Long Way Round Europe 2010: Κυνηγώντας όνειρα σε 13 χώρες... [Αρχείο] - Σελίδα 6

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:14

Η μερα ομως δυστυχως περνουσε και ειχε φτασει η ωρα οπου επρεπε να αφησουμε πισω μας το πολυ ομορφο Vilnius για νεους προορισμους. Φευγοντας η απογευματινη κινηση μας εκανε τη ζωη δυσκολη. Ηταν η ωρα αιχμης και στους δρομους επικρατουσε το αδιαχωρητο!
Ψαχνοντας να βρω το δρομο εξω απο την πολη το GPS αλλαζε συνεχως κατευθυνσεις με αποτελεσμα να γυρναμε επι μιση ωρα χαμενοι στους δρομους της πολης!
Η Αυρα δουλευε με τα βεντιλατερ στο φουλ συνεχως και εγω προσπαθουσα να κουμανταρω 500 κιλα μεσα στην πυκνη κινηση -οχι οτι καλυτερο...

Ειχα αρχισει να εκνευριζομαι...
Καπου εκει κοπηκαν και οι ευγενειες και οι ντροπες και ολα! Επιστρατευοντας την δεξιοτεχνια στις διηθησεις που μου ειχαν χαρισει τα χρονια κινησης στη μπαχαλουπολη (βλ. Αθηνα) αρχισα να περναω αναμεσα στα σχεδον ακινητοποιημενα αυτοκινητα και τελικα βγηκαμε στα περιχωρα της πολης.

233499

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:15

Ο ηλιος επεφτε στον οριζοντα, ο ουρανος ειχε αρχισει να μαζευει αρκετα συννεφα και το φως ολο και λιγοστευε. Ειχα πανω απο 200 χιλιομετρα μεχρι τον προορισμο μου στο Šiauliai και ηδη ειχε πιασει να βραδιαζει! Γαμωτο! Αυτο δεν ειναι καθολου καλο!

Ομως αυτο που ειχα σκοπο να δω απλα ΔΕΝ ΕΠΑΙΖΕ να το εχανα! Ηταν ωρα να τα παιξω ολα για ολα: κατεβασα κεφαλι και κολλησα το γκαζι στο τερμα! 140, 160, 180, 220, 240... Το σκισιμο που εφαγε η μηχανη δεν περιγραφεται! Το μονο που ελπιζα ηταν να μην με μετρησουνε γιατι θα ανοιγανε τα μπουντρουμια της KGB για παρτη μου!
Τουλαχιστον η εθνικη οδος ηταν σχεδον αδεια και μου επετρεπε να κραταω υψηλες ταχυτητες χωρις να ενοχλω αλλους οδηγους. Απο ενα σημειο ειχα βρει και ενα καλο κολπο: οταν εφτανα κοντα σε καποιο οχημα εκοβα σε φυσιολογικες ταχυτητες και αφου προσπερνουσα με προσοχη ανεβαζα ταχυτητητα, οποτε ετσι δεν προκαλουσα με το να περναω διπλα απο τα αλλα οχηματα με +100.

Τα χιλιομετρα μεχρι το Panevezys εφυγαν σε χρονο μηδεν, αλλα το ιδιο εκανε και η βενζινη, μιας που η Αυρα σε αυτες τις ταχυτητες επινε τη μανα και τον πατερα της. Αναγκαστικη σταση λοιπον εξω απο την πολη για ανεφοδιασμο. Ο εκνευρισμος μου που ειχαμε χασει τοση ωρα βγαινοντας απο την πολη ειχε πιασει κοκκινα και χειροτερεψε οταν ειδαμε οτι στο βενζιναδικο δεν δεχονταν ευρω η καρτες, παρα μονο Lita, και εμεις δεν ειχαμε αρκετα. Η λυση δωθηκε σε κοντινο πολυκαταστημα οπου βρηκα ATM και εβγαλα χρηματα για τον ανεφοδιασμο χωρις να χασουμε ετσι πολυ χρονο.
Ομως δεν τα ειχαμε καταφερει ουτε κατα διανοια ακομα: Η μερα εφευγε και το GPS εδειχνε οτι ειχαμε αλλα 100+ χιλιομετρα -ολα σε επαρχιακους πλεον!

233500

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:16

Ειχα αρχισει να χανω τις ελπιδες μου για να ειμαστε στον προορισμο μας πριν δυσει, αλλα τι να καναμε; Επρεπε να το παλεψουμε!
Ανοιξα το γκαζι τερμα και η μηχανη ξεχυθηκε δυνατα μπροστα τραβωντας μια μεγαλοπρεπεστατη σουζα διαρκειας χαριζοντας θεαμα στους περαστικους της πολης.

Οι φοβοι μου περι επαρχιακου δρομου αποδειχτηκαν παντελως αβασιμες. Ο δρομος ηταν μεν στενος με 2 λωριδες αλλα η χαραξη ηταν φανταστικη! Ανοιχτες ευθειες και παρατεταμενες καμπες με σωστη κλιση και απεριοριστη ορατοτητα, κορυφαια προσφυση και ουτε ιχνος λακουβας... κανονικο λουνα παρκ! Ανεβασα ρυθμο σε επιπεδα που χωρις υπερβολη, δεν νομιζω να ειχε δει πολλες φορες στο παρελθον αυτος ο δρομος... Τι βαλιτσες, τι δικαβαλο, τι φορτιο... Ολα κατω! Απο στιγμη σε στιγμη περιμενα να ακουσω τις βαλιτσες να βρισκουν στο εδαφος -δεν ηξερα αν θα φταναμε στο Šiauliai εγκαιρως αλλα τουλαχιστον μεχρι εκει θα του επινα το αιμα!
Το πιο ευχαριστο ομως ηταν οτι οσο πιο βορεια πηγαιναμε τοσο ο καιρος ανοιγε και το φως της ημερας κρατουσε ακομα!

233501

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:17

Kryžių Kalnas

Λιγο εξω απο το Šiauliai εστριψα σε εναν πολυ μικρο παραδρομο ακολουθωντας τις πινακιδες για τον προορισμο μου: Kryžių Kalnas.
Τωρα που η μηχανη πλεον ρολαριζε ηρεμα στον πολυ μικρο αγροτικο δρομο σκεφτομουν οσα ειχα κανει για να ειμαι εδω τωρα. Μηπως τελικα δεν αξιζε τον κοπο ολη αυτη η πιεση; Κοιτουσα γυρω και δεν εβλεπα κατι το ιδιαιτερο... Μονο ατελειωτες επιπεδες εκτασεις και μερικα δεντρα εδω και κει.
Τι ηταν πια το τοσο σημαντικο;

Και ξαφνικα….

233502

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:18

...περναμε ενα μικρο λοφακι και βρισκουμε τον συγκλονιστικο προορισμο μας και η απαντηση δινεται: Ενας τεραστιος λοφος απο αμετρητους σταυρους ολων των ειδων και μεγεθων! ΤΙ ΚΑΝΑΝΕ!!!!!!

233503

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:19

p-1782

233506

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:21

Ηξερα τι θα εβρισκα εδω αλλα απο κοντα δεν μπορουσα να πιστεψω αυτο που ειχα μπροστα μου.... Δεος, δεος, ΔΕΟΣ... ΔΕΝ ΤΟ ΧΩΡΑΕΙ Ο ΝΟΥΣ!!!!!!! Εκατονταδες χιλιαδες σταυροι ΠΑΝΤΟΥ!!!

