Ο κρύος καιρός επίσης ανοίγει την όρεξη.
Το γραφείο μου είναι πάνω ακριβώς από ζαχαροπλαστείο. Αυτή τη στιγμή κάτι φτιάχνουν και μυρίζει όλος ο τόπος βανίλια.
Ακολουθώ ελαφρώς υποθερμιδική δίαιτα γιατί κάθε χαμένο κιλό λίπους αυξάνει την ταχύτητα και αντοχή.
Συνδυαστικά όλα τα παραπάνω ευθύνονται για το δράμα που ζω!
Think faster than you ride
Προσπάθησα να ξεκινήσω το "30 day running challenge" το οποίο είναι για "αρχάριους" και υποτίθεται ότι σε βάζει στο τριπάκι και "εθίζεσαι", βοηθούντος και του τρελαμένου σκύλου που αντί να με σέρνει, τρέχοντας πάμε μαζί. Εξηγείται το γιατί με περίπου 35 κιλά παραπάνω από το "κανονικό" για το ύψος μου βάρος κόντεψα να πεθάνω στα πρώτα 50 μέτρα και κατέληξα να κάνω διαλειμματική "καρδιακό-όχι καρδιακό" προπόνηση η οποία φυσικά και είναι λανθασμένη από κάθε άποψη![]()
O σκύλος φυσικά και δεν κατάλαβε τίποτα, έφτασα σπίτι διαλυμένος και το κωλόπαιδο ούτε νερό δεν ήπιε.
Συμπέρασμα, η καθιστική ζωή σε μεταφέρει σε επίπεδα πολύ κάτω από τον "αρχάριο". BTW η πρώτη μέρα του challenge ήταν 1500 μέτρα χαλαρό τρέξιμο. Λυπάμαι απλά τους κακόμοιρους που θα κουβαλούσαν το φέρετρο
Σήμερα λέω να τον ξαναβγάλω παρά το χιονάκι και όταν φτάσω να μπορώ να κάνω την διαδρομή (η οποία εντελώς τυχαία κατά google είναι 1500 μέτρα περίπου, όσο λέει το challenge) ολόκληρη τρέχοντας, θα θεωρήσω ότι έκανα την πρώτη μέρα του challenge επιτυχώς... Αναρωτιέμαι πως στο διάολο έκανα δύο ώρες διάδρομο κάποτε. Πολύ κάποτε και σε κιλά και σε χρόνια, εντάξει.