Τσάι στη Σαχάρα...και τινες ακόμη μοναχικές περιπλανήσεις [Αρχείο]

Uriah Heep

15/05/2007, 13:33

...................................ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ αντι προλόγου.............

Το "ταξιδιωτικό" που ακολουθεί ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ:

... αποχαιρετιστήριο πάρτυ και κοπή τούρτας με τον χάρτη της Μεσογείου & της Β. Αφρικής,

... μοτο-μποντυμπιλντεράδικες καγκουριές,

...απίθανα κατορθώματα, υπό το σύνδρομο της αυταρέσκειας της κατοχής της απόλυτης γνώσης,

..."φτιαγμένες" και τεχνολογικά μεταλλαγμένες, φερόμενες ως ..."adventure" ψαρωτικές μηχανές,

...φωτογραφίες από αμμοπίδακες ύψους 10 μέτρων...από σπιναρίσματα σε αμμόλοφους,

..."extreme" νεοεποχίτικα γκλαμουριάρικα accessoir περιπέτειας γνωστών ενουροπαρμένων εταιρειών,

...ενδυματολογικό ειδικό εξοπλισμό, προερχόμενο από λαγνο-adventure defile' γνωστής κοσμοπόλιταν εταιρείας,

... ΔΕΝ διατίθεται σε DVD,

...και ΔΕΝ θα κυκλοφορήσει official "Τσάι στη Σαχάρα" T-SHIRT.

Το "ταξιδιωτικό" που ακολουθεί είναι μακριά από τα στάνταρ του περιρρέοντος νεοναρκισσισμού και ψευδοαστικής αντίληψης περί ταξιδίων γενικά,

...ΔΕΝ είχε σπόνσορες και ΔΕΝ έγινε για φιλανθρωπικούς σκοπούς,

...ΔΕΝ αποτελεί παρηγοριά σε κανένα πετσικαρισμένο "εγώ",

...και ΔΕΝ αποτελεί χρηματιστηριακή "αξία" στο χρηματιστήριο της "ψαραγοράς" του moto-life style, καθώς απουσιάζουν ταυτόχρονα και το σούσι...αλλά και το μούσι από τις περιγραφές!

Ας το απολαύσουμε μαζί, λοιπόν!

:beer: :beer: :beer:

Uriah Heep

15/05/2007, 14:04

Aφιερωμένο επίσης, σε όλα τα παιδιά που ανέβασαν "στα κόκκινα" την οπισθέλκουσα ψυχολογία μου στο ξεκίνημα αλλά και στη διάρκεια του ...τελικά απίθανου αυτού ταξιδιού!

88755

Uriah Heep

15/05/2007, 14:49

Η "opera buffa" της άδοξης καταβύθισης, της 3ης ταξιδιωτικής μου απόπειρας στην Αφρική, απετέλεσε ...ξεκαρδιστικό σήριαλ προς τέρψη κάθε φιλομειδούς αναγνώστη του φόρουμ.
Και ενώ ήταν ομόφωνο το πόρισμα ότι τα αίτια της ταξιδιωτικής πανωλεθρίας άγγιζαν ...το μεταφυσικό...
...μόνο με τη σκέψη της "αφόδευσης" του οράματος της Αφρικής, άρχισα να αισθάνομαι σαν μικρομεσαίος παρακατιανός παρλαπίπας-ριψάσπις...
...κάτι που με αδικούσε αφόρητα!
Γιατί μικρομεσαίος παρακατιανός είναι εκείνος, που προτιμά να του κλέψουν το όραμα ...παρά το κεκτημένο βόλεμα!

Η απόφαση ήδη είχε παρθεί "ντουβαράτα"*...
Μετά τις πρώτες ανακοινώσεις στο στενό οικογενειακό και φιλικό κύκλο, η αντιμετώπιση ήταν ...ως προς λεπροκομιστή, παρόλο που οι πάντες γνώριζαν ότι ταξίδεψα σ΄όλο τον κόσμο και από τα 15 μου αλήτευα στην Ευρώπη με interail.
H ζωή είναι σαν το ...δελτίο ειδήσεων...
...όταν είναι προβλέψιμο και βαρετό...πατώνει!
Είχε έρθει η στιγμή να "πετάξω τη ζωή μου στα ύψη"! Σχετική κι αυτή η έννοια βέβαια...Τελείως αντίθετη με αυτό που ορίζει σαν "ύψος", η επικρατούσα κοινή γνώμη των συνοικιακών και επαρχιακών κομμωτηρίων...

Το ταξίδι θα είναι αλήτικο, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς δεσμεύσεις,χωρίς μεγαλεπίβολους στόχους, πάντα με εισιτήριο "one way", χωρίς "booking" σε ξενοδοχεία και με το "bagdet" που θα διέθετε άγγλος αλητοτουρίστας, άνεργος, απολυμένος από τα ναυπηγεία από την εποχή της Θάτσερ! Με πολλά-πολλά χιλιόμετρα και απώτερο στόχο την Ν. Τυνησία, στην όαση Κσαρ-Γκιλάν, για ...ένα τσάι στη Σαχάρα...

.................................................................................................... .............

Πέμπτη, 3 Μάη, 10.30΄το πρωί...
Ο καιρός, συννεφιασμένος και βροχερός... Η ατμόσφαιρα στο σπίτι βαριά...Εγώ ν΄ανησυχώ γι΄αυτούς κι αυτοί για μένα!
Ο Αντώνης (OldMan) κάνει τον τελικό έλεγχο, πίνουμε ένα καφέ και αποχαιρετιόμαστε...Σε λίγα λεπτά αποχαιρετώ τη σύζυγό μου (είχα αποχαιρετίσει το πρωί και το γιό μου, πηγαίνοντάς τον σχολείο)...
...αναχωρώ προβληματισμένος, με το "θέλω" σε νάρκη και έναν μαύρο ουρανό...έτοιμο να μου ρίξει..."ροχάλες"...
Τα σύνεφα παίζαν μαζί μου σαν τη γάτα με το ποντίκι. Σταματάω στα τούνελ της Κοζάνης και βάζω αδιάβροχο (φωτ)

*κρυφά

88756

Uriah Heep

15/05/2007, 16:00

Η προετοιμασία της Honda XRV 750 Africa Τwin μοντ.'95, λιτή και διακριτική...
Ένας σχολαστικός έλεγχος στην PRObike του φίλου Μάκη Θαλασσούδη, έδωσε στην Africa... "αυτοπεποίθηση", σαν να έβγαινε από τακτική επιθεώρηση 100 ωρών πτήσης F16, από την 112 Πτέρυγα Μάχης...
Μιά αλλαγή λαδιών, 2 Michelin T63 με ενισχυμένες σαμπρέλες, 2 σαμπρέλες καβάντζα, ένα καινούργιο ανορθωτή και μία πόμπα βενζίνης στη κωλότσεπη, δια παν ενδεχόμενον, σετ μπαλώματος, αμπούλες, λεβγεδάκια, λάμπες κλπ κλπ.
Την τροποποίηση στις σιδεριές, για να βάλω τις αλουμινένιες βαλίτσες, της πανέτοιμης πλην παραπονεμένης (δικαιολογημένα επειδή την πρόδωσα) Dommie δεν πρόλαβα να κάνω και παραλίγο να αποβεί μοιραίο με το σπάσιμο πύρου (στήριξης-κλειδώματος) στις σιδεριές, κατά την επιστροφή, μετά την ταλαιπωρία των βαρυφορτωμένων πλαστικών Nonfango, εκτός δρόμου.

Τα χιλιόμετρα, τα ρούφηξα με βουλιμία και έφτασα μονοκοπανιά για ένα καραβίσιο καφέ, σε πάρκιν με θέα τη λίμνη των Ιωαννίνων (φωτό).
Μετά τη 15λεπτη στάση, καρφί για Ηγουμενίτσα. Στην είσοδο της πόλης, 2 χλμ πριν, διαπιστώνω ότι το μπροστινό λάστιχο είναι πλάκα. Ευτυχώς που συνέβη λίγα μέτρα από την αντιπροσωπεία-σέρβις μοτό "Γεωργιάδης" που με εξυπηρέτησαν πρόθυμα και ακαριαία. Στον έλεγχο το πρωί ο έμπειρος OldMan είχε εντοπίσει την απώλεια 5lb απο τα ολοκαίνουργια Τ63, αλλά δεν το πήρα τόσο στα σοβαρά, αφήνοντάς το στο...να το ξανακοιτάξω σε κανένα βενζινάδικο. Προφανώς ήταν η βαλβίδα αλλά για να μη ρισκάρουμε στην Ιταλία αλλάξαμε σαμπρέλα.
Αμέσως πήγα να βγάλω εισιτήριο για το πλοίο των 11.30΄για Μπρίντιζι και μετά την έβγαλα σ΄ένα ιντερνέτ καφέ, πίνοντας μπύρες και διαβάζοντας τα ποστ συμπαράστασης που μου στείλατε στο thread* που άνοιξα δευτερόλεπτα πριν αναχωρίσω...και ειλικρινά με συγκίνησαν πάρα πολύ!

*Στις "Συναντήσεις-βόλτες": "So you think you can stand...solo in Africa"

88767

Uriah Heep

15/05/2007, 16:44

Η νύχτα ήταν ήσυχη...
Πίνω μία μπύρα στο μπαρ και ξαπλώνω πάνω σ΄ένα καναπέ...Με νανουρίζει ο θόρυβος της μηχανής του πλοίου, που μπερδεύεται με τις ομιλίες των γύρω μου και τον ήχο της τηλεόρασης...
Ο ύπνος με παίρνει την ώρα, που από την τηλεόραση ακούγεται, από γνωστό κανάλι για την προσφορά του στον πολιτισμό, η είδηση ότι η κόρη της Άντζελας Δημητρίου επρόκειτο να ανοίξει...κομμωτήριο...

Ξημερώνει ένα βροχερό πρωινό στο Μπρίντιζι(φωτό). Η βροχή δεν μπορεί να μου χαλάσει με τίποτα το κέφι για ταξίδι. Μετά την χθεσινοβραδυνή "overdose" συμπαράστασης ένοιωθα μια φοβερή αισιοδοξία και όρεξη για ταξίδι...ήδη φουλαρισμένος από την Ελλάδα με το γνωστό μπουγαδόνερο των 95 οκτανίων και φορώντας το αδιάβροχο πήρα τον δρόμο για την strada statale 7 προς Τάραντα...

88770

Uriah Heep

15/05/2007, 17:10

Για να μη ξεχνάμε και την παρολίγο αναποδιά...
Τελικά, όπως είχαμε πει, ήταν...γούρι που συνέβη εκεί δίπλα στο σέρβις! Και δεν ξαναέτυχε τίποτα δυσάρεστο στην πορεία του ταξιδιού!

88771

Uriah Heep

15/05/2007, 18:34

Επειδή παραμένω κάκιστος χρήστης πάσης φύσεως χαρτών, GPS, φωτογραφικών μηχανών, κομπιούτερ κλπ κλπ, προτίμησα να ακολουθήσω τις άψογες οδηγίες που μου έστειλε κάποιος Ιταλός ονόματι Domenico, που τον βρήκα στέλνοντας τυχαία e-mail σε μοτοσυκλετιστικό site της Σικελίας...
Μη φανταστείτε ότι μπαίνετε σε αουτοστράντα κατ΄ευθείαν και πηγαίνετε όπου θέλετε! Εδώ είναι Νότος και τα πράγματα είναι ολίγον σκατά, με το συμπάθειο, πάντα για τα δεδομένα της Ιταλίας.
Οι οδηγίες λέγανε ότι μετά τον Τάραντα άφηνα στα αριστερά μου το Ιόνιο και έπερνα την strada statale 106 που πάει για Reggio Calabria. Μετά από καμιά 120 χλμ κοντά στο Sibari θα έστριβα δεξιά για να βρώ μετά από 25 χλμ την Α3 στο caselo autostradale Frascinento-Castrovillani και απο εκεί μια 250άρα και φτάνω στο Reggio Calabria...
Μπακαλίστικα κι ωραία...όπως γουστάρω!
Κλείνω από την μεγάλη σιγουριά και το GPS, που τα είχε όλα το ριμάδι...
...χάνω μια κρίσιμη διασταύρωση και σιγά-σιγά διαπιστώνω ότι η κίνηση στο δρόμο είχε ελαττωθεί δραματικά, περνούσα μέσα (!) από κάτι πόλεις στυλ Ελ Πάσο και μέσα στη βροχή που συνέχιζε με αμείωτο ρυθμό, βλέπω σ΄ένα πάρκιν, 2 γυναικάρες καλοντυμένες στην τρίχα, να κρατάνε ομπρέλα και να συζητάνε αμέριμνα...Σκέφτηκα ότι ήταν δασκάλες ή λογίστριες σε καμιά δουλειά και χάσανε το λεωφορείο της γραμμής...
Μετά ένα χιλιόμετρο καμιά 50αριά μέτρα μέσα στους χωμάτινους χωραφόδρομους, νάσου άλλες 2 κουκλάρες με μαύρα καλσόν γόβες, ομπρέλες κλπ κλπ
Το πράμα βοούσε και στην 3η "repetition", η συμφωνία είχε ήδη κλείσει με ακρατή και μοιχότροπο Καλαβρέζο χωρικό που επιβίβαζε την μία εκ των δύο στο θηριώδες τρακτέρ του την ώρα που εγώ έκανα την επι τόπου μανούβρα προς τα πίσω...
Είναι τρελλοί αυτοί οι Ιταλοί!
Είχα μπεί ήδη 40 χλμ στο στενό παραλιακό δρόμο που οδηγούσε πάλι στο Reggio, αλλά με τη βροχή, τις δασκαλες...και τις λογίστριες δεν ξέρω αν θα προλάβαινα την επομένη το βράδυ το πλοίο για την...αραπιά...
Άλλα 40 χλμ και πίσω για να βρώ την Α3.
Συνέχιζα αντίθετα τον δρόμο που είχα διανύσει υπό συνεχή βροχή, σκεπτόμενος ότι πριν 2 μέρες το τελευταίο βράδυ που ετοίμαζα τις βαλίτσες μου βλέποντας τον αγώνα Μίλαν-Μάντσεστερ υπό καταρρακτώδη βροχή, έτριβα τα χέρια μου ευχόμενος..."ρίξε τώρα τους καναπέδες...να ξεθυμάνεις".
Πόσο λάθος είχα εκτιμήσει τα υδραυλικά της γείτονος!

