View Full Version : Τυνησία, Αλγερία. Good for the eyes!
Γραφείο στο γραφείο, έχω φλορέψει μου φαίνεται υπερβολικά…
Τι πιο απλό από αυτό που έκανε ο Χασάν…
Κάποτε ήμουν και γω έτσι. Από πρώτες ύλες να φτιάχνεις ότι χρειάζεσαι…
Να είσαι πρακτικός… Άμεσος και αποτελεσματικός…
Το έχω σιχαθεί το γραφείο…
Θέλω να βγω έξω με τα παιδιά να έχω προκλήσεις, δυσκολίες και σταυροδρόμια…
Γι’ αυτό αγαπάω τόσο πολύ τα ταξίδια…
Γιατί πρέπει να σκέφτεσαι….
Μοντάρισμα και σχεδόν έτοιμοι…
199915
Δέσαμε, σκουπίσαμε και έτοιμοι.
Τον Χασάν τον λατρέψαμε ακόμα περισσότερο όταν τον είδαμε να χρησιμοποίει μια βαλβίδα από μοτέρ για καλύτερο μοχλικό στο γερμανοπολύγωνο κλειδί…
Πήραμε από μία για σουβενίρ.
Του Βασίλη του έτυχε χτυπημένη κιόλας. Και βέβαια πήραμε και το αυτοσχέδιο κλειδί, όχι για σουβενίρ, αλλά για την εργαλειοθήκη των τζιές…
Φεύγοντας βάλανε πάλι μέσα το πικ απ να συνεχίσουν την δουλειά τους…
199917
Την Τύνιδα έπρεπε να την ξεχάσουμε. Ότι προλαβαίναμε την επομένη.
Το καράβι έφευγε αργά το απόγευμα και θα είχαμε όλη μέρα μπροστά μας για να κάνουμε καμιά βόλτα στο παζάρι…
Φύγαμε, κάναμε μία στάση στην Μεντενίν και προχωρήσαμε για Γκαμπές.
Είχε σκοτεινιάσει πλέον και χρησιμοποίησα τα ξένον με όποιο παράπονο από την εξουθενωμένη μου μπαταρία…
Άποψη των πολυσυζητημένων υπαίθριων βενζινάδικων στην Τυνησία…
199918
Όλα φαίνονταν να κυλούν καλά.
Το βεστρόμ δεν είχε διαρροές πια, το λάστιχο του Βασίλη κράταγε σαν καινούριο και εμείς έχοντας αναθεωρήσει τα πάντα γι’ αυτή την ζωή, είχαμε πάρει το καλύτερο μάθημα που θα μπορούσε να σου προσφέρει ένα ταξίδι με μηχανή…
Στην Γκαμπές, με την βοήθεια δυο πιτσιρικάδων με σκούτερ, βρήκαμε ένα καταπληκτικό φαστφουντάδικο. Τσακίσαμε από μία πίτσα, ένα ντούνερ και ένα χάμπουργκερ, ενώ τα παιδιά πήραν προμήθειες και για το ξενοδοχείο.
Το βρήκαμε εύκολα, παρκάραμε τις μηχανές, στύψαμε και κάτι μπύρες στο δωμάτιο και κοιμηθήκαμε σαν πουλάκια…
236 χιλιόμετρα για μία μέρα που θα έχω να λέω πολλά για την υπόλοιπη ζωή μου…
199919
Σηκωθήκαμε χωρίς να ξέρουμε που βρισκόμαστε…
Απίστευτη εξουθένωση η προηγούμενη μέρα.
Ανοίγω την κουρτίνα και έξω βρέχει…
Μα πόσο ακόμα θα μας κοντράρεις..;
Πρωινό, πακετάραμε, φορτώσαμε και φύγαμε υπό βροχή με τα χωματερά λάστιχα όπου καθόλου καλά δεν τα ένιωθα και δεν τα εμπιστευόμουν…
Κάπου εκεί διαπίστωσα ότι ένα από τα φλας μου δεν δούλευε.
Θα στο χάλασα καθώς σε έσπρωχνα εκεί στην άμμο, λέει ο Μπάμπης. Άνοιξα το κρύσταλλο και μικρό το κακό. Είχε βγει το ένα κλιπ από τους ακροδέκτες. Το φτιάξαμε και συνεχίσαμε.
Μετά από 50 χιλιόμετρα σταμάτησε να βρέχει.
Προχωρήσαμε χωρίς να χάνουμε πουθενά χρόνο, αν και τα χιλιόμετρα δεν έβγαιναν πολύ εύκολα…
Αποφασίσαμε να κάνουμε στάση για φαγητό πάνω στο δρόμο και να γευτούμε τα φρεσκοσφαγμένα αρνάκια…
Όποιος έχει επισκεφτεί την Τυνησία ξέρει πολύ καλά αυτό το σύστημα… Οι περισσότεροι θα το έχετε διαβάσει κιόλας. Τα γάλακτος είναι δεμένα δίπλα από την ταβέρνα και βελάζουν περιμένοντας το μοιραίο… Ψυγείο δεν υπάρχει ούτε για δείγμα… Η κατανάλωση είναι υπερβολικά αυξημένη και μετρήσαμε ένα σφάξιμο την ώρα κατά μέσο όρο… Μόλις τελειώσει το στοκ από τα τσιγκέλια σφάζουν επι τόπου…
Φρέσκο πράγμα…
Από την στιγμή που το παίρνουν από την παρέα του το αρνάκι, σε λιγότερο από είκοσι λεπτά είναι πάνω στην σχάρα…
199920
Το αφεντικό μιλάει με τον χρηματιστή του για την κατάσταση στο χρηματιστήριο αμνοεριφίων…
Πούλα, πούλα…
199921
Γραφικό ακούγεται, αλλά λίγο σκληρό το θέαμα…
Γιατί όλα αυτά γίνονται μπροστά σου, ενώ εσύ τρως…
Το χειρότερο μέρος ήταν όταν το άφησε να στραγγίζει και τα αίματα πιτσίλαγαν τις μπότες μας…
Είπαμε ρε φίλε… Αλλά το μάμησες…
Η φωτό είναι ακριβώς από την θέση που καθόμασταν, χωρίς ζουμ…
199922
Φάγαμε 2 κιλά παϊδάκια…
Εκτός από καυτές πιπερίτσες, το μαγαζί δεν σέρβιρε τίποτα περισσότερο…
Δύο κωδικούς το μενού…
Τέλεια μπίζνα…
Ο Μπάμπης τους κάνει μαθήματα πως ψήνουν το ψωμί στα κάρβουνα…
Λαδορίγανη, χοντρό αλάτι, ανοιγμένο στην σχάρα… Αλλά δεν χαμπαριάζουν…
199923
Χαλαρώσαμε εκεί…
Και βέβαια αλκοόλ δεν υπήρχε…
Ξεχάσαμε τα παζάρια και την Τύνιδα. Είχαμε καταλάβει ότι πάμε κατευθείαν για το καράβι και αυτή την φορά θα είχαμε τουλάχιστον 3 ώρες για τον απόπλου…
Θεωρητικά πάντα…
Ξεκινάμε και ενώ μέχρι εκείνη την στιγμή πήγαινα εγώ μπροστά, λέει ο Βασίλης άσε να μπω εγώ…
Μπαίνει λοιπόν μπροστά και δίνει τον ρυθμό.
Σκεφτόμουν ότι αυτό το ταξίδι πήγε κατά διαόλου… Ότι επισκέφθηκα δύο χώρες με τα απόλυτα παζάρια και δεν είδα σχεδόν τίποτα… Μήπως για να ξανάρθω..;
Τουλάχιστον τελειώνει αναίμακτα και με την παρέα δεμένη και υγιείς όσο ποτέ…
Κάπου εκεί βλέπω το τζιες του Βασίλη να κάνει τον διαμαντή…
Τι διάολο; λέω…
199924
Κατεβάζω ταχύτητα, ανοίγω, πάω δίπλα του, το τιμόνι του έκανε τραμπάλα…
Τσεκάρω το λάστιχό του… Τάπα…
Κάνουμε δεξιά και βγαίνουμε στο χώμα…
Τι κάνουμε τώρα..;
Με σαμπρέλα και έσκασε πάλι…;
Βάζω το βεστρόμ λίγο πιο πίσω για να μην σκάσει κανένας αποκοιμισμένος επάνω μας…
199925
Βάλαμε και το σελάκι με το σακίδιο του Βασίλη για κορίνα…
199926
Ξεμοντάρισμα και βγάλσιμο του τροχού. Αυτή την φορά δεν είχαμε ντιζελομηχανή για να κρατήσουμε το τζιές στον αέρα, αλλά την δεξιά βαλίτσα…
199927
Όχι δεν κλάνει…
Το πολυεργαλείο του ψάχνει… Ναι… Αυτό που του χάλασα καθώς έκοβα τα τάι απς από το βεστρομ για τους λεβιέδες ξεμονταρίσματος ελαστικού που κουβαλάγαμε μαζί μας…
199928
Τσεκάραμε αν έχει κάτι από μέσα το λάστιχο…
Το φάγαμε με γυαλόχαρτο, καθαρίσαμε…
199930
Τσεκάραμε και την καινούρια σαμπρέλα, είπαμε κουβαλάγαμε δύο μπροστά και δύο πίσω, φορέσαμε, μοντάραμε και σε λιγότερο από 25 λεπτά ήμασταν πάλι στον δρόμο…
Εξπρέςςςςςς…
Όχι μόνο πάω στο χώμα σφαίρα, αλλά σου αλλάζω και λάστιχο για πλάκα…
Φύγαμε με την ψυχολογία καταρρακωμένη από όλες αυτές τις κακουχίες αλλά από την άλλη με μία αυτοπεποίθηση ότι τίποτα δεν μπορεί να μας σταματήσει…
Προς το παρόν το άγχος μας ήταν το καράβι, όπου όπως φαινόταν θα προλαβαίναμε ίσα ίσα το τσεκ ιν… Θα ήμασταν κάπου στις 2.15 ώρες πριν τον απόπλου, σύμφωνα με το τζιπιές…
Χαλαρά ρε… Το έχουμε… Τι άλλο μπορεί να μας τύχει..;
Ε… Τίποτα… Τα τελευταία 40 χιλιόμετρα τα κάναμε με βροχή, το τζιπιές μας έβαλε από λάθος είσοδο στην πόλη, όπου υπήρχε το απίστευτο κυκλοφοριακό και τρελή λάσπη…
Τελικά τα καταφέραμε…
Ήμασταν μιάμιση ώρα πριν το απόπλου και όλοι περίμεναν απ’ έξω από το λιμάνι να ανοίξουν οι πύλες για το τσεκ ιν…
199933
Με την άφιξή μας στο λιμάνι, μας την έπεσαν διάφοροι διεκπεραιωτές. Τους αγνοήσαμε επιδεικτικά και μάλιστα τους κακοφάνηκε… Είχε γυαλίσει το μάτι μου και έτοιμος ήμουν να τους δαγκώσω αν μας ενοχλούσαν λίγο ακόμα…
Μία χαοτική κατάσταση στο λιμάνι. Φυσικά προς όφελος των διεκπεραιωτών. Δεν υπάρχει ούτε μία ταμπέλα να σε καθοδηγήσει κατά πόσο μάλλον κάποιος λιμενικός…
Ρωτώντας κάποιους πουρόγερους μηχανόβιους πιάνουμε την διαδικασία την ακολουθούμε και περιμένουμε στην σειρά. Πάλι με κανά δίωρο καθυστέρηση θα φεύγαμε…
Πιάσαμε την κουβέντα με τους άλλους μηχανόβιους. Όλοι πάνω από 50… Συνταξιούχοι… όλοι ταξίδευαν μόνοι τους…
Μας καμάρωσαν για το πέρασμα μας στην Αλγερία. Τους ζηλέψαμε για τους τόπους που έχουν ταξιδέψει.
