View Full Version : Padonki (Μπάσταρδοι) for ever, ρε...
:beer: :beer: :beer:
246513
- Για λεγε ρε, πως φαίνομαι τώρα?
- Τώρα ναι. Φαίνεται ότι πήγες Ουλααν Μπατααρ
246514
Εσωτερική άποψη από Yurt
246515
Είχαμε και τα τυχερά μας, καθώς μας κέρασαν τσάι ''τζάμπα'' (όνομα και πράμα) το οποίο είναι γάλα, με τσάι, λεμονί, ζάχαρη και λίπος.. Είπαμε το έπινε ο Τζένγκις Χαν, κάτι παραπάνω θα ήξερε.. Είχε και συνοδεία κάτι τηγανιτά μαραφέτια για τα οποία μου διαφεύγει το όνομα. Ένα προλάβω να φαω δλδ, γιατί καποιος είναι ποιος γρήγορος και από την σκιά του.
246516
Ακόμα προσπαθώ να καταλάβω γιατί μου δημιουργεί τόση χαρά μια καμήλα.. Μπορεί να ήμουν τουαρεγκ στην προηγούμενη ζωή μου, δεν ξέρω..
246517
Άρχισα τα γλυκόλογα στο μπάρμπα μπας και με αφήσει να την κάνω test ride. Βεβαία παράλληλα, καλοπιανα και την Κυρία..
246518
Ο Βουνός γελούσε με τα χάλια μου, καθώς είχα ένα μόνιμο βλακώδες χαμόγελο.
Ναι ρε, έμενα μικρο δεν με πήγαιναν στο ζωολογικό κήπο. Οξω λέμε..
246519
:rotflmao: :lol: :rotflmao: :rotflmao: :lol:
Γελώ γιατί ο μπάρμπας είδε την χαρά μου που ήταν μεγάλη και έφερε και ένα άλογο να καβαλήσω. Νταξ μεγάλε, είπαμε.
Τώρα που το σκέφτομαι έπρεπε να του πούμε να ανεβούμε δικαβαλο, να το λυγίσουμε ..
246520
Επέμεναν να κάτσουμε να μας ψήσουν κρέας να φάμε, αλλά η ώρα πλέον δεν μας το επέτρεπε. Βασικά ο καταυλισμός αυτός είχε πιστεύω τουριστικό χαρακτήρα. Δλδ κάποιοι ζούσαν εκεί με το παλιό καλό τρόπο και μπορούσες να τους επισκεφθείς να δεις την καθημερινότητα τους. Αν και δεν το είδα, πιστεύω ότι ο Γιουντα πρέπει να έδωσε καποια χρήματα για να ζήσουμε το δικό μας παραμύθι.
246521
Αναχωρήσαμε για Βολκογκταντ πρώην Στάλινγκραντ. Η διαδρομη που είχαμε να κάνουμε ήταν αυτή (http://maps.google.com/maps?saddr=A154&daddr=%D1%83%D0%BB.+%D0%A7%D0%B5%D1%80%D0%B5%D0%BF%D0%BE%D0%B2%D0%B5%D1%86%D0%BA%D0%B0%D1%8F&hl=el&ie=UTF8&ll=47.901614,44.450684&spn=7.615879,19.753418&sll=46.912751,45.933838&sspn=3.879859,9.876709&geocode=FVmpwgIdklujAg%3BFcQL5wIdioumAg&mra=mift&mrsp=1&sz=7&t=m&z=6) . Πλέον θα συναντούσαμε το Βόλγα ο οποίος θα μας έκανε παρέα για αρκετές ήμερες. Εμένα πάντως δεν με χάλαγε να συνεχίσω κάπως ετσι.
246522
Γιούντα, ο άνθρωπος μου
:beer: :beer: :beer:
246523
Διανύσαμε ακόμα 50κμ παρέα με τον Γιουντ και τον αποχαιρετίσαμε. Η Αννια μας είχε πει, στις 4 ακριβώς στα Mc Donalds θα σας περιμένουν οι φίλοι μου. Αποχαιρετίσαμε λοιπόν την μεγαλύτερη Βουδιστική κοινότητα της ηπειρωτικής Ευρώπης και φύγαμε για Βόλγκογκραντ. Αν και φτάσαμε 4 το απόγευμα στην πολύ η ανεύρεση του Mc Donalds δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Τελικά τα καταφέραμε και το βρήκαμε χαρη στην βοήθεια διάφορων πεζών που ρωτούσαμε. Μου έκανε εντύπωση ότι το Βολκογκραντ (http://maps.google.com/maps?q=volgograd&hl=el&ie=UTF8&sll=48.7,44.516667&sspn=0.937177,2.469177&hnear=%CE%92%CF%8C%CE%BB%CE%B3%CE%BF%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%BD%CF%84,+%CE%A1%CF%89%CF%83%CE%AF%C E%B1&t=m&z=9) ενώ είναι μια πόλη 1.000.000 κάτοικων, δλδ μεγάλη, έχει μια πολεοδομια μυστήρια. Είναι χτισμένη κατά μήκος του Βόλγα και την διατρέχει μια κεντρική λεωφόρο μήκους 60 70 χιλιομέτρων για ένα πλάτος 2 3 χιλιόμετρων:confused: :confused:
Αποχαιρετώντας τον Γιούντα.
246525
Εδώ μια στάση ανεφοδιασμού πριν φτάσουμε ακόμα. Το λίτρο στην Ρωσία στα 0.60 λεπτά
:beer: :beer: :beer:
246526
Φτάσαμε λοιπόν στο πολυπόθητα Mc και έστειλα ένα σμσ στην Βερόνικα ότι είμαστε εκεί.
Για να λάβω την απάντηση.
You are late. now you must waiting for me.
Αμάν λέω στη καγκεμπε πέσαμε.
Αν και ο ''σύνδεσμος'' ήταν ο Σεργκέι, καθώς αυτός ήξερε την Αννια από Ελιστα, επικοινωνούσα με Βερονικα γιατί εκείνη ομιλούσε και έγγραφε την Αγγλική.
Παραγγείλαμε τις πλαστικές αηδίες των Mc και είπαμε να περιμένουμε το ''αγριο'' κορίτσι.
Λίγο αργότερα, να και η Βερόνικα, παρέα με τον Σεργκέι και τη Μαρίνα. Ο Σεργκεί ήταν ιεραπόστολος μινιατούρα και η Μαρίνα απλά γούσταρε τις μηχανές και είχε έρθει να δει. Φάγαμε και έκανα 3-4 ποδαράτες αποτυχημένες προσπάθειες ανεύρεσης ξενοδοχείου παρέα με το Σεργκέι.
