View Full Version : Padonki (Μπάσταρδοι) for ever, ρε...
Να παίρνω και ιδέες για την δουλειά τώρα με την κρίση
246100
Οι γείτονες από τα απέναντι ρουμς
246101
Κάναμε ντουζζ και στείλαμε σμς στο Σπιτς να έρθει να μας πάρει. Μας πήγε να αφήσουμε το Ντακάρ στο μαγαζί(κάνα δυο χιλιόμετρα πιο μακρυά)και πήγαμε για μπίρες με συνοδεία απο παστό ψάρι. Τα πάμε και γυρίσαμε με ταξί(το οποίο εκεί είναι, ότι έχει 4 ρόδες) πίσω για νάνι. Ο ύπνος όχι πολύ καλός, γιατί μια μυρωδιά την είχε. Φόρεσα τα αδιάβροχα μου και όπως ξάπλωσα, έτσι ξύπνησα.
Km ημέρας 340 στους 20 βαθμούς κελσίου.
Στην φώτο το ένα και μοναδικό μπαρ. Στο κέντρο εε..
246102
Παρασκευή 9 Σεπτέμβριου(ημέρα 8η)
Εγερτήριο στις 7 και αναχώρηση με ταξί, προπληρωμένο από το Σπιτς.Πρωινό γιοκ, ήπιαμε ένα καφεδάκι στο μαγαζί του και έβλεπα τον καιρό έξω που δεν είχε καλές διαθέσεις.
Τα μαγαζιά είχαν ανοίξει.
246103
Παρασκευή 9 Σεπτέμβριου(ημέρα 8η)
Εγερτήριο στις 7 και αναχώρηση με ταξί, προπληρωμένο από το Σπιτς.Πρωινό γιοκ, ήπιαμε ένα καφεδάκι στο μαγαζί του και έβλεπα τον καιρό έξω που δεν είχε καλές διαθέσει.
246105
Είχαμε φορέσει αδιάβροχα καθώς πλέον έβρεχε πολύ .. Όλη την διαδρομή προς το Κέρτς την βγάλαμε με βροχή, αέρακαι λακκούβες, με θερμοκρασίες στους 16 βαθμούς. Είχα αρχίσει και κρύωνα καθώς δεν φορούσα τις επενδύσεις όλες. Τα φορτηγά σήκωναν και σπρέι λάσπης με αποτέλεσμα η ζελατίνα μου να γίνετε συνεχεία χάλια. Είχε και αυτόν τον αέρα που έτρωγες μια ριπή ξαφνικά.
Τέλος πάντων, ετσι έχει το πράμα και πορεύεσαι με αυτό.
Εδώ το φορτηγό βγαίνοντας από το βενζινάδικο σε συνοδεία με το αεράκι..
246106
Το μόνο θετικό της διαδρομής, ήταν ο Τόμας που γνωρίσαμε. Είδα στην αρχή μια σιλουέτα μηχανής από μακρυά, όσο πλησίαζε, διέκρινα βαλίτσες, μέχρι που συναντηθήκαμε και αναγνώρισα την GS R100. Έκοψα λίγο ταχύτητα και είδα ότι είχε σταματήσει στην άκρη του δρόμου. Σταμάτησα και γύρισα προς το μέρος του. Θυμάμαι ότι όταν βρεθήκαμε διπλά διπλά δεν κοίταγε ο ένας το πρόσωπο του άλλου παρά μόνο τις πινακίδες. Μου θυμίζει το σκηνικό με τους σκύλους που μυρίζονται.
Ο Τόμας ήταν Αυστριακός και είχε 6 μήνες στο δρόμο. Επέστρεφε από Καζακστάν και είχε κάνει ένα μεγάλο τμήμα της Κεντρικής Ασίας. Τον ρωτούσα διάφορα για Ρωσία, μπάτσους κλπ. Όσο μου εξηγούσε και όλα αυτά υπό βροχή, βγάζει μια σνικερ και αρχίζει να μασουλάει. Χτύπημα κάτω από την μέση ήταν αυτό, με την πεινά που είχα. Μου έδωσε πληροφορίες για ένα ξενοδοχείο στο Κερτς λέγοντας μου είναι οκ, έχει και ζεστό νερό.. Δεύτερο πλήγμα. Με τόσο κρύο και βρεμένος ένα ζεστό μπανάκι..
Όπως και να έχει ,για να ανταποδώσω για τις πληροφορίες, του έδωσα μια σακούλα Σκλαβενίτη συλλεκτική για να προστατεύσει το gps του από την βροχή. Του κόλλησα ένα στίκερ και συνέχισε ο καθένας το δρόμο του.
εδώ πληροφορίες για τον Τόμας
http://www.richtungchina.de/
http://th-5.com/
246108
Τα χιλιόμετρα που είχαμε να διανύσουμε στο σύνολο τους δεν ήταν πολλά. Λόγο ποιότητας δρόμου και καιρικών συνθηκών, η ταχύτητα μας ήταν με το ζόρι 80. Φτάνοντας στο motel που μου είχε υποδείξει ο Τομας, κάτι μου θύμισε. Ήταν το ίδιο και μοναδικό που μου είχε βγάλει το booking.com (http://www.booking.com/hotel/ua/korchma1.el.html?aid=311943;label=bookings-name-N4XkV_yXwXOdm_jUNACnVAS5664035046;sid=7dcc4b2de4a81261345f3ea9d2dfe09a;dcid=1;checkin=2012-02-17;checkout=2012-02-18;srfid=a0744d33569b9d016df23234a7831c66X1) . Θυμάμαι, ότι είχα δει μια φωτογραφία στο booking από το μοτέλ αυτό, με 3 βεμβε adv αραγμένα στην αυλή και είχα χάσει τον ύπνο μου εκείνο το βράδυ. Φαντασιωνόμουν εγώ τα δικά μου. Το τελευταίο σύνορο για Ρωσία, μετά Μογγολία.. Παιδιά είμαστε βλέπεις...
Φτάνοντας στο μοτέλ
246109
Να και η φωτο που σας ελεγα..
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
246110
Κάναμε check in και γνωριστήκαμε με τους δυο Πολωνούς μοτοσυκλετιστες που διέμεναν εκεί. Ενημέρωσα το Σπιτς ότι όλα καλά και ότι από αύριο θα επικοινωνήσω με τον φίλο του το Πάνικ.
246111
Φάγαμε βραδινό παρέα με τον Κριστόφ και Κρίς και ήπιαμε με το ζόρι ένα μπουκάλι βότκα.
Κριστόφ στα αριστερά Κρις δεξιά και ο λιάρδας ιδιοκτήτης η στην μέση.
246113
Πρέπει να έφαγα 3 4 τέτοιες εκείνο το βράδυ..Κατα τις 11 ήμασταν στα κρεβατάκια μας. Αποκοιμήθηκα σκεπτόμενος ότι αύριο μας περιμένει η Ρωσία...
