρπάζουν.
199185
Τους δώσαμε καραμέλες και τσίχλες.
199186
Powered by vBulletin® Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.