Μας είπαν τα παιδιά ότι ξέρουν ένα κάλο λίγο πιο μακρυά, άλλα δεν έχουν αυτοκίνητο να μας πάνε κλπ . Ωραία λέω, μπείτε σε ένα ταξί και σας ακολουθούμε εμείς. Έτσι και έγινε, φτάσαμε στο κάλο Χοτελ για να διαπιστώσουμε ότι ζήταγε 2800 ρούβλια δλδ 70 ευρό και ήταν απαίσιο. Οκ, δεν λέω, να κοιμηθώ στα χάλια τα μαύρα, άλλα όχι να το πληρώσω και τόσο. Λέω στα παιδιά, ρωτήστε εδώ το δικό μου το ταρίφα για κάνα κάλο και φθηνό. Μας πήγαν στο χοτέλ τούριστ. Πρώην κυβερνητικά γραφεία επί CCCP. Εκεί ζητούσαν 2,600 αλλά για 2 νύχτες. Ίντερνετ, πρωινό, ζεστό νερό και όλα τα σχετικά, απλά δεν υπήρχαν. Κάναμε το τσεκ ιν λοιπόν και δώσαμε ραντεβού με τα παιδιά αργότερα το βράδυ. Φρεσκαριστήκαμε, τους στείλαμε ένα σμς και τους περιμέναμε στο λόμπυ όπου και γνωριστήκαμε με 2 Ρώσους μηχανόβιους. Από Μόσχα τα παιδιά είχαν κατέβει μια βολτίτσα. Κράτησα τα στοιχειά τους:lol: :lol: :lol: και τους χαιρετίσαμε.
246527
Τα μοτοσακό των Μοσχοβιτών φίλων
246528
Λίγο αργότερα έφτασαν τα παιδιά με ταξί, στο όποιο επιβιβαστήκαμε και εμείς για να πάμε στο μέρος όπου μαζεύονται κάθε βράδυ οι μηχανόβιοι του Βόλγκογκραντ. Όλοι είχαν μηχανές ss κάνα 2 χάρλει και πάντα ντυμένοι με φουλ προστασίες. Γνωρίσαμε ένα παλικάρι που μας πρότεινε βόλτα για την επόμενη το βράδυ, στην οποία και συμφωνήσαμε και δώσαμε ραντεβού στο ίδιο μέρος. Μας ρωτούσαν άμα γουστάρουμε τους δρόμους τους. Μου έλεγε επίσης ο φίλος, ότι δεν έχω δει τπτ ακόμα από τους δρόμους της Ρωσίας. Αύριο θα μας πήγαινε στο Βόλγκογκραντ bridge λέει, το οποίο είναι φρέσκο φρέσκο και μπορείς να 300km/h για πλάκα. Μάλιστα, ο καθένας μας ζούσε το όνειρο του, όποτε όλα καλά.
246529
Δεν αργήσαμε να γυρίσουμε πίσω, καθώς την επόμενη το τουριστικοποδαροπρογραμμα μας, ήταν φορτωμένο. Ξάπλωσα και έστειλα ένα σμσ στο Σεργκέι από Οδησσό, λέγοντας όλα οκ με Ντιμα και ότι έδωσα το δώρο που μου είχε δώσει , ότι πέρασα μπόμπα κλπ. Απάντησε:
Padonki for ever..
Χαμογέλασα, κατάλαβα και αποκοιμήθηκα ..
Βουνε, επειδή την ζήτηξες
:beer: :beer: :beer:
246530
Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011(ημέρα 15η)
Copy paste από ημερολόγιο..
Σήμερα κλείνουμε 14 μέρες στο δρόμο. Είναι απογευματάκι, βρισκόμαστε στο Hotel και περιμένουμε να περάσει η ώρα, για να πάμε στο βραδινό ραντεβού με τους μηχανόβιους. Ο Βουνός λιώνει στο ροχαλητό όπως πάντα, αλλά ο παλιός ξέρει και βάζει βουλοκέρι στα αυτιά του. Πριν γράψω για την σημερινή μέρα, είναι ευκαιρία να γράψω δυο τρεις γενικές αράδες. Πιστεύω ότι σε κάθε ταξίδι έχεις να αντιμετωπίσεις τους δαίμονες σου. Αναρωτιέμαι πως καταφέρνουν μερικοί και λείπουν τόσο πολύ μακριά από τους αγαπημένους τους. Μάλλον, για να το θέσω πιο σωστά, πως αντιμετωπίζουν αυτούς τους δαίμονες. Μερικές στιγμές νιώθω τόσο μακριά από το σπίτι μου και τόσο απροστάτευτος. Βέβαια αυτή την φορά είμαστε δυο και τα αντιμετωπίζουμε παρέα. Νομίζω ότι έχω πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μου, για να τολμήσω κάποιο εγχείρημα μονός μου. Έτσι και αλλιώς, η μοναξιά είναι κάτι που πότε δεν μου άρεσε. Βλέπω όμως ότι σε αυτό το ταξίδι, κάθε άλλο παρά μονοί μας ήμασταν. Σήμερα το πρωί σκεπτόμασταν μήπως το κόψουμε για Μοσχα (http://maps.google.com/maps?saddr=E19%2FM6&daddr=%D1%83%D0%BB.+%D0%A1%D1%83%D1%89%D0%B5%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9+%D0%92%D0%B0%D0%BB&hl=el&ie=UTF8&sll=50.625073,46.274414&sspn=14.426826,39.506836&geocode=FchW6AIdcHimAg%3BFfZTUwMduLw9Ag&mra=me&mrsp=1,0&sz=5&t=m&z=5) που είναι 1000κμ αντί για αυτό (http://maps.google.com/maps?saddr=%D1%83%D0%BB.+%D0%A0%D0%BE%D0%BA%D0%BE%D1%81%D1%81%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0 %BE&daddr=%D1%83%D0%BB.+%D0%A7%D0%B5%D1%80%D0%BD%D1%8B%D1%88%D0%B5%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE+t o:M5+to:M7+to:%D0%BF%D0%BB.+%D0%91%D0%BE%D0%BB%D1%8C%D1%88%D0%B0%D1%8F+%D0%A1%D1%83%D1%85%D0%B0%D1%8 0%D0%B5%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F&hl=el&ie=UTF8&sll=52.160455,51.943359&sspn=13.95531,39.506836&geocode=FXYx5wId9smmAg%3BFSIAEgMd0r29Ag%3BFSR8LwMdDhDzAg%3BFfT7UgMd2JDpAg%3BFe4GUwMdpDk-Ag&mra=mi&mrsp=4&sz=5&t=m&z=5) . [I]Ο λόγος? Θέλουμε να δούμε το Βόλγα και το Καζάν, άλλα όλες οι πόλεις μέχρι εκεί είναι τελείως αδιάφορες. Αξίζουν όλα αυτά τα έξτρα χιλιόμετρα? Επίσης ένα μεγάλο λάθος που έκανα στην προετοιμασία, είναι ότι σταμάτησα το διάβασμα έως και το Βόλγκογκραντ. Από εδώ και πέρα οι γνώσεις μου είναι περιορισμένες. Αυτό δεν βοηθά. Ποτέ δεν ξεκινάμε για κάπου χωρίς να έχουμε ολοκληρώσει το διάβασμα μας. Εγώ την πάτησα γιατί ποτέ δεν πίστεψα ότι θα ερχόμασταν ως εδώ. Έτσι τα παράτησα από κάποιο σημείο και μετά. Διαβάζουμε πάντα όλες τις εναλλακτικές διαδρομές, από την στιγμη που δεν υπάρχουν ημερομηνίες για κυνήγι. Όπως και να έχει, αποφασίσαμε να ανεβούμε κατά μήκος του Βόλγα, αφού στάνταρ θα το μετανιώναμε αργότερα. Αυτά για την ώρα.[I]
Η θέα από ψηλά και ναι, σωστά διακρίνεται την πισιν.. Στα αριστερά σας, ο Βόλγας..