Δεν θέλω να καταντήσω έτσι… Θέλω να έχω την παρέα μου μέχρι τότε… Να αλλάζουμε το λάστιχα όλοι μαζί. Να τσακωνόμαστε, να μου παίρνουν το σαμπουάν και να τους πρήζω όλη την νύχτα με την κρεβατομουρμούρα μου για το αν θα πρέπει να αλλάξω την μηχανή μου ή όχι…
Επάνω βρήκαμε τα φιλαράκια μας του καμαρότους, μας φρόντισαν τα εισιτήρια έτσι ώστε να είμαστε στην ίδια καμπίνα και μόνοι μας.
Πέσαμε ξεροί για ύπνο χωρίς πολλά πολλά…
382 χιλιόμετρα για εκείνη την ημέρα.
199934
Φτάνουμε.
Το καράβι είχε καθυστέρηση πάλι τρεις ώρες…
Το καράβι μας έφευγε το απόγευμα από Μπάρι.
Παιδιά, αν δεν βγαίνει άνετα κάθομαι κάπου νότια Ιταλία ένα βράδυ.
Πάμε και βλέπουμε. Βγαίνει ρε συ…
Βάζω στο τζιπιές να μας βγάλει από το λιμάνι, τίποτα..
Βασίλη δεν έχω τζιπιές. Μπες μπροστά.
Μπαίνει μπροστά και αρχίζουμε μέσα στον πανικό και την κίνηση να προσπερνάμε αυτοκίνητα.
Για κάποια στιγμή σκέφτηκα ότι πάει λίγο πιο γρήγορα από ότι θα έπρεπε…
Είχε φύγει δύο τρία αυτοκίνητα μπροστά ενώ σκεφτόμουν στο επόμενο φανάρι να του πω να χαμηλώσει τον ρυθμό γιατί είμαστε στην Σικελία και ποτέ δεν ξέρεις…
Με πιάνει φανάρι και από πίσω μου έχω τον Μπάμπη.
Πράσινο, φεύγουμε, ανοίγει το αντίθετο ρεύμα, δεν υπάρχει κίνηση, ενώ στην δική μας κατεύθυνση είναι σταματημένα. Βγαίνω αριστερά, ανοίγω και αρχίζω να προσπερνάω…
Στο βάθος βλέπω ένα πανικό. Κόσμος μέσα στον δρόμο και ακινητοποιημένα αυτοκίνητα.
Όχι… Δεν παίζει αυτό το σενάριο… Με τίποτα δεν παίζει…
Όχι ρε γαμωτό…
Και όμως… Ο χειρότερος εφιάλτης είναι εκεί…
199938
Κόσμος μαζεμένος πάνω από την πεσμένη μηχανή, ο Βασίλης ανάσκελα δεν κουνιέται, το ΤΤ χτυπημένο μπροστά δεξιά και τίποτα δεν κινείται…
Παρκάρω όπως όπως την μηχανή.
Πηδάω και τρέχω προς το μέρος του.
Βασίλη με ακούς;
Σπρώχνω τον κόσμο από γύρω του ενώ βγάζω κράνος και γάντια.
Βασίλη με ακούς; Ανοίγει τα μάτια του ενώ έχει φτάσει και ο Μπάμπης.
Εεεεεε…
Μίλα ρε μαλάκα! Μίλα!
Κλείνει τα μάτια του.
Άνοιξε τα μάτια σου τώρα! Μην τολμήσεις να τα ξανακλείσεις. Του βγάζω τα γάντια.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά έβγαλα το μαχαίρι μου και του έκοψα το μαντήλι.
Να πάρει αέρα… Ήταν το αγαπημένο του..
Εεεεντάξει είμαι… Η μηχανή;
Μια χαρά είναι… Μην κουνιέσαι.
Βγάζουμε το κράνος, ψάχνουμε το κεφάλι του για τίποτα φανερό, αλλά και το κράνος εξωτερικά να δούμε αν το είχε χτυπήσει ή όχι.
Χέρια, πόδια, όλα τα άκρα καλά.
Με την πλάτη έσκασα νομίζω…
Φαινόντουσαν όλα οκ. Είχε πέσει με την πλάτη και ο κροκόδειλος είχε κάνει απόσβεση… Ακούμπησε και το καινούριο του Αράι κάτω όπου έκανε το κρακ του… Δευτερόντα αυτά…
Ποιος είναι ο μαλάκας που το έκανε αυτό;
Ένα κουστουμαρισμένο γλοιώδες φραγκάτο τσουρτσέκι ήταν παραπέρα ψιλοχεσμένος αλλά όλο ύφος…
Όλα οκ; Του λέω
Μπλα μπλα μπλαμπλα…
Δεν μιλάς Αγγλικά ρε;
Νο νο….
Παπάρια που δεν μιλάς Αγγλικά…
Κάλεσες αστυνομία; Ασθενοφόρο;
Στο δεκάλεπτο ήρθε περιπολικό και ασθενοφόρο.
Βγαίνει μία τραυματιοφορέα, γεματούλα, με γάντια και τρελό πανικό να σώσει τον Βασίλη…
Όπα… Καλά είναι. Ηρέμησε…
Τον φορτώνουμε, κρατάμε όλα τα χαρτιά του και του αφήνουμε μαζί του μόνο το διαβατήριό…
Έρχεται ένας ψιλός μουστακαλής και αρχίζει να μου λέει κάτι ακαταλαβίστικα…
Αρχίζω να φωνάζω ρε παιδιά. Κανένας που να μιλάει αγγλικά να βοηθήσει..;
Τίποτα.
Νίκος, Νίκος γκρέκο να μας λέει ο μουστακαλής…
Παίρνει κάποιον στο κινητό του και το δίνει στον Μπάμπη… Μιλάνε στα Ελληνικά.
Είναι γείτονας του κυρίου με το μουστάκι και μας λέει να σημειώσουμε το κινητό του. Αν χρειαστούμε κάτι επείγον να τον πάρουμε, αλλιώς θα έρθει να μας βρει σε καμιά ώρα.
199939
Να μην τα πολυλογώ, μετά από μία ώρα είχαμε μιλήσει στο τηλέφωνο με τον γείτονα του μουστακαλή πάλι, αλλά και με την γυναίκα του. Ιταλίδα που δούλευε στην αστυνομία.
Είχαμε ετοιμάσει όλα τα χαρτιά με τους αστυνομικούς.
Μόνο η κατάθεση του Βασίλη έλειπε, ο οποίος μιλήσαμε και ήταν μια χαρά στο νοσοκομείο, έχοντας κάνει μία ακτινογραφία και χαζεύοντας κάτι πιτσιρίκες μας περίμενε να τον μαζέψουμε…
Έβγαλα φωτογραφίες από τα πάντα. Όλα τα χαρτιά του λεβιέ, μία κρυφή την κατάθεσή του στους πολισμάνους, το αυτοκίνητο, την μηχανή… κάπου στις 100 φωτογραφίες από το όλο σκηνικό…
Ο λεβιές, ιδιοκτήτης μπαρ όπως μάθαμε αργότερα, ήταν ό φραγκάτος της γειτονιάς. Και βέβαια μίλαγε Αγγλικά αλλά το έπαιζε μαλάκας. Σε κάποια φάση ήρθε και η μαμά η οποία αρπάχτηκε με τους αστυνομικούς γιατί καθυστερούσαν τον γιό της…
Σηκώσαμε και την μηχανή. Την έκανε μία βόλτα ο Μπάμπης και όλα φαινόντουσαν οκ.
Φθηνά την έβγαλε ο μπόξερ…
199940
Κάπου εκεί ήρθε ένα ντεσεβό όπου και ήταν ο κύριος Νίκος που είχαμε μιλήσει στο τηλέφωνο νωρίτερα.