233505

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:26

Παρατησα τα παντα πανω στη μηχανη οπως ηταν. Ολα μου φαινονταν τοσο δευτερευοντα τωρα... Για δευτερη φορα στη ζωη μου μετα το οστεοφυλακιο στην Kutna Hora το μυαλο αδυνατουσε να πιστεψει αυτο που εβλεπαν τα ματια μου....

233507

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:27

Φωτογραφιζα μηχανικα και περπατουσα τριγυρω σαν χαμενος... Δεν μπορουσα να αρθρωσω λεξη! Γυρω μου χιλιαδες σταυροι στη σειρα, ο ενας πανω στον αλλον και μικροι πανω σε μεγαλυτερους... Απειρες διακοσμησεις -λουλουδια, ζωγραφιες, αφιερωσεις, σκαλιστα αγαλματα, οτι μπορει να φανταστει κανεις...

233508

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:28

p-1793

233509

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:37

P-1794

233511

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:38

Ο δρομος με οδηγησε στο κεντρικο σημειο του Kryžių Kalnas: τον περιφημο Λοφο των Σταυρων. Στο μερος επικρατουσε μια απολυτη σιωπη και μια αβασταχτη λυπη... Λες και ολα τα στοιχεια της φυσης εσκυβαν το κεφαλι σε σεβασμο μπροστα σε αυτο το συγκλονιστικο θεαμα...

233512

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:38

Ημουν μουδιασμενος... Δεν ειμαι πιστος καμιας θρησκειας αλλα αυτο το θεαμα μου προκαλουσε δεος και μια αβασταχτη λυπη. Τι μπορει να κανει η πιστη των ανθρωπων τελικα...
Στις σκαλες ενα θεαμα που δεν θα ξεχασω ποτε: ενας ομορφος νεαρος να κατεβαινει ξυπολητος κρατωντας μια μαγκουρα... Για καποιο λογο αυτη η εικονα μου εμοιαζε τοσο αντιφατικη: ενας νεος αντρας αλλα και τοσο γερασμενος συναμα...

233513

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:40

Ανεβηκα τα σκαλια σιωπηλα...

233514

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:41

Εφτασα στην κορυφη, μπροστα στο αγαλμα του Ιησου και απο καπου ακουγοταν σιγανα μια γλυκεια και θλιμμενη μελωδια!!
Δεν μπορουσα να το πιστεψω! Ταιριαζε απιστευτα με τη στιγμη...

233515

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:42

Δεν νομιζω οτι υπαρχουν λεξεις να περιγραψω το πως ενοιωσα εκεινη τη στιγμη... Αν μου ελεγε καποιος οτι καποια μεγαλυτερη δυναμη με κοιταγε τωρα θα τον πιστευα χωρις δευτερη κουβεντα...

Στη βαση του αγαλματος υπηρχε ενα στασιδι για να προσευχονται οι πιστοι, και για μια απο τις ελαχιστες φορες στη ζωη μου ενοιωσα την αναγκη να κανω το ιδιο σε ενδειξη σεβασμου...

233516

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:43

Ο λοφος συνεχιζε και προχωρησα με το μυαλο απλα κενο... Οι σταυροι ατελειωτοι...

233517

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:44

Η επισκεψη σε αυτο το μερος ηταν πραγματικα ενα κομβικο σημειο στη ζωη μου. Μια εμπειρια απο αυτες που σε χαρασσουν βαθια, σε σημαδευουν ανεξιτηλα και σε αλλαζουν ως ανθρωπο...

233518

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:45

Εβλεπα ακομα και παιδικους σταυρους! ΠΑΙΔΙΚΟΥΣ! Ηταν αβασταχτο…

233519

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:46

Καθε ενας σταυρος και μια ανθρωπινη ιστορια αγαπης και πονου, προσδοκιας και λυτρωσης…
Αφιερωματα, σταυροι, φυλακτα, αγαλματα απο καθε γωνια της γης!

233520

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:46

Απο Ιαπωνια μεχρι Μεξικο, και απο ΗΠΑ μεχρι Αυστραλια...

233521

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:47

Ολο αυτο ξεκινησε λιγο μετα την εξεγερση των Λιθουανων και Πολωνων εναντια στη Ρωσικη Αυτοκρατορια το 1831 και 1863 που πνιγηκε στο αιμα. Καθως οι οικογενειες των νεκρων δεν μπορουσαν να βρουν τα σωματα τους αρχισαν να βαζουν συμβολικους σταυρους σε αυτο το μικρο λοφο.
Απο τοτε αυτο το μερος εγινε τοπος προσευχης για τους Λιθουανους, για ειρηνη, για την πατριδα τους και τους αγαπημενους τους που ειχαν χαθει στους πολεμους της ανεξαρτησιας.

233523

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:48

Οταν η Λιθουανια καταληφθηκε απο τη Σοβιετικη Ενωση οι Λιθουανοι συνεχισαν να ερχονται σε αυτο το μερος και να αφηνουν τις αφιερωσεις τους για να δειξουν την πιστη στην αρχικη τους ταυτοτητα, θρησκεια και κληρονομια.
Ηταν ενα μερος ειρηνικης διαμαρτυριας για τους Λιθουανους, δυστυχως ομως οι Σοβιετικοι εκαναν οτι περνουσε απο το χερι τους για να το εξαλειψουν: το μερος κατεδαφιστηκε απο μπουλντοζες τουλαχιστον απο το 1961 μεχρι το 1973, αλλα οι σταυροι σε πεισμα των καταπιεστων συνεχισαν να πληθαινουν μεχρι και σημερα.

233524

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:49

Το πιο ομορφο ομως στην ιστορια ειναι οτι το λατρευτικο αυτο μερος ακομα και σημερα δεν ανηκε σε κανεναν και ετσι ο καθενας ηταν ελευθερος να βαλει ενα αφιερωμα σε οποιο σημειο ηθελε...

Oι σταυροι συνεχιζονταν και τελειωμο δεν ειχαν….

233525

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:49

Λιγο πριν φυγω αφησα και εγω κατι εδω… Τον λογο δεν χρειαζεται να τον πω... Τον ξερω εγω και μου φτανει…

233526

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:50

Ποση ωρα μειναμε εκει δεν ξερω... Σε τετοιες περιπτωσεις τετοιες εννοιες χανουν το νοημα τους και μοιαζουν τοσο ανοητες και μικρες... Το μονο που ξερω ειναι οτι καθως η νυχτα πλεον επεφτε ενοιωθα να τρεμω ολοκληρος και δεν ηταν απο το κρυο της βραδιας...
Χανομουν στα δρομακια του λοφου αναμεσα στους σταυρους και ηθελα να αγγιζω τα πραγματα γυρω μου για να νοιωθω οτι ειναι αληθινα. Κατι να μου πει οτι ολο αυτο το ζουσα πραγματικα και δεν ηταν ολο μεσα στο μυαλο μου.

Κατεβηκα απο το λοφο και η γνωριμη οψη της Αυρας που περιμενε στο πλαι του δρομου ηταν ενα ευπροσδεκτο ξυπνημα που με επανεφερε στην πραγματικοτητα.

