Φτάνω στα διόδια των Αφιδνών. Έχω σκοπό να μην πληρώσω, προφανώς, αφού δεν έχω πληρώσει ποτέ κανένα διόδιο (εξαιρούνται Α.Ο. και Ρίο-Αντίρριο, που τα εκτιμώ ως έργα), όσο καβαλάω μηχανάκι. Διαλέγω μια λωρίδα, πιάνω δεξιά πλευρά, περνάω τα αυτοκίνητα και, πλησιάζοντας τη μπάρα, μόλις έχει φύγει ένα αυτοκίνητο. Δεν προλαβαίνω να περάσω, αλλά δεν αγχώνομαι, αφού πάντα χωράω στο κενό που αφήνει η μπάρα στα δεξιά. Εμ... ναι... όχι ακριβώς. Πλέον οι μπάρες είναι πιο μακριές και κλείνουν ΟΛΟΚΛΗΡΟ τον διάδρομο. %$^&%^&*$. Δεν έχω ιδέα πότε τις έκαναν έτσι, αφού έχω πολλά χρόνια να περάσω από Αθηνών-Λαμίας. Ακόμα και Θεσσαλονίκη, που πήγα φέτος με το αυτοκίνητο, το έκανα χωρίς διόδια.
Αράζω κι εγώ πίσω από τη μπάρα και περιμένω. Σκέφτομαι ότι θα πληρώσει το αυτοκίνητο πίσω μου, θα ανοίξει η μπάρα, θα τον περιμένω και θα περάσουμε μαζί. Γυρισμένη πλάτη, ούτε καν μπήκα στον κόπο να κοιτάξω τι παίζει πίσω μου. Ακούω κόρνες 1-2 φορές, γυρνάω, το γκομενάκι-υπάλληλος απλά με κοιτάζει και δεν κάνει τίποτα. Δε φαίνεται να έχει σκοπό να ανοίξει καμιά μπάρα. Δεν έχω σπρώξει ποτέ μου, για να ανοίξει αυτόματα, αφού δεν έχει χρειαστεί ποτέ. Διστάζω να το κάνω, γιατί δεν ξέρω πώς ακριβώς γίνεται. Στα 100 μέτρα έχει 2 περιπολικά, τα οποία μας χαζεύουν. Μοτοσικλετιστής με μπούσα έχει κατέβει από τη μοτοσικλέτα του και με πλησιάζει έτοιμος για τσαμπουκά. Μου λέει 2 κουβέντες, σε όχι πολύ φιλικό τόνο και ξαναγυρίζει στο μηχανάκι του. Του απαντάω μεν, χαλαρά, αλλά δεν έχει άδικο, αφού 5-6 οχήματα περιμένουν τον μαλάκα, που δεν ξέρει πώς να περάσει τα διόδια. Έχω κατέβει ήδη και πηγαίνω προς την υπάλληλο για να πληρώσω. Όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά επειδή δημιουργώ πρόβλημα σε αθώο κόσμο. Αλλιώς θα καθόμουν εκεί μέχρι να βαρεθεί. Πληρώνω και φεύγω. ΤΙ 2.30€ ΓΙΑ ΜΟΤΟΣΙΚΛΕΤΕΣ, ΡΕ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ;!
Φτάνω στα McDonald's. Ο τύπος με το μπούσα είναι εκεί και είναι από το φόρουμ.

Βγάζω το μπλοκάκι με τις κόκκινες