κμ ημέρας κοντά 300 εδώ (http://maps.google.com/maps?saddr=E97%2FM17&daddr=%D0%B2%D1%83%D0%BB.+%D0%93%D0%B5%D0%BD%D0%B5%D1%80%D0%B0%D0%BB%D0%B0+%D0%9A%D1%83%D0%BB%D0%B0% D0%BA%D0%BE%D0%B2%D0%B0%2F%D1%83%D0%BB.+%D0%93%D0%B5%D0%BD%D0%B5%D1%80%D0%B0%D0%BB%D0%B0+%D0%9A%D1%8 3%D0%BB%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D0%B0&hl=el&ie=UTF8&ll=45.61788,35.557251&spn=1.986323,4.938354&sll=45.36276,36.498299&sspn=0.124713,0.308647&geocode=FXRTvQId9nIDAg%3BFTb_swIdxOMtAg&mra=me&mrsp=1,0&sz=12&t=m&z=8) η διαδρομη
246114
Σαββάτο 10 Σεπτεμβρίου 2011(ημέρα 9η)
Το πρωί αν και δεν είχαμε κάνει συζήτηση με το βουνό, πιστεύω ότι και η δυο θέλαμε να κάτσουμε άλλη μια μέρα επιπλέον για ξεκούραση. Το περιβάλλον έτσι και αλλιώς ήταν ωραίο, η παρέα καλή και έξαλλου έπρεπε να καταλήξουμε για το τι πορεία θα χαράξουμε στην Ρωσία.
Προτιμήσαμε το Ντακαράκι για την αναγνωριστική βόλτα μας στο λιμάνι του Κέρτς. Σημειώσαμε τα δρομολόγια και κατευθυνθήκαμε στο κέντρο του Κέρτς. Παρκάροντας πετυχαμε και τους Πολωνούς οι οποίοι ήταν σε ανεύρεση φαγητού. Τους είπαμε ότι θέλουμε καμιά ωρίτσα να βολτάρουμε και δώσαμε ραντεβού σε μια πιτσαρία.
246180
Το Κερτς είναι τουριστικό Θέρετρο της Ουκρανίας αλλά εμείς,τριγυρνουσαμε μονοι στην παραλία. Αν και ήταν Σάββατο πρωί, ο κόσμος ήταν λίγος. Ο βουνος με την φωτογραφική μηχανη ανά χείρας ήταν απογοητευμένος..
246181
Εκγλίζ Ορτοντόξ. Όπως όλες εξάλλου.
246182
Αυτό εκεί σα παν, κάτι ήταν τώρα.. Αλλά οι σκάλες δεν με έπειθαν καθόλου.
246183
Μισής ώρας διάρκειας η βόλτα μας στο κέντρο, καθώς είναι μικρο. Το Κερτς θεωρείται μια από τις αρχαιότερες πόλεις της Ουκρανίας και έχουν βρεθεί και αττικά ερυθρόμορφα αγγεία άλλα δεν έχει κάτι άλλο άξιο αναφοράς. Συναντηθήκαμε με τους Πολωνούς για μεσημεριανό και ακούγαμε τον Κριστόφ να μας λέει για κάτι πήγες που βγάζουν ζέστη λάσπη από την γη κλπ. Προσπαθούσε να τις βρει 3 μέρες αλλά δεν τα είχε καταφέρει. Του λέω πάμε να πάρω και εγώ την μηχανή μου και βουρ να τις βρούμε. Ο φίλος του δεν μας ακολούθησε καθώς δεν γούσταρε τους χωματόδρομους και πολύ.
Βάλε λίγο πικάντικη σος ακόμα ρε Κριστόφ. Δεν θα γλιστράει...
246184
Πριν αναχωρήσουμε έκανα κάτι ψώνια από το σούπερ μάρκετ για δεκατιανο. Είχα ζουλέψει το Τομας και την σνικερ του..
- Βουνέ, πως την είπες την Βότκα που θες ρε?
246185
Επιστρέψαμε στο Μοτέλ και ξεκινήσαμε οι 3 μας να βρούμε τις πηγές. Μπροστά μπήκε ο Κριστόφ καθώς είχε ανακαλύψει το χωματόδρομο ο οποίος έβγαζε έως ένα σημείο και μετά άρχιζε το ψαχτήρι. Το τοπίο ήταν πρωτόγνωρο για μένα. Μου έκανε απίστευτη εντύπωση το πόσο μακριά έβλεπε το μάτι. Ήταν σαν στέπες, σε μικρογραφία. Είχα ενθουσιαστεί και με την ιδέα της οφ ροουντ οδήγησης και ας μην ήταν κάτι το δύσκολο. Εδώ, ήταν σίγουρα ένα μέρος που θα ήθελα να κατασκηνώσω. Αν το είχαμε ανακαλύψει με κάποιο τρόπο νωρίτερα σίγουρα θα είχαμε μείνει ένα βράδυ. Σκεφτείτε δλδ τον ουρανό το βράδυ…
Που πα ρε Κριστοφ με το πριπρι σου:smokin:
246187
Αφιερωμένη, για σένα...
246188
Ψάχναμε, ψάχναμε αλλα τπτ. Βασικά ο Κριστόφ έψαχνε, γιατί εγώ δεν είχα ιδέα με τι μοιάζει, τι μέγεθος έχει κλπ. Είχα έρθει σε έκσταση, καθώς οδηγούσα σε μια φύση, πρωτόγνωρη για μένα.
Δεν υπήρχε όριο στο μάτι, ούτε όριο για τις ρόδες σου. Χάραζες την πορεία που εσύ διάλεγες.
Είχε περάσει καμιά ώρα ψαξίματος άλλα τπτ. Αργότερα βρήκαμε κάποιο χωματόδρομο όπου και συναντήσαμε τις καστανές κυρίες, που όντως σε κοιτούσαν με το βλέμμα της αγελάδας.
Πηγές με λάσπη ζεστή ζεστή γιοκ...
246189
Αφού δεν τις είχε βρει ο Κριστόφ εδώ και 3 μέρες δεν θα άλλαζε κάτι σήμερα σκέφτηκα. Έξαλλου ήμουν ήδη ευτυχισμένος που βρισκόμουν εκεί. Κάποια στιγμή θυμάμαι ότι είδα μια αντανάκλαση στον ορίζοντα. Κατευθυνθήκαμε προς τα εκεί και έβγαλα μια φώτο με το ζουμ για να καταλάβω τι βλεπω. Ναι είναι άνθρωποι. Τελικά χάρη σε αυτούς, επιτελούς βρίσκαμε της πηγές.
246190
Μέχρι να φτάσουμε εκεί, αυτό το τσούρμο είχε εξαφανιστεί πίσω από κάτι λόφους:confused: :confused:
Στο βάθος διακρίνεται μια από τις πολλές πηγές.
246191
Σαν άλλος Νιλ Αρμστρονγκ, πατούσα και εγώ το πόδι μου...
246193
Στήθηκα μισή ώρα για να καταφέρω να βγαλω μια μπουρμπουλήθρα.
246194
Και τελείωσα την μνήμη της φωτογραφικής βγάζοντας σε κάθε πιθανή γωνιά της μηχανές..