Φωτογραφίες από δασκάλες και λογίστριες μη περιμένετε...
...η τοπική μαφία δεν αστειεύεται καθόλου!

:beer: :beer: :beer:

Uriah Heep

15/05/2007, 19:06

Kάποια στιγμή βρήκα τη διασταύρωση ακολούθησα ένα στενό δρόμο για καμιά 20αριά χιλιόμετρα και σταμάτησα για ένα καραβίσιο καφέ σ΄ένα υποτυπώδες πάρκιν λίγο πριν μπουκάρω στην Α3 και το πάρω πάλι μονοκοπανιά για Reggio!
Το χθεσινό "αστάρι" είχε κάνει δουλειά, ο σιδερένιος κώλος έδειχνε τις αντοχές του και η σέλα της Άφρικα ...παθητικά έπαιρνε το σχήμα που θα διατηρήσει στην υπόλοιπη ζωή της...

...το ταξίδι ...μόλις άρχιζε!

Ξεκινάω ορεξάτος, η βροχή ψιλοσταματούσε και αρχίζω να διανύω απέραντες εκτάσεις με χωριά στο βάθος...

88773

Uriah Heep

15/05/2007, 19:09

...ή με κάστρα...

88775

Uriah Heep

15/05/2007, 19:20

...μέχρι που κάποια στιγμή σταματάω για βενζίνη και βλέπω ένα ζευγάρι πάνω σε μία κόκκινη BMW GS1100 φορτωμένη, να με χαιρετάει...
Ανταπέδωσα, φυσικά, τον χαιρετισμό και ξεκινήσαμε μαζί στην autostrada. Η διάθεση του οδηγού να με περιμένει όταν έμενα ασυναίσθητα πίσω, να με ακολουθεί και να δείχνει με κάθε τρόπο ότι ταξιδεύουμε ΜΑΖΙ, με εντυπωσίασε!
Φτάσαμε στο Reggio Calabria και κατευθυνθήκαμε προς το λιμάνι για να περάσουμε με το καράβι στη Σικελία(φωτό). Στα εκδοτήρια των εισιτηρίων γνωριστήκαμε. Πολωνοί...
Μπαίνουμε στο καράβι για το ημίωρο ταξίδι και στο διάστημα αυτό ...τα είπαμε όλα!

88778

Uriah Heep

15/05/2007, 19:53

Ο τύπος μηχανολόγος μηχανικός. Τρέχει στο Romaniacs με KTM superenduro. Πριν δύο μήνες την κοπάνισε από τη δουλειά του και πήγε Σαχάρα με φίλους του Πολωνούς και τώρα ξόδευε την άδειά του με τη γυναίκα του, σε ένα γύρο από Κροατία, Δαλματικές ακτές, πέρασμα στην Ιταλία για να κάνουν τον γύρο της Σικελίας, Αίτνα και πάλι πίσω...με διανυκτέρευση μόνο σε σκηνάκι...
Η χημεία απερίγραπτη! Τί ευχάριστοι άνθρωποι! Δυστυχώς οι δρόμοι μας χώριζαν προς το παρόν γιατί θα κατέβαιναν νότια στη Σικελία ενώ εγώ θα πήγαινα ακτή-ακτή 210 χλμ στην βόρεια πλευρά για Παλέρμο. Αφού ανταλλάξαμε διευθύνσεις και βγήκαμε φωτογραφίες που από τις 5 μου έμεινε μόνο μία καλή(φωτό-όταν κατέβηκαν από το πλοίο) αποχαιρετηθήκαμε στο κατάστρωμα. Οι συστάσεις κι από τις 2 πλευρές για προσοχή και καλό δρόμο έπεφταν βροχή, σταυροφιληθήκαμε 3-4 φορές ενώ η σύζυγος κάθε φορά αναφωνούσε..."motociclisti-motociclisti"! ...σε βαθμό που κοντόχοντρη μουστακαλού Σιτσιλιάνα γύρισε τα πρόσωπα των 2 παιδιών της από την άλλη πλευρά, πιθανόν επειδή "μας πήρε" για αδελφές!
Απίθανα παιδιά, καλή τους ώρα όπου βρίσκονται...
...θα τολμούσα να μιλήσω ...για τον ορισμό του μοτοσυκλετιστικού πνεύματος και του πραγματικού μοτοσυκλετιστή!!!
Κατεβαίνοντας στο πάρκιν του πλοίου βρήκαμε τις μηχανές μας πεσμένες κάτω! Είχαν πέσει από το κούνημα του καραβιού. Ο αέρας ήταν φοβερός, φαίνεται και στις φωτό.
Αλληλοβοηθηθήκαμε να τις σηκώσουμε και όταν διαπιστώσαμε ότι δεν υπήρχε πρόβλημα σε καμία βγήκαμε από το πλοίο και χωρίσαμε.

88780

Uriah Heep

15/05/2007, 19:54

Πλησιάζοντας στη Messina...

88781

Uriah Heep

15/05/2007, 20:00

Με φωτογράφησαν οι Πολωνοί...

88784

Uriah Heep

15/05/2007, 20:01

Το συμπαθέστατο ζευγάρι Πολωνών καθώς βγαίνει από το πλοίο...

88785

Uriah Heep

15/05/2007, 21:50

Έκανα μία μικρή βόλτα στη Μessina...

88791

Uriah Heep

15/05/2007, 21:52

...και πάλι στην παραλία της Messina

88792

Uriah Heep

15/05/2007, 22:03

Τμήμα ενός τεράστιου ναού, ανεβαίνοντας σε κεντρικό δρόμο που θα με οδηγούσε στην Α20 autostrada προς Παλέρμο...

88794

Uriah Heep

15/05/2007, 22:20

Ο αέρας είχε κόψει, δεν έβρεχε και ο ήλιος εμφανιζότανε δειλά πίσω από τα σύννεφα...
Το ταξίδι ήταν ευχάριστο, σε έναν σχεδόν άδειο δρόμο Παρασκευή απόγευμα. Σχεδόν η μισή απόσταση ήταν μέσα σε τούνελ. Χαρακτηριστικό ήτανε ότι κάθε φορά που έβγαινα από ένα μακρύ τούνελ, η υγρή ζέστη μου θόλωνε τη ζελατίνα του κράνους.
Στα μισά της απόστασης είχε έρθει η ώρα για τον καραβίσιο καφέ...που αλλού?
Σε παραθαλάσσιο πάρκιν...
Μπορεί η ΚΤΜ 950 που είχα αγοράσει το 2005 για να κάνω το ταξίδι στην Τυνησία με τους Ιταλούς από το lc8.org, να μην το έκανε τελικά...

...το έκανε όμως η πορτοκαλί φλυτζάνα, αξεσουάρ της ΚΤΜ, που κράτησα για ενθύμιο από την υπέροχη εκείνη μηχανή και φαίνεται πάνω στη βαλίτσα...

88795

Uriah Heep

15/05/2007, 23:59

Στο Παλέρμο έφτασα κατά τις 6 παρά το απόγευμα. Γινότανε της π@υτ@νας στην κυριολεξία!
Ένας χαμός από μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα, από προσπεράσεις στο αντίθετο ρεύμα ιδιωτικών αυτοκινήτων "en face" σε περιπολικά που απλώς παρακολουθούσαν κλπ κλπ
Άφησα το κυκλοφοριακό ρεύμα να με πάρει, φοβούμενος οτι με οποιαδήποτε πρωτοβουλία που θα έπερνα για ελιγμό, θα "με πηγαίνανε γ@μιώντας και γω δεν ξέρω που!
Εκεί κατάλαβα πως αμα ξεμπέρδευα σώος από το Παλέρμο, η Αφρική θα μου φαινόταν επικίνδυνη ...όσο ένα απογευματινό "τζίντζερέιλ"-πάρτυ αποβλακωμένων αριστούχων φιλοσοφικής του Χάρβαρντ...
Έπρεπε να φτάσω σε ένα "bed & breakfast" που είχα βρεί στο ιντερνέτ και μου υποσχέθηκαν να μου κρατήσουν ένα δωμάτιο αν έφτανα μέχρι το απόγευμα. Το "ρεύμα" με παρέσυρε σε μία υποβαθμισμένη περιοχή (πρέπει να λεγόταν πλατεία Scaffa). Έδωσα την διεύθυνση της πανσιόν σε κάποιον ιδιοκτήτη ημιυπαίθριου καταστήματος...και εκεί παίχτηκε ολόκληρη σκηνή από ταινία του Visconti...Ο τύπος αφού κάλεσε σε συμβούλιο όλη τη σάρα και τη μάρα των γύρω παραγκο-καταστημάτων και δεν βγήκε άκρη, μου ζήτησε να τηλεφωνίσω στην πανσιόν για να μάθουν από εκεί την ακριβή τοποθεσία της. Την στιγμή που άνοιγα το κινητό μου βλέπω κλισεις από τον OldMan και τον Κώστα τον τραπεζικό. Το τηλέφωνο άλλαξε 3-4 φορές χέρια. Αφού τελείωσαν τη συνομιλία με τον ιδιοκτήτη της πανσιόν, και "μάλωσαν" για λίγο διαφωνόντας μεταξύ τους, με συγχρονισμένες χειρονομίες και υπερβολικές κινήσεις-παντομίμα, ταυτόχρονα από 3 άτομα, μου έδωσαν να καταλάβω απλά την γενική κατεύθυνση...Μόνο ο σκηνοθέτης έλειπε για να γυρίσει ταινία! Αυτό είναι το Παλέρμο! Μια τρελλή ...μια απίθανη πόλη!
Μόλις απομακρύνθηκα λίγο, ξανακόλλησα σε μία τρελλή συμφόριση...
...δεν κουνιότανε τίποτα...Τότε πήρα τηλέφωνο στον OldMan στη μέση του δρόμου και τα είπαμε εν τάχει...
Γνωρίζοντας ιταλικά δεν άργησα να βρώ τον δρόμο και ακολουθόντας 2-3 μηχανάκια κι ένα αυτοκίνητο ανηφόριζα ψάχνοντας το νούμερο. Μετά από αρκετή ώρα κατάλαβα ότι τους ακολουθώ ανάποδα σε μονόδρομο, παρόλο που είχαμε έρθει και "en face" με περιπολικό και το εμποδίσαμε να περάσει...
Βλέπω στο αριστερό μου χέρι την πελώρια πόρτα του παλαιού κτιρίου (μέσα στο ιστορικό κέντρο) , κόβω κάθετα αριστερά και παρκάρω πρόχειρα, για να ψάξω τα κουδούνια.
Εκεί ακούω κάποιον να μου λέει στα ελληνικά: "εσύ είσαι ο Μεταλλινός, μιά στιγμή να σου ανοίξω την πόρτα"...
"Δεν είναι δυνατόν" είπα μέσα μου και ο συνειρμός ήταν ακαριαίος...
...συνεργάτης του Dodok από την Μαφία!
Ο τύπος ήταν, τελικά, Έλληνας από την Πάτρα με μία Transalp 650 ασημί που έκανε τον γύρο της Σικελίας και θα έφευγε την επομένη το πρωί για Μπάρι κι από εκεί για Πάτρα...Προφανώς είχε μάθει από τον ιδιοκτήτη ότι θα ερχόταν κάποιος Έλληνας το απόγευμα και συναντηθήκαμε τυχαία. Δεν ξαναβρεθήκαμε γιατί εκείνη την ώρα έβγαινε έξω...
Τακτοποιήθηκα στο δωμάτιό μου και ετοιμάστηκα για μία νυχτερινή έξοδο στο κέντρο της πόλης...

