View Full Version : Capo Da Roca;;;Nooοο Problem!!
Gregoire: Καλημέρα, 17 Ιούλιου παντρεύομαι στην Καζαμπλάνκα, θα μας κάνετε την τιμή?
Dimitris: Βεβαίως, θα έχουμε και απαρτία με τους συμμαθητές από το Παρίσι?
Gregoire: Ναι, θα είναι όλα τα καλά παιδιά.
Dimitris: Κράτα μου κους κους και δήλωσε με παρών.
Gregoire: Τα λέμε τον Ιούλιο Καζαμπλάνκα λοιπόν.
Dimitris: A Bientot Greg…
Αυτή η συζήτηση με τον συμμαθητή μου από Γαλλία, ήταν το ερέθισμα για την φετινή εξόρμηση στο εξωτερικό. Πήρα τηλέφωνο το κορίτσι και του είπα κάνε βαλίτσες, το μενού φέτος έχει Καζαμπλάνκα. Έριξα και ένα πρόχειρο βλέμμα για αεροπορικά εισιτήρια και βρήκα καλές τιμές αφού ήταν ακόμα Απρίλιος.
Καθώς δημιουργούσα στον υπολογιστή μου λοιπόν, το επόμενο νεοελληνικό μέγαρο στα γνωστά προάστια, έφαγα το κόλλημα. Ρε λες? Μπαααα αυτά είναι για άλλους. Πάλι τηλέφωνο, έλα Δεσποινίς, θα πάμε με μηχανή οκ? Μηχανή, δεν είναι μακριά? Χα, νομίζεις, τα έχω σχεδιάσει όλα ,είναι παιχνίδι. Οκ είμαι μέσα.
Κλείνει το τηλέφωνο και μένω κάγκελο. Εγώ και η μηχανή? Αφρική? …γιούπι!!
Αγοράστηκε και ο απαραίτητος οδηγός μαζί με χάρτη και άρχισε η μελέτη.
υγ: υπάρχει ένα θρεντ στα ταξιδιωτικά ( εδω (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=110858) ) για τυχόν παρατηρήσεις σχόλια σπαμ και γενικά ότι γουστάρετε να εκφράσετε. Ευχαριστώ κύριοι :D
212792
Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να σας πω ότι δεν πήγα Μαρόκο, θα σας πω επίσης ότι όλα ήταν έτοιμα, εισιτήρια κλεισμένα όπως και ξενοδοχεία, οδηγοί τοπικοί για να μας πάνε στα βάθη της Σαχάρας.
Θέλω να σας πω επίσης ότι είχα αποστηθίσει όλο το χάρτη και όλο τον ταξιδιωτικό οδηγό και το ζούσα στο φουλ. Θέλω να σας πω επίσης, ότι μετρούσα τις μέρες μια μια. Ωραία ρε φίλε και που θες να καταλήξεις?
Απλα ότι άμα τελευταία στιγμή στραβώσει το ταξίδι σας, ο προορισμός σας , η κάτι τέλος πάντων (όπως σε μένα), δεν μασάς , φεύγεις και όλα τα άλλα τα βρίσκεις στην πορεία. Όλα θα είναι εκεί και θα σε περιμένουν να τα ανακαλύψεις. Όπου και αν πας....
Ο οδηγός που είχα αγοράσει και είχα μάθει απέξω. Μέχρι και τα περιεχόμενα είχα αποστηθίσει...
212794
Για την ιστορία, ο λόγος που δεν πήγαμε Μαρόκο, ήταν ότι το κορίτσι μου έψαχνε και δεν έβρισκε μια εβδομάδα πριν το διαβατήριο της. Η επανέκδοση απολεσθέντος διαβατηρίου, απαιτεί 3 μήνες. Δεν θα αναλωθώ σε αυτό, ούτε στις ενέργειες μου για την παράκαμψη του 3μηνου και την έκδοση καινούριου. Απλά είναι μια πληροφορία που ίσως πρέπει να ξέρετε.
Η εικόνα που μίσησα εκείνη την εβδομάδα, όσο πότε.
212795
Ωραία λοιπόν, είχα βρεθεί με 20 μέρες ελεύθερες, άλλες δυο μηχανές και δεν είχαμε προορισμό. Τα παιδιά που θα έρχονταν μαζί, για να πάρουν 20 μέρες άδεια(έπειτα από πίεση δίκη μου, για να βγει το πρόγραμμα Μαρόκο)είχαν ζοριστεί πολύ και δεν ήθελα να καταλήξουν σε Ελληνικό νησί.
Έτσι λοιπόν σε μια νύχτα, ακύρωσα όλα τα ξενοδοχεία(όσα μπόρεσα) και έβγαλα νέο πρόγραμμα μέσα σε ένα απόγευμα.
Το αποτέλεσμα ενός καλοσχεδιασμένου προγράμματος για 20 μέρες Ευρώπης.
212797
Αυτοί έλεγαν Ισπανία, εγώ έλεγα Capo da Roca και Μονών Λαβε. Δεν μου χάλασαν το χατίρι και τους ευχαριστώ. Είχα απογοητευτεί πάρα πολύ με την όλη φάση, αλλά πήρα απόφαση να μην αφήσω την μικρή εδώ και να πάμε μόνοι μας οι υπόλοιποι. Δεν ήταν θέμα παντόφλας(θέλω να πιστεύω:D ). Προσωπικά δεν θα γούσταρα να με άφηναν πίσω, εξάλλου το ζούσε και εκείνη το ταξίδι.
Σχεδιάσαμε λοιπόν μια διαδρομή προς Πορτογαλία με επιστροφή, κλείνοντας τα ξενοδοχεία στις μεγάλες πόλεις και αφήνοντας κάποιες νύχτες χύμα. Μια ψυχή μου έχει πει, το πρόγραμμα σε σώζει στα δύσκολα, το σκεπτόμουν και έλεγα, ωχ ωχ ωχ……
Ετοιμασίες είχαμε κάνει πάρα πολλές. Κάποιοι στήθηκαν από την αρχή γιατί δεν είχαν ούτε πλαϊνές βαλίτσες και κάποιοι προσπαθούσαν να τις βάλουν με το ζόρι, άσχετα άμα ήταν ενάντια στην φύση της μηχανής τους.
Εγώ έβαζα τελευταίες πινελιές στο μηχανάκι μου όπως το GPS, που αγόρασαν οι άλλοι. Μα καλά ρε μαλάκες, δεν σας έχω πει ότι μικρός κατάπια πυξίδα? Τι το θέτε το Garmin Nuvi 1130? Άλλος προσπαθούσε να βολέψει το μπιστολάκι μεγαθήριο της κοπελιάς, άλλος τα σάντουιτς της μανούλας, με φρέσκο αυγό κόκορα από την αυλή και άλλος παραλίγο να κοιμηθεί στην σέλα το τελευταίο βράδυ από την χαρά του.