233527

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:51

Ηταν ομως σχιζοφρενικο: οσο ενοιωθα την αναγκη να φυγω απο εκει, αλλο τοσο ηθελα να μεινω για παντα... Η παραιτηση παντα ηταν η ευκολη λυση τελικα...
Ομως ηξερα οτι δεν γινοταν: "Συνελθε και ξεκινα! Εχουμε να φτασουμε στη Λετονια αποψε!" σκεφτηκα και εβαλα μπροστα...

Ευτυχως απο εδω που ημασταν μας χωριζαν μονο 80 χιλιομετρα για την Ριγα, την πρωτευουσα της Λετονιας, κατι εξαιρετικα καλοδεχουμενο μετα απο ολη αυτη τη μερα!
Στο δρομο η διαδρομη περνουσε διπλα απο πυκνα δαση και μια λεπτη ομιχλη εβγαινε απο τα δεντρα προσδινοντας εναν τονο μυστηριου στην ατμοσφαιρα... Ανατριχιλα...

233528

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:52

Στο τελευταιο βενζιναδικο πριν τα συνορα καναμε μια μικρη σταση για ανεφοδιασμο και με τη βοηθεια μερικων τσιπς και νερου που ειχαμε μαζι στησαμε ενα αυτοσχεδιο πικνικ επι τοπου.
Συντομα θα ημασταν Riga οποτε θα τρωγαμε εκει. Τουλαχιστον αυτο ηταν το σχεδιο...

Μια ανασα απο τα συνορα πλεον και γυρω επεφτε απολυτη ερημια. Αραια και που περνουσε καποιο αυτοκινητο απο το αλλο ρευμα και στιγμιαια ενοιωσα μια απεραντη μοναξια να με τυλιγει...

233529

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:53

Μπαινουμε στην δευτερη πιο μυστηριωδη χωρα του ταξιδιου μας...
Συνορα Latvia, 9:52 μμ

233530

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:54

Σε μια δραματικη αντιθεση με την Λιθουανια οι δρομοι εδω ηταν ΑΘΛΙΟΙ! Λακουβες, νεροφαγωματα, και αντι για ασφαλτο τσιμεντοπλακες -προφανως ενα κληροδοτημα απο την εποχη της Σοβιετικης Ενωσης.
Η ωρα ηταν πλεον 10 το βραδυ και το σκοταδι πυκνο. Η μηχανη κοπανουσε συνεχως πανω απο της ανωμαλιες του δρομου και εγω ειχα αρχισει να φοβαμαι πολυ για τις βασεις των GIVI -αν συνεχιζαμε ετσι με εβλεπα να μαζευω βαλιτσες και πραγματα απο τα διπλανα χωραφια! Το θερμομετρο της μηχανης εδειχνε 10 βαθμους και η πυκνη ομιχλη που επικρατουσε ολοκληρωνε το σκηνικο της συμφορας ιδανικα... Υπο αυτες τις συνθηκες αναγκαζομουν να κραταω πολυ χαμηλες ταχυτητες αλλα τουλαχιστον ημασταν κοντα στον προορισμο μας!

233531

Ταξιδευτής

09/08/2011, 10:55

Σχεδον 2 ωρες αργοτερα μπαιναμε στην Riga. Περασαμε μια μεγαλη γεφυρα πανω απο τον ποταμο Daugava και απεναντι εβλεπα ενα θεαμα που δεν περιμενα: μεγαλοι ουρανοξυστες, γερανοι κατασκευων, λιμανι, και πυκνη δομηση με τεραστιες πολυκατοικιες και κτηρια. Ηταν μια μεγαλη βιομηχανοποιημενη πολη, κατι που δεν με ξετρελλαινε κιολας.

Κατευθυνομασταν για το Riga City Camping -το μονο camping που ειχα βρει στην πολη, το οποιο βρισκοταν σε ενα μικρο μακροστενο κομματι γης (δεν το ελεγες νησι) απεναντι απο την κυρια πολη. Το "νησι" ηταν γεματο μεγαλες αποθηκες και εταιριες. Εμοιαζε να ειναι βιομηχανικο παρκο;
Στο camping τα πραγματα δεν αλλαξαν: το μερος δεν εμοιαζε καθολου με την κλασσικη εικονα που εχουμε για τα campings με τα δεντρακια τους, τη θαλασσα μπροστα κλπ.
Αυτο ηταν μια μεγαλη επιπεδη εκταση χωρις καμια βλαστηση, χωρισμενη σε ισα τετραγωνα με γκαζον.
Ακριβως στη μεση ηταν ενα τεραστιο κτηριο που εδειχνε να ειναι η reception (αν και ημουν σιγουρος οτι δεν επιανε ολο αυτο το χωρο) και στην κατω ακρη του camping ενα αλλο εξισου μεγαλο κτηριο με τα λουτρα και WC.

Παρα το προχωρημενο της ωρας, αρκετα νεα παιδια καθονταν εξω απο σκηνες πινοντας μπυρες και κανοντας μπαρμπεκιου -ενα ομορφο θεαμα σε κατι που μονο camping δεν ηταν κανονικα μαλλον. Η σκηνη στηθηκε γρηγορα και ολα τα πραγματα ετοιμαστηκαν ευκολα χαρη στα αυτοφουσκωτα στρωματα και μαξιλαρια που ειχαμε μαζι, οποτε συντομα ημασταν ετοιμοι για εναν απολαυστικο υπνο.
Ξαπλωμενος σκεφτομουν ολα οσα ειχαμε δει σημερα. Η μερα αυτη ηταν ενα μαθημα στην ανθρωπινη φυση.
Οι ανειπωτες θηριωδιες των σφαγεων της KGB και απο την αλλη η συγκλονιστικη δυναμη της πιστης και ελπιδας των καταπιεσμενων και πονεμενων. Απο το απολυτο σκοταδι της φρικης στο πιο λαμπρο φως της αγαπης.
Δυο μερη τοσο διαφορετικα οσο η κολαση και ο παραδεισος, αλλα και ταυτοχρονα τοσο αλληλενδετα μεταξυ τους. Το ενα ειχε φερει το αλλο.
"Ο ανθρωπος ειναι ικανος για το συγκλονιστικοτερο θαυμα και το φρικιαστικοτερο εγκλημα τελικα" σκεφτηκα.

Ενω το μυαλο μου πασχιζε να συνειδητοποιησει οσα ειχαμε δει σημερα ακουσα την Alicja να λεει: "Νικο; Μηπως βρεχει; Ακουω ενα ταπ ταπ ταπ στη σκηνη."
Κοιταξα εξω -ψιχαλιζε. "Δεν ειναι τιποτα! Ενα ψιλοβροχο ειναι. Μεχρι το πρωι θα εχει περασει!" ειπα. Που να ηξερα...

Jo.Da.

18/08/2011, 18:14

Ελπίζω απλά να έχει πέσει δουλειά (''Κάτι που θα ‘κανε γοργά να φύγει το κοράκι, Που του γραφείου σου πάντοτε σκεπάζει τα χαρτιά, Να φύγει κράζοντας βραχνά χτυπώντας τα φτερά του, Προς κάποια ακατοίκητη κοιλάδα του νοτιά'' που λέει και το τραγούδι του Ζερβουδάκη) και να μην μας αφήσεις στα κρύα του λουτρού...

