Κίνδυνος και Ταχύτητα

[kostas777]

έχω βαρεθεί να με βάζουν σε καλούπι. εγώ μπορεί να δηλώνω 100% μηχανόβιος μέχρι κόκκαλο, αλλά δεν δέχομαι τίποτα από αυτά που λες (φλερτάρω με τον κίνδυνο, είμαι adrenaline junkie, έχω κληρονομήσει επικίνδυνα γονίδια, θέλω να επιδεικνύομαι και να επιβάλλομαι, θέλω να νικάω σε κόντρε με κάγκουρες για να γίνω το alpha male και να πάρω όλες τις γκόμενες δικές μου, καρυδώνω το γκάζι για να με τρομάξει η επιτάχυνση χωρίς να με νοιάζει τι είναι μπροστά μου, κλπ.).

συγγνώμη που θα στο πω έτσι ωμά, αλλά όλα αυτά είναι στερεοτυπικές μπούρδες του τύπου «οι μηχανές είναι σκοτώστρες».

τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει. υπάρχουν φυσικά όλοι αυτοί που συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο και ίσως να εμπίπτουν σε μια ή περισσότερες από τις παραπάνω κατηγορίες, αλλά δεν είναι όλοι μηχανόβιοι. κάποιοι από αυτούς οδηγούν νταλίκες ή τρακτέρ. ίσως οι μηχανόβιοι να είναι και οι λιγότεροι που ανήκουν στις κατηγορίες αυτές, επειδή έχουν ιδίοις όμμασι τη γνώση του κινδύνου λόγω της μεγαλύτερης πιθανότητας τραυματισμού ακόμη και σε μικρό ατύχημα.

ύστερα πολλοί τρακάρουν και περνάνε 4 μήνες στο νοσοκομείο μόνο και μόνο επειδή δεν πλήρωσαν ένα χ ευτελές ποσό για να αγοράσουν σωστές μπότες, μπουφάν ή άλλο εξοπλισμό. αυτούς δεν τους λες επικίνδυνους ή αδρεναλινοφάγους, τους λες απλά μαλάκες++ (με 2 plus) και τελειώνεις. καμία σχέση δεν έχω με αυτούς. (ίσως κάποτε..)

δηλαδή αυτός που μπαίνει στο αυτοκίνητο και δεν φοράει ζώνη, είναι πιο συνετός από τον προβλεπόμενο μηχανόβιο; (για πες ναι να με φτιάξεις κι άλλο)

το αν κινδυνεύεις δεν εξαρτάται από το όχημα, αλλά από το πως το οδηγείς. σκέψου ότι είμαστε εκατοντάδες χιλιάδες οδηγοί στον δρόμο, καλοί, κακοί και άσχημοι, όλοι κινούμενοι σε τυχαία πορεία, ο καθένας ακολουθώντας μια ξεχωριστή και μοναδική γραμμή προσπαθώντας να μην ..τσουγκρίσουμε. από τον πιο συνετό έως τον πιο μαλάκα.

επίσης πληροφοριακά: μεγάλη ταχύτητα δεν σημαίνει αυτομάτως αυξημένος κίνδυνος. πόσο μάλλον όταν δεν αναφέρουμε καν τις συνθήκες και τις υποθετικές παραδοχές για να καταλήξουμε σε ένα τέτοιο ανούσιο και άχρηστο συμπέρασμα.

[daz]

Αν κάνουμε ένα γκάλοπ οι περισσότεροι μηχανόβιοι τι θα απαντήσουν?.... Επέλεξαν να οδηγούν μηχανή λόγω μεγαλύτερης ελευθερίας κινήσεων στον οδικό άξονα?.. Λόγω μεγαλύτερης συγκίνησης ( που εμπεριέχει αδρεναλίνη και κίνδυνο)?... λόγω μεγαλύτερης οικονομίας στην αγορά της?....

Τίποτα απ' τα παραπάνω. Όσο κι αν σου φαίνεται απίστευτο θα απαντήσουν...

Γιατί έχουν ωραία γεύση

[marios8]

Δειγματοληπτικά κινούμενη διαπιστώνω πως όταν ακούγεται πως κάποιος είναι λάτρης της μηχανής συνεπαγωγικά συμπεραίνεται πως βάζει κόντρες με τον κίνδυνο.
Τελικά γεννιέται κάποιος με τον κίνδυνο στο αίμα του?.... ή ο εθισμός στην αδρεναλίνη της ταχύτητας είναι μικρόβιο που προσβάλλει το άτομο στην ... πορεία κι ανάλογα με τις προσλαμβάνουσες της ζωής του?....