246560
Εγερτήριο αργαμιση και βουρ για πρωινό. Έμεινα όμως με την χαρά, καθώς είχα ξεχάσει ότι δεν έχει. Ήπια ένα καφεδάκι και βούτηξα αργά αργά, το μοναδικό κουλουράκι που έδιναν..
Να σας κάνω και μια ξενάγηση στο δωμάτιο μας..
Ο θρόνος..
246561
Κινέζικο βασανιστήριο.
Κρεβάτι κολλητό με αυτό του Βουνού...
246562
Διάδρομος..
Μόλις θυμήθηκα ότι έχω ένα βίντεο με το Βουνό που άνοιγε και έκλεινε με κλωτσιές την πόρτα, αλλιώς δεν μούβαρε η γ.......η:lol: :lol: :lol: Για ανέβασε το ρε Πανο σε κάνα γιουτουμπι..
246563
Σε αυτό το χώρο, το βράδυ είχε ''μπαλέτα'' του Μπολσοι
246565
Ξέχασα να αναφέρω ότι το προηγούμενο βράδυ, είχε έρθει ακόμα ένα παιδί ονόματος Βλάντ και ο οποίος σήμερα θα αναλάμβανε ξεναγός μας. Είχε προσφέρει φιλοξενία σπίτι του, αλλά είχαμε αρνηθεί. Αν συνεχίζαμε ετσι με τις φιλοξενίες, θα γυρνάγαμε με ρέστα πίσω :lol: Δέκα η ώρα ο Βλαντ ήταν εκεί με το τουτου του. Συναντήσαμε και τους χτεσινούς μηχανόβιους οι οποίοι έφευγαν για Μόσχα.
246566
Περάσαμε να πάρουμε και την αγέλαστη Βερόνικα. Είμαι σίγουρος καποιος Ελληνας κάτι της είχε κάνει. Δεν μας είχε πάρει με καλό μάτι. Πρέπει το στήσιμο στα Mc να μην της άρεσε. Άσε που μας έκραζε ότι είμαστε αλήτες μηχανόβιοι, ότι κάνουμε θόρυβο και τρομάζουμε κόσμο κλπ!!!
Παρκάραμε και κατευθυνθήκαμε στο λόφο που βρίσκεται το Άγαλμα της ''Μητέρας Ρωσίας''. Για την υπεράσπιση αλλά και κατάκτηση αυτού του ψηλότερου λόφου της περιοχής, έγιναν πολύ βίαιες μάχες.
246567
Εδώ ο Πάνος με το υπερζουμ του, ο Βλαντ και η Ξινή που γυρνάει πλάτη..
246568
Ξεκινήσαμε την ανάβαση λοιπόν
246569
Πάντως οι Ρωσοι έχουν κάνει μνημείο αντίστοιχης σημασίας, της μάχης του Στάλινγκραντ. Δεν αναφέρω ιστορικές λεπτομέρειες καθώς θα ξεφύγουμε. Σίγουρα όμως, από τις μάχες με τις μεγαλύτερες απώλειες στην ανθρωπινή ιστορία..
246570
Ωπ λάθος, αυτή είναι από το αρχείο του Βουνου!!
246572
Και η ανάβαση συνεχίζεται
246573
Ζητησες το βιντεακι ??????????????
Δικο σας!!!!!!!!!!!
:beer: :beer: :beer: :beer:
http://www.youtube.com/watch?v=Uv5tYjC_X8A&feature=youtu.be
Φτάνεις στους πρόποδες του λόφου για να μπεις σε αυτήν την είσοδο , όπου και σε βγάζει στην αίθουσα με την αιώνια φλόγα.
246574
:rotflmao: :lol: :rotflmao: :lol: :lol: τσίμπα μερικές για το Βίντεο..
:beer: :beer: :beer:
Φτάνοντας στην αίθουσα, πετύχαμε την αλλαγή φρουράς
246575
Αν και από συγχρονισμό το έχαναν.. Εμείς στο ναυτικό(ουουουουυυ) πιο καλά το κάναμε...
246576
Και πανόραμα και βίντεο... Πσσσσσσσσςςς
246577
Ογδόντα πέντε μετρά το μεγαλύτερο άγαλμα στο κόσμο. Όχι εγώ ρε. Από πίσω μου ντε, η ''The Motherland Calls''
246578
Να πω στο κόσμο τώρα, ότι σε έκραζε ο φύλακας που πατούσες το γκαζον? Ελληνάρα.. Μάλλον το σωστό είναι ότι κατά μήκος του διάδρομου που ανέβαινε στο Άγαλμα, είχε τάφους στην άκρη, από διάφορους ήρωες πόλεμου. Πήγε ο άλλος ο βάνδαλος, ο αντίχριστος και μόστραρε την μουτσουνάρα του πάνω στους τάφους...