88797

Uriah Heep

16/05/2007, 09:59

Μετά από ένα ντουζάκι και βγάζοντας την δερμάτινη φόρμα που φορούσα τις τελευταίες ...35 ώρες...σαν να ένοιωσα λίγο καλύτερα!
Βγήκα ορεξάτος στους δρόμους του ιστορικού κέντρου, έχοντας αποθυμίσει για τα καλά την Ιταλία, που είχα να την επισκευτώ από το 1990.
Πεινούσα σαν λύκος! Δεν υπήρχε όμως περίπτωση να καθήσω σε τουριστικό μαγαζί ή κάτι μαζικό και απρόσωπο...
...αυτό δεν σήμαινε ότι έψαχνα για κάτι πολυτελές. Στην Ιταλία για να φάς καλά πρέπει ή να έχεις την πληροφορία (που κι αυτή είναι σχετική...) ή να διαθέτεις ...μύτη!
Βολτάριζα για κανένα μισάωρο, το στομάχι μου άρχισε να "παίζει" την ...Mazurca n. 38 σε φα δίεση ματζόρε για ...τσέλο από την πείνα και ακόμα δεν μου "γυάλιζε" κανένα καλό μαγαζί...
Έξω από μία ανοιχτή αυλόπορτα ενός παληού κτιρίου σ΄ένα στενό, είδα δύο τραπεζάκια κατειλημμένα από πελάτες, πλησίασα λιγο για να δώ περι τινος πρόκειται και άκουσα από το βάθος της αυλής την χαρακτηριστική φωνή του Pino Daniele (παληός μπλουζίστας που τραγουδούσε Napule-blues) να σταματάει και να τον διαδέχεται το "woke up this morning and found myself dead" του Hendrix. Έξω καθόταν ένα ρεμάλι που σίγουρα είχε ταξιδέψει με το magic bus στην Ινδία, σε μιά άδεια καρέκλα κάτι βιβλία του Καρλ Γιούνγκ και κάτι απροσδιόριστα CD...και στην άλλη καρέκλα μία μελιτζανί ηλικιωμένη κυρία απροσδιόριστης ηλικίας, που της σέρβιρε ο λιγδιάρης βετεράνος χίππυ, χύμα κρασί με το ύφος του...δοκιμαστή του αυτοκράτορα!
ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ!!! φώναξα από μέσα μου. Και το άλλο τραπεζάκι έξω ήταν κατειλημμένο από μία παρέα με νεαρούς τουρίστες, βγαλμένους από προσπέκτους "Γιουθ Χόστελ"...γεμάτοι χάρτες της Magna Grecia.
Μπήκα μέσα είχε 3 τραπεζάκια στην αυλή και κάθισα στο 1 από τα 2 άδεια. Είχε σ΄ένα τοίχο μία παληά ταμπέλα που έγραφε "o quaglione" ή κάτι παραπλήσιο ...στα ναπολετάνικα. Μέσα ένας γέρος με κιτρινισμένη φανέλλα άνοιγε φύλλα για πίτσα με το ύφος του ...ειδικού απεσταλμένου του Θεού, για να ταϊσει τα πεινασμένα πλήθη με αυθεντική πίτσα αλλά σιτσιλιάνα!
Ο άλλος, προφανώς αδελφός του, γύρω στα 60 καθόταν σ΄ένα παληό ξύλινο ταμείο και έκανε χρέη ταμία και σερβιτόρου. Το "καστ" συμπλήρωνε ημίβλαξ νεαρός σερβιτόρος που φαινόταν να έχει την αίσθηση ότι σερβίριζε στο "Ρίτζ" του Παρισιού και όχι σε σιτσιλιάνικη ξεπεσμένη κάλτ μικροσκοπική Pizzeria-Trattoria...
Παράγγειλα καθ΄υπόδειξη του ταμία-σερβιτόρου μία εξαιρετική μερίδα "rigattoni alla carretiera" με τόσο σκόρδο και καυτερή πιπεριά...που θα μπορούσε ο Πολύδωρ να "καθαρίσει" με τους κουκουλοφόρους πετώντας απλά μερικές μερίδες στα Εξάρχεια! Το αντιπάστο "μελιτζάνες με φρέσκια ντομάτα και παρμιτζάνο" πιθανόν να αποτελούσε και τελευταία μου επιθυμία σε περίπτωση προσαγωγής μου ...σε εκτελεστικό απόσπασμα!
Ηπια μία απαίσια μπύρα "Prinz" Ιταλικής ζυθοποιείας αλλά τα πράγματα ήρθαν στα γράδα τους όταν κάθισε για λίγο στο τραπέζι μου ο μαρκαδόρος-σερβιτόρος, ξέροντας ήδη ότι ήμουνα Έλληνας, για να με κεράσει μία γκράππα και να με ρωτήσει για τον Μύθο της Σύλλας* (όχι της μαύρης) από την μυθολογία. Άρχισε να μου λέει κάτι απροσδιόριστα ελληνικά που είχε μαθει από την γιαγιά του...και "του έβγαιναν" μετά από (υπολογίζω εγώ, τώρα) μισό μπουκάλι γκράππα...
Το ρεπερτόριο γύρισε σε ναπολιτάνικα τραγούδια...με εξαίρεση ένα από Bob Dylan που πέρασε σφήνα.Η ετερόκλιτη πελατεία που μπαινόβγαινε με γοήτευε βαθυά...
Ήπια 2 γκράππες ακόμα και η επίδραση του σκόρδου άρχιζε να με χαλαρώνει και να μου φέρνει μία γλυκιά νύστα.
Βγήκα έξω στη ζεστή και υγρή νύχτα. Το "λέσι" που προφανώς πουλούσε ζιγκολίκι στην μελιτζανί ηλικιωμένη κυρία, κάπνιζε συνεχώς ανακατεύοντας κάτι κουρελιασμένες σημειώσεις...
...μπορεί στην Ιταλία να μην βρίσκεις την παραδοσιακή μας λαγάνα...
...αλλά από μαλαγάνες είναι γεμάτη!
Κατηφόρησα προς το λιμάνι κι έφτασα στη μαρίνα (φωτο) εφαρμόζοντας τις συμβουλές "περί μακροζωίας" του γκουρού Σρι Μαχαράζ "after lunch sleep a while...after dinner walk a mile".
Ανηφορίζοντας την via Vittorio Emanuelle έφτασα στον αριθμό 316, είδα την "βασίλισσα" ασφαλισμένη στην αυλή να ξεκουράζεται, ανέβηκα με τα ψηλά σκαλοπάτια τους 3 ψιλοτάβανους ορόφους και έπεσα χαλαρά για ύπνο βλέποντας στο όνειρό μου την... Τσύλλα...
.
.
.
.
.
.
.
.
...αυτή τη φορά τη μαύρη!

*Υπάρχει όντως παραλιακή τουριστική κωμόπολη Scilla (όχι σκύλα, αλλά το σι προφέρεται "καραμανλίδικα" βαθύ. Υπάρχει και ο σχετικός μύθος στην Οδύσσεια.

88825

Uriah Heep

16/05/2007, 15:01

Ποτέ δεν εμπιστεύθηκα τις μαύρες καλλονές...
...ακόμα και στα όνειρα στη φέρνουν!
...ενώ είχαμε τελειώσει το γεύμα στην τραπεζαρία ενός μεσαιωνικού πύργου, πίνοντας αλσατικό κρασί και συζητώντας στα ...γαλλικά, ακούγοντας μελαγχολικές μπαλάντες του Ζακ Μπρέλ και όλα έδειχναν ότι θα μου ριχνότανε σαν εθισμένο πρεζόνι...
...κάτι της θύμισαν οι ...μελαγχολικοί στίχοι του Ζακ Μπρελ για τα παιδικά της χρόνια στο ορφανοτροφείο...και έχασε το κέφι της...

Το όνειρο ήταν τόσο ζωντανό που ξύπνισα τσαντισμένος!
Έφαγα μία φέτα κέικ και ήπια έναν εσπρέσο από το λιτό πρωινό του Β&Β και κατέβηκα στον χώρο της εισόδου του παλαιού κτιρίου για να καλημερίσω την "βασίλισσα"...
...έπρεπε να την καλοπιάσω γιατί από την επόμενη μέρα για πρώτη φορά στη ζωή μου...
...θα εξαρτόμουν σε τόσο μεγάλο βαθμό, από ένα θυληκό!

88845

Uriah Heep

16/05/2007, 15:48

Έφυγα κατ΄ευθείαν για το λιμάνι. Έπρεπε να εντοπίσω το γκισέ εισιτηρίων της εταιρίας Grimaldi και να βγάλω το εισιτήριό μου. Ποτέ δεν ξέρει κανείς τι αλλαγές στα δρομολόγια μπορεί να συμβούν...
...εγώ ΞΕΡΩ πολύ καλά!

Βρήκα ένα γκρουπάκι 4 Αυστριακών μηχανόβιων με Τρανσάλπ, Αφρικα, BMW και δεν θυμάμαι την 4η να περιμένουν έξω από τα γραφεία. Εκεί πληροφορήθηκα ότι το γραφείο θα άνοιγε στις 15.00΄επειδή το καράβι αναχωρούσε στις 20.00΄
Εγώ σαν πιό διαβασμένος ήξερα και για ένα άλλο καράβι της εταιρίας Grandi Navi Veloci και ενημέρωσα τους Αυστριακούς ότι θα έφευγε γύρω στις 11.30΄για Τύνιδα, αλλά δεν με ενδιέφερε εμένα γιατί θα έφτανε μεσάνυχτα και εγώ ήδη είχα καρφώσει την ιδέα στο μυαλό μου, να ξαναπάω στη χθεσινή τρατορία και να τη πέσω μέχρι να φύγω με το καράβι....
Οι Αυστριακοί "την έκαναν" με ιλιγγιώδη ταχύτητα για να προλάβουν το καράβι...σαν παπάδες που θα έχαναν ...το κρουαζιερόπλοιο της Ιεράς Συνόδου!
Δεν τους ξανατράκαρα πουθενά στην Τυνησία.
Άρχισα να σουλατσάρω κλέβοντας εικόνες και μυρουδιές για να τις αμπαρώσω στην ψυχή μου...
...συγχρόνως έψαχνα και το χθεσινό ταβερνάκι. Παρόλη την προσπάθεια και τις γύρες δεν το βρήκα ίσως επειδή δεν άνοιγε μεσημέρι αλλά κυρίως επειδή δεν συγκράτησα την ακριβή διεύθυνση στην πρώτη μου βόλτα χθες στο Παλέρμο. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα, πόσο σημαντικό είναι το GPS!!!

Κάθισα σε μία άλλη τρατορία για τα απαραίτητα ζυμαρικά, των οποίων είμαι σκληρός φάν, ήταν λαϊκή, οικογενειακή, φτηνή αλλά καλή τρατορία. Απλοί άνθρωποι του μόχθου που έβγαιναν με φίλους ή με οικογένεια, να φάνε έξω. Σε τέτοια μέρη τρως καλά! Έμεινα ευχαριστημένος...
...όμως, ο ημίθεος γερο-σιτσιλιάνος με τη βρώμικη φανέλα να γυρίζει σαν ...φωτοστέφανα τα ζυμάρια για τις πίτσες...θα μου μείνει για πάντα στη μνήμη!

Αποφάσισα να κάνω μερικές βόλτες με τη μηχανή για να γνωρίσω καλύτερα την πόλη. Γρήγορα παραιτήθηκα όμως γιατί ήμουνα σίγουρος ότι ...δεν θα τη γλύτωνα τη στούκα από σφηναδόρο σιτσιλιάνο!

Κατευθύνθηκα προς το λιμάνι για να παρκάρω εκεί μόνιμα τη μηχανή για τις λίγες ώρες που απέμεναν μέχρι την αναχώρηση.

88849

Uriah Heep

17/05/2007, 11:20

Πηγαίνοντας προς το λιμάνι, σταμάτησα σ΄ένα περίεργο πάρκο προσπαθώντας να ερμηνεύσω την θεματολογία του...με τα παλούκια και τις παρδαλές μπαλαούστρες...
...όσο κι αν προσπάθησα να διεισδύσω στο "φευγάτο" ψυχικό κόσμο του έμπνευστή αρχιτέκτονα τοπίου, δεν τα κατάφερα...

88885

Uriah Heep

17/05/2007, 11:24

Και μία άποψη του λιμανιού από άλλο άσχετο σημείο της παραλίας...

88886

Uriah Heep

17/05/2007, 11:33

Έκανα μια ύστατη προσπάθεια να ξαναβρώ με τη βαρυφορτωμένη μηχανή, στο ιστορικό κέντρο, τη χθεσινή καλτ τρατορία, αλλά η φοβερή κίνηση, τα μποτιλιαρίσματα και όπως προείπα ο φόβος να με εμβολίσει κανένας σφηναδόρος, έτσι όπως ήμουνα "χορταστικός" στόχος με τις πλαϊνές βαλίτσες μου, με έκαναν να κατευθυνθώ προς το λιμάνι για να την αράξω σε κανένα καφέ...

88887

Uriah Heep

17/05/2007, 12:11

Η ώρα περνούσε και από τις 5 το απόγευμα άρχισαν τα check-in και η έκδοση των εισιτηρίων.
Πήγα προς τα γραφεία για να τελειώνω και με τα τελωνεία και είδα καμιά 20αριά Τυνήσιους να περιμένουν.
Η πληροφορία που είχα απο παληά ότι σε μία καμπίνα δεν βάζουν μαζί αλλόθρησκους, μου γέννησε την ιδέα να το παλέψω για 4κλινη καμπίνα και να μείνω μόνος, μιας και το πλοίο ήταν σχεδόν άδειο...
Περίμενα πίσω από έναν Τυνήσιο οδηγό νταλίκας, που έβγαζε και έτρωγε κάτι σάντουιτς με αυγό και τόνο από μία γυναικεία τσάντα Louis Vuitton που είχε κρεμάσει στο ...λαιμό του, να έρθει η σειρά μου.
Στη θέα της "ξυνής" υπαλλήλου, επιστράτευσα σύσσωμη την dream team των κολακευτικών μου κοπλιμέντων και της έρριξα το δράκο....
..."θάθελα να με βάλετε ΜΟΝΟ μου σε 4κλινη κλπ κλπ"
Η μονόκλινη έκανε γύρω στα 180ευρώ και η τετράκλινη 75! Η πολυθρόνα λίγο παραπάνω από 55ευρώ.
Με διαβεβαίωσε χαμογελώντας ότι δεν υπήρχε πρόβλημα, το πλοίο ήταν άδειο και θα το κανόνιζε...
Πέρασα από τελωνείο και άφησα τη μηχανή μπροστά στο καράβι...
Την έκανα για το Cafe' del Porto μέσα στο λιμάνι που είχε κίνηση και τζερτζελέ, για κανένα καφέ...

88891

Uriah Heep

17/05/2007, 12:45

Καθώς έπινα τον καφέ μου με θέα το καράβι, εντόπισα 2 Τυνήσιους που οδηγούσαν τα "τιγκαρισμένα" με αποσκευές αυτοκίνητά τους στο πλοίο. Το φόρτωμα ήταν τέτοιο...
...που άμα το έβλεπε δικός μας γύφτος παλιατζής οδηγός Datsun...θα έκανε χαρακίρι!
Ήταν τόσες οι αποσκευές τους στο εσωτερικό, που οι οικογένειές τους πήγαιναν ...με τα πόδια!
Στις π@υτάνες τους Ιταλούς όμως ΔΕΝ πιάνουν ...τα αφρικάνικα!
Τους απαγορεύουν την είσοδο και τους φέρνουν ένα κοντέινερ της πλοιοκτήτριας εταιρίας, για να το γεμίσουν με τις αποσκευές τους και να πληρώσουν και το κοντέινερ...
Σας πληροφορώ ότι όταν άδειασε και το αυτοκίνητο της φωτό (που λίγο πριν ήταν πιό ψηλό λόγω πραμάτιας) το κοντέινερ δεν χωρούσε και μείνανε πράγματα απ΄έξω, που τα βάλανε πάλι στ΄αυτοκίνητα!

88892

Uriah Heep

17/05/2007, 13:14

Κατά τις 7 έβαλα την μηχανή στο καράβι και ανέβηκα πάνω να βρώ την καμπίνα μου. Άνοιξα την πόρτα με το εισιτήριο-κλειδί, για ν΄αφήσω τα πράγματά μου και να βγάλω τη δερμάτινη φόρμα και ψάχνοντας στη μισοσκότινη καμπίνα για τον διακόπτη του ηλεκτρικού...
...διακρίνω "ασορτί" με το σκοτάδι, την φάτσα ενός ...μαύρου να μου χαμογελάει, λέγοντάς μου..."ciao amico!"
Η "ξυνή" υπάλληλος ΔΕΝ μπορεί να μην είδε τον black man στο κομπιούτερ, γιατί ερχότανε από το Σαλέρνο και ήταν μέσα στο πλοίο πάνω από 14 ώρες!
Βολεύτηκα στο απέναντι κρεββάτι κάνοντας την ευχή τα άλλα δύο (από πάνω) τα κλειστά, να μην ανοίξουν μέχρι το πρωί.
Κάθησα στο μπαρ, ήπια 2 μπύρες και στις 8.45 έφυγε το καράβι ...για την αραπιά...