Και εγώ πιστεύω οτι είναι γονιδιακό. Απο πιτσιρικάς είχα ένα θέμα με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Με τρέλαινε. Όπου μπορούσα πήγαινα και παρακολουθούσα.
Οι οδηγοί αγώνων ήταν για μένα πρότυπα αθλητών και έχαιραν απεριορίστου θαυμασμού (πχ μπορούσα να κάνω ότι ταρζανιά φαντάζεσαι για να έχω μια χειραψία με τον Macrae )
Έτσι μεγαλώνοντας μοιραία μπαίνεις και εσύ σε αυτό το απίστευτο παιχνίδι . Και αν κάνεις την αρχή μετά δεν ξεκολλάς ποτέ .
Μονοπωλεί τις συζητήσεις σου . Απασχολεί το μυαλό σου συνέχεια (και την τσέπη σου). Περιμένεις πως και πως να έρθει το Σαββατοκύριακο. Καθορίζει τις παρέες σου
Έτσι στο τέλος γίνεται τρόπος ζωής και όλα γυρίζουν γύρω απο αυτό (κάτι σαν ναρκωτικό ένα πράγμα ).

Η επικινδυνότητα σίγουρα υπάρχει , γι αυτό και η παθητική σου ασφάλεια έχει πάντα πρωτεύοντα ρόλο.
Την στιγμή εκείνη όμως, ο στόχος σου υπερισχύσει ,το μόνο που σκέφτεσαι είναι να πάς ακόμα πιο γρήγορα , άντε λίιιιιγο ακόμα γκάζι , να πάρεις μεγαλύτερα ρίσκα.
Ο φόβος και η επικινδυνότητα περνάνε στο πίσω μέρος του μυαλού, δεν σε απασχολούν , δεν τα σκέφτεσαι (όχι οτι δεν υπάρχουν).ξ

Αυτό ή το έχεις ή δεν το έχεις . Φυσικά όμως υπάρχουν και άτομα που είχαν το μικρόβιο αλλα οι συγκυρίες ήταν τέτοιες ώστε δεν το είχαν εκδηλώσει.
Με την πρώτη ευκαιρία όμως θα βγεί στην επιφάνεια και μετά αρχίζουν τα βάσανα .....

[npat]

Ναι βρε συνονόματε, φυσικά και όλοι ασχολούνται με την αγαπημένη τους δραστηριότητα, και η αδρεναλίνη που παράγεται από αυτόν ακριβώς τον κίνδυνο είναι αυτή που κάνει την ενασχόληση συναρπαστική

Σόρυ φίλε συνονόματε, αλλά... ΜΠΟΥΡΔΕΣ!

Ούτε ο ψαροντουφεκάς, ούτε ο ιστιοπλόος, ούτε ο πεζοπόρος, ούτε ο αεροπόρος, ούτε ο κολυμβητής δεν αποζητούν τον κίνδυνο, ούτε "την βρίσκουν απ' την αδρεναλίνη". Να δεχτώ ότι σε κάποιες ασχολίες η, εκ του ασφαλούς, αίσθηση του κινδύνου μπορεί να συμβάλει λίγο στην απόλαυση. Δεν αποτελεί όμως ούτε τον μοναδικό ούτε τον κεντρικό ούτε καν ιδιαίτερα σημαντικό λόγο για τον οποίο οι περισσότεροι κάνουμε ότι κάνουμε (εξαιρέσεις υπάρχουν, το είπα και προηγουμένως). Αν ήταν έτσι θα βάζαμε τύπους να μας κάνουν "μπου" στην γωνία και θα τη βρίσκαμε κάργα, χωρίς να κινδυνεύουμε κιόλας!

Μπορεί να γουστάρω να ανοίξω το γκάζι λίγο παραπάνω σε μια στριφτερή διαδρομή, μπορεί να θέλω ακόμη-ακόμη να δοκιμάσω και τα όριά μου, ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ δεν το κάνω ΕΠΕΙΔΗ είναι επικίνδυνο. Απεναντίας, το κάνω ΠΑΡΟΤΙ είναι επικίνδυνο και οι λόγοι που το γουστάρω δεν έχουν να κάνουν με το ότι με "φτιάχνει ο κίνδυνος και η αδρεναλίνη". Απεναντίας, ο φόβος συνήθως καταστρέφει την εμπειρία, παρά την εξιδανικεύει. Αν μιλούσες για αδρεναλίνη και εγρήγορση, αντί για φόβο, επιχειρώντας μια γελοιωδώς υπεραπλουστευτική βιοχημική ερμηνεία της απόλαυσης, τότε ίσως να το συζητούσα (αλλά πλέον το πάμε αλλού). Πάντως η καραμελίτσα "προκαλείς τον κίνδυνο γι αυτό γουστάρεις", ειδικά όταν γενικεύεται και όταν επιχειρείται να μεταφερθεί σε ευρύτερα πλαίσια συμπεριφοράς, ανάγει τον μοτοσικλετιστή σε τζογαδόρο και πρεζάκι του ρίσκου και, εμένα τουλάχιστον, προσωπικά, με προσβάλει.