Πάμε να πάρουμε τον φίλο σας από το νοσοκομείο και μετά ερχόμαστε πίσω, παίρνουμε τις μηχανές και πάμε σπίτι να δώσετε κατάθεση στην γυναίκα μου.
Φεύγουν με τον Μπάμπη για το νοσοκομείο και κάθομαι να φυλάω τις μηχανές…
Είχαμε πάρει ήδη τηλέφωνο και είχαμε ενημερώσει την ασφαλιστική του Βασίλη.
Είχαμε ήδη αλλάξει και τα εισιτήρια του καραβιού για την επόμενη μέρα, δηλαδή Κυριακή.
Μένω μόνος ενώ έχω ψιλοφρικάρει.
Τα δευτερόλεπτα από την στιγμή που αντίκρισα την ξαπλωμένη μηχανή μέχρι να φτάσω δίπλα από τον Βασίλη και να τον ακούσω να ψελλίζει κάτι, ήταν σαν να κράτησαν όσο χρόνος είχε περάσει από την απόφασή μας να κάνουμε αυτό το ταξίδι μέχρι εκείνη την στιγμή.
Παρατηρώ ότι τα χέρια μου τρέμουν από την λαχτάρα και πίνω λίγο νερό με την ελπίδα να με χαλαρώσει…
Ακουμπάω σε μια μάντρα και κοιτάζω το πληγωμένο τζιές. Έχω φρικάρει…
Στέλνω ένα εμεμες στην Σόφια.
Αρχίζει να βρέχει…
Μαζεύω κράνη, γάντια και ότι άλλο μπορεί να βραχεί.
Φοράω το αδιάβροχο και κάθομαι κατάχαμα κάτω από ένα δέντρο. Κοιτάζω προς τα πάνω και νομίζω πως για λίγο είδα τον Θεό να μου κλείνει το μάτι…
Είχα φτάσει τα όριά μου.
Ήμουν σίγουρος ότι όλα στο τέλος θα πήγαιναν καλά. Πλέον τίποτα δεν μας σταμάταγε.
Υπόστεγο δεν υπήρχε εκεί κοντά και δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσω τις μηχανές μόνες τους.
Σκεφτόμουν όλο το ταξίδι καθώς η καλοκαιρινή μπόρα είχε πλέον μουσκέψει το παντελόνι μου. Ίσως κάπου εκεί κύλησαν και κάποια δάκρυα…
Αν…
Αν είχα προλάβει να του πω να χαλαρώσει το ρυθμό και να είναι πιο προσεκτικός, αν είχα τσεκάρει το τζιπιες πιο πριν, αν είχα ρούταμπλ χάρτες, αν είχα μπει μπροστά…
Αν…
Και γιατί τώρα βρέχει..;
Τι στο διάολο γίνεται φέτος με αυτό το ταξίδι; Γιατί τίποτα δεν μας πάει καλά;
Ή μήπως όλα μας πάνε καλά; Μήπως είμαστε απίστευτα ευνοημένοι;
Έχουμε όλα μας τα άκρα, οι μηχανές μας μπορούν να φτάσουν μέχρι το Μπάρι, Δευτέρα μπορούμε να πάμε στις δουλειές μας και οι δικοί μας περιμένουν…
Ίσως και όχι αλλά και τι έγινε;
Έπεσε το βλέμμα μου στον αγαπημένο αστροναύτη του Κωνσταντίνου, που με ακολουθούσε σε όλο το ταξίδι πάνω στις βαλίτσες μου, δίπλα από τον κύριο Κροκ της Φωτεινής και μια ξύλινη κούκλα της Βασιλικής.
Γύρισα να δω και την αστεία Ζέβρα στο πίσω μέρος της πλαϊνής μου βαλίτσας.
Πάνω στην ώρα ήρθε απαντητικό εμεμες από την Σόφια με ένα ζουμερό φιλί.
Σκούπισα το πρόσωπό μου και ανασυγκροτήθηκα. Άρχισα να κάνω σκέψεις για το τι θα κάνω με την μηχανή. Φαύλος κύκλος. Δεν μου αρκεί πια, αλλά από την άλλη σε τέτοιες εποχές δεν μπορώ να εγκλωβίσω είκοσι χιλιάρικα για να τα χαίρομαι 3 μήνες το χρόνο.
Πάνω στην ώρα ήρθαν και τα παιδιά με τον κυρ Νίκο και την γυναίκα του.
Η LOREDANA φαινόταν γυναίκα με τσαγανό. Έδωσε οδηγίες για φωτογραφίες, να φαίνεται ξεκάθαρα η διακεκομμένη διαχωριστική! Τους ακολουθήσαμε για ένα περίπου χιλιόμετρο στο σπίτι τους.
Επέμεναν να μπούμε όλοι μέσα.
Ένιωθα άβολα και ήθελα την απομόνωση που σου προσφέρει το κράνος και ο δρόμος με την μηχανή. Ήθελα απλά να κάνει την κατάθεση ο Βασίλης και να φύγουμε από κει. Έστω 100 μέτρα πιο κάτω ήταν αρκετά. Να νιώσω ότι προχωρήσαμε σήμερα.
Ο κύρ Νίκος και ο γείτονας νταλικέρης που μας βοήθησε …
199941
Αφήσαμε τις μηχανές στο πάρκινγκ της εργατικής κατοικίας.
Σαν ελάχιστη ευγνωμοσύνη για την βοήθειά τους, πρόσφερα στον Κύριο Νίκο το κρητικό ρακί που κουβάλαγα σε όλο το ταξίδι.
Χρυσοί άνθρωποι και οι δύο.
Τυχεροί όπως πάντα μέσα στην ατυχία μας που ο γείτονας πέρναγε και έκανε το τηλεφώνημα.
Ο κυρ Νίκος, γεωπόνος, αναλαμβάνει κήπους. Γνώρισε την γυναίκα του στην σχολή. Η δυσκολία του επαγγέλματος την έσπρωξε προς την «δημοτική»αστυνομία, όπου και εργάζεται τώρα…
Όχι μόνο στην αστυνομία, αλλά είναι το αφεντικό των πραγματογνώμων του Παλέρμο… (Στην Ιταλία η «αστυνομία της πόλης» είναι υπεύθυνη για τα τροχαία).
Πόσο πιο τυχεροί μπορεί να είμαστε..; Συντάξαμε την κατάθεση του Βασίλη έτσι όπως έπρεπε, συγκρίνοντας πάντα τις παπαριές που είχε γράψει ο λεβιές, από την φωτογραφία που είχα τραβήξει την κατάθεσή του…
Μεταφέραμε στον υπολογιστή της, όλο το φωτογραφικό υλικό που είχαμε από το τροχαίο.
Μας πρότειναν να κάτσουμε να φάμε και μετά να μπανιαριστούμε και να κοιμηθούμε εκεί.
Μετά από πολύ διαπραγμάτευση, δεχθήκαμε μόνο το γεύμα…
Αυθεντική Σισιλιάνα μακαρονάδα με θαλασσινά από την Λορεντάνα.
Απλοί άνθρωποι με απίστευτο χιούμορ με τις γάτες τους και μία κόρη… Θέλανε πολύ να μας φιλοξενήσουμε ενώ μιλάγαμε όλοι ακατάπαυστα βοηθώντας να ξεπεράσουμε το όλο σοκ από το τρακάρισμα…
Κάτσαμε τουλάχιστον 5 ώρες στο σπίτι αυτόν των Θεόσταλτων ανθρώπων ενώ έξω έριχνε καρέκλες με κεραυνίδια και βροντίδια… Περίεργα πράγματα. Κάποια στιγμή σταμάτησε η βροχή και αποφασίσαμε ότι πρέπει να φύγουμε.
Δεν ήταν μόνο δική μου ιδέα ότι δάκρυα κύλαγαν στα μάτια της Λορεντάνας την ώρα που φεύγαμε από το σπίτι.
Ο κυρ Νίκος μας συνόδεψε με το 2CV του μέχρι την οτοστράντα.
Μετά από 5 μόλις λεπτά ξεκίνησε πάλι να βρέχει. Είχε σκοτεινιάσει, οι φυμέ ζελατίνες πάλι μας έδωσαν την ευκαιρία να σκεφτούμε τις λάθος επιλογές που είχαμε κάνει σε αυτό το ταξίδι…
Κέθε σταγόνα πρέπει να ήταν και ένα ποτήρι νερό…
Τα χωμάτινα ελαστικά, σε συνδιασμό βεβαίως με όλα τα γεγονότα δεν σου άφηναν περιθώρια για πραγματική οδήγηση…
Υπήρχαν σημεία που από το πολύ νερό πηγαίναμε με αλάρμ και 40 χιλιόμετρα την ώρα στην οτοστράντα…
Σταματήσαμε σε ένα βενζινάδικο να ανασυγκροτηθούμε, ενώ πάρκαρε δίπλα μας μία μαζεράτι… Κοιταχτήκαμε μεταξύ μας, καβαλήσαμε και προχωρήσαμε μέσα στην βροχή.
Φτάσαμε στην Τσεφαλού και μπήκαμε στο πρώτο ξενοδοχείο που βρήκαμε…
Μετά το καυτό μπανιο νιώσαμε λίγο καλύτερα.
Ο Βασίλης εμφανώς ταλαιπωρημένος αποφάσισε ότι θέλει να κοιμηθεί. Εγώ με τον Μπάμπη είχαμε μία σχετική υπερένταση και αποφασίσαμε να κατεβούμε στο μπαρ του ξενοδοχείου για μια μπύρα χαζεύοντας την Ιταλική παχύσαρκη τρέντυ εφηβεία να χορεύει με αμερικάνικα χιτάκια… Κάποια εκδρομή είχαν τα πιτσιρίκια και ξεσαλώνανε…
Χτυπήσαμε και κάτι κρέπες μετά στο δωμάτιο γιατί όλη μέρα μία μακαρονάδα δεν σου είναι αρκετό…
Εκεί ξαφνικά ο Βασίλης πήρε τα επάνω του…
76.1 χιλιόμετρα για εκείνη την φρικτή ημέρα…
199942
Ξυπνήσαμε κοιτώντας ο ένας τον άλλο με απορία…
Ευτυχώς ο καιρός δεν ήταν άσχημος. Λιακάδα.
