Τυνησία, Αλγερία. Good for the eyes! [Αρχείο]

PanVas

17/05/2010, 07:36

Ήταν πέρυσι αρχές Ιουλίου όπου είχαμε πραγματοποιήσει το ταξίδι μας μέχρι την Οδησσό.
Επί τη ευκαιρία, για όσους δεν έχουν διαβάσει το αντίστοιχο ταξιδιωτικό τώρα είναι μία πολύ καλή ευκαιρία. Μαμά; Η Οδησσός είναι Βαλκάνια; (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=83833)
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

Έλεγα λοιπόν, ότι από πέρυσι στο ταξίδι σκεφτόμασταν να κάνουμε κάτι λίγο πιο διαφορετικό, από θέμα προορισμού. Η Αφρική μας ακουγόταν πολύ όμορφα στα αυτιά μας, αλλά ξέραμε ήδη ότι ο δυτικός κύκλος της Μεσογείου δεν είναι εφικτός, λόγω κλείσιμο των συνόρων μεταξύ Μαρόκου – Αλγερίας.
Εξετάσαμε το εναλλακτικό σενάριο από πλευράς χρόνου και κόστους να πάμε Μαρόκο, να γυρίσουμε πίσω Ευρώπη και μετά με καράβι Αλγερία από Γαλλία. Από εκεί επιστροφή μέσω Αλγερίας – Τυνησίας και Ιταλίας.
Κάτι τέτοιο ήταν μη εφικτό. Εν μέσω κρίσης κανένας δεν μπορούσε αν αφήσει την δουλειά του περισσότερο από 15 μέρες ενώ το κόστος εκτοξευόταν σε απαγορευτικά μεγέθη.
Συμβιβαστήκαμε με Ιταλία - Αλγερία – Τυνησία και αρχίσαμε το ψάξιμο και την εύρεση πληροφοριών. Από την αρχή καταλάβαμε ότι οι μέρες ήταν απελπιστικά λίγες για ένα τέτοιο ταξίδι.

Πειστήκαμε, κοροϊδεύοντας τον εαυτό μας ότι είναι εφικτό και ότι καιρός είναι να κάνουμε ταξίδια σαν μοτοσυκλετιστές με κότσια και όχι σαν μέλη κάποιου σκούτερ κλαμπ.

Και ποιος δεν θέλει φωτογραφίες σαν και αυτές από την έρημο της Αλγερίας και Τυνησίας.

198026

PanVas

17/05/2010, 08:17

Από την αρχή τα μηνύματα που λαμβάναμε δεν ήταν θετικά.
Όλοι μίλαγαν με όχι ιδιαίτερα καλά λόγια για την Αλγερία.
Δύσκολο να πάρεις βίζα. Αν πάρεις θα είναι για τα προκατασκευασμένα ταξίδια περιπέτειας όπως τα αναφέρουν κάποιοι, θα πρέπει να μπεις από τον νότο της Τυνησίας, ξεχνώντας κάθε είδους ομορφιά του βορά της Αλγερίας, καθώς επίσης και το Αλγέρι.

Σε όλα αυτά, κάποιος νορμάλ άνθρωπος θα έπρεπε να προσθέσει και το υπαρκτό γεγονός έλλειψης ασφαλείας και πολιτικής σταθερότητας στην περιοχή.

Μαζεύοντας πληροφορίες από δω και από κει, αρχίσαμε να κάνουμε ένα πλάνο γενικό, βάζοντας πάνω σε ημερομηνίες το φιλόδοξό μας σχέδιο. Το μόνο σοφό και σωστό που υπήρχε πάνω στο ημερολόγιο της καταστροφής, ήταν η εποχή. Το Πάσχα έπεφτε αρκετά νωρίς για να μην πεθάνουμε στην έρημο από την ζέστη. Αναχώρηση Κυριακή, επιστροφή Σάββατο. 13 μέρες, εμείς και τα κορίτσια μας…
Όλα τα υπόλοιπα ήταν πάμε και βλέπουμε.

Αν ψάχνεις τρόπο να χαλάσεις μπόλικα χρήματα, κανόνισε να πας στην Αλγερία ταξίδι…

Η σημαία της Αλγερίας.

198030

PanVas

17/05/2010, 08:37

Στην βιβλιοθήκη μου υπήρχαν διάφορα βιβλία, όπως A Rough Guide First-Time Africa (Rough Guide Specials) (Paperback) (http://www.amazon.co.uk/Rough-Guide-First-Time-Africa-Specials/dp/1843537079/ref=sr_1_10?ie=UTF8&s=books&qid=1273599609&sr=8-10) και πολλά άλλα.

Πιο ειδικά προχωρήσαμε σε κάποιες αγορές όπως:
Χάρτης Τυνησίας :The Rough Guide Map Tunisia (http://www.amazon.co.uk/Rough-Guide-Map-Tunisia/dp/1843534878)

Χάρτης Αλγερίας + Τυνησίας: Map Reise-Know-How publishing house Algeria, Tunisia 1:1.700.000 (http://www.touratech.com/shops/001/product_info.php?products_id=6967)
Ο απόλυτος χάρτης.
Μόνο με αυτόν, είστε καλυμμένοι για όλο το ταξίδι…

Χάρτης Μισελέν: Algeria-Tunisia (Michelin National Maps) [Folded Map] (Map) (http://www.amazon.co.uk/Algeria-Tunisia-Michelin-National-Maps/dp/2067118927/ref=pd_bxgy_b_img_c)

Χάρτης Μισελέν: Michelin National Map 741: Africa - North and West (http://www.mapsworldwide.com/sku_4773.htm)

Βιβλίο: Algeria (Country Guides) (Bradt Travel Guide) (Paperback) (http://www.amazon.co.uk/Algeria-Country-Guides-Bradt-Travel/dp/184162232X/ref=sr_1_fkmr0_1?ie=UTF8&qid=1273598326&sr=1-1-fkmr0)

Βιβλίο: Algeria (Lonely Planet Country Guide) (Paperback) (http://www.amazon.co.uk/Algeria-Lonely-Planet-Country-Guide/dp/1741790999/ref=pd_bxgy_b_text_c)

Βιβλίο: The Rough Guide to Tunisia (Paperback) (http://www.amazon.co.uk/Rough-Guide-Tunisia-Daniel-Jacobs/dp/1858288223/ref=sr_1_1?ie=UTF8&s=books&qid=1274097359&sr=1-1)

198035

PanVas

17/05/2010, 08:42

Από οράιζονς και αντβράιντερς όλοι φωτογράφιζαν τον γκουρού της Σαχάρας, Κρις Σκοτ.

Προμηθευτήκαμε και το βιβλίο του Sahara Overland (http://www.sahara-overland.com/) το οποίο δεν μου φάνηκε και πολύ χρήσιμο.
Για όσους έχουν το Adventure Motorcycling Handbook (http://www.adventure-motorcycling.com/edition5/index.htm) θα καταλάβουν από την πρώτη σελίδα κιόλας ότι τα κείμενα επαναλαμβάνονται επικίνδυνα…
Η αλήθεια είναι ότι μόνο οι διαδρομές και οι πίστες που υπάρχουν σηματοδοτημένες αξίζουν από το βιβλίο.
Εμείς πάλι είχαμε βλέψεις για χώμα, αλλά όχι τόσο σοβαρά.

198036

PanVas

17/05/2010, 08:59

Και εδώ είναι που πρέπει να αναφέρουμε το σκεπτικό του ταξιδιού μας. Θεωρώντας ότι η Τυνησία είναι πολύ απλός σαν προορισμός, θελήσαμε να προσθέσουμε την Αλγερία στο παιχνίδι. Δυστυχώς όλες οι εκδρομές και τα πρακτορεία δραστηριοποιούνται στον νότο. Στην περιοχή της Τζανέτ και της Ταμανρασετ…
Εμείς δεν είχαμε τόσο χρόνο για κάτι τέτοιο. Κάνοντας έναν πρόχειρο σχεδιασμό έστειλα το παρακάτω μέιλ με τις σκέψεις μας σε συνολικά 9 ταξιδιωτικά γραφεία…

info@tanezrouft.com, info@simoontravel.com, info@AlgeriaCruiseServices.com, contact@tarakeft.com, timtar@timtar.com, frank@saharatravel.co.uk, contact@point-afrique.com, contact@algeriamoto.com, info@timgad-voyages.com

Hello from sunny Greece!
I am sending you this letter asking for your help in order to explore the wonderful mainland of Algeria.
We are 3 experienced moto riders and we would love to spend 5 days touring in Algeria with our motorbikes (on- off bikes with off road tires).
We are aware of such a great , beautiful and huge country like Algeria, cannot been seen in such a few days. What we want is to have a taste of the country and for sure in the future we will come back and dedicate more time. After a lot of reading and studying on books and websites, we are well informed about the dangers and the difficulties to tour by our own the mainland of Algeria.

Our idea till now is to enter Algeria from Tunis through El-Qued, and to make a small tour (Ghardaia-Alger-Annaba –Tunis and back to Europe).
We know really well that most of the tourist – adventure tours are in the deep south (Djanet-Tamanrasset), but unfortunately we are afraid that we will not have the requested time.
We are experienced riders and we have no problem riding from the rise till the sun set and this is where we need your help since we have no idea of the state of the roads. Our motorbikes can access off road parts, but we are not visiting the country only for this. Wherever we can skip the off road, of course we will do it and we will prefer the asphalt. Adventure for us is not only the sand hills, but meeting the local culture also.

What we basically need from you is to help us with the procedure of the visa and to propose for us a nice route (with English speaking guide, support of 4x4 vehicle or not) places for night stays and of course hotel for where ever is necessary like Alger. (Although we tour with tents and we love to watch the stars during the night!).

We are thinking for the first week of April 2010. Of course we have no problem following and other vehicles or people on our tour if happens you to have and other similar cases like ours. Wherever the guide is not necessary we have no problem to continue our trip by our own (Ghardaia-Alger-Tunis maybe?)

All the above are just thoughts and we are open to all the ideas and proposals. Our trip will last total 15-17 days and we will start from Greece, Italy, Tunis, Algeria and then the way back. As you can understand we could easily skip some days from Tunis and spend more days in Algeria, depending on the things we can do (for example, entering Algeria from Bordj Messouda is it possible???).

Moreover if you have something to propose for us in Tunis will be also nice to hear.
We are looking really forward hearing from you and your proposal with the possible offered services and with estimate cost for our visit to Algeria.

Thank you in advance,
Panagiotis Vassilakis.

Μπροσούρες με τέτοιες εικόνες από τα ταξιδιωτικά γραφεία, είναι που σε τρελαίνουν, σε αναστατώνουν, χάνεις τον ύπνο σου και άλλα τέτοια...

198037

PanVas

17/05/2010, 09:08

Από αυτό το μέιλ πήραμε απάντηση από τρία πρακτορεία.

Από την TimTar μας είπαν ότι θα το κοιτάξουν, και θα μας πουν… Και μας είπαν. Και με αυτούς ταξιδέψαμε. Θα τα πούμε παρακάτω.

Από την Agence Timgad Voyages Batna και μετά από κανά μήνα πήραμε αυτό το αστείο μέιλ…

Dear Sir
Kindly fin attached 02 proposals for your trip in Algeria.
First program: Discover Algeria 08 Days / 07 Nights
The price per person: 1 485 ?
Single supplement: 128 ?
Second program: Discover Algeria 2 (10 Days / 09 Nights)
The price per person: 1 847 ?
Single supplement: 158 ?
Includes:
- Half board accommodation in the hotels mentioned in the program
- Lunches
- Entrance fees
- Vehicule assistance with an english speaking guide.
Excludes:
- Personal expenses
- Alcoholic beverages
- Lunches in the arrival and departure days.
- Fuel for the motorcycle.
NB: waiting for your reply on our email of the 04th february
Waiting for your comments and suggestions
Regards
Amel
Tourism DPT
Ατάτστ είχε το πρόγραμμα…
:lol: :lol: :lol: :lol:

Από την Tanezrouft πήραμε την παρακάτω απάντηση…
Hello,

thanks for your inquiry.
In fact 5 days in Algeria is not much.
>entering Algeria from Bordj Messouda is it possible?
that is not possible from the Tunisian side. Also you would need a special permit and escort in that southern part of Tunisia.

>Tunis through El-Qued, and to make a small tour (Ghardaia-Alger-Annaba –Tunis

While 5 days would be enough for this trip we do not like to do it because of safety concerns of the northern part of it (Alger and east of it).
Also the trip would be entirely on the road (pretty good state).

Instead we like to propose a 5 day trip:
Taleb Larbi (border) - Ghardaia - Timimoun - Ghardaia - Beriane - Toggourt - El Oued - Taleb Larbi.
Timimoun is a beautiful oasis and offroad sections are possible (in particular between El Meniaa and Timimoun).
It would also be possible to drive down to In Salah, but the drive over the Tademait plateau is rather boring.
With a 3 days more you could do a round trip via Timimoun - offroad to In Salah - Ghardaia
A guide with car (4x4) will cost 115 EUR per day. Additional there are 2 * 2 days for the journey to the border and back.
So in total:
5 days guide with 4x4 5 x 115 EUR 575 EUR
4 days journey to border/home 4 x 80 EUR 320 EUR
Administration 30 EUR
Total: 925 EUR

Tunisia is not a country we know well, but you can drive freely in the north of Sahara until about Ksar Ghilane and even a bit south.
….
Μαύρα σκατά που λέει και ένας φίλος, θέλοντας να τονίσει τα χάλια της κατάστασης….

Από την άλλη έχουμε απάντηση από την ΤιμΤαρ που λέει ακριβώς τα αντίθετα…
Dear Sir

Sorry to answer to you so late.

Well, for your trip, I think it’s better if you enter Algeria from Tunis through Taleb Larbi, border point before El Oued, because landscape from Bordj Messouda since Ouargla is absolutely not interesting and you haven’t nice village or small town as you are looking for. You have only a no-man’s land (hassi Messaoud is really ugly). You will spend by this way, a lot of time for nothing.

Your idea with Ghardaia-Alger-Annaba –Tunis is good !

You need a guide from Taleb Larbi since Ghardaia. After it’s not necessary.

He will wait you at the border with his car and let you in Ghardaia.
As in general formalities at the border are not very fast… (maybe would you be lucky!) you will arrive to El Oued at end of afternoon (night in hotel).
And you have one day more to drive to Ghardaia.

I give you in attached document informations about prices.