[MG-KTiNoS]

], ανάγει τον μοτοσικλετιστή σε τζογαδόρο και πρεζάκι του ρίσκου και, εμένα τουλάχιστον, προσωπικά, με προσβάλει.

Τελικά χαλάσαμε τον μύθο του άγριου μηχανόβιου, εραστή του κινδύνου…

ΣΑΣ ΜΙΣΩ !

[marios8]

Ακριβώς σ'αυτη την επιλογή ιδιωτικοποίησης του κινδύνου εστιάζει η διαπίστωση πως μάλλον ο λάτρης της μηχανής είναι φύσει ... επικίνδυνος τύπος.
Αυτό άραγε έχει προεκτάσεις σε κάθε πεδίο της ζωής του?

Καμία σχέση, ισα ίσα οι περισσότεροι που ασχολούνται με τις μηχανές είναι πολλοί "χαλαροί" και ήρεμοι χαρακτήρες .

[nikos_abel]

Σόρυ φίλε συνονόματε, αλλά... ΜΠΟΥΡΔΕΣ!

Ούτε ο ψαροντουφεκάς, ούτε ο ιστιοπλόος, ούτε ο πεζοπόρος, ούτε ο αεροπόρος, ούτε ο κολυμβητής δεν αποζητούν τον κίνδυνο, ούτε "την βρίσκουν απ' την αδρεναλίνη". Να δεχτώ ότι σε κάποιες ασχολίες η, εκ του ασφαλούς, αίσθηση του κινδύνου μπορεί να συμβάλει λίγο στην απόλαυση. Δεν αποτελεί όμως ούτε τον μοναδικό ούτε τον κεντρικό ούτε καν ιδιαίτερα σημαντικό λόγο για τον οποίο οι περισσότεροι κάνουμε ότι κάνουμε (εξαιρέσεις υπάρχουν, το είπα και προηγουμένως). Αν ήταν έτσι θα βάζαμε τύπους να μας κάνουν "μπου" στην γωνία και θα τη βρίσκαμε κάργα, χωρίς να κινδυνεύουμε κιόλας!

Μπορεί να γουστάρω να ανοίξω το γκάζι λίγο παραπάνω σε μια στριφτερή διαδρομή, μπορεί να θέλω ακόμη-ακόμη να δοκιμάσω και τα όριά μου, ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ δεν το κάνω ΕΠΕΙΔΗ είναι επικίνδυνο. Απεναντίας, το κάνω ΠΑΡΟΤΙ είναι επικίνδυνο και οι λόγοι που το γουστάρω δεν έχουν να κάνουν με το ότι με "φτιάχνει ο κίνδυνος και η αδρεναλίνη". Απεναντίας, ο φόβος συνήθως καταστρέφει την εμπειρία, παρά την εξιδανικεύει. Αν μιλούσες για αδρεναλίνη και εγρήγορση, αντί για φόβο, επιχειρώντας μια γελοιωδώς υπεραπλουστευτική βιοχημική ερμηνεία της απόλαυσης, τότε ίσως να το συζητούσα (αλλά πλέον το πάμε αλλού). Πάντως η καραμελίτσα "προκαλείς τον κίνδυνο γι αυτό γουστάρεις", ειδικά όταν γενικεύεται και όταν επιχειρείται να μεταφερθεί σε ευρύτερα πλαίσια συμπεριφοράς, ανάγει τον μοτοσικλετιστή σε τζογαδόρο και πρεζάκι του ρίσκου και, εμένα τουλάχιστον, προσωπικά, με προσβάλει.

Δεν λέμε κάτι διαφορετικό. Για αδρεναλίνη μίλησα, και η εγρήγορση ομολογώ ότι είναι μια λέξη που μου διέφυγε.