Πατέντα ελληνική με την βοήθεια του Παναγιώτη…Merci Κύριος
212798
Υγ: Σε αυτό το σημείο θέλω να σας πω ότι το ταξιδιωτικό το γράφω για έναν και μόνο λόγο. Να εμπνευστείτε, να δείτε ότι όλα τα δύσκολα λύνονται και να βάλετε πλώρη για εξωτερικό με τις αγαπημένες σας. Πληροφορίες θα αναφέρω μερικές κατά την διάρκεια του ταξιδιωτικού, αλλά δεν είναι αυτές το ζητούμενο πιστεύω. Στο ίντερνετ βρίσκεται κανεις τα πάντα. Εγώ διαβάζοντας άλλα ταξιδιωτικά, εμπνεύστηκα , μοιράστηκα εικονικές εμπειρίες και πήρα το δρόμο μου. Το εύχομαι ολόψυχα και σε εσάς. :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
Τρίτη 6 Ιουλίου 2010 Ημέρα 1η
Το αγαπημένο μου τρίπτυχο: Γυρνάς τον διακόπτη και ακούς τα βζζιννν βζουννν κτλπ, βάζεις μπροστά, κουμπώνεις πρώτη, ρολάρεις και σκέπτεσαι ..Θα κάνω 20μερες να γυρίσω, πάω σε νέους τόπους. Δεν ξέρω τι με περιμένει αλλά ανυπομονώ να μάθω. Αναχώρησα από την οικία στις 9:30 για να πάω προς Πέραμα να συναντηθώ με το GS650Dakar και από εκεί στο ραντεβού στα πρώτα διόδια προς Πάτρα .Στις 11:00 μας περίμενε και το τρίτο μηχανάκι της παρέας. Ένα tuono factory σε έκδοση Grand Turismo χαχαχαχαχα. Που πας ρε Θείο με το μοτόρι.. και διπλός παρακαλώ….
Το ΚΤΜακι φορτωμένο στο Πέραμα:smokin:
212803
O Dakaratoras του φίλου, φορτωμένος και αυτός.
:beer: :beer: :beer: :beer:
212804
Λίγο αργότερα κατέφθασε και το πλάσμα με ταξί. Έβαλε την στολή της και φύγαμε.
Ήμασταν on time και ξεκινήσαμε για το σημείο του ραντεβού. Στο Σχιστό όμως μας περίμενε για τους γνωρίζοντες, ένα απολαυστικό μποτιλιάρισμα των 25 λεπτών. Έσβησα το εργαλείο μην πάρει φωτιά και απολάμβανα την μυρωδιά από το μπροστινό μου, το γνωστό πλοίο της αγάπης. Είχα ιδρώσει απίστευτα και έλεγα ωραία αρχίσαμε. REVIT και αηδίες και ειδικά ανοίγματα να αερίζεσαι. Στον Βόρειο πόλο τα δοκιμάζουν?
Η επιλογή να περάσεις ανάμεσα από τα αμάξια δεν υπήρχε αφού με τις πλαϊνές μεταμορφώνεσαι σε δυσκίνητο θηρίο. Μετά από 3L ιδρώτα ξεκολλήσαμε και φτάσαμε στα διόδια όπου μας περίμενε το Grand Turismo:rotflmao: :lol: :rotflmao:
Που πας ρε Καραμήτρο καλοκαιριάτικο ντυμένος έτσι?
212805
Ο κύριος με το Ντακάρ....
212806
Ο κύριος με το Grand Turismo:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: καλά καλά δεν ξαναγελάω :lol: :lol:
212807
Η αναμνηστική πριν ξεκινήσουμε. Διακρίνονται λοιπόν από τα αριστερά προς τα δεξιά οι ακόλουθοι: Μαϊκ, Γιάννα(Ήρωας εκεί που καθόταν), Ο Βουνός, Γάλλος και το Πλάσμα.
212808
Ξεκινήσαμε λοιπόν για Πάτρα για να πάρουμε το Καράβι προς Μπάρι στις 16:00. Για πρώτη φόρα δοκίμασα να ακούσω μουσική και μπορώ να πω ότι ναι, χαιρόμουν μόνος μου!! Το τρομερό απριλια έχει μεγάλες αυτονομίες και στην προβλεπόμενη στάση, 40κμ πριν από Πάτρα, δεν ανεφοδιάστηκε αφού ο Βουνός είχε πάρει φόρα και δεν σταματούσε.
Φτάσαμε Πάτρα και γεμίσαμε στο πρώτο βενζινάδικο που βρήκαμε. Το απριλια είχε γράψει 230κμ φορτωμένο!! Εγώ σαν γνήσιος Έλληνας δεν έβαλα βενζίνη, το άφησα για Ιταλία. Κατεβήκαμε στο λιμάνι για να δούμε τα σχετικά με την αναχώρηση και ξαναβγήκαμε στην πόλη. Είχε μια καταραμένη κίνηση και είχα ιδρώσει όσο δεν πάει. Μέσα σε 5’ λεπτά, είχαμε καταφέρει να χαθούμε μεταξύ μας στην Πάτρα. Κατέβηκα στην κεντρική πλατειά στο λιμάνι και τους έδωσα το νέο στίγμα by phone. Γαμώ έλεγα, χανόμαστε εδώ μεταξύ μας, σκέψου έξω τι θα γίνει.
Κάτσαμε στην πίτα του Παππού και την τιμήσαμε δεόντως. Τα νεράκια, τα πίναμε δέκα δέκα, για να έχουμε να ιδρώνουμε. Αφού φάγαμε και ενυδατωθήκαμε, κατεβήκαμε στο λιμάνι για το check in. Αφησα την ομάδα και πήγα στα γραφεία να κάνω τα κουμάντα. Ότι έχει σχέση με ουρές και αναμονές δεν έχω τύχη. Μπροστά μου είχα ένα Ιταλό που δεν ήξερε τι ήθελε, έναν Ελληνα πράκτορα με λάθος εισιτήρια και μια τύπισσα με 10 σελίδες Α4 για να κάνει check in σε γκρουπ!! Έφτασε και η σειρά μου και μέσα στην τρελή χαρά έκανα και το δικό μου check in. Όλα καλά μέχρι που έφτασε στην κράτηση της μηχανής μου, την οποία το σύστημα δεν ‘’έβλεπε’’. Ε ρε γμτ δεν με βλέπω να βγαίνω ποτέ εκτός συνόρων. Μετά από 1 υπέροχη ώρα υπομονής κατάφερα και έβγαλα άκρη.
