mad about Africa: Ο γύρος της Αφρικής και της Μ. Ανατολής με XR 250

[powerphot]

Βγαίνοντας απ’ το Λεσότο, μπήκα και πάλι στη Νότια Αφρική. Αρχικά επισκέφτηκα τη γραφική Κοιλάδα των Ζωοκλεφτών (Rustler’s Valley), όπου και κατασκήνωσα. Την επόμενη μέρα, μέσα από όμορφες διαδρομές, έφτασα στο Clarens, που θεωρείται η καλλιτεχνική πρωτεύουσα της χώρας. Εκεί έχουν συγκεντρωθεί κάθε είδους καλλιτέχνες κι αυτό φαίνεται στην αισθητική των καταστημάτων και των περιποιημένων σπιτιών της κωμόπολης αυτής. Εκείνο το Σαββατοκύριακο διοργανωνόταν εκεί φεστιβάλ μπύρας με ζωντανή μουσική, μπόλικα ψητά, που λατρεύουν οι Νοτιοαφρικανοί και βέβαια, άφθονη μπύρα! Το Clarens είχε γεμίσει από επισκέπτες και κάθε λίγο ακούγονταν οι θορυβώδης Harley Davidson των εκδρομέων.

336641
Κοντά στο Fouriesburg υπάρχουν αυτοί οι εντυπωσιακοί πέτρινοι σχηματισμοί.

Αυτό που ανυπομονούσα να δω ήταν το Εθνικό Πάρκο Golden Gate Highlands, το οποίο βρίσκεται πάνω στην οροσειρά Drakensberg. Ονομάζονται τα Βουνά του Δράκου, γιατί αν δει κανείς την οροσειρά από πολύ μακριά, μοιάζει με την πλάτη ενός δράκου. Φιλοξενήθηκα μέσα στο εθνικό πάρκο, σ’ ένα πανέμορφο μέρος μπροστά στον τεράστιο βράχο που δεσπόζει στο βουνό κι ονομάζεται “Brandwag Buttress”. Το πάρκο φημίζεται για τις καταπληκτικές, χρυσαφί αποχρώσεις που παίρνουν τα βράχια λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα.

336642
Πανσέληνος πάνω από τον περίφημο βράχο Brandwag Buttress… Μαγεία!

[powerphot]

Έκανα αρκετές βόλτες στην περιοχή με τη μοτοσυκλέτα μου και πέτυχα όμορφα ζώα, όπως wildebeests, impalas, springboks και ζέβρες! Ανυπομονούσα να κάνω την ολοήμερη πεζοπορία μέχρι το Sentinel Peak, που θεωρείται μια από τις πιο εντυπωσιακές στη Νότια Αφρική. Δυστυχώς, όμως, ο καιρός δε μου έκανε τη χάρη. Περπατούσα συνεχώς μέσα στα σύννεφα σε υψόμετρο που ξεπερνά τα 3.000 μέτρα. Έτσι ενώ ήμουν ακριβώς δίπλα στο δεύτερο ψηλότερο καταρράκτη του κόσμου, τον Tugela, δε μπόρεσα να απολαύσω τη θέα.

336643
Το Εθνικό Πάρκο Golden Gate Highlands φημίζεται για τις καταπληκτικές, χρυσαφί αποχρώσεις που παίρνουν τα βράχια λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα…

Ήταν ώρα ν’ αφήσω τα βουνά και να κατέβω προς τη θάλασσα… Μέσα από όμορφα δάση έφτασα στην περιοχή των Ζουλού. Εκεί είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ έναν παραδοσιακό οικισμό τους και να μάθω μερικά πράγματα για τα ήθη και τα έθιμα αυτής της πολεμοχαρούς φυλής, της οποίας η φήμη φτάνει μέχρι την Ελλάδα. Πάντως, όταν τους ρώτησα για τ’ αεροπλάνα που έπεσαν εκεί με το Γερμανό, τον Ιταλό και τον Έλληνα, είπαν πως δεν είχαν δει τίποτα! Πού εξαφανίστηκαν τόσα αεροπλάνα δεν ξέρω!

336644
Αυτός είναι ένας sangoma, πρακτικός θεραπευτής των Ζουλού.

Οδηγώντας σε ήσυχους, επαρχιακούς δρόμους και ανεβοκατεβαίνοντας καταπράσινους λόφους, έφτασα στο γραφικό, παραλιακό χωριό Mtunzini. Εκεί απόλαυσα και πάλι τα παράλια του Ινδικού Ωκεανού, την τροπική βλάστηση της περιοχής, αλλά και το ποτάμι, όπου έκανα μια ωραία βόλτα με κάποια βαρκούλα. Ήταν, όμως, ώρα να βγω από τη Νότια Αφρική κι έτσι κατευθύνθηκα βορειοανατολικά, για να μπω στη μικρή Σουαζιλάνδη…

336645
Μια ήσυχη βόλτα στον Ποταμό Mlalazi, όπου βρίσκεται ο παραλιακός οικισμός του Mtunzini.

[powerphot]

Η Σουαζιλάνδη είναι ένα μικρό κι ήσυχο κρατίδιο στα νότια της Αφρικής. Αποτελεί την τελευταία απόλυτη μοναρχία της ηπείρου. Ο βασιλιάς, βέβαια, κατακρίνεται για τον πολυτελέστατο τρόπο ζωής του σε μια χώρα όπου ο λαός αγωνίζεται να επιβιώσει. Παρόλ’ αυτά, η αλήθεια είναι πως η Σουαζιλάνδη με την απόλυτη μοναρχία της είναι πολύ πιο δημοκρατική από άλλα κράτη της ηπείρου που προσποιούνται πως το επίσημο πολίτευμά τους είναι η δημοκρατία…

336646
Η επαρχία της Σουαζιλάνδης

Μπαίνοντας στη χώρα από το νότο, διέσχιζα ατελείωτες φυτείες ζαχαροκάλαμων. Κατασκήνωσα δίπλα σε κάποιο ποτάμι κι είπα να μαγειρέψω μια gourmet μακαρονάδα με αβοκάντο. Πολύ μ’ αρέσουν τ’ αβοκάντο, αλλά δεν τα είχα ξαναχρησιμοποιήσει στη μαγειρική… Δεν ήμουν σίγουρος αν έπρεπε να το βράσω, πράγμα που τελικά έκανα, επειδή ήταν σκληρό. Αφού την πάτησα και ρώτησα, έμαθα πως τ’ αβοκάντο δε βράζονται κι εκείνο ήταν σκληρό επειδή ήταν άγουρο και δεν έπρεπε να το φάω.

336647
Παραδοσιακοί χοροί στο ρυθμό των τυμπάνων!

Το πρωί ξύπνησα με διάρροια κι ατελείωτους εμετούς. Ευτυχώς, αφού έβγαλα ό,τι είχα μέσα στο στομάχι μου, συνήλθα. Απλά ήμουν πολύ αδύναμος. Ξέστησα σιγά-σιγά το αντίσκηνο, μάζεψα τα πράγματά μου, αλλά προτού ισορροπήσω σε δυο τροχούς, έπρεπε να ξαπλώσω σε μια σκιά. Κοιμήθηκα βαθιά και μετά διαπίστωσα πως ήμουν εκεί για δυόμισι ώρες! Τις επόμενες δυο μέρες κοιμόμουν αρκετά, ώσπου τελικά ανέκτησα τις δυνάμεις μου.

336648
Σε παραδοσιακό οικισμό…

[powerphot]

Επισκέφτηκα κάποια συμπαθητικά χωριουδάκια, όπου φιλοξενήθηκα από εθελοντές που εργάζονται εκεί. Στο δρόμο προς το Mhlambanyatsi το τοπίο άρχισε να γίνεται ορεινό και να στολίζεται από πανέμορφα, πυκνά δάση. Όπως τα περισσότερα δάση στα νότια της Αφρικής, ανήκουν σε μια εταιρεία που τα καλλιεργεί για ξυλεία και παραγωγή χαρτιού. Μέσα σ’ αυτά τα δάση είχα την τύχη να πετύχω κι έναν αγώνα enduro, που τον παρακολούθησα απ’ την αρχή ως το τέλος εξερευνώντας την πανέμορφη περιοχή με τη μοτοσυκλέτα μου.

336649
Πέτυχα κι αγώνα enduro στα πανέμορφα δάση γύρω απ’ το Mhlambanyatsi!

Κοντά στην πρωτεύουσα, το Mbabane, βρίσκεται ένα από τα παλιότερα ορυχεία στον κόσμο, το Ngwenya. Πιστεύεται πως οι αυτόχθονες της περιοχής εξόρυσσαν τον αιματίτη πριν 43.000 χρόνια! Η εξόρυξη σταμάτησε το 1977, αλλά μέχρι σήμερα οι σαμάνοι χρησιμοποιούν τον αιματίτη για να βάφουν το πρόσωπό τους με το κόκκινο χρώμα του και για να φτιάχνουν τα μαγικά σκευάσματά τους. Μάλιστα, όταν ήμουν εκεί, φαίνεται πως μερικοί σαμάνοι έκαναν κάποια τελετή, αφού ούρλιαζαν σαν τρελοί και χόρευαν!

336650
Το Ngwenya είναι από τα παλαιότερα γνωστά ορυχεία στον κόσμο, ηλικίας 43.000 ετών!

Ήταν ώρα για μια διήμερη πεζοπορία στο Εθνικό Πάρκο Malolotja. Φόρτωσα το αντίσκηνο στην πλάτη μου και ξεκίνησα για τα καταπράσινα βουνά. Δεν υπήρχε ψυχή σε ακτίνα χιλιομέτρων κι απόλαυσα ιδιαίτερα την παρθένα φύση κατασκηνώνοντας δίπλα σ’ ένα ήρεμο ποταμάκι.

336651
Δεν είδα ψυχή στο Εθνικό Πάρκο Malolotja κι απόλαυσα ιδιαίτερα τη διήμερη πεζοπορία μου!

[powerphot]

Πριν βγω από τη χώρα, ήθελα να επισκεφτώ ένα πολύ ενδιαφέρον μέρος… Το Bulembu ήταν ένας μεγάλος οικισμός που χτίστηκε το 1936 για τους 10.000 εργάτες του ορυχείου ασβέστου. Ως συνήθως, όταν η εξόρυξη δεν είναι πια επικερδής, οι εταιρείες φεύγουν γι’ άλλα βοσκοτόπια κι αφήνουν πίσω τους το χάος. Το 2003 το Bulembu ήταν μια πόλη-φάντασμα.

336652
Μέχρι και κινηματογράφο είχε ο παλιός οικισμός του Bulembu…

Ο μη κυβερνητικός οργανισμός Bulembu Ministries Swaziland αποφάσισε να δώσει ξανά ζωή στον οικισμό και να στεγάσει εκεί τα ορφανά παιδιά, που αποτελούν το ένα πέμπτο του πληθυσμού της χώρας. Αυτό το μικρό βασίλειο έχει το μεγαλύτερο ποσοστό ανθρώπων που πάσχουν από HIV/AIDS. Υπολογίζεται πως το 26% των ενηλίκων έχουν τον ιό, ενώ σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το 64% των θανάτων οφείλεται στην ασθένεια αυτή! Το 2009 ο μέσος όρος ζωής μειώθηκε από τα 61 χρόνια, που ήταν το 2000, μόλις στα 32 χρόνια… Έτσι πολλά παιδιά χάνουν τους γονείς τους κι οι διαλυμένες οικογένειες είναι πια συνηθισμένο φαινόμενο στη χώρα αυτή.

336653
Ο αναδιοργανωμένος οικισμός του Bulembu στεγάζει ορφανά παιδιά, τα οποία αποτελούν το ένα πέμπτο του πληθυσμού της Σουαζιλάνδης.

[powerphot]

Στο Bulembu, όμως, γίνεται σπουδαίο έργο. Εκατοντάδες παιδιά ανατρέφονται και μορφώνονται στα σχολεία του οικισμού, ενώ οι ενήλικες εκπαιδεύονται κι εργάζονται στις επιχειρήσεις που έχουν αναπτυχθεί για να στηρίξουν την προσπάθεια αυτή. Σ’ ολόκληρη τη χώρα βρίσκει κανείς το νερό που εμφιαλώνεται στο Bulembu, αλλά και το περίφημο μέλι του. Μετά από αυτήν την ενδιαφέρουσα περιήγηση, άφησα τη Σουαζιλάνδη για να ξαναμπώ στη Νότια Αφρική και να εξερευνήσω το τελευταίο κομμάτι της χώρας που μου είχε μείνει…

336654
Το τελεφερίκ για το ορυχείο του Bulembu είχε κατασκευαστεί από τη γερμανική εταιρεία Bleichert και κάλυπτε μια απόσταση 20 χιλιομέτρων μέχρι τη Νότια Αφρική!

[powerphot]

Βγαίνοντας από τη Σουαζιλάνδη και μπαίνοντας ξανά στη Νότια Αφρική, είδα κάποια από τα αρχαιότερα πετρώματα που έχουν βρεθεί στον πλανήτη μας. Είναι ηλικίας τριάμισι δισεκατομμυρίων ετών! Προσπαθούσα να χωνέψω αυτά τα νούμερα και να συλλογιστώ πόσο διαφορετικός ήταν ο πλανήτης μας εκείνη την εποχή. Η σελήνη ήταν πιο κοντά, η γη περιστρεφόταν πιο γρήγορα, η μέρα αποτελούνταν από μόλις 18 ώρες και το νερό της θάλασσας ήταν καυτό! Σε ελάχιστα μέρη έχουν βρεθεί πετρώματα τέτοιας ηλικίας. Η ιδιαιτερότητα αυτών των περιοχών είναι πως βρίσκονταν κάτω από τη θάλασσα στις πρώιμες φάσεις της δημιουργίας του πλανήτη, ενώ τώρα έχουν αποκαλυφθεί.

336655
Αυτά είναι κάποια από τα αρχαιότερα πετρώματα που έχουν βρεθεί στον πλανήτη μας, ηλικίας τριάμισι δισεκατομμυρίων ετών!

Με φιλοξένησαν σε μια όμορφη, ήσυχη φάρμα κι ο οικοδεσπότης μου με πήγε για σαφάρι στο περίφημο Εθνικό Πάρκο Kruger. Πρόκειται για ένα πάρκο στο μέγεθος του Ισραήλ! Ήμασταν πολύ τυχεροί… Είδαμε λιοντάρια, ρινόκερους, ελέφαντες, βουβάλια, λεοπάρδαλη, ιπποπόταμους, καμηλοπαρδάλεις, κροκόδειλους, άγρια σκυλιά, που είναι ιδιαίτερα σπάνια, ένα σωρό είδη από αντιλόπες και μαϊμούδες, αλλά και πολλά σπάνια πουλιά! Ο στρατός κάνει συνεχώς περιπολίες εκεί, για να σταματήσει τους κυνηγούς, που συνήθως μπαίνουν από τη Μοζαμβίκη για να σκοτώσουν ρινόκερους. Το κέρατό τους οι Κινέζοι το θεωρούν αφροδισιακό, οπότε πληρώνουν πολλά λεφτά για να το αποκτήσουν!

336656
Οι ρινόκεροι, δυστυχώς, απειλούνται από τους λαθροκυνηγούς, αφού οι Κινέζοι πληρώνουν πολλά για το κέρατό τους, που το θεωρούν αφροδισιακό!

[powerphot]

Μέσα από πυκνά δάση, άρχισα να κατευθύνομαι προς τα βόρεια. Η περιοχή γύρω από το Sabie με μάγεψε… Με φιλοξένησαν στη γραφική φάρμα Gunyatoo κι έκανα συνεχώς βόλτες στις τριγύρω περιοχές για ν’ απολαύσω τους υπέροχους καταρράκτες που χύνονται στα βουνά. Αφού οδήγησα στο εντυπωσιακό Φαράγγι του Ποταμού Blyde, έφτασα στο συμπαθητικό χωριουδάκι Haenertsburg. Περιβάλλεται κι αυτό από δάση κι όμορφα βουνά, όπου κάναμε κάποιους ωραίους περίπατους με την οικοδέσποινά μου και κάποιους άλλους ταξιδιώτες που φιλοξενούσε.

336657
Το συμπαθητικό χωριουδάκι Haenertsburg θυμίζει τη Νότια Αφρική μιας άλλης εποχής…

Είχε έρθει η ώρα να περάσω κι από το Johannesburg και την Pretoria. Δεν ήμουν και πολύ ενθουσιασμένος να δω αυτήν την τεράστια μητρόπολη που φημίζεται για την εγκληματικότητά της. Τελικά, όμως, με την κατάλληλη παρέα πέρασα υπέροχα. Με φιλοξένησε ο Philip, ο Νοτιοαφρικανός μοτοσυκλετιστής που είχα γνωρίσει στο δρόμο και ταξιδέψαμε μαζί για δυο μέρες, όταν πρωτομπήκα στη Νότια Αφρική πριν μήνες. Μαζί με το φίλο του, Pieter, και την οικογένειά του, ψήναμε τα βράδια, όπως συνηθίζουν στη Νότια Αφρική και τα λέγαμε.

336658
Δεν άλλαξα χώρα… Στη Νότια Αφρική είμαι ακόμη και συγκεκριμένα στο Johannesburg!

Είχε έρθει η ώρα να βγω από αυτήν την άκρως ενδιαφέρουσα χώρα και να πάρω τη ρότα προς τα βόρεια. Αφιέρωσα πάνω από τρεις μήνες στη Νότια Αφρική κι έκανα πολλούς καλούς φίλους, τους οποίους ελπίζω να ξαναδώ. Έτσι ένα κομμάτι της ψυχής μου έμεινε σ’ αυτή την πανέμορφη χώρα… Πάντα ήμουν περίεργος να δω πώς λειτουργεί μια τόσο ποικιλόμορφη κοινωνία, που αποτελείται από ανθρώπους κάθε ράτσας. Δυστυχώς, διαπίστωσα πως δε λειτουργεί αρμονικά, αλλά παρόλ’ αυτά είναι ένα ενδιαφέρον μάθημα να παρατηρήσει κανείς αυτή την κοινωνία.

336659
Κάπως έτσι διαχωρίζεται η ποικιλόμορφη κοινωνία της Νότιας Αφρικής…

[powerphot]

Ήξερα πως στη Νότια Αφρική δεν επιτρέπεται να μείνει ένας τουρίστας για παραπάνω από ενενήντα μέρες μέσα σε διάστημα ενός χρόνου. Εγώ χρειαζόμουν σίγουρα περισσότερο χρόνο σ’ αυτήν την τεράστια κι ενδιαφέρουσα χώρα, οπότε είχα μείνει πιο πολύ απ’ όσο μου επέτρεπε η άδεια εισόδου μου. Έγινα κι εγώ λαθρομετανάστης! Η ανανέωση της άδειας εισόδου είναι πρακτικά αδύνατη, αλλά είχα μελετήσει προσεκτικά το νόμο που ισχύει από το Μάιο του 2014. Ήξερα πως βγαίνοντας από τα σύνορα, θα με δηλώσουν ανεπιθύμητο στη Νότια Αφρική για ένα χρόνο, πράγμα που δε μ’ ενοχλεί καθόλου. Το πρόστιμο έχει καταργηθεί, οπότε ούτε γάτα ούτε ζημιά…

336660
Έι, Τιμόν, παλιόφιλε!

Το μόνο πρόβλημα ήταν πως οι φιλικοί υπάλληλοι στα σύνορα ανησυχούσαν μήπως δε μου δώσουν βίζα για τη Μποτσουάνα κι έτσι εγκλωβιστώ ανάμεσα στις δύο χώρες. Όταν τους εξήγησα πως οι Ευρωπαίοι δε χρειαζόμαστε βίζα για τη Μποτσουάνα, τους έπεισα να συμπληρώσουν τ’ απαραίτητα έγγραφα, μου πήραν τα δακτυλικά αποτυπώματα κι έτσι μου έμεινε για σουβενίρ η δήλωση που με κάνει κι εμένα ανεπιθύμητο σε κάποια χώρα…

336661
Έγινα κι εγώ λαθρομετανάστης κι ανεπιθύμητος στη Νότια Αφρική!

[powerphot]

Συνεχίζοντας τη δράση «Το… πάμε το γράμμα!» κι ενώνοντας Αφρικανούς μετανάστες με τις οικογένειές τους, είχα μια ιδιαίτερη αποστολή να εκπληρώσω στη Νότια Αφρική… Αυτήν τη φορά δεν είχα να παραδώσω το γράμμα ενός μετανάστη στην Ελλάδα, αλλά το γράμμα της οικογένειας μιας μετανάστριας από το Καμερούν. Τον Ιούνιο του 2014 ο Loic, που ζει στην πρωτεύουσα του Καμερούν, τη Yaoundé, μας έδωσε ένα γράμμα για τις δυο αδερφές του, που ζουν στη Νότια Αφρική. Εδώ κι έξι χρόνια, από τότε που έφυγαν, δεν τις έχει δει κι ούτε ξέρει πότε μπορεί να τις ξαναδεί. Αν και κρατούν επαφή, οι πτήσεις είναι πανάκριβες, οπότε σχεδόν ανέφικτες για τους περισσότερους Αφρικανούς.

336662
Τον Ιούνιο του 2014 ο Loic απ’ το Καμερούν μας έδωσε ένα γράμμα για να μεταφέρουμε στις αδερφές του στη Νότια Αφρική.

Η Stephanie είναι τριάντα ενός χρονών και τώρα ζει ανάμεσα στην Pretoria και το Johannesburg, όπου και τη συνάντησα. Με προσκάλεσε στη μικρή γκαρσονιέρα που νοικιάζει, όπου μ’ έκανε να αισθανθώ σαν επίτιμος φιλοξενούμενος. Σπουδάζει διοίκηση και λογιστική, ενώ αναλαμβάνει μεταφράσεις από τα αγγλικά στα γαλλικά και το αντίστροφο.
Η αδερφή της, η οποία ζει στο Johannesburg, έχει παντρευτεί κάποιον Καμερουνέζο που ζει εκεί και μάλιστα έχουν τρία παιδιά. Μερικές φορές βλέπονται τα Σαββατοκύριακα. Αν και υπάρχουν αρκετοί Καμερουνέζοι στη Νότια Αφρική, η Stephanie μου έλεγε πως δεν έχει φίλους κι είναι αρκετά αντικοινωνική. Με ρωτούσε για το ταξίδι μου κι απορούσε πώς δε φοβάμαι τους ντόπιους. Η ίδια φοβάται τις ξενοφοβικές επιθέσεις που τον τελευταίο καιρό βρίσκονται σε έξαρση στη Νότια Αφρική.

336663
Παραδίδοντας στη Stephanie το γράμμα που κουβαλούσα όλους αυτούς τους μήνες ανά την Αφρική…

Η Νότια Αφρική, όντας η πιο ανεπτυγμένη χώρα της ηπείρου, προσελκύει μετανάστες από διάφορες αφρικανικές χώρες όπου η ζωή είναι τραγική. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια κάποιοι μαύροι Νοτιοαφρικανοί οργανώνουν αιματηρές επιθέσεις σε μετανάστες από τη Ζιμπάμπουε, τη Μοζαμβίκη, τη Σομαλία, το Κονγκό, το Μαλάουι κι άλλες αφρικανικές χώρες. Η δικαιολογία είναι πάντα η ίδια σ’ όλο τον κόσμο… Τους κλέβουν τις δουλειές, λεν. Ωστόσο, οι περισσότεροι επιχειρηματίες λεν πως οι μετανάστες απ’ τη Ζιμπάμπουε είναι καλύτερα μορφωμένοι, πιο συνεπείς και πιο εργατικοί από τους ντόπιους. Ο κόσμος, όμως, παντού φοβάται τον ανταγωνισμό και δε θέλει την αξιοκρατία. Θέλει απλά να διώξει τους ξένους, που αγωνίζονται σκληρά για ένα κομμάτι ψωμί και πολλές φορές το πληρώνουν με τη ζωή τους…
Στις ειδήσεις προβάλλονται εικόνες που δύσκολα αντέχει κανείς να δει… Ομάδες οργισμένων ντόπιων με μασέτες στα χέρια αρπάζουν όποιον φουκαρά προσπάθησε ν’ αποδράσει από την κόλαση της χώρας του για να επιβιώσει. Πού να ήξεραν οι καημένοι πως μια χειρότερη κόλαση θα τους περίμενε στη Νότια Αφρική, στην Ευρώπη, στην Αμερική… Σ’ όλο τον κόσμο η ιστορία είναι η ίδια. Όπου φτωχός κι η μοίρα του. Οι ντόπιοι δένουν νεαρά παιδιά με κουρελιασμένα ρούχα, που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και τα καίνε ζωντανά! Κάποιος, μάλιστα, βιντεοσκοπούσε τη σκηνή με το κινητό του τηλέφωνο κι έτσι είδα ό,τι πιο απεχθές έχουν δει ποτέ τα μάτια μου… Σε κάνει ν’ απορείς: αυτοί οι «άνθρωποι» δεν έχουν αισθήματα;
Έδωσα στη Stephanie το γράμμα που είχα από την οικογένειά της και κουβαλούσα όλους αυτούς τους μήνες ανά την Αφρική. Το άνοιξε, το διάβασε κι εκεί μέσα βρήκε κάποιες παλιές, οικογενειακές τους φωτογραφίες, που την έκαναν να συγκινηθεί. Είδε τον εαυτό της όταν ήταν μικρό κοριτσάκι μαζί με τ’ αδέρφια της και τις καλύτερές της φίλες. Τη ρώτησα αν και πότε θα τους ξαναδεί και δεν ήξερε τι να μου απαντήσει. Μέχρι τότε, θα τους βλέπει στις παλιές αυτές, ξεθωριασμένες φωτογραφίες…

336664
Όταν η Stephanie είδε τις παλιές, οικογενειακές φωτογραφίες που της έστειλαν, συγκινήθηκε…

[powerphot]

Στη Μποτσουάνα το μόνο μέρος που ήθελα να επισκεφτώ ήταν τα Makgadikgadi Pans, στην ευρύτερη περιοχή της Ερήμου Καλαχάρι. Με συνολική έκταση μεγαλύτερη από της Ελβετίας, αποτελούν το μεγαλύτερο δίκτυο αλυκών στον κόσμο! Απ’ όταν σχεδίαζα το ταξίδι, ονειρευόμουν να οδηγώ σ’ αυτές τις απομακρυσμένες, εκτός δρόμου διαδρομές και να κατασκηνώνω μέσα σ’ αυτό το απόκοσμο, ερημικό τοπίο.

336665
Τα Makgadikgadi Pans, στην ευρύτερη περιοχή της Ερήμου Καλαχάρι, αποτελούν το μεγαλύτερο δίκτυο αλυκών στον κόσμο!

Έφτασα στις αλυκές μετά από μια μέρα βαρετής οδήγησης στην άσφαλτο. Στο Mmatshumo άφησα πίσω μου το μαύρο ασφαλτοτάπητα και η περιπέτεια ξεκίνησε… Στην αρχή οδηγούσα σε καταπράσινες εκτάσεις με χορτάρια, θάμνους και χαμηλά δέντρα. Σε μερικά σημεία ο χωματόδρομος είχε άμμο με ροδιές κι έπεσα σ’ ένα σημείο που πήγαινα λίγο πιο γρήγορα απ’ ό,τι έπρεπε. Συνέχισα πιο προσεκτικά και πήγαινα πολύ καλά. Όπου είχε βαθιά άμμο, οδηγούσα με πρώτη κι άφηνα το τιμόνι να παίζει μέσα στις ροδιές, χωρίς να βάζω το πόδι μου κάτω.