:beer: :wave2: :beer:

John Steed

19/08/2011, 17:26

Είπα ότι θα κρατηθώ, δεν κρατήθηκα τελικά...

Ανυπομονώ για τη συνέχεια!

Τα σχόλια και οι ερωτήσεις μου στο τέλος, όμως!

:wave2: :wave2: :wave2:

Ταξιδευτής

23/08/2011, 13:56

Αδερφια μου σας ζητω λιγη πιστωση χρονου γιατι κατι απροοπτο εμφανιστηκε και πρεπει να το διαχειριστω και δεν μπορω να γραψω αυτες τις μερες... Ομως υποσχομαι να το συνεχισω!

makis206

23/08/2011, 13:59

Αρχικά δημιουργήθηκε από Ταξιδευτής
Αδερφια μου σας ζητω λιγη πιστωση χρονου γιατι κατι απροοπτο εμφανιστηκε και πρεπει να το διαχειριστω και δεν μπορω να γραψω αυτες τις μερες... Ομως υποσχομαι να το συνεχισω!

Κατανοητότατο Νικόλα, περιμένουμε εμείς :beer:

fdTolis

23/08/2011, 18:40

Να ΄σε καλα αδερφε για τις ομορφες εικονες, στιγμες, καταστασεις ευκολες κ δυσκολες π μας μεταφερεις μεσα απο την εμπιρια π ειχες στ ταξιδι σ! Απο τις καλητερες ωρες χαλαρωσεις π εχω περασει διαβαζοντας το ταξιδι σ ως τωρα!!
Περιμενω πως κ πως την συνεχεια!!

:sun: :sun:

Drake21

25/08/2011, 01:20

3 φορες εχω βγει εξω και ομως σε ζηλεβω...στειλε πμ να βγουμε για καφε η να σε κερασω φαγακι σπιτι να τα πουμε...

και με τι εργαλειαρα πηγες ρε κουκλε....

παντα τετοια!!!!

Ταξιδευτής

02/09/2011, 09:30

Mερα 9
Riga (LATVIA) - Tallinn (ESTONIA)
268 km

Το πρωι ξυπνησα υπο τον σταθερο ηχο του ψιλοβροχου που επεφτε πανω στη σκηνη. Εμεινα τυλιγμενος στον ζεστο υπνοσακο και σκεφτομουν ποσο μου αρεσε να καθομαι στα ζεστα και να ακουω τη βροχη εξω, ομως η σκεψη του μαζεματος που ακολουθουσε με εκανε να σηκωθω.

Βγηκα εξω και πηγα στο μπανιο. Ο ουρανος ηταν εντελως γκριζος απ' ακρη σε ακρη και σκεπασμενος με βαρια συννεφα. Τουλαχιστον η βροχη ηταν πολυ ψιλη και εδινε μια μικρη ελπιδα οτι θα σταματησει τελικα.
Εριξα μια ματια στο "camping" στο φως της μερας. Δεν ηξερα τι ηταν ο χωρος κανονικα αλλα σιγουρα δεν ειχε φτιαχτει για camping. Αφου ομως μας παρειχε μια ασφαλεια για εμας και τη μηχανη και μια οικονομικη λυση για διανυκτερευση ηταν μια χαρα.

Γυρνοντας στη σκηνη ειχα την σκεψη να κανουμε μια επισκεψη στην πολη πριν μαζεψουμε -ισως στο μεταξυ η βροχη να ειχε σταματησει και να μαζευαμε σαν ανθρωποι. Συντομα ομως ο καιρος μου εδωσε σαφη απαντηση στις σκεψεις μου: δυναμωσε αποτομα και μεσα σε 10 λεπτα ειχε εξελιχθει σε κανονικη καταιγιδα.

Τωρα; Δεν ηταν μια μπορα για να σταματησει. Ηξερα οτι εδω πανω αν ξεκινησει να βρεχει ξεχναει να σταματησει. Οποτε; Πως μαζευουμε; Υπο βροχη; Υπο βροχη!

234938

Ταξιδευτής

02/09/2011, 09:32

Πακεταρισα τα παντα μεσα στη σκηνη -τουλαχιστον αυτα ηταν στεγνα- και αποφασισα να τα παω λιγα λιγα στη reception που για καλη μας τυχη βρισκοταν ακριβως απεναντι μας.

Μπαινοντας μεσα, ενας καπως μυστηριος τυπακος με κοιταζε περιεργα -οταν ειχαμε φτασει το βραδυ δεν ηταν εκει οποτε προφανως δεν μας ηξερε.
Μου μιλησε σε ενα μειγμα Ρωσικων, Γερμανικων και (λιγων) Αγγλικων ρωτοντας με τι θα ηθελα.
Του εξηγησα οτι ειχαμε ερθει χθες το βραδυ και θα φευγαμε σημερα, αλλα αν θα ηταν ευκολο να αφησουμε τα πραγματα εκει για λιγο λογω της βροχης.

Παρα την δυσκολια στη συννενοηση τελικα καταλαβε και μου ειπε με βαρια προφορα που θυμιζε Ρωσσο "νοου προμπλεμ μιστερ!"
Ομολογω οτι για καποιο λογο ο τυπος δεν μου γεμιζε και τοσο το ματι αλλα δεν ειχαμε πολλες επιλογες.

Το μερος τελικα ηταν εκθεσιακο κεντρο. Η ρεσεψιον στην ουσια ηταν ενα συναρμολογουμενο κιοσκι σαν αυτα που βλεπεις σε εμπορικες εκθεσεις, και απλα ειχαν κλεισει τον υπολοιπο (τεραστιο) χωρο με μερικα εκθεσιακα χωρισματα.
Οπως μου ειπε ενα παλικαρι που γνωρισα εκει το μερος χρησιμοποιουταν ως camping το καλοκαιρι οταν εκλεινε ως χωρος εκθεσεων.

Αφου μετεφερα βαλιτσες, ρουχα και λοιπα συμπραγκαλα ειχε μεινει το δυσκολο μερος: η ιδια η σκηνη.
Αν την μαζευα ετσι μουσκεμα οπως ηταν ηξερα οτι δεν θα στεγνωνε με τιποτα και σιγουρα οχι στους επομενους προορισμους μας. Αν την αφηνα βρεγμενη το λεπτο εσωτερικο υφασμα θα παθαινε ζημια -και οταν η σκηνη κανει 300+ ευρω ειναι κατι που ΔΕΝ το θες...

Η λυση ηταν να την μαζεψω απο μεσα προς τα εξω: Το εσωτερικο της σκηνης ηταν ξεχωριστο απο το εξω και ηταν απολυτα στεγνο. Προσεκτικα εβγαλα τα πιαστρακια απο τις μπανελες και το διπλωσα προσεκτικα. Οι μπανελες με το εξωτερικο καλυμμα εκτελουσαν τωρα χρεη μεγαλης ομπρελας.

Το εξωτερικο ομως; Πως θα το στεγνωναμε εστω και λιγο;
Στην κατω ακρη του camping ειχα προσεξει ενα κτηριο με μια μεγαλη πορτα και ενα υποστεγο μπροστα που εμοιαζε να ειναι χωρος εισοδου για φορτηγα και μεγαλα οχηματα.