Βγαίνοντας συνάντησα μια αρματωμένη 1200GSA , με ρώτησε προς τα πού πάω, απάντησα στο Μπάρι και είπα, θα σε δω στο πλοιο.:D
Συνάντησα την τρομερή μου ομάδα όπου κατεβήκαμε στα τάρταρα (-3)για να δέσουμε τις μηχανές. Το καράβι που πήραμε ήταν το σουπερ φαστ 1.Είχα σαπίσει στον ιδρώτα, δεν μπορούσα να δω μπροστά μου και έριχνα κατάρες στην revit και ας μην έφταιγε.
Σε παράταξη, παρέα με την rt που βρήκαμε δεμένη εκεί.
:sun: :sun:
212809
Η ομάδα σε στιγμές χαλάρωσης
212810
Δεν ξέρω αν εσείς γνωρίζετε για τον εαυτό σας, αλλά εγώ δεν το ήξερα. Κάπως έτσι μοιάζω όταν κοιμάμαι , έχοντας διανύσει 224κμ. Ακόμα αναρωτιέμαι πως μοιάζω στα 700κμ. Οι ωτοασπίδες, το νούμερο 1 αξεσουάρ όταν ταξιδεύεις με τον Βουνό. Στην 4 κλίνη καμπίνα κοιμηθήκαμε και οι 5
:ZZZ: :ZZZ: :ZZZ: :ZZZ:
Μοιράζομαι προσωπικές στιγμές για αυτό παρακαλώ να λείπουν τα σχόλια:a029:
212812
Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010 Ημέρα 2η
Αν και το καράβι έδενε στις 10 ο Βουνός νομίζοντας ότι είναι 7:30(ώρα Ελλάδος) ενώ ήταν 6:30(ώρα Ιταλίας) μας ξύπνησε πιστεύοντας ότι δένουμε στις 8:30 και ότι πρέπει να βιαστούμε. Αφού έφαγε το πρωινό του μπινελίκι, κατέβηκα και του έφερα πρωινό γιατί τον είχα πικράνει.
Μαζέψαμε την προίκα μας και κατεβήκαμε στο λόμπι. Εκεί γνώρισα τον ιδιοκτήτη της ΡΤ. Σκωτσέζος ο οποίος είχε κάνει τον γύρο της Πελοποννήσου και επέστρεφε Σκωτία. Ταξίδευε μόνος του και είχε πάει σε πάρα πολλά μέρη. Πριν 40 χρόνια , ο γιατρός του απαγόρεψε να οδηγαει μηχανή και έτσι του είχε μείνει απωθημένο. Βγήκε λοιπόν στην σύνταξη και αυτή ήταν η 3η ΡΤ που άλλαζε. Πόσο χρονών ήταν? 77!!!
Το μαρτύριο μου όμως δεν είχε τελειώσει. Έπρεπε να κατέβω παλι σε αυτό το σατανικό γκαράζ, τα καζάνια έλειπαν και οι αμαρτωλές ψυχές(για το δεύτερο δεν παίρνω όρκο). Όπως σας είπα και ποιο πριν είμαι τυχερός σε αυτα και ετσι περίμενα μόνο 45 λεπτά σε εκείνο το γκαράζ μέχρι να αναπνεύσω Ιταλικό καθαρό αέρα. Βεβαία μιλούσα με τον Σκωτσέζο(Ιαν) και πέρασε η ώρα ευχαριστα.
Βγαίνοντας, χαιρετηθήκαμε με τον Ιαν του έδωσα ένα αυτοκόλλητο μοτό, μου έδωσε μια κάρτα του και έφυγε. Η χαρά που πατούσα ξένο έδαφος με μηχανή για πρώτη φορά, μεγάλη, ένιωθα σπουδαίος.
Ο Κύριος Ιαν. Παρατηρήστε τις μαύρες ταινίες στο φανάρι. Επειδή είναι ρυθμισμένες οι δέσμες για να οδηγείς Αγγλία, είχε φροντίσει να μην τυφλώνει στην υπόλοιποι Ευρώπη τους διερχόμενους οδηγούς. Ιαν, συνέχισε έτσι, μου αρέσεις ...:beer:
212813
Ετοιμασίες έχοντας μόλις βγει από το καράβι. Ο προορισμός μας απείχε 560κμ και ήταν το λιμάνι της civitavecchia την οποία ο Μάικ έλεγε Τζιβιτζιλέγκια, χαχαχα
212814
Για να βγεις από το λιμάνι , έπρεπε να περάσεις από το μπλόκο που είχαν στήσει κάποιοι απεργοί μπλοκάροντας ένα φορτηγό. Το οποίο πρέπει να ήταν φορτωμένο με σταρι. Έκανα υπομονή κάνα δεκάλεπτο και αφού είδα ότι δεν έκαναν κίνηση αυτοί, έκανα κίνηση εγώ. Λίγο ξερογκαζια, λίγο χαμόγελο και λίγο πουστριλικι είναι το μυστικό. Επιτέλους είχα βγει! Αργότερα έμαθα ότι κορόιδευαν το φίλο μου Βουνό που ήταν μόνος του, λέγοντας του ότι, εσύ γιατί μόνος? Τι είσαι? Λουλις?
Βγήκαμε από το Μπάρι και σταματήσαμε για καύσιμο .Στην νοηματική έγινε και η συνεννόηση με τον πρατηριούχο(τιμή 1,28?/L). Αφήσαμε το Μπάρι λοιπόν, το οποίο είναι και αδιάφορο σαν πόλη με κατεύθυνση, την Τζιβιτζιλέγκια.
Ο δρόμος ήταν διπλή λωρίδα ανά κατεύθυνση με την γνωστή ευρωπαϊκή ποιότητα ασφάλτου. Το τοπίο αποτελούνταν από διάσπαρτους λόφους, με καλλιέργειες και πάρα παρά πολλές ανεμογεννήτριες.
Στην Φώτο διακρίνεται η Α16/Ε842 η οποία ενώνει Μπάρι με Νάπολη.
212815
Αν και κουνημένη, την βάζω για να πάρετε μια γεύση από τις ανεμογεννήτριες.
212816
Χωριά χτισμένα αμφιθεατρικά πάνω στους λόφους. Κατάλοιπα του μεσαίωνα.
212817
Το Grand Turismo στην μαμά πατρίδα.(και η κατάρα του φωτογράφου να μην έχει ούτε μια τέτοια με την αφεντιά του).
212818
Το τουονο έδινε το ρυθμό για τις στάσεις. Είχαμε αποφασίσει ανά 150κμ που διένυε, στο πρώτο διαθέσιμο βενζινάδικο στάση, ώστε να μην κάνουμε ηρωικά πατάκια.
Δεύτερη στάση για ανεφοδιασμό λίγο πριν τελειώσει ο Α16/Ε842 και μπούμε Α1/Ε45.
212819
Αν και το τοπίο ήταν εναλλασσόταν και σε κάποια σημεία εντυπωσίαζε, από άποψη οδήγησης ήταν αρκετά βαρετά. Βεβαία ο Α1 προς Ρώμη με τα 80κμ σε ευθεία με έκανε να αναπολήσω τον Α16.