246579
Εχθρός προ των πυλών. Όσοι είδατε την ταινία , θα ξέρετε.. Εγώ δεν θυμάμαι:lol:
246580
Ο Βλαντ όλο νάζι..
edit: Στον ορίζοντα στο βάθος, είναι το Καζακστάν.. 100 χιλιομετρακια ρε γμτ :( :(
246581
Αχ Καζακστάν. Μόνος μου τα λέω μόνος μου τα ακούω :(
246583
Συνεχίσαμε την βόλτα στο λόφο, επισκεφθήκαμε μια εκκλησιά και βγάλαμε τις Φώτο μας. Χωρίς το ''ιερο'' πρωινό άσκησα βέτο και είπα Βουνε, πριν το μουσείο της ''Μάχης του Στάλινγκραντ'', φαι!! Δηλώσαμε τις διαθέσεις μας στο Βλαντ, και κατεβήκαμε κέντρο για μαμ. Σταματήσαμε πρώτα να βαλουμε βενζίνη στο όχημα του Βλαντ γιατί πήγαινε με τις αναθυμιάσεις(αστειεύομαι βεβαίως βεβαίως, ειπαμε το παιδί, ήταν άψογο και ήταν το λιγότερο αυτό). Έπειτα από το σνακ και την αποστολή διάφορων μηνυμάτων μέσω wifi, κάναμε απόβαση στο μουσείο του της μάχης του Σταλιγνραντ (Battle of Stalingrad)
Η ορθόδοξη εκκλησιά...
246586
Φτάσαμε στο μουσείο λοιπόν, όπου και μας συνάντησε άλλη μια φίλη της Βερονικα, η Τζοάνα.. Καθηγήτρια αγγλικών και αυτή, συνάδελφος της Ξινής.
Το μουσείο. Δώστε βάση στην οροφή του, για αργότερα..
246587
Έχουν διατήρηση και ένα κτίριο, στο οποίο φαίνεται το μίσος του Χίτλερ να αφανίσει το Στάλινγκραντ. Πράγμα το οποίο έκανε.. Την ισοπέδωσε ολοκληρωτικά.
246588
Τις μάχες θα έγιναν σε αυτά τα χαλάσματα..
246589
Πληρώσαμε τικετ 200 ρουβλιες το άτομο και ακόμα έξτρα 100 ρούβλια, για να έχουμε το δικαίωμα να χρησιμοποιήσουμε την φωτογραφική μας μηχανή. Το θέμα ήταν ότι δεν είχε καμιά επεξήγηση στα αγγλικά για το τι βλέπεις. Οπότε η χαρά μίση. Έβλεπες κάτι μυστήριο αλλά δεν ήξερες τι και πως. Τα παιδιά δεν ήθελαν να μπουν μέσα μαζί μας, φαντάζομαι λόγο χρημάτων. Είπαμε στο Βλαντ να αγοράσει 5 εισιτήρια, αυτός είπε όμως στην ταμία 2...
Η είσοδος από το μουσείο
246592
Στολή Γερμανού αξιωματικού
246595
Αυτό μου την έδινε με την γλώσσα. Ήθελες να μάθεις κάτι παραπάνω αλλά δεν..
246599
Κονστρουκτιβισμός ρούλς
:beer: :beer:
246603
Το όπλο του sniper που λέγαμε λίγο νωρίτερα.
246606
Μακέτα που αποτυπώνει με τι έμοιαζε το Στάλινγκραντ όταν έπεσε...
246611
M-72, αφιερωμένο στους φίλους μου, τους αρχαιολαγνους..
246616
Ξεκινησαμε να ανεβαίνουμε για να δούμε την περίφημη αποτύπωση της μάχης του Στάλινγκραντ
246619
Η απεικόνιση της μάχης, επεκτείνεται κατά μήκος του κυκλικού τοίχου, ο οποίος είναι η οροφή που ανέφερα προηγουμένως..
246622
Μάχιμα και τα άλογα τότε
246629
Τελειώσαμε την επίσκεψη μας και έξω μας περίμενε ο Βλάντ μόνος, καθώς τα κορίτσια είχαν φύγει. . Επιστρέψαμε στο χοτελ για ξεκούραση. Κατά της 8 πήραμε τις μηχανές και ξεκινήσαμε για το σημείο του ραντεβού.
Η θεά στα από το Ξενοδοχείο προς τα Δυτικά
246644
Φτάσαμε στο σημείο συγκέντρωσης έγιναν οι συστάσεις με τους υπολοίπους και ξεκινήσαμε για την περίφημη μοτοβολτα του Στάλινγκραντ..
246645
Ο πονηρός ο Βουνος την ψυλλιαστήκε και όταν έμειναν μόνο ο Ιεραπόστολος και η Μαρίνα χωρίς μηχανη, δεν χρειάζεται να σας πω. Η παλιολερα. Βρέθηκα με τον ιεραπόστολο, δικαβαλος.
Είχε εφαρμόσει ο μπουστης πάνω μου και με έσφιγγε τόσο πολύ που δεν μπορούσα να πάρω ανάσα. Ε αφού κρατιέσαι τόσο καλά σκέφτηκα , του τραβάω κάνα δυο σουζιδια, λέγοντάς του παράλληλα
dont worry re, jesus protect us…
Μας πήγαν στην γέφυρα λοιπόν και οδήγησαν με καμιά 300αρα οι κατέχοντες των ss...
Από δεξιά προς τα αριστερά. Τζοάνα, ιεραπόστολος, η ναζιάρα Μαρίνα και τα υπόλοιπα παιδιά. Η ξινή δεν ανέβαινε σε μηχανές και δεν ήρθε.
246646
Ξεκινησαμε για κάποιο προάστιο του Στάλινγκραντ όχι και πολύ μακρυά. Ήμουν έτοιμος να τον πετάξω στο Βόλγα το κοντό. Με δούλευε και ψιλογαζι ο άλλος ο καθίκης. Φτάσαμε στο προάστιο λοιπόν και κάναμε ένα ομαδικό πέσιμο στην σαντουιτσερι.
- Βουνε βλέπεις κρέας ρε?
246647
Στήσαμε το γνωστό πηγαδάκι και όσο μασουλούσα το άγνωστο αυτό πράγμα, πέρασε μια πομπή με 15 μηχανές. Σηκώνω το χέρι μου, ρίχνω την κόκα κόλα μου, και ρίχνοντας πουστριλικια, συνεχίζω τον χαιρετισμό μου..
246648
Προς έκπληξη μου σταματήσανε και κάνανε επιτόπια στροφή. Πάρκαραν ο ένας δίπλα στον άλλο και ήρθαν και αυτοί στο πηγαδάκι μας. 20+άτομα εμείς στην μέση και οι ερωτήσεις βροχή. Διερμηνέας είχε αναλάβει η Τζοανα. Από που ερχόμαστε, που πάμε, πως μας φαίνεται, άμα θα μείνουμε και αύριο να κανονίσουν πάρτη, άμα χρειαζόμαστε τπτ. Μιλάμε οι Ρωσοι έντονο το συναίσθημα του μηχανόβιου. Όπως εδώ ρε παιδί μου, ξέρεις εσύ.