234939

Ταξιδευτής

02/09/2011, 09:33

Πηραμε τα πραγματα προσεκτικα και τα μεταφεραμε οπως ηταν εκει, με την βροχη να δυναμωνει συνεχως... Οντας στο υποστεγο πλεον, το τι πατεντες εκανα για να απλωσω το καλυμμα της σκηνης και να το στεγνωσω δεν περιγραφεται!! Απο κατι πλαστικες καρεκλες σε ρολο απλωστρας μεχρι σφουγγαρια, πετσετες προσωπου μεχρι και ...χαρτι υγειας!

Ημασταν βρεγμενοι και με την τσιμπλα στο ματι αλλα με τη βροχη να πεφτει τουλουμι δεν ειχαμε πολλες επιλογες! Μετα απο αρκετη ταλαιπωρια το μαζεμα της σκηνης ειχε τελειωσει επιτυχως! Ηταν απολυτα στεγνη και καθαρη -τουλαχιστον αξιζε ολο αυτο τον κοπο!

Πηγα τα πραγματα στη ρεσεψιον οπου με περιμεναν τα υπολοιπα: Ρουχα, αδιαβροχα, γαντια, κρανη, μποτες, τσαντες, υπνοσακοι, πλαστικες σακουλες... Ειχα απλωσει τα παντα σαν τραχανα γυρω για να τα πακεταρω στις βαλιτσες και το μερος εμοιαζε πλεον με βομβαρδισμενο πεδιο!
Αδιαβροχα για ρουχα, μισοβρεγμενοι, με πρωινο εναν καφε απο το μηχανημα, με τη βροχη να ριχνει κουβαδες εξω και εμεις χαμογελουσαμε μες την καλη χαρα!

234940

Ταξιδευτής

02/09/2011, 09:34

Ενω παλευα βρεγμενος και ιδρωμενος να στριμωξω ολα τα πραγματα στις βαλιτσες μπηκε μεσα ενας μεσηλικας με σορτσακι χαλαρος, πληρωσε, μπηκε στο αυτοκινουμενο του και εφυγε κυριος. Ε, το να πω οτι δεν ψιλοζηλεψα την ευκολια του να κουβαλας ενα ολοκληρο σπιτι με ολα τα κομφορ χωρις να σε απασχολει ο καιρος θα ηταν ψεμα...
Η βροχη εξω ολο και δυναμωνε! Τι θα βλεπαμε απο την πολη με τετοιο καιρο;
Κατσαμε να οργανωθουμε και ο τρελακιας ρεσεψιονιστας αποφασισε να μας βγαλει μια αναμνηστικη φωτογραφια διπλα στην πινακιδα του "camping"!

234941

Ταξιδευτής

02/09/2011, 09:39

Το προγραμμα σημερα (θεωρητικα) ηταν απλο: θα βλεπαμε την Ριγα και μετα το μεσημερι θα αναχωρουσαμε ακολουθοντας την ακτογραμμη της Λετονιας με προορισμο το Tallinn της Εσθονιας. Για αλλη μια φορα η αποσταση ηταν μικρη (γυρω στα 300 χιλιομετρα) οποτε η μερα ηταν ολη μπροστα μας…

Παροτι η βροχη επεφτε ραιτ θρου δεν ηταν αρκετη για να μας χαλασει τα σχεδια! Εδω ειχαμε βγει ζωντανοι απο τον κατακλυσμο πριν μερικες μερες στο Wygryny, και θα κωλωναμε μπροστα σε μια απλη καταιγιδα;
Δεδομενων των συνθηκων λοιπον σκεφτηκαμε οτι η καλυτερη λυση θα ηταν να αφησουμε στο camping τη μηχανη (δινοντας το ...συγκλονιστικο ποσο του 1,5 ευρω για παρκινγκ!) και να παρουμε ενα ταξι για να παμε να δουμε την πολη.

Ομως τα πραγματα τι θα τα καναμε; Δεν θα γυρναγα μεσα στην πολη κουβαλωντας δερματινα, tankbag και φωτογραφικες στη βροχη! Ρωτησαμε τον μυστηριο τυπακο αν μπορουσαμε να αφησουμε τα πραγματα καπου. Αυτος μας εδειξε μια μικρη αποθηκη πισω του και ειπε οτι εκει θα ηταν οκ.
Αν και συνεχιζα να εχω καποιες αμφιβολιες για το αν οντως θα ηταν ενταξει, με τις επιλογες μας να περιοριζονται σε αυτο η στο δρομο δεν ειχαμε αλλη λυση απο το να δεχθουμε (και να ελπιζουμε οτι θα τα βρουμε ολα εκει στην επιστροφη).

Παμε και μια βολτα απο Novgorod?

234942

Ταξιδευτής

02/09/2011, 09:43

Riga

Μετα απο λιγη καθυστεριση το ταξι ηρθε και το ευγενεστατο παλικαρι μας μετεφερε στην Vecriga -την μικρη αλλα τοσο ομορφη μεσαιωνικη καρδια της πολης.

Ομως η Riga ειναι πολυ περισσοτερα απο αυτο. Οταν ιδρυθηκε το 1201 απο το Γερμανο Επισκοκο Albert von Bruxhoevden η Riga χρησιμευε ως το προωθημενο προπυργιο αμυνας των σταυροφορων απεναντι στους βορειους "απιστους", και αργοτερα εγινε το νεοτερο εμπορικο σταυροδρομι της Ρωσσιας με τη Δυση.
Οταν η Σουηδια κατεκτησε την πολη το 1621, η Riga εγινε η μεγαλυτερη πολη της χωρας ξεπερνωντας σε μεγεθος ακομα και την ιδια τη Στοκχολμη (!) ενω αργοτερα με την επελαση των Ρωσσων μεγαλωσε ακομα περισσοτερο καταληγοντας να ειναι η 3η σε μεγεθος πολη μετα τη Μοσχα και την Αγια Πετρουπολη.

Σημερα και παρα τους 2 Παγκοσμιους Πολεμους και τη Σοβιετικη κατοχη που σχεδον την ισοπεδωσαν η Riga εχει εξελιχθει για αλλη μια φορα και πλεον ειναι η μεγαλυτερη πολη και ο οικονομικος ακρογωνιαιος λιθος των χωρων της Βαλτικης.

Η αναπτυξη αυτη ηταν φανερη καθως πλησιαζαμε την πολη απο την οχθη του ποταμου Daugava: οσο εβλεπε το ματι ο οριζοντας ηταν γεματος τεραστιους ουρανοξυστες, εμπορικα κεντρα, κτηρια εταιριων, οικοδομικους γερανους... Το θεαμα πρεπει να ομολογησω οτι δεν μου αρεσε ιδιαιτερα... Εδειχνε να ειναι μια μαλλον απροσωπη μεγαλουπολη, αλλα εμεις δεν ερχομασταν για αυτο!

Παροτι η βροχη συνεχιζε να πεφτει δυνατα, εμεις ειχαμε μαθει το κολπο ηδη απο την Κρακοβια: μποτες μηχανης, αδιαβροχο μπουφαν, ομπρελα και αστο να ριχνει!

Ετσι η βολτα στα μικρα παλια στενα της πολης ξεκινησε... Σιγουρα με ηλιο θα ηταν ολα πολυ πιο ομορφα αλλα και ετσι το μερος εδειχνε υπεροχο...