Που και που είχε ενδιαφέροντα χωρία αλλά το καράβι που μας περίμενε στις 22:15 δεν μας επέτρεπε την επίσκεψη τους.
Το όνομα δεν το γνωρίζω, αλλά είναι στο τέλος της Α16 προς Νάπολη
212820
Αυτά τα παιδιά, έτσι μια ζωή κολλητά οδηγούν… Εγώ θέλω την απόσταση μου ρε αδερφέ
212821
Όπως αναφέρω και ποιο πάνω, γενικά προπορευόμουν κατά μέσο όρο 30 μέτρα. Σε κάποια φάση τους είδα από τον καθρέφτη που βγήκαν απότομα προς ένα βενζινάδικο.
Τι στο καλό λέω? Έχουμε κάνει μονο 100κμ από τον προηγούμενο ανεφοδιασμό.
Επειδή είχα ήδη περάσει το βενζινάδικο σταμάτησα ποιο κάτω στην λωρίδα έκτακτης ανάγκης και περίμενα. Μέγα λάθος αυτό, τα 15λεπτα που περίμενα πάνω στην μηχανή, οι νταλίκες που περνουσαν από διπλα μου, είχαν κάνει την μέση μου σμπαράλια από το πέρα δωθε. Έβαλα μπροστά λοιπον και πήγα στο πρώτο παρκιν που συνάντησα για να τους περιμένω. Πήρα τηλέφωνο να δω τι έχει γίνει.
Είχαν φύγει τα ελατήρια(BMW) που συγκρατούν το διπλό σταντ , με συνέπεια αυτό να σέρνεται. Λίγο αργότερα ήρθαν αφού είχαν δώσει μια προσωρινή λύση με ταιραπ. Είχαμε πει ότι άμα μας έπαιρνε το πρόγραμμα θα μπαίναμε στην Ρώμη(δυτικά)να δούμε μια φίλη. Ο χρόνος όμως, μετά το σκηνικό με το διπλό σταντ δεν μας έπαιρνε και έτσι αφού περάσαμε από τον περιφερειακό της Ρώμης, μπήκαμε στην SS1 και από εκεί Α12 για civitavecchia.
Κάναμε την προβλεπόμενη στάση των 150κμ για βενζίνη, είχαμε ακόμα 80κμ για να φτάσουμε civitavecchia. Στο βενζινάδικο, άρχισαν οι μαστοράτζες να ψάχνουν λύση για το διπλό σταντ. Όσοι ξέρουν από GS650, θα γνωρίζουν ότι αυτό το μηχανάκι έχει ένα μονό σταντ ΑΚΥΡΟ. Γέρνει πάρα πολύ και άμα είναι φορτωμένο, μπορεί και να πέσει. Έτσι έπρεπε να βρεθεί λύση, αλλιώς θα ήταν κουραστικό για το Βουνό.
Στο βενζινάδικο αυτό είχε ένα συνεργείο και πήγα μπας και βρω ελατήρια και κάνουμε δουλεία. Αφού εισέπραξα το βλέμμα της αγελάδας όταν μίλησα αγγλικά, του είπα, ασπέτα ρε. Πήγα πίσω, έβγαλα μια Φώτο ένα αντίστοιχο ελατήριο που φαινόταν στο τουονο και επέστρεψα για να του δείξω τη ζητώ.
Η Φώτο με το ελατήριο
212822
Χαμογέλασε και μου έφερε ένα δείγμα ελατηρίου. Του είπα μήπως έχεις και δεύτερο η κατι ποιο μεγάλο?
Γύρισα με δυο ελατήρια περιχαρής και τα έδωσα στους δούλους για να κάνουν τους μάστορες. Το αποτέλεσμα ήταν αυτό. Όπως καταλαβαίνετε έμεινε με το ταιραπ για σιγουριά.:look:
υγ: Το καλό με τα ιταλικά μηχανάκια είναι, ότι αρχίζουν με τον καιρό και πιάνουν τα χεριά σου..
212823
Επέστρεψα να ρωτήσω τι οφείλω για τα ελατήρια και μου έκανε νόημα τπτ. Τον ευχαρίστησα και έφυγα.
Το εν λόγο συνεργείο
212824
Κατά τις 19:00 φτάσαμε στην civitavecchia και μπήκαμε στο λιμάνι να δούμε τα σχετικά με το πλοίο. Μια λάθος έξοδος μου στο λιμάνι, μας ανάγκασε να κάνουμε άλλα 20κμ σε επαρχιακό δρόμο μέχρι να βρούμε σημείο για να επιστρέψουμε. Έκανα πάλι τα προβλεπόμενα check in, βγήκαμε από το λιμάνι για ανεύρεση φαγητού αφού όλη μέρα ήμασταν νηστικοί.
Επιστρέψαμε και κάτσαμε στην ουρά για να μπούμε στο Πλοίο. Είχαμε παρέα 5 άλλες μηχανές με ιταλικές πινακίδες. Μπήκαμε στο πλοίο και αφού μας υπόδειξαν που να αφήσουμε τις μηχανές, το πλήρωμα του καραβιού ανέλαβε το δέσιμο τους. Σε 5 λεπτά είχαν δέσει όλες τις μηχανές
Δένοντας άλλος την μηχανή μου, με γλύτωσε από το μαρτύριο του ιδρώτα
212825
Η εταιρεία που κάνει το δρομολόγιο civitavecchia Βαρκελώνη είναι η Grimaldi και οι αναχωρήσεις είναι ανά δυο μέρες. Τα εισιτήρια τα είχα αγοράσει από το site directferries.com και δεν υπήρξε το παραμικρό πρόβλημα.
Το υπόλοιπο βράδυ μας το περάσαμε στο εξωτερικό μπαρ του καραβιού με μουσική λατιν στην διαπασών και πίνοντας κάτι μυστήριες μπύρες. Τα χιλιόμετρα εκείνης της μέρας 600 και δεν μπορώ να πω ότι είχα κουραστεί.
Το δρομολόγιο που ακολουθούσαμε για Ισπανία, ήταν το αρχικό πού είχε βγει για να πάμε Μαρόκο.
Τα εισιτήρια ήταν αγορασμένα οπότε είπαμε να το εκμεταλλευτούμε..
Το εξωτερικό μπαρ
212826
H civitavecchia ήταν μια μικρή επαρχιακή πόλη χωρίς κάτι το ιδιαίτερο. Λόγο της σύνδεσης του λιμανιού της με άλλα λιμάνια, η κίνηση ήταν μεγάλη. Ορίστε και μια βραδινή, βγαίνοντας από το λιμάνι. Είναι λίγο κουνημένη σαν εμενα:D
212828
Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010 Ημέρα 3η
Ο Θεός όμως με αγαπάει και αντί για μια 4κλινη καμπίνα που είχαμε κλείσει, μας ειχαν κλειδια για δυο 4κλινες .