Ρωτάει μια ξανθιά ρωσιδα(οπως αυτή στα όνειρα σας ντε)την Τζοανα..
- Τους αρέσουν οι Ρωσιδες?
- Αμε πετάγεται ο άλλος(Βουνος ντε). Γιατί ρωτάει,?θέλει να την πάρω μαζί μου?
Δεν νομιζω βέβαια ότι το μετάφρασε αυτό η Τζοανα.
246649
Είπα να ρωτήσω την δεσποινίς άμα ήταν δίκη της ιδέα ''οι στάσεις'', αλλα ο ετσι της, ήταν σαν το Ρωσο από το Ροκι...
246652
Επιστροφή στο χοτελ για νανακια.
Συμπέρασμα της ημέρας: H παρέα με τους μηχανόβιους is good for the eyes..
Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011(ημέρα 16η)
Εγερτήριο για σήμερα ορίσαμε την 7 πρωινή. Οχτώ, είχαμε πλέον βγει από το Βόλγκογκραντ. Ο δρόμος για τα πρώτα 150 χιλιόμετρα ήταν σε πολύ κακή κατάσταση. Αργότερα άρχισε και μια βροχή δυνατή και μας συνόδεψε ως και το τέλος της ημέρας.
Το ξενοδοχείο μας. Από ότι κατάλαβα, εκεί, γινόντουσαν όλα τα ύποπτα ραντεβού της ευρύτερης περιοχής.
246683
Ο Δρόμος στην αρχή δεν είχε ιδιαίτερη κίνηση. Ευθείες όπως πάντα, μια λωρίδα ανά κατεύθυνση, αλλά μπαλώματα και λακκούβες σε μόνιμη βάση. Το τμήμα του δρόμου που λέω, ήταν αυτό (http://maps.google.com/maps?saddr=%D1%83%D0%BB.+%D0%9E%D0%BF%D0%BE%D0%BB%D1%87%D0%B5%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F&daddr=P228&hl=el&ie=UTF8&sll=48.136767,43.549805&sspn=7.581317,19.753418&geocode=FfCD6AIdhkyoAg%3BFYzo-wIdwCm0Ag&mra=me&mrsp=1,0&sz=6&t=m&z=6).
Μας το είχαν πει και οι ντόπιοι εχθές το βράδυ, αλλά επειδή όλοι ήταν στριτακιδες δεν είχα δώσει σημασία. Βέβαια το ΚΤΜ δεν μασάει σε αυτά, οπότε αν εξαιρέσεις το μόνιμο σκαμπανέβασμα, δεν είχα ιδιαίτερο θέμα.
246684
Θυμάμαι, για αυτό το τμήμα μου είχε πει μιλήσει και ο Γιουντα από την Ελίστα και τον ξενέρωνε το γεγονός οτι έπρεπε να πηγαίνει μόνο με 160κμ:confused: :confused: :confused:
Είναι τρελοί αυτοί οι Μογγόλοι ..
246685
Το θέμα ανεφοδιασμού δεν είχε αλλάξει από την Ουκρανία. Έπρεπε να πας πρώτα στο ταμείο και να πληρώσεις για τα λίτρα που θες να βάλεις. Άντε τώρα εσύ να γεμίσεις δλδ.. Όποτε, αφού υπολόγιζα και για τα δυο μηχανάκια βενζίνη, ο πρώτος πάντα γέμιζε ενώ ο δεύτερος έχανε 1-3 λίτρα. Πολλές φορές χρειαζόταν να ξανά πληρώσουμε καθώς ο υπολογισμός δεν έβγαινε σωστά. Το πιο κουραστικό όμως, ήταν η συνεννόηση με τους ταμίες. Βέβαια από 10+βάλε φόρες το μαθαίνεις το κόλπο. Έπαιρνα μολυβάκι, χαρτάκι, έγραφα τον αριθμό της αντλίας και το πόσο που θάλαμε. Ακόμα και αυτός όμως, τους ζόριζε. Άσε τους κουτάκιδες που δυσανασχετούσαν επειδή περίμεναν πίσω μας.
Πρώτη στάση ανεφοδιασμού και συνοδεία καφέ, τον όποιο πρώτα βαπτίσαμε και μετά ήπιαμε.
246686
Μέχρι να τελειώσουμε τον καφέ μας, είχε αρχίσει να ρίχνει για τα καλά. Βάλαμε αδιάβροχα και συνεχίσαμε προς Σάρατοβ.
Έβρεχε έβρεχε....Δώσε πράμα ρε, δεν μασάμε...
Επειδή όμως είχαμε αρχίσει να συνηθίζουμε την βροχή, προστέθηκε λίγο λάσπη και νταλίκες στο μενού. Οι νταλίκες πατούσαν την λάσπη στην άκρη του δρόμου, καθώς δεν χωρούσαν σε φάρδος στην λωρίδα τους και την σήκωναν 2-3 μέτρα ψηλά. Με αυτό το σπρέι λάσπης, η ορατότητα ήταν χάλια μαύρα. Φτάσαμε κατά τις 13 έξω από το Σάρατοβ . Είχαμε διανύσει τα 390km (http://maps.google.com/maps?saddr=%D1%83%D0%BB.+%D0%9B%D0%B5%D1%80%D0%BC%D0%BE%D0%BD%D1%82%D0%BE%D0%B2%D0%B0&daddr=%D1%88.+%D0%9D%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D0%B0%D1%81%D1%82%D1%80%D0%B0%D1%85%D0%B0%D0%BD%D1%81%D0%BA%D 0%BE%D0%B5&hl=el&ie=UTF8&sll=50.527397,46.516113&sspn=7.222753,19.753418&geocode=FXD15wIdfn2nAg%3BFWr0EQMdei-9Ag&mra=me&mrsp=1,0&sz=6&t=m&z=6) που λέγαμε να βγάλουμε σήμερα και επειδή έβλεπα ότι ίσως μας έπαιρνε για Σαμάρα, ρώτησα τον Πάνο άμα ψήνεται να συνεχίσουμε για τα υπόλοιπο των 350Km (http://maps.google.com/maps?saddr=M5&daddr=%D1%88.+%D0%9D%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D0%B0%D1%81%D1%82%D1%80%D0%B0%D1%85%D0%B0%D0%BD%D1%81%D0%BA%D 0%BE%D0%B5&hl=el&ie=UTF8&sll=51.412912,50.95459&sspn=7.086685,19.753418&geocode=FSR8LwMdDhDzAg%3BFWr0EQMdei-9Ag&mra=dme&mrsp=0&sz=6&t=m&z=6) .
- Έχει κωλοκαιρο και κωλοδρομο..
