Καλημέρα και Καλή χρονιά να έχουμε. Η ιστορία της παρολίγον πώλησης της μηχανής μου, έχει ως εξής και έληξε πολύ σύντομα και "άδοξα" χθες το βράδυ. Τα συμπεράσματα δικά σας....
Πριν τις γιορτές με παίρνει τηλέφωνο ευγενικότατος νεαρός-πληθυντικός ευγενείας γαρ (και με μουστάκι ρεμπέτη παρακαλώ), για ενδιαφέρον αγοράς.
Πρώτο ραντεβού έξω από τη δουλειά μου στο Χαιδάρι: "Πολύ ωραία μηχανή και δεν κυκλοφορεί πολύ ενδιαφέρομαι σφόδρα" κλπ. κλπ. βγάζει και τις φωτό του είμαστε οκ για έλεγχο σε συνεργείο της αρεσκείας του.
Δεύτερο ραντεβού σε συνεργείο στον Πειραιά (σε ένα στενό που δεν το βλέπεις με την καμία), ενώ αυτός μένει ως φοιτητής κατά τα λεγόμενα του στην Πλατεία Αττικής: Ελέγχει ελάχιστα ο μηχανικός "καθαρό το εργαλείο, πάρτο με κλειστά τα μάτια". Παρατηρώ μια εξοικείωση στους μεταξύ τους διαλόγους, στην οποία δεν δίνω ιδιαίτερη σημασία εκείνη τη στιγμή. Αποτέλεσμα συνάντησης: ¨είμαστε οκ, αλλά θα μιλήσεις για την τιμή με τον μπαμπά μου, ο οποίος θα αγοράσει την μηχανή στο όνομα του". Ο νεαρός έχει μηχανή άλλης κατηγορίας και θέλει περισσότερα γκάζια βλέπετε...περί ορέξεως...
Συμφωνώ και επειδή θέλει άμεση αγορά, το επόμενο βράδυ δέχομαι τηλέφωνο από τον μπαμπά που μένει Χαλκίδα (, όπου με παζάρι 1-2 λεπτών, πέφτω 200 ευρώ και συμφωνούμε για μεταβίβαση....
Περνάνε 5 μέρες, περνάνε τα Χριστούγεννα πουθενά οι 2 κύριοι, κάτσε λέω να πάρω τον νεαρό που καίγεται...."έλα τι γίνεται, σας έχασα"-"ναι ξέρεις, αρρωστήσαμε οικογενειακά και δεν μπορούσαμε", με παραπέμπει πάλι στον μπαμπά, αφού με διαβεβαιώνει πως ότι είπαμε ισχύει.....οκ λέω και συμφωνούμε να τα πούμε μετά την Πρωτοχρονιά....όπως και έγινε χθες το βράδυ.
Το ζουμί τώρα:
Με παίρνει χθες ο μπαμπάς, πουθενά πάλι ο νεαρός: "Λοιπόν μεταβίβαση την Τετάρτη, αλλά μου στέλνεις προηγουμένως ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ και σκαναρισμένα στο μέιλ μου: άδεια κυκλοφορίας, ταυτότητα και ΙΒΑΝ λογαριασμού σου"-"τι την θες την άδεια και την ταυτότητα ;" τον ρωτάω και ΕΠΙΜΕΝΕΙ χωρίς πειστική εξήγηση...(να το ασφαλίσω-ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ, να φτιάξω τις υπεύθυνες δηλώσεις-ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ τις κάνουμε επιτόπου).
Όσο προχωράει η άνευ σημασίας κουβέντα αρχίζω και "φορτώνω" με τις απίθανες απαιτήσεις του: "μα γιατί εκνευρίζεσαι¨εγώ έκανα υπομονή¨(για ποιο λόγο άραγε
Στην προτροπή μου δε, να γίνει η μεταβίβαση μέσω γραφείου διεκπεραιώσεων (που έχει φίλη μου) δίπλα από το Υπουργείο Μεταφορών στην Ελευσίνα με δικά μου έξοδα, αφού η μηχανή είναι στο Χαιδάρι (10 λεπτά δρόμος και από εκεί θα την έπαιρνε) και θα ξεμπερδέψουμε λόγω μειωμένης κίνησης σε μισή ώρα, το αποκλείει και αντιδρά έντονα....Κλέινουμε ρωτάω και εγώ τη φίλη μου-η οποία μου αποκλείει κατηγορηματικά, λόγω εμπειρίας-να του στείλω άδεια και ταυτότητα. Μιλάμε πάλι και αφού του λέω ότι δεν θα του στείλω τα παραπάνω, ρωτώντας τον σχετικά με τον πως θα μου δώσει τα χρήματα όσο προχωρά η μεταβίβαση ΟΠΟΥ θέλει ΕΚΕΙΝΟΣ (Υπουργείο) η απάντηση του είναι: "αφού δεν με εμπιστεύεσαι, θα πάρει ο γιος μου την άδεια και θα με δέσεις εκεί μέσα για να μην χάσεις τα χρήματα σου"-χαχα γελάσαμε), μου λέει ότι θα με πάρει τηλέφωνο αφού πάρει έξτρα πληροφορίες σε 5 λεπτά......
Μετά από 1,5 ώρα αναμονής......η σύντομη απάντηση επί λέξει: "Έλα ξέρεις θέλω να το τελειώσουμε εδώ, δεν ενδιαφέρομαι πλέον...".
Και όπως είπα παραπάνω....τα συμπεράσματα δικά σας....
Δημοσιεύθηκε αρχικά από kalampokas