[marios8]

Μπορεί να γουστάρω να ανοίξω το γκάζι λίγο παραπάνω σε μια στριφτερή διαδρομή, μπορεί να θέλω ακόμη-ακόμη να δοκιμάσω και τα όριά μου, ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ δεν το κάνω ΕΠΕΙΔΗ είναι επικίνδυνο. Απεναντίας, το κάνω ΠΑΡΟΤΙ είναι επικίνδυνο και οι λόγοι που το γουστάρω δεν έχουν να κάνουν με το ότι με "φτιάχνει ο κίνδυνος και η αδρεναλίνη". Απεναντίας, ο φόβος συνήθως καταστρέφει την εμπειρία, παρά την εξιδανικεύει[/B].

Σωστά .

[cityfly]

@cityfly

Οι περισσότεροι οδηγοί αυτοκινήτου ΔΕΝ οδηγούν ταυτόχρονα και μηχανές.
Όταν αναφερόμαστε σε μηχανόβιους, φυσικά και δεν αποκλείουμε το ενδεχόμενο να οδηγούν και αυτοκίνητο.


...

Θεωρώντας πως ο κύριος λόγος απόκτησης μηχανής είναι ο οικονομικός, τότε καταλήγουμε.......

δεν κουβεντιάζουμε όμως για τους οδηγούς αυτοκινήτου μιλάμε για τους οδηγούς μηχανής
δεδομένου λοιπον ότι οι περισσοτέροι οδηγούν και αμάξι τότε ενδεχομένως οι περισσότεροι οδηγοί μηχανής να είναι πιο ολοκληρωμένοι, από την άποψη ότι εκτίθενται σε μεγαλύτερο αριθμό εμπειριών.
Δεν ισχυρίζομαι ότι όσοι οδηγούν και τα δύο είναι στο σύνολό τους καλύτεροι οδηγοί

επίσης είπαμε ότι οικονομικός είναι ο λόγος που οι νέοι αποκτούν ως πρώτο όχημα μηχανή και αυτό ήταν απάντηση στο γιατί πολύ πιτσιρίκοι οδηγούν πρώτα μηχανή, το κόστος χρήσης μιας μηχανής από ένα σημείο και πάνω είναι παρόμοιο ή και μεγαλύτερο από αυτό ενός αυτοκινήτου, υπάρχουν πολλές συζητήσεις για αυτο ανάλογα πάντα με το τι συγκρίνεις

επίσης ένας άλλος λόγος είναι ότι από τα 16 μπορείς να αποκτήσεις 50αράκι ενώ αμάξι όχι, κάτι που συνεπάγεται την αυτονομία στις μετακινήσεις που όπως αναφέρθηκε παραπάνω πολύ εύστοχα είναι ιδαίτερα σημαντικό

[cityfly]

επίσης πληροφοριακά: μεγάλη ταχύτητα δεν σημαίνει αυτομάτως αυξημένος κίνδυνος. πόσο μάλλον όταν δεν αναφέρουμε καν τις συνθήκες και τις υποθετικές παραδοχές για να καταλήξουμε σε ένα τέτοιο ανούσιο και άχρηστο συμπέρασμα.

πολύ σωστό

Υ.Τ. ή υπερβολική ταχύτητα ή ... υπερβολική τύφλωση όπως λέει κι ο Δήμου σε ένα δοκίμιο του

[FONT=Book Antiqua]Η τύφλωση που διακατέχει τα όργανα της τάξης όταν αποδίδουν κάθε ατύχημα στην Υπερβολική Ταχύτητα. Έννοια απόλυτα ασαφή και υπέρ-βολική. "Μετά από ολονύκτια διασκέδαση... λόγω υπερβολικής ταχύτητος" (όλη νύχτα χαμομήλι έπιναν...). "Το αυτοκίνητο... μοντέλο του 1973... λόγω υπερβολικής ταχύτητος" (μήπως ήταν σαράβαλο[/FONT]
http://www.ndimou.gr/articledisplay....d=26&cat_id=17

[cityfly]

Κάποιος που κοντραρίζεται δεν ... προκαλεί την τύχη του?...
Αυτή η ενέργεια όντως εμπεριέχει καθαρό μυαλό και πρόβλεψη μέχρι την κρίσιμη στιγμή που ο αναβάτης επιλέγει να ξεπεράσει έστω και στιγμιαία τα όριά του, είτε για να μπλοφάρει ψαρώνοντας τον ανταγωνιστή, είτε ανοιχτά προκαλώντας τον να δείξει πως δεν υπολογίζει τον κίνδυνο...

Πόσοι κάτοχοι μηχανών έχουν μπει στη διαδικασία κόντρας?
Υπάρχουν οπότε διαχωρισμοί. Στην καθημερινή τους μετακίνηση οι μηχανόβιοι λειτουργούν με μυαλό και πρόβλεψη (αλλιως δύσκολα επιβιώνουν στους δρόμους της Αθήνας), αλλά δύσκολα θα έλεγαν όχι σε μία ευκαιρία απόδειξης των δυνατοτήτων τους στο τιμόνι, ακόμη κι αν χρειαστεί να ξεπεράσουν το εαυτό τους.
Αυτό είναι όντως μικρόβιο κινδύνου...