336666
Στην αρχή οδηγούσα σε χωματόδρομους ανάμεσα σε καταπράσινες εκτάσεις, ώσπου ξαφνικά έκαναν την εμφάνισή τους οι αλυκές. Πού να ήξερα τι με περίμενε…

Σε κάποιο σημείο η βλάστηση ξαφνικά σταμάτησε κι έδωσε τη θέση της στις αλυκές… Θυμήθηκα όταν έτρεχα με το XR μου στο Gujarat της Ινδίας, στις αλυκές που βρίσκονται στον Τροπικό του Καρκίνου. Όπως και τότε, άνοιξα γκάζι αμέσως κι έτρεχα προς τον ανοιχτό ορίζοντα. Έφτασα τα συνηθισμένα μου 80 χιλιόμετρα την ώρα κι άνοιξα το γκάζι τέρμα για να τα ξεπεράσω! Απόλαυσα μερικά εκστατικά δευτερόλεπτα, ώσπου… ήρθε η ώρα να πληρώσω το τίμημα. Ξαφνικά η μοτοσυκλέτα άρχισε να φιδιάζει και το τιμόνι πήγαινε βίαια δεξιά κι αριστερά!
Κατευθείαν σκέφτηκα πως πήγαινα πολύ γρήγορα για να μπορέσω να το σώσω και πως αν πέσω με τέτοια ταχύτητα, μπορεί να χτυπήσω. Προσπάθησα να ισορροπήσω τη μοτοσυκλέτα για όσο το δυνατόν περισσότερο έτσι, ώστε να κερδίσω μερικά πολύτιμα δευτερόλεπτα για να φρενάρω. Το τιμόνι πήγαινε συνεχώς αριστερά και δεξιά και φαινόταν αδύνατον να το σταματήσω. Ίσως η ταχύτητά μου να είχε μειωθεί περίπου στα 50 χιλιόμετρα την ώρα όταν τελικά έπεσα με τα μούτρα… Σύρθηκα μερικά μέτρα στο αλατισμένο χώμα κι αμέσως σηκώθηκα ευγνωμονώντας που δεν έπαθα τίποτα! Ποτέ δεν έχω ξαναπέσει με τέτοια ταχύτητα.

336667
Το τιμόνι πήγαινε βίαια δεξιά κι αριστερά κι αμέσως σκέφτηκα πως αν πέσω με τέτοια ταχύτητα, μπορεί να χτυπήσω…

[powerphot]

Κατευθείαν παρατήρησα πως ο ανεμοθώρακας της μοτοσυκλέτας είχε σπάσει ολοκληρωτικά… Μάλιστα, για πρώτη φορά έσπασε κι η βάση του, αφού ξηλώθηκε βίαια από το τιμόνι. Τόσο που άντεξε αυτός ο ανεμοθώρακας, πολύ ήταν. Στην Ασία είχα αλλάξει τέσσερις! Όταν κάνει κανείς enduro, δε μπορεί να έχει ανεμοθώρακα. Από την άλλη, όμως, είναι ιδιαίτερα χρήσιμος όταν οδηγεί κανείς οκτώ ώρες συνεχόμενα σε άσφαλτο.

336668
Ανεμοθώρακας σε μοτοσυκλέτα που κάνει enduro δε μπορεί να επιβιώσει… Στην Ασία τέσσερις είχα αλλάξει!

Η μοτοσυκλέτα, τα ρούχα της REV’IT! και το κράνος μου είχαν γεμίσει χώμα. Γι’ άλλη μια φορά με είχαν σώσει… Τινάχτηκα, τακτοποίησα τη μοτοσυκλέτα, μάζεψα τ’ απομεινάρια του ανεμοθώρακα και συνέχισα πιο συνετά. Το χώμα φαινόταν σκληρό, αλλά σε κάποια σημεία το λάστιχο έσκαβε την επιφάνεια κι από κάτω είχε πιο μαλακό χώμα. Γι’ αυτό είχε αρχίσει να φιδιάζει η μοτοσυκλέτα μου όταν ανέπτυξα υπερβολική ταχύτητα.
Έβλεπα τον ήλιο στ’ αριστερά μου να δύει, οπότε πήγα εκεί που ξεκινούσε πάλι η πρασινάδα, για να κατασκηνώσω. Μαγείρευα στην ησυχία αυτού του απόκοσμου τοπίου παρατηρώντας το Σταυρό του Νότου, που έμαθα ν’ αναγνωρίζω στον ουρανό του νότιου ημισφαιρίου. Οι αυτόχθονες της Μποτσουάνα έβλεπαν τον αστερισμό ως δυο καμηλοπαρδάλεις.

336669
Ο Σταυρός του Νότου (στο επάνω μέρος, που μοιάζει με χαρταετό) συντροφεύει τα ήσυχα βράδια μου στη φύση του νοτίου ημισφαιρίου…

Την επόμενη μέρα, συνέχισα οδηγώντας συνετά κι ελπίζοντας να μην έχω άλλες εκπλήξεις. Οι αλυκές, όμως, έκρυβαν πολλές παγίδες για ένα δίκυκλο… Το χώμα φαινόταν ξεραμένο και σκληρό, αλλά δεν ήταν. Είχε στην επιφάνειά του ένα στρώμα γλιστερής λάσπης, που μ’ έριξε δυο φορές προτού το καταλάβω και βρέθηκα πάλι να σέρνομαι στο έδαφος. Είχα γίνει σα γουρούνι! Τα ελαστικά είχαν μετατραπεί σε μια περιστρεφόμενη μάζα από λάσπη. Η αριστερή βαλίτσα αλουμινίου βγήκε πάλι από τη θέση της. Χτυπούσα τη βάση της για να την ισιώσω όσο μπορούσα και να την τοποθετήσω ξανά στη μοτοσυκλέτα. Τα πόδια μου γλιστρούσαν τόσο, που δε μπορούσα να τα σταθεροποιήσω για να σηκώσω το Μπαομπάμπη μου. Αναγκάστηκα να ξεφορτώσω κάποια πράγματα.

336670
Αυτές οι αλυκές κρύβουν πολλές παγίδες… Η λάσπη φαίνεται ξεραμένη, αλλά δεν είναι!

[powerphot]

Έφτασα επιτέλους στο περιβόητο Kubu Island, ένα βραχώδες νησί με μπαομπάμπ στη μέση των αλυκών! Ξάπλωσα στη σκιά ενός δέντρου να ξεκουραστώ καθώς αγνάντευα το απόκοσμο τοπίο πάνω από το κεφάλι μου… Αφού έκανα με τη μοτοσυκλέτα μου τον «περίπλου» του νησιού, για να το εξερευνήσω, συνέχισα την πορεία μου προς το βορρά.

336671
Το Kubu Island είναι ένα βραχώδες νησί με μπαομπάμπ στη μέση των αλυκών!

Ευτυχώς, η υπόλοιπη διαδρομή δεν ήταν σε αλυκές, αλλά σε χωματόδρομους με λίγη άμμο και ενίοτε πέτρες. Η άμμος δεν ήταν βαθιά, οπότε μπορούσα να οδηγώ άνετα με 40 έως 50 χιλιόμετρα την ώρα ανάμεσα στα χόρτα. Αυτό διήρκησε αρκετές ώρες και φυσικά, δε συνάντησα ούτε ένα όχημα. Προτού βγω από τις αλυκές, σταμάτησα για να περάσω άλλη μια νύχτα κατασκηνώνοντας μέσα σ’ αυτό το τοπίο.

336672
Ευτυχώς, η υπόλοιπη διαδρομή δεν ήταν σε αλυκές, αλλά σε χωματόδρομους με λίγη άμμο, όπου μπορούσα να οδηγώ άνετα με 40 έως 50 χιλιόμετρα την ώρα.

Μετά απ’ αυτό κατευθύνθηκα βόρεια. Στο δρόμο από το Nata προς το Pandamatenga ήταν σα να κάνω σαφάρι σε εθνικό πάρκο με τη μοτοσυκλέτα μου, πράγμα αδιανόητο, αφού απαγορεύεται αυστηρά όπου κυκλοφορούν άγρια ζώα! Εκεί, όμως, δεν υπάρχουν φράκτες. Ένα σωρό φορές είδα δίπλα στο δρόμο ελέφαντες, καμηλοπαρδάλεις, φακόχοιρους και αντιλόπες. Πολύ μ’ άρεσε που απλά οδηγούσα και περνούσα από δίπλα τους με τη μοτοσυκλέτα μου! Ήταν μοναδική η αίσθηση πως βρίσκομαι σε παρθένα φύση κι οδηγώ δίπλα σ’ αυτά τ’ αδάμαστα ζώα…

336673
Σαφάρι με τη μοτοσυκλέτα μου! Περνούσα δίπλα από καμηλοπαρδάλεις, ελέφαντες, φακόχοιρους και αντιλόπες!


Έτσι έφτασα μέχρι το σημείο όπου ενώνονται τέσσερα κράτη: η Μποτσουάνα με τη Ναμίμπια, τη Ζάμπια και τη Ζιμπάμπουε…
Διαλέγεις και παίρνεις! Εγώ διάλεξα τη Ζιμπάμπουε, αφού όλα τ’ άλλα τα είχα ήδη επισκεφτεί.

[furious]

που ειναι αυτο το παιδι??? πως περναει??? εχουμε καποιο νεο του???

Εδώ είμαι κι εγώ! Απλά χάθηκα λίγο, γιατί στη Μοζαμβίκη το internet ήταν κάπως δύσκολο... Τώρα ανέβασα τα νέα μου από τη Ζιμπάμπουε στο: http://madnomad.gr (http://madnomad.gr/main/zimbabwe/#sthash.t0EEaOj1.dpbs)

Καλό καλοκαίρι σε όλους με ασφαλείς διαδρομές ;)

[strokt up]

Εδώ είμαι κι εγώ! Απλά χάθηκα λίγο, γιατί στη Μοζαμβίκη το internet ήταν κάπως δύσκολο... Τώρα ανέβασα τα νέα μου από τη Ζιμπάμπουε στο: http://madnomad.gr (http://madnomad.gr/main/zimbabwe/#sthash.t0EEaOj1.dpbs)

Καλό καλοκαίρι σε όλους με ασφαλείς διαδρομές ;)
Καλή συνέχεια αδερφέ :beer:

[powerphot]

Ηλίας Βροχίδης από Μαλάουι : Συνέντευξη στην Πόπη Τσαπανίδου


https://www.youtube.com/watch?v=1chzXaleebA&feature=youtu.be

[airmav]

Εδώ είμαι κι εγώ! Απλά χάθηκα λίγο, γιατί στη Μοζαμβίκη το internet ήταν κάπως δύσκολο... Τώρα ανέβασα τα νέα μου από τη Ζιμπάμπουε στο: http://madnomad.gr (http://madnomad.gr/main/zimbabwe/#sthash.t0EEaOj1.dpbs)

Καλό καλοκαίρι σε όλους με ασφαλείς διαδρομές ;)

μπραβο ηλια καλους δρομους να εχεις προσοχη στις αλυκες...(χθες σε εφερα στο νου μου καθως ξεφυλλιζα το βιβλιο σου -Νεπαλ -σε μια εξωτικη παραλια της κορινθιας) αδραξε ηλια αδραξε οσο υπαρχουν μερη του πλανητη που δεν εχεις δει ακομα

[powerphot]

Μπαίνοντας από τη Μποτσουάνα στη Ζιμπάμπουε, η πρώτη μου στάση ήταν στους Καταρράκτες Βικτώρια! Τους είχα επισκεφτεί και πριν έξι μήνες, αλλά αυτήν τη φορά η εικόνα ήταν τελείως διαφορετική. Τότε ήμουν στη Ζάμπια και βρισκόμουν στο αποκορύφωμα της ξηρής περιόδου. Οι καταρράκτες είχαν ελάχιστο νερό και το θέαμα δεν ήταν καθόλου εντυπωσιακό. Αλλά αυτήν τη φορά… όταν πρωτοείδα τους καταρράκτες των 1.708 μέτρων πλάτους, έμεινα άναυδος! Από το σπρέι που σχηματίζεται όταν το νερό πέφτει στο φαράγγι, ούτε που μπορούσα να δω το τέλος των καταρρακτών. Γι’ αυτό οι περισσότεροι φορούν αδιάβροχα όταν περπατούν εκεί, αφού είναι σα να βρέχει συνεχώς. Έμεινα εκεί κι αγνάντευα αποσβολωμένος την ποσότητα του νερού, την ασύλληπτη ορμή του, τα ουράνια τόξα που σχηματίζονται, το καταπράσινο περιβάλλον. Είχα εκστασιαστεί από την ομορφιά αυτή…

337304
Είχα δει τους Καταρράκτες Βικτώρια και πριν έξι μήνες, αλλά αυτήν τη φορά η φυσική τους ομορφιά με μάγεψε…

Κατευθύνθηκα νότια, προς το Bulawayo, μια όμορφη, μεγαλοπρεπή πόλη που παρακμάζει. Παλιά αποικιακά αρχοντικά στέκουν δίπλα σε παραμελημένους ποδηλατόδρομους. Η Ζιμπάμπουε είχε αποικηθεί από τους Βρετανούς κι ήταν γνωστή ως Ροδεσία. Οι λευκοί κυβερνούσαν μέχρι το 1980, ώσπου εξελέγη στην εξουσία ο Mugabe. Αρχικά αποτέλεσε ένα εξαιρετικό παράδειγμα για πολλά άλλα αφρικανικά κράτη. Η οικονομία ανθούσε και το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων είχε βελτιωθεί. Το σύστημα υγείας λειτουργούσε άψογα και η σωστή εκπαίδευση αποδίδει καρπούς μέχρι σήμερα.

337305
Παραμελημένοι ποδηλατόδρομοι θυμίζουν το λαμπρό παρελθόν της Ζιμπάμπουε…

Δυστυχώς, αυτή η ευφορία δεν κράτησε πολύ… Όταν ο Mugabe άρχισε να ενοχλείται απ’ όσους διαφωνούσαν μαζί του, έφτασε σε σημείο να εκτελέσει δεκάδες χιλιάδες πολίτες, που θεωρούνταν ότι στήριζαν την αντιπολίτευση. Με τη νέα χιλιετία, δήμευσε τις περισσότερες φάρμες που ανήκαν σε λευκούς κατοίκους της Ζιμπάμπουε ή σε μαύρους αντιφρονούντες. Χρησιμοποίησε ως πρόσχημα την ανακατανομή της γης, που υποτίθεται πως θα βοηθούσε τους φτωχούς ακτήμονες. Δυστυχώς, αυτό που έγινε στην πραγματικότητα ήταν οι φάρμες να πέσουν στα χέρια των ανώτερων αξιωματούχων της χώρας κι οι ακτήμονες να βυθιστούν ακόμη βαθύτερα στη φτώχια, αφού έχασαν και τις δουλειές τους στις καλλιέργειες. Οι περισσότερες απ’ αυτές τις φάρμες είναι παρατημένες στο έλεος της φύσης, αφού οι νέοι άποικοι είτε δεν ενδιαφέρονται είτε δε μπορούν να καλλιεργήσουν λόγω έλλειψης γνώσεων και κυρίως χρημάτων που πρέπει να επενδυθούν.

337306
Ο τύπος στα δεξιά ρουφούσε απ’ τη μύτη τον καπνό που είχε στο σακουλάκι του! Το συνηθίζουν αυτό σε κάποιες χώρες…

[powerphot]

Αυτή η κατάσταση οδήγησε στην κατάρρευση της οικονομίας. Μέχρι το 1990 το δολάριο της Ζιμπάμπουε είχε παρόμοια αξία με αυτό των Η.Π.Α.. Ωστόσο, το 2009 κυκλοφορούσαν στη Ζιμπάμπουε χαρτονομίσματα με ονομαστική αξία εκατό τρισεκατομμυρίων! Η πραγματική τους αξία, όμως, ήταν μηδαμινή. Από το τέλος του 2007 μέχρι το τέλος του 2008, ο πληθωρισμός είχε φτάσει τα εφτά εξάκις εκατομμύρια επί τοις εκατό! Τώρα τα δολάρια της Ζιμπάμπουε είναι παντελώς άχρηστα κι όλοι χρησιμοποιούν αμερικάνικα δολάρια.

337307
Επιτέλους έγινα δισεκατομμυριούχος:p

Είχε έρθει η ώρα να επισκεφτώ τα μεσαιωνικά μνημεία της Μεγάλης Ζιμπάμπουε, που έδωσαν το όνομά τους σ’ ολόκληρη τη χώρα. Ζιμπάμπουε σημαίνει «παλιά, πέτρινα σπίτια». Εκεί έχει βρεθεί και το μεγαλύτερο μεσαιωνικό κτίριο της Υποσαχάριας Αφρικής. Τα πέτρινα ερείπια μιας ολόκληρης πόλης μαρτυρούν πως ένας σπουδαίος πολιτισμός είχε αναπτυχθεί στην περιοχή τον 11ο αιώνα. Η κυβέρνηση των λευκών της Ροδεσίας δεν ήθελε ν’ αφήσει να φανεί πως οι αυτόχθονες φυλές ήταν ικανές ν’ αναπτύξουν έναν τέτοιον πολιτισμό, οπότε πίεζαν τους επιστήμονες να ισχυριστούν πως η Μεγάλη Ζιμπάμπουε είχε χτιστεί από Άραβες εμπόρους ή Φοίνικες. Βέβαια, τώρα πια έχει αποδειχθεί πως τα έργα αυτά είναι δημιουργία των μαύρων, γηγενών φυλών…

337308
Το μεγαλύτερο μεσαιωνικό κτίριο της Υποσαχάριας Αφρικής έχει βρεθεί στη Μεγάλη Ζιμπάμπουε και μαρτυρά την ύπαρξη ενός σπουδαίου πολιτισμού, που είχε αναπτυχθεί στην περιοχή τον 11ο αιώνα.

Έμεινα μερικές μέρες στην πρωτεύουσα, τη Harare, για να πάρω βίζες για τις επόμενες χώρες που ήθελα να επισκεφτώ. Για καλή μου τύχη, βρισκόμουν εκεί κατά τη διάρκεια του ετήσιου Διεθνούς Φεστιβάλ Τεχνών της Harare. Έτσι είχα την τιμή ν’ ακούσω κάποιους σπουδαίους διεθνείς μουσικούς, όπως το Salif Keita από το Μάλι.

337309
Νεαρός αγρότης ο οποίος ήρθε στην πρωτεύουσα για να πουλήσει τα καπνά του. Αυτή παραμένει η πιο σημαντική καλλιέργεια που έχει μείνει ζωντανή στη Ζιμπάμπουε.

[powerphot]

Ακολούθησα κάποιους χωματόδρομους στα Ανατολικά Όρη (Eastern Highlands) της Ζιμπάμπουε. Τα δάση στα βουνά γύρω απ’ τη Nyanga ήταν πολύ όμορφα, αλλά και πολύ κρύα. Ήμουν εκεί το Μάιο, που είναι το ξεκίνημα του χειμώνα στο νότιο ημισφαίριο. Ανέβηκα σε υψόμετρο μεγαλύτερο από 2.100 μέτρα. Φόρεσα όλα μου τα χειμερινά ρούχα, τα ισοθερμικά μου, τη μπαλακλάβα, τις επενδύσεις των γαντιών, αλλά παρόλ’ αυτά, κρυολόγησα.

337310
Τα Ανατολικά Όρη (Eastern Highlands) είναι πολύ όμορφα, αλλά και πολύ κρύα!

Ευτυχώς, είχα την ευκαιρία να αναρρώσω στην καταπράσινη και ήσυχη πόλη του Mutare. Εκτός από ‘μένα, είχε αρρωστήσει κι η μοτοσυκλέτα μου… Τις τελευταίες μέρες, ο κινητήρας έβηχε, ε, συγγνώμη… έκανε διακοπές, ήθελα να πω, ειδικά στις χαμηλές στροφές. Αρχικά νόμιζα πως φταίει η βενζίνη, αφού είχα δει το καρμπιρατέρ να υπερχειλίζει κι είχα ελέγξει πως στο μπουζί δημιουργούταν σπινθήρας. Έβγαλα το καρμπιρατέρ, το καθάρισα, αλλά το πρόβλημα δε λύθηκε. Όταν ξαναέλεγξα το μπουζί, διαπίστωσα πως δε δημιουργούταν σπινθήρας αυτήν τη φορά. Έτσι συμπέρανα πως το πρόβλημα είναι ηλεκτρικό. Αντικατέστησα τη μονάδα ηλεκτρονικής ανάφλεξης, που περίμενα ν’ αφήσει την τελευταία της πνοή εδώ και μήνες, από τότε που βρισκόμουν στη Ναμίμπια. Δυστυχώς, ο κινητήρας συνέχισε να κάνει διακοπές. Αποφάσισα να καθαρίσω όλα τα καλώδια και να ελέγξω τις επαφές τους. Μετά από μέρες αναζητήσεων, διαπίστωσα πως το πρόβλημα, τελικά, οφειλόταν σε κακή επαφή του ενός από τα δύο καλώδια που πηγαίνουν στον πολλαπλασιαστή! Ανακουφίστηκα… Αυτό ήταν εύκολο να το επισκευάσω, αλλά δύσκολο να το διαγνώσω.

337311
Μετά από μέρες αναζητήσεων, διαπίστωσα πως οι διακοπές στον κινητήρα μου οφείλονταν απλά σε κακή επαφή του ενός από τα δύο καλώδια που πηγαίνουν στον πολλαπλασιαστή!

Αφού επισκέφτηκα τα γειτονικά Όρη Bvumba, μπήκα στη Μοζαμβίκη. Τελικά, απόλαυσα πολύ τη Ζιμπάμπουε! Πολλοί Νοτιοαφρικανοί με είχαν τρομάξει για τους διεφθαρμένους αστυνομικούς της χώρας, αλλά φαίνεται πως η κατάσταση τώρα δεν είναι όσο άσχημη ήταν πριν μερικά χρόνια. Φυσικά, αυτό δε σημαίνει πως οι ντόπιοι δε συνεχίζουν να υποφέρουν από τις διεφθαρμένες αρχές του τόπου. Πάντως, οι κάτοικοι της Ζιμπάμπουε με εντυπωσίασαν με το μορφωτικό τους επίπεδο, την ευγένειά τους και το χιούμορ τους!

337312
Η Ζιμπάμπουε είναι γεμάτη παράξενους, πέτρινους σχηματισμούς και βράχια που ισορροπούν αψηφώντας τους νόμους της βαρύτητας!

[powerphot]

Γνώρισα το Blessing το 2013 στη Θεσσαλονίκη. Γεννήθηκε το 1987 σ’ ένα χωριό κοντά στο Mutare της Ζιμπάμπουε. Το 2009 πήρε υποτροφία από τη χώρα του για να σπουδάσει ιατρική στη Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων, η οποία του παρέχει τη διαμονή και τη διατροφή. Έμαθε ελληνικά αρκετά καλά, ενώ μιλά άπταιστα αγγλικά, όπως αρκετοί συντοπίτες του. Οι κάτοικοι της Ζιμπάμπουε φημίζονται για τη μόρφωσή τους, τη φιλικότητά τους και το χιούμορ τους. Έτσι ακριβώς είναι κι ο Blessing. Επισκέπτεται την οικογένεια και τους φίλους του στη Ζιμπάμπουε κάθε καλοκαίρι, όταν η σχολή σταματά. Βρίσκεται τώρα στο πέμπτο και τελευταίο έτος των σπουδών του. Σύντομα, λοιπόν, θα επιστρέψει στη Ζιμπάμπουε, για να υπηρετήσει στο στρατό της χώρας του.

337313
Ο Liberty με τη BMW του

Στη Ζιμπάμπουε είχα την ευκαιρία να γνωρίσω δύο από τους φίλους του. Ο πρώτος ήταν ο Liberty στην πρωτεύουσα της χώρας, τη Harare. Είναι ένας νεαρός φωτογράφος που καλύπτει γάμους και άλλες εκδηλώσεις. Ήρθε να με συναντήσει με τη γυαλισμένη και βελτιωμένη του BMW 316! Πήγαμε να φάμε σ’ ένα τοπικό εστιατόριο, όπου δοκίμασα sadza, μια άσπρη, άνοστη μάζα που τρων αντί για ψωμί. Φτιάχνεται από καλαμποκάλευρο και συναντάται σχεδόν σε ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο. Συνήθως συνοδεύεται από κάποια σάλτσα με χορταρικά, φύλλα ή λαχανικά, ενώ όσοι έχουν τη δυνατότητα να διαθέσουν λίγα χρήματα παραπάνω, τρων μαζί ψάρι ή κρέας.

337314
Τρώγοντας sadza με το Liberty και το φίλο του.

Στο Mutare γνώρισα ακόμη ένα φίλο του Blessing. Ο Peter γεννήθηκε και μεγάλωσε στο ίδιο χωριό με το Blessing. Τώρα είναι ο λογιστής σε μια φυτεία με μπανάνες, που προμηθεύει αρκετές αφρικανικές χώρες με τα λαχταριστά φρούτα της. Αυτή είναι μια από τις ελάχιστες φάρμες που ανήκει σε λευκό Ζιμπαμπουάνο και η κυβέρνηση δεν έχει κατασχέσει. Είναι τεράστια και απασχολεί χιλιάδες εργαζόμενους, οπότε στηρίζει σημαντικά ό,τι έχει μείνει από τη ρημαγμένη οικονομία αυτής της χώρας.

337315
Ο Peter στα γραφεία της φάρμας όπου εργάζεται ως λογιστής.

Ο ίδιος ο Peter νοικιάζει μια μικρή φάρμα όπου καλλιεργεί πατάτες και φασόλια. Τώρα σκέφτεται ν’ ασχοληθεί με την εκτροφή βοοειδών και κατσικιών, αφού η ζήτηση τα Χριστούγεννα είναι αυξημένη. Ασχολούταν με την ξυλογλυπτική και μου έδειξε το σημάδι που ‘χει μείνει στο χέρι του από ένα ατύχημα με το κοπίδι. Οι κάτοικοι της Ζιμπάμπουε φημίζονται σ’ όλο το νότιο κομμάτι της Αφρικής για τις καλλιτεχνικές τους δεξιότητες. Ωστόσο, ο Peter διαπίστωσε πως δε θα μπορούσε να βγάλει τα προς το ζην κατ’ αυτόν τον τρόπο. Έτσι αποφάσισε να σπουδάσει και να κάνει καριέρα στη λογιστική.

Χάρηκα πολύ που γνώρισα το Blessing και τους φίλους του στη Ζιμπάμπουε! Είχα την ευκαιρία να μάθω πώς ζει ο καθένας τους στην Ελλάδα και τη Ζιμπάμπουε. Ούτως ή άλλως, αυτός είναι ο σκοπός της αποστολής «Το… πάμε το γράμμα!».

[powerphot]

Η Μοζαμβίκη είναι αρκετά μεγάλη κι είχα σχεδόν ένα μήνα για να εξερευνήσω μόνο το βόρειο κομμάτι της. Οδήγησα 1.400 χιλιόμετρα από τα σύνορα με τη Ζιμπάμπουε για να φτάσω στα παράλια. Όταν είδα τις εξωτικές εκείνες ακτές με τα τιρκουάζ νερά, ήξερα πως άξιζε τον κόπο! Άραξα μερικές μέρες σ’ ένα λιτό δώμα στο Mossuril, δίπλα στη θάλασσα. Με φιλοξενούσαν κάποιοι φιλικοί ντόπιοι και κάθε μέρα εξερευνούσα την περιοχή. Η αγαπημένη μου παραλία ήταν η Cabaceira Pequena με τη μεγάλη, λευκή της αμμουδιά. Μου άρεσε να βλέπω τις γυναίκες και τα παιδιά να ψαρεύουν στην ακτή, ενώ ο άνεμος φούσκωνε τα πανιά από τις φελούκες που έπλεαν στον ορίζοντα…

338520
Η ακτή του Mossuril

Κάπου εκεί γιόρτασα μια σπουδαία μέρα… Ξεκινώντας από το 2007, που ξεχύθηκα για πρώτη φορά στους δρόμους με τη μοτοσυκλέτα μου, βρίσκομαι περισσότερο καιρό στο δρόμο τώρα πια, ταξιδεύοντας εκτός Ελλάδος παρά έχοντας μια σταθερή ζωή στη χώρα μου. Ανάμεσα στα δύο μου μεγάλα ταξίδια στην Ασία και την Αφρική, έμεινα στην Ελλάδα για τέσσερα χρόνια. Αυτές τις μέρες, όμως, ξεπέρασα τα τέσσερα χρόνια που εξερευνώ τις άγνωστες γωνιές του κόσμου μας… και συνεχίζω αχόρταγα!

338521
Οι γυναίκες και τα παιδιά ψαρεύουν στην ακτή, ενώ οι άντρες ψαρεύουν με τις βάρκες.