Τον ρωτώ άμα αντέχει σωματικoψυχολογικα και απαντά ναι. Φύγαμε του λέω. Το πολύ πολύ άμα ζοριστούμε, την βγάλουμε σε κάνα μοτελακι η σχοινάκι. Στην πρώτη ταμπέλα βλέπω Σαμάρα 440κμ. Την π....ε λέω. Είμαι σίγουρος ότι μπινελικωνει ο Βουνος αυτήν την στιγμή. Ήταν πολλά χιλιόμετρα για τέτοιο δρόμο και συνθήκες.
Κατα τις 19 και μισή, είχαμε φτάσει Σαμάρα, ακόμα υπό βροχή. Το μπροστινό, μου είχε φύγει κάνα δυο φόρες στις λάσπες που είχε ο δρόμος. Η ζελατίνα όσο και να καθάριζα δεν έβλεπα τπτ, λασπωμένοι από κάτω μέχρι πάνω και νηστικοί. Ακόμα θυμάμαι ποσό επικίνδυνα ήταν αυτά τα λούκια(λόγο βάρους, ξέρετε, καθίζηση) από τα φορτηγά στην άσφαλτο. Έπεφτε το μπροστινό μέσα και έτσι όπως γλίστραγε από την βροχή και την λάσπη, έκανε ότι γούσταρε. Άφηνα στιγμιαία να δω προς τα που πάμε και μετά έκανα τα απαραίτητα. Πότε το μπροστινό λοιπόν, πότε ο πίσω όταν ξεχνιόσουν και άνοιγες λίγο παραπάνω γκάζι(και ας είχε και 3 πάνω)το ΚΤΜ χόρευε σαλσα. Ήταν πολύ επικίνδυνο αυτό που κάναμε εκείνη την μέρα, αλλά, το είχαμε κάνει.
Βρισκόμασταν πλέον στην Σαμάρα χαμένοι και Χοτέλ πουθενά. Το κέντρο δεν μπορούσα να το βρω και η βροχή δυνάμωνε και άλλο. Η ζελατίνα πλέον μόνιμα ανοιχτή, καθώς τα αντιφογκ κτλπ δεν έκαναν τπτ. Έσταζε η μούρη μου. Με τα χίλια ζόρια και ρωτώντας περαστικούς, καταλαβαίνω ότι κάπου υπάρχει ένα μοτέλ Ρενεσάνς. Άντε λέω να το βρούμε, μπας και αναγεννηθούμε και εμείς. Ψάξαμε για μισή ώρα και το βρήκαμε. 120 ευρώ η βραδιά. Αναγκάστηκα τσεκ ιν. Είχαμε φτάσει στο αμήν και η ώρα 8+. Θυμάμαι ότι πολλά από τα αυτοκίνητα που ρώτησα στο δρόμο, δεν άνοιγαν καν το παράθυρο να μου μιλήσουν. Φανταστείτε πως φαινόμασταν. Κάναμε μπανάκι, φάγαμε με 4000ρούβλια(100 ευρω) κάτι δείγματα γκουρμέ και λιώσαμε στον ύπνο. Ακόμα δεν ξέραμε αν άξιζε αυτή η προσπάθεια μας, για να βγούμε μια μέρα μπροστά στο Πρόγραμμα.
246688
Μας ξεπαραδιασαν εκείνη την μέρα. Μετά όμως από 890κμ, μαρτυρικά θα έλεγα και 13 ώρες στην σέλα, που κουράγιο για βόλτα. Εγώ είχα συγκαεί. Δεν ξέρω τι και πως, αλλά περπατούσα σαν χεσμένος όταν κατέβηκα από την σέλα και ας γελάτε εσείς. Βέβαια το φιλοσόφησα και κατάλαβα οτι φταίει η σάλα του ΚΤΜ και μόνο. Όταν κάθεσαι σε αυτήν την σέλα, έχεις ένα μόνο σημείο επαφής, ετσι πλατιά και ''εντουραδικη'' όπως είναι. Τα Καλαμπαλίκια και ένα τμήμα της κ...χαράδρας σου. Βάλε τώρα με τα αδιάβροχα και την υγρασία κλπ κλπ, γίναμε σαν το κώλο της μαϊμούς. Τεσπα, το λέω να δω άμα ψαρώσει κάνας παθόν με 990 και πει το κόλπο. Όσο για ταλκ, είχα βάλει το πρωί, το μισό μπουκάλι που μου είχε δώσει ο Πρόεδρας στην Σόφια.
Δες σαλάτα ο Ρώσος τώρα.. Οχι τπτ άλλο, είχα υποσχεθεί και στον Πάνο τα καλύτερα για να τον μοτιβάρω όλη μέρα. Πάντως τώρα που το σκέφτομαι και το ότι δεν τρώγαμε, πίναμε, μέγα μλκ. Με είχε πιάσει έμενα εμμονή να φτάσω απόψε και ο Πανούλης δεν μου έφταιγε σε κατι.. Όμως, με κάποιο τρόπο ετσι και αλλιώς πρέπει να μάθεις.
246691
Έτσι χώμα που ήμασταν, κοιμηθήκαμε με συνοπτικές δοκιμασίες..
Σύνολο κμ 890 και θερμοκρασία στους 15 με 17 βαθμούς Κελσίου
Και μια μπυριτσα σε στυλ Anty12
:beer: :beer: :beer: :beer:
246692
Σαββάτο 17 Σεπτεμβρίου 2011(ημέρα 17η)
Είχαμε αποφασίσει από το προηγούμενο βραδύ να ξεκινήσουμε χωρίς ξυπνητήρι καθώς είχαμε μόνο 400κμ. Κατά τις 11 και αφού φάγαμε βασιλικό πρωινό, βρισκόμασταν στο δρόμο.
Ρωτώντας, καταφέραμε και βγήκαμε από την Σαμάρα. Στον χάρτη που κοιτούσα το πρωί, είχε δυο διαδρομές για Καζάν. Η δευτερη (http://g.co/maps/tghwa) περνούσε από μικρά χωριά και ήταν πιο σύντομη κατά 100κμ από την πρώτη (http://g.co/maps/rdt5t) , όμως χωρίς GPS και ποιο αναλυτικό χάρτη από αυτό που είχα, ήταν δύσκολο να την βρω. Ξεκινησαμε λοιπόν για
Δημητρόβγκαρντ (http://g.co/maps/6gp7y)
246705
Ξεκινήσαμε λοιπόν και λίγο πριν φτάσουμε στο Δημητροβγκαρντ είδα μηχανόβιους σε ένα βενζινάδικο. Αν και δεν ήμασταν για ανεφοδιασμό, το θεώρησα μια καλή ευκαιρία μπας και ανακαλύψω την δεύτερη διαδρομη. Γεμίσαμε με το πατροπαράδοτο ρωσουκρανικο τρόπο και κατευθύνθηκα προς το μέρος τους. Ρώτησα αν είναι εύκολο να βγούμε στην δεύτερη διαδρομη που προανέφερα. Πανεύκολο μου λέει. Θα σας συνοδεύσουμε εμείς όμως, αλλιώς δεν θα το βρείτε ποτέ.