Τα ρούχα μου δεν είχαν στεγνώσει ακόμα.
Κατεβήκαμε για πρωινό μαζί με όλα τα τρέντυ παχουλά πιτσιρίκια…
Πακετάραμε και φύγαμε σε χαλαρούς ρυθμούς.
199943
Φούλ οτοστάντρα, γνωστή διαδρομή, εύκολα και γρήγορα χιλιόμετρα παρόλο τα συχνά έργα…
Κάναμε τρεις στάσεις συνολικά, δύο για ανεφοδιασμό. 1,43 ? το λίτρο η βενζίνα…
Προς το τέλος του δώσαμε και κατάλαβε…
Φτάσαμε στο λιμάνι…
Να πάμε για έναν καφέ; Έχουμε 3 ώρες για την αναχώρηση…
ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΛΟΣ;;;;;; και από τους δύο…
Μέσα τώρα και με σωσίβιο αγκαλιά…
199944
Τα αστέρια που με τίμησαν με την παρέα τους και σε αυτό το ταξίδι…
Και που λες, είμαι Αγ. Νικολάου και εκεί που πάω να ανέβω το πεζοδρόμιο, δούλεψε το αντισπίν... Τρομερή εμπειρία... Σου λέω το αντβ είναι μακράν καλύτερο από το απλό...
199945
Παρκάραμε, δέσαμε με τους δικούς μας ιμάντες πάντα και ανεβήκαμε επάνω…
Καμπίνα δεν είχαμε αλλά ελπίζαμε να βρούμε.
Αφαιρεθήκαμε και δεν πήραμε ούτε μισό σλίπινγκ μπάνκ…
Το καράβι ήταν πλήρες και καμπίνα δεν υπήρχε ούτε για δείγμα…
620 χιλιόμετρα για εκείνη την ημέρα μέχρι να φτάσουμε στο καράβι του γυρισμού στην πατρίδα…
Στον καναπέ όλη νύχτα…
199946
Να ποστάρω τους χάρτες από το ταξίδι μας, έτσι όπως καταγράφηκαν από το τζιπιές.
Τυνησία
199947
Συνολικά 6291.1 χιλιόμετρα σύμφωνα με το τζιπιές… (το βεστρομ τα έβγαλε ως συνήθως πολύ περισσότερα, 6983…)
Όβερβιου
199949
Τυνησία, Αλγερία. Good for the eyes!
Ούτε λέξη δεν βγαίνει. Έχω ανοιχτό το γοαρντ, και απλά το κοιτάω. Δεν είναι ότι δεν έχω τι να πω. Απλά δεν βγαίνει…
Δεν ξέρω. Επιτέλους κάτι άλλαξε σε αυτό το ταξίδι.
Όσο περνάνε τα χρόνια νιώθω τα ταξίδια μου λες και τα βλέπω σε ταινία.
Σαν να μην είμαι εκεί. Σαν κάποιος άλλος να μου τα περιγράφει και να τα διηγείται…
Ίσως αυτός ήταν και ο λόγος που ο Θεός έσπαγε πλάκα μαζί μας σε αυτό το ταξίδι. Να κάνουμε ένα ρισέτ. Να αναθεωρήσουμε. Να εκτιμήσουμε περισσότερο αυτά που έχουμε και τις εμπειρίες που ζούμε.
Αυτό θα προσπαθήσω να κάνω και γω μπας και γράψω καμιά αράδα… Ρισέτ.
Ξέθαψα τα άπαντα από NOFX στα εμ πε τρουά, όπως λένε και οι Γάλλοι, τα καλά από το σχολείο!
Παρακαλώ ακολουθήστε με στο πιο αληθινό ταξίδι με μηχανή που έχω κάνει μέχρι στιγμής στην ζωή μου.
Πιο αληθινό…
Σαν τον Γιωργάκη μιλάω και γράφω πλέον….
Μεταφράζοντας τα αγγλικά πριν μιλήσω…
Γουέλ.. Δε μοστ ρίαλ μοτο τριπ που είχα ποτέ ρε…
Συμβιβαστήκαμε με Ιταλία - Αλγερία – Τυνησία και αρχίσαμε το ψάξιμο και την εύρεση πληροφοριών. Από την αρχή καταλάβαμε ότι οι μέρες ήταν απελπιστικά λίγες για ένα τέτοιο ταξίδι.
Πειστήκαμε, κοροϊδεύοντας τον εαυτό μας ότι είναι εφικτό και ότι καιρός είναι να κάνουμε ταξίδια σαν μοτοσικλετιστές με κότσια και όχι σαν μέλη κάποιου σκούτερ κλαμπ.
Και ποιος δεν θέλει φωτογραφίες σαν και αυτές από την έρημο της Αλγερίας και Τυνησίας.
Και που να ‘ξερες μικρέ Παναγιωτάκη…
Κατά την διάρκεια του ταξιδιού αλλά και παράλληλα με την συγγραφή υπήρχε ανοιχτό το συγκεκριμένο θρέντ : La battaglia di Algeri (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=100023)
Traveling finally is really good for the eyes..!
199950
Ένα θρεντ το οποίο ΑΠΟΛΑΥΣΑ....ευχαριστούμε και πάντα αληθινά χιλιόμετρα εύχομαι
:beer: :beer: :beer: :beer:
Παναγιώτη, Βασίλη, Μπάμπη σας ευχαριστώ γι αυτό το ταξιδιωτικό.
Αρχικά δημιουργήθηκε από PanVas
Το έχω σιχαθεί το γραφείο…
Θέλω να βγω έξω με τα παιδιά να έχω προκλήσεις, δυσκολίες και σταυροδρόμια…
Γι’ αυτό αγαπάω τόσο πολύ τα ταξίδια…
Γιατί πρέπει να σκέφτεσαι….
+ πεσμένο 8.
Διάβασα το τέλος του ταξιδιού σε ένα διάλλειμα από την δουλειά. Στο ένα παράθυρο έχω εσάς και το ταξίδι σας και στο άλλο χιλιάδες γραμμές κώδικα. Σκατά...
Όπως γράφτηκε και στο La battaglia di Algeri (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=100023&perpage=15&pagenumber=10#post1774833), μου πέρασες και εμένα την αίσθηση του ταξιδιού με απόλυτη επιτυχία. Αυτό βέβαια είχε ως αποτέλεσμα να ξενερώσω λίγο με την Αλγερία, αλλά θα το αναλύσω παρακάτω. Ενισχύθηκε η άποψη μου για τα ταξίδια και τους ανθρώπους που συναντάς σε αυτά με μερικές προτάσεις σου.
Η απομόνωση του κράνους και του δρόμου που αναφέρεις έρχεται σε αντίθεση με αυτήν την έμψυχη διάθεση για φιλοξενία και βοήθεια που προσφέρουν οι άνθρωποι στους ταξιδιώτες. Η αντίθεση αυτή μαζί με τις δυσκολίες που για εμένα είναι, ηλιθιοδώς ίσως, καλοδεχούμενες είναι πιστεύω αυτά που γεμίζουν, εμένα, σε ένα ταξίδι. Τα κάνει όλα να φαίνονται πιο αληθινά. Ξέφυγα και λέω μαλακίες πάλι...
Πάμε στην Αλγερία λοιπόν. Εγώ απογητεύτηκα. Δεν είδα κάτι που δεν θα μπορούσα να βρω σε γειτονική χώρα, όσο μπορώ βέβαια να το πω αυτό από την ματιά του παρατηρητή. Αναμφίβολα έχει την αίσθηση του δύσκολου, του επικύνδινου και του απαγορευμένου, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο είναι αρκετό αυτό για εμένα. Δεν έχω καμία πρόθεση να μειώσω ούτε στο ελάχιστο αυτό που κάνατε αλλά δεν νομίζω οτι αξίζει η όλη ταλαιπωρία με την γραφειοκρατεία, το μεγάλο κόστος και γενικά η όλη βαβούρα και το άγχος απλά για να έχω αυτήν την αίσθηση και να μπορώ να πω στον εαυτό μου οτι πέρασα από εκεί. Με χάλασε απίστευτα το σημείο που σας είπε πως ο δρόμος δεν είναι για τουρίστες. Δεν ξέρω, θέλω να σκέφτομαι τον εαυτό μου διαφορετικά όταν ταξιδεύω με τον τρόπο αυτό. Γενικά αυτός ο περιορισμός με είχε ξενίσει από τότε που έμαθα οτι θες υποχρεωτικά οδηγό. Με ενδιαφέρει να μάθω πως το κρίνετε εσείς, αφού το ζήσατε. Πέρα από τα όποια συναισθήματα σας προκάλεσε η Αλγερία λόγω του "άβατου" θεωρήτε οτι άξιζε;
Αν θέλετε κάντε και μια αναφορά στο κόστος. Μερικές τιμές που ανέφερες πάντως δεν μου άρεσαν καθόλου.
Τέλος να ευχηθώ να κάνετε όλα τα ταξίδια που ονειρεύεστε, και να δεθείτε ακόμα περισσότερο.
Αλήθεια, για Ασία μεριά έχετε βλέψεις;
siokatas
30/05/2010, 17:13
:a19: :a19: :a19: :a23: :a23:
Εμπειρίες.. εμπειρίες.. γίνατε όλοι σοφότεροι-ωριμότεροι-πιο ζωντανοί. Κι εμείς λίιιιγο που διαβάζουμε αυτά που μοιράστηκες. :a013: Ευχαριστούμε. :wave2:
Πολύ καλό παίδες...!