234943

Ταξιδευτής

02/09/2011, 09:44

Σε αντιθεση με τη νεα πολη, το ιστορικο κεντρο της Ριγας ειναι πολυ μικρο -με διαφορα το μικροτερο απο τις 3 χωρες της Βαλτικης- μια ευπροδεκτη εκπληξη υπο τις δεδομενες συνθηκες, καθως θα μπορουσαμε να το δουμε ολο ευκολα χωρις να γυρναμε ολη μερα στη βροχη...

Ξεκινησαμε απο ενα απο τα πιο γνωστα αξιοθεατα της πολης: την 800 χρονων γοτθικη εκκλησια του Αγιου Πετρου Sv Petera baznica, με το πανυψηλο καμπαναριο των 123 μετρων!

234944

Ταξιδευτής

02/09/2011, 09:46

Το θηριωδες μεγεθος του πραγματικα δεν φαινεται παρα μονο αν το δεις απο μακρυα στην πολη...

234945

Ταξιδευτής

02/09/2011, 09:47

Ο θρυλος λεει οτι το 1667 οι κατασκευαστες του καμπαναριου εριξαν ενα γυαλινο ποτηρι απο την κορυφη για να δουνε ποσο θα αντεχε το κτισμα: οσο περισσοτερα τα θραυσματα τοσο μεγαλυτερη η καλοτυχια και ζωη του. Το ποτηρι επεσε σε ενα σωρο απο σταχυα και δεν εσπασε. Ενα χρονο αργοτερα το καμπαναριο θα καταστραφοταν ολοσχερως απο φωτια.
Οταν μετα τον 2ο ΠΠ οι αρχες της πολης επανελαβαν το ιδιο εθυμοτυπικο, το ποτηρι εσπασε σε χιλια κομματια και η εκκλησια στεκει ακομα και σημερα αγερωχη...

234946

Ταξιδευτής

02/09/2011, 09:51

p-1925

234947

Ταξιδευτής

02/09/2011, 09:51

Περπατησαμε στα πετρινα μικρα δρομακια χαζευοντας εικονες του δρομου...

234948

Ταξιδευτής

02/09/2011, 09:52

...και συντομα βρεθηκαμε στην πλατεια Ratslaukums, ενα απο τα τουριστικα επικεντρα της πολης.
Εδω βρισκεται το Melngalvju nams, η αλλιως το Σπιτι των Blackheads.

Αυτο το παραφορτωμενο με διακοσμησεις κτισμα χτιστηκε αρχικα το 1344 ως το σπιτι της αδελφοτητας των Blackheads, των ανυπαντρων Γερμανων εμπορων της εποχης.
Στην προσοψη ξεχωριζει το εμβλημα του St. Mauritius, του μαυρου αγιου προστατη της αδελφοτητας.
Δυστυχως το αυθεντικο σπιτι ισοπεδωθηκε το 1947 απο τους Σοβιετικους αλλα με εναν θαυμαστο τροπο τα αυθεντικα σχεδια διασωθηκαν και ετσι το 2001 μια ακριβης ρεπλικα φτιαχτηκε εδω ως μερος των εορτασμων για τα 800 χρονια της πολης!

234949

Ταξιδευτής

02/09/2011, 09:53

Στην αλλη ακρη της πλατειας κυριαρχουσε το θαυμασιο δημαρχειακο μεγαρο, επισης ανακατασκευασμενο απο το μηδεν σχετικα προσφατα. Οχι και ασχημα για μια χωρα που μολις πριν 20 χρονια βγηκε απο ενα τρομακτικο καθεστως κοινωνικης εξαθλιωσης!

234950

Ταξιδευτής

02/09/2011, 09:54

Αφησαμε την πλατεια πισω και κατευθυνθηκαμε προς τα πισω στενα, βρισκοντας μικρες πλατειες γεματες μαγαζακια, κιοσκια, και καρεκλες εστιατοριων και μπαρ...

234951

Ταξιδευτής

02/09/2011, 09:55

...αλλα και κατι που δεν θα περιμενα να δω μεσα στο καλοκαιρι! Ενα χριστουγεννιατικο δεντρο! Τι δουλεια ειχε εδω;

234952

Ταξιδευτής

02/09/2011, 09:56

Πανω που αρχισα να αναρωτιεμαι για το αν εχω χαζεψει η Alicja μου εξηγησε οτι η Λετονια ηταν η πατριδα του χριστουγεννιατικου δεντρου που ξερουμε!
Μπορει ο κοσμος να τα εχει συνδιασει με την Λαπωνια και τον Αγιο Βασιλη, αλλα οι εφευρετες του χριστουγεννιατικου δεντρου ηταν οι Λετονοι!

234953

Ταξιδευτής

02/09/2011, 09:56

Στο δρομο παρα τη βροχη οι τουριστες επεμεναν να τριγυριζουν και σκεφτομουν οτι με καλο καιρο εδω θα πρεπει να γινοταν πανικος!

234954

Ταξιδευτής

02/09/2011, 09:57

Το περπατημα ομως μας ειχε ανοιξει την ορεξη και αφου συνεχιζε να βρεχει, τι καλυτερο απο το να δουμε το αλλο μεγαλο αξιοθεατο της χωρας: την τοπικη κουζινα!

Ο οδηγος για αλλη μια φορα δεν θα μπορουσε να μας ειχε προτεινει ενα καλυτερο μαγαζι! Φτιαγμενο με πετρα και σκαλιστο ξυλο, μου θυμιζε εντονα Βαυαρικη μπυραρια, κατι που μου αρεσε ιδιαιτερα.

234955

Ταξιδευτής

02/09/2011, 09:59

p-1593

234956

Ταξιδευτής

02/09/2011, 09:59

Ο κοσμος μεσα ηταν πολυς -παντα μια ενδειξη καλου φαγητου- η οποια επιβεβαιωθηκε οταν ειδαμε την ποικιλια που ειχε! Το μαγαζι ηταν σε στυλ self service με μεγαλους παγκους οτι μπορει να φανταστει κανεις απο ορεκτικα, φαγητα, σαλατες, επιδοπια, γλυκα, ποτα...

234957

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:00

p-1595

234958

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:01

Καπου εκει συνειδητοποιησα οτι ειχαμε να φαμε 2 μερες (την προηγουμενη μερα την ειχαμε βγαλει ολη με ενα σακουλακι τσιπς στα συνορα με τη Λιθουανια!), οποτε καταλαβαινετε τι με επιασε! Τα ηθελα Ο Λ Α ! ! ! !

Δεν προλαβαινα να γεμιζω πιατα! Απο τη μια η φωνη της λογικης μου ελεγε οτι οταν εχεις μπροστα σου ταξιδι δεν πρεπει να τρως πολυ, αλλα απο την αλλη ηταν μια φωνη που φωναζε "ρε δε γ@μιετ@ι και το ταξιδι και ολα! Φατα ολα!!" Περιττο να πω ποια επικρατησε!

234959

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:02

Κατσαμε να απολαυσουμε τις τοπικες σπεσιαλιτε σε ενα πραγματικα κουκλιστικο σημειο του μαγαζιου που εμοιαζε με παλιο bistro του '50.
Η πρωινη ταλαιπωρια και οι ωρες που φαγαμε πακεταροντας μεσα στη βροχη τωρα εμοιαζαν μακρυνη αναμνηση...