Βουνος, ορίστε αγόρι μου το κλειδί σου, πήγαινε Πασά μου να ροχαλίσεις όσο θες. Ξύπνησα βασιλικά στις 7 και ανέβηκα να φάω το πρωινό μου. Το cd με τα λάτιν άσματα έπαιζε σταθερά και δυνατά.
Έριξα δυο σάμπα χορούς και κατέβηκα για το μεσημεριανό, το οποίο ήταν απαίσιο. Είχαμε 5 ώρες μπροστά μας μέχρι την άφιξη και έτσι έριξα τον υπνάκο μου. Έπρεπε να είμαι φρέσκος, είχα 6κμ ολόκληρα μέχρι το hotel:rotflmao: .
Κατεβαίνοντας στις μηχανές τις βρήκαμε λυμένες, ωραία λέω γλυτώσαμε και πάλι τον ιδρώτα. Το πλάσμα όμως είχε αποφασίσει να μην βάλει μπουφάν και παντελόνι, οπότε ίδρωσα και πάλι, στην προσπάθεια να βολέψω κάπου τα πράγματα της.
Πανόραμα από λιμάνι της Βαρκελώνης
212838
Και ενα πανόραμα σκέτο…..:rotflmao: :lol: :rotflmao: (ρούφα, ρούφα την κοιλία)
212839
Πλέον ήταν 18:00 το απόγευμα και βρισκόμασταν Βαρκελώνη. Για εμένα ήταν η 4η φορά αλλά το να φτάνεις έφιππος, είναι διαφορετικό . Όπως και να έχει, είναι από τους καλυτέρους Ευρωπαϊκούς προορισμούς σε όλους τους τομείς.
Έβαλα το Garmin να μας πλοηγήσει προς το ξενοδοχείο το όποιο απείχε 6κμ Χρειάστηκαν 40 λεπτά να τα διανύσουμε αφού η δρόμοι ήταν μποτιλιαρισμένοι. Το ΚΤΜ και το Aprilia ήταν έτοιμα να πάρουν φωτιά.
Το βλέπετε το κόκκινο Barcelona Tour στο βάθος? Παραλίγο να μου κάνει αλοιφή τον Βουνό. Είναι το κλασικό φαινόμενο του κυκλικού κόμβου και της προτεραιότητας . Στην Ελλάδα έχει προτεραιότητα όποιος μπαίνει(με αυτήν την λογική όμως ο κόμβος δεν αδειάζει)ενώ στο εξωτερικό όποιος κινείται μέσα.
212840
Γκαουντί, ο αγαπημένος μου συνάδελφος...
212841
Στον δρόμο προς το ξενοδοχείο, περάσαμε και μπροστά από την Casa Mila του Γκαουντί.
212842
Πηγμένη η Βαρκελώνη το απόγευμα
212843
Έχοντας φτάσει στο ξενοδοχείο, με περιμένουν όσο εγώ κάνω το check in. Διακρίνετε και η είσοδος του Παρκιν στο βάθος.
212844
Αφού τελείωσα με το check in κατεβάσαμε τις μηχανές στο υπόγειο παρκιν, ξεφορτώσαμε και ανεβήκαμε στα πολύ όμορφα δωμάτια μας. Tο ξενοδοχείο λεγόταν Guillemo Tell και το βρήκα μέσο booking.com.
Βάλαμε τα κοντά παντελονάκια μας και βγήκαμε βόλτα στην νυχτερινή Βαρκελώνη.
Είχα φροντίσει από το booking.com να κάνω κρατήσεις σε hotels που έχουν ιδιωτικό πάρκιν. Εδώ το πάρκιν σε υπόγειο χώρο. Για τους θεριακλήδες πελάτες, έχουν προβλέψει αυτόματο πωλητή τσιγάρων. Κατεβαίνεις με το σώβρακο 3 τα ξημερώματα, τσιμπάς το μάλμπορο σου και όπως πας να φύγεις, τρως τρελή σαβούρα από τα λάδια που χάνει το ιταλικό.
212845
Είχαμε περάσει όλη την ημέρα στο καράβι όποτε δεν ήμασταν κουρασμένοι και αποφάσισα να τους ξεποδαριάσω λίγο. Το μετρό από το hotel ήταν πολύ κοντά(να το προτιμάτε αυτό). Αγόρασα 24ωρα εισιτήρια για το μετρό προς 5 ευρώ το άτομο και έτσι ήμασταν καλυμμένοι μέχρι και την επόμενη το βραδύ.
Κατεβήκαμε λοιπόν στην στάση Drassanes και πήγαμε στην placa de portal de la pau. Στην συγκεκριμένη πλατεία έχει ένα στύλο 60μ και στην κορυφή του βρίσκεται το άγαλμα του Κολόμβου το οποίο κοιτάει προς την Αμερική. Έχει και ασανσέρ το οποίο σε ανεβάζει στην κορυφή για όσους ενδιαφέρονται. Κάναμε μια βόλτα στην Rambla del Mar η οποία είναι μια Ξύλινη εξέδρα-προβλήτα και αποτελεί προέκταση της La Rambla.
Η Βαρκελώνη κάθε φορά με κάνει να σκέπτομαι πως θα μπορούσε να είναι η Αθήνα αν ενδιαφερόμασταν στο ελάχιστο για αυτήν.
212846
Η αρχή της La Rambla από την πλατεία Placa de portal de la Pau
212847
Δείτε λεπτομέρειες σε ένα δρόμο που διέρχεται κάτω από την Rambla del Mar.
212848
Η ώρα ήταν 12 και έκανε πεινά. Για όσους ξέρουν, στην Ευρώπη η νυχτερινή ανεύρεση φαγητού δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ντεν έχει, σουβλάκια, τυρόπιτες, βρώμικα, πίτσες κτλπ. Τελικά βρήκαμε ένα ιταλικό με φρέσκα ζυμαρικά. Έπρεπε να φάμε βεβαία 4 μερίδες τα μεγάλα παιδία, για να χορτάσουμε.
Όσο αναζητούσαμε το γεύμα μας, συνάντησα και αυτήν την custom painting κυρία με το ασορτί κράνος.
212849
Αφού φάγαμε και ήπιαμε 5λιτρα νερό ο καθένας(πολύ δίψα ρε παιδί μου)τους πήγα στο μπαρ Bosc de les Fades (http://www.museocerabcn.com/eng.htm) . Ο χώρος μέσα αποτελείται από μεγάλα δέντρα, με απλωμένα κλαδιά, που ακολουθούν την τεχνοτροπία του Γκαουντί, νεράιδες να κρέμονται από τον ουρανό, λιμνούλες με νεράιδες ή παιδάκια, να γονατίζουν στην άκρη τους, στο βάθος της σπηλιάς.