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
το μονο που μπορω να πω.. το ειπες ηδη εσυ
''Ούτε λέξη δεν βγαίνει. Έχω ανοιχτό το γοαρντ, και απλά το κοιτάω. Δεν είναι ότι δεν έχω τι να πω. Απλά δεν βγαίνει…''
δε ξερω τι να πω
να ειστε παντα καλα
:beer:
BUSA MAKIS
30/05/2010, 18:20
Ωραίο ταξιδιωτικό. RESPECT.
:beer: :beer: :beer:
Αυτά που εσείς ονομάσατε ''αναποδιές'', εγώ προσωπικά το θεώρισα τύχη.
Τύχη... γιατί θα μπορούσε να ήταν χειρότερα. Τύχη... γιατί θα ήταν άλλο ένα ταξιδιωτικό που θα μπορούσες να προβλέψεις το επόμενο ποστ. Ενώ τώρα... !!!!!
Πάντα τέτοια και ακόμη καλύτερα. :beer: :beer: :beer:
project.breeze
30/05/2010, 18:24
Πριν λίγο το τελείωσα όλο.Καταπληκτικό ταξιδιωτικό,όμορφες φωτογραφίες (εντάξει,οι περισσότερες τελοσπάντων :rotflmao: ) και πολύ συναίσθημα όπως κατάλαβα.Όσο για τις αναποδιές που σας τύχανε,μην ξενερώνεις,ακούγεται κλισέ,αλλά σίγουρα μετά από χρόνια με αυτά θα γελάτε ακόμα:beer:
George_M.
30/05/2010, 19:05
οταν τα χρονια περασουν κ μεγαλωσει ο ανθρωπος τρεφεται διαβαζοντας αναμνησεις απο την ζωη του,
εσεις εχετε πλεον μια ολοκληρη βιβλιοθηκη απο αυτες κ ειναι αποκλειστικα δικες σας!
σας ευχαριστουμε που μοιραστηκατε μαζι μας μερικες απο αυτες.:beer:
επειδη απλα δε βρισκω τα λογια θα ακρεστω σ ενα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που το μοιραστηκες και σε online μπυρες:beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
να ειστε παντα καλα και παντα ορθιοι!
blackbusa
30/05/2010, 23:38
06.00πμ...δεν θυμαμε απο τι ωρα ξεκινησα να διαβαζω...ποση ωρα κολλησα σε καποιες φωτο...
ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ...ΑΠΛΑ ΕΝΑ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ....
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
danaos75
31/05/2010, 03:55
μπραβο σε ολους σας, μας ταξιδεψατε σε μερη που το οι περισοτεροι δεν θα δουμε ποτε απο κοντα,
:a19: :a19: :a19: :a19:
Αταααααντ μαλακα αταααντ
:lol: :lol: :lol: :lol:
η ατακα του καλοκαιριου μιλαμε
:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :bigcry: :bigcry:
makis206
31/05/2010, 04:04
Άλλος κόσμος και μας ταξιδέψατε μαζί σας, ευχαριστούμε!
:beer: :beer: :beer: :beer:
Αρχικά δημιουργήθηκε από QSpec
Παναγιώτη, ....
......
Τέλος να ευχηθώ να κάνετε όλα τα ταξίδια που ονειρεύεστε, και να δεθείτε ακόμα περισσότερο.
Αλήθεια, για Ασία μεριά έχετε βλέψεις;
Ευχαριστούμε για τις ευχές.
Καταρχήν να ξεκαθαρίσω ότι όλοι μας έχουμε μόνο όμορφες αναμνήσεις από αυτό το ταξίδι.
Αν κατάλαβα καλά, μας λες ότι εσύ θα απολάμβανες την φιλοξενία του κυρ Νίκου και αυτό ουσιαστικά θα ήταν ένα από τα πράγματα που θα έψαχνες σε ένα ταξίδι, αντίθετα με το πως το είδαμε εμείς.
Τι είναι πιο σωστό και λάθος, ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις. Την φιλοξενία αυτών των ανθρώπων την δεχθήκαμε. Μέχρι εκεί που είχε νόημα, γι' αυτούς και για εμάς. Επαφή μαζί τους κρατάμε. Το καλοκαίρι που θα επισκεφτούν τους συγγενείς τους στην Αθήνα, θα κάνουν στάση στην Πάτρα για καφέ. Ο κάθε άνθρωπος επικοινωνεί διαφορετικά και μόνο αν είσαι παρόν μπορείς να ξέρεις αν είναι σωστό ή όχι να δεχθείς κάτι που σου προσφέρει ο άλλος.
Στην ερώτηση αν άξιζε ή όχι το πέρασμα στην Αλγερία, θα σου απαντήσω ότι και βέβαια άξιζε!
Σίγουρα με τα ίδια χρήματα μπορείς να κάνεις άλλα ταξίδια με μεγαλύτερη ασφάλεια, και λιγότερο κόστος / χιλιόμετρο...
Δεν θα πω γραφικότητες του στιλ, διαφορετικά να έχεις πίσω σου αμμόλοφους των 30 και 40 μέτρων ύψους που δεσπόζουν σαν κτήρια του Βωβού… Αλλά η αλήθεια είναι ότι είναι διαφορετικά. Το γεγονός ότι δεν μπορείς να βρεις μια καταραμένη μπύρα ας πούμε, ή ότι το τσάι των Τουαρέγκ είναι ένα τρελό πετιμέζι που θες τουλάχιστον 10 κούπες για να το συνηθίσεις, είναι κάτι που θα το νιώσεις μόνο εκεί.
Σίγουρα, όπως ειπώθηκε και σε εσωτερική κουβέντα με τα παιδιά, θα μπορούσαμε να είχαμε πάει μία καθημερινή του χειμώνα στην Καλογριά, ή στον Καϊάφα και να κάψουμε τις μηχανές μας στους αμμόλοφους... Δεν χρειαζόταν να το κάνουμε στην Τυνησία...
Η απάντηση θα ήταν ότι ίσως το έχουμε κάνει ήδη. Ίσως πιθανοί πιο φθηνοί και αξιόλογοι προορισμοί έχουν κατακτηθεί, ή είναι προγραμματισμένοι για το μέλλον.
Όχι όλοι. Αλλά αρκετοί.
Η Αλγερία επιλέχθηκε γιατί τώρα μπορούσαμε. Δε πρόκειται να πηγαίναμε με παιδιά και οικογένεια... Όταν ήμασταν φοιτητές δεν μπορούσαμε να το σηκώσουμε οικονομικά...
Είναι λίγα τα χρόνια που έχουμε μπροστά μας που θα μπορούμε να κάνουμε τέτοια ταξίδια...
Για την ελευθερία κινήσεων μέσα στην χώρα, νομίζω ότι το ξεκαθάρισα από την αρχή ότι και σε μας δεν μας άρεσε. Αλλά τώρα ξέρουμε από προσωπική εμπειρία.
Αν με ρώταγες αν θα ξαναπήγαινα, θα σου απαντούσα μα και βέβαια...
Απλά τώρα θα ήξερα. Με την παρέα του Νεμπίλ, χωρίς ξεναγό την βόρεια Αλγερία, με διαδρομές που όμοιές τους δεν υπάρχουν στον κόσμο, πάνω στην ακτογραμμή της Μεσογείου. Άλλη περίπτωση από νότια Τυνησία, με οργανωμένο οδηγό για τα βάθη της ερήμου… Τώρα ξέρω.
Το κόστος ούτε που θέλουμε να το σκεφτόμαστε γιατί μας πονάει…
Υπερβολικά υψηλό…
Δεν ήταν μόνο τα καθημερινά που για υποβαθμισμένος προορισμός δεν το περιμένει κανείς αλλά και όλα τα πριν και τα μετά…
Μόνο σε ρόαμινγκ…Άστο.
Να σε ευχαριστήσω και πάλι για τις ευχές.
Η Ασία μας χαμογελά, η Μογγολία μας έχει στοιχειώσει τον ύπνο μας…
Τα Βαλκάνια μας πάνε όσο τίποτα άλλο. Τα καράβια πάλι καθόλου.
Θα συμφωνήσω και θα τονίσω (αν αυτό θέλεις να πεις) ότι δεν έχει σημασία ο προορισμός. 15 μέρες Κρήτη θα είχε το ¼ σε κόστος και ίσως να ήταν πολύ πιο όμορφα. Συμφωνώ απόλυτα! Δεν θα έπρεπε να πάει κανένας ταξίδια Τυνησίες, Ιορδανίες ή όπου αλλού αν δεν έχει κάνει ένα τουρ στην Κρήτη πρώτα. Εμείς το έχουμε κάνει. Και ξέρουμε ότι θα το ξανακάνουμε κάποια στιγμή με οικογένεια, παιδιά και σκυλιά..
Η Ελλάδα μας προσφέρει πολύ περισσότερα από όσο νομίζουμε.
Η επιλογή των προορισμών μας πλέον είναι πιο δύσκολο και από όλα τα υπόλοιπα κομμάτια του ταξιδιού (σχεδιασμός, εκτέλεση, ταξιδιωτικό…).
Τα ζυγίζουμε και αποφασίζουμε. Με παράθυρο 15 ημερών, δεν μας δίνονται πολλές επιλογές…
Ιράν για παράδειγμα επέλεξα να πάω με τον φίλο μου τον Αλί την πρωτοχρονιά που μας πέρασε με αεροπλάνο μιας και με μηχανή δεν έχει νόημα αν δεν έχεις τουλάχιστον έναν μήνα…
Ανάλογα και με τα άτομα που συναντάς στην ζωή σου, παίρνεις και αποφάσεις.
Θα δούμε…
Προς το παρόν να πάρουμε αποφάσεις για την μηχανή…
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
Παιδιά ευχαριστούμε για τα καλά τα λόγια.
Χαιρόμαστε να ακούμε ότι σας αναστατώσαμε.
Ότι σας βάλαμε στην μπρίζα.