Παρκάροντας τη μοτό δίπλα σε 2 παληές GS σε άψογη κατάσταση με γερμανικές πινακίδες, είχα κάνει τη σκέψη ότι μάλλον είχα βρεί παρέα για την Τυνησία...

88898

Uriah Heep

17/05/2007, 13:24

Άφηνα πίσω μου την Ευρώπη...
...αύριο θα ξημέρωνε στην Αφρική...

88900

Uriah Heep

17/05/2007, 13:31

Βλέποντας το φεγγάρι και το Παλέρμο να παραδίνεται στη νύχτα...

...ευχήθηκα στην "ξυνή" υπάλληλο της Grimaldi Ferries...

...να "την βρεί" από μαύρο...

88901

Uriah Heep

17/05/2007, 16:01

Έφαγα μία εκπληκτική pasta al forno, με ένα antipasto siciliano από ξυδάτα κομμάτια γλυκιάς κολοκύθας και μελιτζάνας που είχαν ψηθεί στο γκριλ, στο πολύ καλό σελφ-σέρβις του καραβιού, αποχαιρετώντας έτσι την ευρωπαϊκή...πλην όμως ασφαλή για τα "καρμπυρατέρ" μου δίαιτα.
Ήπια 2-3 μπύρες μέχρι τις 11.30΄και αποφάσισα να "την πέσω στο χάφτα", για να ΄χω δυνάμεις την επόμενη μέρα ...στο κύριο πιάτο του ταξιδιού.
Πηγαίνω στην πόρτα της καμπίνας, την ανοίγω με το κλειδί μου...
...και τι να δώ...

ΕΝΑΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΜΑΥΡΟΣ ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΣΤΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ ΜΟΥ ΡΟΧΑΛΙΖΟΝΤΑΣ σαν κομπρεσέρ που χάνει στροφές από χαλαρωμένο ιμάντα!!!
Τα κρεββάτια επάνω κλειδωμένα σε όρθια θέση πλάκα στον τοίχο!

Τρέχω στον αρχιθαλαμηπόλο του δείχνω το εισιτήριο και πηγαίνουμε μαζί στην καμπίνα. Αυτός απλά, κοιτάζει την λίστα με τους επιβάτες και ανοίγοντάς μου με ένα ειδικό κλειδί το πάνω κρεββάτι, μου λέει "buona notte"...

Τακτοποίησα τα πράγματά μου στο ντουλάπι, έβαλα το δερμάτινο παντελόνι, καλού-κακού,ασφαλίζοντάς το για να μην ανοίγει και μ΄ενα μικρό "δεματικό"...και ανέβηκα σκαρφαλώνοντας από την σκάλα στο πάνω κρεββάτι...
...γρυλλίζοντας τις σχετικές κατάρες για την "ξυνή"...περί δύο μαύρων αυτή τη φορά!

Κατά τις 3.30' κατέβηκα για την τουαλέτα... Το πλοίο κουνούσε αρκετά...Όταν ξαναγύρισα δεν με πήρε αμέσως ο ύπνος προσπαθώντας να φανταστώ την θέση του πλοίου στο χάρτη, το βάθος που θα είχαν εκεί τα νερά και το πόσο πεινασμένοι μπορεί να ήτανε σε κείνη την περιοχή οι καρχαρίες...

Το πλοίο πήγαινε με φουλ τις μηχανές, ήμουνα στο κατάστρωμα μόνος και παρακολουθούσα τα μεγάλα κύματα... Έβλεπα τον βράχο από μακρυά... το πλοίο πήγαινε ακριβώς πάνω του...
Άρχισα να φωνάζω...δεν υπήρχε κανείς να μ΄ακούσει... Το τράνταγμα και ο θόρυβος ήταν εφιαλτικά! Το πλοίο άρχισε να βυθίζεται... Για κάποιον περίεργο λόγο βρέθηκα πάνω στο βράχο...έβγαλα το κινητό μου και πήρα στον OldMan αμέσως για να καθησυχάσει την οικογένειά μου πριν βουίξει ο κόσμος από τα ΜΜΕ για το φοβερό ναυάγιο που έβλεπα με οδύνη...

Ξύπνησα ιδρωμένος...Τα ροχαλιτά των δύο μαύρων είχαν συντονιστεί αρμονικά με τον αργόσυρτο θόρυβο της μηχανής του πλοίου και με βύθισαν σ΄έναν βαθύ ύπνο που με συνόδεψε μέχρι την Αφρική...

88922

Uriah Heep

17/05/2007, 22:01

Ξύπνησα το πρωί κατά τις 6.30΄. Εκείνη την στιγμή ετοιμαζότανε να βγει από την καμπίνα ο δεύτερος μαύρος. Στο αναμμένο φως της καμπίνας, διέκρινα ότι ήταν 2-3 τόνους πιο ανοιχτός από τον πρώτο σε απόχρωση, με χαιρέτησε και βγήκε έξω. Ο άλλος κοιμότανε ακόμα. Είπα να πάω στο μπαρ να χτυπήσω ένα τελευταίο espresso lungo, γιατί στην κάθοδό μου προς το Νότο θα έπινα όλο καραβόζουμο...
Βγήκα έξω στο κατάστρωμα και είδα την πρώτη εικόνα Αφρικανικής γης με την Τύνιδα να φαντάζει μέσα στην αγκαλιά της!
Πήρα από το μπαρ τον καφέ μου και βγήκα έξω για να συνεχίσω να ρεμβάζω την Αφρικανική θέα.
Σε λίγα λεπτά όμως ...
...τα καυτερά και σκορδάτα ριγκατόνι αλλά καρετιέρα...
...οι μελιτζάνες (αντιπάστο) του ημίθεου και οι χθεσινοβραδυνές με την κολοκύθα...
...σε συνδυασμό με τον εσπρέσο...
...πυροδότησαν μία τορπίλη η οποία έπρεπε πάσει θυσία να βρεί τον στόχο της...
...ο οποίος ήταν το ...κέντρο μιάς οποιασδήποτε χέστρας!
Τρέχω πατητός στη καμπίνα, μπαίνω μέσα και τι να δω...
Τρεις Αλγερινοί φίλοι του μαύρου που βρίσκονταν στη τουαλέτα, κάθονταν στο κρεββάτι, πίνοντας βυσσινάδα συζητώντας και περίμεναν τη σειρά τους για να κάνουν ένα ντουζάκι, ώστε να φρεσκαριστούν για τη συνέχεια του ταξιδιού τους. Ο Αλγερινός που κάθονταν στο κρεββάτι μου, φώναζε στα γαλλικά στο συγκάτοικό μου που ήταν στο ντουζ να τελειώνει για να προλάβουν να κάνουν κι αυτοί! Εκείνη την ώρα μπαίνει και ο δεύτερος μαύρος που μου πιάνει μια πολύ εγκάρδια συζήτηση, μόλις με είδε με την δερμάτινη φόρμα, για το που πάω και τα λοιπά. Τέσσερις άνθρωποι στη μικροσκοπική καμπίνα και ένας στην τουαλέτα!
Η τορπίλη είχε απασφαλιστεί, είχε πυροδοτηθεί και δεν υπήρχε περίπτωση να κάνει πίσω...
Με το που βγαίνει ο μαύρος, μπαίνει σε χρόνο dt ο ένας από τους τρεις Αλγερινούς ενώ εγώ έπαιρνα πληροφορίες για τους δρόμους και το ταξίδι...
Απο τα μεγάφωνα μας ειδοποιούν να εγκαταλείψουμε την καμπίνα με τα πράγματά μας και να πάμε στο σαλόνι γιατί φτάναμε...
Πάω να ανοίξω την πόρτα της τουαλέτας τίποτα... την είχε κλειδώσει και ήδη ακουγόταν και το νερό από το ντουζ ενώ ο πρώτος και σκουρότερος συγκάτοικος, μου πρόσφερε ένα καθαρό ποτήρι με βυσινάδα. Τότε "καθάρισαν" οι 2 μαύροι. Τους εξηγώ ότι έπρεπε να μπώ αμέσως μέσα και πριν προλάβω να τους πω ότι αυτό που γινόταν δεν ήταν σωστό...
...ανοίγουν την πόρτα της τουαλέτας με το ζόρι και πετάνε τσίτσιδο τον Αλγερινό με τις σαπουνάδες, με χτυπάνε στην πλάτη ζητώντας μου συγγνώμη και μπαίνω την στιγμή της έκρηξης μέσα...
Μόλις ξαλάφρωσα και ανέβηκα επάνω στο σαλόνι με τα πράγματά μου, βρήκα τους 2 συγκατοίκους μου που ετοιμάζονταν πάλι να μου ζητήσουν συγγνώμη και τους κέρασα καφέ.
Ήταν ξηγημένα παιδιά και οι δύο τελικά. Ο πρώτος ήταν φοιτητής και ο δεύτερος εργάτης στη Νάπολη που πήγαινε σπίτι του στην Σους. Μέχρι να βγούμε από το καράβι, μου είχαν δώσει όλες τις πληροφορίες που ήθελα με φοβερές λεπτομέρειες για τους δρόμους και για ότι με απασχολούσε. Χαιρετηθήκαμε εγκάρδια και χωρίσαμε.

88968

Uriah Heep

17/05/2007, 22:14

Η είδηση είχε φτάσει ήδη στην Τύνιδα αλλά ήταν ακόμη συγκεχυμένη...

...μέχρι να βεβαιωθούν οι αρχές ότι ταξίδευε... φίλος του Dodok και ΟΧΙ ο ίδιος ο Dodok, 2 ταχύπλοα του λιμενικού μας "μαρκάρανε" στενά για αρκετά μίλια!

88974

Uriah Heep

17/05/2007, 23:03

Κατέβηκα κάτω στο πάρκιν. Ένα ζευγάρι γερμανών ετοίμαζε τις δύο BMW. Πλησιάζω στην Άφρικα και λέω καλημέρα στην κοπέλα που ήταν παρκαρισμένη δίπλα μου. Μου ανταποδίδει κάτι που έμοιαζε με χαιρετισμό, αμίλητη ενώ ο σύντροφός της απαξίωσε να κοιτάξει προς το μέρος μου επί 5 λεπτά μέχρι να οδηγήσουμε τις μηχανές μας έξω...Ήταν απίστευτο στην κυριολεξία! Οι άνθρωποι ήταν κυριολεκτικά ...από άλλο έργο!
Παίρνω τη μηχανή μου και πηγαίνω στο τελωνείο που φημίζεται από τις εμπειρίες Ελλήνων και Ιταλών για την βραδύτητα και την πολύωρη καθυστέρηση που υφίστασαι...
Έρχεται ένας νεαρός τελωνειακός, με σκληρή φάτσα, ωραίος και σκληρός σαν σταρ του Ινδικού κινηματογράφου...Αφού πέρασα τον έλεγχο στοιχείων του διαβατηρίου, με πήρε από το χεράκι και με περνάει με τη μία 3 γκισέ ελέγχων. Με ρωτάει αν έχω GPS (φαινόταν μόνο η βάση εκείνη την ώρα) και του απαντώ πως έχω. Μου λέει πως η διαδικασία είναι χρονοβόρα (το τσεκάρισα την επόμενη μέρα) για λόγους ασφαλείας και τουριστικών συμφερόντων και άμα είχαν και οι άλλοι 2, το ζευγάρι των κρυόκωλων γερμανών, να του δίναμε 50 ευρώ και να "την κάναμε" αμέσως. Πάω στους 2 μαλάκες και τους εξηγώ πως έχουν τα πράγματα στα αγγλικά. Με το που με ακούνε, αρχίζουν κάτι περί δικαιωμάτων και ότι θα το δήλωναν κανονικά.
Ζυγίζοντας την κατάσταση και ακολουθώντας το ένστικτό μου, σε συνδυασμό με την εμπειρία μου στο επάγγελμα του αρχιτέκτονα μηχανικού (κανένα επάγγελμα δεν είναι ντροπή) που άσκησα σε παρακμιακές περιόδους της ζωής μου...
...οδηγήθηκα στην απόφαση να βγάλω 20 ευρώ και να "την κάνω" σε 3 λεπτά!
Τακτοποιώντας τα έγγραφά μου μετά την τελευταία σφραγίδα, άκουσα τον Ινδό σταρ να λέει στους Γερμανούς να βγάλουν τα GPS και να συμπληρώσουν ένα χαρτί...
...ο προϊστάμενος θα ερχόταν μετά τις 12.00΄να τους το υπογράψει!
Και ήτανε μόλις 8.15΄

Έφυγα από το λιμάνι πατητός, ήδη φουλαρισμένος και λαδωμένος στην αλυσίδα από το Παλέρμο για το Νότο...
...όσα χιλιόμετρα αντέξω! Είχα κέφια και όρεξη για χιλιόμετρα.
Ένοιωθα περίεργα με την "Africa" να ρολάρω στην Αφρική. Πήρα την μοναδική αουτοστράντα για Σούς...
Οι αγελάδες και τα πρόβατα βόσκανε δίπλα στην αουτοστράντα...Στη φωτό μιά γυναίκα βοσκός κυνηγάει μιά αγελάδα στο σημείο που τελειώνει η μπαριέρα και πάει να βγεί...

88982

Uriah Heep

18/05/2007, 08:19

Οδηγώντας στην βαρετή αουτοστράντα...των αγελάδων και τινών ακόμη κοπαδιάρικων τετραπόδων...

...έφερνα στο νού μου εικόνες που είχα ζήσει πριν από λίγες ώρες μπαίνοντας στο λιμάνι La Goulet της Τύνιδας...

89013

Uriah Heep

18/05/2007, 08:31

Γρήγορα έφτασα στη Sousse, απλά για ξεμούδιασμα...