246197
Επιστρέψαμε στο χοτελ καθώς οι Πολωνοι είχαν σκοπό να αναχωρήσουν αργά το απόγευμα. Έτσι και αλλιώς η αποστάσεις που κάλυπταν καθημερινώς ήταν τον 90 150 κμ και δεν τους απασχολούσε το να φύγουν νωρίς το πρωί. Είχαν ένα μηνά που τριγυρνουσαν στην Κριμαία και έπρεπε να επιστρέψουν στο Σβιετοχλόβιτσε (http://maps.google.com/maps?q=%CE%A3%CE%B2%CE%B9%CE%B5%CF%84%CE%BF%CF%87%CE%BB%CF%8C%CE%B2%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B5,+%C5%9Aw i%C4%99toch%C5%82owice,+%CE%A3%CE%BB%CE%AC%CF%83%CE%BA%CE%B9,+%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CF%89%CE%BD%CE%AF%C E%B1&hl=el&ie=UTF8&ll=50.289339,18.94043&spn=3.628975,9.876709&sll=37.0625,-95.677068&sspn=35.957999,79.013672&geocode=FXF2_wIdCqcgAQ&hnear=%CE%A3%CE%B2%CE%B9%CE%B5%CF%84%CE%BF%CF%87%CE%BB%CF%8C%CE%B2%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B5,+%C5%9Awi %C4%99toch%C5%82owice,+%CE%A3%CE%BB%CE%AC%CF%83%CE%BA%CE%B9,+%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE %B1&t=m&z=7). Ανταλλάξαμε τηλέφωνα καθώς ήταν πολύ πιθανό να τους ξαναβλέπαμε στην επιστροφή μας από Πολωνία.
Ανοίξαμε τον χάρτη της Ρωσίας με το Βουνό για να βγάλουμε πορεία. Είχαμε απορρίψει το να πάμε Βόλγκογκραντ από τον επάνω δρόμο(μέσο Οδησσού). Διάβαζα ότι ήταν αδιάφορος. Άσε που είχα ανακαλύψει στο google earth την Ελιστα και είχα ξελογιαστεί. Ήταν βέβαια λίγο εκτός από Μόσχα και Βόλγκογκραντ. Για αυτό όμως βρισκόμασταν στο Κερτς, να κάνουμε την υπέρβαση και να πάμε εκεί. Τα βάλαμε κάτω λοιπόν και είδαμε ότι βγαίνει και όχι μόνο αυτό. Θα κάναμε μια προσπάθεια να ανεβούμε μέχρι το Καζαν. Στην τελική αυτό ήθελα φέτος. Να έχω ένα γενικό πλάνο στο μυαλό μου και να βγαίνει πορεία καθ οδόν..
Το δίκτυο ύδρευσης στην Ουκρανία..
246202
Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011(ημέρα 10η)
Αντιγράφω από το ημερολόγιο
Σήμερα μπήκαμε Ρωσία. Βρίσκομαι στον 6 όροφο του Hotel Intourist στο Κράσνονταρ. Τα φωτά που περνούν από το βρεμένο τζαμί, κάνουν περίεργα σχήματα στις λεύκες σελίδες του ημερολογίου μου. Πέρασαν οι μέρες που ονειρευόμασταν πότε θα πάμε Ρωσία. Ορίστε σήμερα είσαι εδώ. Και? Είναι αστείο, άλλα το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι αυτή τη στιγμή, είναι το επόμενο ταξίδι. Λες και την κατέκτησα αυτή την αχανές χώρα. Όταν ξαναδιαβάσεις όμως αυτές τις γραμμές είμαι σίγουρος ότι θα αναπολείς τις στιγμές που ήσουν στην Ρωσία. Τελικά είναι μαζοχισμός. Πας εκεί, σκέφτεσαι άλλα. Γυρνάς πίσω, σκέπτεσαι το που ήσουν.
Τελικά, μετά από τόσο καιρό. Καλά τα είχα γράψει...
Σήμερα λοιπόν ξυπνήσαμε στις 5:30 και 6:00 ήμασταν στο πορθμείο του Κέρτς. Παρκάραμε μπροστά από το μοναδικό αυτοκίνητο που περίμενε και έκανα μια ανεπιτυχή πρώτη προσπάθεια για να πάρω εισιτήρια.
Η ταμίας δεν μιλούσε αγγλικά, εισιτήρια δεν μου έδινε, ενώ της έδειχνα το αντίτιμο των 175λεβα που κόστιζαν. Μιλούσε ακατάπαυστα στα Ουκρανικά και μου έδειχνε το μέρος που είναι οι μηχανές. Ε ρε μπουστη πρωί πρωί. Γυρνώ απογοητευμένος πίσω στο Βουνό και ρωτω το λιμενικό που είχε εκεί, μπας και βγαλω άκρη. Αγγλικά δεν μιλούσε ούτε αυτός βέβαια. Ο οποίος στην προσπάθεια μου, να μάθω κάτι, μου έδειξε το ταμείο:confused: :confused: Επέμεινα λίγο, μπας και βγάλω άκρη, τσατίστηκε και έκανε νόημα να πάρω της μηχανές από εκεί που βρισκόντουσαν.
Η πύλη η αδιάβατη..
246205
Βουνέ λέω, αραξε μέχρι να μπει το πρώτο αμάξι και βλέπουμε.. Κάτσαμε σε πλαστική καρέκλα μέχρι που το ρολόι έδειξε 8. Η ταμπέλα όμως έγραφε αναχώρηση στης 7:30. Όσο δεν είχε μπει όμως, κάποιο από τα αμάξια της τεράστιας πλέον ουράς, δεν ανησυχούσα ιδιαίτερα.
246206
Όσο περιμέναμε, μας γυρόφερνε και μια μοσχαροκεφαλή Ουκρανική, ο οποίος τελικά έψαχνε πελάτες για συνάλλαγμα στην μαύρη. Κατά τις 8:30 ήρθε ένα πάπιος με ένα κύριο ντυμένο παραλλαγή έτοιμο για το καρτέρι.
Πάνω σου το λέω… Αλλα δεν μιλαγε αγγλικά..
Μου έκανε νόημα να περιμένω και κέρασε καφέ. Είχε έρθει για κυνήγι Κριμαία με το πάπιο και επέστρεφε στο Κράσνονταρ. Εσένα, σκέφτηκα από μέσα μου, πρέπει να σε γνωρίσει ο πατέρας μου, τώρα που του πήρα παπάκι. Έβγαλα τον χάρτη μου και του έκανα ερωτήσεις σχετικά με την διαδρομή καθώς είχε ένα δρόμο( επιλογη Α (http://maps.google.com/maps?saddr=M25&daddr=%D1%83%D0%BB.+%D0%A1%D0%B5%D0%B2%D0%B5%D1%80%D0%BD%D0%B0%D1%8F&hl=el&ie=UTF8&sll=44.824708,38.52356&sspn=2.014224,4.938354&geocode=Fbz6swIdqPMvAg%3BFSpMrwIdYnZSAg&mra=me&mrsp=1,0&sz=8&t=m&z=8) και επιλογη Β (http://maps.google.com/maps?saddr=M25&daddr=44.371,38.5956+to:%D1%83%D0%BB.+%D0%A1%D0%B5%D0%B2%D0%B5%D1%80%D0%BD%D0%B0%D1%8F&hl=el&ie=UTF8&ll=44.72332,39.04541&spn=4.035377,9.876709&sll=44.824708,38.52356&sspn=2.014224,4.938354&geocode=Fbz6swIdqPMvAg%3BFTgMpQIdEOxMAinFqtISPHzxQDF4nxiRRP4oVA%3BFSpMrwIdYnZSAg&mra=dpe&mrsp=1&sz=8&via=1&t=m&z=7) ) που ήταν πιο σύντομος αλλά δεν ήξερα άμα είναι χώμα η διάδρομος απογείωσης. Η ώρα πέρασε και βγήκε ο Λιμενικός με ένα μάτσο πλαστικοποιημένες κάρτες που έγραφαν Ρωσία. Άρχισε να τις μοιράζει και οποίος την έπαιρνε έτρεχε, στην κυριολεξία, προς το ταμείο. Βουνέ τσίμπα το τανκ μπακ σου, κλειδιά και τρέχα μαζί μου. Κάτι ξέρουν αυτοί που τρέχουν.
