Ίσως είναι λίγο αδόκιμος ο όρος, αλλά όλοι καταλαβαίνετε τι θέλω να πω. Δέν είναι μόνο η συμπεριφορά των οδηγών (όλων των οχημάτων) συχνότατα χάλια στους ελληνικούς δρόμους, αλλά και των πεζών, κάτι που θέτει σε κίνδυνο και τους μεν και τους δε. Ενδεικτικά:
- Πετάγονται σε πολυσύχναστους δρόμους και απροειδοποίητα.
- Πάνε να περάσουν ανάμεσα σε φανάρια ή διαβάσεις.
- Περνάνε ριψοκίνδυνα λεωφόρους/δρόμους ταχύας κυκλοφορίας, ιδιαίτερα κοντά σε στάσεις λεωφορείων, μετρό κλπ (αντί της υπόγειας ή υπέργειας διάβασης που ενδέχεται να υπάρχει).
- Διασχίζουν δρόμους μπρόστά από το λεωφορείο (ακόμα και χωρίς να κοιτάξουν).
- Ανοίγουν πόρτες ΙΧ/ταξί από τη μεριά του δρόμου.
- Όλα τα παραπάνω γίνονται ακόμα πιο επικίνδυνα τη νύχτα ή με κακές καιρικές συνθήκες και ορατότητα.
Εννοείται πως ο κίνδυνος είναι αυξημένος για τους δικυκλιστές(τώρα τον πατάω τον παππού ή κάνω φρενάρισμα/ελιγμό πανικού και πάω πριν από αυτόν στον Άγιο Πέτρο.
Τέλος, τα παραπάνω σαφέστατα δεν μειώνουν την ευθύνη των οδηγών και τις κακές οδικές υποδομές. Επίσης σωστά ο ΚΟΚ είναι με το μέρος του πεζού. Ωστόσο καλό θα ήταν να γίνονται μαθήματα κυκλοφοριακής αγωγής και για τους πεζούς, στα σχολεία καταρχήν και κατόπιν στις σχολές οδήγησης.
Απάντηση με παράθεση
!!! Στις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες ισχύει εκτός της Ελλάδας. 
χτυπήσεις έναν πεζό και φταιει αυτός. Ο πεζός δεν παθαίνει τίποτα, αλλά εσύ κάνεις ζημιά στην μηχανή σου.
Επίσης έχω ήδη ξεκινήσει ένα 'εκπαιδευτικό' παράδειγμα αλληλογραφίας με φορείς και υπουργεία, για να δείξω ότι τα χάλια μας τα μαύρα είναι αποτέλεσμα της ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ αδιαφορίας (όπως λέμε και σε άλλα θρεντς).