If you are ok to go with us for this part of your trip, I will send you documents for your registration.
When you will finish your registration form, I send the paper (lettre d’invitation or attestation) you need for visa.

Tell me if you have other questions.

Best regards

Tidjani Reggani

Ο μάγκας ο Τιτζάνι μας πετάει και μία παρουσίαση με φωτογραφίες και μας απογειώνει...

198038

PanVas

17/05/2010, 09:13

Αντιπροτείνω λοιπόν στην Tanezrouft ένα καινούριο πρόγραμμα με είσοδο από τον Βορρά και έξοδο από το νότο…

Dear Mohamed,

Thank you for your reply.
Please make clear for us some minor details about the offered prices.
What exactly services is included on the offered prices?
-fuel costs of the vehicle of guide
-expenses of meals of the guide
-accommodation for the guide (nights hotels and/or camping)
Is he gonna be English speaking one?

Moreover, having in mind your notes, I would like to ask you for the following idea.

If we enter Algeria from north, we move to Algeri and then to south (with our own responsibility) to meet your guide in Ghardaia(or the southest possible), round trip via Timimoun - offroad to In Salah - Ghardaia, Ghardaia - Beriane - Toggourt - El Oued - Taleb Larbi.(total with guide 4 days (3 days the round trip and one or maximum 2 till the border).
So in total:
4-5 days guide with 4x4
3 days journey to border/home (1 to Timimoum + 2 way back)
Administration

Do you think this would be possible?

Thank you in advance for your time.

Best Regards,
Panagiotis.

Και μου απαντάει…

Hello,

>-fuel costs of the vehicle of guide
Yes
>-expenses of meals of the guide
Yes
>-accommodation for the guide (nights hotels and/or camping)
Up to 1500 DA

>Is he gonna be English speaking one?
may be but not much, most guides only speak french.

Regarding the proposal: we only do escorts from border to border with no exception. When we issue the invitation the agency becomes responsible for your safety. And during the days without guide our telephone will not stop ringing from police and gendarmes calling.
To add, the east of Algiers is the most dangerous region in Algeria so we recommend to avoid it.
Avec nos salutations distinguées,

Και το όνειρο πάει ακόμα πιο μακριά…

198039

PanVas

17/05/2010, 09:19

Μέσα στο όλο μπέρδεμα ακολουθεί και η παρακάτω επικοινωνία με τον γκουρού της ερήμου Chris Scott:

Dear Chris,

I am following your experiences on Horizons Unlimited and before a couple of weeks I bought and your book Sahara Overland.
I am really jealous of what you have managed to do in your life. Keep on doing it and thank you for sharing it.

As you can understand from the subject of my email, i would like to share some planning thoughts that me and my friends have about visiting Algeria.
In beginning of April, or late March, three motorbikes (2 GS 1200, 1 DL 650) with off road tires, will start from Greece, Bari, Salerno, Tunis, Algeria...

Unfortunately we have total only 15-17 days for our trip. By spending 6 on the way and back home, are only left 10-12 days on Africa. We know really well that they are not a lot.

So our idea is, Tunis, Anaba, Algeri, Ghardaia (or the more south possible by ourselves -without guide), to meet our guide, round trip via Timimoun (offroad) to In Salah - Ghardaia, Ghardaia - Beriane - Toggourt - El Oued - Taleb Larbi always(?) with guide. I have already communicated with Timtar and Tanezrouft agencies and I am waiting for their final offer suggestion. Of course we are trying to avoid not nesseseray costs (like guide journey to border/home (120 euros/day from Timtar!!!!!!)). From there we will move north after visiting Ksar Guilane and the rest must seen places in Tunis...

Our general idea for the trip as I have mentioned and on other emails during my research for this trip to tourist agencies is the following:

"We are 3 experienced moto riders and we would love to spend 5-7 days touring in Algeria with our motorbikes (on- off bikes with off road tires). We know that such a great , beautiful and huge country like Algeria, cannot been seen in such a few days. What we want is to have a taste of the country and for sure in the future we will come back and dedicate more time. After a lot of reading and studying on books and websites, we are well informed about the dangers and the difficulties to tour by our own the mainland of Algeria. We know really well that most of the tourist – adventure tours are in the deep south (Djanet-Tamanrasset), but unfortunately we are afraid that we will not have the requested time. We are experienced riders and we have no problem riding from the rise till the sun set and this is where we need your help since we have no idea of the state of the roads. Our motorbikes can access off road parts, but we are not visiting the country only for this. Wherever we can skip the off road, of course we will do it and we will prefer the asphalt. Adventure for us is not only the sand hills, but meeting the local culture also."

Please tell me what do you think about this plan, if it is doable, if we will have any possible problems with the visa entry, or if you suggest something different.

I really thank you for your time.

Best Regards,
Panagiotis.

Η απάντηση που μου έδωσε ήταν η εξής…

You will not be allowed to enter at any border of Tunisia to Algeria without escort - they won't let you in without an escort/guide (unless you know better).
So go Tunis direct to Nefta (one day, easy - see map) for Taleb border early next morning.
From here your idea of a loop via Gharadia to Timimoun and piste towards Aoulef and In Salah and back is a good one. Do not expect any spare days in Tunisia.

Forget trying to get into Algeria without a guide/escort, and avoid the northeast of Algeria, north of El Oued. Dangerous area for foreigners.

The roads are pretty good in Algeria - except maybe the Fadnoun plateau over to Djanet, but this is a slow road anyway, many beds and canyons.

Another good idea in the time you have is go to Djanet and back. Until hassi bel guebbour (HbG) it is not so interesting (oil fields), from from there on, and especially the fantastic 400 from Ilizzi to Djanet, will be worth it. You will see the real Sahara down there. Dont waste days in Tunisia - leave that for a package holiday. If you make all this effort and expense, concentrate on Algeria.

If you have 10 days in Africa:
1. Tunis Nefta (hotel). Motorway to Kairouan then follow my map)
2. Nefta, early border - Hassi M
3. Hassi M leave early - HbG - Ohanet. A checkpoint like HbG of Ohanet make you stop before dark.
4. Ohanet - Illizi (hotel)
5. Illizi - Djanet (maybe a day off - organise a day trip to Jabarren rock art)

And then reverse to come back and hope you have no delays. Maybe a bit stressful to keep up. In between HbG and Hassi M they will not let you drive at night so both directions you must leave early so they do not stop you.

In April it will be hot but if you are from Greece then maybe you are used to it!

When you come to organise an escort, they will not need a 4WD for Djanet, but ask for a fast car so it can keep up with the bikes.

?120 is normal I am afraid...

Have a great time

Chris

198041

PanVas

17/05/2010, 09:29

Μετά από όλα αυτά είχαμε απογοητευτεί είναι η αλήθεια…
Δεν θέλαμε να τα σκάσουμε κερατιάτικα…
Δεν θέλαμε να είμαστε συνέχεια σαν σαρδέλες ακολουθώντας οδηγούς και προκατασκευασμένα τουρς… Θέλαμε να κάνουμε τα δικά μας, έστω και αν δεν ήταν το καλύτερο. Έστω και αν στο τέλος πληρώναμε περισσότερα.
Θέλαμε να μπούμε Αλγερία μόνοι μας. Να κάνουμε κάτι διαφορετικό από ότι κάνουν όλοι οι μηχανόβιοι των φόρουμς…

Ξανά επικοινωνούμε με τον Τιτζάνι. Τον μόνο που μας είχε δώσει λίγες ελπίδες…

Dear Tidjani,
thank you for your reply. A delayed answer is always better than a no answer.

I really liked the fact that you were accurate and specific on your informations and price list.

During the time passed our ideas for our trip have changed a lot of times.
The final idea for the plan is as follows.

To enter Algeria from north, we move to Algeri and then to south (with our own responsibility) to meet your guide in Ghardaia (or the southest possible), round trip via Timimoun - offroad to In Salah - Ghardaia, Ghardaia - Beriane - Toggourt - El Oued - Taleb Larbi.(total with guide 3-4 days (2-3 days the round trip and one till the border). This way the guide skips at least one day travelling alone to the borders in order to find us, since we will meet him in Ghardaia. We really want to skip expenses like that and please tell us if we can have a better offer. Unfortunately the trip to Algeria comes up much more expensive than our initial budget and we have started having second thoughts about it...

Finally do you think that we will manage to have visa with reservation on hotels Algeri, Ghardaia and your letter (for the rest of our trip)?

Thank you in advance for your time.

Best Regards,
Panagiotis.

Μου απαντάει λοιπόν το αισιόδοξο μήνυμα:

Dear Panagiotis

It is ok to meet the guide in Ghardaia. He is not required when you are coming from the North of Algeria.
To drive between Ghardaia and Timimoun, you can do it in one day (280 km since El Golea and 360 km from El Golea to Timimoun). One day too between Timimoun and In Salah (620 km). One day also between In Salah and Ghardaia (710 km) and one more between Ghardaia and the border point Taleb Larbi (340 km). Total = 4 days

Because you are clear with reasons of your request I can cut the price, sorry, not a lot because I am very short with my prices. And I put one condition for that: every one of your group has to bring me one greek honeypot per person (for my yaourti am morning…) hum…. not to small the pots…minimum 500g !!!
Is it ok for you ?

- 11% that’s what I can do for you.

And yes you will manage to have visa with reservation on hotels in Algier and my letter for the rest of your trip.

As the guide will meet you in Ghardaia (depends if you meet him the day of your arrival here, I think it is not necessary to have a reservation in Ghardaia. But for this point it’s better if you ask the Embassy.

Do you need address of hotel in Algier?

I look forward your answer.

Cordialy
Tidjani

Και συνεχίζει να μας τρελαίνει με φωτογραφικό υλικό από το πρακτορείο του...

198044

PanVas

17/05/2010, 09:47

Η τελική μορφή μετά από περισσότερο ψάξιμο έγινε κάπως έτσι: Άφιξη στο λιμάνι της Τύνιδας, μετάβαση από τον βορά στα σύνορα της Αλγερίας, πέρασμα στην Αλγερία, διανυκτέρευση στην Άναμπα ή στην Κονσταντίν, διανυκτέρευση στο Αλγέρι και από εκεί βουρ για νότο. Ανάλογα με το πόσο και που θα μας αφήσουν να μπούμε και να φτάσουμε και με στόχο να ξοδέψουμε μάξιμουμ τις 7 μέρες στην Αλγερία, θα περάσουμε στον νότο της Τυνησίας και από κει προς τα πάνω και επιστροφή.

Τον Σεπτέμβρη είχα καλέσει την πρεσβεία μας στο Αλγέρι. Με είχαν κάνει να δακρύσω με την περιγραφή τους από την παραλιακή διαδρομή… Με είχαν διαβεβαιώσει ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στην διέλευση των συνόρων της βόρειας Αλγερίας.

Είμαστε έτοιμοι λοιπόν για να κινηθούμε προς την πρεσβεία. Όλοι έλεγαν ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πάρουμε βίζα…
Αποφασίσαμε ότι θα μαζέψουμε όλα τα απαραίτητα χαρτιά και θα πάμε εκεί να το παίξουμε κινέζοι…
Για Κονσταντίν δεν μπορέσαμε να βρούμε κάποιο ξενοδοχείο για κράτηση. Έστειλα μέιλ σε τρία ξενοδοχεία αλλά δεν πήρα ποτέ απάντηση. Αν ήταν στα Γαλλικά ίσως να γινόταν κάτι…

Από την άλλη, στο Αλγέρι, ο Τιτζάνι μας πρότεινε το ξενοδοχείο http://www.hotelhydra.dz/. Έστειλα μέιλ για κράτηση. Δεν απάντησαν ποτέ. Μάλλον λόγω γλώσσας...
Βρήκαμε μετά αυτό: http://www.hotelsuisse-dz.com/
Έστειλα μέιλ και εξήγησα ότι χρειαζόμαστε κράτηση για δύο μέρες, αλλά η πρώτη δεν είναι σίγουρο ότι θα είμαστε εκεί. Μου απάντησαν με ένα ξερώ ΟΚ…
Ζητήσαμε να μας στείλουν κάτι πιο επίσημο με μέιλ ή φαξ και μέσα σε 5 λεπτά είχαμε φαξ με κράτηση…
Τέλεια!

Αναγκαστικά για την έκδοση Βίζας, χρειαζόμασταν ταξιδιωτική ασφάλεια.
Εγώ έτσι κι αλλιώς σε όλα τα τελευταία ταξίδια μου έκανα ασφάλεια.
75 Ευρώ έκαστος για 15 μέρες από το πασίγνωστο αλλά και προτεινόμενο από Λόνλι http://www.worldnomads.com/insurance.aspx

Ξεκινώντας εδώ την διαδικασία, ο θυρωρός που σηκώνει το τηλέφωνο στην Αλγερινή πρεσβεία της Αθήνας, διατυμπανίζει ότι δεν υπάρχει περίπτωση έκδοσης βίζας όχι απλά χωρίς οδηγό, αλλά και οδηγό να είχαμε με μοτοσυκλέτα, δεν παίρνουμε βίζα…

Εντωμεταξύ στα τέλη Ιανουαρίου ανοίγεται αυτό το θρεντ http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=95245 .
Αναφέρονται σωστές πληροφορίες και ακούγονται σωστές απόψεις. Παρακολουθώ το θρεντ, ποστάρω τον εθνικό ύμνο δηλώνοντας ότι παρακολουθώ και με την αγωνία στα ύψη περιμένω να δω τι θα γίνει με την προσπάθειά μας. Κάποια στιγμή παρεκτρέπεται η κατάσταση με υπερβολικά άκυρα ποσταρίσματα οπότε και επεμβαίνω. Είναι απίστευτα εκνευριστικό να έχεις κάνει τόση έρευνα και δουλειά, να περιμένεις πως και πως τι θα γίνει με την βίζα σου και να διαβάζεις την κάθε σοφία του κάθε πικραμένου και άσχετου…

Ξαναπαίρνω τηλέφωνο στην Αλγερία στην πρεσβεία μας και ρωτάω τι και πως… Δύσκολα τα πράγματα μου λένε. Μα είχα μιλήσει με μία κυρία και μου είχε πει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα… Περιμένετε λίγο. Έρχεται πάλι η κυρία στο τηλέφωνο και μου λέει όλο νόημα… Ότι σας είχα πει… Δηλαδή δεν υπάρχει πρόβλημα..; Ότι σας είχα πει αγαπητέ μου…

Πήραμε και μεις τηλέφωνο στην πρεσβεία της Αλγερίας όπως και ο Ούρια και μας είπαν ότι χρειάζονται αεροπορικά εισιτήρια για να πάρουμε βίζα..