αυτός που θέλει να κοντραριστεί θα το κάνει με όποιο μέσο, πόσους έχεις δει με μηχανές και πόσους με αυτοκίνητα;
εγώ δεν έχω συγκριτικά μεγέθη αλλά πιθανολογώ ότι τα αυτοκίνητα μπορεί να είναι και περισσότερα
δε λέει απολύτως τίποτα αυτό.

ακόμα κι αν δεχτούμε ότι αυτό είναι μικρόβιο κινδύνου δεν αφορά το μέσο αλλά αποκλειστικά και μόνο τον οδηγό

[cityfly]

τελικά μάλλον πρέπει να αλλάξω επάγγελμα και να γίνω μάντης
:rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao::rotflmao:

αλλάξαμε θέμα τελικά;
νόμιζα ότι μιλούσαμε για τις μοτοσυκλέτες
τελικά μιλάμε για τους οδηγούς των;
ή μιλάμε για τους οδηγούς γενικά;

Χαίρομαι που τελικά αποδεικνύεται απαραίτητος ο διαχωρισμός αντρών γυναικών στο πως αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο. Πιστέυω η γυναίκα-οδηγός δύσκολα διακατέχεται από την "αγνοια κινδύνου" και δεν προκαλεί το άνω όριο του εαυτού της.

[sniper]

Χαίρομαι που τελικά αποδεικνύεται απαραίτητος ο διαχωρισμός αντρών γυναικών στο πως αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο. Πιστέυω η γυναίκα-οδηγός δύσκολα διακατέχεται από την "αγνοια κινδύνου" και δεν προκαλεί το άνω όριο του εαυτού της.
....

Σορρυ κιόλας αλλά τέτοια μαλακία είχα χρόνια να διαβάσω.

[daz]

Χαίρομαι που τελικά αποδεικνύεται απαραίτητος ο διαχωρισμός αντρών γυναικών στο πως αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο. Πιστέυω η γυναίκα-οδηγός δύσκολα διακατέχεται από την "αγνοια κινδύνου" και δεν προκαλεί το άνω όριο του εαυτού της.

Έχω ντοκουμέντα με την Έρρικα να με απειλεί ότι θα με κεράσει τσαγάκι με φασκόμηλο στην επόμενη ετήσια.

Οι σουπιές δεν ξεχνάνε ποτέ... Συγγενεύετε με τις καμήλες;

Με τους ελεφαντες!

Και εγώ πιστεύω οτι είναι γονιδιακό....

Φυσικά όμως υπάρχουν και άτομα που είχαν το μικρόβιο αλλα οι συγκυρίες ήταν τέτοιες ώστε δεν το είχαν εκδηλώσει.
Με την πρώτη ευκαιρία όμως θα βγεί στην επιφάνεια και μετά αρχίζουν τα βάσανα .....

Ωχ δλδ εγώ που όταν ήμουν μικρός είχα κλίση στο κέντημα να αρχίσω να ανησυχώ?

[teogtp]

Περα απο την πλακα τωρα πως κατεληξε παλι το συμπερασμα οτι αναβατης μοτοσυκλετας =επικινδυνος και οδηγος αυτοκινητου=συνετος δεν το καταλαβα!Επισης αυτο το αγορακια οδηγοι=(ουγκα μπουγκα) και κοριτσακια οδηγοι=αρτια προγραμματιστικη μηχανη κατι σαν imac ενα πραγμα ,παλι δεν το καταλαβα.Να πληροφορισω οτι οταν πρωτοανεβασα στο μηχανακι την κορη μου αυτο το χαμογελο απο το προσωπο της νομιζες οτι δεν θα φυγει ποτε.Οταν την πρωτορωτησα γιατι ηταν τοσο χαρουμενη η απαντηση ηταν .....νομιζα οτι πετουσα και εγω μαζι με της πεταλουδες και τα πουλια οταν ο αερας με φυσαγε στο προσωπο....Η κορη μου ηταν τοτε 5 χρονων(η βολτα ηταν με κρανη (το δικο της ειναι jet) και με ταχυτητα περιπου 40χλμ/ωρα)Καταλαβατε τωρα γιατι καποιος προτιμα διτροχο απο αυτοκινητο?......για να μην αλλοιωνει την γευση!!