234960

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:03

Αρκετα αργοτερα και εχοντας ξεκοιλιαστει δεοντως, αποφασισαμε να παμε να δουμε το δευτερο εξισου σημαντικο οροσημο της πολης: τον τεραστιο γοτθικο καθεδρικο ναο Doma Baznica, που χτιστηκε το 1211 και παραμενει ακομα και σημερα ο μεγαλυτερος ολων των χωρων της Βαλτικης!

234961

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:04

Μπροστα του υπηρχαν καποια παραξενα αγαλματα οπως αυτα τα χαριτωμενα ζωακια που εστεκαν το ενα πανω στο αλλο...

234962

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:05

..η οπως μια μινιατουρα του ξυλινου αλογου της Τροιας. Η πολη ηταν γεματη απο καλλιτεχνικη δημιουργικοτητα και αυτο φαινοταν παντου τριγυρω...

234963

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:06

Η βροχη συνεχιζε να πεφτει δυνατα δινοντας μας την καλυτερη δικαιολογια για να δουμε το ναο σε λεπτομερεια απο μεσα... Το εσωτερικο ηταν πραγματικα αχανες!

234964

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:06

Ο αμβωνας ηταν καταπληκτικος: φτιαγμενος ολοκληρος απο σκαλιστο ξυλο με χρυσες λεπτομερειες...

234965

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:07

Το ιερο ειχε μεγεθος που θα ζηλευαν ολοκληρες εκκλησιες ενω τα μεσαιωνικα βιτρο εντυπωσιαζανε με τις λεπτομερειες τους...

234966

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:08

p-1978

234967

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:09

Οι τοιχοι και το πατωμα του ναου ηταν γεματοι με μεγαλες πετρινες ταφοπλακες επιφανων προσωπων της περιοχης, οι οποιοι πληρωναν αδρα για να θαβονται οσο πιο κοντα στον αμβωνα γινοταν.

234968

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:10

Λεγεται μαλιστα οτι το 1709 οταν η χολερα και ο τυφοειδης πυρετος θερισαν το ενα τριτο του πλυθησμου της πολης η αιτια ηταν μια σειρα πλημμυρων που κατεκλυσαν με νερο τους ταφους αυτους.

Σε καθε ταφοπλακα ξεχωριζει ενα σκαλισμενο συμβολο που υποδηλωνε τη ιεραρχικη θεση του θανοντος στην κοινοτητα.

234969

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:11

Στον πανω οροφο δεσποζε το τεραστιο εκκλησιαστικο οργανο με τους 6768 αυλους! Οταν ολοκληρωθηκε το 1884 ηταν το μεγαλυτερο του κοσμου, ενω ακομα και σημερα παραμενει το 4ο μεγαλυτερο.

234970

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:12

Σε μια ακρη του ναου υπηρχαν παλιοι αυλοι και τεραστιες διακοσμησεις απο το οργανο καθως και επεξηγηματικα σχεδιαγραμματα αναφορικα με την κατασκευη και ιστορια του.

234971

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:12

Το πισω μερος του ναου εβγαζε στο προαυλιο ενος παλιου μοναστηριου με εναν υπεροχο κηπο στο κεντρο...

234972

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:13

Εκει στο περιστηλιο βρισκοταν το Μουσειο Ιστοριας και Πλοηγησης της Riga, με πολλα εκθεματα τοσο απο τις ανακατασκευες του ναου...

234973

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:14

p-2001

234974

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:15

Η ωρα ειχε περασει ομως και ηταν καιρος να αναχωρησουμε.

Επιστρεφοντας με το ταξι στο camping για να παρουμε την Αυρα, εβλεπα τη βροχη να συνεχιζει να πεφτει με αμειωτο ρυθμο...
Μου εκανε εντυπωση που εριχνε τοσες ωρες! Ημασταν μεσα στην καρδια ενος μεγαλου μετωπου κακοκαιριας και κατα τα φαινομενα ο μονος τροπος να γλυτωσουμε απο αυτο ηταν να προσπαθησουμε να βγουμε απο το μετωπο.

234975

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:15

Στη reception τα πραγματα μας περιμεναν ακομα ολα εκει και πριν φυγουμε κοιταξα λιγο το μετεωρολογικο δελτιο για την Εσθονια: για το απογευμα και την επομενη μερα εδινε λιγα συννεφα και γενικα αιθριο καιρο! Ωραια, αλλα...

Για τωρα ομως τα πραγματα ηταν πολυ ζορικα. Ντυθηκαμε ζεστα μιας που ειχε πιασει αρκετο κρυο, βαλαμε αδιαβροχα, γκετες, γαντια και οτι αλλο μπορουσαμε για να κρατησουμε το νερο μακρυα οσο γινοταν και βγηκαμε εξω στη βροχη...

Ο φυλακας μας κοιταζε μεσα απο το φυλακιο σαν να ειμασταν τρελοι και οχι αδικα: δυο παλαβα ατομα ντυμενοι σαν αστροναυτες (η δυτες!) να καβαλανε μια μηχανη μονοι μεσα στη τρελη κακοκαιρια για να ταξιδεψουν!

Περιττο να πω οτι υπο τετοιες συνθηκες δεν θα περιμενα να δω μηχανοβιους.
Ομως για αλλη μια φορα ενας παλιος εβαζε τα γυαλια σε καθε λογης συγχρονους ταξιδιωτες πανω σε τουριστικα θηρια νεας τεχνολογιας: μια προπολεμικη BMW, ακριβως σαν εκεινη που ειχαμε δει τη Λιθουανια ηταν αραγμενη διπλα στην Αυρα!

Μαλιστα καθως φευγαμε ειδα και τους κατοχους της: ενα νεαρο παρακαλω ζευγαρι με πρασινες νιτσεραδες και γαλοτσες περπατουσαν προς την εξοδο του camping σαχλαμαριζοντας μεσα στη βροχη που δεν εδειχνε να τους πτοει καθολου!
Αυτο ηταν ενα ΜΕΓΑΛΟ μαθημα ταπεινοτητας για εμενα και μια σημαντικη υπενθυμιση: ταξιδι με ΟΤΙ να 'ναι, ΟΠΩΣ να 'ναι! Δεν χρειαζεσαι 1000 κυβικα, ουτε φοβερες κορντουρες, GPS, ασυρματους, βαλιτσες, θερμαινομενα και xenon φωτα. Το μονο που χρειαζεσαι ειναι ΘΕΛΗΣΗ για ταξιδι! Ολα τα αλλα περισσευουν...
Ευχηθηκα νοερα καλα ταξιδια στα παιδια και βγηκαμε στο δρομο...

234976

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:23

Το νερο στους δρομους ηταν απιστευτα πολυ, φτανοντας σε καποια σημεια και τους 20 ποντους! Η ροδα πετουσε το νερο στις μποτες μου σαν λαστιχο ποτισματος, αναγκαζομουν να περναω πανω απο γλυστερες γραμμες του τραμ και εγω προσευχομουν να βγουμε απο τη νεροποντη σε ενα κομματι. Η Λετονια σιγουρα αξιζει μια επισκεψη υπο καλυτερες συνθηκες καποια στιγμη...
Στο βαθος οι εντυπωσιακες γεφυρες που περνουσαν πανω απο τον ποταμο Daugava αχνοφαινονταν μεσα στην ομιχλη και τη βροχη...