89014

Uriah Heep

18/05/2007, 08:38

...και για να δροσιστώ με μία δροσερή μπύρα σ΄ένα καφέ-μπαρ....μη τουριστικού χαρακτήρα...

89016

Uriah Heep

18/05/2007, 09:41

Η αουτοστράντα τελείωνε στη Sousse και πήρα τον στενό επαρχιακό δρόμο (αλλά Ελληνικά) προς την πόλη Sfax.
Περίπου στα μισά του δρόμου, στα αριστερά μου, φάνηκε από μακρυά το εντυπωσιακό αρχαίο κολοσσαίο που διατηρείται σε καλύτερη κατάσταση από αυτό της Ρώμης...
Αυτό το στολίδι της αρχαίας Thysdrus, ήταν και το μοναδικό αρχαιολογικό ή πολιτιστικό αξιοθέατο για το οποίο ενδιαφερόμουν...θανατηφόρα και καταγούσταρα που το επισκεπτόμουν υπό αυτές τις συνθήκες.

Κάτι που θάθελα να διευκρινήσω, είναι ότι το ταξίδι μου δεν είχε καθόλου προσκυνηματικό χαρακτήρα σε πολιτιστικά, ιστορικά και θρησκευτικά αξιοθέατα.
Μπορεί να φαίνεται παράξενο, παρά την γοητεία που μου ασκούν οι αρχαιολογικοί χώροι, αλλά πιστεύω ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να ξέρει κανείς όταν κάνει ταξίδι...
...είναι να ξέρει ...ΓΙΑΤΙ το κάνει!
Να μην επιρρεάζεται από τα..."μενού" των ταξιδιωτικών γραφείων που πουλάνε ...πολιτιστικά αφρόλουτρα...
...να μην κάνει αχταρμά τις πραγματικές ανάγκες που επιρρεάζουν δεσποτικά το είναι του, όταν ξεκινάει ένα ταξίδι...
...και να έχει ξεκαθαρισμένο κανείς, ότι ένα αλήτικο ταξίδι-κωλοβαρέματος...μπορεί να είναι πολύ πιό σοβαρό από ένα μιζεράμπιλε-παραληρηματικό τουριστικό πακέτο "ταξιδιωτικο-πολιτιστικού πορνό"...

Όπως συμπλήρωσα και στην προειδοποίηση στην αρχή, το ταξίδι ΔΕΝ έχει σπόνσορες ούτε φιλανθρωπικό χαρακτήρα...
...για ένα κούτελο καθαρό ζούμε σ΄αυτό τον κόσμο...
.
.
.
...ορισμένοι δηλαδή!

89022

Uriah Heep

18/05/2007, 09:49

Σταμάτησα εκστασιασμένος...

89023

Uriah Heep

18/05/2007, 09:54

...και το επισκέφτηκα αφήνοντας τον εαυτό μου να ακούσει τις φωνές από τις κερκίδες...
...κάπου στον 2ο με 3ο αιώνα μΧ...

89029

Uriah Heep

18/05/2007, 10:33

Συνέχισα τον δρόμο για την πόλη ΣΦΑΞ...

...το τι ΣΦΑΞΙΜΟ όμως κάνανε οι Τυνήσιοι ταβερνιάριδες καταμεσής του δρόμου στα αρνιά, δεν μπορείτε να φανταστείτε!

Κάθε χιλιόμετρο υπήρχε κιόσκι που μπροστά περίμεναν τα μελλοθάνατα αρνάκια. Ορισμένοι ήταν και ευαίσθητοι και τα βάζαν κάτω από ένα τραπέζι στη σκιά για να περιμένουν τη ...σειρά τους.
Μετά το σφάξιμο κρεμούσαν το τομάρι δίπλα να στεγνώνει και το αρνάκι τεμαχιζότανε κρεμασμένο και ψηνόταν στο μπάρμπεκιου παραπλεύρως...

Η όλη διαδικασία συνήθως γινόταν μετά μουσικής...
...με καλλιτεχνικές προτάσεις από τους τοπικούς σταρ!

89038

Uriah Heep

18/05/2007, 10:48

Ο ορισμός του "εντόπιου, νωπού και παραγωγής του τσομπανοταβερνιάρη σφαγέα"...

Δεν έφαγα γιατί την επόμενη μέρα θα "έμπαινα" στη Σαχάρα και ο φόβος μιας δυσεντερίας με ευκοίλια με επακόλουθα αφυδάτωσης με συγκράτησε...
...παρά τις μεθυστικές μυρωδιές!

Σήμερα θα είχε θιβετιανή δίαιτα δηλαδή 2-3 φούχτες αμύγδαλα και 3-4 ξερά σύκα για κάθε γεύμα!

Ορισμένα πράγματα δεν τα παίζεις στην τύχη...

...και έτσι άφησα ανοιχτούς λογαριασμούς με τα αρνίσια παϊδάκια για το ανέβασμα μετά την έρημο προς τα ΒΔυτικά...

89046

Uriah Heep

18/05/2007, 10:51

...και οι ΣΦΑΓΕΣ συνεχίζονται...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.....άρα καλά πάμε για τη ΣΦΑΞ!

89050

Uriah Heep

18/05/2007, 11:09

Με μία γρήγορη βόλτα με τη μηχανή κατάλαβα ότι η Σφάξ ήταν πολύ αδιάφορη, ανιαρή και χωρίς τελικά κανένα ενδιαφέρον για μένα προσωπικά.

Το ίδιο όμως δεν ήταν το καφενεδάκι που διάλεξα για μία κρύα λεμονάδα...
...άνθρωποι απλοί, κάθονταν στο καφενείο συζητώντας απλά και ανθρώπινα...
...δεν υπήρχε καν τηλεόραση στο εσωτερικό...
...μόνο κουβέντες, γέλιο ή σιωπή...χωρίς την ...ηχορύπανση του Τράγκα, του Βαρεμένου(?) ή του Κακαουνάκη...

...και βρίσκονταν σε απόλυτη αρμονία με τον τόπο και το χρόνο...

89060

Uriah Heep

18/05/2007, 11:26

Μετά την δροσιστική λεμονάδα συνέχισα για Gabes...
Λίγη κίνηση και στενοί επαρχιακοί δρόμοι με καλό τάπητα χωρίς λακούβες...

Το σκουπιδαριό των συναδέλφων μου μηχανικών, στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με τα παντός υποκόσμου αναίσχυντα λαμόγια , στην προπάθειά τους να γεμίσουν τον ακένωτο σκεμπέ της ματαιοδοξίας τους...

...μας κατάντησαν με δρόμους χειρότερους της Αφρικής!

89068

Uriah Heep

18/05/2007, 12:43

Έκανε πολύ ζέστη καθώς έμπαινα το μεσημέρι της Κυριακής στην έρημη Γκαμπές. Μιά βιομηχανική παραθαλάσσια μεγαλούπολη και τρομερά μολυσμένη μ΄ένα ονομαστό για την τοξική του μόλυνση κανάλι. Την γύρισα με τη μηχανή γιατί δεν είχα διάθεση να ξοδέψω τον χρόνο μου σε μιά αδιάφορη κιτς, τουριστική παρ΄όλα αυτά πόλη.

Μία κιτς πλατεία μ΄ένα καράβι κι ένα δελφίνι...
Γιατί μου θυμίζει ελληνικό θέρετρο άραγε?
Έχουμε φαίνεται πολλά κοινά με τους Αφρικάνους, στις διακοσμητικές δυσπλασίες...

89100

Uriah Heep

18/05/2007, 13:52

Ενώ αρχικά είχα σαν στόχο να πάω στην Καϊρουάν, στην πορεία σκέφτηκα την Γκαμπές και αν είχα χρόνο να πήγαινα να διανυκτερεύσω στους τρωγλοδύτες της Ματμάτα. Βλέποντας όμως ότι είμαι σε καλή φόρμα και ορεξάτος, αποφάσισα να την κάνω για Μεντενίν και μετά αμέσως για Ταταουίν ακόμα πιό νότια ώστε αύριο να μπώ κατ΄ευθείαν μέσα στη Σαχάρα. Το βράδυ θα "μάζευα" πληροφορίες.
Μη χάνοντας χρόνο, λοιπόν, αφήνω την βαρετή Γκαμπές...

89103

Uriah Heep

18/05/2007, 13:59

"Ενημερωτικό trailer"

Οποιοδήποτε σχόλιο θέλετε να κάνετε για το ταξίδι, κατά τη διάρκεια συγγραφής του ταξιδιωτικού και ΠΡΙΝ ΕΝΦΑΝΙΣΤΕΙ το "the end", μπορείτε εντελώς δωρεάν, να το κάνετε στο section Συναντήσεις-βόλτες και συγκεκριμένα στη συζήτηση "So you think you can stand...solo in Africa"

:beer: :beer: :beer:

Uriah Heep

18/05/2007, 14:06

O δρόμος Γκαμπές-Μεντενίν είχε πολύ κίνηση. Ήταν ήδη απόγευμα και οι συμπαθείς αυτόχθονες κάτοικοι πήγαιναν για "shoping-therapy" στα πολύβουα πολυκαταστήματα των προαστίων...

89106

Uriah Heep

18/05/2007, 14:22

Τα παιδιά στο φορτηγό μόλις ανακάλυψαν από την πινακίδα και το GR ότι είμαι Έλληνας...

... εκδηλώνοντας την χαρά και τον ενθουσιασμό τους με χειρονομίες, μου ζητούσαν απεγνωσμένα άν έχω κανένα δομημένο ομόλογο προς πώληση της χρηματιστηριακής "Ακρόπολις"....

Τους εξήγησα ότι απλώς πάω να δω μερικά τρωγλοδυτικά σπίτια στο Σενινί, δίπλα στην Ταταουίν...γιατί προβλέπω ότι θα γίνουν ανάρπαστα από τους Έλληνες συνταξιούχους...

89109

Uriah Heep

18/05/2007, 15:30

Έφτασα στη Medenine μιά μικρή πόλη του νότου...

89135

Uriah Heep

18/05/2007, 15:38

Βολτάροντας με τη μηχανή για να πάρω μία εικόνα, δεδομένου ότι μία λεπτομέρεια ήταν αρκετή για να με κάνει να περάσω το βράδυ μου εκεί και ενώ ήμουνα έτοιμος να φύγω, βλέπω 2 μηχανές με γερμανικές πινακίδες...μία ΚΤΜ 660 adv και μία BMW 80...έδειχναν για ζευγάρι.
Με τη σκέψη ότι ήταν φίλοι του ζευγαριού των ηλιθίων κρυόκωλων του πλοίου, που τους άφησα στο τελωνείο να τους περιποιηθεί ο Ινδός στάρ...
...την έκανα για Ταταουίν αμέσως. Δεν έμεινα ούτε να "παίξω" τον αδιάφορο...
Με το που βγαίνω από την πόλη σταματάω στην έξοδό της για καραβόζουμο...

...σίγουρα πράγματα!

Έπινα τον καφέ μου παρακολουθώντας 2 Τυνήσιους φανοποιούς να εργάζονται υπαίθρια στο "Φανοποιείον-Βαφαί" δίπλα σ΄ένα φορτηγάκι...

89139

Uriah Heep

18/05/2007, 16:01

Μία σουρεαλιστική πρόταση τοιχοποιίας...

...από Τυνήσιο οικοδόμο με εικαστικές αναζητήσεις...

89160

Uriah Heep

18/05/2007, 16:08

Πίσω μου ο δρόμος που ήρθα, προς Γκαμπές και Σφάξ και στα δεξιά της φωτό μιά μοντέρνα αρχιτεκτονική πρόταση Τυνήσιου αρχιτέκτονα, για εύπορο-trendy ταβερνιάρη-γδάρτη αμνοεριφίων...

89162

Uriah Heep

18/05/2007, 16:35

Έφτασα στην Ταταουίν. Είχα διανύσει πάνω από 600 χλμ με τις βόλτες, στάσεις, επισκέψεις σε πόλεις...
Ήταν όντως μιά γεμάτη μέρα, αυτή η πρώτη στην Τυνησία!
Νομίζετε ότι τελείωσε?

89173

Uriah Heep

18/05/2007, 16:35

Ήταν απόγευμα όταν μπήκα στην πόλη. Από έναν παληό οδηγό του "Lonely Planet" βρήκα τα καλύτερα σχόλια για το ξενοδοχείο "La Medina", στη στήλη των φτηνών καταλυμάτων. Πρότεινε επί πλέον και το εστιατόριό του σαν το καλύτερο της πόλης. Δεν ήθελε σκέψη. Ήθελα να κάνω ένα ντουζάκι, να ανεβάσω όλες τις βαλίτσες στο δωμάτιο για τακτοποίηση των πραγμάτων βάσει των νέων σχεδίων που είχα για την αυριανή μέρα και να την πέσω στο ρεστοράν για να πάρω όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες για την έρημο από τους ντόπιους.
Με μια ερώτηση σ΄ένα περαστικό το βρήκα αμέσως...στο πιό κεντρικό σημείο της μικρής αυτής πόλης...στην είσοδο της παληάς μεδίνας...
Παρκάρω την μηχανή κάτω και ανεβαίνω την σκάλα που οδηγούσε στη ρεσεψιόν. Από πίσω μου ακολουθεί ένας νεαρός που καθότανε στις σκάλες ενός μαγαζιού δίπλα στην είσοδο, με προσπερνάει και κάθεται στη ρεσεψιόν.
Ρώτησα για δωμάτιο και μου έδωσε το καλύτερο του ξενοδοχείου, ήταν τρίκλινο αλλά θα μου το χρέωνε για μονόκλινο και είχε θέα στον δρόμο και στην μεδίνα. Η τιμή ήταν 3,5 ευρώ ή 6 δινάρια Τυνησίας (1 ευρώ=1.7dΤ). Τα δωμάτια δεν είχαν ατομική τουαλέτα, αλλά αυτό δεν με ενοχλούσε καθόλου.
Ο νεαρός που έμοιαζε με αντάρτη Ταμίλ της Σρι Λάνκα, σκίστηκε να με βοηθήσει ανεβάζοντας τις βαλίτσες στον 2ο όροφο. Μιλούσε άψογα γαλλικά και μ΄έστειλε για να παρκάρω τη μηχανή σ΄ένα βενζινάδικο στα 200 μέτρα από το ξενοδοχείο που διανυκτέρευε. Με ένα δινάριο στον υπάλληλο, θα την είχε όλο το βράδυ μπροστά στο γραφείο του βενζινάδικου κρατώντας ό ίδιος σκοπιά!