Μαζέψαμε και συμπληρώσαμε όλη την απαραίτητη χαρτούρα, μέιλς και φαξ από το ταξιδιωτικό γραφείο κτλ. Πάμε και βλέπουμε.

Ο Βασίλης ανέλαβε το δύσκολο έργο της κατάθεσής τους…

Μετά από 4 ώρες στην πρεσβεία, πολύ γράψιμο και ιδρώτα κατέθεσε τις αιτήσεις… Πότε θα ξέρουμε; Πότε θα είμαστε έτοιμοι; Καλέστε μας σε 2 βδομάδες… Λογικά θα είστε έτοιμοι.

Και περίμενε… Και περίμενε…

Περνάνε οι δυο βδομάδες… Παίρνουμε τηλέφωνο…
Με τα χίλια ζόρια να βγάλουμε γραμμή…
Να ξανακαλέσουμε για να απαντήσει στον θυρωρό η, να μην χαρακτηρίσω υπάλληλος, ελληνικής καταγωγής…
Τίποτα νεότερο καλέστε την Τρίτη. Και η Τρίτη έγινε καλέστε την Πέμπτη. Και ξανακαλέσαμε…

Σε κάποια στιγμή καλούν τον Βασίλη και του ζητάνε λεπτομερέστατη περιγραφή του ταξιδιού μας. Από την άφιξη από τα σπίτια μας μέχρι την επιστροφή…
Τι δηλαδή; Δευτέρα χ του μηνός, Έγερση στις 08.00. Πρωινό στις 08.30…;
Ναι ακριβώς αυτό… Το στέλνουμε και αυτό…

Είναι 20/3 και η πρεσβεία μας πάει καροτσάκι από βδομάδα σε βδομάδα…

Ποστάρω ρωτώντας που στηρίζει ο κάθε ένα όλες αυτές τις πληροφορίες έχοντας τα νεύρα μου τεντωμένα και μην μπορώντας να ελένξω τον εαυτό μου από την αγωνία...

Υποτίθεται ότι στις 1/4 συναντάμε τον οδηγό μας στην Γαρδαία και εμείς δεν ξέρουμε καν αν θα έχουμε βίζα…

Σε μία επίσκεψή μου στην Ελλάδα πήγα από κει να δω τι γίνεται. Περίμενα μιάμιση ώρα στο λόμπυ για να μου πουν ότι δεν ξέρουν ακόμα τίποτα… Έφυγα εντελώς απογοητευμένος και με μαύρη καρδιά….

198046

PanVas

17/05/2010, 10:14

Είναι 23/3 και εμείς ακόμα δεν έχουμε βίζα στα χέρια μας, αλλά ούτε καν ξέρουμε αν θα την πάρουμε. Η, να μην χαρακτηρίσω υπάλληλος, δεν ενημερώνει.
Μετά από σχετικό καυγά και ύφος είμαι η Μέργκελ της Αλγερίας, ακολουθεί ο συγκεκριμένος διάλογος…:
Σας παρακαλώ πείτε μου τι γίνεται με την Βίζα μας. Σας κάλεσα την προηγούμενη Τρίτη για να μου πείτε να σας καλέσω την Πέμπτη.
Σας καλώ την Πέμπτη για να μου πείτε να σας καλέσω την σήμερα, Τρίτη. Σας καλώ και μου λέτε ότι δεν ξέρετε…;
Τουλάχιστον πείτε μου αν υπάρχει περίπτωση να πάρουμε την βίζα. Καταλαβαίνετε ότι έχουμε κρατήσεις, καράβια, εισιτήρια, άδειες… Πείτε μας πότε και τι να μην σας ενοχλούμε τουλάχιστον…

Δεν μας ενοχλείται κύριέ μου… Εσείς ενοχλείστε που σημειώνεται και κάθε πότε παίρνετε τηλέφωνο…

Το εγκεφαλικό πλησιάζει και με σπάνια για την περίσταση ηρεμία της λέω…
Κυρία μου εσείς μπορεί να βγάζετε την βδομάδα 20 βίζες και να είναι υπόθεση ρουτίνας. Εγώ μια φορά στην ζωή μου θα πάω στην Αλγερία…
Αναρωτιέμαι αν ο πρέσβης γνωρίζει τον τρόπο που δουλεύεται…
Μαζεύεται η αχαρακτήριστη και μου απαντά… Κυριέ μου τις βίζες τις έχω μπροστά μου. Απλά δεν μπορώ να τις κολλήσω νωρίτερα από την αναχώρησή σας…

Καλά της λέω, με δεδομένο ότι θα πάμε με μοτοσικλέτες εκεί, δεν είναι λογικό να χρειαζόμαστε κάποιες μέρες μέχρι να φτάσουμε στην Αφρική…;
Με τηλεμεταφορά θα πάμε…;

Πείτε μου πότε ξεκινάτε κύριέ μου και θα σας τα έχω έτοιμα να περάσει το κούριερ να τα παραλάβει…
Αύριο της λέω… Αύριο ξεκινάμε….

Ρε λες να ήρθε η ώρα να χαλαρώσουμε..;

198047

PanVas

17/05/2010, 10:27

25η Μαρτίου αργία, οπότε τα διαβατήρια θα τα παραλαμβάναμε Παρασκευή 26/03/10, μόλις 2 μέρες πριν την αναχώρησή μας…
Ακολούθησαν κάποια τηλεφωνήματα στον Βασίλη…
Ναι καλημέρα. Από την πρεσβεία της Αλγερίας στην Αθήνα καλώ. Έχετε κάνει μία αίτηση για βίζα εδώ, αλλά δεν βλέπω τα αντίγραφα από τα αεροπορικά σας εισιτήρια πουθενά….
Ναι, λογικό ακούγεται μιας και θα πάμε οδικώς…
Α… Δεν γίνεται…
Ο πρέσβης θέλει να δει εισιτήρια… όλα αυτά μόλις κάποια εικοσιτετράωρα από την άφιξή μας από Ελλάδα…

Να σας στείλω του καραβιού τις κρατήσεις;
Εεεεεε…. Ναι μια χαρά….

Στέλνει τα εισιτήρια που είχαμε εκδώσει για το φέρυ για την αραπιά…
Πάλι τηλεφώνημα… Θέλουμε και αυτά για Ιταλία…
Να τα στείλουμε και αυτά…
Πάλι τηλεφώνημα… Ναι ξέρετε… Δεν έχετε πληρώσει το παράβολο.

Το γνωρίζουμε. Είχαμε συμφωνήσει ότι θα το πληρώσει το κούριερ στην παραλαβή των διαβατηρίων…

Μάλιστα.
Μετά από καμια ώρα, πάλι τηλεφώνημα…
Ναι, τελικά η βίζα που σας βγάλαμε κοστίζει περισσότερο. 70 κάτι ο καθένας…

Μα τι λέτε κυρία μου; Τι διαφορετικό έχει η δικιά μας βίζα;

Τι να σας πω. Ο πρέσβης είπε ότι είναι διαφορετικού τύπου…

Μετά από μισή ώρα τηλεφώνημα… Τελικά η βίζα σας είναι 10 κάτι η μία. Όχι 70….

Παρασκευή μεσημέρι, 1 μέρα πριν αναχωρήσουμε, παραλάβαμε επιτέλους τις καταραμένες βίζες, κολλημένες στα διαβατήριά μας!!!
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer:

198051

PanVas

17/05/2010, 11:06

Από την Σόφια κατέβηκα Πέμπτη απόγευμα.
Με το αερόπλανο.
Την μηχανή την είχα κατεβάσει από πολύ νωρίτερα.

Ο Βασίλης είχε αναλάβει να της βάλει τις τελευταίες πινελιές για το ταξίδι μας.
Αποφασίσαμε να περάσουμε λάστιχα χωματερά. Τα ΤΚC-80 αναφέρονται ως τα καλύτερα για την χρήση που θέλαμε. Τελική πάνω από 160 χιλιόμετρα στην άσφαλτο με ασφάλεια, σχετικά καλή συμπεριφορά στο βρεγμένο και άνετα να βγάλουν μέχρι και 5000 χιλιόμετρα.
Θεωρητικά…

Ο πολύ καλός φίλος Σάκης, γνωστός σε όλους τους Πατρινούς χωματερούς, μας περιποιήθηκε σε τιμή αλλά και σέρβις. Μας έδωσε να έχουμε μαζί μας, λεβιέδες, σαμπρέλες και έξτρα αμπούλες και κορδόνια για τα σετ επισκευής ελαστικών που κουβαλάμε έτσι κι αλλιώς πάντα μαζί μας.

Σέρβις είχα κάνει στην Αθήνα, ενώ στο βεστρομάκι πρόσφερα και ένα περιποιημένο πλύσιμο από τον γνωστό σε όλους σας Σμπρίνη
Τα κάγκελα της ΗΒ αντικαταστάθηκαν με τα ίδια αλλά κουίκ λόκ.
Η τριπλέτα με τις πλαστικές βαλίτσες πουλήθηκε κοψοχρονιά, μιας και δεν τις χρησιμοποιούσα καθόλου πια.

Η Τούρατεκ Γερμανίας, στέλνει υλικά στην Σόφια, μιας και δεν αντιπροσωπεύεται στην Βουλγαρία. Κάπου στο 20% κάτω μας ήρθαν οι παραγγελίες μας και πολύ το χαρήκαμε.

Αγόρασα και ένα τσαντάκι για την θέση του συνεπιβάτη, με στόχο να βάλω την ντι90 με τους φακούς. http://www.touratech.com/shops/001/product_info.php?cPath=6_64_476&products_id=4620

Αντικατέστησα και τα φλας του βεσρομ (τρία σπασμένα) με ένα σετ από την Τούρατεκ.

Πήραμε και τα μπιτονάκια μας που πολύ τα είχαμε λιμπιστεί…

Ορίστε και επίσημη απάντηση από την Τούρατεκ για επέκταση της χωρητικότητας του βεστρομ…

Ερώτηση:
I have noticed on your videos and on catalogues additional aluminum cases (or fuel can) under the Zega alu cases. On your catalogue I have not found sth like that. Is it sth that I can find somewhere? Moreover fuel canister (metal) attached on the front side of the Zega case much bigger than the 2l plastic one (usually painted on zebra-lovely! )… Where can we find sth like that..? What about the mounting of it? General what can you propose for bigger autonomy on fuel for the small dl?

Απάντηση:
All the canisters you have mentioned have been prototypes. But we did not take them over into a serial article. Furthermore we suggest/prefer four of (2 on each aluminium pannier):

http://www.touratech.com/shops/001/product_info.php?products_id=2326&language=en

in connection with

http://www.touratech.com/shops/001/product_info.php?products_id=2327&language=en

So you will have 8 liters extra.

Και κάπου εδώ γελάνε…

(Μετά από προσωπική εμπειρία, να πω ότι τα συγκεκριμένα μπιτονάκια κάνουν μόνο για μεταφορά λαδιού! Βενζίνα… χμ. Κάνεις την δουλειά σου, αλλά δεν θα έλεγα με ασφάλεια. Προτιμήστε μεταλλικά.)

Ζελατίνα άλλαξα μέσω του βεστρομ κλαμπ.γρ
Άλλαξα και την βάση της που είχε σπάσει στην Ουκρανία πέρυσι…
Είχα κουραστεί πλέον να οδηγώ σαν κάγκουρας, κρυμμένος πίσω από την ζελατίνα.

Επιτέλους πέρασα και το διπλό στάντ της μαμάς αντικαθιστώντας το πολύπαθο ΗΒ…

Κράνος και κάμελ μπακ από Αμερική σε ομαδική παρεΐστικη παραγγελία με κόστος σχεδόν 50% κάτω από το αντίστοιχο στην Ελλάδα…

Θεώρησα απαραίτητο κάτι πιο καλοκαιρινό για ένδυση… Επέλεξα την Ντίφι και το πολύ τρέντυ κοστουμάκι της… Στην Μιχαλακοπούλου το βρίσκετε σε στοκ, σε πολύ χαμηλή τιμή.

PanVas

17/05/2010, 11:08

Όλοι ήμασταν σε μία διαδικασία πανικού, προετοιμασίας και αγορών, χάνοντας λίγο το νόημα του ταξιδιού... Ήταν αυτή η καταραμένη βίζα που μας είχε αποσυντονίσει... Σε περίπτωση που δεν περνάγαμε στην Αλγερία, είχαμε σαν πλαν μπι μόνο Τυνησία. Τυνησία έχουν πάει πολλοί, θεωρείτε προβλέψιμος και εύκολος σχετικά προορισμός, οπότε δεν ασχοληθήκαμε και πολύ με τον σχεδιασμό...

Καλή η Τυνησία... Αλλά εμείς θέλαμε άλλα... Ηλιοβασιλέματα στην Γαρδαία και τέτοια πιο εξωτικά...

198054

PanVas

17/05/2010, 11:41

Τι άλλο… Τι άλλο…

Δευτέρα πριν την αναχώρηση, μου ήρθε φλασιά.
Και αν σκάσει καμιά πέτρα πάνω στο φίλτρο λαδιού;
Να πάρουμε λάδια και φίλτρο να κουβαλάω μαζί μου…;

Μετά από σύντομη κουβέντα αποφάσισα να αγοράσω ποδιά και μετά στην χειρότερη να την σκοτώσω…
Έχοντας κάνει τον Βασίλη λάστιχο και τρέχοντας για τα πάντα και τα όλα, αναλαμβάνει και την ποδιά.

Έλα όμως που τα κάγκελα της ΗΒ δεν ταιριάζουν με την Μοτεκ ποδιά...

Σάββατο πριν την αναχώρηση και έχω την ποδιά ακόμα με τάι απς!

198060

PanVas

17/05/2010, 11:45

Εκεί είναι που κολάει ο συμφορίτης sotpag και η τέχνη του…

Περάσαμε από το μηχανουργείο του και έκανε τα θαύματά του…
Ευχαριστώ και πάλι ζουμερό μου αρκουδάκι…
:wave2:

:beer: :beer: :beer: :beer: :beer:

198061

PanVas

17/05/2010, 12:19

Είχαμε αποφασίσει αναχώρηση Κυριακή από Πάτρα. Θα είχαμε το Σάββατο για τελικές προετοιμασίες.