Βγάλαμε τα εισιτήρια μας με κόστος 145 λίβα και το τρέξιμο μας βγήκε σε κάλο, καθώς είχε 60 70 άτομα στην ούρα. Επιστρέψαμε και η μπάρα άνοιξε. Περάσαμε και σταματήσαμε για τον έλεγχο των διαβατηρίων. Βγήκαν οι συνοριακοί, πήραν τα διαβατήρια από όλους και εξαφανίστηκαν κάπου. Ωραία έλεγα. Πέρασε άλλη μια ωρίτσα. Αργότερα επέστρεψαν για έλεγχο στις αποσκευές και ρωτούσαν αν έχουμε ναρκωτικά. Νιετ έλεγα εγώ, ντα ντα έλεγαν αυτοί. Η ώρα πλέον είχε πάει 12:30 και επιτέλους παίρνουμε τα διαβατήρια και την άδεια να ανεβούμε στην παντόφλα.
ΤΣΙΤΣΟΟΟ το λιμάνι φεύγει!!!!(ετσι μου έλεγε ο Παππούς μου, στην κλασική διαδρομη Πέραμα Παλούκια)
246208
20 λεπτά έκανε να περάσει απέναντι. Είχαμε περάσει κοντά 6 περίμενε για 20 λεπτά παντόφλας. Βέβαια ξέχασα την άρτια οργάνωση των Ουκρανων Συνοριοφυλακων...
246210
Είμαι σίγουρος τώρα που το σκέφτομαι, ότι αυτός ο Κυνηγός τελικά, έπαιξε καταλυτικό ρόλο στη Ρωσική πλευρά.
246211
Η πρώτη μας εικόνα από την Ρωσική πλευρά..
246213
Αρχικά δημιουργήθηκε από Gallos
Ψάχναμε, ψάχναμε αλλα τπτ. Βασικά ο Κριστόφ έψαχνε, γιατί εγώ δεν είχα ιδέα με τι μοιάζει, τι μέγεθος έχει κλπ. Είχα έρθει σε έκσταση, καθώς οδηγούσα σε μια φύση, πρωτόγνωρη για μένα.
Δεν υπήρχε όριο στο μάτι, ούτε όριο και για τις ρόδες σου. Χάραζες την πορεία που εσύ διάλεγες.
Είχε περάσει καμιά ώρα ψαξίματος άλλα τπτ. Αργότερα βρήκαμε κάποιο χωματόδρομο όπου και συναντήσαμε τις καστανές κυρίες, που όντως σε κοιτούσαν με το βλέμμα της αγελάδας.
Πηγές με λάσπη ζεστή ζεστή γιοκ...
Χωματόδρομος χωρίς ίχνος πέτρας !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Μαγεία :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
Ε ρε φίλε σου λέω.. Ρώσικα σύνορα... Έπρεπε να είσαι εκεί να γελάσεις.. Ξεκινάμε με το μαρτύριο ότι έπρεπε να ανεβούμε σε μια ράμπα, με της μηχανές σβηστές. Δλδ φοβόντουσαν ότι με τις μηχανές αναμμένες θα κάνουμε άλμα πάνω από τα συρματοπλέγματα??? Κλείνω το μάτι στο κυνηγό και κάθομαι από πίσω του, σαν τσούλα στην φυλακή. Αυτός εδώ θα μας σώσει, λέω.
Μας δίνουν από ένα πάκο χαρτουρα στο καθένα, εννοείται μόνο στα ρωσικά(εκτός απο την immigration card) και μας αφήνουν να τα κοιτάμε.. Τα κοιταγαμε τα κοιτάγαμε, αλλά τα κενά δεν γέμιζαν... Είχε περάσει ένα τέταρτο και εμείς είχαμε μείνει στο κοίταγμα.. Οι από πίσω με τα αυτοκίνητα τους είχαν αρχίσει να χάνουν την υπομονή τους. Οι υπόλοιποι συνοριοφυλακες, μας κοίταγαν, αντάλλαξαν δυο κουβέντες και γέλαγαν πονηρά.. Τότε όμως, βλεπω το φίλο μου το κυνηγό που είχε ξεμπερδέψει μπαμ μπαμ με όλα αυτά, να ψιθυρίζει στο αυτί ενός αξιωματικού και παράλληλα να μας δείχνει... Λες λέω? Έρχεται ο αξιωματικός προς το μέρος μας, παίρνει τα χαρτιά και κάθεται μαζί μας ένα μισάωρο χωρίς να μιλάει γρι αγγλικά. Λίγο από εδώ λίγο από εκεί, βγάλαμε άκρη, γράφοντας στα Ρωσικά τα στοιχειά μας. Εννοείται ότι άπλα αντιγράφαμε χαρακτήρες από την βίζα μας. Μας ψαξανε και μας στειλανε στα γραφεία μεταναστών που είναι πιο κάτω. Πληρώσαμε ένα αντίτιμο 5 ευρό η μηχανη, δηλώσαμε σε ποια πόλη πάμε και ήμασταν οκ. Ένας Μολδαβος μου περίμενε στην ουρά μαζί μας, μου είπε, μην κάνεις το λάθος και χάσεις την πράσινη κάρτα του οχήματος. Εσυ θα μπορείς να βγεις από την χωρα ,αλλά αυτό όχι..
Τα γραφεία μεταναστων και στο βάθος ο έλεγχος διαβατηρίων..
246217
Πλέον ρολάραμε στην Ρωσία…
Αλλά? Πολύ πολιτισμός. Που είμαστε ρε μαλακά? Εγώ στις αμερικάνικες ταινίες τους Ρώσους τους ξέρω ως παρακμιακους, άσε που πάντα χάνουν...
Ωραίοι δρόμοι, χωριά υπέροχα, αμάξια υπερσύγχρονα, όλα οργανωμένα.. !!! κτλπ.
Διαλέξαμε το σύντομο δρόμο και αποδείχτηκε οκ και ατελείωτη ευθεία.Τα 200κμ μέχρι το Κρασνοντάρ λοιπόν, βγήκαν άνετα.
246218
Στο Κράσνονταρ βεβαία, η ανεύρεση ξενοδοχείου αποδείχτηκε δύσκολη. Ψάχναμε μιάμιση ώρα στους δυο κεντρικούς τεράστιους(σε μήκος) δρόμους και δεν είχα δει ούτε μια πινακίδα από Χοτελ. Ψιχάλιζε, σκοτεινιάζε και είχα αρχίσει να φορτώνω.