Επισκέφτηκα το Νησί της Μοζαμβίκης, που κρύβει μια τόσο πλούσια ιστορία… Αρκετά πριν το 15ο αιώνα, ήταν ήδη ένα σπουδαίο εμπορικό κέντρο, που είχε επαφές με τη Μαδαγασκάρη, την Περσία, την Αραβία και άλλους μακρινούς τόπους. Ύστερα, ο Βάσκο ντα Γκάμα έφτασε εκεί και το νησί αυτό έγινε η πρωτεύουσα της Πορτογαλικής Ανατολικής Αφρικής. Η πορτογαλική αρχιτεκτονική είναι ακόμη εμφανής στα κάστρα και τα παλιά σπίτια που σώζονται. Έτσι σ’ αυτό το μικρό κομμάτι γης ζει μια ποικιλόμορφη και πολυπολιτισμική κοινωνία. Σ’ ένα νησί που μπορεί να περπατήσει κανείς από άκρη σ’ άκρη μέσα σε λίγα λεπτά, υπάρχουν χριστιανικές εκκλησίες, τζαμιά, αλλά κι ένας ινδουιστικός ναός!

338522
Το φρούριο São Sebastião στο Νησί της Μοζαμβίκης είναι το παλαιότερο φρούριο που σώζεται ακέραιο στην Υποσαχάρια Αφρική.

[powerphot]

Δε μπορούσα να χορτάσω τις καταπληκτικές ακτές αυτής της χώρας… Έτσι αφιέρωσα μερικές ακόμη μέρες στην κωμόπολη της Nacala-a-Velha. Με τον οικοδεσπότη μου, τον Joachim, και τους φίλους του, επισκεφτήκαμε την καθολική ιεραποστολή της Cava. Την Κυριακή, ο Πάτερ Silvano καβάλησε τη μοτοσυκλέτα του, καβάλησα κι εγώ τη δική μου κι οδηγούσαμε για μια ώρα σε μονοπάτια για να φτάσουμε σ’ έναν απομακρυσμένο οικισμό μέσα στο δάσος. Δεκάδες χωρικοί απ’ ολόκληρη την περιοχή είχαν συγκεντρωθεί για να παρακολουθήσουν την υπαίθρια λειτουργία. Έμειναν έκπληκτοι όταν με είδαν εκεί κι ήταν πολύ περίεργοι να μάθουν για τις περιπέτειές μου στην Αφρική. Απαντούσα τις ερωτήσεις τους στ’ αγγλικά, η Elena τις μετέφραζε στα πορτογαλικά και κάποιος ντόπιος που ήξερε πορτογαλικά, μετέφραζε ό,τι έλεγα στην τοπική γλώσσα makua, που οι χωρικοί μπορούσαν να καταλάβουν. Ποτέ δεν τους είχε επισκεφτεί κάποιος από τόσο μακριά, οπότε μ’ έκαναν να νιώθω το τιμώμενο πρόσωπο. Μέχρι που οργάνωσαν παραδοσιακούς χορούς για ‘μένα! Η επαφή μ’ αυτούς τους ανθρώπους ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα…

338523
Αυτοί οι χωρικοί ποτέ δεν είχαν κάποιον επισκέπτη από τόσο μακριά, οπότε οργάνωσαν παραδοσιακούς χορούς για να με τιμήσουν!

Αφού τραγούδησαν όλοι μαζί «Ποια είναι τα προβλήματα στο σπίτι σας;», οι χωρικοί απαντούσαν με τη σειρά. Έτσι όλοι γνωρίζουν τι συμβαίνει στο χωριό κι αν είναι εφικτό, οι γηραιότεροι δίνουν τις συμβουλές τους. Μετά απ’ αυτό, η λειτουργία ξεκίνησε με τοπική μουσική και χορούς, κυρίως από τις γυναίκες. Είχαν φέρει δυο ζωντανές κότες, για να ετοιμάσουν στη φωτιά ένα γεύμα για όλους. Αφού φάγαμε, τους αποχαιρετήσαμε και μου ζήτησαν να τους ενημερώσω αν φτάσω στη χώρα μου σώος και αβλαβής.

338524
Αυτός είναι ο μικρός ναός που οι χωρικοί έχτισαν στο δάσος και τον επισκεφτήκαμε μαζί με τον Πάτερ Silvano για να λειτουργήσει.

Ήταν ώρα ν’ αφήσω για λίγο τη μοτοσυκλέτα μου και να πάρω τη βάρκα για το Νησί Ibo. Κατασκήνωσα στην ακτή και περίμενα 22 ώρες μέχρι να φύγει η επόμενη βάρκα. Σαράντα άτομα στοιβαχτήκαμε στο μικρό, ξύλινο πλεούμενο μαζί μ’ όλα τα μπαγκάζια μας. Άντρες, υπομονετικές γυναίκες και παιδιά κάθονταν οπουδήποτε υπήρχε χώρος, είτε στο πάτωμα είτε πάνω στα μπαγκάζια. Καθώς το παλιό σκαρί πάλευε με τα κύματα και το νερό έμπαινε μέσα, αισθάνθηκα πως παρόμοιες πρέπει να ‘ναι οι συνθήκες που αντιμετωπίζουν επί μέρες οι Αφρικανοί μετανάστες που προσπαθούν να διαπλεύσουν τη Μεσόγειο για να φτάσουν στη γη της επαγγελίας, την Ευρώπη…

338525
Πλέοντας προς το Νησί Ibo, αισθάνθηκα πως παρόμοιες πρέπει να ‘ναι οι συνθήκες που αντιμετωπίζουν επί μέρες οι Αφρικανοί μετανάστες που προσπαθούν να διαπλεύσουν τη Μεσόγειο για να φτάσουν στη γη της επαγγελίας, την Ευρώπη…

[powerphot]

Το Ibo ήταν ένας πολυσύχναστος σταθμός για τους δουλεμπόρους κι αποτελούσε τη δεύτερη σημαντικότερη πόλη της Μοζαμβίκης. Τώρα είναι ένα σουρεαλιστικό μέρος γεμάτο παλιά, πορτογαλικά σπίτια. Κάποια έχουν γίνει ερείπια, ενώ άλλα μοιάζουν με ερείπια, αλλά υπάρχει κόσμος που ζει μέσα. Η Μοζαμβίκη υπέφερε από έναν αιματηρό εμφύλιο πόλεμο, που κράτησε δεκαπέντε χρόνια. Έτσι τώρα έχουν ερειπωθεί τα πάντα. Η χώρα είναι λιγότερο ανεπτυγμένη από τα γειτονικά της κράτη, αλλά οι κάτοικοί της παραμένουν χαμογελαστοί και προσπαθούν να χτίσουν μια ζωή από τα ερείπια…

338526
Μετά από δεκαπέντε χρόνια ενός αιματηρού, εμφύλιου πολέμου, η ζωή συνεχίζεται στη Μοζαμβίκη ανάμεσα σε παλιά, πορτογαλικά ερείπια…

Ήταν ώρα ν’ αφήσω και πάλι τις ακτές, αφού ήθελα οπωσδήποτε να επισκεφτώ το Μαλάουι. Απείχε πάνω από 1.000 χιλιόμετρα, αλλά έκοψα δρόμο από κάποιους ωραίους χωματόδρομους που βρήκα. Σε μερικά σημεία είχε αρκετή άμμο κι εκείνη την πούδρα που στη Σαχάρα αποκαλούν «φις-φις». Είναι εκείνη η πολύ μαλακή άμμος που σηκώνει ολόκληρο σύννεφο σκόνης. Παρόλ’ αυτά, απόλαυσα τη διαδρομή και μετά από δυο νύχτες ελεύθερης κατασκήνωσης στη ζούγκλα, έφτασα στα σύνορα…

338527
Επιτέλους βρήκα έναν κινέζικο ανεμοθώρακα για ν’ αντικαταστήσω αυτόν που είχα σπάσει… Τιμή: 3 ευρώ για τον ανεμοθώρακα και 1 ευρώ για τη βάση. Τα εργατικά συμπεριλαμβάνονται!

[powerphot]

Το Μαλάουι μοιράζεται το όνομά του με τη λίμνη που καλύπτει σχεδόν το ένα τρίτο της χώρας. Έχει 580 χιλιόμετρα μήκος και 75 χιλιόμετρα πλάτος. Μπαίνοντας στο Μαλάουι από τη Μοζαμβίκη, κατευθύνθηκα αμέσως προς το Cape Maclear, για ν’ απολαύσω τις περίφημες παραλίες της λίμνης. Μου φαινόταν απίστευτο πως αυτό που έβλεπα δεν ήταν θάλασσα, αλλά λίμνη!

338528
Η ζωή επικεντρώνεται γύρω από τη Λίμνη Μαλάουι… Λούσιμο, πλύσιμο, παιχνίδι και ψάρεμα, όλα γίνονται εκεί.

Πήρα μια παραδοσιακή, ξύλινη πιρόγα για το Νησί West Thumbi. Κωπηλατούσα για πάνω από μια ώρα μαζί με τον ευγενικό ξεναγό μου, τον Enock. Η Λίμνη Μαλάουι έχει περισσότερα είδη ψαριών από οποιαδήποτε άλλη λίμνη του κόσμου! Τα τιρκουάζ, γλυκά νερά της γύρω απ’ το νησί είναι ιδανικά για να κολυμπήσει κανείς ανάμεσα στην πληθώρα των πολύχρωμων ψαριών. Ποτέ δεν απόλαυσα τόσο τις βουτιές με μια μάσκα κι έναν αναπνευστήρα!

338529
Ηλιοβασίλεμα στο Cape Maclear…

Το Mufasa Rustic Camp στο Monkey Bay δε θα το έχανα. Αν και βρίσκεται κοντά στο Cape Maclear, είναι ένας διαφορετικός κόσμος… Το Cape Maclear έχει μια τεράστια παραλία και οι επισκέπτες μένουν στο χωριό, ανάμεσα στα σπίτια και τις καλύβες των ντόπιων. Το Mufasa έχει μια μικρή, απομονωμένη παραλία κι εκεί ζει κανείς σε αρμονία με τη φύση, σ’ ένα πανέμορφο περιβάλλον.

338530
Οι εξωτικές παραλίες της Λίμνης Μαλάουι… Η συγκεκριμένη βρίσκεται στο Monkey Bay!

[powerphot]

Ήταν ώρα να κάνω μια παράκαμψη νότια, προς τη Zomba. Έμενα σε μια φτωχογειτονιά κι είχε ενδιαφέρον. Πήγα μέχρι εκεί για να επισκεφτώ το Οροπέδιο Zomba, μια ορεινή περιοχή με όμορφα δάση, καταρράκτες και μια μικρή λίμνη. Το τοπίο ήταν πανέμορφο! Με τη μοτοσυκλέτα μου επισκεφτήκαμε κάποιους συγγενείς του οικοδεσπότη μου σ’ ένα απομακρυσμένο χωριό. Εκεί κανείς δε μιλούσε αγγλικά, αλλά ο οικοδεσπότης μου ανέλαβε το ρόλο του διερμηνέα. Επέμεναν να μας μαγειρέψουν κάτι. Πήραν φρέσκο ρύζι και το ξεφλούδισαν ιδιαίτερα περίτεχνα χτυπώντας το σ’ ένα από αυτά τα μεγάλα, ξύλινα γουδιά που χρησιμοποιούνται σ’ όλη την Αφρική. Ύστερα μας έστρωσαν μια ψάθα για να κάτσουμε και μας σέρβιραν το ρύζι με λίγη ανεπεξέργαστη ζάχαρη.

338531
Μητέρα και κόρη είχαν συγχρονιστεί τέλεια για να χτυπούν το ρύζι μια η μια και μια η άλλη έτσι, ώστε να το ξεφλουδίσουν.

Κατευθύνθηκα πάλι προς τα βόρεια και μετά από μια γεμάτη μέρα στο δρόμο, έφτασα στο τουριστικό Nkhata Bay, το οποίο είναι χτισμένο σε μια γραφική γωνιά της λίμνης. Απόλαυσα μερικές πεζοπορίες στους γειτονικούς λόφους, αλλά το καλύτερο πράγμα που έκανα ήταν μια εκδρομή με βαρκάκι σ’ ένα απομακρυσμένο χωριό, που λέγεται Kawanga. Κατασκήνωσα στην ωραία αμμουδιά και το πρώτο πράγμα που έκανα μόλις άνοιξα τα μάτια μου ήταν ν’ απολαύσω τα κρυστάλλινα νερά της λίμνης! Έκατσα σε μια μικρή βραχονησίδα κι από ‘κει θαύμαζα την ομορφιά του τοπίου. Βοήθησα τους ντόπιους ψαράδες να τραβήξουν τα δίχτυα τους από το νερό, έπαιξα με τα παιδιά κι ύστερα απόλαυσα τη βραδιά με την παρέα μου γύρω από τη φωτιά…

338532
Βοηθώντας τους ντόπιους ψαράδες να τραβήξουν τα δίχτυα τους από το νερό στο απομακρυσμένο χωριό Kawanga!

Η τελευταία μου στάση στο Μαλάουι ήταν στη Livingstonia, μια μικρή, πρώην αποικιοκρατική κωμόπολη, που είχε χτιστεί ως χριστιανική ιεραποστολή το 1894. Ένας χωματόδρομος γεμάτος πέτρες με ανέβασε στο οροπέδιο, απ’ όπου η θέα προς τη λίμνη ήταν μοναδική! Έκανα μια σύντομη πεζοπορία και θαύμασα τους Καταρράκτες Manchewe. Μετά από σχεδόν τρεις εβδομάδες στο Μαλάουι, ήταν ώρα να βγω απ’ τη χώρα από τα βόρεια σύνορά της. Η Τανζανία με περίμενε…

338533
Ένα μικρό μέρος των Καταρρακτών Manchewe κοντά στη Livingstonia

Ηλίας Βροχίδης από Μαλάουι : Συνέντευξη στην Πόπη Τσαπανίδου


https://www.youtube.com/watch?v=1chzXaleebA

[powerphot]

Ηλία!
Γράφεις....

338534

...και φωτογραφική ιστορία!
338535


Εμείς εδώ βέβαια γράφουμε "οικονομική Ιστορία".

Όταν γυρίσεις θα τις βάλουμε κάτω να τις μετρήσουμε ποιανού είναι πιο μεγάλη....:p

[powerphot]

https://www.youtube.com/watch?v=MVNF46i9Hc0

Η Νότια Αφρική ήταν ένα ορόσημο στο ταξίδι μου, αφού σηματοδοτεί το μέσον του. Ήταν μια καλή ευκαιρία να περιποιηθώ τη μοτοσυκλέτα μου και να διευθετήσω ό,τι στην υπόλοιπη Αφρική είναι Γολγοθάς. Τα τοπία αυτής της χώρας, που εξερεύνησα από άκρη σ' άκρη, με αποστόμωσαν, τόσο στα παράλια όσο και στα βουνά! Δείτε και μόνοι σας...

[powerphot]

https://www.youtube.com/watch?v=Lez_Yc3p3_4

Μετά τα μαγευτικά τοπία του Western Cape, πήρα τους χωματόδρομους για να βγω στον Ινδικό Ωκεανό και να εξερευνήσω την Άγρια Ακτή, που έγινε ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια της Νότιας Αφρικής! Εκεί ο κόσμος είναι ανέγγιχτος από τον τουρισμό και τα τοπία έχουν μια άγρια ομορφιά... Είναι ο ορισμός της νοτιοαφρικανικής επαρχίας!

[Coyote.V]

Iron Maiden - The Nomad

342129



https://www.youtube.com/watch?v=qiiEz_UWvyA

[powerphot]

Η Τανζανία με καλωσόρισε με κατάφυτες, ορεινές περιοχές… Οι ατελείωτοι λόφοι γύρω απ’ το Tukuyu καλύπτονται από καταπράσινες φυτείες τσαγιού. Αφού εξερεύνησα τα βουνά γύρω απ’ τη Mbeya για μερικές μέρες, κατευθύνθηκα ανατολικά. Πέρασα από την Iringa κι απόλαυσα μια ωραία διαδρομή στην Κοιλάδα των Μπαομπάμπ. Οδηγούσα ανάμεσα σ’ εκατοντάδες από αυτά τα χαρακτηριστικά δέντρα βρισκόμενος δίπλα στο ποτάμι. Ύστερα έπρεπε να διασχίσω το Εθνικό Πάρκο Mikumi. Οι μοτοσυκλέτες, συνήθως, απαγορεύονται σε περιοχές όπου κυκλοφορούν άγρια ζώα, αλλά ο αυτοκινητόδρομος περνά μέσα από αυτό το ξέφραγο πάρκο, οπότε όλα τα οχήματα επιτρέπονται εκεί. Τελικά, είδα καμηλοπαρδάλεις, φακόχοιρους, ένα σωρό αντιλόπες impala και μπόλικους μπαμπουίνους.

342420
Οι ατελείωτοι λόφοι γύρω απ’ το Tukuyu καλύπτονται από καταπράσινες φυτείες τσαγιού.

Η πρώτη μου εντύπωση απ’ το Dar es Salaam, τη μεγαλύτερη πόλη της Τανζανίας, ήταν απελπιστική… Είναι μια τεράστια, πολύβουη και μολυσμένη πόλη. Η κίνηση εκεί είναι τρομακτική. Οδηγοί αυτοκινήτων, λεωφορείων και φορτηγών καταφέρνουν να εμποδίζουν ο ένας τον άλλον στις διασταυρώσεις και τελικά κανείς δε μπορεί να κινηθεί, μερικές φορές για μισή ώρα! Ο καθένας προσπαθεί να βρει μια διέξοδο απ’ αυτό το χάος, χωρίς όμως να σκέφτεται τους άλλους οδηγούς… Αυτό που τελικά καταφέρνει συνήθως είναι να βρίσκεται μπροστά σ’ ένα φορτηγό, το οποίο είναι μπλοκαρισμένο από κάθε πλευρά και κανείς δε μπορεί να πάει πουθενά! Γι’ άλλη μια φορά ήμουν ιδιαίτερα χαρούμενος που βρισκόμουν πάνω σε μοτοσυκλέτα…

342421
Dar es Salaam: γεμάτο κόσμο, πολύβουο και υπερβολικά μολυσμένο για ‘μένα…

Η διέξοδός μου απ’ αυτό το παρανοϊκό μέρος ήταν η Ζανζιβάρη… Εκεί είναι τελείως διαφορετικά τα πράγματα: ένα νησί με εξωτικές παραλίες στον Ινδικό Ωκεανό κι ένα μοναδικό συνονθύλευμα πολιτισμών! Καράβια αγκυροβολούσαν στις όχθες του εδώ και αιώνες, ερχόμενα από μέρη μακρινά, όπως η Ινδία και η Μέση Ανατολή. Έφερναν μπαχαρικά, υαλικά και υφάσματα, ενώ έπαιρναν σκλάβους, ελεφαντόδοντο, χρυσάφι και ξυλεία. Έφερναν, επίσης, τον πολιτισμό της Ανατολής και το Ισλάμ, στοιχεία που παραμένουν έντονα στο νησί μέχρι σήμερα. Η Ζανζιβάρη ενώθηκε με την Τανγκανίκα το 1964. Χρησιμοποιώντας τα τρία πρώτα γράμματα από το όνομα της κάθε χώρας, σχηματίστηκε η Τανζανία.

342422
Η Ζανζιβάρη είναι ένα καταπληκτικό νησί με εξωτικές παραλίες κι ένα μοναδικό συνονθύλευμα πολιτισμών!

[powerphot]

Πίσω στο Dar es Salaam, έκανα έναν ιδιαίτερο φίλο, τον Κώστα Κουκούλη! Όπως λέει, είναι ένας Αφρικανός, γεννημένος στο Μπουρούντι, αλλά με ελληνικές ρίζες. Δεν έχει περάσει απλά σχεδόν όλη του τη ζωή στην Αφρική, αλλά την έχει αφιερώσει σε αυτήν. Μέσω του οργανισμού που ίδρυσε, το SANA (Saving Africa’s Nature), αγωνίζεται εδώ και χρόνια να σώσει μερικές από τις τελευταίες φυσικές περιοχές του πλανήτη μας. Αυτός έχει γίνει ο σκοπός της ζωής του! Το πιο σπουδαίο χαρακτηριστικό του, που θαυμάζω, είναι πως προσπαθεί να επιτύχει το στόχο αυτόν επιμορφώνοντας τις τοπικές κοινωνίες και σχηματίζοντας συνεργασίες μαζί τους. Σκοπός του δεν είναι να γίνει ο ήρωας της ιστορίας αυτής. Θέλει τους ιθαγενείς να γίνουν οι ήρωες της δικής τους ιστορίας… Παρόλο που έχει δει τα εγκλήματα της ανθρώπινης φυλής, βιώνοντας τη γενοκτονία στο Μπουρούντι και την καταστροφή του πλανήτη μας, πιστεύει ακόμη στους ανθρώπους σαν ένα παιδί που πάντα ελπίζει… Άλλωστε, αν δε φέρουν την αλλαγή οι άνθρωποι σ’ αυτόν τον κόσμο, τότε ποιοι θα τη φέρουν;

342423
Ο Κώστας Κουκούλης (http://www.andro.gr/drasi/%CE%BF-%CE%BA%CF%8E%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B6%CF%89%CE%AE%CF%82/) έχει αφιερώσει τη ζωή του στη σωτηρία της αφρικανικής φύσης μέσω του οργανισμού SANA (Saving Africa’s Nature)

Το Εθνικό Πάρκο Saadani ο Κώστας το νιώθει σαν πνευματικό του παιδί. Επισκέφτηκε πρώτη φορά το μέρος όταν δεν ήταν καν εθνικό πάρκο ακόμη. Εκεί η ζούγκλα συναντά τον ωκεανό. Είναι ένα από τα ελάχιστα μέρη όπου μπορεί να δει κανείς ελέφαντες στη θάλασσα! Ο Κώστας ερωτεύτηκε ένα σημείο κάτω από κάποιο δέντρο, δίπλα στο ποτάμι. Αποφάσισε αμέσως πως αυτό είναι το μέρος που θέλει να κάνει σπίτι του και να περάσει εκεί το υπόλοιπο της ζωής του.

Ένα πολύ ενδιαφέρον αφιέρωμα της ΕΤ3 στο Εθνικό Πάρκο Saadani, τον οργανισμό SANA και τον ιδρυτή του, Κώστα Κουκούλη.


https://vimeo.com/22596276

Από τότε αγωνίζεται να σταματήσει τη λαθροθηρία, να σώσει το δάσος, να χτίσει σχολεία, κέντρα υγείας και ό,τι άλλο χρειάζονται οι γειτονικές κοινότητες. Φανταστείτε πως σ’ αυτά τα μέρη ακόμη και το καθαρό, πόσιμο νερό είναι πολυτέλεια. Τώρα, όμως, είναι διαθέσιμο χάρη σε μια αντλία που λειτουργεί με τον άνεμο. Δεν είναι δυνατόν να πείσει κανείς αυτούς τους ανθρώπους να νοιαστούν για το περιβάλλον τους, αν δεν καλυφθούν πρώτα οι βασικές τους ανάγκες. Όλα αυτά τα χρόνια, έχουν καταστρέψει το δάσος για να παράγουν ξυλοκάρβουνα. Ο Κώστας καταλαβαίνει πως πρέπει να τους προσφέρει μια εναλλακτική λύση, γιατί προς το παρόν κάρβουνα χρησιμοποιούν για το καθημερινό τους μαγείρεμα. Προσπαθεί να παράγει κάρβουνα από γεωργικά κατάλοιπα. Η λαθροθηρία αποτελεί μεγάλο πρόβλημα στην περιοχή. Η Τανζανία είναι η μεγαλύτερη αφρικανική πηγή παράνομου ελαφαντόδοντου. Κάθε μέρα σκοτώνονται από 25 έως 30 ελέφαντες στη χώρα. Ο πληθυσμός τους έχει ελαττωθεί επικίνδυνα. Είναι αυτονόητο πως η επιμόρφωση αυτών των ανθρώπων είναι απαραίτητη. Ο οργανισμός SANA έχει χτίσει ένα σχολείο και παρέχει εκπαίδευση σε δεκάδες μαθητές. Σχεδιάζουν, μάλιστα, να ιδρύσουν κι ένα κέντρο περιβαλλοντολογικής εκπαίδευσης. Οι οικονομικοί πόροι, βέβαια, για να γίνουν όλα αυτά είναι περιορισμένοι. Εάν θέλετε, λοιπόν, να στηρίξετε τα σπουδαία αυτά έργα, μπορείτε να κάνετε μια δωρεά στο SANA ή να επισκεφτείτε το Sanctuary Saadani Safari Lodge για να τα δείτε όλα αυτά από κοντά!

342425
Ευτυχώς, οι προσπάθειες του οργανισμού SANA έσωσαν ένα μεγάλο μέρος του τροπικού δάσους γύρω από το Εθνικό Πάρκο Saadani!

Δε θα μπορούσα να μην επισκεφτώ κι εγώ ο ίδιος αυτόν τον παράδεισο. Έτσι, λοιπόν, έμεινα για λίγο στο Miseni Camp, στις παρυφές του εθνικού πάρκου. Αφιέρωσα μερικές μέρες δίπλα στο λόφο όπου οι ιθαγενείς προσκυνούσαν εδώ και αιώνες. Απόλαυσα ιδιαίτερα την ομορφιά και την ησυχία της φύσης… Τα βράδια ξάπλωνα στο αντίσκηνό μου κι άκουγα το κονσέρτο των ημιπιθήκων και των πουλιών. Σιγά-σιγά τα μάτια μου έκλειναν κάτω από έναν ουρανό γεμάτο αστέρια…

342426
Αυτή είναι η κορυφή του λόφου όπου οι ιθαγενείς προσκυνούσαν, αφού πρώτα πλυθούν.

[powerphot]

Μέσω κάποιων στενών μονοπατιών, απόλαυσα μια καταπληκτική διαδρομή που μ’ έβγαλε στα παράλια. Επισκέφτηκα το Pangani με τα αραβικά και αποικιοκρατικά κτίρια από την εποχή των Γερμανών. Μετά από ένα διάλειμμα στην Tanga, ήταν ώρα να εξερευνήσω τα Όρη Usambara. Προς έκπληξή μου, αυτό έγινε το αγαπημένο μου κομμάτι της Τανζανίας! Μέσα από χωματόδρομους και μονοπάτια, ανεβοκατέβαινα συνεχώς βουνά με ύψος που έφτανε τα 2.000 μέτρα. Μερικά από αυτά ήταν γεμάτα πέτρες και νεροφαγώματα, ενώ σε κάποια κομμάτια είχε και λίγη λάσπη. Περνούσα από μικρά, ορεινά χωριουδάκια πνιγμένα στην ομίχλη, όπου ο κόσμος χαμογελαστός τυλιγόταν σε μάλλινες κουβέρτες. Απόλαυσα, επίσης, μια σύντομη πεζοπορία στο Amani Nature Reserve. Επισκέφτηκα κάποιους εντυπωσιακούς καταρράκτες κι ένα παλιό υδροηλεκτρικό εργοστάσιο από την εποχή της αποικιοκρατίας.

342427
Μετά από μια σύντομη πεζοπορία στο Amani Nature Reserve, έφτασα σε κάποιους εντυπωσιακούς καταρράκτες κι ένα παλιό υδροηλεκτρικό εργοστάσιο από την εποχή της αποικιοκρατίας.

Υπήρχε κάτι εκεί γύρω που ήθελα να δω προτού κλείσω τα μάτια μου… Ήταν το Κιλιμάντζαρο! Ήμουν στο Moshi όταν τα σύννεφα διαλύθηκαν για λίγο κι αντίκρισα για πρώτη φορά το ψηλότερο βουνό της Αφρικής! Ήθελα να δω αυτό το χαρακτηριστικό του σχήμα και τη χιονισμένη του κορυφή στα 5.896 μέτρα. Δυστυχώς, τα τελευταία χιόνια του Κιλιμάντζαρου υπολογίζεται πως θα λιώσουν για πάντα το 2020. Έκανα το γύρο του βουνού κι απόλαυσα μια καταπληκτική χωμάτινη διαδρομή στους πρόποδές του περνώντας από πυκνά δάση που με οδήγησαν στο χωριό Marangu.

342428
Το Όρος Meru είναι το δεύτερο ψηλότερο βουνό της Τανζανίας, με ύψος 4.566 μέτρα.