Σάββατο απόγευμα χτυπήσαμε ένα τελευταίο σούπερ μάρκετ.
Περισσότερο από 10 κιλά ξηροί καρποί συνολικά και για τους τρεις. Μπαταρίες, κάτι έτοιμες σούπες, κάτι νούντλς, κάτι ντολμαδάκια… Κάτι μωρομάντηλα, κάτι ένα έξτρα γκαζάκι γιατί ποτέ δεν ξέρεις…
Μαλακίες. Λεφτά να χαλάς…
Να συμπληρώσεις ότι λείπει από το νεσεσέρ, ότι λείπει από το φαρμακείο…
Είχαμε μαζί μας 4 φαρμακεία… Ξέραμε ότι όταν θα χρειαζόμασταν ένα απλό χατζαπλάστ, κανένας δεν θα έβρισκε, δεν θα μπορούσε να φτάσει ή να βρει το φαρμακείο… Κλασικοί χάλιες όπως πάντα…

Μαζί μας εκτός από ξηρούς καρπούς, άπειρα κράκερς, άπειρες τσίχλες για την ζέστη της ερήμου, μπαλόνια και γλειφιτζούρια για τα πιτσιρίκια που συναντούσαμε. Είχαμε και άλλα πολλά μαζί μας…
Δύο σκηνές, υπνόσακοι και υποστρώματα… Γκαζιέρα και σκεύη για ελεύθερο μαγείρεμα και κάμπινγκ…
Εκτός των μελιών του Τιτζάνι, για να πάρουμε την έκπτωση, είχαμε και για την πάρτη μας μελάκι από την Αχαΐα, 1 λίτρο τσίπουρο καθαρό από την Κρήτη (έχοντας περάσει πρώτα από την Σόφια για έγκριση και έλεγχο… ) και άλλα πολλά…

Ήμασταν προετοιμασμένοι για τα πάντα… Θεωρητικά…

Είχα ονειρευτεί πως και πως το ηλιοβασίλεμα της Πάτρας σε παραλιακή καφετέρια με πρώτο πλάνο τα τρακτερωτα λάστιχα του πολύχρωμου από τον τεχνικό εξοπλισμό περιπέτειας (πιάσε μου τον κώλο) μοτοσακό, και λίγο πιο πίσω το σούπερ φαστ να φορτώνει τις νταλίκες
Όλα τα είχαμε σκεφτεί…
Τι ωραία που θα νιώθαμε με φίλους και γνωστούς να μας αποχαιρετάνε και σε αυτό το ταξίδι λίγο πριν μπούμε στο καράβι…
Τι ωραία που η παρέα θα ξανασυναντιέται για να κάνει το τρελό της χόμπι…
Όλα εκτός από τις λεπτομέρειες του ταξιδιού στο κομμάτι της Αφρικής…
Είχαμε άπειρο χρόνο στα καράβια, να διαβάσουμε και να οργανωθούμε… Θεωρητικά...

Τίποτα από όλα αυτά δεν συνέβη. Πολύ απλά πάντα κάτι προκύπτει μέχρι την τελευταία στιγμή. Γιατί είμαστε Έλληνες και μας αρέσει να τρέχουμε μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο…
Το καράβι έφευγε στις 6.
Το ραντεβού συνάντησης είχε δοθεί για τις 3, αλλά εμείς μέχρι τις 5.30 δεν είχαμε καν αναχωρήσει από τα σπίτια μας…

Το τελευταίο πράγμα που έκανα πριν την αναχώρηση ήταν να κολλήσω λίγα ακόμα αυτοκόλλητα στις βαλίτσες μου.
Ο τρόπος να φτιάξεις αυτοκόλλητα εδώ από τον συμφορίτη McGyver http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=98201

Ήταν τα αγαπημένα παιχνίδια από τα ανίψια μου.
Θέλω πολύ όταν μεγαλώσουν και καταλαβαίνουν, να τους δείξω τις φωτογραφίες και τα μέρη που τα πήρα νοητά μαζί μου…
Τα υπόλοιπα αυτοκόλλητα που τα μαζεύω τα τελευταία χρόνια τα είχα κολλήσει από την Σόφια καιρό πριν.

Η αλήθεια είναι πως το μετάνιωσα. Από την μία καμαρώνεις για το που έχεις πάει και όλοι σε κοιτάνε με θαυμασμό. Από την άλλη υπάρχουν πολλοί κακόβουλοι, ζηλιάρηδες ανικανοποίητοι σεξουαλικά και μη σε αυτό τον κόσμο που θα σου προσφέρουν απλόχερα όλη τους την αρνητική ενέργεια.

Στις επόμενες βαλίτσες στο καπάκι τα αυτοκόλλητα. Εσωτερικά.
Και στα μεγάλα κέφια ένα μεγάλο, φτιαγμένο στο φώτοσοπ, τυπωμένο σε βινύλιο, να ντύνει όλη την βαλίτσα. Σαν και αυτό που είχε ο Αυστριακός στο τζιες που συναντήσαμε στο καράβι για την αραπιά…

Ο κύριος Κροκ και οι υπόλοιποι, περιμένουν τα αυτοκόλλητα από την Αλγερία και την Τυνησία.

198070

PanVas

17/05/2010, 12:26

Μπήκαμε στο καράβι έγκαιρα.
Μέσα στην λάμψη και την καθαριότητα.
Άλλους μηχανόβιους δεν είδαμε.

Φάγαμε την καραβίσια μακαρονάδα μας όπως κάθε σωστός ταξιδευτής πρέπει να κάνει και μετά από κανα δύο μπύρες και κάτι προφιτερόλ λιώσαμε στον ύπνο.

Το ταξίδι που τόσους μήνες παλεύαμε είχε μόλις ξεκινήσει…

Το όμορφο κούνημα του καραβιού θα μας νανούριζε μέχρι το πρωί, ενώ ζέβρες, πιθήκια και διάφοροι τουαρέγκ που έφτιαχναν τσάια και μάσαγαν περίεργα εξωτικά φυτά, πέρναγαν σε πρώτη προβολή από τον προτζέκτορα του ονειροπαρμένου μυαλού μου…

Τα μοναδικά καράβια στον κόσμο που δεν ξέρουν να δένουν και δεν διαθέτουν σωστό εξοπλισμό για δέσιμο, είναι τα Ελληνικά..;

198071

PanVas

17/05/2010, 13:19

Ξυπνήσαμε σε πολύ καλή διάθεση.
Έκανα και ένα ντουζ… Πλέον όπου βρίσκω ευκαιρία την εκμεταλλεύομαι. Ποτέ δεν ξέρεις που και πως θα καταλήξεις με δεδομένο ότι είσαι στον δρόμο…
Μαζέψαμε και προχωρήσαμε για πρόχειρο πρωινό.
Σήμερα είχαμε σκάρτα 250 χιλιόμετρα. Θα παίρναμε το καράβι για την Τυνησία από το Σαλέρνο, λιμάνι στην δυτική Ιταλία, λίγο κάτω από την Νάπολι, στις 12.30.
Ερασιτέχνες γαρ, χάρτη Ιταλίας δεν είχαμε… Υποτίθεται ότι δεν το χρειαζόμασταν. Θέλαμε μάξιμουμ δυόμισι ώρες μέχρι το Σαλέρνο. Σε ταξιδιωτικές αναφορές, ακριβώς το ίδιο καράβι προλάβαιναν και έπαιρναν ακόμη και τουρ από ταξιδιωτικά πρακτορεία.

Έλα όμως που στην Ηγουμενίτσα καθυστερήσαμε 2 ώρες με τις νταλικες…
Έλα που αντί για 08.30 το καράβι έφτασε στις 10 και.

Και η αγωνία και το άγχος μόλις ξεκινά….
Ένας νταλικέρης μας λέει…
Φύγετε κατευθείαν για κάτω…
Όχι μωρέ λέμε… Θα προλάβουμε… Τι στο καλό… :lol: :lol: :bawl: :bawl: :bigcry: :bigcry:

Έχουμε τα σούπερ τούμπανα! Με τα αυτοκόλλητα που έχω στο βστρομ, αγγίζω τους 100 ίππους!

Και τα χίλια κιλά, έτσι όπως είχα φορτωθεί…

198074

PanVas

17/05/2010, 13:25

Όλα τα είχαμε κάνει. Εκτός από το να οργανωθούμε και να σκεφτούμε σωστά τα δρομολόγια των καραβιών και τις αποστάσεις… Στο εκατοστό ταξίδι μας θα έχουμε βάλει μυαλό…

Κρυφτείτε και σας έφαγα! Το τζιες θα σας πάρει παραμάζωμα όλους!

198075

PanVas

17/05/2010, 13:41

Φεύγουμε σφαίρα. Διαπιστώνω ότι το σπάσιμο στους χάρτες για Ευρώπη δεν δουλεύει στο τζιπιές μου…
Βγαίνουμε από Μπάρι και μπαίνουμε Οτοστράντα.
Έχει μπει μπροστά ο Βασίλης με στόχο να δώσει σβέλτο ρυθμό. Με ένα ντεπόζιτο βγαίναμε στο λιμάνι. Χωρίς στάση χωρίς κανένα πρόβλημα. Επιταχύνω, 60, 80, 100 όλα μια χαρά…
110 και νιώθω την μηχανή να μην κοντρολάρεται εύκολα…
Ο Βασίλης έχει στόχο να πάμε με πάνω από 140 για να βγουν τα χιλιόμετρα…
Βγαίνω από μία προσπέραση με 113 στο τζιπιές…
Αρχίζει και κουνάει η μηχανή…
Επιταχύνω, 125 και αρχίζει η μηχανή σαν λάστιχο να κάνει της κινήσεις του διαμαντί, του διάσημου φιδακίου…
Χέζομαι επάνω μου ενώ το φαινόμενο της ταλάντωσης αυξάνεται!
Προσπαθώ να επιταχύνω, αλλά χάνω το τιμόνι…
Κάπου είχα διαβάσει ότι σε τέτοιες περιπτώσεις πατάς πίσω φρένο για να τεντώσει λέει το σασί και να σταματήσει την ταλάντωση… Όταν είσαι όμως με 130 και φορτωμένος σαν γαιδούρι, δεν δοκιμάζεις τέτοια πράγματα… Αποφασίζω στιγμιαία και πλαγιάζω την μηχανή, αλλάζοντας πορεία και μεταφέροντας τα φορτία… Το ίδιο είχα κάνει άλλη μια φορά που είχα αντιμετωπίσει παρόμοια περίπτωση ανεβαίνοντας Σόφια και κουβαλώντας όλο το βιος μου…
Αλλάζω λοιπόν πορεία, ενώ ουρλιάζω στην ενδοσυνεννόηση να σταματήσουμε γιατί δεν μπορώ σε αυτόν το ρυθμό… Λαστιχάρισμα, πιέσεις, γερασμένες αναρτήσεις, υπερβολικά φορτωμένο βεστρομ, βίζες, καράβια…
Όλα μέσα στο μυαλό μου και το καράβι να ξεμακραίνει από το λιμάνι…

Τι σκατά ρε γαμώτο…

Σταματάμε, τερματίζουμε την προφόρτωση, μπαίνω μπροστά να δίνω τον ρυθμό…
Υπήρχαν σημεία ανάλογα με την ποιότητα του οδοστρώματος και τις κλίσεις, που πήγαινα 130 άνετα… Υπήρχαν και σημεία όπου στα 112-113 άρχιζε το φαινόμενο… Σύμφωνα με το τζιπιές οι ταχύτητες πάντα.
Αντίθετα το αντβ δεν το ένιωσε ποτέ αυτό το φαινόμενο, ενώ ο Μπάμπης με το απλό τζιες πεντετίας και αυτουνού σαν το βεστρομ διαμαρτυρήθηκε κάποιες φορές αλλά πάνω από τα 150…

Με τα πολλά φτάσαμε στην πανέμορφη πόλη του Σαλέρνο. Πρόκειται για μία πανοραμική – αμφιθεατρική πόλη, όπου λειτουργεί σαν λιμάνι της Νάπολης.
Πεπεισμένοι ότι έχουμε χάσει το καράβι, προς μεγάλη μας έκπληξη το αντικρίζουμε…
Όσο πλησιάζαμε, τόσο ξεκαθάριζε το τοπίο και ήταν εμφανές τα κοντέινερ και τα επιβατικά αυτοκίνητα που περίμεναν απέξω για να επιβιβαστούν και φορτωθούν στο καράβι…
Φτάνουμε στο λιμάνι, όπου επικρατεί πανικός. Είναι μόλις 12.40 η ώρα και φωνάζουμε μέσα από τα κράνη από την χαρά μας, που όπως όλα δείχνουν προλάβαμε το καράβι παρ’ όλο τον άθλιο σχεδιασμό μας στο ξεκίνημα του ταξιδιού…

Παρκάρουμε τις μηχανές σε σημείο που δεν ενοχλούσε, κατά την άποψή μας.
Έρχεται ένας μουστακαλής, μας βάζει τις φωνές πάρτε τες από δω στα ιταλικά κτλ…
Ρε με τον μαφιόζο τον μαλάκα… Δεν του δίνουμε πολύ σημασία και ρωτάμε έναν ένστολο.
Που κάνουμε τσεκ ιν;
Κλειστό το τσεκ ιν μας λέει.
Καλά τότε του λέμε, ας κάνουμε μέσα στο καράβι.
Δεν υπάρχει περίπτωση να μπείτε σε αυτό το καράβι… Το τελωνείο έχει κλείσει…
Τι λες ρε φίλε… Τι είναι το τελωνείο και έχει κλείσει; Η Δέλτα της γειτονιάς;
Ο μουστακαλής μας αρχίζει στα καντήλια ενώ εμείς τον γράφουμε επιδεικτικά… Ο μαλαάκας ο λιμενεργάτης μας έχει πρήξει…
Ρωτάμε πάλι το όργανο… Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι..; Πού είναι οι τελωνιακοί; Να πάρουμε μια σφραγίδα να πάμε και μεις στον προορισμό μας… Το καράβι δεν παίζει να φύγει ούτε σε δυο ώρες…
Δεν γίνεται κυριέ μου. Δεν μπαίνετε σε αυτό το καράβι με καμία παναγία…
ΡΕ φίλε βοήθησε λίγο… Είχαμε καθυστέρηση στο προηγούμενο καράβι… Ποιος είναι υπεύθυνος εδώ για την αστυνομία, Για τα τελωνεία…;
Ορίστε. Ο κύριος… και μας δείχνει τον μουστακαλή λιμενεργάτη… Πτου ρε πούστη μου…

Τις μηχανές τώρα έξω από το λιμάνι αλλιώς σας περναώ χειροπέδες ο μουστακαλής…

Τις μεταφέρουμε καμια διακοσαριά μέτρα μακριά και πάω στο κτήριο του τελωνείου.
Μπαίνω μέσα… Μία κατάσταση άκρως νότια Ιταλία…
Τελωνιακοί υπάλληλοι να αλλάζουν από την στολή σε πολιτικά ρούχα…
Από την μία κάποιος να τραγουδάει όπερα στον καθρέπτη του βεστιαρίου του, ο άλλος να βγαίνει με την πετσέτα από τα ντους και ο άλλος με το σώβρακο να ξύνει τον κώλο του…
Ρε παιδιά… πως γίνεται να μπούμε στο καράβι...;
Δεν γίνεται… Ελάτε σε μία βδομάδα πάλι που φέυγει το επόμενο.
Μας σας παρακαλούμε ρε αδέλφια…
Διάβασε στην πίσω πλευρά του εισητηρί…
Άσε άσε… Μαλακίες ξέρω και γω να λέω…

Φεύγουμε από το λιμάνι με στόχο να βρούμε τα γραφεία της Γριμάλντι.
Απελπισία μας έχει πιάσει, ενώ δεν μπορούμε να δεχτούμε πόσο ερασιτεχνικά το σχεδιάσαμε...