Ωραία. Αυτά είναι. Τους ακολουθήσαμε μέσα στο Δημητρογκραντ σε στενάκια και παραστενάκια και μας έβγαλαν σε ένα μικρό απίθανο δρόμο μέσα στο δάσος, οπού, είχε και στροφές!!
246706
Χαιρετίσαμε και συνέχισαν την Κυριακάτικη βόλτα τους. Μας είπαν επίσης, ότι είχαν 3 βδομάδες να βγουν καθώς έβρεχε:confused:
:beer: :beer: :beer:
246707
Ο καιρός, με αραιή συννεφιά και απολαμβάναμε τις ακτίνες του ανά διαστήματα. Ο δρόμος διέσχιζε διάφορα μικρά χωριουδάκια και η κίνηση ήταν ανύπαρκτη. Που και που συναντιόμασταν με κάνα τρακτέρ και ρωτούσα για Καζάν? Ντα έλεγε, Καζαν Καζαν και έδειχνε ευθεία. Κάπου το πήραμε και λίγο λάθος και βγήκαμε σε μια εγκαταλειμμένη φάρμα. Δεν αργήσαμε όμως να δούμε και επίσημα την πρώτη ταμπέλα που έγραφε Καζάν.
246708
Ο μικρός γραφικός δρόμος είχε τελειώσει και πλέον μπαίναμε σε επαρχιακό δίκτυο.
246709
Κάναμε μια τελευταία στάση ανεφοδιασμού. Οι ταμπέλες ενημέρωναν για την γέφυρα 1.5κμ που περνά τον Βολγα και ότι πλέον εισερχόμαστε στην Republic of Tatarstan η αλλιώς Респу́блика Татарста́н.
Εργασίες συντήρησης. Εσύ και οι νταλικέρηδες με τέτοιο παρμπριζ
246712
Περάσαμε την γέφυρα και κάναμε μια απόβαση στις ακτές του Βόλγα για φώτοσεανς. Παραθέτω μερικές φώτο μόνο με το Ντακαράκι. Σκυλί, μαύρο. Κάθε μέρα πήγαινε έλα στην δουλειά και μια μέρα το καβάλας για να πας μακρυά.
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
246713
Πωπωπω ομορφιές...
246714
Πάρτε βεμβεδάκιδες, πάρτε..
246715
Μετά τα πετάξαμε όλα με το Βουνό και κολυμπήσαμε γυμνοί μέχρι το νησάκι απέναντι και ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα..
246717
Πλέον ρολαραμε στο Καζαν. Αργά απογευματάκι και ψάχναμε στο κέντρο για Ξενοδοχείο. Στην αρχή του ταξιδιού αυτή η πρακτική να ξυπνάς και να μην ξέρεις που θα κοιμηθείς με άγχωνε κάθε πρωί, εως και που καβαλούσα την μηχανη. Πλέον όμως μας είχε γίνει δεύτερη φύση. Μπήκα σε κάνα δυο ξενοδοχεία αλλά ήταν γεμάτα. Σε καποια έφοδο που έκανα, μπήκα αντί σε χοτελ σε μια αίθουσα δεξιώσεων. Κάποιος έβγαζε λόγο σε μια δεξίωση γάμου. Γύρισαν με κοίταξαν, ευχήθηκα στα ελληνικά.... και στα δικά μας οι ελεύθερες....
Πλέον, η μόνη μας ελπίδα για Χοτέλ ήταν ένα όνομα πού είχε συγκρατήσει ο Βουνός, νωρίτερα το πρωί στο Booking. Σταματώ σε μια πιάτσα με ταρίφες να ρωτήσω. Δευτερόλεπτα πριν σταματήσω με προσπέρασε εάν Gold-wing, χαιρέτησε και ανταπέδωσα και εγώ. Ο Tάρταροταρίφας λοιπόν μετρούσε τα φανάρια από μνήμης για να μου πει σε ποιο να στρίψω δεξιά(Πράβα). Στην 3η προσπάθεια μετρήματος που έκανε, καρφώνω πρώτη, σπασίμπα λέω, σούζα και ψάξιμο για το Gold-wing, που με είχε περάσει νωρίτερα. Η τακτική του Galati θα απέδιδε ακόμα μια φορά.
Σταθήκαμε τυχεροί βέβαια, αφού ο οδηγός του γκολτ είχε σταματήσει στην άκρη για να μιλήσει στο κινητό. Συστηθήκαμε, τον έλεγαν και αυτό Ντιμα, ο οποίος δεν μιλούσε γρι αγγλικά. Μιλούσε όμως η κοπέλα του. Τα αμερικανικά αγγλικά όπως θα έλεγε και αυτή αργότερα. Μας είπαν ότι ήταν και αυτοί για ΣΚ στο Καζάν και έψαχναν Χοτέλ. Τους είπα το μπάτζετ μας που ήταν στα 2000 ρούβλια με 2500(63ευρώ)και λένε και εμείς για τόσα είμαστε. Αν δεν έχετε πρόβλημα τους λέω, μπορούμε να βρούμε ένα μαζί. Οκ απάντησαν. Περιμέναμε έναν φίλο του ντόπιο τον Σάσα και όταν ήρθε και αυτός με (Honda bb) ξεκινήσαμε για την αναζήτηση καταλύματος. Το πρώτο γεμάτο, το δεύτερο λέει ήμασταν αλλοδαποί και δεν μας δεχόντουσαν!!! Στο τρίτο μοτέλ μας δέχτηκαν αφού πληρώσαμε το πρόστιμο, επειδή δεν δηλώσαμε την άφιξη μας στην ομοσπονδία του Ταρταστάν(το που δεν το θυμάμαι). Χωρίσαμε για να κάνουμε μπανάκι και δώσαμε ραντεβού για το γεύμα.
Αριστερά ο Ντιμα και Πράβα ο Σάσα
246720
Ο ψηλός(Ντιμα) φανάρι και σούζα με το θηρίο.. Η μουσική δε, στη διαπασών... Μελος Padonki? Ντααααα
Είδε και από μακρυά ένα άλλο Gold-wing και πήγαινε σαν τρελός μέσα στην κίνηση για να τον βρει.. Τελικά τα κατάφερε.. Τον χαιρέτησε και του έφυγε η κάψα.