Επόμενος προορισμός μου ήταν η Ρουάντα. Οδηγούσα σε δροσερά υψίπεδα επί τέσσερες μέρες, μέσα από χωματόδρομους, αλλά και ασφαλτοστρωμένους δρόμους. Όταν σουρούπωνε, κατασκήνωνα στο δάσος και κάπως έτσι απόλαυσα την 27η πανσέληνο που έβλεπα κατά τη διάρκεια της αφρικανικής μου περιπλάνησης ;)

342429
Άλλη μια μέρα στους χωματόδρομους φτάνει στο τέλος της και πρέπει να ξεφορτώσω τα λιγοστά πράγματα που ένας νομάς χρειάζεται. Ώρα ν’ απολαύσω την 27η πανσέληνο που έβλεπα κατά τη διάρκεια της αφρικανικής μου περιπλάνησης ;)

[powerphot]

Τώρα μπορούμε να βλέπουμε τις φωτογραφίες του Ηλία, και στο INSTAGRAM.

mad_no_mad (https://instagram.com/mad_no_mad)

Οι λεπτομέρειες και τα νέα του συνεχίζουν όπως πάντα στο madnomad.gr (http://madnomad.gr/main/)

342430

[powerphot]

Σε όποιον πείτε πως θα πάτε στη Ρουάντα, προφανώς το πρώτο που θ’ ακούσετε, θα είναι: «Αλήθεια; Είναι ασφαλής;». Οι περισσότεροι γνωρίζουν τη Ρουάντα λόγω της τραγικής γενοκτονίας που έγινε το 1994. Το παράδοξο είναι πως τώρα αποτελεί μια από τις ασφαλέστερες χώρες της Αφρικής, αν όχι την ασφαλέστερη! Παρόλ’ αυτά, πρώτα απ’ όλα έπρεπε να είμαι ασφαλής στο δρόμο… Είχα συνηθίσει να οδηγώ στ’ αριστερά του δρόμου τον τελευταίο ένα χρόνο σχεδόν. Στη Ρουάντα έπρεπε να θυμηθώ πώς είναι να οδηγεί κανείς στα δεξιά. Πω πω, όταν ήμουν στα δεξιά, ένιωθα ότι οδηγώ στο αντίθετο ρεύμα! Το πρόβλημα προέκυπτε όταν σταματούσα για κάποιο λόγο… Μερικές φορές ξεχνιόμουν και ξεκινούσα πάλι ασυναίσθητα στη λάθος πλευρά. Το καταλάβαινα όταν έβλεπα κανένα φορτηγό να έρχεται ξαφνικά κατά πάνω μου! Ευτυχώς, είχα το χρόνο ν’ αλλάξω ρεύμα.

342846
Οι εργατικοί κάτοικοι στη Ρουάντα καλλιεργούν ρύζι στις ελάχιστες πεδιάδες της χώρας.

Φυσικά, μια επίσκεψη στη Ρουάντα είναι πρώτα απ’ όλα ένα μάθημα ιστορίας. Επισκέφτηκα αρκετά μνημεία αφιερωμένα στη γενοκτονία. Ξεκίνησα με αυτό στο Kigali, την πρωτεύουσα της χώρας. Ήταν σοκαριστικό να μαθαίνω τις λεπτομέρειες σχετικά με τα γεγονότα που συνέβησαν. Επισκέφτηκα το μνημείο με το Jacques, το νεαρό ντόπιο που με φιλοξενούσε. Καθώς περιηγούμασταν, μου περιέγραφε τη δική του ιστορία… Ήταν μόλις δέκα χρονών, όταν ολόκληρη η χώρα είχε γεμίσει από μπλόκα, ενώ οι φανατισμένοι Χούτου έψαχναν τους Τούτσι για να τους σκοτώσουν. Τα ονόματα των καταζητούμενων ανακοινώνονταν μέχρι και στο ραδιόφωνο μέσω του διαβόητου σταθμού Radio Télévision Libre des Mille Collines. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, χιλιάδες άνθρωποι υπέστησαν πλύση εγκεφάλου και πήραν τις μασέτες τους για να σκοτώσουν τους φίλους τους.

342847
Φορτώνοντας τη σοδιά στις βάρκες για να μεταφερθεί μέσω του Ποταμού Nyabarongo.

Ο Jacques αδυνατούσε να καταλάβει τι συνέβαινε εκείνη την εποχή. Ήξερε μόνο πως έπρεπε να κρυφτεί στο δάσος για να μην τον σκοτώσουν! Κατέληξε ν’ αναζητά τροφή στα σκουπίδια και στη φύση. Ήταν ο μόνος από τα τρία αδέρφια που τελικά επιβίωσε… Ήταν ένα μικρό αγόρι κι ούτε που ήξερε τι συνέβαινε μεταξύ των Χούτου και των Τούτσι. Ούτως ή άλλως, αυτός ο διαχωρισμός είχε προκύψει μόλις τις τελευταίες δεκαετίες, όταν οι Βέλγοι αποικιοκράτες δημιούργησαν τις ταυτότητες. Η αρχαία τακτική του διαίρει και βασίλευε λειτουργεί εδώ και χιλιετίες σ’ όλο τον κόσμο… Όσοι είχαν περισσότερες από δέκα αγελάδες θεωρούνταν πλούσιοι, δηλαδή Τούτσι. Οι υπόλοιποι θεωρούνταν Χούτου. Οι αποικιοκράτες λάμβαναν, επίσης, υπόψη τους τα φυσικά χαρακτηριστικά των ιθαγενών. Οι Τούτσι είναι συνήθως ψιλοί κι αδύνατοι με μια χαρακτηριστική, μακριά μύτη. Έτσι ξαφνικά η φυλή του καθενός έπαιζε σπουδαίο ρόλο και μάλιστα αναγράφονταν στις ταυτότητες που εξέδιδαν οι Βέλγοι αποικιοκράτες!

342848
Τα ονόματα των καταζητούμενων Τούτσι ανακοινώνονταν ακόμη κι από το ραδιόφωνο…

[powerphot]

Οι αποικιοκράτες αρχικά έδειχναν ιδιαίτερη προτίμηση στους Τούτσι. Έτσι εκείνοι ήταν που είχαν καλύτερη πρόσβαση στην παιδεία, ενώ κατείχαν σημαντικές θέσεις στην πολιτική κι επιχειρηματική σκηνή. Όπως ήταν αναμενόμενο, αυτό δεν άρεσε στους Χούτου. Από το 1959 συνέβησαν αρκετές αιματοχυσίες ανάμεσα στις δύο φυλές. Τόσο στη Ρουάντα, όσο και στο Μπουρούντι, δεκάδες χιλιάδες Χούτου και Τούτσι δολοφονούνταν όλα εκείνα τα χρόνια. To 1962 η Ρουάντα κέρδισε την ανεξαρτησία της και η κατάσταση κλιμακώθηκε στη γνωστή γενοκτονία του 1994. Εκείνες τις εκατό μέρες σχεδόν ένα εκατομμύριο άνθρωποι σκοτώθηκαν. Δεν ήταν μόνο Τούτσι, αλλά και Χούτου που θεωρούνταν πως υπέθαλπαν τους Τούτσι. Όποιος δε συνεργαζόταν για την εθνοκάθαρση, δολοφονούταν. Μη φαντάζεστε πως απλά σκότωναν με όπλα. Οι περισσότεροι βασανίζονταν και σκοτώνονταν με μασέτες, ρόπαλα, ακόντια κι ό,τι άλλο υπήρχε διαθέσιμο. Οι δρόμοι είχαν γεμίσει με ακρωτηριασμένα πτώματα και τα σκυλιά δολοφονούνταν μαζικά, αφού είχαν γίνει ιδιαίτερα επιθετικά. Είχαν μάθει να τρων ανθρώπινο κρέας, βλέπετε…

342849
Ο κόσμος προσπαθούσε να βρει καταφύγιο σ’ εκκλησίες και σχολεία, αλλά οι γενοκτόνοι επιτίθεντο ακόμη κι εκεί, χωρίς να δείχνουν έλεος…

Παρόλο που ο αντιστράτηγος των Ηνωμένων Εθνών Romeo Dallaire ζητούσε άδεια να επέμβει, οι εντολές του ήταν ξεκάθαρες: δεν επιτρεπόταν να εμπλακεί. Έτσι η Ρουάντα έμεινε αβοήθητη από τη διεθνή κοινότητα. Αμέσως μετά τη γενοκτονία, η οργάνωση RPF (Rwandan Patriotic Front) επιτέθηκε στη Ρουάντα και πήρε τον έλεγχο της χώρας. Αυτή ήταν μια παραστρατιωτική οργάνωση, η οποία είχε δημιουργηθεί από τους Τούτσι που είχαν προσφύγει στις γειτονικές χώρες λόγω των προηγούμενων αναταραχών τις τελευταίες δεκαετίες. Αρχηγός του στρατού ήταν ο τωρινός δικτάτορας στη Ρουάντα Paul Kagame. Όπως θα περίμενε κανείς, ύστερα ήταν οι Χούτου αυτοί που δολοφονούνταν. Μάλιστα, ο στρατός της RPF δεν εξέταζε καν αν οι Χούτου που δολοφονούσαν είχαν συνεργαστεί για τη γενοκτονία ή προσπαθούσαν να τη σταματήσουν. Η RPF επιτέθηκε ακόμη και στους καταυλισμούς προσφύγων των Χούτου στη γειτονική Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.

342850
Η Ρουάντα είναι γεμάτη μαζικούς τάφους, όπου αναπαύονται εκατοντάδες χιλιάδες θύματα της γενοκτονίας του 1994.

Έμεινα έκπληκτος όταν διαπίστωσα πως σήμερα η γενοκτονία παρουσιάζεται επίσημα ως γενοκτονία ενάντια των Τούτσι! Όταν η πρόεδρος της αντιπολίτευσης Victoire Ingabire επέστρεψε από την εξορία το 2010 για να λάβει μέρος στις εκλογές, βρέθηκε φυλακισμένη για οκτώ χρόνια. Η δικαιολογία ήταν πως ρώτησε γιατί δεν υπάρχουν μνημεία στη Ρουάντα για τους εκατοντάδες χιλιάδες Χούτου που σκοτώθηκαν. Το να παρουσιάζονται οι Τούτσι ως τα μοναδικά θύματα δεν είναι δίκαιο και δυστυχώς, δε βοηθά τα τραύματα αυτού του λαού να επουλωθούν.

342851
Οι ιερές αγελάδες στο παλιό παλάτι της Nyanza χρησιμοποιούνταν για τελετές με μουσική και χορό.

[powerphot]

Η πιο συγκινητική στιγμή για ‘μένα δεν ήταν όταν έμαθα για τα εγκλήματα για τα οποία ήδη είχα διαβάσει. Ήταν όταν ένα σχολείο της χώρας επισκέφτηκε το μνημείο γενοκτονίας. Μετά από λίγο, είδα τη δασκάλα να σωριάζεται σε μια καρέκλα και να ξεσπά σε λυγμούς. Τότε ήταν που δάκρυσα κι εγώ. Ποιος μπορεί να φανταστεί τι εικόνες είχε από εκείνη την τραγική εποχή…

Στο Kigali βρέθηκα φιλοξενούμενος του Jacques και της Marie. Ζουν σ’ ένα απλοϊκό σπίτι, αλλά έκαναν τα πάντα για να νιώθω σα βασιλιάς! Η Marie μαγείρευε κάθε μέρα στα κάρβουνα γεύματα με κοτόπουλο, ρύζι, φασόλια ή τηγανητές πατάτες και βέβαια ugali, το αφρικανικό αντίστοιχο του ψωμιού, που φτιάχνεται με καλαμποκάλευρο ή αλεύρι από κασάβα. Αποτελούν ένα αξιαγάπητο, νεαρό ζευγάρι και συνεχώς έκαναν αστεία και πείραζαν ο ένας τον άλλον!

342852
Στη Ρουάντα πάνω από τις μικρές ιχθυοκαλλιέργειες τοποθετούν αυτά τα ξύλινα σπιτάκια, όπου εκτρέφονται κουνέλια. Έτσι τα κόπρανά τους πέφτουν στο νερό και τα ψάρια τα βρίσκουν… νόστιμα!

Αυτό που φαινομενικά διαπιστώνει ένας επισκέπτης στη Ρουάντα είναι πως συμβαίνει ένα θαύμα… Μπορείτε να φανταστείτε πώς θα ήταν μια χώρα ύστερα από μια τόσο τραγική γενοκτονία; Είναι απίστευτο να βλέπει κανείς πως σήμερα όλοι μιλούν μεταξύ τους κι οι κάτοικοι αυτής της χώρας έχουν γίνει και πάλι φίλοι, άσχετα από τη φυλή τους. Βασικά, δεν επιτρέπεται καν να ρωτήσει κανείς σε ποια φυλή ανήκει κάποιος. Όλοι θεωρούνται απλά Ρουαντέζοι. Εκτός αυτού, η χώρα είναι καλά οργανωμένη, με ελάχιστη διαφθορά (φαινομενικά), τακτοποιημένη και καθαρή. Δυστυχώς, όμως, αυτή είναι μόνο η επιφανειακή εικόνα…

342853
Το Kigali ακμάζει… Είναι μια απίστευτα καθαρή και οργανωμένη πόλη για τα αφρικανικά δεδομένα!

Όπως θα περίμενε κανείς, αυτή η ειρήνη κι η ενότητα δεν πηγάζει από τις καρδιές των ανθρώπων, αλλά επιβάλλεται από τις δικτατορικές αρχές της χώρας. Παρόλ’ αυτά, είναι σημαντικό, βέβαια, το γεγονός πως επικρατεί ειρήνη, αλλά αναρωτιέμαι αν το μέλλον θα συνεχιστεί έτσι… Η διεθνής κοινότητα κάνει τα στραβά μάτια για το βαρύ χέρι του δικτάτορα και τα εγκλήματα που έχει διαπράξει. Εφησυχάζει τη συνείδηση πολλών να πιστεύουν πως η Ρουάντα είναι ένα αφρικανικό μοντέλο ανάπτυξης και πως επιτέλους η διεθνής κοινότητα κάνει κάτι γι’ αυτήν τη χιλιοβασανισμένη χώρα. Ωστόσο, ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ του BBC, που ονομάζεται “Rwanda’s Untold Story“ (https://vimeo.com/107867605), αποκαλύπτει κάποιες αλήθειες που είναι κρυμμένες επί δεκαετίες. Βεβαιωθείτε πως αν το δείτε, δε βρίσκεστε στη Ρουάντα… Όπως θα περίμενε κανείς, το ντοκιμαντέρ έχει απαγορευθεί στη χώρα, όπως και το BBC γενικότερα!

342854
Στη Ρουάντα, μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες χώρες της αφρικανικής ηπείρου, ο κόσμος καλλιεργεί οπουδήποτε υπάρχει ελεύθερος χώρος, ακόμη και στους λόφους!

[powerphot]

Επισκέφτηκα τους ναούς στα χωριά Nyamata και Ntarama, όπου χιλιάδες άνθρωποι εκτελέστηκαν. Κατευθύνθηκα νότια, προς το Huye, κι επισκέφτηκα το μνημείο γενοκτονίας στο χωριό Murambi. Εκεί μπορεί να δει κανείς σχεδόν χίλιους σκελετούς, που έχουν διατηρηθεί με ασβέστη στην τελευταία τους στάση. Μετά απ’ όλες αυτές τις τραγικές ιστορίες, σκεφτόμουν γι’ άλλη μια φορά πόσο τυχερός είμαι που γεννήθηκα απλά ένας άνθρωπος κι όχι Χούτου ή Τούτσι…

342855
Απολαμβάνοντας τους χωματόδρομους κατά μήκος της όχθης της Λίμνης Kivu…

Ως άνθρωπος, λοιπόν, ήταν εύκολο να ταξιδέψω ανά τη Ρουάντα και ν’ απολαύσω την ευχάριστη πλευρά της… Μπορούσα να διασχίσω το πανέμορφο Εθνικό Πάρκο του Δάσους Nyungwe και να παίξω στις ελκυστικές στροφές του μ’ εκείνες τις δυο ντίζες που πηγαίνουν από το γκάζι της μοτοσυκλέτας μου στο καρμπιρατέρ. Μπορούσα ν’ απολαύσω τις χωμάτινες διαδρομές και την καταπληκτική θέα στη Λίμνη Kivu. Είχα, όμως, μονίμως το τραγικό παρελθόν στο μυαλό μου…

342856
Ναυπήγηση στη Λίμνη Kivu, τη μεγαλύτερη από τις πάμπολλες λίμνες της χώρας

Αν κανείς καταφέρει να ξεπεράσει το παρελθόν, θα δει τη χώρα των χιλίων λόφων, όπως είναι γνωστή… Η Ρουάντα είναι γεμάτη καταπράσινους λόφους, που καλλιεργούνται μέχρι την κορυφή τους, εφόσον δεν υπάρχει αρκετός χώρος για την παραγωγή τροφής. Αυτή η μικροσκοπική χώρα είναι μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες της αφρικανικής ηπείρου. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, είναι ιδιαίτερα απολαυστικό ν’ ανεβοκατεβαίνει κανείς αυτούς τους λόφους από τους χωματόδρομους που τους διασχίζουν. Μια από τις αγαπημένες μου διαδρομές ήταν στο βορρά, γύρω από τις Λίμνες Ruhondo και Burera. Το τοπίο ήταν εντυπωσιακό! Αυτές οι λίμνες στα 1.900 μέτρα υψόμετρο είναι γεμάτες μικρά νησάκια με δάση. Αν μου έλεγε κανείς πως βρίσκομαι στα Highlands της Σκωτίας, δε θα είχα καμιά αμφιβολία!

342857
Έτσι φτιάχνονται τα σανίδια σ’ αυτά τα μέρη!

[powerphot]

Η πρώτη μου στάση στην Ουγκάντα μ’ έκανε να ερωτευτώ αυτήν τη χώρα με την πρώτη ματιά… Αν επισκεφτεί κανείς την ορεινή Λίμνη Bunyonyi, θα καταλάβει το λόγο! Ήμουν στα 1.962 μέτρα υψόμετρο κι είχε ωραία δροσιά. Το όνομα της λίμνης σημαίνει “ο τόπος των πολλών, μικρών πουλιών”. Έτσι αυτά τα μικρά όντα έκαναν το περιβάλλον ακόμη πιο μαγικό! Η λίμνη είναι γεμάτη μικρά, δασώδη νησάκια κι όπου κι αν κοιτάξει κανείς, βλέπει βουνά τριγύρω. Λατρεύω τις ορεινές λίμνες κι η αγαπημένη μου δραστηριότητα είναι να παίρνω ένα κανό και να εξερευνώ τα νησάκια με την ησυχία μου. Η κωπηλασία κόντρα στον άνεμο και τα κύματα ήταν κάπως δύσκολη, οπότε όταν έφτασα σ’ ένα ερημικό νησάκι, μια βουτιά στα δροσερά νερά ήταν ό,τι έπρεπε! Στην επιστροφή, ξάπλωσα στο κανό κι άφησα τον άνεμο και τα κύματα να με παρασύρουν… Δε βιαζόμουν ούτως ή άλλως.

348338
Διάλειμμα από την κωπηλασία για μια βουτιά στις ακτές του ερημικού αυτού νησιού!

Δεν ήταν εύκολο ν’ αφήσω πίσω μου ένα τέτοιο μέρος, αλλά όταν υπάρχει ένας καλός λόγος, τότε τα πράγματα δεν είναι τόσο δύσκολα… Ο καλός λόγος, λοιπόν, ήταν μια απολαυστική εκτός δρόμου διαδρομή μέσω του κατάφυτου Αδιαπέραστου Εθνικού Πάρκου Bwindi και του Εθνικού Πάρκου της Βασίλισσας Ελισάβετ. Το πρώτο φημίζεται για τα διάφορα είδη πιθήκων. Οι ασπρόμαυρες μαϊμούδες colobus μου αρέσουν πολύ, ειδικά όταν πηδάν από δέντρο σε δέντρο και το τρίχωμά τους ανεμίζει!

348339
Το Αδιαπέραστο Εθνικό Πάρκο Bwindi φημίζεται για τα διάφορα είδη πιθήκων… Οι ασπρόμαυρες μαϊμούδες colobus πολύ μου αρέσουν!

Είχα την ευκαιρία να διασχίσω το Εθνικό Πάρκο της Βασίλισσας Ελισάβετ μέσω του κεντρικού χωματόδρομου, που είναι ο μόνος όπου επιτρέπονται οι μοτοσυκλέτες. Έτσι έκανα άλλο ένα σαφάρι καβαλώντας το Μπαομπάμπη μου! Είδα ένα σωρό βουβάλια, αντιλόπες Uganda kobs και πανέμορφα topis και βέβαια, τους συνηθισμένους μπαμπουίνους. Συνάντησα και μερικούς ελέφαντες. Είδα κάποιους ντόπιους να τρέχουν στο χωματόδρομο και να μου κάνουν νοήματα προσπαθώντας να μου πουν κάτι. Λίγα μέτρα παραπέρα κατάλαβα τι ήθελαν να μου πουν… Ένας ελέφαντας περπατούσε ακριβώς δίπλα στο δρόμο! Ευτυχώς, δεν προσπαθούσε να τον διασχίσει, οπότε πέρασα ήρεμα δίπλα από αυτό το τεράστιο θηλαστικό μένοντας αποσβολωμένος από τη μικρή απόσταση που μεσολαβούσε ανάμεσά μας!

348340
Καβαλώντας τη μοτοσυκλέτα μου μόλις μερικά μέτρα από έναν ελέφαντα!

[powerphot]

Κάπου εκεί διέσχισα τον ισημερινό για δεύτερη φορά. Η πρώτη φορά ήταν στο Κονγκό, πριν ένα χρόνο και τρεις μήνες. Εάν με ρωτούσε κανείς τότε, δεν είχα ιδέα τι με περίμενε στο νότιο ημισφαίριο. Αυτό το στοιχείο του απρόσμενου, όμως, είναι που δίνει χρώμα στη ζωή μας. Λατρεύω τις εκπλήξεις κι εκεί στο νότο είχα μπόλικες.

348341
Διασχίζοντας τον ισημερινό για δεύτερη φορά, μετά από ένα χρόνο και τρεις μήνες στο νότιο ημισφαίριο!

Καθώς πήγαινα προς το Fort Portal, απόλαυσα μια ωραία εκτός δρόμου διαδρομή ανάμεσα σε κάποιες μικρές, ηφαιστειακές λίμνες. Το τοπίο ήταν ορεινό και καταπράσινο και μ’ έκανε να σταματώ κάθε λίγο για να το θαυμάσω! Άλλη μια υπέροχη εκτός δρόμου διαδρομή κοντά στο Fort Portal με οδήγησε στους πρόποδες των Όρων Rwenzori. Τα Όρη της Σελήνης, όπως τα είχε ονομάσει ο Πτολεμαίος Κλαύδιος, αποτελούν την ψηλότερη οροσειρά της Αφρικής. Η ψηλότερη χιονισμένη βουνοκορφή της φτάνει τα 5.109 μέτρα.

348342
Από τους πρόποδες των Όρων Rwenzori, της ψηλότερης αφρικανικής οροσειράς, μπορεί κανείς να δει το αχανές Λεκανοπέδιο του Κονγκό.

Η πορεία μου περνούσε μέσα από την Kampala, την πολύβουη και χαοτική πρωτεύουσα. Εκεί έπρεπε να είμαι ιδιαίτερα προσεκτικός για ν’ αποφύγω τ’ αυτοκίνητα και τις μοτοσυκλέτες που ήταν σα να προσπαθούν να με τρακάρουν! Η γειτονική Jinja ήταν πολύ πιο ήσυχη. Εκεί βρίσκεται μια από τις πηγές του Νείλου κι επισκέφτηκα το σημείο όπου τα νερά πηγάζουν, στην άκρη της Λίμνης Βικτώρια.

348343
Το σημείο όπου ο Λευκός Νείλος ξεκινά τη μακρινή πορεία του προς τη Μεσόγειο Θάλασσα! Αν απλά επέπλεα σ’ αυτά τα νερά, θα κατέληγα στην Ελλάδα .

[powerphot]

Αυτό το κομμάτι του Λευκού Νείλου αποτελεί ένα από τα καλύτερα μέρη για rafting! Έτσι, λοιπόν, δεν έχασα την ευκαιρία… Μετά από κάποιες οδηγίες, μπήκαμε στο νερό με τις βάρκες. Εδώ δε μιλάμε για απλές καταστάσεις… Ο βαθμός δυσκολίας είναι κλίμακας IV και V! Κατεβαίναμε απότομα βράχια κι αντικρίζαμε τεράστια κύματα έτοιμα να μας καταπιούν ολόκληρους! Η βάρκα μας αναποδογύρισε δύο φορές. Έπεσα στο νερό και μέσα σ’ εκείνον το χαμό, δεν είχα ιδέα πού βρίσκομαι… Δεν ήξερα πού είναι η επιφάνεια! Πού έπρεπε να πάω για να πάρω μια ανάσα; Το μόνο που μπορούσα να κάνω, ήταν να εμπιστευτώ τους νόμους της φύσης και ν’ αφήσω την άνωση να μ’ ανεβάσει στην επιφάνεια. Ύστερα έπρεπε να κοιτάξω γύρω μου για να δω αν βρίσκομαι ακόμη σε ορμητικά, επικίνδυνα νερά ή σε ασφαλές κομμάτι. Όπως και να ‘χει, η ομορφιά του τοπίου κι ο ενθουσιασμός που προσφέρει το rafting, αξίζουν τον κόπο!

348344
Αυτό το κομμάτι του Λευκού Νείλου αποτελεί ένα από τα καλύτερα μέρη για rafting!

Πίσω στη στεριά, ακολούθησα μερικούς μικρούς χωματόδρομους, για να φτάσω στο Nyero. Εκεί επισκέφτηκα κάποιες αρχαίες βραχογραφίες που δημιουργήθηκαν από μέλη της φυλής Twa, που είναι Πυγμαίοι κυνηγοί και τροφοσυλλέκτες. Οι ντόπιοι θεωρούν το μέρος ιερό και μέχρι σήμερα στις σπηλιές φαίνεται η κάπνα από τις θυσίες που λάμβαναν χώρα εκεί.

348345
Οι αρχαίες βραχογραφίες του Nyero δημιουργήθηκαν από μέλη της φυλής Twa, που είναι Πυγμαίοι κυνηγοί και τροφοσυλλέκτες.

Η τελευταία μου στάση στην Ουγκάντα ήταν στους Καταρράκτες Sipi, μια σειρά από τρεις, μεγάλους καταρράκτες σε μια ορεινή περιοχή της Ανατολικής Ουγκάντας. Μετά από σύντομες πεζοπορίες, τους επισκέφτηκα και τους τρεις κι ήταν όλοι εντυπωσιακοί! Εκτός αυτού, βρήκα ένα πανέμορφο κάμπινγκ κι έστησα το αντίσκηνό μου απέναντι απ’ τον ψηλότερο καταρράκτη. Αυτή ήταν θέα!

348346
Οι Καταρράκτες Sipi είναι μια σειρά από τρεις μεγάλους καταρράκτες κι είναι όλοι τους εντυπωσιακοί!

[powerphot]

Ήταν ώρα να μπω στην Κένυα και φυσικά, δε θα πήγαινα από τους ασφαλτοστρωμένους δρόμους… Προτίμησα κάποιους όμορφους, μικρούς χωματόδρομους γύρω από το Εθνικό Πάρκο του Όρους Elgon. Έτσι έφτασα στα σύνορα περνώντας από όμορφα δάση και ορεινά χωριουδάκια. Η Ουγκάντα σίγουρα δεν είναι μεγάλη, αλλά έχει πολλά ενδιαφέροντα! Ειδικά τα δυτικά της χώρας είναι μια από τις περιοχές που θα θυμάμαι…

348347
Οδηγώντας σε μικρούς χωματόδρομους γύρω από το Εθνικό Πάρκο του Όρους Elgon για να διασχίσω τα σύνορα και να μπω στην Κένυα…

[powerphot]

Παίδες μήπως είναι εύκολο αυτό το ποστ να γίνει sticky γιατί κάθε φορά το ψάχνω;
Ευχαριστώ. ;)

[sfigas]

:beer::beer::beer::beer::beer::beer::beer:

[noodles]

:a013::a013::a013::beer::beer:

[powerphot]

Όταν έμπαινα στην Κένυα από τους χωματόδρομους που περιβάλλουν το Εθνικό Πάρκο του Όρους Elgon, μια αχανής και ποικιλόμορφη χώρα εκτεινόταν μπροστά μου… Έφτασα μέχρι τη Λίμνη Βικτώρια, όπου με φιλοξένησε ο Dennis σ’ ένα παραλίμνιο χωριό. Αφού είδα τους ντόπιους ψαράδες, οδήγησα ανάμεσα στις γραφικές φυτείες τσαγιού στην περιοχή του Kericho.