Κάθε ποστ που έγραφα περιέχει πάντα κάτι περισσότερο σε πληροφορίες από το προφανές.
Ελπίζω όλοι να τις εκμεταλλευτούν όπως κάνω και γω με ταξιδιωτικά άλλων.
Ένα πράγμα μόνο θέλω.
Όλοι σας να μοιραστείτε τις εμπειρίες σας επίσης όπως έκανα και γω.
Ο καθένας με τον τρόπο του.
Πάντα όρθιοι και καλά χιλιόμετρα!!!
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
Πραγματικά ένα ταξιδιωτικό το οποίο εμένα μου άρεσε πάρα πολύ για πολλούς και διαφορετικούς λόγους:
1) Γιατί λόγω οικογενειακής κατάστασης, πολύ δύσκολα έως αδύνατα θα μου δοθεί η ευκαιρία να το κάνω ποτέ οδικώς και μάλιστα με μηχανή.
2) Γιατί ίσως να μην έχω και τα balls για να κάνω κάτι τέτοιο.
3) Γιατί οι φωτογραφίες σας ήδη με ταξιδέψαν εκεί.
4) Γιατί ότι δεν έδειχναν οι φωτογραφίες, η περιγραφή το έδειχνε 1.000.000 φορές παραπάνω....
5) Γιατί η ίδια η περιγραφή, δεν ήταν με πολλές περιστροφές που να κουράζουν τον αναγνώστη και με διάφορες δήθεν γλαφυρές εκφράσεις, αλλά με απλά και καθαρά ελληνικά που απεικόνιζαν την κατάσταση και διψούσαν τον αναγνώστη για να περιμένει συνέχεια όλο και κάτι παραπάνω....
Βασίλη, σας ευχαριστούμε για το υπέροχο αυτό ταξιδιωτικό.....
Και κάτι ακόμα.....
Όσο ήταν για εσάς λίγες οι ημέρες για αυτό το ταξίδι, άλλο τόσο λίγες μου φάνηκαν κι εμένα καθώς ήθελα κι άλλο.......
Και πάλι ευχαριστώ...
Με εκτίμηση
VGER :beer:
Αρχικά δημιουργήθηκε από PanVas
Αν κατάλαβα καλά, μας λες ότι εσύ θα απολάμβανες την φιλοξενία του κυρ Νίκου και αυτό ουσιαστικά θα ήταν ένα από τα πράγματα που θα έψαχνες σε ένα ταξίδι, αντίθετα με το πως το είδαμε εμείς.
Τι είναι πιο σωστό και λάθος, ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις. Την φιλοξενία αυτών των ανθρώπων την δεχθήκαμε. Μέχρι εκεί που είχε νόημα, γι' αυτούς και για εμάς. Επαφή μαζί τους κρατάμε. Το καλοκαίρι που θα επισκεφτούν τους συγγενείς τους στην Αθήνα, θα κάνουν στάση στην Πάτρα για καφέ. Ο κάθε άνθρωπος επικοινωνεί διαφορετικά και μόνο αν είσαι παρόν μπορείς να ξέρεις αν είναι σωστό ή όχι να δεχθείς κάτι που σου προσφέρει ο άλλος.
Δεν εννοώ αυτό, κι εγώ μπορεί να μην καθόμουν. Η κίνηση μόνο του Νίκου είναι αυτό που μπορεί να ψάχνω. Ασχέτως το τι θα αποφασίσω να κάνω. Και δεν ήταν μόνο ο Νίκος, το ζευγάρι στην Αλγερία και το τσάι που ήπιατε στους αμμολόφους, τα ανοιχτόμυαλα κορίτσια στο camping, ο Χασάν κτλ. Οι σύντομες αλλά ειλικρινείς συναναστροφές.
Αρχικά δημιουργήθηκε από PanVas
Στην ερώτηση αν άξιζε ή όχι το πέρασμα στην Αλγερία, θα σου απαντήσω ότι και βέβαια άξιζε!
Σίγουρα με τα ίδια χρήματα μπορείς να κάνεις άλλα ταξίδια με μεγαλύτερη ασφάλεια, και λιγότερο κόστος / χιλιόμετρο...
Δεν θα πω γραφικότητες του στιλ, διαφορετικά να έχεις πίσω σου αμμόλοφους των 30 και 40 μέτρων ύψους που δεσπόζουν σαν κτήρια του Βωβού… Αλλά η αλήθεια είναι ότι είναι διαφορετικά. Το γεγονός ότι δεν μπορείς να βρεις μια καταραμένη μπύρα ας πούμε, ή ότι το τσάι των Τουαρέγκ είναι ένα τρελό πετιμέζι που θες τουλάχιστον 10 κούπες για να το συνηθίσεις, είναι κάτι που θα το νιώσεις μόνο εκεί.
...
Για την ελευθερία κινήσεων μέσα στην χώρα, νομίζω ότι το ξεκαθάρισα από την αρχή ότι και σε μας δεν μας άρεσε. Αλλά τώρα ξέρουμε από προσωπική εμπειρία.
Αν με ρώταγες αν θα ξαναπήγαινα, θα σου απαντούσα μα και βέβαια...
Απλά τώρα θα ήξερα. Με την παρέα του Νεμπίλ, χωρίς ξεναγό την βόρεια Αλγερία, με διαδρομές που όμοιές τους δεν υπάρχουν στον κόσμο, πάνω στην ακτογραμμή της Μεσογείου. Άλλη περίπτωση από νότια Τυνησία, με οργανωμένο οδηγό για τα βάθη της ερήμου… Τώρα ξέρω.
Και τώρα κατά κάποιο τρόπο ξέρουμε κι εμείς. :winka:
Για τον ξεναγό για παράδειγμα, ήξερα μόνο οτι είναι απαραίτητος. Τώρα έχω μια σαφή εικόνα για το πως είναι το ταξίδι και η συναναστροφή μαζί του.
Αυτό που έχει σημασία είναι οτι θα ξαναπήγαινες και οτι λες πως άξιζε. Φαντάζομαι έτσι νοιώθετε και οι 3 σας. Για εμένα είναι αρκετό για να μην την αποκλείσω από προορισμό.
Με το καλό ότι κι αν αποφασίσεις για τη μηχανή. (Πάρε το 800GS, αφού έχεις φίλους με adv θα τους κλέβεις βενζίνη :lol: )
Και κανονίστε γρήγορα για Ασία, με τρώει λίγο να διαβάσω και να δω τα πράγματα προς τα εκεί.
Και για να μην ξεχνιόμαστε.
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
Cpt. Haddock
31/05/2010, 05:17
Παναγιώτη, Βασιλη, Μπάμπη.
Να είστε πάντα καλοτάξιδοι, όπου κι αν πηγαινετε
Σας ευχαριστούμε για τις εικονες και την αφήγηση, η οποία ήταν εξαιρετική
Στο επόμενο
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
Παναγιώτη, όταν περασω απο πανω καποια στιγμη θα τα πουμε κι απο κοντα :beer:
Αρχικά δημιουργήθηκε από QSpec
Και κανονίστε γρήγορα για Ασία, με τρώει λίγο να διαβάσω και να δω τα πράγματα προς τα εκεί.
Και για να μην ξεχνιόμαστε.
:beer: :beer: :beer:
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
PAYPAL τώρα στο μοτο.γρ...
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
Παναγιώτη, όταν περασω απο πανω καποια στιγμη θα τα πουμε κι απο κοντα :beer:
Πάρε το ποδήλατο και ακολούθα τον Βάσκο!
Σε περιμένω...
:lol: :lol: :rotflmao:
:beer: :beer: :beer: :beer:
Cpt. Haddock
31/05/2010, 05:29
Αρχικά δημιουργήθηκε από PanVas
Πάρε το ποδήλατο και ακολούθα τον Βάσκο!
Σε περιμένω...
Εχεις υπομονη, το παραδέχομαι :lol: :bigcry: :lol:
sapila racing
31/05/2010, 05:37
Παναγιώτη ευχαριστούμε για το ταξίδι που μας πήγες!
:wave2: :beer:
Το επόμενο πότε να το περιμένουμε;; :D :lol:
harris_x
31/05/2010, 06:19
Ευχαριστούμε που το μοιραστήκατε μαζί μας
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
Αρχικά δημιουργήθηκε από dmf
Το επόμενο πότε να το περιμένουμε;; :D :lol:
Το επόμενο Report σύντομα...
1500 φωτογραφίες από 10 μέρες στο Ιράν άνευ μοτό, περιμένουν κάποιον να ασχοληθεί μαζί τους...
Το επόμενο ταξίδι με μοτό, όχι νωρίτερα από του χρόνου τον Απρίλη...
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
filipp0s
31/05/2010, 08:31
Mπραβο ρε παιδες! Να ειστε παντα καλα και να ταξιδευετε!
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
Παναγιωτη, γι αλλη μια φορα respect για την παρουσιαση του ταξιδιωτικου! Το απολαυσα πραγματικα!
:beer: :beer: :beer: :beer: :sun:
Gandalf dr685sm
31/05/2010, 09:07
Απλά απίστευτο... απο ενα προορισμό που μερικοί ή ίσως και οι περισσότεροι απο εμάς δεν θα πάνε ποτέ ... ούτε καν οργανωμένο πακέτο.
Μπράβο ρε παιδιά. ώρες ώρες ένιωθα λες και ήμουν δίπλα σας.
Αλλά ρε γμτ.... μιλάμε ειδικά στο τέλος... δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα και να σας την πέσει ο κάφρος στον και καλά "πολιτισμένο κόσμο"; Πάλι καλά που δεν χτύπησε ο φίλος χειρότερα.
Τι παραπάνω να πώ παρά μόνο ενα ευχαριστώ τόσο για το ταξίδι , όσο και για την διάθεση να το μοιραστείτε με εμάς.