234977

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:24

Ο δρομος για Εσθονια στο χαρτη ακολουθουσε την ακτογραμμη αλλα η θαλασσα δεν φαινοταν πουθενα, παρα μονο καταπρασινες εκτασεις με πυκνα δαση αριστερα και δεξια του δρομου και ευθειες ...

234978

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:26

Ευτυχως ομως, οσο ανεβαιναμε προς βορρα τοσο τα πραγματα καλυτερευαν και η βροχη ειχε μετατραπει σε ενα ψιλοβροχο... Μπορει ο ουρανος να μην ενεπνεε και πολυ εμπιστοσυνη αλλα ειχαμε βγει πλεον απο την ρημαδα την καταιγιδα!

234979

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:28

Ακομα και μεσα στις ερημιες βρισκαμε αναπαντεχα πραγματα μπροστα μας που τονιζαν την παραξενη ομορφια αυτης της χωρας... Καρεκλα για γιγαντες!

234980

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:29

Στην Salagriva, την τελευταια πολη πριν τα συνορα επιτελους η Βαλτικη θαλασσα ξεπροβαλλε στα αριστερα μας...

234981

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:32

...και η αρχιτεκτονικη αρχισε να γινεται ολοενα και πιο "βορεια" καθως ο δρομος συνεχιζε να περναει μεσα απο τα πυκνα δαση.

234982

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:40

p-2032

234983

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:54

Με το δρομο ανοιχτο και καθαρο πλεον συντομα ημασταν στα συνορα της Εσθονιας...

234984

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:55

Αν εβλεπε κανεις το σκηνικο αυτο με τα εγκατελειμενα φυλακια και θα πιστευε οτι η χωρα που μπαιναμε ηταν παμφτωχη και παρατημενη -κατι που δεν θα μπορουσε να ειναι πιο μακρυα απο την αληθεια!

234985

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:58

Συβαρυτικη και γκριζα αισθητικη που ειχε μεινει ως θλιβερη υποσημειωση στην εποχης της Σοβιετικης κυριαρχιας...

234987

Ταξιδευτής

02/09/2011, 10:59

Ο δρομος μπροστα συνεχιζε στο ιδιο μοτιβο με το δρομο της Λετονιας. Απιστευτα τεραστιες ευθειες που δεν τελειωναν πουθενα... 20 χιλιομετρα τωρα δεν ειχα δει εστω και την παραμικρη καμπη! Τι πραγμα ηταν αυτο;!;
Οι ανθρωποι εδω ειχαν απλα χαραξει μια ατελειωτη ευθεια γραμμη μεσα απο τα δαση και την ειχαν κανει εθνικο δρομο...

234988

Ταξιδευτής

02/09/2011, 11:00

Αλλη μια αγνωστη σε μενα χωρα ανοιγοταν μπροστα μου και ΚΑΜΙΑ σχεση δεν ειχε με την εικονα του παλιου σοβιετικου μπλοκ που ειχα στο μυαλο μου!
Κουκλιστικα σπιτια προσεγμενα σε καθε λεπτομερεια, πεντακαθαροι δρομοι χωρις ιχνος σκουπιδιου, καταπρασινοι και φροντισμενοι κηποι...

234989

Ταξιδευτής

02/09/2011, 11:01

Ημασταν πλεον ξεκαθαρα στο Βορρα και φαινοταν παντου!

234990

Ταξιδευτής

02/09/2011, 11:02

Ακομα και τα παλιοτερα σπιτακια ειχαν κατι το παραμυθενιο πανω τους...

234991

Ταξιδευτής

02/09/2011, 11:02

...ενω εξω απο την πολη ο καιρος επιτελους ανοιξε χαριζοντας μας ενα μοναδικο θεαμα. Ηταν σαν μια εκρηξη ηλιου που εβαφε ιδανικα το τοπιο...

234992

Ταξιδευτής

02/09/2011, 11:03

p-2052

234993

Ταξιδευτής

02/09/2011, 11:04

Ειχαμε κατι λιγοτερο απο 100 χιλιομετρα μεχρι το Tallinn και ετσι καναμε μια μικρη σταση στην ακρη του δρομου για ξεμουδιασμα και ανασυγκροτηση.

Μετα τη χθεσινη επεισοδιακη διανυκτερευση σημερα ηθελα να κοιμηθω σε ενα ομορφο δωματιο χωρις να με απασχολει ο καιρος και το μαζεμα του τσαντηριου!
Που ομως; Το αρχικο σχεδιο για το Tallinn προεβλεπε υπνο σε ενα απλο camping στην ακρη της πολης που δεν ειχε ομως bungalows.

Την λυση θα την εδινε παλι ο εξαιρετικος οδηγος του Lonely Planet. Αναμεσα στα προτεινομενα οικονομικα καταλλυματα για την πολη ανεφερε κατι που μου αρεσε πολυ: "ο ξενωνας του Old House εχει 34 δωματια με εξαιρετικο περιβαλλον -ξυλινα πατωματα και παλιομοδιτικη διακοσμηση, χωρις κουκετες, με parking, facilities κλπ".
Πηρα τηλεφωνο και μεσα σε 5 λεπτα ειχαμε δωματιο να μας περιμενει! Καμια φορα η τεχνολογια ειναι μεγαλο πραγμα!

234994

Ταξιδευτής

02/09/2011, 11:05

Συνεχισαμε και τελικα φτασαμε στο Tallinn.

234995

Ταξιδευτής

02/09/2011, 11:06

Η πρωτη αισθηση του Tallinn ηταν οτι προκειται για μια πολη του βορρα κατι που υπογραμμιζοταν απο την αρχιτεκτονικη των κτηριων που ηταν πολυ κοντα σε αυτη του Ελσινκι της Φινλανδιας που βρισκοταν σε αποσταση αναπνοης...

Ακολουθησα τις οδηγιες του GPS για το Old House Hostel που βρισκοταν στο καλυτερο μερος που θα μπορουσαμε να εχουμε διαλεξει: στην καρδια του μεσαιωνικου Vanalinn, το ιστορικο κεντρο-στολιδι της πολης.

Η γλυκυτατη και πολυ εξυπηρετικη κοπελα στη ρεσεψιον μας εδωσε τα κλειδια για το δωματιο μας, που ηταν μια πολυ ομορφη και πεντακαθαρη σοφιτα. Ανεβασαμε τα πραγματα της μηχανης και αφου τακτοποιηθηκαμε ηταν ωρα για να εξερευνησουμε το πανεμορφο Tallinn...

234996

Ταξιδευτής

02/09/2011, 14:13

Tallinn

Βγηκαμε εξω. Η νυχτα ειχε πεσει εδω και λιγη ωρα αλλα αυτο δεν μειωνε τη διαθεση μας για εξερευνηση της πολης. Εξαλλου ειχαμε ολο τον καιρο μπροστα μας για να τη δουμε με την ησυχια μας, μιας που αυριο δεν θα γραφαμε καθολου χιλιομετρα πανω στη μηχανη. Ο επομενος προορισμος ηταν η Στοκχολμη της Σουηδιας αλλα μεχρι εκει θα πηγαιναμε με το καραβι που θα παιρναμε απο το λιμανι της πολης.

Οι μικροι πλακοστρωτοι δρομοι και τα παλια διατηρητεα κτηρια που εβλεπα προς καθε κατευθυνση γυρω μου ειχαν φτιαξει τη διαθεση! Ολα ηταν πραγματικα κουκλιστικα!!

235007