350614
Ένας από τους τρόπους με τους οποίους οι αποικιοκράτες πλούτισαν, ήταν οι περίφημες φυτείες τσαγιού της Κένυας.

Όταν σουρούπωσε, έφτασα στη Λίμνη Naivasha. Ο Andrew, ένας ντόπιος μοτοσυκλετιστής, φρόντισε να κάνει τη διαμονή μου ξεχωριστή… Πρώτα με πήγε για εντούρο και με ξενάγησε στα γεωθερμικά εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρισμού, που αφθονούν στην περιοχή. Εδώ και δεκαετίες παράγουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας χρησιμοποιώντας τον ατμό που βγαίνει από το έδαφος. Το απόγευμα πήραμε μια βάρκα με τους φίλους του κι απολαύσαμε το ηλιοβασίλεμα από τη λίμνη. Σταματήσαμε σε μια απομακρυσμένη γωνιά της ακτής κι ύστερα ήταν ώρα ν’ απολαύσουμε τη βραδιά όπως κάνουν οι λευκοί Κενυάτες… Ανάψαμε φωτιά, ψήσαμε και λέγαμε ιστορίες κάτω από τον έναστρο αφρικανικό ουρανό!

350615
Σ’ αυτό το μέρος με πήγε ο Andrew για εντούρο γύρω από τη Λίμνη Naivasha… Ήταν κάπως ζόρικη κατάβαση για τη μοτοσυκλέτα μου!

Ήταν ώρα να μπω στο χαοτικό Ναϊρόμπι, που είναι γνωστό και ως Nairobbery λόγω της κακής φήμης του για εγκληματικότητα… Εκεί είχα την ευκαιρία να βιώσω τη μεγάλη ζωή των Κενυατών που ζουν στα προάστια, σε βίλες με περιποιημένους κήπους, που φροντίζονται από οικιακούς βοηθούς και φυσικά, έχουν ελκυστικές πισίνες. Είχα, επίσης, την ευκαιρία να βιώσω την άλλη πλευρά του Ναϊρόμπι, αυτή που βιώνουν οι περισσότεροι Κενυάτες. Φιλοξενήθηκα στο ορθόδοξο κολλέγιο της πόλης, που βρίσκεται σε μια παραγκούπολη. Οι κάτοικοι είναι φιλικοί κι όλα βαίνουν καλώς κατά τη διάρκεια της ημέρας. Όταν, όμως, πέσει το σκοτάδι, η άλλη όψη του Nairobbery κάνει την εμφάνισή της… Κανείς δε θέλει να βρίσκεται στους δρόμους εκείνες τις ώρες.

350616
Αυτό είναι το ένα μόνο από τα γήπεδα γκολφ του Ναϊρόμπι, που προορίζονται για τους ευκατάστατους Κενυάτες.

[powerphot]

Έχοντας δει απογοητευμένος τις απάτες των ορθόδοξων μητροπόλεων σε γειτονικές χώρες, έμεινα έκπληκτος όταν διαπίστωσα πως η ορθόδοξη ιεραποστολή της Κένυας είναι διαφορετική! Περίπου τετρακόσια σχολεία λειτουργούν σ’ όλη τη χώρα χάρη στην ιεραποστολή αυτή, ακόμη και στην απομακρυσμένη περιοχή της Λίμνης Turkana. Επίσης, ανοίγουν πηγάδια για να προσφέρουν καθαρό, πόσιμο νερό στις απομακρυσμένες κοινότητες της Κένυας. Βρισκόμουν εκεί κατά τη διάρκεια κάποιων σεμιναρίων, οπότε γνώρισα δεκάδες Αφρικανούς ιερείς, που έρχονταν απ’ όλη την Ανατολική Αφρική. Εντυπωσιάστηκα από την αφοσίωση ορισμένων. Κάποιοι, μάλιστα, μιλούσαν κι ελληνικά, αφού είχαν σπουδάσει στην Ελλάδα.

350617
Ένα από τα τετρακόσια σχολεία που λειτουργούν χάρη στην εντυπωσιακή ορθόδοξη ιεραποστολή της Κένυας.

Ήταν ώρα να εξερευνήσω τα υψίπεδα, αλλά και τα παράλια της Κένυας κι είχα υπέροχη παρέα μαζί μου… Η Roos είναι μια Ολλανδέζα που εργάζεται ως εθελόντρια στη Ρουάντα τα τρία τελευταία χρόνια. Με είχε φιλοξενήσει εκεί κι ύστερα ήρθε στην Κένυα για να ταξιδέψουμε μαζί για τρεις ‘βδομάδες! Ξεκινήσαμε με την απόκοσμη Λίμνη Baringo, που είναι γεμάτη κροκόδειλους και ιπποπόταμους. Παρόλ’ αυτά, οι ντόπιοι διοργανώνουν ετήσιους κολυμβητικούς αγώνες! Λεν πως γνωρίζονται με τους κροκόδειλους, ούτως ή άλλως!

350618
Η Roos με είχε φιλοξενήσει στη Ρουάντα κι ύστερα ήρθε στην Κένυα για να ταξιδέψουμε μαζί για τρεις ‘βδομάδες!

Ήταν ώρα ν’ ανέβουμε στο Nyahururu, στα 2.350 μέτρα. Εκεί απολαύσαμε το δροσερό κλίμα, αλλά και τους εντυπωσιακούς Καταρράκτες του Thomson. Κατόπιν, αφήσαμε πίσω μας τα υψίπεδα και ξεκινήσαμε προς τη Mombasa. Καθώς πλησιάζαμε τα παράλια, ο καιρός γινόταν όλο και πιο ζεστός. Λατρέψαμε αμέσως τη χαλαρή ατμόσφαιρα εκεί, τους φιλικούς μουσουλμάνους και τον ενδιαφέρων πολιτισμό των Σουαχίλι! Το αγαπημένο μας μέρος στη Mombasa ήταν κάποια παγκάκια κοντά στο πορτογαλικό Φρούριο του Ιησού, που χτίστηκε το 1593. Πίναμε το τσάι μας ή τον καφέ με τα μπαχαρικά και καθόμασταν πάνω από τον ωκεανό ν’ απολαύσουμε το ηλιοβασίλεμα, καθώς τα λέγαμε με τους φιλικούς ντόπιους, που κάθε απόγευμα μαζεύονται εκεί για να συναντήσουν τους φίλους τους και να τα πουν.

350619
Σ’ αυτό το μέρος μαζεύονται οι ντόπιοι μουσουλμάνοι κάθε απόγευμα, για ν’ απολαύσουν το ηλιοβασίλεμα πάνω απ’ τον ωκεανό πίνοντας τσάι ή καφέ με μπαχαρικά…

[powerphot]

Αν κανείς θέλει να δει κοράλλια σ’ αυτά τα μέρη, ούτε καν που χρειάζεται καταδυτικό εξοπλισμό… Μια μάσκα αρκεί! Το Θαλάσσιο Πάρκο της Mombasa προσφέρεται γι’ αυτόν το σκοπό, όπως κι η περιοχή γύρω απ’ το Νησί Wasini. Αυτό είναι ένα μικρό νησάκι χωρίς αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες, ηλεκτρισμό ή τρεχούμενο νερό. Έχει μόνο παλιά ερείπια των Σουαχίλι, σπίτια χτισμένα από κοράλλια και λιγοστούς μουσουλμάνους που ζουν εκεί.

350620
Ούτε καν που χρειάζεται καταδυτικός εξοπλισμός για να δει κανείς κοράλλια και πολύχρωμα ψάρια στα παράλια της Κένυας… Μια μάσκα αρκεί ;-)

Στα νότια της Mombasa, συναντήσαμε τυχαία τους ανθρώπους της Motor Safaris, μιας ενδιαφέρουσας εταιρείας που οργανώνει καταπληκτικές εκδρομές με μοτοσυκλέτες στην Ανατολική Αφρική! Είχαμε τη χαρά να είμαστε φιλοξενούμενοι τους για δυο μέρες στο πολυτελές Sawa Sawa Beach House, που βρίσκεται ακριβώς μπροστά στην αμμουδιά. Επισκεφτήκαμε την περιβόητη και τουριστική Παραλία Diani, αλλά η αγαπημένη μας ήταν η γειτονική Tiwi. Εκεί βρήκαμε ένα από τα ομορφότερα παραλιακά μέρη όπου έχω ποτέ κατασκηνώσει!

350621
Είχαμε τη χαρά να γνωρίσουμε τους ανθρώπους της Motor Safaris, μιας ενδιαφέρουσας εταιρείας που οργανώνει καταπληκτικές εκδρομές με μοτοσυκλέτες στην Ανατολική Αφρική!

Η εξερεύνηση της βόρειας ακτής ήταν κι αυτή μαγευτική… Μέσω κάποιων χωματόδρομων, φτάσαμε σε απομακρυσμένες περιοχές της ακτογραμμής, όπου η θέα ήταν αποστομωτική! Κάναμε μια στάση στο χωριό Takaungu, όπου ο ποταμός χύνεται στον αχανή Ινδικό Ωκεανό. Η παραλία του Watamu είναι γραφική, ενώ η παράκτια πόλη του Malindi έχει ενδιαφέρον. Ωστόσο, το σπουδαιότερο θέλγητρο για ‘μας στη βόρεια ακτή ήταν το Νησί Lamu…

350622
Εξερευνώντας τους χωματόδρομους της βόρειας ακτής, βρήκαμε την περιοχή Vuma Cliffs, ένα απομακρυσμένο κι εντυπωσιακό κομμάτι της ακτογραμμής!

[powerphot]

Δεν είναι εύκολο να προσεγγίσει κανείς το Lamu, αφού πρέπει να οδηγεί για ώρες σε χωματόδρομους (που δεν είναι καλή ιδέα κατά τη βροχερή περίοδο), ενώ πρέπει να φτάσει κοντά στη Σομαλία. Τα τελευταία χρόνια υπήρχαν στην περιοχή κάποια προβλήματα ασφαλείας, που άδειασαν το νησί από τους τουρίστες και το έκαναν ακόμη πιο ελκυστικό για ‘μας! Το Lamu είναι ένα μικρό νησάκι στον Ινδικό Ωκεανό, όπου το μοναδικό μέσο μεταφοράς είναι τα γαϊδουράκια. Περίπου τρεις χιλιάδες απ’ αυτά ζουν εκεί! Τα κοραλλένια σπίτια φυλάσσονται από περίτεχνες, ξυλόγλυπτες πόρτες, ενώ τα στενά της παλιάς πόλης σχηματίζουν έναν πραγματικό λαβύρινθο. Αυτό είναι ένα από τα αυθεντικότερα δείγματα του Σουαχίλι πολιτισμού. Εκτός αυτών, όταν κανείς απολαμβάνει ήσυχα το δείπνο του με θαλασσινά δίπλα στα κύματα, υπό το απαλό φως ενός κεριού, η ατμόσφαιρα γίνεται ιδιαίτερα εξωτική…

350623
Το Lamu είναι ένα μικρό νησάκι στον Ινδικό Ωκεανό, γεμάτο γαϊδουράκια, κοραλλένια σπίτια με περίτεχνες, ξυλόγλυπτες πόρτες και φιλικούς μουσουλμάνους που περπατούν στο λαβύρινθο της παλιάς πόλης.

Θα έμενα ευχαρίστως πολύ περισσότερο στην Κένυα, αλλά η ημερομηνία λήξης της βίζας μου πλησίαζε… Επέστρεψα στο Ναϊρόμπι, τακτοποίησα τ’ απαραίτητα έγγραφα κι ετοίμασα τη μοτοσυκλέτα μου για μια δύσβατη και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα διαδρομή που σχεδίαζα εδώ και καιρό. Ήθελα να φτάσω στην Αιθιοπία μέσω της απομακρυσμένης περιοχής γύρω από τη Λίμνη Turkana. Πρόσφατες ανακαλύψεις ανθρωπόμορφων κρανίων που έγιναν εκεί, ηλικίας εκατομμυρίων ετών, αποκαλύπτουν χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με την ιστορία της ανθρωπότητας. Αυτή είναι μια από τις περιοχές όπου το ανθρώπινο γένος ξεκίνησε την ιστορία του. Σήμερα, όμως, αποτελεί έναν απομακρυσμένο κι αφιλόξενο τόπο, όπου ελάχιστες φυλές καταφέρνουν να επιβιώσουν.

350624
Αυτό είναι το αποτέλεσμα των εκτός δρόμου παιχνιδιών κατά τη βροχερή περίοδο…

Πρώτα απόλαυσα τη διαμονή μου σ’ ένα μικρό, πανέμορφο, ξύλινο σπιτάκι δίπλα σ’ ένα ρυάκι στο Naro Moru, στους πρόποδες του Όρους Κένυα (5.199 μ.). Η βουνοκορφή είναι ιδιαίτερα ντροπαλή και συνήθως κρύβεται πίσω από τα σύννεφα. Έτσι δεν είχα την ευκαιρία να τη δω. Μετά το Isiolo, άφησα πίσω μου την άσφαλτο κι ήξερα πως δε θα ξαναντικρίσω αυτό το βαρετό πράγμα στην Κένυα!

350625
Στα βουνά γύρω απ’ το Maralal απόλαυσα μια από τις πιο γραφικές διαδρομές που ‘χω κάνει!

[powerphot]

Η περιοχή γύρω απ’ το Maralal έγινε η αγαπημένη μου σ’ αυτήν τη διαδρομή και μια απ’ τις πιο όμορφες όπου έχω οδηγήσει! Βρισκόμουν σε καταπράσινα οροπέδια στα 2.000 μέτρα υψόμετρο. Η θέα ήταν αποστομωτική! Η φυλή Samburu δίνει χρώμα στο τοπίο, με τα τεράστια περιδέραια στολισμένα με πολύχρωμες χάντρες, που φορούν οι γυναίκες. Οι άντρες βόσκουν τα κοπάδια αγελάδων, κατσικιών ή καμηλών κρατώντας το ακόντιό τους κι έχοντας ένα μεγάλο μαχαίρι στη ζώνη τους. Οι λοβοί των αυτιών τους έχουν τεράστιες, ξεχειλωμένες τρύπες, όπου φορούν μεγάλα, άσπρα σκουλαρίκια. Μερικοί έχουν μια λεπτή, χρυσαφί αλυσίδα που πάει από το ένα αυτί μέχρι το άλλο περνώντας από το σαγόνι.

350627
Η περιοχή κατοικείται από τη φυλή Samburu κι οι γυναίκες φορούν αυτά τα τεράστια περιδέραια στολισμένα με πολύχρωμες χάντρες.

Η διαδρομή βόρεια προς το Barsaloi, το Baragoi και το South Horr παραμένει ορεινή, οπότε ο καιρός δεν είναι ιδιαίτερα ζεστός. Κάθε βράδυ κατασκήνωνα σε όμορφα τοπία απολαμβάνοντας την πανσέληνο! Πλησιάζοντας στο Loyangalani, το τοπίο άλλαξε… Κατέβηκα στα 400 μέτρα υψόμετρο και η βλάστηση σχεδόν εξαφανίστηκε. Το τοπίο ήταν γεμάτο ηφαιστειακά πετρώματα. Μερικά κομμάτια της διαδρομής ήταν δύσβατα, αλλά σηκωνόμουν όρθιος στη μοτοσυκλέτα κι οδηγώντας αργά και σταθερά, πήγαινα μια χαρά. Τελικά, απόλαυσα ιδιαίτερα αυτή την απομακρυσμένη διαδρομή! Η μόνη μου ανησυχία ήταν η διαθεσιμότητα του νερού σ’ αυτή την άνυδρη περιοχή. Δυο φορές χρειάστηκε να επιστρατεύσω το δίλιτρο παγούρι που κουβαλώ για ώρα ανάγκης. Ελάχιστες φορές το ‘χω χρησιμοποιήσει κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μου.

350628
Όταν αντικρίζει κανείς για πρώτη φορά τη Λίμνη Turkana, μετά από μέρες σκληρής εκτός δρόμου οδήγησης, είναι μοναδική η αίσθηση…

Ένα πρωί που κατασκήνωνα δίπλα σε μια ξεραμένη κοίτη ποταμού, προσπάθησα να ξεκινήσω τη μοτοσυκλέτα μου, αλλά διαπίστωσα πως η μπαταρία είχε αδειάσει. Μετά από αρκετές δοκιμές τις επόμενες μέρες, κατάλαβα πως είχαν καεί τα πηνία. Πρώτη φορά μου συνέβαινε αυτό, αλλά είναι αναμενόμενο για μια μοτοσυκλέτα είκοσι χρονών που έχει καλύψει πολύ περισσότερα από εκατό χιλιάδες χιλιόμετρα. Αυτή ήταν η δεύτερη φορά που φαινόταν πόσο σοφή επιλογή ήταν η ύπαρξη μανιβέλας στο XR μου. Βρισκόμουν σ’ ένα αμμώδες μέρος στη μέση του πουθενά και θα ήταν σχεδόν αδύνατον να βάλω μπρος τη μοτοσυκλέτα μου σπρώχνοντάς την. Με τη μανιβέλα, όμως, ήταν πανεύκολο! Ο κινητήρας λειτουργούσε άψογα, οπότε το μόνο πρόβλημα ήταν πως τον επόμενο μήνα ξεκινούσα τον κινητήρα με τη μανιβέλα, μέχρι να παραλάβω άλλα πηνία από την Ελλάδα.

350629
Συνήθως κατασκήνωνα δίπλα σε ξεραμένες κοίτες ποταμών, αφού εκεί ήταν η μόνη μου ευκαιρία να βρω ένα μέρος χωρίς πέτρες!

[powerphot]

Εφτά μέρες αφού έφυγα απ’ το Ναϊρόμπι, έφτασα στο Ileret, στα σύνορα με την Αιθιοπία. Δεν υπάρχει συνοριακός σταθμός εκεί, οπότε είχα διευθετήσει τα έγγραφά μου στην πρωτεύουσα. Τελικά τα κατάφερα! Ήξερα πως δε θα ‘ταν εύκολο, αλλά είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον και σίγουρα αυτή ήταν μια από τις διαδρομές που θα θυμάμαι. Αυτό είναι ένα από τα πιο αυθεντικά και περιπετειώδη κομμάτια της Αφρικής και χαίρομαι που είχα την ευκαιρία να το εξερευνήσω…

350630
Το τοπίο γύρω από τη Λίμνη Turkana είναι γεμάτο ηφαιστειακά πετρώματα…

Μετά από ένα εντυπωσιακό ηλιοβασίλεμα πάνω από τη θρυλική Λίμνη Turkana, το δίμηνο ταξίδι μου στην Κένυα έφτασε στη δύση του. Για κάποιο λόγο, αυτή η χώρα ήταν μια από τις χώρες όπου ένιωθα σα στο σπίτι μου… Ίσως να ήταν λόγω των καλών φίλων που έκανα, ίσως λόγω των ποικιλόμορφων τοπίων και σίγουρα λόγω της χαλαρής ατμόσφαιρας!

350631
Η απομακρυσμένη διαδρομή δίπλα στη Λίμνη Turkana αποτελεί ένα από τα πιο αυθεντικά και περιπετειώδη κομμάτια της Αφρικής και χαίρομαι που είχα την ευκαιρία να το εξερευνήσω…

[powerphot]

Η Αιθιοπία φημίζεται για τη μοναδική της κουλτούρα, που δε θυμίζει ούτε την υπόλοιπη Ανατολική Αφρική ούτε τη Βόρεια Αφρική ούτε κάτι άλλο. Αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο. Είναι η μόνη αφρικανική χώρα που ουσιαστικά δεν έχει αποικιοκρατηθεί ποτέ, παρόλο που η Ιταλία έκανε κάποιες προσπάθειες. Είναι, επίσης, μια χώρα με βαθιά ιστορία στην ορθοδοξία. Στο μεγαλύτερο μέρος της Υποσαχάριας Αφρικής, ο χριστιανισμός έφτασε τους τελευταίους αιώνες με τον ερχομό των ιεραποστόλων και των αποικιοκρατών. Η Αιθιοπία, ωστόσο, θεωρείται πως είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο, μετά την Αρμενία, που υιοθέτησε το χριστιανισμό ως θρησκεία του κράτους!

354923
Ορθόδοξη λειτουργία στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Γεωργίου της Addis Ababa.

Η Αιθιοπία, επίσης, έχει τη φήμη μιας δύσκολης χώρας για να περιηγηθεί κανείς, ειδικά με το δικό του όχημα. Πολλοί είναι εκείνοι που δεν είναι φιλικοί, ενώ οι παρενοχλήσεις είναι περισσότερες απ’ όσες ο μέσος επισκέπτης θ’ ανεχόταν. Παιδιά σ’ όλη τη χώρα πετούν πέτρες σε διερχόμενα οχήματα, ενώ οι δρόμοι είναι γεμάτοι ζώα, κόσμο, ποδηλάτες και κάρα. Η Αιθιοπία είναι ιδιαίτερη ακόμη και σ’ αυτόν τον τομέα… Οι άνθρωποι και τα ζώα δεν περπατούν στην άκρη του δρόμου, όπως συμβαίνει στις περισσότερες χώρες. Αν υπάρχουν πέντε αγελάδες, για παράδειγμα, περπατούν η μια δίπλα στην άλλη έτσι, ώστε να κλείνουν το δρόμο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι οδηγοί ν’ αναγκάζονται ξαφνικά να σταματούν κάθε λίγα χιλιόμετρα, ακόμη και στις «εθνικές οδούς», που είναι γεμάτες από χιλιάδες ζώα.

354924
Εδώ και αιώνες έτσι φτιάχνεται κατά παράδοση ο αυθεντικός αιθιοπικός καφές… χωρίς πρόσθετα, χωρίς συντηρητικά!

Εδώ που τα λέμε, έχουν το συμφέρον τους οι «ιδιοκτήτες» των ζώων. Ο κανονισμός στην Αιθιοπία ορίζει πως πάντα φταιν οι οδηγοί για ένα ατύχημα, άσχετα αν ήταν δικό τους το σφάλμα ή όχι. Εκτός αυτού, οι «ιδιοκτήτες» των ζώων απαιτούν από τους οδηγούς γερές αποζημιώσεις όχι μόνο για το ζώο που σκοτώθηκε, αλλά και γι’ αυτά που θα γεννιούνταν στο μέλλον από αυτό! Όπως καταλαβαίνετε, ειδικά στην Αιθιοπία επιβάλλεται να οδηγεί κανείς πολύ προσεκτικά και αργά.

354925
Τα τατουάζ αποτελούν αρχαία παράδοση στην Αιθιοπία. Συνήθως τα κάνουν χριστιανές για να δείξουν την πίστη τους.

[powerphot]

Η Κωνσταντίνα Χάμου, μια φίλη από την Ελλάδα, ήρθε να ταξιδέψουμε μαζί για τρεις μήνες στην Αιθιοπία και το Σουδάν, δικάβαλο στον ταπεινό Μπαομπάμπη! Η μοτοσυκλέτα μου γι’ άλλη μια φορά έμοιαζε με φορτηγό. Το συνολικό της βάρος με τόσα μπαγκάζια και τους δυο μας επάνω της ξεπερνούσε τα 350 κιλά! Αφού δε διαλύθηκε μετά από 10.000 χιλιόμετρα σε τέτοιες συνθήκες, σημαίνει πως έχει φτιαχτεί σωστά! ;)

354926
Η Κωνσταντίνα Χάμου, μια φίλη από την Ελλάδα, ήρθε να ταξιδέψουμε μαζί για τρεις μήνες στην Αιθιοπία και το Σουδάν, δικάβαλο στον ταπεινό Μπαομπάμπη!

Στη νοτιοδυτική εσχατιά της Αιθιοπίας, στην Κοιλάδα του Ποταμού Omo, ζουν αρχαίες φυλές μ’ έναν τρόπο που ελάχιστα έχει αλλάξει ανά τους αιώνες… Οι Χάμερ, οι Μούρσι, οι Κάρο, οι Μπάννα και άλλες φυλές διατηρούν καθεμιά τις δικές της παραδόσεις. Η επίσκεψη σ’ ένα παζάρι όπου κάθε ‘βδομάδα μαζεύονται διάφορες φυλές είναι μια πολύχρωμη και ζωηρή εμπειρία!

354927
Μέλη της φυλής Χάμερ συγκεντρώνονται στο Turmi κάθε ‘βδομάδα για να πουλήσουν τα λαχανικά τους, σιτηρά, καπνά, βαμβάκι ή ξυλεία.

Τα χωριά της περιοχής του Konso έχουν χαρακτηριστεί από την UNESCO ως μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς λόγω της ιδιαίτερης κουλτούρας, των παραδόσεων και της αρχιτεκτονικής τους. Οι πολύπλοκες τελετές για τους νεκρούς παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Στην περιοχή αυτή φτιάχνουν τοτέμ (waga) για να μνημονεύσουν τους φυλάρχους, ήρωες του χωριού, τις οικογένειές τους και τους εχθρούς ή τ’ άγρια ζώα που έχουν σκοτώσει.

354928
Το Busso είναι ένα από τα χωριά της περιοχής του Konso. Φαίνεται ιδιαίτερα γραφικό με το κοινοτικό του στέκι και τα τοτέμ που μνημονεύουν φυλάρχους και ήρωες του χωριού.

[powerphot]

Δυστυχώς στο χωριό Gesergio γίναμε κι εμείς μάρτυρες της επιθετικότητας των χωρικών του Konso. Κάποιοι έφηβοι, που απογοητεύτηκαν επειδή δεν τους δώσαμε πολλά λεφτά ή στυλό, μας περίμεναν έχοντας κλείσει τον κεντρικό χωματόδρομο του χωριού κρατώντας μεγάλες πέτρες στα χέρια. Ήξερα τι θα συνέβαινε… Ακόμη και στον ταξιδιωτικό μου οδηγό, που ευτυχώς μου προμήθευσε το Travel Bookstore, αναφερόταν πως το ίδιο είχε συμβεί και στο συγγραφέα πριν χρόνια, όταν αυτός κι οι φίλοι του δεν είχαν μοιράσει «αρκετά» χρήματα.

354929
Οδηγούσα τη μοτοσυκλέτα μου έναν ολόκληρο μήνα με καμένα πηνία, μέχρι να έρθουν άλλα από την Ελλάδα!

Καθώς πλησίαζα αργά και προσεκτικά, είδα τους νεαρούς να προσπαθούν να χτυπήσουν με τις πέτρες εμάς και τη μοτοσυκλέτα. Φυσικά, φορούσαμε κράνη. Ευτυχώς όταν άνοιξαν λίγο χώρο, γκάζωσα αμέσως και γλιτώσαμε! Στους καθρέφτες έβλεπα τις πέτρες να εκσφενδονίζονται βροχή πίσω μας. Κάποια χτύπησε τη μοτοσυκλέτα, αλλά ευτυχώς καμιά δε χτύπησε εμάς.

354930
Πανέμορφα αιθιοπικά βουνά!

Ανυπομονούσα ν’ ανέβω στα βουνά, που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της Αιθιοπίας. Πρώτα επισκεφτήκαμε τα πυκνά και υγρά δάση στην περιοχή του Dorze. Οι καλύβες εκεί κατασκευάζονται κατά παράδοση από βέργες, πλεγμένο μπαμπού και φύλλα μπανανιάς. Μοιάζουν με τεράστια μελίσσια. Το κλίμα είναι αρκετά κρύο, οπότε τα ζώα κοιμούνται μέσα στις καλύβες για να παίζουν το ρόλο της κεντρικής θέρμανσης!