Βλέπω ένα τροχονόμο, σταματώ του λέω Χοτελ? Μου δείχνει στα δεξιά μου ένα θηρίο 30 ορόφων.
Ε ρε Μέρφι, πόσα ήξερες...
100 ευρώ η νύχτα παρακαλώ και ο Βουνός νόμιζε ότι με αυτό το πόσο θα έχουμε ειδική μεταχείριση. Αλλάξαμε παρηγορησα το αγόρι που δεν έγινε αυτό που νόμιζε και βγήκαμε για βραδινό. Όλη μέρα νηστικοί και πρώτη μέρα στην Ρωσία. Το τράβαγε το Mc Donanld...:rotflmao: :lol: :rotflmao: :lol:
Δεξιά σε πρασινακι το Χοτελ μας
246221
Αρχικά δημιουργήθηκε από boynos
Χωματόδρομος χωρίς ίχνος πέτρας !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Μαγεία :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
Πάρτε και μια φώτο με τον dakaratora :D :D :D :D :D :D :D :D :D
246223
Επιστροφή στο ξενοδοχείο για νανι και χώνεψη του Ρωσικού Bigmac.
Κμ ημερας 220 με θερμοκρασία στους 22
Το Θέατρο του Κρασνοντάρ
246226
Τελείωσε η Βότκα, σταματάει και το γραψιμο.. Αύριο όμως έχουμε καλό πράμα..
Πάρτε μια μικρή γεύση για αύριο..
:beer: :beer: :beer: :beer:
246230
Είπαμε, Σχόλια-Κους Κους εδώ: http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=125555&perpage=15&pagenumber=1
Moto.GR Moderation Team
Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011(ημέρα 11η)
Το ημερολόγιο μου ξεκινάει με την λέξη ευτυχισμένος για την περιγραφή εκείνη της ημέρας και κλείνει ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Αυτή τη φορά, τον ανήσυχο ύπνο που κάνω συνήθως πριν ξεκινήσω το ταξίδι, τον έκανα εκείνο το βράδυ. Είχα πλάσει τόσες πολλές εικόνες για αυτό το μέρος που θα πηγαίναμε σήμερα και φοβόμουν μην με απογοητεύσει. Όπως και να έχει, από την στιγμή που πρόβαλε ο Ήλιος δεν έμεινα και πολύ στο κρεβάτι..
- Βουνέ σήκω ρε, ξημέρωσε..
246367
Ξεμπερδέψαμε με το πρωινό μας και 8 και μίση βρισκομασταν σε μια απολαυστική κίνηση πρωινής Δευτέρας. Το τζιπιες όπως είπαμε γιοκ. Έδειχνε μόνο του κεντρικούς δρόμους και προσπαθούσα έχοντας βγάλει όσο ζοομ μπορώ να βλεπω άμα κατευθύνομαι σωστά προς το δρόμο που πάει Σταυρουπολη (http://maps.google.com/maps?saddr=45.058001,41.987915&hl=el&sll=44.668653,44.25293&sspn=4.039186,9.876709&mra=mift&mrsp=0&sz=7&t=m&z=7).
Μετά από μίση ώρα τα είχαμε καταφέρει και κατευθυνόμασταν προς Σταυρούπολη. Οι δρόμοι εξακολουθούσαν να είναι πολύ ευρωπαϊκοί για τα δικά μας γούστα. Βγάλαμε μερικές φώτο σουβενίρ και συνεχίσαμε..
246373
Τα 325κμ που έπρεπε να διανύσουμε μέχρι και Σταυρουπολη (http://maps.google.com/maps?saddr=%D1%88.+%D0%A0%D0%BE%D1%81%D1%82%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B5&daddr=M29&hl=el&ie=UTF8&sll=45.274886,45.219727&sspn=7.993027,19.753418&geocode=FRgDsAId5PNSAg%3BFZDSrgIduMp_Ag&mra=me&mrsp=1,0&sz=6&t=m&z=6) ήταν όπως είπα αδιάφορα. Στρίβοντας όμως αριστερά στην Α154 (http://maps.google.com/maps?saddr=A154&daddr=M29&hl=el&sll=45.359865,42.077637&sspn=3.990761,9.876709&geocode=FaSqwgIdVI6iAg%3BFZDSrgIduMp_Ag&mra=dme&mrsp=0&sz=7&t=m&z=7) ο δρόμος αρχίζει και σου δείχνει την ηλικία του και το πόσο ταλαιπωρημένος είναι. Ακόμα και οι οδηγοί αλλάζουν πλέον συμπεριφορά. Προσπεράσεις που κάνουν οδηγοί από το αντίθετο ρεύμα, σε αναγκάζουν να βγαίνεις εκτός δρόμου. Αυτό όμως που δεν περιμένεις σε καμιά περίπτωση είναι το τοπίο που θα ακολουθήσει σε λιγο. Η αλλαγή γίνετε τόσο σύντομα που αναρωτιέσαι τι έγινε. Κοιτούσα ποσά κμ είχαμε διανύσει για να σιγουρευτώ. Έγραφε 25 από Σταυρούπολη ο χιλιομετρητής..
Φαντάσου μια ευθεία μεγάλη. Τώρα φαντάσου άλλη μια ίδια. Ένωσε τες. Τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα θεώρησε τα μια ευθεία γραμμή και αυτά χωρίς ίχνος λόφου η καμπύλης.
Να για παράδειγμα κάπως ετσι..
246387
Τσακο μερικές
:beer: :beer: :beer:
246392
Απόλαυση για τον οφθαλμό..
246399
Μόλις περασαμε και από το φυλάκιο(είπαμε Russian Federation) στο οποίο σταματάς τυπικά χωρίς ελέγχους κτλπ, ήμασταν πλέον επίσημα στην Δημοκρατία της Καλμίκιας.
Τα χιλιόμετρα μέχρι την Ελιστα μειωνόντουσαν από τριπλό σε διψήφιο αριθμό. Διψήφιο αριθμό, είχα δει κάθε φωτογραφία του Google Earth σχετικά με την Ελίστα. Μιλάμε για κάψιμο. Κάποιες στιγμές από την λαχτάρα και ετσι μόνοι όπως ήμασταν στο δρόμο πήγαινα κάτι 160αρες. Να προλάβω να φτάσω μέρα ήθελα. Βεβαία όταν έκοβα και περίμενα το Βουνό μου έκανε κάτι αγγλικές χειρονομίες και συμμαζευόμουν.
Πλέον ήμασταν εκεί..
Βουνε, βγάλε με ρε μια φώτο. Ξέρεις, ε, να φαίνομαι δήθεν...
246410
Αυτήν την φορά όμως δεν χρειαζόταν να στείλω σμσ και να περιμένω στην είσοδο της πόλης όπως συνηθίζαμε, Βουρ για την πόλη. Είπαμε, πολύ κάψιμο. Πήγαμε κατευθείαν στο Golden Tample. Το μεγαλύτερο βουδιστικό ναό στην ηπειρωτική Ευρώπη.. Φτάσαμε και με το ζόρι
έστειλα ένα σμς στο Ντίμα να του πω που ήμαστε. Πλέον ζούσα στο ντελίριο μου.