Χάσαμε κάπου στην μία ώρα ψάχνοντας σαν τα ζώα..
Όλα τα πρακτορεία κλειστά για σιέστα και μεσημεριανό ύπνο…

Μιλάω με το Μαράκι στην Σόφια. Με παίρνει πίσω μετά από 5 λεπτά και μας πληροφορεί ότι το ίδιο καράβι φεύγει στις 23.59 από Παλέρμο.

Τζιπιες και φύγαμε…

198080

PanVas

17/05/2010, 13:54

Δεν έχουμε ιδέα πόση ώρα χρειαζόμαστε για Παλέρμο.
Δεν έχουμε ιδέα αν έχουμε χάσει τα εισιτήρια μας, αν θα μπορέσουμε να μπούμε στο καράβι αν θα το προλάβουμε ή τι θα γίνει στην συνέχεια του ταξιδιού μας…
Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι οδηγώντας προς τον νότο θα είμαστε πιο κοντά στον προορισμό μας…

Χαζά και κρύα αστεία έπεφταν κατά διαστήματα, του στυλ, 12 μέρες νότια Ιταλία – Ελληνόφωνα χωριά! Τέλεια!

Έχουμε να διασχίσουμε περί τα 700 χιλιόμετρα σε λιγότερο από 8 ώρες, μαζί με το καράβι για Σικελία… (κατόπιν τζιπιες φώτιση)
Μαράκι!, κεράκι τώρα στον Αλεξάντερ Νέφσκι!

Γρήγορος ανεφοδιασμός σε μαφιόζικο βενζινάδικο…

198081

PanVas

17/05/2010, 14:00

Ο δρόμος πολύ καλός.
Ανεφοδιασμός περιμένοντας το φέρυ για Σικελία.
Απέμεναν μόλις 228 χιλιόμετρα και είχαμε 4 ώρες μέχρι την αναχώρηση, αλλά μόλις 2 για το τσεκ ιν.

198082

PanVas

17/05/2010, 14:02

Φτάνουμε στο λιμάνι 15 λεπτά μετά τις 10… Είμαστε έγκαιρα και ον τάιμ. Τρέχουμε για τσεκ ιν. Τουλάχιστον 100 άτομα περίμεναν στους γκισέδες της Γκριμάλντι…
Ρε λες να περάσουμε;

198083

PanVas

17/05/2010, 14:04

ΡΕ λες να τα καταφέρουμε;
Παρακάμπτω την ουρά και σε διπλανό γκισέ και καλά κλειστό και ασε τους μαλάκες να σκοτώνονται απ’ έξω του λέω έλα κύριε Ντον Βίτο γιατί αν δεν μπούμε στο καράβι θα χρησιμοποιήσω το βστρομ για αυτομόληση οσάν τους μουτζαχεντίν!
Νόου πρόμπλεμ!
30 γιούρος τόταλ πέναλτυ να αλλάξουμε τα εισιτήρια.
Τσεκ Ιν και φύγατε για την Αφρική…

Μόνο που δεν λιποθύμησα…

12 ώρες αγωνίας, ταλαιπωρίας, απίστευτης ζέστης και υγρασίας για το συνηθισμένο μου σώμα στα κρύα από την Σόφια, φαινόταν ότι έπαιρναν τέλος επιτέλους…
Θα μπούμε στην καμπίνα και λιώσουμε…

198084

PanVas

17/05/2010, 14:11

Περιμένοντας για το τσεκ ιν, χαζεύαμε τους ντόπιους που πέρναγαν τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό στην άλλη Ήπειρο…

198086

PanVas

17/05/2010, 14:13

Είχε και ένα συνάδελφο. Αυστριακός.
Πήγαινε για 9 μήνες Τυνησία για δουλειά σαν μηχανικός σε κάποια κατασκευαστική. Αποφάσισε να κατέβει με την μηχανή και όχι με το αεροπλάνο όπως θα μπορούσε εύκολα να διαλέξει…
Δεν ήταν τυχαίος. Όχι επειδή είχε το κιτ διαχείρισης καυσίμων της γούντερλιχ στο τζιες του…
Είχε κάνει πολλά και διάφορα ταξίδια στην ζωή του…
Ένα από αυτά ήταν ένας μήνας με νοικιασμένο ένφιλντ στην Ινδία…
Μας έλεγε διάφορα σκηνικά με κομμένες ντίζες στα Ιμαλάια και τέτοια…
Τρομερό τύπος…

198087

PanVas

17/05/2010, 14:14

Υπήρχε κι άλλος ένας τύπος εκεί…
Μηχανόβιος.
Με δύο πελώρια σακίδια πάνω στο καρέλι του, κάποιος παρατήρησε ότι η εξάτμισή του βρίσκεται στον αέρα…
Η μισή μαφία του λιμανιού μαζεύτηκε πρόθυμη να βοηθήσει…
Ελευθέρας το καρέλι και χωρίς εξάτμιση η μετάβαση στην Τυνησία…

198088

PanVas

17/05/2010, 14:15

Ήμασταν οι τελευταίοι ίσως που κάναμε τσεκ Ιν. Χαλαρώσαμε λίγο, παρακολουθώντας το φόρτωμα του καραβιού.
Επικίνδυνη υπόθεση…
Σε κάποια στιγμή ένα κοντέινερ έφυγε από το ρυμουλκό, ακυβέρνητο τσούλησε στην ράμπα του καραβιού, πήρε παραμάζωμα και ένα αυτοκίνητο…
Πανικός… Συνέχισαν το φόρτωμα σαν να μην έτρεχε τίποτα…
Μπήκαμε και αρχίσαμε τα δεσίματα… όχι εμείς.
Οι υπάλληλοι του πλοίου. Πολύ οργανωμένοι…

198089

PanVas

17/05/2010, 14:20

Τα εισιτήρια εκδόθηκαν χωρίς να μας έχουν όλους παρέα στην ίδια καμπίνα.
Φοβούμενοι τρομερές ιστορίες σαν και αυτή του Ούρια από το ταξιδιωτικό του στην Τυνησία, Τσάι στη Σαχάρα...και τινες ακόμη μοναχικές περιπλανήσεις (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=39812), κάναμε τα κονέ μας με τους καμαρότους.
Όλοι είχαν κάνει μπάρκο σε Ελληνικό καράβι.
Κάποιοι εκτός από τα βασικά, Μαλάκας, τι κάνεις και άλλες χρήσιμες ατάκες, μίλαγαν Ελληνικά φλούεντλι… Με χαρτζιλίκωμα 5 ευρά κάναμε την δουλειά μας…

946 χιλιόμετρα για την πρώτη μέρα του ταξιδιού μας… Τι καλύτερος τρόπος για στρώσιμο και εξοικείωση των χωματερών ελαστικών σου…

Το τρελό καρέλι που έγινε καθαρό, έτοιμο να δαμάσει την Σαχάρα…

198090

PanVas

18/05/2010, 07:52

Ξυπνήσαμε, αλλά ήμασταν σαν να μην είχαμε κοιμηθεί ούτε μία ώρα. Καλή η καμπίνα αλλά μέσα στην μπίχλα και οι καπότες όπως τις αποκαλούμε ξεκίνησαν το θεάρεστο έργο τους. Ίσως το πιο βασικό ταξιδιωτικό αξεσουάρ.
Η καλύτερη αγορά που μπορεί να κάνετε και το καλύτερο δώρο για κάποιον φίλο σας. Πάρτε μία ιδέα http://www.ferrino.it/upload.2009//pdf/ACCESSOIRES_1.pdf

Το φέρυ έφυγε με τουλάχιστον 4 ώρες καθυστέρηση εχτές το βράδυ, οπότε είχαμε χρόνο να χαζέψουμε και να κουλάρουμε. Ντουζάκι και πρωινό.
Κάπου εκεί πετύχαμε και έναν Έλληνα, τεχνικό σε τηλεπικοινωνίες. Εγκαθιστούσε σύστημα για ιντερνέτ και κινητή τηλεφωνία στο καράβι, μέσω του δορυφορικού συστήματος του καραβιού. Μας βοήθησε λίγο με την χαρτούρα που έπρεπε να ετοιμάσουμε. Γράψε ότι να 'ναι μας έλεγε. Απλά να υπάρχει κάτι...

Είχαμε ήδη αγχωθεί με όλες αυτές τις ιστορίες που είχαμε ακούσει για το τελωνείο της Τυνησίας. Κρύψε το τζιπιες, ετοίμασε το λάδωμα και άλλες τέτοιες ιστορίες που εμφανίζουν την Τυνησία σαν εξωτικό, απόμακρο και δύσκολο προορισμό…

Το καράβι ήταν γεμάτο μηχανόβιους…
Κυρίως Ιταλούς και κάποιοι Γάλλοι. Όλοι με τον εξοπλισμό τους. Άλλοι με χωματερά, άλλοι με ασφάλτινα… Κυρίως μεγάλες ηλικίες.

Συναντήσαμε και τον Αυστριακό από χτες το βράδυ. Κουβεντιάσαμε λίγο, ενώ βλέπαμε την ώρα να περνάει επικίνδυνα…

198149

PanVas

18/05/2010, 07:58

Το καράβι υποτίθεται ότι θα έφτανε στις 09.30 αλλά μέχρι τις 11.45 η πόρτα δεν είχε ανοίξει… Είχαμε μπει τελευταίοι στο καράβι, οπότε βγαίναμε πρώτοι. Τέλεια για να γλυτώσουμε την ουρά του τελωνείου.
Ετοιμαστήκαμε με πεντάευρα, κρύψαμε τα τζιπιές λες και κουβαλάγαμε φούντα από τον Ταΰγετο…
Ακολουθώντας τα σήματα των αστυνομικών παρκάραμε στο υπόστεγο. Περάσαμε από τον πρώτο γκισέ. Τα χαρτιά μας τα συμπλήρωσε ένας από τους υπαλλήλους εκεί απέξω που υπάρχουν για να σε βοηθήσουν. Αφιλοκερδώς.
Μετά ήρθε ένας τελωνειακός.
Όλα καλά;
Ναι.
Τζιπιές έχετε;
Ε… Ναι. Έχουμε ένα για όλους του λέω.
Που είναι μου λέει;
Ανοίγω την τσάντα και του το δείχνω.
Γυρνάει ένα από τα χαρτιά που είχαμε συμπληρώσει από την ανάποδη και γράφει κάτι αραβικά.
Ωχ λέω… Τώρα θα μας βάλει να τρέχουμε και να πληρώνουμε.
Εντάξει μου λέει.
Περάστε στον επόμενο γκισέ. Μέσα σε 40 λεπτά μάξιμουμ είχαμε τελειώσει από όλη την διαδικασία.
Ούτε λαδώματα, ούτε διεκπεραιωτές ούτε καμία από όλες αυτές τις τρομερές ιστορίες που έχουμε ακούσει…

198150

PanVas

18/05/2010, 08:00

Φεύγουμε από το τελωνείο μην μπορώντας να πιστέψουμε ότι τα καταφέραμε επιτέλους να πατήσουμε στην Αφρική…

Στόχος σήμερα να περάσουμε τα σύνορα με την Αλγερία και να κοιμηθούμε στην Κονσταντίν.
Είμαστε τουλάχιστον 4 ώρες πίσω στο πρόγραμμα και δεν έχουμε ιδέα πόση ώρα θα χρειαστούμε στα σύνορα της Αλγερίας, αλλά και την κατάσταση των δρόμων….

Σταματάμε στο κέντρο της Τύνιδας, σε μία τυχαία τράπεζα να κάνουμε συνάλλαγμα.

Έχουμε στεγνώσει από βενζίνα και έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας για τα σύνορα της Αλγερίας.

Όσο ο Βασίλης έχει μπει στην τράπεζα, μας την πέφτουν διάφοροι για φωτογραφίες και κουβεντούλα. Έρχεται και ένα τύπος με κελεμπία, μου δίνει τον πιτσιρικά και αρχίζει τις φωτογραφίες…

198151

PanVas

18/05/2010, 08:01

Βγάζω ένα τσούπα τσουπς για τον μπόμπιρα…

Πολύ όμορφο γουέλκαμ…

198152

PanVas

18/05/2010, 08:03

Έχουμε αρχίσει να ιδρώνουμε και η ζέστη να γίνεται ενοχλητική.
Μόλις αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε την διαφορά στο κλίμα και την θερμοκρασία.

Το κέντρο της Τύνιδας πολύ ζωντανό και αρκετά μπίζι…

198153

PanVas

18/05/2010, 08:03

Το τζιπιές μας οδηγεί μέσα από κάποια παζάρια, μια παλιά γειτονιά και ειλικρινά απορούμε κατά πόσο ήταν ο ποιος εύκολος τρόπος για να πάρουμε τον δρόμο για την Δύση.

198154

PanVas

18/05/2010, 08:05

Το πλάνο μας έλεγε ότι την τελευταία μέρα στην Αφρική, θα την περνάγαμε στην πρωτεύουσα, με στόχο να περιπλανηθούμε, να περπατήσουμε, να φωτογραφίσουμε και να χαθούμε στο παζάρι και τα σοκάκια της πόλης…

Θεωρητικά όλα αυτά…

Τέτοιες φωτογραφίες είχαμε στο μυαλό μας, όταν ακούγαμε Τύνιδα.

