Πρώτα απ΄όλα οι γενικεύσεις του τύπου όλοι οι ΔΥ είναι ξυστ@ρχίδηδες και αντιπαραγωγικοί δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, υπάρχουν αρκετοί που λιώνουν στην δουλειά και επιπλέον αντιμετωπίζουν καθημερινά και την προκατάληψη του κόσμου που συναλλάσεται μαζί τους. Το ότι το δημόσιο αποτέλεσε τον κοιτώνα των κομματικών στρατιών από την μεταπολίτευση και μετά είναι βέβαια γεγονός και αυτό αποτελλεί την αιτία για την πλήρη απαξίωση του και την αναποτελεσματικότητα του, όπως επίσης και αιτιολογεί την απίστευτη ασυλία που απολλαμβάνει ο συγκεκριμένος τομέας σε σχέση με τον ιδιωτικό. Δείτε το και έτσι, πέραν ορισμένων βλαμένων, στο δημόσιο βρίσκεται ο κύριος όγκος των δαγκωτών ψηφοφόρων τους, οπότε μην περιμένετε να δείτε εξυγιάνσεις και διαρθωτικές αλλαγές. Ακόμα και αν απολυθούν όλοι και το δημόσιο στελεχωθεί εκ νέου, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Πάλι η ίδια τακτική θα ακολουθηθεί και μάλιστα οι υποσχέσεις και οι δεσμεύσεις για διορισμούς θα μοιράζονται σαν στραγάλια αυξάνοντας τον αριθμό των εν δυνάμει λεγεωνάριων ψηφοφόρων. Δυστυχώς από τη στιγμή που το δημόσιο εκ φύσεως έχει άμεση σχέση με το κράτος, δεν μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε βελτίωση και αλλαγή προς το καλύτερο γιατί το κράτος το ίδιο είναι γ.τ.π.κ. Άρα όταν λέμε να εξυγιάνουμε το δημόσιο είναι σαν να λέμε να εξυγιάνουμε το κράτος... και αν περιμένετε το κράτος να εξυγιανθεί από μόνο του ή καλή τη πίστη, αράξτε σε ένα ρυακί και δώστε χαιρετίσματα στον πλάτανο.
Ή θα αλλάξει λοιπόν ριζικά όλο το πολιτικό σύστημα της χώρας (μην παραξηγηθώ: δεν εννοώ το πολίτευμα, αλλά το υπάρχον πολιτικό σύστημα) ή θα συνεχίσουμε να ασχολούμαστε με ανοησίες του τύπου ιδιωτικός vs δημόσιος τομέας