246430
:beer: :beer: :beer:
246431
Λίγο αργότερα εμφανίστηκε ένα Κ7 gsxr. Το οδηγούσε ο Γιουντα, φίλος του Ντιμα. Τον ακολουθήσαμε για να συναντηθούμε με το Ντιμα. Βγήκαμε λίγο εκτός από την πόλη και φτάσαμε στην κατοικία του Ντιμα. Άνοιξαν δυο μεγάλες σιδερένιες πόρτες και παρκάραμε μέσα.
Πλέον ήξερα ότι έρχομαι σε φίλο και δεν υπήρχε το παρά μικρο ίχνος ανασφάλειας. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού, είχε επικοινωνήσει ο ψυχάκιας με το φωσφόριζε, όπως λέει και jimmys5 (Σεργκει), λέγοντας μας ο Ντιμα σας περιμένει.
246438
Με συνοπτικές διαδικασίες βρεθήκαμε στο σαλόνι και με ένα τσάι στο χέρι ο καθένας μας. Ο Ντιμα την αγγλική δεν την κατείχε, αλλά βοηθούσε λίγο ο 13 χρόνος γιος του Πητερ και ο Γιουντα. Είχε 4 παιδιά, 20(δεν τον γνωρίσαμε),13(Πητερ),12 (Η Βίκα)και τον μικρο Μακάρ 3. Σιγά σιγά άρχισαν να έρχονται ένας ένας οι μηχανόβιοι φίλοι του για να γνωριστούμε και μέσα σε μίση ώρα είχαν μαζευτεί 10 άτομα. Αλεξιπτωτιστής επί CCCP Ο Ντιμα και ζήταγε από τους φίλους βοήθεια για να μας μεταφράσουν τις ιστορίες του. Λίγο αργότερα ήρθε και η σύζυγος του Μάρθα, η οποία μας ειδοποίησε ότι το δείπνο είναι έτοιμο. Παράλληλα με ρώτησε άμα έχουμε άπλυτα ρούχα. Είχα πάθει πολιτισμικό σοκ που λένε. Ήταν αλληλεγγύη μηχανόβιων? Ήταν αυτοί οι άνθρωποι τόσο ανοιχτοί στους φιλοξενούμενους και επισκέπτες? Σίγουρα ήταν ένα μείγμα των παραπάνω και άλλων πολλών. Έμενα πάντως, τέτοια υποδοχή, από ανθρώπους που μόλις γνώριζα, δεν είχα τύχει άλλη φορά. Τα βρακιά μου τα Μινέρβα όμως, κατάφερα και αντιστάθηκα να μην τα δώσω μαζί με όλα τα άλλα άπλυτα. Δεν έκανα όμως και το ίδιο για το υπέροχο τραπέζι που μας είχε ετοιμάσει.
Ο μικρός Μακάρ..
246439
Μπήκαμε σπίτι καθώς όλη αυτήν την ώρα, βρισκομασταν σε άλλο χώρο εκτός της κύριας κατοικίας. Βγάλαμε τα παπούτσια μας και ένα υπέροχο δείπνο μας περίμενε. Μπουρέκι λεγόταν αυτό που κατασπαράζαμε ο Βουνος και εγώ(κιμάς τυλιγμένος σε πάστα, σαν τορτελινια). Οι μερίδες που μας είχε βάλει ήταν μεγάλες, ακόμα και για τα δικά μας δεδομένα. Βεβαία δεν χρειάστηκε να μας πιέσουν πολύ. Ετσι νηστικοί όπως ήμασταν, τα ρουφήξαμε σε Delonghi style. Η παρέα στο τραπέζι όλο και μεγάλωνε. Ξεχώρισε όμως ο Βάλερι, καθώς είχε κοινό πάθος με το Βουνο.
Ο Ντίμα, που είναι το υποκοριστικό του Ντιμιτρι. Κοινός και εμένα Ντίμα με φώναζαν.
246440
Χρειάζεται να σας πω ποιον έχει αγκαλιά ο Βουνος? Τον Βάλερι είπαμε, ο άνθρωπος του.
246441
Αγαπημένη μου Κυρία Μάρθα. Λάθος παιδιά διάλεξες, για μεγάλες μερίδες.
246442
Καθώς έπεφτε τοπική παντόφλα, βγήκαμε όλοι παρέα έξω για να φουμάρουν οι καπνίζοντες. Μας είπαν ότι αύριο καποιος φίλος του είχε γενέθλια και θα πηγαίναν μια βόλτα όλοι μαζί στα 100km(από τον ίδιο δρόμο που είχαμε έρθει) και αν θέλαμε να τους κάνουμε παρέα.
Όταν προηγουμένως τον έχεις ρωτήσει για κάποιο Χοτελ και σου λέει δεν υπάρχει περίπτωση να κοιμηθείς άλλου. Όταν τρως αυτό το υπέροχο φαΐ ανάμεσα στους δικούς τους ανθρώπους σαν μια οικογένεια. Πως μπορεί να αρνηθείς σε αυτόν τον άνθρωπο κάτι. Ναι ρε Ντιμα, για πάρτι σου γίνομαι και Βουδιστής. Αρκεί να μου φέρνεις Μπουρέκι...
Γεια σου Ντίμα ψυχάρα...
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
246443
Έφυγε ο Βάλερι με την σκουτερια του για να επιστρέψει λίγο αργότερα με ένα Τούαρεγκ. Ξεκινήσαμε οι 4 μας, Βάλερι,εγω, Ντίμα και Βουνός για μια βραδινή εξόρμηση στο κέντρο.
Εγώ Ρωσία πήγαινα σε ορθόδοξους, δεν είχα κάνει την ερευνά μου για τον Βουδισμό. Επίσης δεν φανταζόμουν πόσο έντονο είναι το στοιχείο αυτό εκεί. Λέω οκ, έχει ένα μεγάλο ναό, έχει Μογγόλους κλπ. Αμ δε όμως φίλε μου. Όπου πήγαινες συναντούσες χώρους προσευχής..
Ένας από τους πολλούς..
246444
Γυρνάμε γύρω του 3 φόρες για καλή τύχη(ίσως και κάτι άλλο, κάρμα κλπ)
246445
Το ίδιο και εδώ. Τρεις φόρες γύρω από το Βούδα. Κατεβαίνουμε τις σκάλες χωρίς να γυρνάμε την πλάτη στο Βούδα και κοιτώντας τον. Ο Ελληνάρας όμως, ρίχνει κλεφτές ματιές. Μην σαβουριαστουμε και βραδιάτικο.
246446
Επιστρέψαμε προς το αμάξι με κατεύθυνση την Chess city
246447
Παγκόσμιο κέντρο για το σκάκι. Θα επανέλθω επί αυτού.
246448
Επισκεφτήκαμε και ένα ακόμα χώρο προσευχής
246449
Έπειτα από παρότρυνση του Ντιμα, σταθήκαμε μπροστά μια βιτρίνα, κλείσαμε τα μάτια και κάναμε μικρές κινήσεις φέρνοντας το κεφάλι μπρος και πίσω, εναλλάξ
- Νιώθετε την θετική ενεργεία που σας κατακλύζει, είπε ο Βάλερι?