Βέβαια από τότε που οι ταξιδιωτικοί οδηγοί το έχουν συμπεριλάβει στης σελίδες τους γίνεται ο χαμός, αλλά και πάλι αξίζει να πιείτε ένα ποτάκι . Εμείς ήπιαμε καμιά 10αρια.
Είχε και έναν Αμερικανάκι που είχε πιει όλη την μεσόγειο και ενοχλούσε επίμονα και προσβλητικά το πλάσμα μου και κατάφερε να με τουρμπάρει(δεν μου αρέσει η βία καθόλου), αλλά τον μάζεψε ένας φίλος του.
Ειδάλλως θα είχαμε ματς Παιδοβούβαλα Ελλάδος vs Αμερικανάκια.
Το εν λόγο μπαράκι
212854
Η ώρα είχε περάσει και το μετρό είχε κλείσει. Με τα πόδια ήμασταν αρκετά μακριά, οπότε πήραμε ταξακι για μια φορά. Στην ακρίβεια δυο, γιατί ήμασταν πέντε. Ο Μιχάλης πήγε με τα κορίτσια πρώτος και μετά εγώ με τον Βουνό. Ο ταρίφας μας όμως αποδείχτηκε καλύτερος. Φτάσαμε πρώτοι και είχε και κάτι πριόνια για μουσική στο τέρμα.
Μετά από δυο βράδια ύπνου στο πλοίο όμως, μου έλειπε το κούνημα και δεν μπορούσα να αποκοιμηθώ. Σκεπτόμενος τελικά το αυριανό μενού, αποκοιμηθηκα ευτιχισμενος...:ZZZ: :ZZZ: :ZZZ:
Το ξενοδοχείο που μέναμε
212855
Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010
Το μενού σήμερα είχε τουρισμό by foot στην Βαρκελώνη. Σηκωθήκαμε σχετικά αργά κατά τις 9 και κατεβήκαμε για πρωινό στο ξενοδοχείο. Έκανα πέσιμο στον πλούσιο μπουφέ, ο οποίος είχα ξεχάσει ότι κόστιζε 13 ευρώ το άτομο..
Ποιο δίπλα ανακάλυψα ένα Dia σούπερ μάρκετ και έκανα τις προμήθειες από νεράκια για να μην τα πληρώνουμε αργότερα, 400ml προς 1,40ευρω. Αφού έφαγα όσα μπορούσα, ξεκινήσαμε για Sagrada Familia.
Μπαίνοντας στο μετρό
213021
Και βγαίνοντας από το μετρό, η ουρά που είχε για να μπεις στην Sagrada Familia...
213022
Ότι και να πω είναι λίγο για αυτό το καθεδρικό ναό. Για μένα είναι ένα τεράστιο γλυπτό που προσπάθησε να εξαντλήσει την φαντασία του ο Γκαουντί. Ακόμα είναι ημιτελές το έργο, αλλά γίνονται καθημερινά εργασίες, σύμφωνα με τα αρχικά σχέδια του Γκαουντί. Δεν θα κάνω τον ιστορικό τέχνης, υπάρχει και το google άλλωστε.
Το μόνο που θα σας πω, είναι ότι όταν θα πάτε να το επισκεφτείτε, φροντίστε να έχετε διαβάσει από πριν για τον έργο αυτό, ώστε να το αποκωδικοποιήσετε και να το απολαύσετε πλήρως.
Μπαίνοντας οι εντυπωσιακές κoλώνες, εμπνευσμένες από τους κορμούς των δέντρων
213024
Βιτρό πανέμορφα…τι φαντασία
213025
Εδώ φαίνεται ξεκάθαρα το παλιό με το καινούριο...
213026
Εξωτερική άποψη . Σας είπα ότι γουστάρω τρελά?
213027
Μια άποψη πανοραμική της Βαρκελώνης από τους Πύργους της Sagrada Familia
213028
Οι τρομεροί συνοδοιπόροι μου:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
213029
Έπρεπε σε μια μέρα να τους έχω κάνει φουλ ξενάγηση της Βαρκελώνης. Μόλις τελειώσαμε την επίσκεψη μας από την Sagrada Familia και έχοντας πάρει τα παιδιά, μια από γεύση από Gaudi είπα να τους συνεχίσω στο ίδιο μοτίβο. Τα 24ωρα εισιτήρια ανά χείρας λοιπόν και φύγαμε.
-Για πάρκο Guell καλά πάμε ρε ?
- Την ταμπελαρα δεν την βλέπεις ωρε ?
- Εγώ διψώ..
- Ωχ ο Μessi!!!!(ου ρε ψάρακλα, αφού είναι South Africa)
- Τι δώρα να πάρω στην αδελφή μου?
(Κάπως έτσι ήταν οι ενδιάμεσες συζητήσεις πηγαίνοντας από αξιοθέατο σε αξιοθέατο)
213031
Πολύ μου αρέσουν αυτές οι εικαστικές παρεμβάσεις στην Βαρκελώνη ( Έλα κυρά Μαρουλία, ψήσου να σου φτιάξω ένα τέτοιο στο Κερατσίνι....)
213032
Είπαμε παπάκια στην Ευρώπη γιοκ, σκούτερ όμως πολλά. Το κλείδωμα που παίζει εδώ είναι αυτό… Ωραίο κόλπο
213033
Τα μπαλκόνια στην Βαρκελώνη ήταν στολισμένα με τις Σημαίες της Καταλονίας
213034
Πορωμενακηδες:smokin:
213035
Ανεβαίνοντας για τον Πάρκο Guell. Ναι έχει ανηφόρα, αλλά έχουν φροντίσει και για αυτό
213036
Μια στάση για να φουλάρει το παιδί κάτι… Ναι ναι, με ένα κουβά χυμό είναι εντάξει:lol: :lol:
213037
Πανόραμα της Βαρκελώνης για γεύση από το πάρκο Guell
213038
Το σημείο από όπου έβγαλα την προηγούμενη Φώτο
213039
Όταν δεν φοβάσαι να υλοποιήσεις αυτά που ονειρεύεσαι μπορεί να έχεις αποτελέσματα σαν αυτό το Πάρκο. Για την ιστορία ο βιομήχανος υφασμάτων Guell ανέθεσε στον Gaudi τη δημιουργία του πάρκου και το οποίο ήταν προορισμένο για την αριστοκρατία της εποχής. Επιχειρηματικά απέτυχε όμως.