354931
Οι καλύβες στην περιοχή του Dorze κατασκευάζονται κατά παράδοση από βέργες, πλεγμένο μπαμπού και φύλλα μπανανιάς.

[powerphot]

Η βροχή μας κράτησε εκεί λιγάκι παραπάνω. Ήταν η ξηρή περίοδος, αλλά αυτήν τη χρονιά το φαινόμενο El Niño έφερε πολλές βροχές στην Ανατολική Αφρική. Σα να μην έφτανε αυτό, οι δυνατές καταιγίδες ακολουθήθηκαν από μια ακραία ξηρασία λόγω του φαινόμενου La Niña. Αυτό ήταν καταστροφικό για τους ανθρώπους που εξαρτώνται από τη γη για να ταΐσουν την οικογένειά τους. Στην Αιθιοπία αποκλειστικά υπολογίζεται πως γύρω στα δεκαπέντε εκατομμύρια άνθρωποι απειλούνται φέτος από την πείνα! Αυτό είναι ακόμη χειρότερο από το λιμό μεταξύ του 1983 και του 1985. Η κυβέρνηση προσπαθεί να βουλώσει τα στόματα και προσποιείται πως όλα βρίσκονται υπό έλεγχο. Αυτό, όμως, κάνει την κατάσταση ακόμη χειρότερη, αφού δε γνωστοποιείται πέρα από τις προβληματικές περιοχές. Λόγω αυτής της καταστολής, δε συνάντησα άτομα που να βοηθούν στην περιοχή. Ωστόσο, αν κάνετε μια αναζήτηση στο Google, θα βρείτε αρκετούς φιλανθρωπικούς οργανισμούς που δέχονται δωρεές γι’ αυτόν το σκοπό, όπως ο Concern.

354932
Η αιθιοπική κουζίνα είναι μοναδική! Βασίζεται στην ιντζέρα, ένα φύλλο ψωμιού που φτιάχνεται από τεφ και συνοδεύεται από κρέας (μερικές φορές ωμό!), φακές, ρεβίθια, πατάτες, λαχανικά ή σαλάτα.

Το αγαπημένο μου μέρος στα νότια της Αιθιοπίας ήταν το Εθνικό Πάρκο των Όρων Bale. Εκεί απολαύσαμε ιππασία στα λιβάδια των υψιπέδων, που σφύζουν από άγρια ζώα: διάφορα είδη από αντιλόπες, φακόχοιρους κι άπλετους μπαμπουίνους. Μου είχε λείψει πολύ η ιππασία…

354933
Παρακολουθώντας τ’ άγρια ζώα από τη ράχη ενός αλόγου! Αυτές οι αντιλόπες λέγονται “mountain nyala”.

Απολαύσαμε και μια βόλτα με το μεταλλικό μου άλογο. Διασχίσαμε το πυκνό Δάσος Harenna, ένα μοναδικό οικοσύστημα που έχει προσαρμοστεί στο συννεφιασμένο καιρό της περιοχής. Το πιο εντυπωσιακό, όμως, ήταν που ανεβήκαμε με τη μοτοσυκλέτα δικάβαλο στη δεύτερη ψηλότερη κορυφή της Αιθιοπίας, την Tullu Deemtu, στα 4.377 μέτρα. Είχε παγωνιά εκεί πάνω, οπότε φορέσαμε όλα μας τα ρούχα. Να ‘ναι καλά η REV’IT! με τον καταπληκτικό ρουχισμό της, που μας κράτησε ζεστούς ακόμη και σε τέτοιο υψόμετρο!

354934
Τα Όρη Bale έγιναν το αγαπημένο μου μέρος στα νότια της Αιθιοπίας!

[powerphot]

Κάναμε μια παράκαμψη (1.500 χιλιόμετρα μόνο) για να επισκεφτούμε και την Ανατολική Αιθιοπία. Η παλιά, ισλαμική πόλη της Harar είναι ιδιαίτερα γραφική και ατμοσφαιρική. Βρίσκεται σχετικά κοντά στην Ερυθρά Θάλασσα και τη σημερινή Σομαλιλάνδη και το Τζιμπουτί. Έτσι επί αιώνες αποτελούσε ένα σημαντικό σταθμό στο δρόμο των καραβανιών.

354935
Η παλιά, ισλαμική πόλη της Harar βρίσκεται σχετικά κοντά στην Ερυθρά Θάλασσα κι αποτελούσε επί αιώνες σημαντικό σταθμό στο δρόμο των καραβανιών.

Εκεί λαμβάνει χώρα μια παράξενη παράδοση… Κάθε νύχτα ο κόσμος ταΐζει άγριες ύαινες με το χέρι! Αυτό ξεκίνησε για να μην επιτίθενται στα ζώα των χωρικών. Κατά τη διάρκεια του ετήσιου εορτασμού Ασούρα κρίνεται η τύχη της επόμενης χρονιάς. Αν οι ύαινες δε φαν, θεωρείται πως θα έρθουν συμφορές. Πρώτη φορά πλησίασα άγριες ύαινες τόσο κοντά! Αρχικά τις τάισα με το χέρι. Ύστερα έβαλα στο στόμα μου ένα κοντό ξυλάκι που είχε το κρέας στην άκρη. Γονάτισα και μια ύαινα πλησίασε στο στόμα μου… Δεν ήθελε να με φιλήσει! Άρπαξε το κρέας γρήγορα κι έφυγε. Αυτό φαινόταν τρελό! Έβλεπα τα μάτια από ένα σωρό ύαινες να γυαλίζουν στο σκοτάδι, αλλά δεν ήταν επιθετικές.

354936
Λόγω μια παράξενης παράδοσης στη Harar, ο κόσμος ταΐζει άγριες ύαινες ακόμη και από στόμα σε στόμα! Το δοκίμασα κι εγώ ;)

[dxeavy]

Εντάξει.. πω πω :eek::beer:

[airmav]

ole ole ole....μπραβο ρε ηλια....συνχισε φιλε......το ρευμα σου εδω ειναι πολυ δυνατο μαγκα....

[powerphot]

Είχαμε προγραμματίσει τη διαδρομή μας στο βορρά έτσι, ώστε ν’ ακολουθούμε τις θρησκευτικές γιορτές της Αιθιοπίας. Ο εορτασμός των Χριστουγέννων στους μεσαιωνικούς, λαξευμένους στο βράχο ναούς της Lalibela είναι μια μοναδική εμπειρία. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, χιλιάδες πιστοί συγκεντρώνονται γύρω απ’ αυτά τα μεγαλοπρεπή μνημεία που με κόπο λαξεύτηκαν στους βράχους. Κάποιοι από αυτούς τους ναούς, μάλιστα, είναι μονολιθικοί. Το προαύλιο, οι αίθουσες, οι κολώνες, η διακόσμηση έχουν όλα σχηματιστεί σκαλίζοντας έναν και μόνο βράχο! Η λειτουργία των Χριστουγέννων διαρκεί όλη νύχτα κι οι προσκυνητές ψέλνουν, προσεύχονται και διαβάζουν ιερά κείμενα μ’ ένα κεράκι αναμμένο.

355248
Χιλιάδες πιστοί περνούν ολόκληρη τη νύχτα των Χριστουγέννων στους μεσαιωνικούς, λαξευμένους στο βράχο ναούς της Lalibela ψάλλοντας, κάνοντας προσευχές και διαβάζοντας ιερά κείμενα μ’ ένα κεράκι αναμμένο.

Η σπουδαιότερη γιορτή της χριστιανοσύνης στην Αιθιοπία είναι τα Θεοφάνεια. Οι πιο φανταχτεροί εορτασμοί λαμβάνουν χώρα στο Gonder, που φημίζεται για τα αφρικανικά κάστρα του 17ου αιώνα! Το πιο διάσημο είναι το εντυπωσιακό Παλάτι του Αυτοκράτορα Fasilada, ύψους τριάντα δύο μέτρων. Οι εορτασμοί γίνονται στα Λουτρά του Fasilada, τα οποία γεμίζουν αργά και σταδιακά με νερό επί τρεις ημέρες. Το πρωί των Θεοφανείων, όταν ο ιερέας σβήσει ένα κερί στα νερά, αυτά ευλογούνται. Εκείνη τη στιγμή εκατοντάδες πιστοί βουτούν στο νερό γελώντας και πετώντας νερό ολόγυρά τους! Ο κόσμος τους δίνει μπουκάλια για να τους τα γεμίσουν με αγιασμό, ενώ νεαροί κάνουν βουτιές στα ρηχά νερά από απίστευτα ψηλά δέντρα.

355249
Τα Θεοφάνεια είναι η σπουδαιότερη γιορτή της χριστιανοσύνης στην Αιθιοπία. Εκατοντάδες πιστοί βουτούν εκείνη τη μέρα στα Λουτρά του Αυτοκράτορα Fasilada στο Gonder!

Διασχίσαμε τα πανέμορφα Όρη Simien και φτάσαμε στο Aksum μετά από αμέτρητα πλαγιάσματα όλη μέρα στους έρημους, ορεινούς δρόμους. Αυτή ήταν η πρωτεύουσα του αρχαίου Βασιλείου της Αξώμης. Ένας σπουδαίος πολιτισμός είχε αρχίσει ν’ αναπτύσσεται εκεί από το 400 π.Χ.. Μέχρι σήμερα κάποιες πανύψηλες στήλες στέκονται εκεί ανά τους αιώνες. Η Μεγάλη Στήλη ήταν το μεγαλύτερο μονολιθικό κομμάτι που η ανθρωπότητα προσπάθησε να εγείρει. Ζύγιζε 520 τόνους! Κάτι, όμως, δεν πήγε καλά κι η Μεγάλη Στήλη βρέθηκε σωριασμένη στο έδαφος, όπου διατηρείται μέχρι σήμερα.

355250
Ένας σπουδαίος πολιτισμός ξεκίνησε ν’ αναπτύσσεται στο Βασίλειο της Αξώμης από το 400 π.Χ.. Αυτά τα γιγάντια μνημεία έπαιζαν το ρόλο επιτύμβιων στηλών για τους τοπικούς άρχοντες.

[powerphot]

Στην περιοχή του Tigray θαυμάσαμε τους απομακρυσμένους, μεσαιωνικούς ναούς που είναι λαξευμένοι στους βράχους. Ύστερα ήταν ώρα να εξερευνήσουμε ένα από τα πιο μοναδικά μέρη της Αιθιοπίας: το Βύθισμα του Danakil! Είναι σα να πηγαίνει κανείς στον Άρη… Αποτελεί μια από τις χαμηλότερες, αλλά και την πιο ζεστή κατοικημένη περιοχή στον πλανήτη μας. Βρίσκεται στα σύνορα με την Ερυθραία σε υψόμετρο 125 μέτρων κάτω από το επίπεδο της θάλασσας. Η θερμοκρασία συχνά ξεπερνά τους 50o C! Μόνο οι Afar καταφέρνουν να επιβιώσουν σ’ αυτούς τους αφιλόξενους τόπους, αλλά ακόμη κι αυτοί ζουν μια ημινομαδική ζωή, αφού τα καλοκαίρια μετακινούνται στα βουνά.

355251
Ο ναός Abuna Yemata Guh είναι λαξευμένος σε μια σπηλιά καταμεσής ενός απόκρημνου βράχου που υψώνεται κατακόρυφα από τη γη. Είναι τρομακτική η αναρρίχηση μέχρι εκεί, αλλά το τοπίο και οι παλιές αγιογραφίες αξίζουν τον κόπο!

Δεν επιτρέπεται σε ανεξάρτητους ταξιδιώτες να επισκεφτούν το Βύθισμα του Danakil ασυνόδευτοι. Έτσι έπρεπε να χρησιμοποιήσω τις υπηρεσίες του ταξιδιωτικού πρακτορείου Ethio Travel and Tours (E.T.T.) και να ταξιδέψω με άλλους τουρίστες. Εκείνα τα τοπία αναμφισβήτητα άξιζαν τον κόπο… Είναι απίστευτο να βλέπει κανείς τους Afar να εξορύσσουν το αλάτι από το έδαφος με τον ίδιο τρόπο που το εξόρυσσαν κι οι πρόγονοί τους αιώνες πριν. Μέχρι σήμερα τα καραβάνια με τις καμήλες ταξιδεύουν επί πέντε μέρες από τα -125 μέτρα υψόμετρο μέχρι τα 2.100, για να πουλήσουν αυτό το πολύτιμο αγαθό στην πόλη του Mekele.

355252
Στο απόκοσμο Βύθισμα του Danakil, έναν από τους πιο αφιλόξενους τόπους στη γη, οι Afar εξορύσσουν το αλάτι εδώ και αιώνες…

Η Λίμνη Dallol είναι από μόνη της ένα αλλόκοτο αξιοθέατο… Τα πλούσια ορυκτά της περιοχής δημιουργούν μια πολύχρωμη παλέτα της φύσης! Το θειάφι δίνει το κίτρινο χρώμα, ο χαλκός δίνει τις κοκκινωπές αποχρώσεις, το μαγγάνιο δίνει το μωβ και το αλάτι στολίζει το τοπίο σα χιόνι με κατάλευκους, παράξενους σχηματισμούς. Το νερό ακούγεται από τη γη να κοχλάζει. Εκεί δε βάζει ούτε δαχτυλάκι κανείς, αφού αυτά τα υγρά έχουν μετατραπεί σε πανίσχυρα οξέα!

355253
Δε βρίσκομαι στον Πλανήτη Άρη… Στη Γη είμαι ακόμη! Αυτή είναι η παλέτα της φύσης στη Λίμνη Dallol!

[powerphot]

Το τοπίο γινόταν ακόμη πιο εξωπραγματικό όσο πλησιάζαμε ένα άλλο ιδιαίτερο μέρος του Άρη… ε, συγγνώμη, στη Γη είμαστε ακόμη! Ποτέ δε φανταζόμουν πως θα μπορούσα να βρεθώ τόσο κοντά στον κρατήρα ενός από τα πιο ενεργά ηφαίστεια στον κόσμο, το Irta’ale! Μπορούσαμε να δούμε τη λάβα που μετακινούνταν κι εκρήγνυτο. Μέσα στο απόλυτο σκοτάδι της περιοχής, η κοκκινωπή, καυτή λάβα έμοιαζε με ατελείωτα πυροτεχνήματα!

355254
Ποτέ δε φανταζόμουν πως θα μπορούσα να βρεθώ τόσο κοντά στον κρατήρα ενός από τα πιο ενεργά ηφαίστεια στον κόσμο, το Irta’ale!

Μετά από σχεδόν τρεις μήνες και 8.500 χιλιόμετρα εξερευνώντας αυτήν τη μοναδική χώρα, μπορώ μόνο να επιβεβαιώσω όσα είναι ήδη γνωστά για την Αιθιοπία. Ναι, οι παρενοχλήσεις είναι πολλές κι αρκετοί ντόπιοι δεν είναι φιλικοί. Δυστυχώς, συχνά κάνουν τους ξένους να αισθάνονται ανεπιθύμητοι. Γνωρίσαμε τουρίστες που βρήκαν επειγόντως πτήση για να φύγουν από την Αιθιοπία και να σώσουν τις διακοπές τους! Αν ψάχνει κανείς για μια χώρα όπου μπορεί να χαλαρώσει και ν’ απολαύσει τις διακοπές του, τότε σίγουρα η Αιθιοπία δεν είναι ο ιδανικός προορισμός. Αν, όμως, αναζητά την περιπέτεια και μια μοναδική κουλτούρα με βαθιές ρίζες στην αρχαιότητα, τότε η Αιθιοπία θα τον μαγέψει!

355255
Τα πάντα έχουν λαξευτεί στους βράχους στους μεσαιωνικούς ναούς της Lalibela.

[powerphot]

Όταν κάποιος μπαίνει στο Σουδάν από την Αιθιοπία, αμέσως καταλαβαίνει τη διαφορά… Οι δρόμοι είναι άδειοι. Δεν έχουν ούτε κόσμο ούτε ζώα, πράγμα που κάνει την οδήγηση παιχνιδάκι. Το τοπίο δεν είναι ορεινό και οι δρόμοι αποτελούνται από ατελείωτες ευθείες. Αυτό σημαίνει πως μπορούσαμε να καλύψουμε μεγαλύτερη απόσταση σε μια μέρα, οπότε φτάσαμε στο Χαρτούμ σε δυο μέρες.

357702
Ζωοπάζαρο στο Omdurman

Λέγεται πως το Χαρτούμ είναι το Ντουμπάι της Αφρικής. Την τελευταία δεκαετία αναπτύσσεται ταχέως και ουρανοξύστες ξεπηδούν από παντού. Παρόλ’ αυτά, μέρη όπως το Omdurman ή το Νησί Tuti, στη συμβολή του Λευκού και του Γαλάζιου Νείλου, δίνουν την αίσθηση ενός μεγάλου χωριού. Αυτή ήταν μια πολύ καλή εισαγωγή για ‘μας στη σουδανική κουλτούρα. Αποτελεί ένα ενδιαφέρον συνονθύλευμα αραβικής και αφρικανικής κουλτούρας. Αυτό ήταν εμφανές και στην κουζίνα… Κάθε μέρα το γιορτάζαμε με γύρους, φαλάφελ, ψητά κρέατα ή κουκιά! Φρέσκοι, φυσικοί χυμοί διατίθεντο παντού για να μας δροσίσουν.

357703
Μαγαζάκια που στύβουν φρέσκους χυμούς είναι συνηθισμένα στο Σουδάν… Αυτό ήταν μάνγκο!

Φεύγοντας απ’ την πρωτεύουσα, πήραμε το δρόμο προς τα βόρεια. Αρχικά επισκεφτήκαμε δυο κουσιτικούς ναούς στο αρχαίο Βασίλειο της Μερόης. Εκεί είδα για πρώτη φορά τους μεγαλοπρεπείς ναούς που ήταν αφιερωμένοι σε αρχαίες αιγυπτιακές ή κουσιτικές θεότητες. Οι ναοί με άφησαν άφωνο, ενώ οι απομακρυσμένες τοποθεσίες μέσα στην έρημο, έκαναν την εμπειρία ακόμη πιο μαγευτική.

357704
Ο κουσιτικός ναός στη Naqa, που ήταν μέρος του αρχαίου Βασιλείου της Μερόης, ήταν αφιερωμένος στην αιγυπτιακή θεότητα του Άμωνα.

[powerphot]

Οι περισσότεροι συνδέουν στο μυαλό τους τις πυραμίδες με την Αίγυπτο. Ωστόσο, πολύ περισσότερες πυραμίδες έχουν βρεθεί στο Σουδάν! Εκεί χτίζονταν από το 720 π.Χ. έως το 350 μ.Χ.. Δεν είναι τόσο μεγαλοπρεπείς όσο οι αντίστοιχες αιγυπτιακές, αλλά τ’ απομονωμένα τοπία είναι που τις κάνουν ιδιαίτερες. Καθώς ο ήλιος βασίλευε, εξερευνούσαμε τις Πυραμίδες της Μερόης χωρίς να υπάρχει τουρίστας στον ορίζοντα. Το πιο μαγευτικό, όμως, ήταν η ελεύθερη κατασκήνωση δίπλα στις πυραμίδες, που λούζονταν με το φως ενός ολόγιομου φεγγαριού!

357705
Πυραμίδες δε χτίζονταν μόνο στην Αίγυπτο. Η αλήθεια είναι πως πολύ περισσότερες έχουν βρεθεί στο Σουδάν! Οι πιο φημισμένες είναι αυτές της Μερόης.

Αφού θαυμάσαμε την παλιά, αποικιοκρατική αρχιτεκτονική της Atbara, κατευθυνθήκαμε δυτικά αφήνοντας για λίγο πίσω μας το Νείλο. Το Άγιον Όρος του Σουδάν, το Jebel Barkal, βρίσκεται στην Karima. Εκεί σώζονται και οι πιο άρτιες πυραμίδες, από τον 3ο αιώνα π.Χ.. Στο γειτονικό χωριό El Kurru επισκεφτήκαμε κάποιους εντυπωσιακούς βασιλικούς τάφους. Εκεί ήταν και το ιδανικό μέρος για να κατασκηνώσουμε στην όχθη του Νείλου και ν’ απολαύσουμε μια ωραία βραδιά δίπλα στο ποτάμι!

357706
Ο αρχαίος Τάφος του Βασιλιά Τεμένθη στο El Kurru

Κάναμε έναν κύκλο για να επισκεφτούμε την Παλιά Dongola, έναν εγκαταλειμμένο οικισμό σ’ ένα όμορφο, παραποτάμιο μέρος που κατοικούνταν από τον 7ο έως το 14ο αιώνα μ.Χ.. Κάποιες κολόνες, πλίνθινα μαυσωλεία και σπίτια στέκουν ακόμη στην άμμο. Δεν υπήρχε ψυχή τριγύρω κι αυτό έκανε την εξερεύνηση ακόμη πιο ενδιαφέρουσα!

357707
Η αμμοθύελλα έφερε αρκετή άμμο στο δρόμο προς την Παλιά Dongola.

[powerphot]

Στη νέα πόλη της Dongola φιλοξενηθήκαμε από μια σουδανική οικογένεια. Μας είχαν σα βασιλιάδες! Όταν προσπαθήσαμε να μην τους βάλουμε σε κόπο, η γυναίκα μας είπε σοβαρή πως σύμφωνα με τη σουδανική κουλτούρα, πρέπει να ταΐσουν τους μουσαφίρηδες, να τους ετοιμάσουν το μπάνιο και να τους προσφέρουν ένα μέρος για να ξεκουραστούν. Μας έκαναν να θυμηθούμε τη φιλοξενία των Ασιατών…

357708
Ακόμα κι όταν κανείς ρωτά για κατευθύνσεις, προκαλεί τις αρχαίες παραδόσεις φιλοξενίας των Σουδανών. Ένα πλούσιο πρωινό σερβιρίστηκε στο χωράφι: μακαρόνια, πατάτες, κουκιά, ντοματοσαλάτα, ψωμί, χουρμάδες και τσάι.

Εκεί η Κωνσταντίνα με αποχαιρέτησε κι έφυγε προς το Χαρτούμ, για να πετάξει πίσω στην Ελλάδα. Εγώ συνέχισα το ταξίδι μου βόρεια προς την Kerma, όπου βρίσκεται η Δυτική Deffufa. Θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα ανθρώπινα κατασκευάσματα στην Αφρική! Ήταν ένας πλινθόκτιστος ναός πάνω στον οποίο γίνονταν τελετές.

357709
Το Μαυσωλείο του Σεΐχη Ίντρις στο χωριό Quikkah

Ο ήσυχος δρόμος που διασχίζει την έρημο, με οδήγησε στη Wadi Halfa, μια κωμόπολη κοντά στα αιγυπτιακά σύνορα. Δυστυχώς, η βίζα μας δε μας επέτρεπε να μείνουμε στο Σουδάν περισσότερο από δυο ‘βδομάδες. Όπως και να ‘χει, απολαύσαμε ιδιαίτερα αυτήν τη χώρα κι ο σημαντικότερος λόγος γι’ αυτό ήταν οι κάτοικοί της. Θεωρούσαμε τους Γουινέζους το φιλικότερο λαό στην Αφρική, αλλά οι Σουδανοί φτάνουν σε άλλο επίπεδο! Ήξερα πως όλα θ’ άλλαζαν και θα γίνονταν πιο δύσκολα όταν θα περνούσα τα σύνορα της Αιγύπτου, αλλά έπρεπε να συνεχίσω…

357710
Το είχα ακούσει, αλλά τώρα δεν έχω καμιά αμφιβολία… Οι Σουδανοί είναι μακράν ο πιο φιλόξενος λαός στην Αφρική!

[powerphot]

Εδώ μπορείτε ν’ ακούσετε τη ζωντανή τηλεφωνική μου συνέντευξη από την Αίγυπτο στην εκπομπή “Saga” της Εύης Καρκίτη.
Μεταδόθηκε ζωντανά στις 14 Απριλίου 2016, 16:45 από το Πρακτορείο FM 104,9 (Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων).

Πρακτορείο FM 104,9, 14 Απριλίου 2016
357711 (http://madnomad.gr/main/wp-content/uploads/2016/04/Saga-104.9.mp3)

[powerphot]

Είναι γνωστό στους ταξιδιώτες πως η Αίγυπτος αποτελεί μια από τις πιο δύσκολες χώρες για να μπει κανείς με το δικό του όχημα… Από την εποχή των Φαραώ, οι Αιγύπτιοι φημίζονταν για την ανεπτυγμένη, για εκείνα τα χρόνια, και πολύπλοκη γραφειοκρατία τους. Το κράτος ευημερούσε χάρη στη βαριά φορολογία που πλήρωναν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι και ειδικά τα διερχόμενα καραβάνια. Μερικές χιλιετίες αργότερα φαίνεται πως δεν έχουν αλλάξει και πολλά. Η γραφειοκρατία παραμένει σχεδόν η ίδια, ενώ η βαριά φορολογία συνεχίζει να πέφτει σαν πέλεκυς σε όποιον θέλει να γευτεί το «δώρο του Νείλου»…

360236
Μετά από εξήμισι ώρες, κατάφερα να διασχίσω κάποια από τα δυσκολότερα σύνορα της Αφρικής και του κόσμου όλου. Ώρα ν’ απολαύσω τη βαρκάδα στα νερά του Νείλου…

Επί εξήμισι ώρες έτρεχα από γραφείο σε γραφείο για να βγάλω αιγυπτιακές πινακίδες για τη μοτοσυκλέτα μου, να πληρώσω φόρους, παράβολα για να μπω στο συνοριακό σταθμό, παράβολα για να βγω απ’ το συνοριακό σταθμό, παράβολα για να ελέγξουν τα μπαγκάζια μου, παράβολα για να ελέγξουν την υγεία μου (ποτέ δεν το έκαναν βέβαια) και οτιδήποτε άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς για να ξεζουμίσει έναν ταξιδιώτη… Ήταν η πρώτη φορά που έπρεπε να προμηθευτώ ντόπιες πινακίδες για το Μπαομπάμπη μου. Ποτέ δεν είχα χρειαστεί τόση ώρα για να διασχίσω σύνορα, αλλά όταν τα κατάφερα, ήμουν χαρούμενος. Άλλωστε, μόλις μέχρι πριν λίγα χρόνια, κάθε ταξιδιώτης έπρεπε να βάλει το όχημά του σε καράβι, που έκανε τρεις μέρες να φτάσει απ’ το Σουδάν στην Αίγυπτο. Τότε η διαδικασία ήταν πολύ πιο ακριβή και πολύπλοκη.

360237
Το Παλιό Παζάρι του Ασουάν

Η πρώτη μου στάση στην Αίγυπτο ήταν στο Abu Simbel. Οι πρώτοι ναοί που αντίκρισα στη χώρα, ήταν και οι πιο εντυπωσιακοί! Τα μεγαλοπρεπή κατασκευάσματα του Ραμσής του Β’ είχαν λαξευτεί στο βραχώδη λόφο μεταξύ του 1274 και του 1244 π.Χ.. Πιο πρόσφατα, οι ναοί κινδύνευαν από τα νερά της τεχνητής Λίμνης Nasser. Έτσι ολόκληρα τα κτίσματα έγιναν δύο χιλιάδες κομμάτια βάρους από δέκα έως σαράντα τόνους έκαστο! Η μεταφορά των ναών στο Abu Simbel ολοκληρώθηκε το 1968.

360238
Οι μεγαλοπρεπείς ναοί του Ραμσής του Β’ είχαν λαξευτεί στο βραχώδη λόφο μεταξύ του 1274 και του 1244 π.Χ.. Έπρεπε να μεταφερθούν ολόκληροι για να γλιτώσουν από τα νερά της τεχνητής Λίμνης Nasser!