- Βουνε εγώ νιώθω τα Μπουρεκι, να χορεύουν καρσιλαμά στο στομάχι μου. Εσύ?
Αστειεύομαι σαφώς, η αλήθεια είναι ότι ένιωθες μια απέραντη γαλήνη. Τουλάχιστον αυτό ένιωσα στιγμιαία εγώ.
246450
Το εσωτερικό του χώρου προσευχής/διαλογισμού
246452
Επιβιβαστήκαμε στο τετρακίνητο θεριό και επιστρέψαμε κάνοντας μια δυο στάσεις πρώτα.
246453
Αντιγράφω από το ημερολόγιο...
Είναι 1 το βράδυ και η κούραση έχει κάνει προ πολλού την εμφάνιση της. Θέλω να γράψω τώρα τα όσα βίωσα σήμερα. Θέλω να σημειώσω και την παραμικρή λεπτομέρεια. Εξάλλου έχω ότι χρειάζομαι για απόψε, νέους φίλους, μέρος να κοιμηθώ, ένα υπέροχο ζεστό τσάι ονόματος ''Τζάμπα'' που έπινε και ο Τσέκις Χάν. Νιώθω πρωτόγνωρα όμορφα ανάμεσα σε αυτήν την 6μελη βουδιστική οικογένεια. Δυστυχώς όμως δεν βλεπω να ολοκληρώνω την συγγραφή απόψε. Οι οικοδεσπότες μου, κάθονται από ευγένεια διπλά μου και δεν πάνε για ύπνο. Κάνω εγώ πρώτος λοιπόν την κίνηση. Κλείνω όμως, γράφοντας αυτό. Είμαι ευτυχισμένος. A demain
246454
Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011(ημέρα 12η)
Άμα με ρωτήσεις, ποια είναι η ομορφότερη εμπειρία σου από τα ταξίδια με την μηχανη, θα σου απαντήσω αμέσως. Εκείνη η Τρίτη του Σεπτέμβρη. Ήταν η μέρα που αναζητώ στα όποια ταξίδια μου. Αυτό το οποίο με κάνει να ονειρεύομαι και να φεύγω. Είχε όλα αυτά τα συναισθήματα και ερεθίσματα που ψάχνω. Μέρες σαν και αυτή, Ειρήνη μου, είναι ο λόγος που πρέπει να βγαίνει το θηρίο από το κλουβί για λίγο. Στην αφιερώνω λοιπόν...
Ο ήλιος έτοιμος να δύση στα δεξιά μου, μπροστά μου μηχανές φίλων και ο χρόνος πλέον δεν υπάρχει. Οδηγούσα με το κεφάλι μόνιμα στραμμένο δεξιά να μην χάσω την παραμικρή εναλλαγή χρώματος αυτού του ουρανού..
246474
Το ραντεβού με όλους τους υπολοίπους το είχε ορίσει ο Ντίμα στις 17:30 στην είσοδο της πόλης. Φτάνοντας είδα ότι η παρέα ήταν μεγάλη και γελούσαν τα μουστάκια μου από την χαρά.
246475
Είχα πάρει την τελευταία θέση και απολάμβανα αυτό το φιδίσιο σχηματισμό που διέσχιζε τις στέπες. Ο Γιουντα θυμάμαι έμενε πίσω και μετά περνούσε με όσα μπορεί να πάει το GSXR του. Εγώ πάλι, του έκανα σούζες σαν γνήσιος Κερατσινιώτης και την είχαμε βρει εκεί πίσω, γαλαρία, τα δυο μας. Κάναμε ακόμα μια στάση λίγο πριν δύσει ο ήλιος για μια φωτοσεανς
246476
Φτάσαμε στο μαγαζί όπου θα τρώγαμε. Ένα παλιό διαμορφωμένο βαγόνι αν και δεν μπήκα ποτέ μέσα να το δω, καθώς κάτσαμε έξω. Φτάνουμε παρκάρουμε, προβάλει ένας από το πουθενά και τσουπ ανεβαίνει σε μια από τις μηχανές. Άρχισε ο χαβαλές εκεί. Ο ιδιοκτήτης της μοιραίας και ωραίας είχε φορτώσει άσχημα και τον κράταγαν οι υπόλοιποι με το ζόρι να μην αρχίσει τα κροσέ. Βγήκαν και κάποιοι άλλοι φίλοι του wannabe μηχανόβιου και άρχισαν τα σπρωξίματα κλπ. Ο Ντίμα τόση ώρα δεν συμμετείχε άλλα έβλεπε ότι το πράγμα πάει να ξεφύγει. Πλησιάζει την μηχανη του, ανοίγει την πλαϊνή βαλίτσα..
- Βουνέ, άμα βγάλει Καλάσνικοφ, θα μάθουμε τι δουλειά κάνει.
Τελικά όμως, έβαλε μέσα το ρολόι και με την σειρά του μπήκε στον όχλο. Εγώ κοίταζα να βρω τον πιο αδύναμο από το αντίπαλο στρατόπεδο, μην μας πούνε και φλώρους δλδ.
Όμως τα πνεύματα ηρέμησαν καθώς σκύλος που γαβγίζει, δεν δαγκώνει λένε. Πάλι καλά, γιατί ήταν όλοι σαν το Καχιασβιλι, με κάτι σβέρκους σαν μπουρί σόμπας.
Ορίστε τα αγόρια που ''μάλωσαν'' και δεξιά τους, το αντικείμενο του πόθους. Πλέον ήταν κολλητοί
246477
Στο βάθος διακρίνεται το βαγόνι που σας έλεγα.
246478
O boynos με τον συνταξιδιώτη του Πίτερ, ο οποίος προτίμησε το Ντακάρ...
246479
Η παρέα ήταν άψογη, τα αγγλικά περιορισμένα αλλά το γέλιο άφθονο.. Χρέη μεταφραστή εκτελούσε η Αννια(babysitter του μικρου Μακάρ) η οποία εκτός το ότι δεν προλάβαινε να εξηγεί, είχε κάνει το βάπτισμα της σαν αναβάτρια σε μοτοσυκλέτα.
246482
Τους εξηγήσαμε τι σημαίνει το όνομα του Μπούνια στην ελληνική, γελούσαν και λέγαν ότι ο όρος του πάει γάντι. Παρατήρησα ότι στις φώτο που τους έβγαζα μας κάναν την χειρονομία την ροκάδικη...
- Βουνε αγόρι μου, μάθε τους το σωστό..
- Πιο ρε μλκ? Το κωλοδαχτυλο?
- Α γεια σου αυτό...
Ρε μλκ Μπούνια say κωλοδάχτυλο ρε..
- Κωλνταπτικo...
Ούτε να το πει, ούτε να το κάνει μπορούσε.. Μετεξεταστέος λέμε..
Ο Μπούνιας η αλλιώς Μπόνο όπως τον φώναζα, αφού με αυτό το γυαλί ήταν ίδιος.
246485
Ο μόνος που το έπιασε σωστά ήταν ο Βάλερι..