198155

PanVas

18/05/2010, 08:09

Ο δρόμος κλασικός επαρχιακός. Οι οδηγοί της Τυνησίας, είναι αρκετά επικίνδυνοι. Χειρότεροι από της Τουρκίας, ίσως λίγο καλύτεροι από της νότιας Ιταλίας…

Είχαμε ήδη αρχίσει να αγχωνόμαστε.
Τι ώρα θα φτάσουμε στα σύνορα;
Θα μας αφήσουν να περάσουμε;
Θα είναι φιλόξενοι;
Θα μας πάνε συνοδεία μέχρι το Αλγέρι;

Στο πρόγραμμα που τους δώσαμε, αναφέραμε πρώτη διανυκτέρευση στο Αλγέρι.
Δεν αναφέραμε πουθενά διανυκτέρευση στην Κονσταντίν.
Την Άναμπα που σκεφτόμασταν να επισκεφτούμε, ούτε που το συζητάμε.. Ήμασταν πολύ πίσω στο πρόγραμμα και πάλι μέσα στο άγχος…

Πολύ στρες αυτό το ταξίδι ρε παιδί μου…

Κάναμε μία στάση. Για αναπλήρωση υγρών και γρήγορο γεύμα.

Στο βάθος οι γυναίκες καλλιεργούν τα χωράφια…

198158

PanVas

18/05/2010, 08:10

Οι καλύτεροι συνταξιδιώτες του κόσμου.

Μπάμπης και Βασίλης, στο λαντς μπρέικ με τραπέζι το αντβέντσουρ…

198159

PanVas

18/05/2010, 08:17

Ο αέρας που φυσούσε μας ταλαιπώρησε αρκετά.
Με τα χωμάτινα ελαστικά και με τόσο φορτίο είχαμε κάποιες δυσκολίες…

Η βόρεια Τυνησία είναι καταπράσινη.

Εκτός από την ζέστη δεν σου θυμίζει τίποτα ότι βρίσκεσαι στην Αφρική…
Τα τοπία μας έφερναν λίγο από Ηλεία, όπως παρατήρησε εύστοχα και ο Μπάμπης.

Συνεχίσαμε.
Tunis-Mejez El-Bab-Beja-Bou Salem-Jenouba-Borders Ghardimaou
Φουλάραμε πριν περάσουμε τα σύνορα. Η ώρα είχε περάσει και ο στόχος μας ήταν διανυκτέρευση στην Κοσταντίν, οπότε θα έπρεπε να φτάσουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

0.60 του Ευρώ περίπου το λίτρο η βενζίνα στην Τυνησία.

198160

PanVas

18/05/2010, 08:18

Φτάσαμε στα σύνορα Γκαρντινάου.
Πολύ αραλίκι τα φαντάρια εκεί.
Ήρεμα σύνορα.

Οδηγώντας προς τα εκεί υπήρχε ένα μπλόκο της Αστυνομίας, ρωτώντας μας αν ξέρουμε που πηγαίνουμε. Θέλησαν να δουν και την βίζα μας…

Το κτήριο που στεγάζει το τελωνείο και τα φυλάκια των συνόρων, είναι το παλιότερο κτήριο συνόρων της Τυνησίας, όπως μας ενημέρωσε ο γλυκύτατος τελωνειακός.

198161

PanVas

18/05/2010, 08:21

Μετά πάλι μπόλικο γράψιμο και κάποια μαθήματα γαλλικών, πληρώσαμε κάποιον φόρο, κάπου στο ένα ευρώ έκαστος.
Το γέλιο που ρίξαμε στα συγκεκριμένα σύνορα, είναι ίσως το περισσότερο που έχω κάνει στην ζωή μου περνώντας σύνορα…
Βοήθησε πάρα πολύ είναι η αλήθεια. Είχα αγχωθεί απίστευτα.

198162

PanVas

18/05/2010, 08:21

Περάσαμε την συνοριογραμμή της Τυνησίας και βρισκόμασταν στην πράσινη ζώνη.

Τόσους μήνες τηλεφωνημάτων, μέιλς, αγωνίας και άγχους φαίνεται ότι φτάνανε στο τέλος τους και όλη αυτή η επίπονη διαδικασία έφερνε τα επιθυμητά αποτελέσματα.

198163

PanVas

18/05/2010, 08:22

Στην μέση της πράσινης ζώνης, υπήρχε ένα ακόμα φυλάκιο.
Μας κράτησαν 10 λεπτά και μας ευχήθηκαν καλό ταξίδι, ενώ η νύχτα ερχόταν.

198164

PanVas

18/05/2010, 08:23

Πάνω από 10 χιλιόμετρα πράσινη ζώνη.

198165

PanVas

18/05/2010, 08:23

Φτάσαμε στο συνοριοφυλάκιο όπου θύμιζε κάτι από παλιό αρχοντικό παλάτι.
Περιποιημένο, με τον πανέμορφο κήπο του και τις αυλές του.
Κλεφτή φωτογραφία με τα μηχανάκια μας με την σημαία της Αλγερίας σε πρώτο πλάνο…

198166

PanVas

18/05/2010, 08:24

Και μία λιγότερο κουνημένη…

198167

PanVas

18/05/2010, 08:25

Αγοράσαμε και ασφάλεια για τις μοτοσικλέτες μας.
Πολύ φιλικό το περιβάλλον και όλα τα παιδιά εκεί.
Ανταλλάξαμε και βιντεάκια στα κινητά μας αλλά και εμπιθρι.

Όταν φτάσαμε όλοι ήταν με τις στολές τους…
Κατά τις 22.30 που φεύγαμε από κει, όλοι ήταν με τις πιτζάμες και τις παντόφλες…
Στο δίωρο που περάσαμε εκεί, μόνο ένα αυτοκίνητο πέρασε.
Κάποιοι ντόπιοι που τους γνώριζαν με το μικρό τους όνομα…

Πάλι μπόλικο γράψιμο.

198168

PanVas

18/05/2010, 08:34

Είχε βάλει ψύχρα, αλλά εγώ ήμουν ακόμα ιδρωμένος…
Τελειώνοντας την διαδικασία με την χαρτούρα και παίρνοντας την σφραγίδα ένιωσα ότι η ανάσταση ήρθε στην Αφρική νωρίτερα φέτος…

Ήταν Μ. Τετάρτη και εμείς περνάγαμε στην Αλγερία!

Ρώτησα τον μόνο υπάλληλο που μίλαγε λίγα Αγγλικά για την κατάσταση του δρόμου.
Α μου λέει. Μια χαρά όλα. Σε δυόμιση ώρες το πολύ θα είσαστε στην Κονσταντίν. Πολύ καλός δρόμος, λίγο στην αρχή έχει κάποια έργα. Όλα μια χαρά μην ανησυχείτε καθόλου.
Δεν κρυώνεις με ρωτάει.
Ναι. Να σας αποδεσμεύσουμε, να βγούμε έξω από το φυλάκιο και θα ντυθούμε πιο ζεστά.

ΟΧΙ ΟΧΙ! Μην σταματήσετε πουθενά για τα επόμενα 30 χιλιόμετρα… Ντονγκ…

Όλοι μας έλεγαν πόσο επικίνδυνα είναι βορειοανατολικά…

Ξεκινήσαμε. Σταματήσαμε κανά χιλιόμετρο πιο κάτω.
κρατώντας τσίλιες και με τις μηχανές αναμμένες…
Ξαλαφρώσαμε, ντυθήκαμε, ήπιαμε λίγο νερό και φύγαμε.

Ήταν πίσσα σκοτάδι και είχαμε μπροστά μας 225 χιλιόμετρα. Τα έργα που μας περιέγραψε ο φίλος μας ο τελωνειακός, τελικά ήταν περισσότερο από 30 χιλιόμετρα οφ ροαντ. Απόλυτο οφ ροαντ όμως.
Μπήκα μπροστά με τα ξένον, αφήνοντας περισσότερο από 500 μέτρα πίσω μου τα παιδιά οι οποίοι πήγαιναν δίπλα δίπλα με στόχο την αντιμετώπιση της σκόνης. Όλοι με φυμέ ζελατίνες, είχαμε υποσχεθεί καθόλου νυχτερινή οδήγηση σε αυτό το ταξίδι -χοχο-, η κατάσταση δυσκόλευε αρκετά. Τα περισσότερα από αυτά τα χιλιόμετρα βγήκαν οδηγώντας όρθιοι. Ψιλό γαρμπίλι δεν άφηνε περιθώρια χαλάρωσης. Δεν είμαστε τόσο έμπειροι οδηγοί σε οφ ροαντ και με τα κιλά που κουβαλούσαμε οι μηχανές δεν κουμαντάρονταν τόσο εύκολα. Το σκοτάδι βοηθούσε να οδηγήσουμε πιο σβέλτα, μιας και ως γνωστών, όταν δεν βλέπεις από την μία οδηγάς πιο συντηρητικά και μαζεμένα, από την άλλη δεν βλέπεις τον κίνδυνο και χουφτώνεις πιο εύκολα το γκάζι.

Κάποια στιγμή, επιτέλους τέλειωσε το μαρτύριο του χωμάτινου κομματιού.
Άσφαλτος σε επαρχιακό δίκτυο περνώντας μέσα από άπειρα χωριά και μικρές πόλεις είχε σειρά τώρα.
Ήταν περασμένες 12 και εμείς κάναμε όλα όσα μας είχαν πει να μην κάνουμε… Νύχτα, στην περιοχή που κάποια πρακτορεία δεν αναλάμβαναν να μας συνοδεύσουν, οφ ροαντ…
Και η θερμοκρασία φλέρταρε τώρα το μηδέν… Με καλοκαιρινό εξοπλισμό και τα δάκρυα να τρέχουν μιας και είχα ξεχάσει πως είναι η οδήγηση με ανοικτή ζελατίνα…
Παρ’ όλ’ αυτά, το ηθικόν ήταν ακμαιότατο. Σε κάθε πόλη που μειώναμε ταχύτητα κάναμε τις πλάκες μας και γελάγαμε με τα χάλια μας…

Περίπου 20 χιλιόμετρα πριν την Κονσταντίν, σε μία κατηφορική ευθεία ανοίγω το γκάζι, αλλά το βεστρομ αρνείται να ανεβάσει στροφές…
Συμπλεξάρω, κατεβάζω, δίνω γκάζι αλλά τίποτα…
Με ταχύτητα μέσα για να κρατάω στοφές, φρενάρω και βγαίνω με αλαρμ δεξιά. Την στιγμή που ακινητοποιείται η μηχανή, το χριστουγεννιάτικο δέντρο αναβοσβήνει. Κάνει τσεκ, δίνω μίζα τίποτα…
Χάνω την γη κάτω από τα πόδια μου και για μια στιγμή ίσως σταμάτησαν και οι χτύποι της καρδιάς μου…

Κλείνω τον διακόπτη. Σβήνω φώτα, προβολάκι, τζιπιες. Ανοίγω, τσεκ, μίζα, τίποτα…

Είμαστε στην μέση του πουθενά περασμένες 01.00 και το βεστρομ έχει μουλαρώσει.
Ανοίγουμε σέλα, ξηλώνουμε ότι περιττό από την ασφαλειοθήκη, αλλά τίποτα.
Είναι ξεκάθαρο ότι η μπαταρία έχει κλατάρει. Τα περαιτέρω δεν ξέρουμε. Δίνουμε ρεύμα με καλώδια από το τζιες του Μπάμπη. Παίρνει μπρος με την πρώτη μιζιά. Πακετάρουμε και φεύγουμε.

Φτάνουμε στην Κονσταντιν, εγώ στην μέση χωρίς φώτα και τζιπιες. Κάνουμε το λάθος και σταματάμε για φωτογραφία στην ταμπέλα της εισόδου της πόλης. Το βεστρομ δεν κρατά ρελαντί και έχω αρχίσει να τρελαίνομαι. Σπρωχτώ παίρνει μπροστά ενώ πραγματικά αρχίζω να απελπίζομαι.

Πολλά τα ταξίδια και πολλοί οι προορισμοί. Ποτέ όμως δεν είχα δει το όχημά μου να μουλαρώνει έτσι…

Συνεχίζουμε, μπαίνουμε στην πόλη και πάμε κατευθείαν στο πρώτο ξενοδοχείο που βρίσκουμε. Αφήνω τα παιδιά να τσεκάρουν τι και πως και φεύγω μπροστά να κρατάω το μηχανάκι σε στροφές γιατί στο ρελαντί έσβηνε… Η εξάτμιση μου, δεν άφηνε περιθώρια να παραμένω πάνω από δύο δευτερόλεπτα στο ίδιο σημείο… Όλη η πόλη πρέπει να με άκουσε. Έκανα τις βόλτες μου μόνος μου στην πόλη ενώ μετά από λίγο με βρήκαν και τα παιδιά. Γεμάτο το πρώτο ξενοδοχείο, που προτεινόταν και από τα δύο βιβλία που είχαμε μαζί μας. Γεμάτα και άλλα δύο. Το βεστρομ τα δικά του, η ώρα περασμένες 2 και εγώ γονατιστός παρακαλώ το Θεό να μου πει για πόσο θα μας τυραννάει…

Σε κάποια στιγμή, μας λέει ένας τρελός που πετύχαμε μέσα στην απελπιστικά έρημη πόλη, για ένα ξενοδοχείο προς την πάνω πόλη. Οδηγούμε καμαρωτοί αντίθετα σε μονόδρομο με τρεις λωρίδες.
Πολύ όμορφη φωτογραφία με ένα αργό διάφραγμα σκε΄φτηκε το διεστραμμένο μου μυαλό…

Κάνουμε επι τόπου στροφή μπροστά από ένα αστυνομικό τμήμα και συνεχίζουμε το ψάξιμο... Σταματάμε έξω από ένα ακόμα ξενοδοχείο. Μέχρι να βγάλουμε τα κράνη, τσουπ… Περιπολικό με φανούς αναμμένους.

Όχι ένα. Τέσσερα.
Ένα ανακριτικό-βαν, 2 λαντ κρούιζερ και ένα ακόμα επιβατικό…
Κατεβαίνει ένας κουστουμαριστός, μας λέει στα Γαλλικά τα δικά του και γιατί πηγαίναμε ανάποδα…
Δεν βρίσκουμε ξενοδοχείο του λέμε και έχουμε απελπιστεί!
Έρχεται μαζί μας, χτυπάει τα κουδούνια, βγαίνει ο ρεσεψιονίστ με την πιτζάμα. Μιλάνε κανα δίλεπτο τίποτα… Ελάτε μαζί μου μας λέει.