Ο Γκαουντι δημιούργησε ένα πάρκο λοιπόν που σε αυτό βρίσκεις, διαδρομές με γραφικά στοιχεία, περάσματα μέσα από τεχνητά σπηλαία, τοίχους διακοσμημένους με κεραμικά σπασμένα σαν ασυνήθιστο ψηφιδωτό. Το πάρκο είναι και αυτό ημιτελές αφού δεν ολοκληρώθηκε όπως το είχε σχεδιάσει ο Γκαουντί. Αυτό που δεν γνωρίζουν πολλοί όμως, είναι ότι πρόκειται για ένα γιγαντιαίο υδραυλικό σύστημα συγκράτησης, ελέγχου και συλλογής του νερού, με σκοπό τον περιορισμό της διάβρωσης του εδάφους, την τροφοδοσία της βλάστησης και την αποθήκευσή του προς γενικότερη χρήση. Μάθημα τέλος…
Η μορφή αυτών των κολόνων είναι εμπνευσμένη από το κύμα όταν φτάνει στην στεριά.
213040
Τελικά το είχε η μοίρα μου εμένα. Η θα σάπιζα στον ιδρώτα πάνω στην μηχανή η περπατώντας σαν τουρίστας.
Μαζεμένοι όλοι στην σκιά..
213041
Στο πάρκο έχει πλανόδιους πωλητές(τους γνωστούς). Ένας από αυτούς αναγνώρισε τα ελληνικά έχοντας περάσει από Ελλάδα.
Του λέω μας πούλησες για τις Ισπανίδες ε? Τι το θελα. Άρχισε να μου λέει ότι Ελλάδα δεν έχει δουλειές κτλπ και με έριξε. Λέω άμα οι πρόσφυγες τα βρίσκουν σκούρα σκέψου τι περιμένει εμάς.
--- Για χαρά Ομάρ και κρατά μου κάνα πόστο, θα σου έρθω…
Η είσοδος του πάρκου, η οποία είναι και δωρεάν.
213042
Η ώρα είχε πάει 3 το μεσημέρι και συνεχίσαμε για τον λόφο του Μονζουικ. Κατηφόρα αυτήν την φορά , νεράκι + παγωτό+ ιδρώτας, μετρό και φύγαμε. Να θυμάστε ότι για να πάτε στο πάρκο του Guell έχει περπάτημα(20λεπτο).
Μονζουικ λοιπόν, υψώνεται 231μ. και βρίσκεται ι νότια δίπλα από το λιμάνι. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο χώρο αναψυχής στην Βαρκελώνη. Στο ολυμπιακό στάδιο που βρίσκεται εκεί, έγινε και η τελετή έναρξης των ολυμπιακών αγώνων του 1992. Περά από το στάδιο, έχει διάφορα μουσεία, θεματικά πάρκα, ιστορικά κτίρια και πάνω από όλα το Ισπανικό χωριό!! Φτάνοντας εκεί, για κάνα τέταρτο, έψαχνα το τελεφερίκ για να μας πάει πάνω στην κορυφή. Το εισιτήριο μετά επιστροφής στην προνομιακή τιμή των 9 ευρώ.
Να θυμάστε ότι το πάρκο είναι τεράστιο και τα λεωφορεία πέρανε οπότε γουστάρουν. Στο θέμα μας τώρα
Ανεβαίνοντας με το τελεφερίκ… Ωρε μην κουνιέσαι και είναι του σατανά αυτά….
213044
Στην κορυφή, φτάνεις στο Καστελ ντε Μονζουικ. Πρόκειται για ένα φρούριο του 18ου το οποίο σήμερα είναι Πολεμικό μουσείο αλλά θα μετατραπεί σε Κέντρο ειρήνης το 2010. Ακριβώς για αυτό το λόγο ήταν κλειστό και δεν είδαμε τπτ…
Πηγαίνοντας προς την είσοδο του Καστελ
213045
Η είσοδος του Καστελ
213046
Μέσα βρίσκεται και το μουσείο Πολέμου, το οποίο ήταν και κλειστό..
213056
Το λιμάνι της Βαρκελώνης από τον λόφο του Μονζουικ
213057
Αν εξαιρέσεις την θεά που προσφέρει ο λόφος ,το Καστελ μου ήταν αδιάφορο προσωπικά. Πήραμε το τελεφερίκ και κατεβήκαμε σε μια ενδιάμεση στάση με κατεύθυνση το Ισπανικό χωριό.
Βρισκόμασταν στο νούμερο 25 και έπρεπε να πάμε στο νούμερο 6. Με τα πόδια είχε κάνα μισάωρο, αλλά λόγο κούρασης περιμέναμε το λεωφορείο.
213059
Μετά από μισή ώρα εμφανίστηκε άδειο. Στην επόμενη στάση που ήταν το Ολυμπιακό στάδιο(15), περιμένανε 300 άτομα σε μια στάση!!!! Αλλά 20 λεπτά χαμένα μέχρι να παστωθούμε καλά καλά όλοι μέσα στο λεωφορείο. Φτάσαμε στην πολυπόθητη στάση για το Ισπανικό χωριό.
Είναι η δεύτερη φορά που έρχομαι στο Ισπανικό χωριό(Πουέμπλο Εσπανιόλ) και το απολαμβάνω πολύ. Πρόκειται για σμίκρυνση των χωρίων της Ισπανίας. Με απλά λόγια ότι είδη αρχιτεκτονικής θα συναντήσεις σε ολόκληρη την Ισπανία, τα βλέπεις εδώ, μέσα από 116 διαφορετικά σπίτια. Στο καθένα από αυτά βρίσκεις καταστήματα με αντικείμενα που έχουν φτιαχτεί επιτόπου πχ υαλουργεία κτλπ. . Η είσοδος είναι 8 ευρώ
Μερικές Φώτο από το Πουέμπλο Εσπανιόλ
213060
Η ωρα ηταν 19:00 και την ομάδα την είχα νηστική. Τα κορίτσια δεν είναι δύσκολο να τα πείσεις να μην φάνε. Τους άλλους δυο μούργους όμως έπρεπε να τους τάξω τα καλύτερα για να μην με λιντσάρουν!! Τους είχα υποσχεθεί τα καλύτερα τάπας της Βαρκελώνης και με μπατζετ νο λιμιτ(κάτι που θα μετάνιωνα αργότερα). Για την ιστορία, είχα φτιάξει ένα κοινό ταμείο, από το οποίο πλήρωνα, εισιτήρια, φαγητό, διόδια κτλπ ώστε να μην χάνουμε χρόνο και μπερδευόμαστε.
Ξεκινήσαμε με τα πόδια για τον περίφημο πεζόδρομο της Λα Ραμπλα. Ένας πεζοδρόμος, ο οποίος καταλήγει στο λιμάνι στο άγαλμα του Κολόμβου και κατά μήκος του, διασταυρώνετε με στενά που οδηγούν στην παλαιά πόλη. Στον πεζόδρομο θα βρεις κιόσκια, ανθοπωλεία και διαφόρους καλλιτέχνες που δίνουν παραστάσεις ως και μικροπωλητές.