Uriah Heep

19/05/2007, 07:40

Αδειάζοντας εντελώς την Άφρικα από τις αποσκευές, ανεβαίνω τις σκάλες των 2 ορόφων και μπαίνω στο δωμάτιο...
Φρίκαρα ...
...μία βρώμα σε συνδυασμό με την αυτοκρατορικού πάχους γλίτσα, μ΄έκανε να σηκώσω αμέσως τις βαλίτσες από το πάτωμα και να τις βάλω στο κρεββάτι...λες και σωζώτανε έτσι η κατάσταση!

89247

Uriah Heep

19/05/2007, 08:24

Ψάχνω με το βλέμμα να εντοπίσω το κρεββάτι που θα χρησιμοποιήσω...
Μακροσκοπικά η κατάσταση ήταν απαγοητευτική και προχωράω στη ...δεύτερη φάση ...
...μυρίζοντας τα σεντόνια...
Στο πρώτο κρεββάτι μύριζαν μια ιδρωτίλα με άρωμα βύσσινο...Είδα και κάτι σγουρές τρίχες που δεν μου άρεσαν καθόλου στο μαξιλάρι και έφυγα για το δεύτερο...
...εδώ τα σεντόνια φαίνονταν να έχουν στραγγίξει πολλή βρωμιά τους τελευταίους μήνες, με αποτέλεσμα να φαίνονται σαν να είχε χυθεί πρόσφατα το ζουμί από μύδια σαχανάκι...
Πλησιάζοντας και το τρίτο κρεββάτι που ήταν και η τελική επιλογή, μου ήρθε απλά μιά τσιγαρίλα με μυρωδιά από κρεμύδι και δύο ψιλόλιγνες κατσαρίδες εγκατέλειπαν το στρώμα τους προσωρινά για να το παραχωρήσουν ευγενικά σε μένα.
Δεν υπήρχε, εννοείται, ελπίδα να χρησιμοποιήσω τις κουβέρτες που ήταν μέσα στη σκόνη και είχαν αποκτήσει την γνωστή ακαμψία από τη βρώμα...
Βλέποντας τα κρεββάτια με απλανές βλέμμα, έκανα τον συνειρμό ότι η μυρωδιά του ντουζλαμά στα πατσατζίδικα του Βαρδάρη, θα φάνταζε σαν άρωμα του Armani μπροστά σ΄αυτή την απερίγραπτη κατάσταση...
Στη φωτό φαίνεται το κρεββάτι που επέλεξα, έχοντας καλύψει το μαξιλάρι με ένα φλίς...
Μερικοί θα πούνε ότι βάζω πολύ ...σιλικόνη στην ιστορία...
...θα τα πούμε λοιπόν...παρακάτω στις τουαλέτες...

89249

Uriah Heep

19/05/2007, 08:29

Το θρίλερ αγωνίας συνεχίστηκε στις κοινόχρηστες τουαλέτες. Απλά ήταν όλες τους βουλωμένες με σκατά! 'Ολα τα καζανάκια ΔΕΝ λειτουργούσαν. Οι αποχετευτικοί σωλήνες ήταν σπασμένοι με αποτέλεσμα να βλέπεις βρωμόνερα στο πάτωμα από ντουζιέρες ή δεν ξέρω τι άλλο...

89250

Uriah Heep

19/05/2007, 08:41

Ζητώ ταπεινά συγγνώμη για την προηγούμενη φωτογραφία...
...πιστεύω ότι τόκανε από ...ντροπή για το θέαμα....

89252

Uriah Heep

19/05/2007, 08:47

Σ΄αυτή την τουαλέτα δεν υπάρχει καν καζανάκι...
Το νερό το ρίχνεις ή από το λάστιχο που "χάσκει" στην μπανιέρα ανοίγοντας τον διακόπτη ή γεμίζεις ένα πανβρώμικο πλαστικό μπουκάλι που ευτυχώς δεν φαίνεται στο νιπτήρα και το πετάς μέσα...

Ά, ξέχασα! ΦΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΤΟΥΑΛΕΤΑ!!!

Γι΄αυτό το λόγο έβγαλα από τις αποσκευές μου τον φακό που προσαρμόζεται στο μέτωπο και φαίνεται στο κατωκάσι του παραθύρου στο δωμάτιο σε προηγούμενη φωτό!

89253

Uriah Heep

19/05/2007, 09:06

Βλέποντας την φρικτή κατάσταση...
... από τον επάνω όροφο που ήταν στα ίδια ακριβώς χάλια , ακούστηκε με την φοβερή ακουστική που είχαν όλοι οι χώροι του ξενοδοχείου και θα έκανε τους μελετητές του Μεγάρου Μουσικής να σκίσουν τα πτυχία τους...

...μία κλανιά με βογγυτό που έσκισε την ατμόσφαιρα σαν ...οδύνη τοκετού μιας μελλοντικής νύχτας που προμηνύονταν ζόρικη!

Κατέβηκα κάτω να βολέψω στο βενζινάδικο τη μηχανή...
...ελπίζοντας να μην έχει και η "βασίλισσα" την δική μου τύχη...

89255

Uriah Heep

19/05/2007, 09:31

Παρέδωσα την "βασίλισσα" στον πιτσιρικά που θα ήτανε βάρδια όλο το βράδυ, προφανώς όχι για την βενζίνη που θα πουλούσε αλλά για λογους ασφάλειας. Την κλείδωσα και τον ρώτησα την τιμή για την φύλαξη. Του άρεσε τόσο πολύ η μηχανή και την έτρωγε με τα μάτια σαν να είχε μπροστά του κανένα λαγνουργό σουηδομανάρι ...
...και ήταν ανένδοτος ...Δέν ήθελε μία. Με το που τον ρωτάω δειλά αν υπήρχε κίνδυνος κλοπής, μου έβγαλε ένα μαχαίρι...όχι του ψωμιού, από το συρτάρι χτυπώντας το στήθος του, που μ΄έκανε να φύγω ευχαριστημένος από εκεί, ξεχνώντας προς στιγμή το δωμάτιο στο Μπάκιχαμ που θα διανυκτέρευα...

Είχα ανάγκη να βολτάρω λιγάκι και κατευθύνθηκα προς τη μεδίνα....

Uriah Heep

19/05/2007, 09:52

Εδώ το περιβάλλον ήταν στα γράδα μου...Δεν είχε ξένους η Ταταουίν. Αυτοί ήταν μόνο περαστικοί, με οργανωμένες ομάδες για σαφάρι στην Σαχάρα, που περνούσαν κατά τις 10 το πρωί από εκεί, κάνανε μια βόλτα στη μεδίνα και μετά πηγαίνανε στο γειτονικό χωριό Σενινί όπου βρίσκονται τα παληά βερβερικά κσούρ (σιταποθήκες) σκαμμένες μέσα στους βράχους ενός λόφου και τα σπίτια των τρωγλοδυτών βερβέρων που ήταν σκαμμένα με τον ίδιο τρόπο λίγο χαμηλώτερα, σε αντίθεση μ΄αυτά στη Ματμάτα που είναι κάτω από τη γή...
Απ΄ότι έμαθα είμασταν όλοι-όλοι 3-4 ξένοι στην πόλη εκείνο το βράδυ...Ένα ζευγάρι 35άριδων μ΄ένα δικό τους τζηπ που περιφέρονταν στο κέντρο και μιά Βελγίδα τρελλέγκο γεροντοκόρη που γυρνούσε μ΄ένα ψευτοαραβικό τουρμπάνι, απ΄αυτές που ασχολούνται με τον αποκρυφισμό και τις ξεζουμίζουν κάτι ψευτογκουρού στην Ινδία.....και εις τινες ακόμη χώρες....
...προφανώς ήρθε να βρεί την...Αλήθεια στη σιωπή της Σαχάρας...

Το περιβάλλον στους δρόμους της μεδίνας άρχιζε να μου φτιάχνει την διάθεση...

89256

Uriah Heep

19/05/2007, 10:27

Όταν λέω ότι σ΄ένα τέτοιο περιβάλλον είμαι στα γράδα μου, εννοώ ότι...

...όλες εκείνες οι σάπιες εικόνες των νεόπλουτων βαλκάνιων χωρικών, με την ακλόνητη αυτοπεποίθηση του εκφραστή του "πετυχημένου", που εισβάλλουν στα πολυκαταστήματα -με ύφος υπεροπτικών σταρ του Χόλυγουντ όταν φωτογραφίζονται στην είσοδο του κτιρίου της Ακαδημίας των Όσκαρ- έχοντας παρκάρει το θηριώδες τετρακίνητο για να μεταφέρουν με αυτό μπρόκολα, κατεψυγμένους τζιγεροσαρμάδες, κολόνιες και στρινγκ...

...ΦΕΥΓΟΥΝ αμέσως από το μυαλό μου, όπως ξεφουσκώνει μιά τρύπια σαμπρέλα...

Έρχομαι σε επαφή με το αυθεντικό και νοιώθω ότι ζω στη γή κι όχι σε κάποιο πλανήτη με ούφο!

Περπάτησα μέχρι να σουρουπώσει και να με πιάσει μια γλυκιά χαύνωση....

89258

Uriah Heep

19/05/2007, 11:29

Πλησίασα το ζευγάρι των Γάλλων με το τζήπ για να μάθω τα σχέδιά τους. Τζίφος!
Είχαν περάσει τη Σαχάρα ερχόμενοι από την Ντουζ, πέρασαν από την όαση Κσαρ Γκιλάν, βρήκαν εκεί 3 τζήπ από γραφεία που οργανώνουν σαφάρι για τουρίστες και τα ακολούθησαν από εκεί μέχρι το Σενινί 18 χιλιόμετρα μακρυά από εδώ.

Η Βελγίδα τρελλέγκο ήταν από άλλο έργο...

...και Hummer να είχε ΔΕΝ βασιζόμουνα με τίποτα......

...αυτή θα μπορούσε να σταματήσει στη μέση της ερήμου για κανένα πνευματικό "αστρικό ταξίδι" για να έρθει σε επαφή με τους... Αθάνατους Μαχάτμας του Θιβέτ...

Καλύτερα μόνος!

Πήγα στο ξενοδοχείο και κάθησα στα σκαλοπάτια, απ΄έξω στο πεζοδρόμιο, μαζί με τον Ζοζέφ τον ρεσεψιονίστ και του εξέθεσα την κατάσταση. Αυτός παίρνοντας 1 τηλέφωνο έμαθε για έναν οδηγό με Land Cruiser που θα έμπαινε στη Σαχάρα από την πόλη Remada γύρω στα 100χλμ πιό νότια, μεταφέροντας από εκεί κάτι τουρίστες για το Κσαρ Γκιλάν. Θα μπορούσα να τον ακολουθήσω δίνοντας στο τζηπ τα μπαγκάζια μου γιατί και μεγάλη ήταν η διαδρομή και δεν έβγαινε με τίποτα φορτωμένος...Χρειαζόταν και μιά άδεια που την βγάζανε στην Ρεμάντα και έκανε 9 μέρες για να εκδοθεί...
...αλλά είπαμε. Τα πράγματα εδώ λειτουργούσαν και με μεθόδους πιό άμεσες και λιγότερο πολύπλοκες, που συναγωνίζονταν σε σβελτάδα τα ελληνικά πολεοδομικά γραφεία....Υπήρχε πάντα ο "ζογκλέρ" που τις 9 μέρες τις έκανε ...9 λεπτά!
Ο Ζοζέφ ήταν εξαιρετικά συνεργάσιμος, πρόθυμος, ευγενικός, πανέξυπνος και πολύ μορφωμένος. Το όνειρό του ήταν να μαζέψει λεφτά για να γνωρίσει τα αρχαία μνημεία στην Ελλάδα από κοντά, γνωρίζοντας πολύ καλύτερα την αρχαία ελληνική ιστορία από τους υποψήφιους έλληνες φοιτητές κλασσικών κατευθύνσεων...
Τελικά μπορεί να έμοιαζε με άγριο Ταμίλ αλλά τα φαινόμενα απατούν...Οι άγριοι βρίσκονται λίγο πιό βόρεια... μόλις περάσεις την Μεσόγειο...στρίβεις δεξιά!
Τον ρώτησα για ιντερνέτ καφέ και με έστειλε στο μοναδικό στον κεντρικό δρόμο, απ΄όπου και είχαμε με το φόρουμ την δεύτερη διαδυκτιακή επαφή...
Το ...φερόμενο ως ιντερνετ καφέ ήταν φρικτό...
Βρωμερά και σπασμένα πληκτρολόγια κολλημένα με σιλοτέιπ, αργό σαν κάτι εφιάλτες που σε κυνηγάει το τέρας.... θέλεις να τρέξεις αλλά τα πόδια σου πηγαίνουν δραματικά αργά...
Ο ιδιοκτήτης του, που "έφερνε" σε ζεν πρεμιέ του τούρκικου κινηματογράφου έβαζε μιά μουσική στην "διαπασών" από τοπικές φίρμες με τουμπερλέκια σε αντιχρονέ τέμπο και αράβικο free jazz...που έκανε τα σκυλάδικα του θεσσαλικού κάμπου να φαντάζουν σαν βιεννέζικα κουαρτέτα προκλασσικής μουσικής...
...τα κουνούπια κάνανε κάθετες εφορμήσεις σαν στούκας και γενικά υπήρχε κίνηση και "πανικός" στο μαγαζί...κλασσικά πράγματα δηλαδή ...για Αφρική....
Μέχρι που κάθησε στο για αρκετή ώρα διπλανό άδειο κομπιούτερ, ένας Τυνήσιος τίγκα στο αποσμητικό,που έβγαλε τα παπούτσια του αμέσως για να δροσιστεί, εμφανίζοντας κάτι τρύπιες κάλτσες και εμπλουτίζοντας την ήδη τσιγαρισμένη ατμόσφαιρα με μία απροσδιόριστη μυρωδιά...

...μεταξύ γαλλικού τυριού "camemberg" και λεβάντας...