246721
Βρήκα και βιντεοσούζα..
http://www.youtube.com/watch?v=bLkim2jC8Us&feature=youtu.be
246722
Ετοιμαστήκαμε λοιπόν και βρεθήκαμε στο λομπυ για να πάμε στο εστιατόριο. Περιεργαζόμουν το θηρίο αυτό και πιστεύω ότι έχει άποψη. Άσε που πιστεύω, ότι σε κάτι ραμολιμεντα που το παίζουν αντβεντσουρ τύποι με μονοκυλινδρα, θα τους πήγαινε γάντι. Είπα όνομα? Δεν είπα...
Ψήνομαι με τα φωτάκια:lol: :lol:
246723
Έκανα μερικές απόπειρες για βραδυνές φώτο, αλλά είχε βρόχα..
246724
Φτάσαμε την ίδια στιγμη με το Σάσα στο εστιατόριο. Μπήκαμε και μας περίμενε στο τραπέζι ήδη η κοπέλα του Σάσα. Φάγαμε κάτι σούπες με σάρκες μέσα, κάτι μπίρες και αποφάσισε η ομάδα να μας πάει στο Coyote Ugly (http://www.coyoteuglysaloon.com/kazan/) το οποίο κατά τα λεγόμενα τους, ηταν το καλύτερο μέρος για βραδινή έξοδο στο Καζάν.
Στην είσοδο του εστιατορίου
246725
Στην είσοδό του Ugly Coyote. Ευτυχώς που για τέτοιες περιπτώσεις έχω το λουράκι από το κανίς της θείας μου. Ξέρετε αυτό το πτυσσόμενο με το φρένο. Το περνάω στο λαιμό του Βουνού και έχω τον έλεγχο.. Μην πάει το πονηρό σας μυαλό ότι ήταν κωλομπαρο. Κανονικό μαγαζάκι ήταν, με κόσμο καθώς πρέπει. Άπλα είχε μεγάλη αναλογία σε γυναίκες που χόρευαν:bawl: :bawl: :bawl:
- Έλα Βουνέ, μην τραβάς, άσε με να απολαύσω το ποτό μου..
246726
Από δεξιά, ο Σασα, Ο Ντιμα, η ετσι του Ντιμα,
Πριν που έλεγα για τα Αμερικανοαγγλικα, που μιλάει το κορίτσι, η φάση έχεις ως εξής.
Παίρνουμε από το λόμπι τα κλειδιά για τα δωμάτια, και την ρωτώ προς τα που πάμε?
Απαντάει, στο second campus...
Πως είπες τι λέω? Second campus μου ξαναλέει. Τι εννοείς την ρωτώ και λέει το θρυλικό...
- Maybe you dont understand me, because i speak American english......
Η κοπέλα, μας εξήγησε ότι είχε σπουδάσει πολίτικες επιστήμες στο Μαϊάμι της Φλώριδας. Για αυτό και τα αγγλοαμερικανικα. Βεβαία, ο Βουνός, που έχει κάνει και μηχανικάτζα σε βαπόρια καποια φεγγάρια, μου εξήγησε τι σπουδάζουν οι Ρωσιδες στο Μαϊάμι..
246728
Η Αλμούνια ποζάρει με το στικερ moto.gr
246729
Αυτό το κορίτσι που λέτε λοιπόν, η Αλμούνια, μου έλεγε ότι είναι από την Γεωργία και ρωτούσε πότε θα μας φιλοξενήσει. Δώσε διεύθυνση της είπα, σκεπτόμενος πάντα τον Προέδρα που θέλει να επισκεφτεί τα μέρη οσονούπω. Σε έφτιαξα κουφαλίτσα πάλι:lol: :lol: :lol: :lol:
υγ: Αυτό απευθύνεται στην Ειρήνη, μην διαβάζεται ρε. Ειρήνη, είδες που το χεράκι μου είναι μαζεμένο ε????
246730
Σαν καλά παιδάκια, που είμαστε, επιστρέψαμε για νανάκια:ZZZ: :ZZZ: :ZZZ:
Τα χιλιόμετρα της ημέρας ήταν 400κμ
Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011(ημέρα 18η)
Τράβηξα κάνα δυο κλωτσιές στο Βουνό να ξυπνήσει γιατί ήταν 09:55 και είχαμε άλλα 5 λεπτά για το πρωινό. Σε πέντε λεπτά, βρισκόμασταν πάνω από το μπουφέ και οργιάζαμε. Λίγο αργότερα κατέβηκε και το ζευγαράκι της Αγίας Παρασκευής να κάνει μαμ. Δεν ξέρω τι είχαν κάνει τα δυο τους το προηγούμενο βράδυ, άλλα είχαν γεμίσει από ένα πιάτο ο καθένας, με λουκάνικα, παντζάρια, πουρέ και εκείνο το βρωμερό, βραστό, λάχανο.. Νόστιμα, δεν λέω, άλλα λίγο βάρια για το γαλλικό μου στομάχακι. Πήραμε της μηχανές λοιπόν και ξεκινήσαμε για το Κρεμλίνο του Καζάν..
246742
Το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού στο Καζάν, είναι μουσουλμάνοι. Εξ ου και το τζαμί στο Κρεμλίνο που συνυπάρχει με τον ορθόδοξο ναό όλα αυτά τα χρόνια. Το τζαμί το συγκεκριμένο είναι και ένα από τα μεγαλύτερα της Ρωσίας. Φτάνει όμως για σήμερα, μην το κάνουμε και το ταξιδιωτικό εκπαιδευτικού χαρακτήρα...
Μπαίνοντας στο Κρεμλίνο..
246744
Ο Ντιμα ήταν από την γειτονικη (http://g.co/maps/nxtzr) πόλη Νανεμπερετρεχαγυρευε και ήταν διευθυντής μοτοπεριοδικου η κάτι τέτοιο. Ορίστε και το
site (http://spongemoto.ru/) του. Θυμάμαι που όσο τρώγαμε το πρωινό μας έδειχνε κάτι φώτο από ένα ταξίδι του στο Βλαδιβοστόκ και είχαμε οργιάσει με το Πανο. Μας αποτελείωσε δείχνοντας μας σε φώτο, τις καλοκαιρινές του κατακτήσεις από την βόλτα του στην Κριμαία..
Μας έχει καλέσει να ξαναπάμε και από εκεί, παρέα για Μαγκαντάν.. Θα το σκεφτούμε σοβαρά βεβαία:bigcry: :bigcry: :bigcry: :bigcry: Επίσης μας έχει τάξει, ότι θα κατέβει Ελλάδα:winka:
246745
Powered by vBulletin® Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.