[powerphot]

Συνήθως ακολουθούσα το Νείλο στην πορεία μου προς τα βόρεια. Εξερεύνησα τη γραφική πόλη του Ασουάν, το Kom Ombo (Όμβοι), το Edfu (Απολλινόπολις), την Esna (Λατόπολις) και το Λούξορ. Σε κάθε μου βήμα έμενα έκπληκτος όταν επισκεπτόμουν τους αρχαίους, αιγυπτιακούς ναούς και τάφους! Κάθε εκατοστό των μνημείων στολίζεται από εντυπωσιακά ανάγλυφα. Δε μπορούσα να πάψω να τα θαυμάζω και να φαντάζομαι πόσο μεγαλοπρεπής ήταν αυτός ο πολιτισμός, ένας από τους αρχαιότερους στον κόσμο. Προσπαθούσα να φανταστώ την ηλικία αυτών των μνημείων, αλλά είναι κάτι που δεν το χωρά ο νους… Πρόκειται για μοναδικά μνημεία που κατασκευάστηκαν τρεις, τέσσερις, μέχρι και πέντε χιλιάδες χρόνια πριν!

360239
Ο μεγαλοπρεπής Ναός του Λούξορ στις αρχαίες Θήβες συνδεόταν με τους ναούς του Καρνάκ μέσω της Λεωφόρου των Σφιγγών, μήκους τριών χιλιομέτρων.

Στο Λούξορ αποφάσισα να δοκιμάσω κάτι μοναδικό… Η Magic Horizon ανέλαβε να μ’ ανεβάσει στους ουρανούς μέσα σ’ ένα αερόστατο, πετώντας πάνω απ’ το Νείλο και τα μεγαλοπρεπή μνημεία των αρχαίων Θηβών! Πρώτη φορά έμπαινα σε αερόστατο κι ήταν αξέχαστη εμπειρία. Η πτήση ήταν τόσο ήσυχη… Ούτε που κατάλαβα πότε απογειωθήκαμε. Ξαφνικά είδα πως η Γη βρισκόταν αρκετά μέτρα κάτω απ’ τα πόδια μου! Δε φορούσα κράνος ή ζώνη ασφαλείας. Δεν καθόμουν καν. Στεκόμουν όρθιος σ’ ένα καλάθι κι ένιωθα απολύτως ελεύθερος καταμεσής τ’ ουρανού!

360240
Η Magic Horizon ανέλαβε να μ’ ανεβάσει στους ουρανούς μέσα σ’ ένα αερόστατο, πετώντας πάνω απ’ το Νείλο και τα μεγαλοπρεπή μνημεία των αρχαίων Θηβών!

Επισκέφτηκα τα Δένδαρα για να θαυμάσω ακόμη έναν εντυπωσιακό ναό από την εποχή των Φαραώ. Κάπου εκεί ξεκίνησαν οι μπελάδες μου με την αιγυπτιακή αστυνομία, που δε θα τελείωναν μέχρι να βγω από τη χώρα, περίπου δυο μήνες αργότερα… Συνήθως με αντιμετώπιζαν είτε ως τρομοκράτη είτε ως V.I.P.. Όταν στάθμευσα τη μοτοσυκλέτα μου στο Κάιρο και κλείδωσα το κράνος μου εκεί, κάποιοι ασφαλίτες κατέστρεψαν την ενδοεπικοινωνία της Sena, αφού νόμιζαν πως είναι βόμβα!!! Πέρασα ατελείωτες ώρες σε αστυνομικά τμήματα για ανάκριση, ενώ πολλές φορές με συνόδευαν όταν οδηγούσα ή ακόμη κι όταν περπατούσα! Ποτέ δεν πέρασα τόσο χρόνο με αστυνομικούς σε άλλη χώρα…

360241
Άλλη μια φορά με πέρασαν για τρομοκράτη… Όταν το κράνος μου ήταν κλειδωμένο στη μοτοσυκλέτα, κάποιοι «ταλαντούχοι», Αιγύπτιοι ασφαλίτες κατέστρεψαν την ενδοεπικοινωνία της Sena, αφού τη θεώρησαν βόμβα!!!

[powerphot]

Έφτασα στο Κάιρο αφού επισκέφτηκα το Μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου, το πρώτο χριστιανικό μοναστήρι που δημιουργήθηκε στον κόσμο. Το Κάιρο έχει τόσες ενδιαφέρουσες γειτονιές, που μια ‘βδομάδα δεν είναι αρκετή για να τις εξερευνήσει κανείς! Η επόμενή μου στάση ήταν στην ατμοσφαιρική Αλεξάνδρεια. Αυτή ήταν μια σπουδαία στιγμή για ‘μένα… Μετά από δυόμισι χρόνια αντίκρισα ξανά τη Μεσόγειο! Την είχα αποχαιρετήσει στο Μαρόκο. Έκτοτε διέσχισα τις αχανείς ερήμους και τις σαβάνες της Αφρικής, χώθηκα στις πυκνές της ζούγκλες, ανέβηκα στα βουνά της, έφτασα στο νοτιότερο άκρο της ηπείρου και βγήκα ξανά αλώβητος στη Μεσόγειο! Κάπου εδώ ένας τεράστιος κύκλος κλείνει…

360242
Αυτός ο δερβίσης περιστρεφόταν αδιάκοπα σα σβούρα επί είκοσι λεπτά, ενώ συγχρόνως έκανε κινήσεις ακριβείας στο καραβάν σεράι Al-Ghouri! Απορούσα πώς στεκόταν στα πόδια του μετά απ’ αυτό…

Ένα από τα μέρη που ονειρευόμουν να επισκεφτώ, παρόλο που ήταν πολύπλοκο κι εκτός της διαδρομής μου, ήταν η μυστικιστική Όαση της Σίβα! Πέρασα από το El Alamein και τη Marsa Matruh, όπου απόλαυσα το πρώτο μου μπάνιο στη θάλασσα για το 2016 κι ήταν στα τιρκουάζ νερά της Μεσογείου. Η Όαση της Σίβα βρίσκεται περίπου 300 χιλιόμετρα απ’ την ακτή, καταμεσής της ερήμου, δίπλα στα σύνορα με τη Λιβύη. Είναι ένας απομακρυσμένος, γαλήνιος παράδεισος. Τα φοινικοδάση και οι φυσικές πηγές αποτελούσαν καταφύγιο για τους ταξιδιώτες της ερήμου από τ’ αρχαία χρόνια. Εκεί πήγε κι ο Αλέξανδρος για να επισκεφτεί το σπουδαίο Μαντείο του Άμωνα, όπου οι ιερείς τον αναγνώρισαν ως υιό του θεού. Το Shali Lodge μου προσέφερε μια άνετη διαμονή, αλλά και προστασία απ’ τη ζέστη. Οι χοντροί τοίχοι του παραδοσιακού, πολυτελούς ξενώνα, φτιαγμένοι από λάσπη, έκαναν θαύματα! Την υπόλοιπη ώρα δροσιζόμουν στις φυσικές πηγές, βλέποντας τους φοίνικες πάνω απ’ το κεφάλι μου…

360243
Το Shali Lodge αποτελείται από χοντρούς τοίχους που είναι χτισμένοι με πέτρες, λάσπη και αλάτι. Έτσι κρατούσαν οι αυτόχθονες τα σπίτια τους δροσερά και μέχρι σήμερα η παράδοση αυτή κάνει θαύματα!

Ήταν ώρα να ξεκινήσω τη δυσκολότερη και σπουδαιότερη αποστολή που έπρεπε να φέρω εις πέρας στην Αίγυπτο… Έπρεπε να διασχίσω τη Διώρυγα του Σουέζ, για να φτάσω στη Χερσόνησο του Σινά. Αυτό απαγορεύεται για τις μοτοσυκλέτες για λόγους που μόνο οι άκρως μυστικές υπηρεσίες της Αιγύπτου γνωρίζουν! Υπάρχουν αρκετές φασαρίες με τους αντάρτες στο Βόρεια Σινά, όπου ούτως ή άλλως δε θα πλησίαζα. Το Νότιο Σινά, ωστόσο, είναι ασφαλές και μαγευτικό. Δεν ήταν μόνο πως ήθελα να επισκεφτώ την περιοχή. Έπρεπε να την επισκεφτώ για να συνεχίσω το οδοιπορικό μου. Άλλος τρόπος να φτάσω στη Μέση Ανατολή δεν υπήρχε! Γι’ αυτό αγωνιζόμουν επί ένα μήνα να μου δώσουν ειδική άδεια για να διασχίσω την άτιμη Διώρυγα του Σουέζ. Τελικά κατάφερα να συνεχίσω το ταξίδι μου προς την Ανατολή χάρη σε κάποιους καταπληκτικούς, ντόπιους μοτοσυκλετιστές…

360244
Έτσι ξεκίνησε η Αραβική Άνοιξη στην Αίγυπτο. Είναι κρίμα που αποδείχτηκε φθινόπωρο…

[powerphot]

Ένα προσκύνημα στο ιστορικό, ελληνορθόδοξο Μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης ήταν απαραίτητο μετά από τέτοια επιτυχία! Οι φιλικοί μοναχοί με καλωσόρισαν κι έγινα μέρος της μοναστικής κοινότητας για λίγες μέρες. Ανέβηκα στην Αγία Κορυφή του Όρους Σινά, όπου χριστιανοί, μουσουλμάνοι και ιουδαίοι πιστεύουν πως ο Θεός παρέδωσε εκεί τις Δέκα Εντολές στο Μωυσή. Ένιωθα την ιερότητα του τόπου σε κάθε μου βήμα και ήμουν ευγνώμων που κατάφερα να φτάσω εκεί.

360245
To ιστορικό, ελληνορθόδοξο Μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης φιλοξενεί μια από τις παλαιότερες μοναστικές κοινότητες του κόσμου που λειτουργεί αδιάκοπα. Εκεί φυλάσσεται μια πολύτιμη συλλογή μεσαιωνικών χειρογράφων, η δεύτερη μεγαλύτερη, μετά από αυτήν του Βατικανού.

Μερικές εγκόσμιες απολαύσεις στην Ερυθρά Θάλασσα ήταν το τελευταίο πράγμα που χάρηκα στην Αίγυπτο. Επέλεξα τη μικρή, μποέμικη κωμόπολη του Dahab, που περιβάλλεται από τα πιο όμορφα υποθαλάσσια τοπία που έχω δει! Είναι παράδεισος για δύτες, αλλά και για όσους θέλουν ν’ απολαύσουν το τοπίο με μια μάσκα κι έναν αναπνευστήρα. Η Dive Urge ήταν η καταδυτική εταιρεία που ανέλαβε να με ξεναγήσει στα θαύματα αυτά της φύσης. Ο βυθός της θάλασσας ήταν γεμάτος κοράλλια και πολύχρωμα, εξωτικά ψάρια. Ένιωθα σα να πρωταγωνιστώ σε ντοκιμαντέρ!

360246
Το βόρειο κομμάτι της Ερυθράς Θάλασσας θεωρείται παράδεισος για τους δύτες, εξαιτίας των κοραλλιών και των πολύχρωμων, εξωτικών ψαριών του. Είναι σίγουρα ένα από τα πιο όμορφα υποθαλάσσια τοπία που ‘χω δει!

Μετά από δυο μήνες και 5.650 χιλιόμετρα στην Αίγυπτο, μπορώ με σιγουριά να πω ότι άξιζε τον κόπο και τα προβλήματα που αντιμετώπισα. Έκανα αρκετούς φίλους σ’ όλη τη χώρα, που με βοηθούσαν σε κάθε μου βήμα. Ήξερα πως η Αίγυπτος αποτελεί μια από τις δυσκολότερες χώρες στον κόσμο για να μπει κανείς με το δικό του όχημα. Ωστόσο, είναι εύκολο, φθηνό κι απολαυστικό να την επισκεφτεί κανείς με αεροπλάνο. Στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας η ασφάλεια δεν αποτελεί πια πρόβλημα, ενώ υπάρχει μια τεράστια ποικιλία αξιοθέατων: μεγαλοπρεπή, αρχαία μνημεία, εξωτικές παραλίες, μαγικές έρημοι, δροσερές οάσεις, ο ατμοσφαιρικός Νείλος και άλλα…

360247
Στην Αίγυπτο γιόρτασα χίλιες «τρελές» μέρες στους δρόμους της Αφρικής!

[powerphot]

Εδώ μπορείτε ν’ ακούσετε την τηλεφωνική μου συνέντευξη από την Αίγυπτο στην εκπομπή του Γιώργου Ψάλτη.
Μεταδόθηκε ζωντανά στις 2 Μαΐου 2016, 9:45 από το Real FM 97,8.


360248 (http://madnomad.gr/main/wp-content/uploads/2016/05/RealFM.mp3)

[powerphot]

Τρία χρόνια πέρασαν από τότε που αποχαιρέτησα συγγενείς και φίλους στη Θεσσαλονίκη. Έκτοτε εξερεύνησα 39 χώρες, κυρίως στην Αφρική, μ’ ένα μικρό και ταπεινό Honda XR 250, μια μοτοσυκλέτα 20 ετών, που την ανακατασκεύασα, την τροποποίησα και την ονόμασα «Μπαομπάμπη». Ξεκίνησα αυτό το ταξίδι με τη Χριστίνα Πεφάνη, συνέχισα μόνος, γνώρισα τη Στέλλα Φωτακάκη, έκανα εκατοντάδες νέους φίλους σ’ όλο τον κόσμο, εργάστηκα στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, ένιωσα σα στο σπίτι μου σε χώρες τις οποίες ούτε που φανταζόμουν πως θα επισκεπτόμουν, κοιμήθηκα στο ύπαιθρο, σε πολυτελείς βίλες με πισίνα, σε αστυνομικά τμήματα, κατάφερα να περάσω από 310 μπλόκα της αστυνομίας και του στρατού, έπαθα ελονοσία, θεραπεύτηκα, μ’ έκλεψαν, με βοήθησαν, αντίκρισα τα μεγαλύτερα άγρια ζώα της Αφρικής πάνω από τη σέλα της μοτοσυκλέτας μου, χάθηκα στις χαοτικές της πόλεις, χάρηκα εκτός δρόμου οδήγηση, έπεσα, σηκώθηκα, απόλαυσα την περιπέτεια, φιλοξενήθηκα από μαύρους Αφρικανούς, από λευκούς Αφρικανούς, από μιγάδες και τελικά νιώθω πολύ πλουσιότερος. Μη με παρεξηγήσετε, τα οικονομικά μου είναι ανέκαθεν φτωχικά, αλλά η ψυχή και το μυαλό μου είναι πολύ πιο βαρυφορτωμένα απ’ ότι τρία χρόνια πριν. Αυτό το ταξίδι μου προσέφερε ανεκτίμητες σπουδές και εμπειρίες που κανένα πανεπιστήμιο δε θα μπορούσε να μου προσφέρει. Φυσικά, οφείλω να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου όλους αυτούς τους εκατοντάδες ανθρώπους που με βοήθησαν να πάω ένα βήμα παραπέρα και να φέρω εις πέρας την αποστολή μου.

Αφού ολοκλήρωσα τις περιπέτειές μου στην Αφρική, συνέχισα στη Μέση Ανατολή. Οι μόνες δύο χώρες που ήταν εφικτό να επισκεφτώ ήταν η Ιορδανία και το Ισραήλ. Δυστυχώς, είναι αδύνατον να επιστρέψω οδικώς στην Ελλάδα, λόγω του πολέμου στη Συρία και το Ιράκ. Πρέπει να μεταφέρω τη μοτοσυκλέτα μου με καράβι από τη Haifa του Ισραήλ στο Λαύριο. Εν τω μεταξύ, θα πετάξω στην Αθήνα για να παραλάβω το Μπαομπάμπη μου στην ώρα του.

361525

Μετά από τρία χρόνια, θα χαρώ πολύ να σας ξαναδώ στην άφιξή μου στην Ελλάδα. Τη Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016, μπορούμε να ξανασυναντηθούμε στην Αθήνα! Θα είμαι στο χώρο στάθμευσης του Θεάτρου του Λυκαβηττού στις 20:00. Εκεί μπορούμε ν’ απολαύσουμε μια όμορφη βραδιά με ιστορίες από την Αφρική… Παλιοί και νέοι φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι, είστε όλοι ευπρόσδεκτοι!

Στη Θεσσαλονίκη θα φτάσω την Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016. Το σημείο συνάντησης δε θα μπορούσε να είναι άλλο από εκείνο όπου αποχαιρετιστήκαμε. Θα τα πούμε, λοιπόν, στο Λευκό Πύργο στις 20:00!

[foogr01]

Welcome home :beer:

[JVR]

Καλώς ηρθες!Πάντα δυνατός γιά ακόμη περισσότερα!Ευχαριστώ για όλα πού μας εδωσες!

[Nicolas]

Welcome home
και μια φωτο με το παιδι του Στεργιου,
361551 361552

[Vrasidas]

Ηλία καλώς ήλθες !! ... μετά την ανάπαυλα, έχω περιέργεια σε ποιά μέρη του πλανήτη θα αναζητήσεις ξανά τροφή για την ψυχή σου .... Να είσαι πάντα έτσι, γερός και Άνθρωπος ... ! :a23::a23::a23:

[mikes]

Ηλία καλώς ήλθες !! ... μετά την ανάπαυλα, έχω περιέργεια σε ποιά μέρη του πλανήτη θα αναζητήσεις ξανά τροφή για την ψυχή σου .... Να είσαι πάντα έτσι, γερός και Άνθρωπος ... ! :a23::a23::a23:
εχει ακομα να κανει απω ανατολη (Σιβηρια Κινα), λατινικη αμερικη, και αυστραλια...

[Vrasidas]

εχει ακομα να κανει απω ανατολη (Σιβηρια Κινα), λατινικη αμερικη, και αυστραλια...



.... κάτι μου λέει ότι ο πλανήτης μας είναι ΠΟΛΥ μικρός τελικά .... :D

[sugariasgeorge]

welome back Ηλια!!!!:beer:

[Coyote.V]

Την δευτέρα θέλω να πάω στην συνάντηση στο πάρκινγκ του Λυκαβηττού, θα πάει και κανείς άλλος από εδώ ;

[Vrasidas]

Την δευτέρα θέλω να πάω στην συνάντηση στο πάρκινγκ του Λυκαβηττού, θα πάει και κανείς άλλος από εδώ ;

+1 ...

[Coyote.V]

+1 ...

Θα με γνωρίσεις εύκολα, η πρώτη σκέψη που θα κάνεις όταν με δεις είναι: τι θέλει ο κοντός τέτοια μηχανή; (βααντέρο).. μετά έλα μίλα μου, εγώ θα είμαι
Τάσος : )

[Vrasidas]

[QUOTE=Coyote Z750s;2767650]Θα με γνωρίσεις εύκολα, η πρώτη σκέψη που θα κάνεις όταν με δεις είναι: τι θέλει ο κοντός τέτοια μηχανή; (βααντέρο).. μετά έλα μίλα μου, εγώ θα είμαι
Τάσος : )[/QUOTE

Κινέζικο μαύρο παπί με παρμπρίζ ... χαχαχαχα

[Coyote.V]

Θα τα πούμε εκεί λοιπόν !

[headbanger]

καλώς επέστρεψες πίσω τρελέ νομάδα! να ξέρεις οι εμπειρίες σου και το υλικό σου αποτελούν έμπνευση για πολλούς. μπορεί να μην έχουμε την ιδιοσυγκρασία να φύγουμε για 3 χρόνια, αλλά το πάθος για απόκτηση καινούργιων εμπειριών πάνω σε μια μοτοσυκλέτα καλά κρατεί

[powerphot]

Κι εγώ που νόμιζα ότι τελειώσαμε για φέτος...... :p :lol:

[powerphot]

Αφού βγήκα από την Αίγυπτο, διέσχισα τα 15 χιλιόμετρα ακτής που σήμερα ανήκουν στο Ισραήλ και μπήκα κατευθείαν στην Ιορδανία. Όλη μέρα διέσχιζα σύνορα. Πρώτη φορά πέρασα τέσσερις συνοριακούς σταθμούς σε μια μέρα. Ούτως ή άλλως, σχεδίαζα να επιστρέψω στο Ισραήλ. Η Ιορδανία ήταν η μόνη παράκαμψη που μπορούσα να κάνω στη Μέση Ανατολή. Η Στέλλα Φωτακάκη, μηχανόβια από κούνια, βρισκόταν στη σέλα μου για να εξερευνήσουμε μαζί την Ιορδανία και τον καταπληκτικό λαό της!

364848
Ωχ, κάποιος μου έκλεψε το Μπαομπάμπη! Όχι, εντάξει, αυτή είναι η Στέλλα…

Στην Aqaba είχαμε ήδη την πρώτη μας ευχάριστη έκπληξη από τους Ιορδανούς. Ο Σπύρος προσφέρθηκε να μας φιλοξενήσει μέσω του CouchSurfing, αλλά δε μπορούσαμε να φανταστούμε τι θα επακολουθούσε… Μείναμε έκπληκτοι όταν η οικογένειά του μας καλωσόρισε στα ελληνικά! Προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει και τότε άρχισαν να μας εξηγούν την ιστορία τους…

364849
Τα δροσερά αναψυκτικά που πωλούνται στο δρόμο είναι ό,τι πρέπει για να καταπολεμήσει κανείς τη ζέστη…

Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού που ζει σήμερα στην Ιορδανία είναι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες, που καταδιώχθηκαν εκεί όταν το Ισραήλ άρχισε να καταλαμβάνει την Παλαιστίνη το 1948. Η Ιορδανία είναι μέχρι σήμερα ιδιαίτερα φιλόξενη στους πρόσφυγες από τις ταραγμένες, γειτονικές της χώρες. Οι γονείς του Σπύρου, όπως αρκετοί άλλοι Παλαιστίνιοι που γνωρίσαμε, σπούδαζαν στην Ελλάδα. Ταξιδεύουν στην Παλαιστίνη σχεδόν κάθε χρόνο και πάντα ονειρεύονται να επισκεφτούν ξανά την Ελλάδα. Γεννήθηκαν ελληνορθόδοξοι και χαρήκαμε πολύ που ήμασταν μαζί τους τις ημέρες του ελληνικού Πάσχα, οπότε το γιορτάσαμε όλοι μαζί. Πήγαμε στο σπίτι τους σαν ξένοι και φύγαμε σα μέλη της οικογένειάς τους. Έτσι μας έκαναν να νιώθουμε…

364850
Γιορτάζοντας το ελληνορθόδοξο Πάσχα με την οικογένεια του Σπύρου!

[powerphot]

Κοντά στην Aqaba βρίσκεται η Έρημος του Wadi Rum. Το να καβαλά κανείς δικάβαλο στην άμμο μ’ ένα σωρό μπαγκάζια, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ευτυχώς, βρήκαμε σύντομα ένα απίθανο μέρος για να κατασκηνώσουμε ελεύθερα, μπροστά στο Φαράγγι Khazali! Αφήσαμε μερικά από τα πράγματά μας εκεί και πήγαμε να εξερευνήσουμε την έρημο με το Μπαομπάμπη. Τα φαράγγια και οι φυσικές γέφυρες που σχηματίζονται από τα βράχια είναι εντυπωσιακά. Ωστόσο, το πιο σαγηνευτικό ήταν η ήσυχη νύχτα κάτω από έναν ουρανό γεμάτο αστέρια, που εκτείνονταν πάνω από την αχανή έρημο…

364851
Είναι αξέχαστη εμπειρία να εξερευνά κανείς την Έρημο του Wadi Rum μ’ ένα enduro και να κατασκηνώνει ελεύθερα στα φαράγγια της!

Κατευθυνθήκαμε βόρεια μέσω της Οδού του Βασιλέα. Σήμερα είναι μια επαρχιακή, γραφική διαδρομή. Παλαιότερα ήταν ο δρόμος που συνέδεε τα τρία αρχαία βασίλεια της περιοχής. Μέσω αυτού ταξίδευαν καραβάνια εμπόρων, προσκυνητές, αλλά και στρατιές εισβολέων. Ανεβήκαμε μέχρι τα 1.600 μέτρα υψόμετρο, όπου τα βουνά είναι πράσινα και δροσερά. Εκεί βρίσκονται ενδιαφέροντα μεσαιωνικά κάστρα, όπως του Shobak και του Karak.

364852
Η αρχαία Οδός του Βασιλέα περνά απ’ ορεινά βοσκοτόπια, ρωμαϊκά ερείπια, κάστρα των Σταυροφόρων και βιβλικά προσκυνήματα. Αυτό είναι το Κάστρο Shobak, που χτίστηκε το 1115 από το βασιλιά των Σταυροφόρων Βαλδουίνο τον Α’.

Από τα υψίπεδα της Ιορδανίας, κατεβήκαμε στο χαμηλότερο σημείο της χώρας και ολόκληρης της γης! Η Νεκρά Θάλασσα, που είναι λίμνη στην πραγματικότητα, βρίσκεται περίπου 408 μέτρα κάτω από το επίπεδο της θάλασσας. Το αστείο είναι πως όταν σταματά κανείς στο δρόμο στο επίπεδο της θάλασσας, έχει πανοραμική θέα στη γύρω περιοχή που εκτείνεται εκατοντάδες μέτρα χαμηλότερα! Η ζέστη εκεί ήταν αποπνικτική… Βρήκαμε μια απομονωμένη παραλία για να δροσιστούμε. Η Νεκρά Θάλασσα έχει το δεύτερο αλμυρότερο νερό στον κόσμο, με περιεκτικότητα άλατος 31%. Έχει πλάκα να κολυμπά κανείς εκεί… Επιπλέαμε όπως ποτέ πριν! Το νερό περιέχει επίσης πολλά ευεργετικά ορυκτά, που του δίνουν μια λιπαρή όψη και αίσθηση. Αυτό το νερό δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να πάει στα μάτια ή σε πληγές. Διαφορετικά, θα είναι επώδυνο!

364853
Η Νεκρά Θάλασσα, που βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο της γης, έχει περιεκτικότητα άλατος 31% κι αυτό σε κάνει να επιπλέεις όπως ποτέ πριν!

[powerphot]

Στο Amman, την πρωτεύουσα της Ιορδανίας, είχαμε τη χαρά να συναντήσουμε αρκετά μέλη της μικρής μοτοσυκλετιστικής κοινότητας. Η Ιορδανία ήταν μια χώρα όπου οι μοτοσυκλέτες απαγορεύονταν μέχρι πριν πέντε χρόνια περίπου! Από τότε που επιτράπηκαν, οι αντιπροσωπείες μοτοσυκλετών ξεφύτρωσαν σα μανιτάρια: Honda, Yamaha, KTM, BMW, Harley-Davidson, Indian και άλλες μάρκες… Η Στέλλα δανείστηκε μια Yamaha TW200 και οι νέοι μας φίλοι μας οδήγησαν στους χωματόδρομους των γειτονικών δασών. Ήταν μια όμορφη μέρα με τις μοτοσυκλέτες!

364854
Η Στέλλα δανείστηκε μια Yamaha TW200 και χωθήκαμε στα δάση με τους ντόπιους μοτοσυκλετιστές που γνωρίσαμε!

Αφιερώσαμε μερικές μέρες για να εξερευνήσουμε την περιοχή γύρω απ’ το Amman. Η παλιά πόλη του Salt ήταν αυτή που μας άρεσε περισσότερο. Φυσικά, δε θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τη Γέρασα (Jerash), όπου σώζεται μια από τις καλύτερα διατηρημένες ρωμαϊκές πόλεις. Ενδιαφέρον είχε και η αρχαία Μήδαβα (Madaba) με τα σπουδαία μωσαϊκά της από τη βυζαντινή εποχή. Κάπου εκεί η Στέλλα έπρεπε να πετάξει για λίγο πίσω στην Ελλάδα, οπότε ολοκλήρωσα την περιήγηση της Ιορδανίας μονάχος.

364855
Η αρχαία Μήδαβα (Madaba) φημίζεται για τα σπουδαία μωσαϊκά της από τη βυζαντινή εποχή. Το συγκεκριμένο είναι εμπνευσμένο από την τραγωδία «Ιππόλυτος» του Ευριπίδη.