Μια χαρά λέμε. Στο τμήμα θα κοιμηθούμε σήμερα…

Σταματάμε στο πρώτο ξενοδοχείο που είχαμε ρωτήσει. Όλη η συνοδεία. Μπροστά ο κουστουμαριστός με τον οδηγό του και το ανακριτικό, από πίσω τα 2 τζιπ και το επιβατικό γεμάτο μπατσάκια οπλισμένα σαν αστακοί.
Κατεβαίνουν όλοι κάτω, μπαίνουν κάπου στους 10 μπάτσους μαζί με τον Βασίλη στο ξενοδοχείο.
Δωμάτιο για τα παιδιά και γκαράζ για τις μηχανές τώρα.
Μα…
Δεν υπάρχει μα…
Μα δεν έχουμε ελεύθερα. Μόνο ένα δωμάτιο είναι ελεύθερο…
Εσύ που κοιμάσαι του λέει. Δώσε το δωμάτιό σου.
Ανέβηκαν και τα κομάντο επάνω να τσεκα΄ρουν το δωμάτιο...!

Όλα εντάξει μας λέει.
Γουέλ κομ το Αλγκέρια!

Κατά τις 04.30 κοιμηθήκαμε.
445 χιλιόμετρα για εκείνη την ημέρα και το βεστρομ σχεδόν νεκρό...

198170

PanVas

19/05/2010, 08:18

Ξυπνήσαμε με πολύ μεγάλη δυσκολία. Την προηγούμενη μέρα την βγάλαμε με κράκερ, ξηροκάρπια και τίποτα περισσότερο…
Χρησιμοποιώντας πάλι την καπότα μας, κοιμηθήκαμε στο όχι και τόσο καθαρά δωμάτια. Χαρακτηριστικά να αναφέρω ότι ο ταλαίπωρος ρεσεψιονίστ δεν πρόλαβε να μαζέψει τίποτα από το δωμάτιό του, πόσο μάλλον να αλλάξουμε σεντόνια...

Το κρεβάτι του ρεσεψιονίστ…

198262

PanVas

19/05/2010, 08:18

Μεγάλο το μπάνιο, αλλά πιστέψτε με πολύ βρώμικο…

198263

PanVas

19/05/2010, 08:23

Κατεβήκαμε για πρωινό, ελπίζοντας σε κάτι υπερπολυτελές και εξωτικό.

Δυστυχώς απόλυτη απογοήτευση… Κάτι χτεσινά μπακετοειδή ψωμιά, από ένα πανέρι με μύγες... Μαρμελάδα συσκευασμένη, βούτυρο χιλιολιωμένο... Πορτοκαλάδα από σκόνη...
Που είναι τα λαρδιά, τα φασόλια, οι φρέσκες αραβικές πίτες ρε γαμώτο...

Κάναμε κάποια τηλεφωνήματα να βρούμε λύση για το μηχανάκι μου.
Πιο συγκεκριμένα στο εξουσιοδοτημένο σέρβις της σουζούκι στην Πάτρα.
Μάστορα καλημέρα. Είμαι Αλγερία και έχω αυτό το πρόβλημα με το βεστρόμ…

Λεβεντάκο μου…

Τι να σου πω…
Επειδή είσαι μακριααααά..., για αρχή, πάρε μία μπαταρία και μετά βλέπουμε…
Επειδή είσαι μακριά… Όχι τίποτα άλλοοοο….

Εντάξει λεβεντάκο μου..;

Πόσο πιο αστεία απάντηση θα μπορούσα να ακούσω..;

Πληρώσαμε 120 Ευρώ για τα δύο δωμάτια…
Ούτε στο Μονακό…
Τουλάχιστον η θέα από το παράθυρο του δωματίου μας άξιζε!

198265

PanVas

19/05/2010, 08:24

Δεν ξέρω αν ήταν τυχαίο το γεγονός ότι ακριβώς έξω από το ξενοδοχείο ήταν παρκαρισμένο περιπολικό…

198266

PanVas

19/05/2010, 08:25

Πρόεδρέ μου…

198267

PanVas

19/05/2010, 08:26

Η Κονσταντίν, είναι μία φανταστική πόλη. Ιστορική, ακόμα και ο Ιούλιος Καίσαρας είχε περάσει από εδώ και πολύ κοσμοπολίτικη στις μέρες μας.

198268

PanVas

19/05/2010, 08:28

Η γεωγραφική τοποθεσία και η γεωλογική ιδιομορφία της είναι που την κάνει σαν τοπ προορισμός στον βορά της Αλγερίας. Πρόκειται για την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Αλγερίας και είναι χτισμένη στις πλαγιές δύο φαραγγιών. Η επικοινωνία της πόλης από την μία πλευρά στην άλλη γίνεται με γέφυρες ενώ η θέα είναι απλά απίστευτη.

Δυστυχώς το βεστρομ δεν ήθελε να συνεργαστεί και θα πρέπει να ξαναεπισκεφτούμε τον βορρά της Αλγερίας..

198269

PanVas

19/05/2010, 08:29

Το κλειστό γκαράζ του ξενοδοχείου.

198270

PanVas

19/05/2010, 08:30

Κάπου εκεί ένα παλικάρι προσφέρθηκε να μας βρει μπαταρία. Είχε φίλο με μαγαζί, αλλά σε μία μικρή πόλη προς την αντίθετη κατεύθυνση που πηγαίναμε. Όλα αυτά σε συνεννόηση πάντα παντόφλα…
Άσε. Θα ψάξουμε στο Αλγέρι είπαμε.
Πακετάραμε, σπρώξαμε το λιπόθυμο βεστρομ και ξεκινήσαμε…

198271

PanVas

19/05/2010, 08:33

Προορισμός μας το Αλγέρι.
Τα χιλιόμετρα δεν ήταν πολλά.
Ο αρχικός σχεδιασμός μας, έλεγε άφιξη στο Αλγέρι πριν τις 12.00.
Βερμούδα, βόλτα στο παζάρι, χάσιμο στα σοκάκια, απόγευμα βόλτα με ταξί στα τριγύρω και άλλα τέτοια χαλαρωτικά… Ηλιοβασιλέματα...

Όταν όμως έχεις κοιμηθεί στις 4+, όταν δεν έχεις πλέον την αυτοπεποίθησή σου λόγω βλάβης της μηχανής, ίσως τα σχέδιά σου πρέπει να αλλάξουν…

Το μόνο σίγουρο, ήταν ότι πρέπει να κινηθούμε.

Συνεχίσαμε, χάνοντας αρκετό χρόνο για να βγούμε από την πόλη που γινόταν ένας σχετικός πανικός.

Ο δρόμος επαρχιακός, αλλά οι οδηγοί πάρα πολύ σωστοί στην οδήγησή τους.
Σε αντίθεση με την Τυνησία, εδώ η συμπεριφορά τους ήταν άψογη. Μάλλον Γαλλική επιρροή…

Το βεστρομ δεν εμφάνιζε κανένα πρόβλημα.
Οδηγούσα με σβηστά φώτα αλλά ενδοσυνεννόηση και τζιπιες ενεργό.

198272

PanVas

19/05/2010, 08:35

Κάναμε στάση για ανεφοδιασμό.
Δεν είχαμε χρόνο για πολλές καθυστερήσεις. Θέλαμε να φτάσουμε την πρωτεύουσα..

Στο βενζινάδικο μας την έπεσε ένα τύπος, μιλώντας άπταιστα αγγλικά.
Ίσως ήταν ο πρώτος μέχρι στιγμής στο ταξίδι μας που μιλούσε τόσο καλά Αγγλικά.
Μας είπε ότι είναι και αυτός μηχανόβιος, ότι η δουλειά του είναι ακριβώς δίπλα από το βενζινάδικο και αν θέλουμε να περάσουμε να πιούμε μια λεμονάδα.
Το μαλακίσαμε λίγο στο βενζινάδικο και μετά από κανα εικοσάλεπτοι ξανά ήρθε...

Ολά καλά; Μας λέει. Ανησύχησα.
Ναι μια χαρά του λέμε.
Ελάτε. Σας περιμένω.

Και δεν πάμε;
Ίσως μπορεί αν βοηθήσει με την μπαταρία του βεστρομ.

Η εταιρεία με τα φορτηγά…

198274

PanVas

19/05/2010, 08:37

Του εξηγήσαμε το πρόβλημά μας και τον ρωτήσαμε αν έχει κάποιον φίλο ή γνωστό στο Αλγέρι που θα μπορούσε να βοηθήσει.
Βεβαίως και μπορώ λέει.
Τώρα είναι ώρα για μεσημεριανό.
Πάμε να φάμε και θα κάνω τα τηλεφωνήματά μου.

Δεν το κουβεντιάσαμε πολύ. Το στομάχι μας χόρευε ταμπούρλο…

198275

PanVas

19/05/2010, 08:39

Ο πιο πριβέ χώρος προσευχής του εστιατορίου, ετοιμάστηκε ειδικά για τους επισκέπτες όπου και είχαμε το απίστευτο τσιμπούσι μας…

198276

PanVas

19/05/2010, 08:46

Είπαμε στον Νεμπίλ τα σχέδιά μας…
Που είχαμε πάει και που σχεδιάζαμε να πάμε…

Γιατί να πάτε στο Αλγέρι; Δεν έχει τίποτα να δείτε εκεί.
Πως δεν έχει τίποτα ρε Μπιλ;

Το Αλγέρι είναι μία τεράστια πόλη. Τι να πας στο Παρίσι τι να πας στο Αλγέρι…

Ρε Νεμπίλ… Παζάρι σαν του Αλγερίου θα βρω στο Παρίσι..;
Θα βρεις στην Τιμιμιμούμ, στην Γαρδαία.
Πιο αληθινό και πιο ωραία…
Πηγαίνετε προς τον νότο. Κόψτε χιλιόμετρα και δρόμο. Είσαστε κουρασμένοι. Από τον επαρχιακό θα δείτε την πραγματική Αλγερία. Από Αλγέρι όλο χάι γουέι, τι θα δείτε…;

Και το πρόγραμμα που δώσαμε στην βίζα; Η κράτηση του ξενοδοχείου; Δεν θα έχουμε πρόβλημα;
Τι είναι αυτά που λες; Ελεύθερη χώρα είμαστε. Κανένας δεν θα σας πει τίποτα…

Δεν το συζητάω. Θα πάτε να αλλάξετε την μπαταρία και θα κινηθείτε νοτιοδυτικά προς την πόλη Μπου Σάαντα. Εκεί θα βρείτε το καλύτερο κοτόπουλο της Αλγερίας και ένα πολύ ωραίο ξενοδοχείο. Καθαρό και πολιτισμένο.
Τι λέτε ρε παιδιά; Σαν να έχει δίκιο.
Κοτόπουλο και καθαρό ξενοδοχείο ε; Και έχουμε βρει και μπαταρία για το βεστρομ ε;
Εντάξει ρε Νεμπίλ. Να το κλάσουμε το Αλγέρι. Θα το δεχτώ και αυτό, είπα μπουκώνοντας το 14ο καλαμάκι από συκωτάκι κοτόπουλο τυλιγμένο σε μπόλια…

Ο Nabil Aloui, και ο φίλος του.
Με αυτό το όνομα τον βρίσκεται και στο φάτσαμπουκ σε περίπτωση που χρειαστείτε βοήθεια σε εκείνα τα μέρη.

198279

PanVas

19/05/2010, 08:47

Ψήνε μικρέ και φέρνε. Συκωτάκια κοτόπουλου, κάτι μπριζολίδια, αραβική πίτα, κάτι ρύζια με γίγαντες και φασολάκια, πατατούλες τηγανητές…

Απίστευτο τσιμπούσι!

198282

PanVas

19/05/2010, 08:51

Και βέβαια δεν μας άφησε να πληρώσουμε, άσχετα από τον τσακωμό που είχαμε, αλλά όχι μόνο τα φαγητά μας, αλλά και ότι περισσότερο, νερά-κόλες, πήραμε για τον δρόμο…
Χρυσό παλικάρι...

Πήρε τσίκνα το βστρομ μπας και στανιάρει…

198285

PanVas

19/05/2010, 08:52

Γυρίσαμε στο γραφείο του Νεμπίλ.
Μας ξενάγησε στους χώρους της επιχείρησης όσο περιμέναμε τον φίλο του να έρθει και να μας συνοδέψει στην κοντινή πόλη Σετίφ, όπου και υπήρχε γνωστός τους με πολυκατάστημα και αξεσουάρ μοτό…

Από εκεί χρησιμοποίησα το ίντερνέτ του και πόσταρα στο μοτό.γρ…

198286

PanVas

19/05/2010, 08:53

Χάσαμε πολύ ώρα περιμένοντας τον φίλο του Νεμπίλ, ενώ η ζέστη είχε φτάσει σε μη ανεκτά επίπεδα…

Ήρθε τελικά, ενώ είχαμε αρνηθεί 10 φορές την προσφορά του Νεμπίλ να κάνουμε ντους στις εγκαταστάσεις του, ή ακόμα και να κοιμηθούμε.

Ξεκινήσαμε ακολουθώντας τον τρελλό καγκουροαμαξάκια φίλο του Νεμπίλ. Φτάσαμε στην πόλη Σετίφ, διασχίσαμε του κόσμου τα σοκάκια και τελικά φτάσαμε στο πολλά υποσχόμενο μαγαζί…

198287

PanVas

19/05/2010, 08:53

Η είσοδός του….

198288

PanVas

19/05/2010, 08:55

Και η πραμάτεια του…

198289

PanVas

19/05/2010, 08:56

Αλλιώς μας τα είχε περιγράψει ο Νεμπίλ.
Εξουσιοδοτημένος ντίλερ και τέτοια…

Ευτυχώς υπήρχε μπαταρία. Ίδιο μέγεθος, ίδια βολτς, αλλά πιο κοντή σε ύψος.
Αμπερώρια έγραφε επάνω αλλά η αλλαγμένη ήδη στο βεστρομ μου μπαταρία δεν ανέφερε τίποτα…

Κάνουμε ένα δύο τηλεφωνήματα στην πατρίδα, όχι βέβαια στο εξουσιοδοτημένο σέρβις, αλλά σε φίλους μηχανικούς και διαβεβαιωνόμαστε ότι θα σηκώσει την μιζα του 650…

198290

PanVas

19/05/2010, 08:57

Αποφασίζουμε ότι είναι καλό να την πάρουμε μαζί μας.
Αν κλατάρει εντελώς η παλιά μπαταρία, την αλλάζουμε. Όσο δουλεύει δεν ακουμπάμε τίποτα…

Κατά την διάρκεια της επανατοποθέτησης, όλοι ήθελαν να βοηθήσουν…
Μάταια μέσα στον ιδρώτα προσπαθούσα να πιάσω το παξιμάδι της κόντρας στην βίδα του πόλου, ενώ τουλάχιστον άλλα 5 χέρια προσπαθούσαν να βιδώσουν…

Αττάντ φωνάζω…
Τίποτα..
Όλοι μαζί από πάνω μου να προσπαθήσουν να βιδώσουν…

Ατταααααντ! Ατταντ ρε!