Πριν πάω στο ξενοδοχείο πέρασα διακριτικά έξω από το βενζινάδικο που κοιμώταν η "βασίλισσα"... Ο "body guard" κάθονταν σε πλαστική καρέκλα στο ένα μέτρο μακρυά της, με σταυρωμένα τα χέρια στο στήθος. Κάνοντας τη σκέψη ότι μέσα στη παλάμη του κρατούσε και το μαχαίρι, τράβηξα το δρόμο για το ξενοδοχείο...

Γύρισα στο δωμάτιο νυσταγμένος... φόρεσα την δερμάτινη ολόσωμη φόρμα και τις μπότες για να κοιμηθώ στο βρωμοκρέββατο, αφού πρώτα επισκέφτηκα την τουαλέτα σαν ανθρακορύχος με το φως στο μέτωπο...

και κοιμήθηκα βαθιά παρέα με τους κοριούς...

...οι οποίοι δεν κοιμήθηκαν όπως αποδείχτηκε την επόμενη μέρα ...καθόλου!

:beer: :beer: :beer:

coming soon

Uriah Heep

19/05/2007, 18:48

Ξύπνησα με τη μία το πρωί, χωρίς ευτυχώς να χρειαστεί να επισκεφτώ με τον φακό κατά τη διάρκεια της νύχτας, την απερίγραπτη τουαλέτα.
Οι κοριοί ήταν εκπαιδευμένοι σαν κομμάντος...Δοκιμάζοντας τη σθεναρή αντίσταση της δερμάτινης φόρμας, προχώρησαν σε παρακινδυνευμένες κρούσεις, φτάνοντας μέσα στη μπότα εκεί που τελειώνει το φερμουάρ στο κάτω μέρος του παντελονιού και επετέθηκαν λυσσαλέα γαζώνοντας το κοιμισμένο θύμα τους οριζοντίως και καθέτως πάνω από τον αστράγαλο.

Έφτιαξα καραβίσιο καφέ και πήρα το "θιβετιανό" λιτό πρωινό μου...Ήταν 7 το πρωί και ετοίμαζα τα πράγματά μου για την έρημο. Έναν σάκο με ανταλλακτικά, σαμπρέλες, εργαλεία, αμπούλες, αντιηλιακή κρέμα και 3 λίτρα νερό.
Κατέβηκα στο "living room" δηλαδή στα σκαλάκια του ξενοδοχείου στο πεζοδρόμιο, όπου έπιναν το κλασσικό τσάι ο Ζοζέφ με τον νεαρό που είχε το κατάστημα με τους χαρακτηριστικούς εσωτερικούς τηλεφωνικούς θαλάμους....

89287

Uriah Heep

19/05/2007, 19:20

Κάθησα στα σκαλοπάτια με τον Ζοζέφ. Η κίνηση ήδη είχε αρχίσει στη μεδίνα...ήταν Δευτέρα πρωί...
Έβαλα ελαφρύ εξοπλισμό, εντουράδικο μπουφάν-γάντια, λοκατζήδικο παντελόνι με επιγονατίδες και κράνος μπότες, τα γνωστά τουριστικά λόγω της "light" τουριστικής προσέγγισης στη Σαχάρα. Το εντουράδικο κράνος που θα χρειαζόταν λόγω της ζέστης και της σκόνης (και ευτυχώς δεν χρειάστηκε, θα σας πω παρακάτω), δεν το πήρα λόγω βλακώδους κατάληψης του χώρου των αποσκευών από παραπανήσια ρούχα και κάθε λογής άχρηστα πράγματα.
Κατά τις 8 μάθαμε ότι τελικά δεν θα πήγαιναν οι τουρίστες από την Ρεμάντα στην έρημο και θα έρχονταν από την Ταταουίν όπου και βρισκόμουν για να επισκεφτούν τα κσούρ του Σενινί και από εκεί να συνεχίσουν μέσα από την έρημο για το Κσαρ Γκιλάν.
Αποφασίζω τότε να την κάνω κι εγώ για Σενινί και από εκεί να ακολουθήσω ένα από τα 3-4 τζήπ που περνούσαν τη μέρα με τουρίστες μέχρι το Κσαρ Γκιλάν, να "σημαδέψω" την διαδρομή με το GPS και να ξαναγυρίσω μόνος το απόγευμα, γύρω στα 100 χλμ. Ευτυχώς δεν είχε αέρα κάτι που διασφάλιζε προς το παρόν ότι δεν θα σκεπάζονταν τμήματα του δρόμου για να χαθούν από την άμμο...
Ο Ζοζεφ με συγκίνησε. Μου έδωσε άλλο ένα νερό δια πάν ενδεχόμενο και τον αριθμό του κινητού του τηλεφώνου ώστε σε περίπτωση ανάγκης ,να δράσει ακαριαία και να έρθει να με βρεί στη διαδρομή. Μου έκανε ένα μάθημα GPS, ήταν καλός γνώστης σε αντίθεση με μένα που εξακολουθώ να είμαι καλός σκράπας και τότε μου εξήγησε ότι δυσκολεύουν φοβερά την διαδικασία απόκτησης της συσκευής με πανάκριβες τιμές για τους ντόπιους και πολύπλοκες διαδικασίες και κυνήγι για να μην γίνονται μαύρες αγοραπωλησίες. Ήταν μπασμένος στην πιάτσα και ο τρόπος που τον είδα να συναλλάσεται με διάφορους μέσα κι έξω από το ξενοδοχείο, μου έδωσε την εντύπωση του καπάτσου ανθρώπου που ξέρει να φέρνει αποτέλεσμα...
Τα πράγματά μου τα άφησα σε μία άθλια αποθήκη του ξενοδοχείου, που απο μόνος του ο Ζοζέφ έφερε κάτι τσίλικες νάυλον σακούλες και τα σφράγισε (βαλίτσες και δερμάτινη φόρμα) για να μην λερωθούν. Το πρόγραμμα μου ήταν μόλις γυρνούσα το απόγευμα να την έκανα για τους τρωγλοδύτες της Ματμάτα καμιά 200 χλμ από εκεί, διαφορετικά θα την "έκανα ευγενικά" για την γειτονική Μεντενίν γύρω στα 100χλμ...
...οι κοριοί άλλωστε του δωματίου ήταν ...θανατηφόρα κατανοητοί!

89289

Uriah Heep

19/05/2007, 19:50

Έφτασα στο Σενινί.

89296

Uriah Heep

19/05/2007, 19:51

Τα κσουρ φάνταζαν εντυπωσιακά!

89297

Uriah Heep

19/05/2007, 19:56

Επισκέφτηκα το σπίτι βερβέρου τρωγλοδύτη...

Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη με την δεξιοτεχνία και ποιότητα βερβέρου-ερασιτέχνη-φωτογράφου-τρωγλοδύτη...

89299

Uriah Heep

19/05/2007, 20:00

Και μία πρόταση θωρακισμένης πόρτας από βερβέρο κουφωματά...

...με κλειδαριά και ΚΛΕΙΔΙ ασφαλείας (βλ. και στην προηγούμενη φωτό)...

89301

Uriah Heep

19/05/2007, 20:07

Μου πρότεινε και λύση για την διατήρηση και παλαίωση του κρασιού μου, την οποία εφάρμοσα ήδη με το που έφτασα στην Ελλάδα...

...δεν υπήρχε περίπτωση να μη "πάρω" κάτι καλό και χρήσιμο από τους τρωγλοδύτες!

89302

Uriah Heep

19/05/2007, 20:49

Βερβέρα τρωγλοδύτισα φτιάχνει κλωστή πλεξίματος από μαλλί προβάτων στην ταράτσα του σπιτιού της...ακούγοντας σε δορυφορική σύνδεση τις τιμές του χρηματιστηρίου Αθηνών...

Με την πληροφορία ότι κυκλοφορούν τρομερές ευκαιρίες σε δομημένα ομόλογα και σοδομημένες τινες μετοχές από ανιάτως διεφθαρμένη γκλαμουρολιγούρικη χώρα του Μεσογειακού Αρχιπελάγους, τοποθετήθηκε πλήθος δορυφορικών πιάτων!

89313

Uriah Heep

19/05/2007, 21:05

Ο πρόεδρος των τρωγλοδυτών μεσιτών ακινήτων μου εκφράζει την οδύνη και τον αποτροπιασμό του για την δεινή κατάσταση που έχει περιέλθει η ελληνική οικονομία και μου μεταφέρει τα αισθήματα συμπαράστασης των τρωγλοδυτών Σενινί και Ματμάτα. Μου υπόσχεται δε, εις ένδειξη αλληλεγγύης και συμπαράστασης, την δωρεάν παραχώρηση, της τρώγλης στο βάθος της εικόνας, στον πρώτο Έλληνα συνταξιούχο που θα επιλέξει το Σενινί για να βρεί μια καλύτερη ποιότητα ζωής...΄

89315

Uriah Heep

19/05/2007, 21:16

...ήσυχη γειτονιά στο Σενινί...
...ξηρό κλίμα...
...θέα...
...μεγάλη υπεραξία τα προσεχή χρόνια...

89316

Uriah Heep

19/05/2007, 21:51

Κάθησα σ΄ένα καφενείο για έναν εσπρέσσο. Εκεί συνάντησα το ζευγάρι γερμανών που είχα δει τις μηχανές τους (ΚΤΜ και BMW) στη Μεντενίν. Με φώναξαν κατ΄ευθείαν στο τραπέζι τους. Ζεστοί και φιλικοί. Τους είπα τα σχέδιά μου για την έρημο και μου είπαν ότι ακριβώς αυτό επρόκειτο να κάνουν και οι ίδιοι. Απλά ήρθαν να δούνε τα κσουρ στο Σενινί και θα την κάνανε για Κσαρ Γκιλάν από την Μεντενίν όπου είχαν αφήσει και τα πράγματά τους στο ξενοδοχείο. Μου πρότειναν να πάρω κι εγώ τα δικά μου από το ξενοδοχείο μου και να βρεθούμε σε μιάμιση ώρα στη Μεντενίν στο ξενοδοχείο τους και να φύγουμε φορτωμένοι σιγά-σιγά στην έρημο από διαδρομή (με σκληρή πίστα, για να μην ξελιγοθούν οι μηχανές από το ζόρι σε μαλακή άμμο) που είχε στο GPS ο γερμανός και την είχε κάνει φίλος του το Πάσχα. Μου είπαν ότι ταξίδευαν μία ξενοδοχείο-μία σκηνάκι και σε περίπτωση κάποιας βλάβης είχαν τη σκηνή για διανυκτέρευση και σκιά...Ήταν τόσο υπέροχα παιδιά, τόσο σίγουροι γι΄αυτό που κάνανε, αγαπούσανε τόσο πολύ αυτό τον τρόπο ταξιδιού και για μένα ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να μου τύχει. Χωρίσαμε σε μία διασταύρωση και την έκανα για την Ταταουίν. Έτσι γλύτωνα την αγγαρία να γυρίζω πίσω στο ξενοδοχείο από την όαση του Κσαρ Γκιλάν και να ξαναφύγω για να συνεχίσω το ταξίδι μου.
Έφτασα στο ξενοδοχείο πήρα τα πράγματά μου, αποχαιρέτησα τον Ζοζέφ δίνοντάς του το e-mail μου και έφυγα καρφί για την Μεντενίν. Οι γερμανοί ήταν έτοιμοι και ήδη τσιμπούσανε κάτι απέναντι από το ξενοδοχείο σ΄ένα ημιυπαίθριο κουτούκι και με κάλεσαν να φάω κι εγώ για να έχουμε δυνάμεις ...Ξέχασα τις θιβετιανές δίαιτες και την έπεσα στα κοκκινιστά αρνιά με γιαχνί πατάτες, τις φρέσκες ντομάτες, τα Τυνησιακά γλυκά με πολύ κακές προθέσεις...

89318

Uriah Heep

19/05/2007, 21:56

Η προηγούμενη φωτό είχε τα χάλια της...

...και πάλι το εξαιρετικό ζευγάρι των γερμανών.

89319

Uriah Heep

20/05/2007, 09:17

Απεχθανόμουν πάντα την ..."κανονική" ζωή...
...αυτή που ορίζεται στις συντεταγμένες, περί ποιότητας ζωής και αξιών, των εκπομπών της Μενεγάκη και των "επιστημόνων" και καθοδηγητών της κοινωνίας, με την αυτοπεποίθηση των εκφραστών του νέου κατεστημένου...
Πολλές φορές οι σκέψεις μου εκτοξεύονταν στον ουρανό σαν σκάγια και με προβλημάτιζαν...αν τελικά είμαι τρελλός! Τι ζητούσα μόνος, οικογενειάρχης άνθρωπος, σ΄ένα ταξίδι στην έρημο? Τι ζητούσα σ΄ένα άθλιο ξενοδοχείο σαν το χθεσινοβραδυνό? Από την άλλη με τρόμαζε η σκέψη του ..."καθώς πρέπει" εκπροσώπου του μέσου όρου που το μόνο που ξέρει είναι να παριστάνει ...αυτό που ΔΕΝ είναι και να ξέρει να κρύβει καλά τα ...σκατά του...
Όμως...κανένας τρελλός ...δεν ξέρει ότι είναι τρελλός...

Την απάντηση στα ...παραπάνω μου την έδωσαν ο Πάουλ και η Ρικάρντα...
...αυτοί οι κυνηγοί της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ζωής, των αυθεντικών εμπειριών, των ανθρώπινων καταστάσεων, που με κοινό μπούσουλα κάναμε τα ίδια πράγματα, είχαμε τις ίδιες αναζητήσεις και προβληματισμούς και γελάσαμε με την καρδιά μας όταν μου διηγήθηκαν την εμπειρία τους από το ξενοδοχείο τους στη Μεντενίν που η μόνη διαφορά ήταν ή ελαφρά πιό ακριβή τιμή του...
Συμφωνήσαμε ότι άμα γυρίζαμε πίσω τον χρόνο ...πάλι τα ίδια ξενοδοχεία θα διαλέγαμε!
Συμφωνήσαμε ότι θα πληρώναμε και "αέρα" για να μη αλλάζαμε την χθεσινοβραδυνή εμπειρία μας, με μία Σουίτα στο "Μαμούνια" του Μαρακές και ένα ολοκαίνουργιο Land Cruiser προετοιμασμένο αλλά "Paris-Dakar" να μας περιμένει υπομονετικά να ξυπνήσουμε για να πάμε σε Safari decafeine'...Όταν κατάλαβα ότι ...όντως ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ αλλά ΔΕΝ επέλεξαν την καρτέλα Νο2 για τρόπο διακοπών...
...ήταν σαν να έπαιρνα αποτελέσματα από ψυχιατρικές εξετάσεις και να έβγαιναν όλες αρνητικές!