Ήταν ώρα να κατευθυνθώ ανατολικά και να εξερευνήσω την έρημο. Βρισκόμουν πολύ κοντά στη Συρία, το Ιράκ και τη Σαουδική Αραβία, αλλά δυστυχώς δε μπορούσα να επισκεφτώ κανένα απ’ αυτά τα κράτη είτε λόγω πολέμων είτε λόγω ισλαμικού φονταμενταλισμού… Επισκέφτηκα κάποια μεσαιωνικά κάστρα, όπως το Kharana και το Azraq, όπου είχε τη βάση του το 1917 ο θρυλικός Λόρενς της Αραβίας, όταν οργάνωνε την Αραβική Επανάσταση κατά των Τούρκων. Αυτό, όμως, που μ’ άφησε άφωνο ήταν το καραβάν σεράι, χαμάμ και κυνηγετικό καταφύγιο στο Amra… Είναι γεμάτο ζωηρές τοιχογραφίες του 8ου αιώνα, που απεικονίζουν κρασί και γυναίκες, ακόμη και γυμνές! Φανταστείτε πως το ισλάμ απαγορεύει την απεικόνιση οποιουδήποτε ζωντανού όντος, αλλά και την κατανάλωση αλκοόλ. Παρόλ’ αυτά, φαίνεται πως ο Αυτοκράτορας Ουαλίντ ο Α’ (705 – 715) βρήκε ένα απομονωμένο μέρος για να εκφραστεί ελεύθερα και να περάσει καλά με τους φίλους του…

364856
Το ισλάμ απαγορεύει την απεικόνιση οποιουδήποτε ζωντανού όντος, αλλά το καραβάν σεράι Amra είναι γεμάτο ζωηρές τοιχογραφίες του 8ου αιώνα που απεικονίζουν κρασί και γυναίκες, ακόμη και γυμνές!

[powerphot]

Στην έρημο απόλαυσα κάποιες καταπληκτικές, αληθινές εκτός δρόμου διαδρομές. Το έδαφος ήταν συνήθως πετρώδες, αλλά μπορούσα ν’ ανεβοκατεβαίνω τους λόφους και να χαράζω τη δική μου πορεία, έτσι όπως μου αρέσει! Μετά από μερικές ώρες έφτασα στο Κάστρο Tuba. Το κτίσμα δεν ήταν τόσο εντυπωσιακό, αλλά το απόλαυσα περισσότερο από κάθε άλλο κάστρο λόγω της απομονωμένης τοποθεσίας του. Δεν υπήρχε ψυχή στον ορίζοντα. Αποφάσισα να στήσω το αντίσκηνό μου στην αυλή του κάστρου. Πριν δεκατρείς αιώνες φιλοξενούσε καραβάνια με καμήλες που μετέφεραν λιβάνι. Τώρα φιλοξενεί μονάχα περιστασιακά κάποιους μυστήριους ταξιδευτές που κυνηγούν την περιπέτεια…

364857
Απόλαυσα κάποιες καταπληκτικές, αληθινές εκτός δρόμου διαδρομές στην έρημο!

Άφησα για το τέλος την παγκοσμίως γνωστή αρχαία πόλη της Πέτρας, επειδή δεν ήμουν σίγουρος αν άξιζε να την επισκεφτώ. Αποτελεί τον ακριβότερο για να επισκεφτεί κανείς αρχαιολογικό χώρο στον κόσμο που έχω ακούσει. Ένα ημερήσιο εισιτήριο για τους ξένους κοστίζει 65 ευρώ! Φιλοξενήθηκα από κάποιους Βεδουίνους ακριβώς δίπλα στην αρχαία πόλη των Ναβαταίων. Οι Ναβαταίοι εδραιώθηκαν στην περιοχή κι ανέπτυξαν ένα λαμπρό πολιτισμό, όχι επειδή είχαν ισχυρό στρατό, αλλά επειδή ήξεραν πώς να διαχειριστούν το πολύτιμο ύδωρ στην κατάξερη έρημο.

364858
Μετά από μια σύντομη πεζοπορία από τη Μικρή Πέτρα, μέσω όμορφων τοπίων, φτάνει κανείς στο Μοναστήρι. Χτίστηκε τον 3ο αιώνα π.Χ. ως μαυσωλείο των Ναβαταίων και είναι μεγαλύτερο από το περιβόητο Θησαυροφυλάκιο!

[powerphot]

Μένει αναμφισβήτητα αξέχαστη η στιγμή που καθώς περπατά κανείς στο βαθύ φαράγγι, αντικρίζει ξαφνικά τη μεγαλοπρεπή πρόσοψη του Θησαυροφυλακίου! Εξίσου εντυπωσιακό είναι να το θαυμάζει κανείς από την κορυφή του φαραγγιού. Αφιέρωσα τέσσερις μέρες πεζοπορίας στην περιοχή για να εξερευνήσω τα φαράγγια, τους λόφους, τους ναούς, τα μαυσωλεία και τα σπήλαια, όπου μερικοί Βεδουίνοι κατοικούν μέχρι σήμερα. Η Πέτρα είναι σίγουρα ένας ενδιαφέρων προορισμός, αλλά για να πω την αλήθεια, δε νομίζω πως αξίζει τελικά ένα τόσο ακριβό εισιτήριο, για κάποιον που ταξιδεύει οικονομικά. Άλλωστε, έχω επισκεφτεί παρόμοια, μεγαλοπρεπή μνημεία στην Αίγυπτο, που είναι ακόμη πιο εντυπωσιακά και τα εισιτήριά τους έχουν πιο λογικές τιμές.

364859
Μερικά σπήλαια στην Πέτρα κατοικούνται εδώ και αιώνες από τους Βεδουίνους (και τα κατσίκια τους!).

Μετά από σχεδόν ένα μήνα και 2.000 χιλιόμετρα στη μικρή, αλλά ενδιαφέρουσα Ιορδανία, έφαγα τον τελευταίο μου κιουνεφέ (σιροπιαστό γλυκό με μπόλικο τυρί και φιστίκια) και κίνησα για το Ισραήλ και την Παλαιστίνη. Η Ιορδανία με μάγεψε κυρίως λόγω του φιλόξενου λαού της. Ήταν ένα χαλαρωτικό διάλειμμα ανάμεσα σε δυο χώρες που δύσκολα τις περιηγείται κανείς με τ’ όχημά του: την Αίγυπτο και το Ισραήλ…

364860
Τρώγοντας τον τελευταίο μου κιουνεφέ στην Ιορδανία με το μικρό μου φίλο… Μου λείπει ήδη!

[bulmont]

Κρίμα που δεν γίνεται να μπείς στην Σ. Αραβία..............................................:sick:

Θα σου ετοίμαζα υποδοχή ΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!



Καλή συνέχεια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!:beer::beer::beer:

[powerphot]

Κρίμα που δεν γίνεται να μπείς στην Σ. Αραβία..............................................:sick:

Θα σου ετοίμαζα υποδοχή ΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!



Καλή συνέχεια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!:beer::beer::beer:


Τα παραπάνω είναι κάποια.... παραλειπόμενα από το 3χρονο ταξίδι. Ο Ηλίας έχει επιστρέψει από τις 27-6-2016. :wave2:

[bulmont]

Τα παραπάνω είναι κάποια.... παραλειπόμενα από το 3χρονο ταξίδι. Ο Ηλίας έχει επιστρέψει από τις 27-6-2016. :wave2:


Το γνωρίζω, οχρόνος που χρησιμοποίησα ήταν λάθος....

Θα 'πρεπε να γράψω ''κρίμα που δεν γινόταν να μπείς.......''


:beer:

[powerphot]

Εδώ μπορείτε να δείτε ένα ρεπορτάζ για την ολοκλήρωση του mad about Africa, που προβλήθηκε στα δελτία ειδήσεων του Alpha στις 10 Ιουλίου 2016, 19:45


https://vimeo.com/174133717

368881 (https://vimeo.com/174133717)

[powerphot]

Κάθε ταξιδιώτης γνωρίζει πως για να μπει ή να βγει από το Ισραήλ (πρώην Παλαιστίνη) πρέπει να περάσει μια διαδικασία που ίσως να είναι δύσκολη, ειδικά αν κάνει ένα ύποπτο, πολυετές ταξίδι ανά τον κόσμο… Πρώτη φορά έπρεπε ν’ αδειάσω όλα μου τα μπαγκάζια από τη μοτοσυκλέτα. Όπως είναι λογικό, πέρασαν όλα από ακτίνες Χ, ενώ οι ελεγκτές άνοιξαν τις τσάντες μου και ρωτούσαν λεπτομέρειες για τα υπάρχοντά μου. Στη συνέχεια έπρεπε ν’ απαντήσω πολύ περισσότερες ερωτήσεις κατά τη διάρκεια του ελέγχου διαβατηρίων:

– Τι σημαίνει «Ηλίας»; (δυστυχώς για ‘μένα, αυτό το όνομα το χρησιμοποιούν οι Άραβες…)

– Είναι απλά τ’ όνομά μου, κύριε!

– Γιατί ταξιδεύετε τρία χρόνια συνεχόμενα; Γιατί επιλέξατε την επικίνδυνη Αφρική;;; Τι κάνατε στο Σουδάν; Πόσο μείνατε εκεί; Γνωρίζετε κάποιον εκεί;

και το σημαντικότερο απ’ όλα…

– Έχετε επισκεφτεί και τους μεγάλους εχθρούς μας: Ιράν, Ιράκ, Πακιστάν, Αφγανιστάν;

– Όχι, κύριε, φυσικά όχι! Ξέρω πως είναι άκρως επικίνδυνες αυτές οι δαιμονοποιημένες χώρες. Το βλέπω καθημερινά στις ειδήσεις…

Μετά από δυο ώρες στα σύνορα, μου επέτρεψαν να μπω στη χώρα. Τελικά δεν ήταν τόσο δύσκολο. Έχω φίλους που πέρασαν πέντε ώρες στα σύνορα, ενώ ένα άλλο ζευγάρι κρατούνταν εκεί δώδεκα ώρες προτού οι αρμόδιοι βεβαιωθούν πως δεν αποτελούν κίνδυνο για το λαό του Ισραήλ…

368882
Η καθημερινή ζωή σε μια υπερορθόδοξη, ιουδαϊκή γειτονιά

Νομίζω πως οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε κάποια θέματα σχετικά με το Ισραήλ… Υπάρχουν πολλά στερεότυπα και τα περισσότερα δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα επακριβώς, όπως συμβαίνει συνήθως με τα στερεότυπα. Στη γη που ονομαζόταν «Παλαιστίνη» διάφοροι λαοί ζούσαν από τ’ αρχαία χρόνια. Ο ιουδαϊσμός αποτελεί μια από τις παλαιότερες μονοθεϊστικές θρησκείες. Ιουδαίος ήταν κι ο Ιησούς της Ναζαρέτ. Ήταν ένας από τους ρήτορες που κατέκριναν τον υλισμό και την παρακμή των ευκατάστατων κατοίκων της Ιερουσαλήμ, καθώς επίσης και τη ρωμαϊκή κατοχή της Παλαιστίνης. Μετά τη βάπτισή του και τις σαράντα μέρες και νύχτες στην έρημο, ξεκίνησε τη διδασκαλία, που συνοδεύτηκε από αρκετά θαύματα. Όταν έγινε υπερβολικά δημοφιλής, κατηγορήθηκε ως αποστάτης από τις ιουδαϊκές αρχές και καταδικάστηκε σε θάνατο από το Ρωμαίο έπαρχο της Ιουδαίας Πόντιο Πιλάτο. Οι ακόλουθοι του Ιησού Χριστού ονομάστηκαν χριστιανοί. Έτσι σχηματίστηκε ο χριστιανισμός και διαχωρίστηκε από τον ιουδαϊσμό. Στα Ιεροσόλυμα δημιουργήθηκε μια ελληνόφωνη χριστιανική κοινότητα και μέχρι σήμερα η ελληνική ορθόδοξη εκκλησία είναι η δημοφιλέστερη χριστιανική εκκλησία της περιοχής. Το ισλάμ έφτασε στην Παλαιστίνη πολύ αργότερα, το 683 μ.Χ., μερικές δεκαετίες μετά τη διδασκαλία του ίδιου του Προφήτη Μωάμεθ.

368883
Μια αφίσα προειδοποιεί τις γυναίκες στους δρόμους της Mea She’arim, της υπερορθόδοξης, ιουδαϊκής γειτονιάς των Ιεροσολύμων…

Πώς προέκυψε, λοιπόν, το Ισραήλ; Ανά τους αιώνες οι Εβραίοι αντιμετώπιζαν διωγμούς. Ο τελευταίος, τραγικότερος και πιο γνωστός ήταν αυτός από τους Ναζί. Πριν γίνει αυτό, μετά από τετρακόσια χρόνια οθωμανικής κυριαρχίας, οι Βρετανοί κατέλαβαν την Παλαιστίνη. Η βρετανική κυβέρνηση συμφωνούσε με τη δημιουργία ενός κράτους για τους Εβραίους. Χιλιάδες Εβραίοι άρχισαν να μεταναστεύουν στην Παλαιστίνη και οι Άραβες είχαν ήδη θορυβηθεί. Μάχες ξέσπασαν, αλλά η αντίσταση στις μεγάλες δυνάμεις ήταν δύσκολη… Το 1947 η βρετανική κυβέρνηση ανήγαγε το πρόβλημα στα Ηνωμένα Έθνη, τα οποία πρότειναν το διαχωρισμό της γης ανάμεσα σ’ ένα αραβικό κι ένα εβραϊκό κράτος. Έτσι το 1948 δημιουργήθηκε το Ισραήλ.

368884
Μπλουζάκια προς πώληση στα στενά της παλιάς πόλης των Ιεροσολύμων…

[powerphot]

Οι Ισραηλινοί αποφάσισαν να σβήσουν την εικόνα των δειλών και κακόμοιρων Εβραίων και να γίνουν μια δυνατή κι επιθετική στρατιωτική υπερδύναμη. Σήμερα το Ισραήλ αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς όπλων. Οι δεκαετίες που ακολούθησαν την ίδρυση του Ισραήλ ήταν γεμάτες πολέμους. Στην έκβαση κάθε πολέμου το Ισραήλ κατέληγε όλο και μεγαλύτερο. Τα Ηνωμένα Έθνη είχαν παραχωρήσει ένα μικρό κομμάτι γης στο νεοσύστατο έθνος, αλλά τελικά εκείνο κατέλαβε εδάφη που ανήκαν στην Παλαιστίνη, την Αίγυπτο, την Ιορδανία και τη Συρία.

368885
Αυτός ο χάρτης δείχνει τ’ αποτελέσματα της επεκτατικής πολιτικής του Ισραήλ και της καταστροφής της Παλαιστίνης.

Θέλοντας να μάθω και να βιώσω ο ίδιος τι συμβαίνει στους ματωμένους Αγίους Τόπους, ταξίδευα με όλες μου τις αισθήσεις ανοιχτές… Οδήγησα βόρεια μέσω κάποιων καταπληκτικών εκτός δρόμου διαδρομών στην έρημο. Η πορεία μέσω του Μεγάλου Κρατήρα (Makhtesh HaGadol) ήταν δύσβατη σε κάποια κομμάτια, ενώ έπρεπε να κατέβω ένα μεγάλο βράχο με τη βαρυφορτωμένη μου μοτοσυκλέτα. Πάντως, απόλαυσα ιδιαίτερα το τοπίο. Πηγαίνοντας προς τα Ιεροσόλυμα, όπου έβλεπα χωματόδρομο να οδηγεί στα δάση, χωνόμουν να τον εξερευνήσω.

368886
Η πορεία μέσω του Μεγάλου Κρατήρα (Makhtesh HaGadol) ήταν αρκετά όμορφη και δύσβατη για τη βαρυφορτωμένη μου μοτοσυκλέτα.

Τα Ιεροσόλυμα αποτελούν το επίκεντρο των αιματοχυσιών ανάμεσα στους ιουδαίους, τους μουσουλμάνους και τους χριστιανούς. Κατά τη διάρκεια ενός σύντομου περιπάτου, μπορεί να δει κανείς χριστιανούς να προσεύχονται στον ιερότερο ναό τους, το Ναό της Αναστάσεως, ιουδαίους να χορεύουν μπροστά στο σπουδαιότερο τόπο τους, το Δυτικό Τείχος και μουσουλμάνους να προσκυνούν στο Τέμενος Al-Aqsa, το τρίτο πιο σημαντικό τους μέρος μετά τη Μέκκα και τη Μεδίνα. Αφιέρωσα περισσότερο από μια ‘βδομάδα για να εξερευνήσω τις αρχαίες γειτονιές των Ιεροσολύμων: την πολύβοη, αραβική, παλιά πόλη, την ιστορική χριστιανική γειτονιά, τη μοντέρνα, εκθαμβωτική πόλη και την υπερβολικά συντηρητική γειτονιά των υπερορθόδοξων ιουδαίων, τη Mea She’arim…

368887
Ιουδαίοι προσεύχονται στο Δυτικό Τείχος, το σπουδαιότερό τους τόπο προσκυνήματος.

[powerphot]

Δεν είναι εύκολο να περπατά κανείς στη Mea She’arim, αφού οι κάτοικοί της δε θέλουν περίεργους επισκέπτες, ειδικά αν τυχαίνει να είναι γυναίκες που δεν ακολουθούν τον ενδυματολογικό τους κώδικα. Στους δρόμους είναι όλοι ντυμένοι με παρόμοιο τρόπο. Βλέπει κανείς γυναίκες να κουβαλούν μωρά και παιδιά, ενώ οι άντρες πηγαινοέρχονται στις συναγωγές και τις θεολογικές σχολές. Πολλοί από αυτούς δεν εργάζονται, αφού έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στις θρησκευτικές σπουδές. Ζουν από κρατικές επιχορηγήσεις και δωρεές Εβραίων της διασποράς, οι οποίοι θεωρούν χρέος τους να στηρίζουν τους συμπατριώτες τους που ζουν στο Ισραήλ… Αν δυσκολεύστε να τηρήσετε τις Δέκα Εντολές, ίσως σας δώσει κουράγιο να θυμάστε πως οι ιουδαίοι έχουν 613 εντολές να τηρούν! Κατά την αργία του Σαββάτου δεν επιτρέπεται να ταξιδεύουν, να οδηγούν, να μαγειρεύουν, να γράφουν ή ακόμη και ν’ ανάβουν τα φώτα. Οποιαδήποτε μέρα δεν πρέπει ν’ αγγίζουν άτομα του αντίθετου φύλλου, εκτός αν είναι μέλη της οικογένειάς τους φυσικά, ενώ απαγορεύεται να τρων κρέας με γαλακτοκομικά προϊόντα (ναι, τα cheeseburgers απαγορεύονται!).

368888
Δεν είναι εύκολο να περπατά κανείς στη Mea She’arim, αφού οι υπερορθόδοξοι κάτοικοί της δε θέλουν περίεργους επισκέπτες και μπορούν να γίνουν βίαιοι!

Ένα από τα πράγματα που μ’ έκπληξη διαπίστωσα ήταν πως σε καθημερινό επίπεδο δεν υπάρχει αλληλεγγύη ανάμεσα στους Εβραίους. Υπάρχουν πολλά διαφορετικά δόγματα στον ιουδαϊσμό και ακόμη περισσότερες διαφωνίες ανάμεσά τους. Έμεινα άφωνος όταν διαπίστωσα πως υπάρχουν δόγματα ιουδαίων, όπως το Satmar και το Neturei Karta, που πιστεύουν πως το κράτος του Ισραήλ πρέπει να ιδρυθεί από το Μεσσία και όχι από ανθρώπους! Έτσι θέλουν αυτήν τη γη να επιστρέψει στους Παλαιστίνιους. Ο σιωνισμός δημιουργήθηκε από Εβραίους ανά τον κόσμο που οραματίζονταν να σχηματίσουν το κράτος του Ισραήλ. Ο σιωνισμός, ωστόσο, δεν είναι συνδεδεμένος με τη θρησκεία. Από την άλλη πλευρά, οι περισσότεροι θρήσκοι ιουδαίοι πιστεύουν πως αυτήν τη γη τους την είχε υποσχεθεί ο Θεός και γι’ αυτό η «Γη της Επαγγελίας» ανήκει στο Ισραήλ κι όχι στην Παλαιστίνη!

368889
Ο σιωνισμός δεν είναι συνδεδεμένος με τη θρησκεία. Οι περισσότεροι θρήσκοι κι εθνικιστές Ισραηλινοί πιστεύουν πως αυτήν τη γη τους την είχε υποσχεθεί ο Θεός, αλλά υπάρχουν ιουδαίοι που δε συμφωνούν μ’ αυτό.

Όταν ήμουν ιδιαίτερα σκεπτικός και λυπημένος με την κατάσταση στα Ιεροσόλυμα, οι Ισραηλινοί φίλοι μου μου έλεγαν: «Μη στεναχωριέσαι, θα πας στο Τελ Αβίβ και θα τα ξεχάσεις όλα αυτά…». Πράγματι, το Τελ Αβίβ είναι πιο φιλελεύθερο, γεμάτο ουρανοξύστες και μοντέρνα κτίρια, καταπράσινα πάρκα, ξέφρενα πάρτι και μπόλικα ναρκωτικά, κάτι συνηθισμένο στην ισραηλινή κουλτούρα. Ένας επισκέπτης εκεί ξεχνά πως βρίσκεται στην Ασία. Πιο εύκολα θα πίστευε ότι είναι στα παράλια των Η.Π.Α.. Έτυχε να βρίσκομαι εκεί κατά τη διάρκεια του Gay Pride Parade. Έπρεπε να είμαι ιδιαίτερα προσεκτικός… Την προηγούμενη χρονιά στην αντίστοιχη διοργάνωση της Ιερουσαλήμ, ένας ιουδαίος εξτρεμιστής μαχαίρωσε έξι άτομα και σκότωσε το ένα από αυτά. Μόλις είχε αποφυλακιστεί, αφού είχε διαπράξει το ίδιο έγκλημα και το 2005!

368890
Το Τελ Αβίβ είναι μια μοντέρνα και σύγχρονη πόλη.

[powerphot]

Το Τελ Αβίβ είναι η αλήθεια πως δεν είναι του γούστου μου… Ευτυχώς, ο Μπόρις στάλθηκε να με σώσει από τα δεσμά της πόλης. Είναι κι αυτός ένας νομάς. Εξασκεί ένα συμβατικό επάγγελμα, αλλά ζει όλο το χρόνο στο δάσος! Πήγα εκεί για ένα βράδυ, χωρίς να ξέρω τι να περιμένω, αλλά τελικά κατέληξα να μείνω πέντε μέρες. Κατά τη διάρκεια της ημέρας ταξιδεύαμε με το φορτηγό που οδηγεί σ’ ολόκληρη τη χώρα, ενώ τ’ απογεύματα επιστρέφαμε στ’ όμορφο, κρυμμένο μέρος όπου κατασκηνώνει. Καθισμένοι γύρω από τη φωτιά, καθώς μαγειρεύαμε, συζητούσαμε μέχρι αργά κι ανταλλάζαμε ιδέες για ν’ αποφύγουμε τις κυρώσεις σχετικά με την απαράδεκτη απαγόρευση της ελεύθερης κατασκήνωσης…

368891
Φραγκισκανοί μοναχοί και προσκυνητές περπατούν στην Οδό του Μαρτυρίου (Via Dolorosa), που σηματοδοτεί την πορεία του Χριστού προς τη σταύρωση.

Δυστυχώς, στο Ισραήλ συνάντησα το μεγαλύτερο ποσοστό εθνικιστών απ’ ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα. Ευτυχώς, υπάρχουν κι εξαιρέσεις. Με τον Μπόρις ταιριάξαμε τόσο πολύ, που έγινε ένας από τους καλύτερους φίλους που έκανα κατά τη διάρκεια των ταξιδιών μου ανά τον κόσμο. Έχουμε παρόμοια ιδεολογία, αλλά μεγαλώσαμε σε διαφορετικό περιβάλλον. Ήταν σημαντικό για ‘μένα ν’ ακούσω τις εμπειρίες του και να συμπληρώσω μερικά κομμάτια στο παζλ.

368896
Στο Ισραήλ βλέπει κανείς περισσότερες σημαίες απ’ οπουδήποτε αλλού… Μέχρι που ο κόσμος ευχαριστεί δημοσίως τα στρατεύματα του Ισραήλ για τους σκοτωμούς και την κακομεταχείριση των συνανθρώπων μας. Προσέξτε την αμερικανική σημαία στη γωνία της ισραηλινής. Προφανώς πρόκειται για Αμερικάνο Εβραίο που ευχαρίστως σκότωνε και Βιετναμέζους…


Κάτι άλλο που ήθελα να κάνω στο Ισραήλ ήταν να επισκεφτώ μια κιμπούτς. Αυτές είναι αγροτικές κοινότητες που ιδρύθηκαν από Εβραίους οι οποίοι αγόρασαν γη στην Παλαιστίνη στις αρχές του εικοστού αιώνα. Το κίνημα αυτό αποτέλεσε τη μεγαλύτερη μη-κυβερνητική κολεκτίβα που έγινε ποτέ. Σήμερα οι περισσότερες κιμπούτς έχουν ιδιωτικοποιηθεί. Εγώ επισκέφτηκα την Κιμπούτς Be’eri, που δεν έχει αλλάξει ιδιαίτερα τις αρχές της. Ιδρύθηκε το 1946 και ήταν μια σχετικά φτωχή αγροτική κοινότητα. Η κατάσταση άλλαξε το 2003, όταν το τυπογραφείο της κοινότητας υπέγραψε συμβόλαιο για να τυπώνει τα κρατικά έγγραφα, τις ταυτότητες, τους λογαριασμούς κ.α.. Η κιμπούτς πλούτισε, οπότε χιλιάδες άτομα σήμερα θέλουν να γίνουν μέλη της, αλλά αυτό είναι αδύνατον. Ακόμη κι όσοι γεννιούνται στην κοινότητα, μπορούν να ζουν εκεί, αλλά δε γίνονται μέλη της μέχρι να κλείσουν τα τριάντα τους χρόνια. Τότε είναι η ώρα ν’ αποφασίσουν. Περίπου χίλια άτομα ζουν σήμερα στην Κιμπούτς Be’eri και σχεδόν κανένα από αυτά δεν είναι θρησκευόμενο. Μέχρι πρόσφατα δεν υπήρχε καν συναγωγή στην κοινότητα.

368894
Η Κιμπούτς Be’eri βρίσκεται ακριβώς δίπλα στη Λωρίδα της Γάζας, τη μεγαλύτερη υπαίθρια φυλακή του κόσμου… Οι χειροποίητες ρουκέτες της Χαμάς πολλές φορές προσγειώνονται σε ισραηλινά χωράφια και μετατρέπονται σε… σουβενίρ!

[powerphot]

Κάποια μέλη της κοινότητας εργάζονται σ’ αυτήν, αλλά πολλοί εργάζονται αλλού. Ασχέτως αν είναι γιατροί, δικηγόροι ή εργάτες, οφείλουν να δίνουν όλο τους το μισθό στην κοινότητα, η οποία πληρώνει το ίδιο ποσό σε όλους. Εκτός από το αρκετά ικανοποιητικό ποσό που παίρνουν, τους παρέχεται στέγη, ενώ λειτουργεί δωρεάν ένα μεγάλο εστιατόριο με ποικιλία γευμάτων. Επίσης, παρέχεται δωρεάν πλύσιμο και σιδέρωμα ρούχων, ποδήλατα, αλλά και αυτοκίνητα που οποιοσδήποτε απ’ την κοινότητα μπορεί να χρησιμοποιεί. Άλλωστε, κανένα μέλος δεν επιτρέπεται να έχει δικό του αμάξι. Έτσι ο καθένας επικεντρώνεται στο επάγγελμά του και δε χρειάζεται να μαγειρεύει, να πλένει ή ν’ ασχολείται με τη συντήρηση του οχήματός του και του σπιτιού του.

368895
Ζωγραφίζοντας την πολυτάραχη παλιά πόλη των Ιεροσολύμων με το μουσουλμανικό Θόλο του Βράχου να δεσπόζει πάνω από το ιουδαϊκό Δυτικό Τείχος.


Πριν εξερευνήσω το βόρειο τμήμα του Ισραήλ, ήταν ώρα να ρίξω μια ματιά στην άλλη πλευρά, τη Δυτική Όχθη και το μικρό εκείνο κομμάτι που έχει απομείνει στην Παλαιστίνη…

[powerphot]

Εδώ μπορείτε να δείτε μια ζωντανή μου συνέντευξη από το studio της Θεσσαλονίκης σχετικά με την ολοκλήρωση του mad about Africa, που προβλήθηκε στην εκπομπή “City Break” με τη Μαρία Αναγνωστίδου στις 1 Ιουλίου 2016, 17:10.


https://www.youtube.com/watch?v=xjX24roqj6Y