:beer: :beer:
Gandalf
Shaolin Monk
31/05/2010, 09:44
Παντα τετοια...:beer: :beer:
Το ευχαριστηθηκα παρα πολυ. Να εχετε δυναμη να δουμε και αλλα. Τωρα που μας ανοιξατε την ορεξη, εεεεε, εχουμε απαιτησεις...:wave2:
Αρχικά δημιουργήθηκε από PanVas
Προς το παρόν να πάρουμε αποφάσεις για την μηχανή
Τι σκέφτεσαι...? :wave2: :beer:
Αρχικά δημιουργήθηκε από Tpap
Τι σκέφτεσαι...? :wave2: :beer:
Βλακείες σκέφτομαι... (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=104779)
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
Ομόλογο ο τι διαβάζοντας το ταξιδιωτικό σας Παναγιώτη,ένιωθα σαν να παρακολουθούσα κάποιο ντοκιμαντέρ που δεν θέλεις να τελειώσει.
Δεν ξέρω, ίσος ο τρόπος που γραφεις τα ταξιδιωτικά σου οι φωτογραφίες που μας ταξιδεύεις και περνάς αυτό το συναίσθημα ο τι έστω και για ελάχιστα λεπτά βρισκόμαστε εκεί μακριά, μαζί σας!αξίζει ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ
Πολλά τα απρόοπτα που σας συνέβησαν,αλλα αυτά είναι που θα μείνουν και αξέχαστα, το άγχος τα ασυνήθιστα τοπια,το γέλιο,η συγκίνηση,το όμορφο συναίσθημα στο τέλος που τα καταφέρατε!!!
Περάσατε αυτά τα συναισθήματα και σε εμάς...Να είστε πάντα καλά και ενωμένοι,
Kαι πάνω από όλα ΦΙΛΟΙ
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ! :beer: :beer: :beer
vagelis24
31/05/2010, 14:08
Μπραβο παιδια, ταξιδεψα και εγω μαζι σας, εστω και για λιγο, μιας και ειμαι ξαπλα ακινητος, λογω
ατυχηματος ιδιο με του βασιλη, αλλα με τραυμα στην λεκανη.
Το χαρηκα, παντα τετεια και παντα ορθιοι :beer:
Αρχικά δημιουργήθηκε από vagelis24
Μπραβο παιδια, ταξιδεψα και εγω μαζι σας, εστω και για λιγο, μιας και ειμαι ξαπλα ακινητος, λογω
ατυχηματος ιδιο με του βασιλη, αλλα με τραυμα στην λεκανη.
Το χαρηκα, παντα τετεια και παντα ορθιοι :beer:
Περαστικά και κουράγιο.
Ελπίζω να σου έφτιαξα λίγο την διάθεση και να βρεις το κουράγιο να κάνεις υπομονή μέχρι να ξανακαβαλήσεις!
:beer: :beer: :beer: :beer:
Από τις λίγες στιγμές που χαίρομαι να διαβάζω πλέον το moto.gr είναι τέτοια θέματα
:a19: :a19: :a19: :a19: :a19:
Μπράβο σας και επιπλέον πολλά ευχαριστώ που μοιραστήκατε αυτές τις εικόνες μαζί μας.
ducpilot
31/05/2010, 15:04
Να ειστε παντα καλα και να ταξιδευεται παιδες,πολυ ομορφη περιγραφη και φωτο.:beer:
"ίδρωσα"
"έσπρωξα"
"βράχηκα"
"κουράστηκα"
"νυσταξα"
"πόνεσα απο το πέσιμο"
"έφαγα την μακαρονάδα"
ΤΟ ΕΖΗΣΑ
το έζησα μαζί σας !!
Τα έγραψες ετσι, που τίναζα τα ρούχα μου να διώξω την άμμο!!
δεν ξέρω εαν ξέρεις το πόσο τυχεροί είσαστε, που η μνήμη σας εχει καταγράψει αυτή την εμπειρία.
πολλές :beer: :beer: :beer: γιατι συνηθίζεται , αλλά και :a23:
μπράβο ρε μάγκες:wave2:
αυτην την φωτογραφία πρέπει να την εχει και ένας βρομιάρης κωλόγερας:D :D.!!
200055
Ευχαριστώ, βρε παιδιά...
Η ανάγνωση αυτού του ταξιδιωτικού,was good for the eyes.... και όχι μόνο.
:beer: :beer: :beer:
latris mixanis
31/05/2010, 21:15
Το να γράψω πάντα τέτοια, να είστε καλά, σας ευχαριστούμε κοκ μου κάνει τόσο τετριμμένο...
Ειλικρινά προσπαθώ να σκεφτώ τι θα μπορούσα να γράψω, με τείνει τρόπο θα μπορούσα να αποτυπώσω όλα όσα μου δημιούργησε το ταξιδιωτικό σας.. και δεν έχω βρει! Ίσως τελικά το να απαντήσεις σε κάτι τέτοιο είναι απλά ανούσιο γιατί πρώτον δεν χρειάζεστε τη δική μας επικρότηση και δεύτερον αν άρεσε θα φανεί από την επισκεψιμότητα.! ;)
Σίγουρα ζήλεψα που μπορέσατε και κάνατε τη καύλα σας κι εγώ δε μπορώ.
Συμφωνώ με τον Βάντα και λοιπούς ότι αυτό το ταξιδιωτικό σας έκανε να εκτιμήσετε, να ωριμάσετε, να δείτε κάποια πράγματα διαφορετικά και εύχομαι από κάθε ταξιδιωτικό να βγαίνετε κερδισμένοι με το τρόπο που εσείς επιθυμείτε.
:beer: :wave2: :beer:
Πολυ καλη αφηγηση,ταξιδεψα και εγω μαζι σας..πολυ ομορφες οι φωτογραφιες...
Οι ομορφες αναμνησεις θα σας μεινουν....ακομα και οι κακουχιες θα σας φαινονται ομορφες οταν θα τις θυμοσαστε....χαιρομαι να διαβαζω τετοια ταξιδιωτικα..να στε παντα καλα..........:)
:beer: :beer: :beer:
Μπράβο παιδιά καθαρά αντβεντουρ ταξίδι σαν αυτά που διαβάζουμε στο advrider ....
σας εύχομαι οι επόμενες επιλογές σας να είναι αβασάνιστες , όσον αφορά τα γραφειοκρατικά , και με το ίδιο αποτέλεσμα ... όρθιοι και υγιείς γιατί....... οι δυσκολίες μας κάνουν καλύτερους !!!
:beer: :beer: :beer:
John Steed
01/06/2010, 12:45
Δεν μπορώ να πω τίποτα το οποίο δεν έχει ήδη ειπωθεί.....
Συγχαρητήρια, πάνω από όλα επειδή ήσασταν μια ομάδα, και ενωμένοι αντιμετωπίσατε όλες τις δυσκολίες αλλά μοιραστήκατε και όλες τις όμορφες στιγμές....
Πάντα τέτοια!!
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
road spirit
01/06/2010, 14:18
μπράβο παίδες, νομίζω πως ότι και να γράψω θα είναι λίγο
εύχομαι να είστε πάντα καλά και να κάνετε και άλλα πολλά πολλά πολλά ταξίδια
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
Greg_950 S
01/06/2010, 14:31
Μας το μεταφέρατε όπως το ζήσατε και αυτό είναι αυθεντικό ταξιδιωτικό.
Μπράβο σε όλους που με τις "βάρκες" μπήκατε στις καλές αμμούδες και μακάρι να σας έχουν πρότυπο και οι λοιποί V-stromηδες και BMWέδες που τα γυαλίζουν στα αστικά καφεποτεία...
:beer: :beer: :beer:
Αλλά ο (όποιος) πολιτισμός της Τυνησίας σας βρήκε κάποιες λύσεις..στα κουφά που προέκυψαν.
Στην Αλγερία αν συνέβαιναν αυτά τα στραβά θα ήσασταν εκεί ακόμα...:ZZZ:
Να κάνετε ακόμα καλύτερα ταξίδια . :sun:
ευχαριστώ παιδιά!
σχεδόν σαν να ήμουν και εγώ στην άμμο.....
:beer: :beer: :beer:
:a19:
atom_smasher
01/06/2010, 20:41
:beer: :beer: :beer:
εν πρώτοις (και για διάφορους προσωπικούς λόγους) θα πω ειλικρινά και οχι κατ`ευφημισμό ''Ευχαριστω'' που το μοιραστήκατε μαζί μας.. για το χρόνο να το γράψεις..(αν και ειμαι σιγουρος οτι το ξαναέζησες και το απόλαυσες);)
και φυσικά πως εκτός απο τα ομορφα μέρη, οι άνθρωποι, η παρέα και φυσικά οι αντοχες αυτών στην αναλογία της κούρασης & και των αναπαντεχων συμβάντων δινουν ενα ιδιαίτερο ''χρωμα'' στο πως εκλαμβάνει ο Ταξιδευτής την εμπειρια του αυτή...:beer:
Με λίγα λόγια, ευχαριστουμε, πάντα καλή παρέα και χιλίόμετρα..
και..ως γνωστόν...τα πάντα γινονται αμα το αποφασίσεις... ίσως κιολας ειναι και πιο ευκολα από οτι θα περίμενες, παρόλο που όλο και κάτθ θα συμβεί να δυσκολέψει τα πράγματα...