Βουνος σε στιγμές εκμάθησης των ιθαγενών..
246486
Η γλώσσα του σώματος έδινε και έπαιρνε.. Η ώρα πλέον ήταν 11 και είχε έρθει η στιγμή της επιστροφής. Ο ουρανός καθαρός με ένα γεμάτο φεγγάρι. Ξεκινήσαμε λοιπόν και ενώ σταμάτησαν όλοι για βενζίνη(άρε κοροιδααα με τα πριπρι σας, ΚΤΜ ΡΕ, αυτονομία λέμε) έφυγα ποιο μπροστά να βγαλω καμιά νυχτερινή φώτο.
246487
Η νυχτερινή οδήγηση εκείνη την ήμερα ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη εμπειρία της ημέρας. Είχα πάλι κάτσει τελευταίος και έβλεπα τα ευθυγραμμισμένα κόκκινα φανάρια των μηχανών να χάνονται στο βάθος.. Κάποιες στιγμές ήταν κουραστική αυτή η μονότονη νυχτερινή ευθεία. Ήθελες να ανοίξεις το γκάζι και να ξεχυθείς μέσα της. Όμως όχι, έπρεπε να την σεβαστείς, να νιώσεις τον ρυθμό της και αυτή σου υποσχόταν ότι θα σε έβγαζε στον προορισμό σου.
246489
Μια ώρα αργότερα και 100κμ πιο μακρυά, είχαμε φτάσει. Αποχαιρετιστήκαμε και επιστρέψαμε σπίτι.
246490
Να αναφέρω και την πρωινό της ημέρας αυτής στα γρήγορα, καθώς και τα μέρη που είδαμε.
Ξυπνήσαμε και όσο περιμέναμε τον Γιουντα που είχε αναλάβει να κάνει τον ξεναγό μας, απολάμβανα το παγωτό μου παίζοντας μπάλα με το Μακάρ..
246491
Ο Βουνός είχε εκστασιαστει με το παγωτό και δεν ήξερα το γιατί.
246492
Πρώτη στάση στο Γκολντεν Τειπλ
246493
Μπήκαμε στα ενδότερα αλλά η φωτογράφιση απαγορευόταν. Στο εσωτερικό είχε ένα Βούδα χρυσό ύψους 8 μέτρων και αν και ήταν ασφυχτικά γεμάτος ο Ναός, η γαλήνη που ένιωθες εκεί ήταν μοναδική. Ακολουθήσαμε τον Γιουντα σε μια προσευχή του και δώσαμε και εμείς καποια χρήματα όπως συνηθίζεται.
246494
Έκανες μια βόλτα γύρω από τον ναό περιστρέφοντας τους κόκκινους κυλίνδρους που είχε σε κάθε μεριά του Ναού. Ακόμα δεν έχω κάτσει να διαβάσω τι και πως, καθώς νιώθω ότι ανήκει σε προετοιμασία άλλου ταξιδιού με θέμα την Ασία.
246495
Είχε και κάτι τέτοιες μυστήριες κατασκευές και δεν χρειάζεται να σας πω τι σκεφτόμουν.
- Γιουντα, άμα δεν δω καμήλες δεν φεύγω ρε..
- Ok my friend..
246496
Στην συνέχεια επισκεφθήκαμε την Chess city. Όνειρο που είχε ο πρόεδρος της Καλμυκιας και πραγματοποίησε. Σκακιστής και αυτός πραγματοποίησε το όνειρο του, φτιάχνοντας ένα κέντρο παγκόσμιο για το σκάκι όπου λαμβάνει εκεί κάθε χρόνο το παγκόσμιο πρωτάθλημα.
246497
Η μακέτα όπου και φαίνονται όλες οι εγκαταστάσεις της Chess City
246498
Ορίστε, δέστε ποιανού την φωτογραφία είδα. Για να μην λέτε ότι ο Μέγα δάσκαλος, δεν είναι πανταχού παρών....
246499
Ο Fedor Konyukhov
http://www.konyukhov.ru/eng/
Ο πιο γνωστός ταξιδευτής της Ρωσίας. Αξίζει να δείτε το [URL=http://www.konyukhov.ru/eng/ ]του
246500
Φύγαμε λοιπόν από την Chess city και κατευθυνθήκαμε στο Red temple που βρίσκεται εκτός πόλης.
Στην είσοδο του κτιρίου της Chess city..
246502
Ο ναός όμως προς απογοήτευση μας, ήταν κλειστός..
246503
Τελευταίο κλικ και επιστρέψαμε σπίτι καθώς έπρεπε να ξεκινήσουμε για την μοτοβόλτα μας.
246505
Μια φώτο από την διαδρομη προς το σπίτι
246506
Φτάσαμε και ο Πίτερ ήταν ήδη έτοιμος για την βόλτα. Τα υπόλοιπα τα ξέρετε..
246507
Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011(ημέρα 13η)
Ημέρα αναχώρησης από την Ελίστα. Το να γνωρίζεις νέους ανθρώπους σε ξένα μέρη είναι υπέροχο, έχει όμως και το μικρό τίμημα του. Πρέπει καποια στιγμη να τους αποχαιρετήσεις ενώ παράλληλα αναρωτιέσαι αν θα τους ξαναδείς κάποτε. Φάγαμε ένα πλούσιο πρωινό με αυγουλάκια ντόπια και αρχίσαμε το πακετάρισμα.
Φαίνεται το DNA του μικρού Μακάρ...
246510
Ο Ντίμα θα μας συνόδευε μέχρι και τα όρια της Καλμυκιας, 10 χλμ λίγο πιο κάτω. Παρέα θα ερχόταν και ο Γιούντα καθώς είπε μας έχει μια έκπληξη. Αναχωρήσαμε λοιπόν με μία πρώτη στάση ανεφοδιασμού και μια δεύτερη για να αποχαιρετήσουμε τον Ντίμα. Τον ένιωθα πραγματικό μου φίλο κ ας γνωριζόμασταν λιγότερο από 48 ώρες. Του τόνισα ότι τον περιμένω στην Ελλάδα και φύγαμε. Η τρίτη στάση, ήταν στάση έκπληξη από τον Γιουντα. Είχε πάρει πρώτα τηλέφωνο και είχε μάθει πού έχουν καμήλες και yurt.
Νταξ δεν λέω, μπορεί να μην είμαστε στο σωστό γεωγραφηκο μήκος και πλάτος. Αλλά είναι ορίτζιναλ ε. Εξάλλου αυτή η χώρα είναι στα πλάνα. Έχουμε και τις κατάλληλες γνωριμίες πλέον...
246511
Σε αυτό το σημείο να καταγγείλω ότι ο Βουνος πάει και ανεβάζει φώτο στο advrider και λέει ότι έχει πάει Μογγολία... Ουυοουυυοουυυ 666, οουοοουυυυυ......
Πω ρε Βουνέ, μόλις έφαγα φλασια και θυμήθηκα ότι Πάνος, σημαίνει στα Ρωσικά, ευκοίλια... Μην νομίζεις ότι ξέχασα το δούλεμα που έτρωγες...:lol: :lol: :rotflmao: :lol:
246512
Powered by vBulletin® Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.