Πηγαίνοντας προς την Λα Ραμπλα συναντήσαμε το Barcelona Pavilion, από την παγκόσμια έκθεση της Βαρκελώνης του 1929(είχε καταστραφεί μετά την έκθεση αλλά το ξαναέφτιαξαν).
Αρχιτέκτονας: ο αγαπημένος Mies van der Rohe
213066
Αντιγραφή από την πλατεία του Άγιου Πέτρου της Βενετίας
213067
Η αρένα της Βαρκελώνης
213068
Και η γνωστή La rambla
213069
Με τις όμορφες λεπτομέρειες της
213070
21:00 το βράδυ λοιπν και όλη μέρα νηστικοί.Είχαμε καταφερει ομως να δουμε, ένα πολύ μεγάλο μέρος από την Βαρκελώνη. Ήρθε η ώρα και των τάπας. Το εστιατόριο βρίσκεται στην οδο calle de Xucia(ανεβαίνοντας την La rambla, στο αριστερό σας χέρι και ονομάζετε Los Toreros)
213071
Και μια από τις πολλές φουρνιές τάπας που σου φέρνουν. Υπολογίστε 25 ευρώ το άτομο και φαγητό μέχρι τελικής πτώσης.
Προσοχή στο καφέ με το λικέρ που φέρνουν στο τέλος(καραχίλιε, αν θυμάμαι καλά)βαράει κατακούτελα..
213072
Φτάσαμε στο ξενοδοχείο σχεδόν νεκροί και πέσαμε για ύπνο. Το μενού για αύριο έχει μονοήμερη εκδρομή στην Κόστα Μπράβα με τον φιλο μου τον Gerard. Η σημερινή μέρα ήταν γεμάτη και για αυτό μακρηγόρησα. Ήθελα να σας περάσω δυο μηνύματα. Πόσο ωραία είναι η Βαρκελώνη και ότι όταν ταξιδεύετε με μηχανές, η μέρα τουρισμού(χωρίς μηχανή)δεν πιάνεται ως μέρα ξεκούραση.Τουλάχιστον, ετσι το είχα εγώ στο μυαλό μου όταν οργάνωνα το ταξίδι. Αν και σε βοηθάει να εκτιμήσεις μερικά πράγματα…:ZZZ: :ZZZ: :ZZZ: :ZZZ: :ZZZ: :ZZZ:
Σαββάτο 10 Ιουλίου 2010
Εγερτήριο στις 7:30 και οι πρωινές δουλειές είχαν μοιραστεί από το προηγούμενο βράδυ. Ο Μαικ κατέβηκε για λάδωμα στα μηχανάκια και εγώ για την ανεύρεση πρωινού. Ανακάλυψα ένα φούρνο αλλά και την νοηματική, αγγλικά και εδώ γιοκ!!
- This one pls,no no no, the next one…
ακολουθεί το Βλέμμα της αγελάδας…
Πάντα μου έδειχνε η τύπισσα αυτό που δεν ήθελα. Ήθελα και κάτι χυμούς ροδάκινο και ευτυχώς το θυμόμουν..Μελοκοτον περ φαβορ?
Επέστρεψα στο ξενοδοχείο και 8:30 ήμασταν στο γκαράζ, έτοιμοι για αναχώρηση. Είχαμε ραντεβού με τον φίλο μου τον Gerard στην Figueres 10:30 ο οποίος θα κατέβαινε από Ανδόρρα. 140 πρωινά χιλιόμετρα μας περιμεναν
Ξεκινήσαμε λοιπόν και μου φάνηκε απίστευτο το μηχανάκι χωρίς τις βαλίτσες… Ωωωχ χωράω ανάμεσα από τα αυτοκίνητα… Είχα και ενδυμασία, τζινάκι με παπουτσάκι αθλητικό και μόνο το tankbag. Εκεί κάπου στην διαδρομή σκέφτηκα ότι είχα αφήσει στις βαλίτσες, φαρμακεία , κιτ επισκευής ελαστικών κτλπ. Ωραία λέω…
Η διαδρομή της ημέρας
213157
Πρωί Σαββάτο και οι δρόμοι ήταν άδειοι. Βγήκαμε από Βαρκελώνη και πήραμε Ε-15/ΑP-7 κατεύθυνση Φιγκουέρες, πήραμε το γνωστό χαρτάκι από τα διόδια και συνεχίσαμε.
Το τοπίο πράσινο, με λόφους αριστερά δεξιά και εθνική διπλή λωρίδα ανά κατεύθυνση. Κάναμε ανεφοδιασμό με 1,15? και συνεχίσαμε με 120km/h για να μην ζορίζεται το Ντακάρ(ακόμα έχω την απορία, νομίζω και με 140 μια χαρά είναι).
Με πέρασαν ξυστά και επιδεικτικά και κάτι χαρλεάδες με 150, (γαμώτο Ντακάρ μου μέσα…). Αφού πληρώσαμε, βγήκαμε από την εθνική έχοντας κάνει τα 80 από τα 140κμ. Συνάντησα και τους χαρχαρλει, ήμουν έτοιμος να κάνω μια επική σούζα, περνώντας τόσο ξυστά που θα του έπεφταν τα νίκελα, αλλά έδωσα τόπο στην οργή… Φτάσαμε στην ώρα μας και συναντήσαμε τον Gerard, βολέψαμε στο πορτμπαγκάζ του κράνη, μπουφάν κτλπ και πήγαμε στο μουσείο του Νταλί.
Ξέρω Ξέρω σας τα έχω κάνει τσουρέκια με τις Φώτοτουριστας. Οπότε για αλλαγή πάρτε και λίγο Νταλι.
Γλυπτό του Νταλί στην είσοδο του Μουσείου:beer: :beer: :beer:
213158
Ο πίνακας αυτος με γυμνό μάτι, είναι έτσι
213159
Υπήρχε ένας ειδικός φακός που κοιτάζοντας από μέσα, έβλεπες τον Λινκολν.
213160
Πίνακας του Νταλί με θέμα τις ταυρομαχίες. Στην μεσαία Αφροδίτη της Μήλου, αν παρατηρήσετε θα δείτε το πρόσωπο του ταυρομάχου κτλπ. Όπως και κάτω αριστερά από την μεσαία Αφροδίτη, δίπλα από το πράσινο χώρο, έχει έναν ταύρο!!
213161
Προσωπογραφία του Νταλί:smokin:
213162
Το οποίο κοιτώντας μέσα από ένα ειδικό φακό, το βλέπεις κάπως έτσι:wave2:
213165
Είχε μεγάλες καλλιτεχνικές ανησυχίες...Τι είναι? Θα το βάλω αύριο στο μοτοκουιζ να δω άμα ο σαπίλας και ο φίλιππος θα το βρούνε...:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
213168
Powered by vBulletin® Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.