:beer:
el-Gatto
02/06/2010, 08:32
1 Μεγαλο Ευχαριστω ,κ απο μενα,αγνωστε μου φιλε ,που ειχες την καλη διαθεση ,να μοιραστεις μαζι μας ,ολη αυτη την ομορφια εικονων-λεξεων-συναισθηματων-κ-αφηγησεων.:)
Καθ'οτι..μοτοτραυματιας-αυτη την περιοδο-το "ρουφηξα" κυριολεκτικα το ταξιδιωτικο σου ,και...πιστεψε με ,νιωθω οτι με βοηθησε(ς) ,στην ταχυτερη αναρρωση μου.:rotflmao:
Αν και...μου βαλες περιεργες ιδεες κ σκεψεις για το εγγυς-μοτ/κο μου-μελλον.....:wacko:
Να'σαι Παντα Καλα ,εσυ κ η παρεα σου ,κ Παντα τετοια ,με Υγεια.....:beer:
koulis19
02/06/2010, 11:02
Γιατι πρεπει παντα να καθομαι να διαβαζω τα ταξιδιωτικα σου και να με πιανει πονοκεφαλος αργοτερα?Γιατι το γουσταρω και νιωθω σαν να βρισκομαι και εγω στο ταξιδι.ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΕΤΣΙ ΠΑΙΔΕΣ.ΧΙΛΙΑ ΜΠΡΑΒΟ
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
Giannis_L
02/06/2010, 11:13
παιδιά μπράβο και ευχαριστούμε !!:)
Να εισαι καλα φιλε! Με ταξιδεψες!!!
Ειχες 2 συνταξιδιωτες μαζι κ ολους εμας που σε διαβασαμε!!!
:beer: :beer:
Φίλε μου πολύ καλό και αυτό το ταξιδιωτικό σου όπως και όλα τα άλλα που έχεις κάνει.
Πραγματικά ταξιδέψαμε όλοι μαζί σας.
Εύχομαι να είσαστε όλοι γεροί και να κάνετε πολλά τέτοια ταξίδια.:beer:
:a23: :a23: :a23: :a23: :a23:
με το δεύτερο μέρος του ταξιδιού έχω πειστεί πλέον, ότι τα φετινά μας ταξίδια έμοιζαν πάρα πολύ!!! Με τα αναπάντεχα και τα ξαφνικά και απρόοπτα, απλά εσείς ίσως είχατε λίγη τύχη παραπάνω....
Νομίζω ότι καταλαβαίνομαστε απόλυτα...
Τώρα καταλαβαίνω και εγώ εσένα, γιατί κάπως συγκινήθηκες με το δικό μου ταξιδιωτικό.....ενώ ετοίμαζες το δικό σου......κάτι σου θύμιζε....
και για το καλό τέλος θα σου πω ένα καλό μυστικό..... μπορείς να ταξιδεύεις ακόμα για πάρα, πάρα πολλά χρόνια!!!!!
.........
ο 2007 ανεβαίνω με την γυναίκα μου από Ανκώνα για Τσεχία.... κάπου πριν το Bolzano μπαίνο στο κλασικό Autogrill οτοστράδας να πάρουμε καφέ. To παρκιν σχετικά γεμάτο, αλλά είχε μία θέση δίπλα σε κάτι μεγάλες μηχανές, όπως από μακριά είδα. Παρκάρω εκεί. Τότε κατάλαβα, ότι ήταν δύο LT. Κατεβαίνουμε από την μηχανή και πιάνουμε μία καλημέρα με τον κύριο, που ήταν δίπλα στις μηχανές και κάτι έψαχνε στις βαλίτσες. Εγώ φεύγω για μέσα, να πάρω τα εσπρέσσο. Η γυναίκα μου μένει με τον κύριο και μιλάνε. Όταν λέω κύριος, το εννοώ, ενώ εγώ είμαι τότε ήδη 47. Αυτός σίγουρα πάνω από 70. Σε λίγα λεπτά επιστρέφω με τα καφεδάκια. Βρίσκω την γυναίκα μου να αναδιοργανώνει τις αποσκευές, να κάνει το ίδιο και ο κύριος και να συνεχίζουν να μιλάνε. Έφτασα με τους καφέδες. Μου χαμογελάει ο κύριος. Κάτι του διευκρινίζω για την Τσεχία, που ρώταγε. Ανάβουμε τσιγάρο με την γυναίκα μου και μου λέει: "Ξέρεις που πάνε?", για να με τσιτώσει... "Που?" "Nordcapp!" ...ξεροκαταπίνω από ζήλεια... και χαμογελώντας συμπληρώσει η γυναίκα μου με νόημα: "Αλλά βλέπεις, κύριος ο κύριος, δεν αναγκάζουν κανέναν, δεν κουβαλάνε μαζί και τις γυναίκες!" [αυτό ήταν σπόντα, ότι την πίεσα λίγο να έρθει μαζί μου με την μηχανή] Εκείνη την στιγμή όμως, καθώς ολοκλήρωνε την πρόταση, της πέφτει το σιαγόνι...... από το Autogrill βγαίνει ο άλλος κύριος, ανάλογης ηλικίας και ....δύο μαντάμες κουνάμενες κουνάμενες. Με δερμάτινα, με πεσμένους κ@λους και β@ζιά, γιαγιάδες με δερμάτινα. Όλο γέλια και κρατιόντουσαν αγκαζέ μία την άλλη ενώ έφερναν δίσκο με καφέδες. Εμείς κοιτούσαμε αποσβολωμένοι. "Πάρτα τώρα!!!' έσκασα στα γέλια με νίκη... Ήταν ένα καλό μάθημα και για τους δύο μας. Λοιπόν, είμαστε εδώ ακόμα μακριά από την μοτο-παιδεία, την κουλτούρα των λαών της Ευρώπης. Πολλά τα ταμπού και προταλαλύψεις εδώ.
:beer: :beer: :beer:
Y.Γ. να πάρεις το adv!!! :a56:
tsompanis
12/06/2010, 16:33
500 αγροτικές δουλειές σήμερα,4-5 ατομα να φωνάζουν γύρω μου,το τηλέφωνο να έχει πάρει φωτιά,το τρακτέρ παρκαρισμένο να με περιμένει και εγώ να ταξιδεύω με το μυαλό σε μέρη μαγικά και ονειρεμένα..
μολις το τελείωσα /....
ευχαριστώ για το ταξίδι και να έχετε την υγειά σας .
εβίβα για νέους προορισμούς!:beer: :beer: :beer:
stavrouliasp
15/06/2010, 17:21
:a23: τίποτε άλλο.
Προσπάθησα αρκετά να βρω τι θέλω να γράψω, αλλά τίποτα. Πολλά και τα δικά μου συγχαρητήρια τόσο για το ταξίδι όσο και για την αφήγηση αλλά και για την επιμονή να το πραγματοποιήσετε. Με το καλό στο επόμενο!!
:wave2:
BABISVFR
05/07/2010, 05:15
Απο τα καλύτερα ταξιδιωτικά που διάβασα στο φόρουμ. Πολύ καλή η περιγραφή και οι φωτογραφίες.
Περιμένω το επόμενο.
:a18:
Πραγματικα φοβερη διαδρομη !! Γεματη αξεχαστες εμπειριες και αναμνησεις ... που περνανε ακομα και μεσα απο μια οθονη...:)
Να ειστε παντα καλα και με τους δρομους ανοιχτους να σας περιμενουν!!
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
konsttanttinos
05/07/2010, 11:24
:a18: :a18: :a20: :a20: :a19:
Το ανακάλυψα μόλις χθες (δεν ξέρω αλλά έχω την αίσθηση ότι δεν ψάχνω το φόρουμ με τον σωστό τρόπο) και το τελείωσα σήμερα.
Απλά ένοιωσα ότι ήμουν κι εγώ στην παρέα σας, ότι είμαστε μαζί στην Αγ. Νικολάου, ότι περιμέναμε μαζί το καράβι, ότι εγώ βοήθησα με με τους λεβιέδες στην αλλαγή σαμπρέλας, ότι το δικό μου παντελόνι γέμισα άμμο ......
Άπειρα μπράβο κι από μένα και σας ευχαριστούμε που μοιραστήκατε τις εμπειρίες σας μαζί μας. Εμείς βλέπεις έχομεν οικογένεια και τα κόψαμε όλα μαχαίρι, κάνουμε άγριο σεξ καθημερινά με τα γραφεία μας και χαζεύουμε κάτι τρελούς που πηγαίνουν στην άλλη άκρη του πλανήτη με τις μηχανές, εμείς βλέπεις έχουμε τις μηχανές μας στο γκαράζ αγρατζούνιστες σε κατάσταση βιτρίνας απλά για να λέμε ότι κάποτε γράψαμε πολλά χιλιόμετρα αλλά τώρα .....
Όμως τελικά που θα πάει διάβασε το ένα ταξιδιωτικό, διάβασε το άλλο θα ξεκουνήσουμε κι εμείς από τους καναπέδες και θα βγάλουμε όλη μας τη λύσσα σε χλμ. Έως τότε θα σας διαβάζουμε και θα σας θαυμάζουμε...
Καλά χλμ σε όλους σας και ειδικά για σένα που είσαι από την πόλη μου υπάρχει καφεδάκι που σε περιμένει στο μαγαζί μου να μου τα πεις κι από κοντά.
Πάντα τέτοια.
:beer: :beer:
ktmas950s
22/07/2010, 04:19
Πολύ καλό το ταξιδιωτικό σου. Το μελέτησα αρκετές φορές. Ίδρωσα κι εγώ με το μηχανικό πρόβλημα μέσα στην έρημο! Ελπίζω να μου πάνε όλα καλά τον Οκτώβρη στην Τυνησία. Για Κσαρ Γκουλάν τι είναι καλύτερο για off road, από Ντουζ από Ταταουίν, από Μεντενίν ή από Ρεμάντα?
Καλά ταξίδια
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
nikos gs
22/07/2010, 11:34
apo ntouz kai tha itan kalo na exis navi
vagelis78
29/07/2010, 07:57
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
Ξεκίνησα για να ρίξω στα γρήγορα μια ματιά και τελικά μετά από ώρες το έχω διαβάσει όλο! Ενδιαφέρον ταξίδι! Ευτυχώς που καταφέρατε να μπείτε στην Αλγερία. Σίγουρα άξιζε!
Άντε και σε άλλα τέτοια!
Powered by vBulletin® Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.