Είχαμε μπροστά μας την απεραντοσύνη της ερήμου και είμασταν έτοιμοι-τρεις ενωμένες ψυχές σαν γροθιά- να την απολαύσουμε...

89392

Uriah Heep

20/05/2007, 09:25

Σε λίγα χιλιόμετρα στην αρχή, υπήρχαν μερικοί λόφοι με μαζεμένη αρκετή άμμο που δυσκόλεψαν τρομερά τις βαρυφορτωμένες μηχανές πλην του ΚΤΜ να τους περάσουμε...

89393

Uriah Heep

20/05/2007, 09:42

Σε λίγα χιλιόμετρα η "πίστα" ξαναέγινε σκληρή...
Για μεγάλες ταχύτητες...πάντα με τον κίνδυνο όμως να βρεθείς σε κανένα 20μετρο μαζεμένης άμμου και να σαβουριαστείς για τα καλά!
Με τις φορτωμένες μηχανές πηγαίναμε συντηρητικά και στα επικίνδυνα σημεία, όταν κολλούσε η μηχανή στην άμμο, ένοιωθα την βαλιτσοφορούσα Άφρικα να λικνίζει το πλαίσιό της σαν ...αχλαδόκορμη λικνιζόμενη χορεύτρια του beli dance!

89394

Uriah Heep

20/05/2007, 09:51

Κάποια στιγμή βρίκαμε ίχνη του δρόμου που έπρεπε να ακολουθήσουμε...
...το GPS του Πάουλ έδειχνε ότι πάμε μιά χαρά...
.
.
.
...ενώ εγώ απέφυγα να αναφέρω τόση ώρα ότι ξέχασα να βάλω ...τον χάρτη της Τυνησίας στο δικό μου GPS!!! Έδειχνε απλά το περίγραμμα της Τυνησίας, την θέση της Τύνιδας και του στίγματος ...του ανεκδιήγητου Uriah Heep στο...χάος!
Τουλάχιστον είχα το στίγμα της διαδρομής που διάνυα ώστε αν χανόμουνα μόνος να ξαναγυρίσω από τον ίδιο δρόμο ...απλά και κατανοητά πράγματα δηλαδή....

89396

Uriah Heep

20/05/2007, 09:52

QUΙΖ:

Ποιόν δρόμο επιλέγεις χωρίς GPS στην προκειμένη περίπτωση?

89397

Uriah Heep

20/05/2007, 09:58

Μετά από 75 περίπου χιλιόμετρα φτάσαμε κοντά στον δρόμο του πετρελαϊκού αγωγού που ξεκινούσε από τον δρόμο Ντούζ-Ματμάτα και οδηγούσε στο Κσαρ Γκιλάν εκεί άρχισε το τοπίο να γίνεται πιό αμμώδες...γιατί παρακάτω θα μιλάμε για αμμοθάλασσες!

Σημείωση: Προσέξτε τα βαριά σύννεφα πάνω από την έρημο!!!

89398

Uriah Heep

20/05/2007, 10:04

Ο δρόμος του αγωγού προς το Κσαρ Γκιλάν είχε πρόσφατα ασφαλτοστρωθεί και πήγαμε με τα παιδιά μια βόλτα στην όαση "καρφωτοί" με χίλια στην ατέλειωτη ευθεία προσέχοντας μόνο μην τρακάρουμε με καμιά καμήλα!

89399

Uriah Heep

20/05/2007, 10:14

Ήταν νωρίς το απόγευμα και δεν είχε καθόλου περαστικούς στην όαση. Κάναμε μία βόλτα αλλά ο Πάουλ και η Ρικάρντα θα συνέχιζαν για την Ντουζ και είπαμε, πριν φύγει η μέρα, να πάμε μαζί μέχρι το πηγάδι του Μπιρ Σολταν, να πιουμε ένα καφέ στο Καφέ Μπιρ Σολτάν και να δώσουμε φρη-ραντεβού για την επομένη το βράδυ στη Νεφτά ώστε να πάμε παρέα και μέχρι τα σύνορα της Αλγερίας. Βάλαμε βενζίνη στο βενζινάδικο στην όαση του Κσαρ Γκιλάν (φωτό λίγο αργότερα) και ξεκινήσαμε. Στο καφέ Μπιρ Σολτάν όλως περιέργως έλειπε ο καφετζής και ένας στρατιωτικός(!) που περιφερότανε απ΄έξω, μας είπε ότι θα γυρνούσε σε κανένα μισάωρο...
Έτσι ήπιαμε τον καφέ μας σ΄ένα καφέ παρακάτω προς την διαταύρωση για Ντουζ και αποχαιρετηθήκαμε...

89400

Uriah Heep

20/05/2007, 10:20

Αυτοί ετοιμάστηκαν για το ταξίδι στην όαση της Ντουζ κι εγώ δεν άφηνα με ΤΙΠΟΤΑ μία διανυκτέρευση στην όαση-παράδεισο του Κσαρ Γκιλάν...

Για όλους μας η λέξη "κούραση" φαινόταν άγνωστη και τα χιλιόμετρα τα θεωρούσαμε ...
...κάτι σαν μπατιρόσπορα....

89401

Uriah Heep

20/05/2007, 20:01

Ξεκίνησα πάλι προς τα πίσω. Θα ξαναέκανα γύρω στα 80 χλμ άσφαλτο για την όαση αλλά δεν είχαμε συναίσθηση των χιλιομέτρων... ούτε εγώ και όπως αποδείχθηκε ούτε οι σιδηρόκωλοι Γερμανοί...
Έβλεπα τον ίσιο δρόμο μπροστά μου να ξετυλίγεται, χωρίς να διασταυρώνομαι με κανένα αυτοκίνητο, μόνος στην απόλυτη ερημιά και σκεπτόμουνα πάλι την συνάντησή μου με τους Γερμανούς... Ήταν απίστευτο το πως συναντηθήκαμε, η απερίγραπτη χημεία που είχαμε, η θετική ενέργεια που εξέπεμπαν και ολα σήμερα φάνηκαν να γίνονται τόσο απλά...
Οι εικόνες και οι απίθανες εμπειρίες από το ταξίδι άρχισαν να έρχονται στο μυαλό μου...
...ήταν τόσες πολλές...
Ξαφνικά μούρθε στο μυαλό μία τόσο απίστευτη όσο και αστεία σκηνή, το πρωί που πάτησα το πόδι μου στην Αφρική. Με το που βγαίνω από το καράβι μπαίνω στο τελωνείο κάτω από ένα υπόστεγο, σταματάω και βγάζω το κράνος. Εκείνη την στιγμή ακούγεται το χαρακτηριστικό πιανάκι της εισαγωγής και η φωνή της Gloria Gaynor να τραγουδάει το..."I will survive"!!!
Κάποια φάρσα λέω θα είναι...δεν είναι δυνατόν! Σε 12-15 δευτερόλεπτα σταματάει. Σε 2 λεπτά πάλι το ίδιο ...πιανάκι και η χαρακτηριστική εισαγωγή..."Ι will survive"! Απίστευτο! Τέτοιο συμβολικός τίτλος μπαίνοντας στην Αφρική...πλάκα μΕ κάνουνε? Σταμάτησε πάλι στα 10-15 δευτερόλεπτα... Την τρίτη φορά "την έπιασα τη δουλειά"... Ήταν το κινητό ενός μετανάστη Τυνήσιου από τον παραδιπλανό διάδρομο που του αραδιάσαν οι τελωνιακοί τα πράγματα για έλεγχο και κάθε φορά που τον καλούσαν στο κινητό ακουγόταν το "I will survive" στη διαπασών...Προφανώς αυτός το είχε βάλει στο κινητό για να ...."επιζήσει" στην ...Ευρώπη ...

Μου έρχονταν στο μυαλό διάφορα άλλα τέτοια απίθανα πράγματα...
...άρχισα να γελάω μόνος, να τραγουδάω το "i will survive"...
...προσπαθούσα να μιμιθώ τον συγκλονιστικό ήχο της...κλανιάς του δευτέρου ορόφου, χθες στο ξενοδοχείο...
...μιλούσα μόνος στα αραβικά...
...οδηγώντας χαλαρά στην συγκλονιστική ευθεία μέσα στην έρημο...

...νοιώθοντας την ευτυχία να με πλημμυρίζει...

89432

Uriah Heep

20/05/2007, 20:24

Μου έκανε εντύπωση φθάνοντας, η πολύ βαριά συνεφιά που σκέπαζε την όαση!
Είχε όμως όλη τη μέρα άπνοια και δεν ταλαιπωρήθηκα καθόλου από τον αέρα που σηκώνει την απίθανα ψιλή άμμο...που μπάνει στην κυριολεξία παντού!
Μπήκα στην έρημη παραδεισένια όαση...με μιά γλυκιά κούραση και ένα αίσθημα ευφορίας που πλημμύριζε το "είναι" μου...

89439

Uriah Heep

20/05/2007, 20:34

Υπήρχαν διάφορα κάμπιγκ στην όαση, εγώ όμως είχα στο νου να πάω στο παλαιότερο και πιό φημισμένο... το ομώνυμο...

Πήγα στη ρεσεψιόν και με καλωσόρισε ο ιδιοκτήτης ενημερώνοντάς με ότι σε όλο το κάμπιγκ είμασταν ένα ζευγάρι Πολωνών με τζηπ, κάτι σκληροπυρινικοί Γάλλοι με Φορτηγό αλά Paris-Dakar κι η αφεντιά μου. Θα μέναμε όλοι σε ξεχωριστές σκηνές των 8 ατόμων...και μου είπε να διαλέξω όποια θέλω.

89444

Uriah Heep

20/05/2007, 20:39

Έκλεισα ημιδιατροφή...γιατί τα αρνάκια με τις πατάτες γιαχνί είχαν "εξαϋλωθεί" από την υπερδιέγερση, την κούραση που δεν μπορoύσα να αισθανθώ εκείνη τη στιγμή και.....
...επειδή ΜΟΥ΄ΧΕ ΑΝΟΙΞΕΙ Η ΟΡΕΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ!

Το εστιατόριο...για το δείπνο....

89447

Uriah Heep

20/05/2007, 21:09

Πάρκαρα τη "βασίλισσα" μπροστά στη σκηνή...
...ήθελα να απολαύσουμε ...μαζί την μαγική βραδυά...

89458

Uriah Heep

20/05/2007, 21:20

Έκανα μια βόλτα έξω από το κάμπικγ όπου υπήρχαν 2 καφέ μπροστά σε δύο λίμνες που πήγαζαν από υπόγειες θερμές πηγές....

Εκείνη την ώρα είδα κι έναν Ιταλό με μια παληά Τρανσαλπ που ετοιμαζόταν σε λίγη ώρα να "την κάνει" γι΄αλλού...

89459

Uriah Heep

20/05/2007, 21:21

Το βαρύ πυροβολικό ...δεν χωρούσε στον χώρο του πάρκιγκ του κάμπιγκ...

89460

Uriah Heep

20/05/2007, 21:33

Ένας ντόπιος εργαζόμενος στο κάμπιγκ μου έφερε κουβέρτες και μου είπε ότι με τον ερχομό μου έφερα καρπερά σύνεφα στην όαση και ότι θα ήταν πολύ σημαντικό αν έριχνε και καμιά βροχή...
...έβρεχε μία φορά στα τρία χρόνια!

Του παραπονέθηκα ότι με τη βαριά συνεφιά θα έχανα την δύση του ηλίου στη μοναδική μου διανυκτέρευση στη μέση της Σαχάρας...

Κάποια στιγμή έτρεξε αλλόφρων στη σκηνή... με τράβηξε από το χέρι και μ΄έβγαλε έξω από την όαση στην έρημο καμιά εκατοστή μέτρα μακρυά...
...για να προλάβω να δώ τη δύση...

Η ψηφιακή Canon "δήλωσε" ανεπαρκής και ανίκανη στην αποτύπωση της "μαγείας" του ηλιοβασιλέματος....

89463

Uriah Heep

20/05/2007, 21:55

Ξαναγύρισα στη σκηνή μου μετά το εκπληκτικό θέαμα...

Κελαϊδούσαν χιλιάδες πουλιά ...ήταν εξωπραγματικό...

Μετά το καθημερινό "briefing" με το σπίτι και αφού η σύζηγός μου σχολίασε πως τα αηδόνια στην δική μας αυλή κελαϊδούσαν καλύτερα ...για να με φέρει όσο γινόταν πιό γρήγορα σπίτι...
...αισθάνθηκα ότι έπρεπε να μοιραστώ πάσει θυσία αυτή τη εμπειρία με κάποιον πιό ...αμερόληπτο και αντικειμενικό...Πήρα τον αδελφό μου στις Βρυξέλλες αλλά δεν ήταν κανένας στο σπίτι...
Άνοιξα το "best of" των τηλεφώνων στο ευρετήριο και πήρα πρώτα έναν παληό παιδικό φίλο που έπαιξα δραματικό ρόλο στη απόκτηση για λογαριασμό του, μιας BMW GS 1000 Dakar του 96 special edition, την οποία αγόρασε για να κάνει μόνος του αυτό το ταξίδι πριν 2 χρόνια. Καθώς ήταν και φυσιολάτρης, ορειβάτης πεζοπόρος και ότι άλλο συνεπάγεται η περιγραφή, ήξερα ότι θα το χαιρόταν δεόντως το τηλεφώνημα...μιας και για διάφορους επαγγελματικούς και οικογενειακούς λόγους δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει αυτό το ταξίδι...
...δυστυχώς δεν απαντούσε σε κανένα τηλέφωνο...
Το επόμενο τηλέφωνο ήταν του crs-k...
...τη συνέχεια την ξέρετε...είναι ευτυχία να μοιράζεσαι ορισμένα πράγματα...

89466