Μένει ένας, αυτός με την φόρμα σαγιονάρα, να επιμένει να βιδώσει…

ΑΤΤΑΑΑΑΑΝΤΤΤ ΡΕ ΜΑΛΑΑΑΑΑΚΑ…. Αττααααάντ….

Λιώσαμε στο γέλιο με τον Μπάμπη και τον Βασίλη…
Έμεινε η ατάκα και τώρα με ακολουθεί παντού…

Ξεκινάει και το παζάρι σε ανοιχτή συνομιλία με τον Νεμπίλ γι αφιξάρισμα της τιμής…

198291

PanVas

19/05/2010, 08:58

Το πάρτι στην γειτονιά συνεχίζεται…

198292

PanVas

19/05/2010, 08:59

Μπαλόνια για τα πιτσιρίκια από τους εξωγήινους…

198293

PanVas

19/05/2010, 08:59

Και τσίχλες…
Σαν προαγωγός είναι εδώ ο Μπάμπης…

198294

PanVas

19/05/2010, 09:01

Είχαμε και επίτιμους καλεσμένους…

Φιέστα κανονική με πρωτότυπα μοντέλα από το παγκόσμιο…
Τύφλα να έχει ο Διατσίδης!

198295

PanVas

19/05/2010, 09:03

Φύγαμε χαρούμενοι, ευτυχισμένοι, πολύ πιο χαλαροί, νιώθοντας τυχεροί μέσα στην ατυχία μας…
Είχα στρεσαριστεί πάρα πολύ.
Πριν το ταξίδι σκεφτόμουν την αντικατάσταση του βεστρομ.
Για πολλούς λόγους.

Ξέρω. Μία μπαταρία μπορεί να σκάσει ανά πάσα στιγμή.
Το θέμα είναι πως το νιώθεις το μηχανάκι και όχι τι πραγματικά προβλήματα έχει…
Θα μπορούσε να συμβεί το ίδιο και χειρότερα με οποιοδήποτε μηχανάκι.

Εγώ ένιωθα πάρα πολύ άσχημα απέναντι στα παιδιά. Πρώτα η μείωση της μέσης ωριαίας στην Ιταλία, τώρα όλο αυτό με την μπαταρία και κάθε ξεκίνημα δώσε σπρώξιμο…
Όσο δεν δούλευα τα ζίνον ,ξένον όπως σκατά θε πέστα και έκανε ζέστη το μηχανάκι έπαιρνε με την πρώτη μιζιά…
Την άλλη μέρα το πρωί δεν ξέρω τι θα γινόταν…

Ένας από τους παρευρισκόμενους, με ένα τρισάθλιο τρανσαλπ ανέλαβε να μας βγάλει από την δαιδαλώδη πόλη…
Κολιές, ψευτοσούζες, κόκκινα τα πάντα από το καίω 10 λίτρα λάδι το χιλιόμετρο τρανσαλπ, και κάθε τόσο επειδή μας έχανε σταμάταγε επιδεικτικά στα σταυροδρόμια γυρνώντας το κεφάλι πίσω και περίμενε ότι και καλά αμάν όλο σας περιμένω και χάνεστε…
Καλές φάσεις και πολύ γέλιο…

Το μόνο που είχα στο μυαλό μου ήταν το κοτόπουλο που μας είχε περιγράψει ο Νεμπίλ και το καθαρό ξενοδοχείο…
Χαιρετήσαμε τον φίλο μας με το δίχρονο ξετάπωτο τρανσάλπ και πήραμε τον δρόμο για τον νότο!

198296

PanVas

19/05/2010, 09:05

Η Εθνική ιδιαίτερα φορτισμένη με κίνηση αλλά και απρόοπτα…

198297

PanVas

19/05/2010, 09:06

Έξω από την Bordj Bou-Arreridi είχαμε την πρώτη μας επαφή με την Αλγερινή αστυνομία. Βασικά δεν είναι αστυνομία, αλλά Gendarmerie.

Τσεκάρουν τα χαρτιά σου. Διαβατήριο - βίζα, άδεια κυκλοφορίας – μόνο για τον αριθμό πινακίδας. Ρωτάνε από πού έρχεσαι, που πας και που θα κοιμηθείς. Ειδοποιούν το κέντρο και κατά κάποιο τρόπο σε περιμένουν στο επόμενο φυλάκιο. Αν δεν εμφανιστείς, ίσως και να σε έχουν απαπαπαγάγει…

Από 5 λεπτά έως και μισή ώρα έπαιρνε η διαδικασία.

Στην εΜσίλα και στην είσοδο της Μπουσάαντα μας σταμάτησαν άλλες δυο φορές.

198298

PanVas

19/05/2010, 09:17

Μετά την εΜσίλα υπάρχει η Chott El-Honda, κάτι σαν αποξηραμένη λίμνη.
Είναι η πρώτη επαφή μας με ερημικό τοπίο.
Με απέραντη άμμο και τοπία που σε προδιαθέτουν για παιχνίδι.

198299

PanVas

19/05/2010, 09:17

Παίξαμε λίγο, τα παιδιά, εγώ είχα χάσει κάθε αυτοπεποίθηση και δεν ήθελα περισσότερα τράβαλα, φωτογραφηθήκαμε…

198300

PanVas

19/05/2010, 09:18

Άναψα και το χριστουγεννιάτικο δέντρο για την φωτογράφηση τρομάρα μου…

198301

PanVas

19/05/2010, 09:19

Βγάλαμε και την αντίστοιχη φωτό με τον Βασίλη, όπως είχαμε υποσχεθεί κάποια χρόνια πριν στους εαυτούς μας…

Βαλκάνια και πάλι... (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&postid=%201444619#post1444619)

198302

PanVas

19/05/2010, 09:28

Σαν να είχε αρχίσει να εξαφανίζεται το άγχος…
Πιέσαμε λίγο να φτάσουμε στην πόλη με φως, αλλά κάτι η κίνηση, κάτι η κούραση πάλι με σκοτάδι φτάσαμε.
Κανονίσαμε την απαραίτητη χαρτούρα στο τσεκ πόιντ στην είσοδο της πόλης, δηλώσαμε το ξενοδοχείο που θα κοιμόμασταν, και ρωτώντας διάφορους στο δρόμο αρχίσαμε το ψάξιμο για το ξενοδοχείο.

Το κοτόπουλο ήδη το μύριζα θαρρώ, ενώ ονειρευόμουν το καυτό μπανάκι που θα βοηθούσε στην απολύμανση από όλη αυτή την μπίχλα του ταξιδιού…

198303

PanVas

19/05/2010, 09:31

Φτάνουμε στο ξενοδοχείο.
Παρκάρουμε σύμφωνα με τις οδηγίες του παρκαδόρου… Φαίνεται κυριλέ και πολύ πολιτισμένο. Ανιχνευτές όπλων στην πόρτα, σεκιουριτά με όπλο…

Καλά είμαστε λέμε…

Καλησπέρα. Ένα τρίκλινο δωμάτιο θέλουμε…
Δεν έχουμε…
Καλά. Ένα δίκλινο και ένα μονόκλινο.
Δεν καταλάβατε… Δεν έχουμε κανένα δωμάτιο ελεύθερο…
Ντονγκ…
Μάλιστα. Μπορείτε να μας πείτε που μπορούμε να βρούμε άλλο ξενοδοχείο;
Είμαστε το μοναδικό στην πόλη.
Αν θέλετε στην εΜσίλα 65 χιλιόμετρα πίσω…

ΕΓΩ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΟΥΤΕ ΜΙΣΟ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ!
Είχα ιδρώτα μέχρι και στο τελευταίο εκατοστό του σωβρακίου μου…
Να γυρίσω προς τα πίσω χωρίς φώτα, δεν το συζήταγα με τίποτα.

Σε παρακαλώ καλέ μου, δεν θέλουμε δωμάτιο, λίγο χώρο από την αυλή σας να μην μας ψάχνει η αστυνομία θέλουμε…
Δεν γίνεται…
Κοίτα, να εδώ, κάτω από τον γκισέ…
Όχι.

Στην κουζίνα ρε παιδί μου, δεν υπάρχει κάτι κάπου ένα παλιο ράτζο.. Στο πάτωμα, ότι να ναι απλά να μην μας κυνηγήσει η αστυνομία.
Λυπάμαι όχι…

Κάποιος φίλος να μας φιλοξενήσει; Θα τον πληρώσουμε καλά…
Όχι λυπάμαι…

Το εστιατόριο δίπλα από την ρεσεψιόν, μύριζε το κοτοπουλάκι σαν θυμίαμα…
Κοιτάμε τον οδηγό, επιβεβαιώνουμε κιόλας ρωτώντας για την ύπαρξη ενός κρατικού γιουθ χόστελ. Είναι η μόνη μας ελπίδα.
Μας έγραψαν και σε χαρτί τι ψάχνουμε και πως το λένε τα παιδιά της ρεσεψιόν που ήταν και πολύ κουλ κομμάτια.

198304

PanVas

19/05/2010, 09:33

Φτάνουμε στο χόστελ μετά από αρκετό ψάξιμο.

6 Ευρώ και οι τρεις σε τετράκλινο δωμάτιο, το ξενοδοχείο αν μέναμε ήθελε 150, και οι μηχανές έξω από το παράθυρο…

Καλά είναι. Συμπληρώνουμε πάλι την απαραίτητη χαρτούρα.

Για την βρώμα και τις κατσαρίδες που χόρευαν τριγύρω σου δεν θα το κουβεντιάσουμε…
Τα στρώματα πρέπει να ήταν ζωντανός οργανισμός με τους κοριούς και όλα τα άλλα εξωτικά ζωύφια που κατοικοέδρευαν στην περιοχή…

Η καπότα σε χρήση!
Το είπα και το ξαναλέω.
Το απόλυτο ταξιδιωτικό αξεσουάρ.
Το πλένεις και στεγνώνει σε 10 λεπτά.

Φιλς λάικ χομ ότι και αν περπατάει τριγύρω σου…

198305

PanVas

19/05/2010, 09:38

Οι τουαλέτες, ίσως οι πιο βρώμικες της ζωής μου…
Δεν βαριέσαι.
Αλγερία θέλαμε. Αυτά ψάχναμε, να έχουμε να θυμόμαστε…

Ρίξαμε μια ματιά στον χάρτη, υπολογίσαμε τα άπειρα χιλιόμετρα που είχαμε την επομένη για Γαρδαία.

Κουβεντιάσαμε λίγο πιο το νόημα για όλα αυτά που κάναμε…
Τόσα χιλιόμετρα, τόσα χρήματα, τόση κούραση, τόσους κινδύνους…
Είχε νόημα;
Δεν είχαμε προλάβει να χαλαρώσουμε ούτε ένα δεκάλεπτο…
Πολύ άγχος, πολύ αγωνία, πολύ κούραση με θερμοκρασίες που φλέρταραν τους 40 βαθμούς…

Ένας ένας αποκοιμιόταν σαν κοτόπουλο.
Στην Αφρική την νύχτα κάνει κρύο…
Είχαμε αφήσει το παράθυρο ανοιχτό σε περίπτωση που ακούσουμε κάποιον να πειράζει τις μηχανές.

Άκουγα λίγο μουσική με τα ακουστικά, ενώ έβαζα πεπανθόλ στα χέρια μου.
Λατρεύω το κάψιμο που παθαίνω κάθε φορά με το καλοκαιρινό γάντι…
Είναι εκείνο το σημείο που ενώνει το γάντι με το μπουφάν. Και μετά οι δύο τρυπούλες στα χριτς χρατς… Πολύ τα γουστάρω αυτά τα σημάδια. Τα μόνα εκτεθειμένα σημεία του σώματος. Αλλά τώρα με έτσουζαν και είχα καεί… Ακόμα και τώρα, μετά από σχεδόν δύο μήνες έχω τα σημάδια…

Αποκοιμήθηκα και γω τελευταίος ενώ άκουγα μουσική…
Το επόμενο πράγμα που άκουσα ήταν τον Μπάμπη να λέει, ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ ΤΙΣ ΜΗΧΑΝΕΣ!!!
Σηκώνομαι πανικόβλητος, αλλά η καπότα με ρίχνει πάλι στο κρεβάτι. Κοιτάμε έξω και οι τρεις και βλέπουμε κάπου στα 30 άτομα… Τα μηχανάκια δικάβαλα, τσιγαράκι, κουβεντούλα…
Έεεεϊ φωνάζω…
Έεεεϊ!!!!! Τίποτα.
Σφυράω κλέφτικα οσάν τον τρομερό βοσκό από τα Καταποδάτα Κεφαλληνίας…
Στο δευτερόλεπτο, εξαφανίζονται…
Αλαφροΐσκιωτοι… Ούτε συναγερμός ούτε τίποτα…
Ξαπλώνουμε πάλι, ανοίγοντας το παράθυρο τέρμα. Τι και αν κρυώναμε… Μάτι δεν θα κλείναμε… Καρτέρι δίπλα εκεί με το μαχαίρι στο χέρι…
Μετά από κανα πεντάλεπτο έρχεται ο μορφωμένος Αγγλομαθής αντιπρόσωπος της παρέας…
Εεεεε…. Γεια σας…
Συγνώμη.
Καλωσορίσατε στην Αλγερία.
Είμαστε φοιτητές σε εκδρομή.
Ευχαριστούμε που επισκέπτεστε την χώρα μας…
Απλά μία φωτογραφία θέλουμε να βγάλουμε.

Αύριο το πρωί του φωνάζουμε…. Και μην ακουμπάτε τις μηχανές θα σας φάμε ζωντανούς…

336 χιλιόμετρα εκείνη την ημέρα, αλλά απίστευτες εμπειρίες και γνωριμίες….

Τα μοτοσακό κοιμούνται έξω από το παράθυρο…

198307